The history of the Cuban Missile Crisis - Matthew A. Jordan

Çeviri: Sarper Hıra Gözden geçirme: Ahmet Mesut ATEŞ

It's not hard to imagine a world where at any given moment,

Kendinizin ve tanıdıklarınızın, herhangi bir anda,

you and everyone you know could be wiped out without warning

hiçbir uyarı yapılmaksızın, sadece bir düğmeye basılarak yok edilebileceği

at the push of a button.

bir dünya hayal etmek zor değil.

This was the reality for millions of people during the 45-year period

Bu, İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra, şimdi Soğuk Savaş olarak bilinen

after World War II,

45 yıllık dönemde

now known as the Cold War.

milyonlarca insan için bir gerçeklikti.

As the United States and Soviet Union faced off across the globe,

ABD ve Sovyetler Birliği, Dünya genelinde birbirine meydan okurken, iki taraf da

each knew that the other had nuclear weapons capable of destroying it.

karşı tarafın kendisini yok edebilecek nükleer silaha sahip olduğunu biliyordu.

And destruction never loomed closer than during the 13 days

Ve felaket hiçbir zaman 13 gün süren Küba Füze Krizi kadar

of the Cuban Missile Crisis.

yakın olmamıştı.

In 1961, the U.S. unsuccessfully tried to overthrow Cuba's new communist government.

ABD'nin 1961'de Küba'da yeni komünist hükûmeti devirme girişimi başarısız oldu.

That failed attempt was known as the Bay of Pigs,

Domuzlar Körfezi olarak bilinen bu başarısız girişim

and it convinced Cuba to seek help from the U.S.S.R.

Küba'yı Sovyetler Birliği'nden yardım istemeye itti.

Soviet premier Nikita Khrushchev was happy to comply

Sovyet lider Nikita Kruşçev Küba'ya gizlice yerleştirdiği nükleer füzeler ile

by secretly deploying nuclear missiles to Cuba,

sadece adayı korumaktan değil,

not only to protect the island,

aynı zamanda İtalya ve Türkiye'deki

but to counteract the threat from U.S. missiles in Italy and Turkey.

ABD füzelerinin yarattığı tehdide karşılık vermekten de memnundu.

By the time U.S. intelligence discovered the plan,

ABD istihbaratı bu planı fark edene kadar,

the materials to create the missiles were already in place.

füzeleri inşa etmek için gerekli malzemeler çoktan yerleştirilmişti.

At an emergency meeting on October 16, 1962,

16 Ekim 1962'de gerçekleşen olağanüstü toplantıda,

military advisors urged an airstrike on missile sites

askeri danışmanlar ısrarla füze mevzilerine hava saldırısı düzenlenmesini

and invasion of the island.

ve adanın işgalini tavsiye ettiler.

But President John F. Kennedy chose a more careful approach.

Ancak Başkan John F. Kennedy daha tedbirli bir yaklaşımı tercih etti.

On October 22, he announced that the the U.S. Navy

22 Ekim'de, ABD donanmasının Küba'ye gelen tüm sevkiyatları

would intercept all shipments to Cuba.

engelleyeceğini açıkladı.

There was just one problem:

Yalnız bir sorun vardı:

a naval blockade was considered an act of war.

Deniz ablukası savaş sebebi olarak görülüyordu.

Although the President called it a quarantine

Her ne kadar Başkan bunun temel ihtiyaçları engellemeyen

that did not block basic necessities,

bir karantina olduğunu söylese de,

the Soviets didn't appreciate the distinction.

Sovyetler Birliği bu ayrımı hoş karşılamadı.

In an outraged letter to Kennedy,

Kruşçev, Kennedy'ye gönderdiği öfke dolu mektupta

Khrushchev wrote, "The violation of freedom to use international waters

"Uluslararası sular ve hava sahasını kullanma özgürlüğünün ihlali,

and international airspace is an act of aggression

insanlığı bir nükleer füze savaşı

which pushes mankind toward the abyss of world nuclear missile war."

uçurumuna iten saldırgan bir fiildir.", yazdı.

Thus ensued the most intense six days of the Cold War.

Böylece Soğuk Savaş'ın en gergin altı günü birbirini takip etti.

While the U.S. demanded the removal of the missiles,

ABD füzelerin kaldırılmasını talep ederken,

Cuba and the U.S.S.R insisted they were only defensive.

Küba ve Sovyetler Birliği füzelerin sadece savunma amaçlı olduğunda ısrar etti.

And as the weapons continued to be armed,

Silahlar donatılmaya devam ettikçe de,

the U.S. prepared for a possible invasion.

ABD olası bir işgal için hazırlık yapıyordu.

On October 27, a spy plane piloted by Major Rudolph Anderson

27 Ekim'de, Binbaşı Rudolph Anderson tarafından kullanılan bir casus uçağı

was shot down by a Soviet missile.

bir Sovyet füzesi tarafından düşürüldü.

The same day, a nuclear-armed Soviet submarine was hit by a small-depth charge

Aynı gün, nükleer silahlı bir Sovyet denizaltısı, yukarı çık sinyali vermeye

from a U.S. Navy vessel trying to signal it to come up.

çalışan bir ABD gemisinden gelen küçük bir su altı bombası tarafından vuruldu.

The commanders on the sub, too deep to communicate with the surface,

Denizaltındaki komutanlar, yüzey ile iletişim için çok derinde olduklarından,

thought war had begun and prepared to launch a nuclear torpedo.

savaşın başladığını düşündüler ve nükleer bir torpido fırlatmaya hazırlandılar.

That decision had to be made unanimously by three officers.

Bu karar üç subay tarafından oybirliği ile alınmalıydı.

The captain and political officer both authorized the launch,

Kaptan ve siyasi komiser fırlatmaya izin verdiler

but Vasili Arkhipov, second in command, refused.

ancak ikinci komutan Vasili Arkhipov izin vermedi.

His decision saved the day and perhaps the world.

Onun kararı günü ve belki de Dünya'yı kurtardı.

But the crisis wasn't over.

Ancak kriz henüz sona ermemişti.

For the first time in history,

Tarihte ilk kez,

the U.S. Military set itself to DEFCON 2,

ABD ordusu savunma hazırlık seviyesini DEFCON 2'ye,

the defense readiness one step away from nuclear war.

yani nükleer savaşın bir seviye altına yükseltti.

With hundreds of nuclear missiles ready to launch,

Fırlatılmaya hazır yüzlerce nükleer füze ile,

the metaphorical Doomsday Clock stood at one minute to midnight.

mecazi Kıyamet Günü Saati de gece yarısına bir dakika kala durmuştu.

But diplomacy carried on.

Ancak diplomasi devam etti.

In Washington, D.C., Attorney General Robert Kennedy

Washington'da, Adalet Bakanı Robert Kennedy gizlice

secretly met with Soviet Ambassador Anatoly Dobrynin.

Sovyet Büyükelçi Anatoly Dobrynin ile görüştü.

After intense negotiation, they reached the following proposal.

Yoğun müzakereden sonra, ortaya şöyle bir plan çıktı.

The U.S. would remove their missiles from Turkey and Italy

ABD, Türkiye ve İtalya'daki füzelerini kaldıracak

and promise to never invade Cuba

ve Küba'yı asla işgal etmeme sözü verecekti,

in exchange for the Soviet withdrawal from Cuba under U.N. inspection.

bunun karşılığında da Sovyetler BM denetiminde Küba'dan çekilecekti.

Once the meeting had concluded,

Toplantı biter bitmez,

Dobrynin cabled Moscow saying time is of the essence

Dobrynin Moskova'ya bir telgraf göndererek, kaybedecek zaman olmadığını

and we shouldn't miss the chance.

ve bu şansı kaçırmamaları gerektiğini söyledi.

And at 9 a.m. the next day,

Ertesi sabah saat 9'da Kruşçev'den

a message arrived from Khrushchev

Sovyet füzelerinin

announcing the Soviet missiles would be removed from Cuba.

Küba'daki yerlerinden kaldırılacağına dair bir mesaj ulaştı.

The crisis was now over.

Kriz sona ermişti.

While criticized at the time by their respective governments

Kendi hükûmetleri tarafından

düşmanla pazarlık ettikleri için eleştirilseler de,

for bargaining with the enemy,

contemporary historical analysis shows great admiration

çağdaş tarihi analiz Kennedy ve Kruşçev'e krizi diplomasi yoluyla

for Kennedy's and Khrushchev's ability to diplomatically solve the crisis.

çözme becerilerinden dolayı büyük bir takdir gösteriyor.

But the disturbing lesson was that a slight communication error,

Ancak buradaki rahatsız edici ders, ufak bir iletişim hatasının veya

or split-second decision by a commander, could have thwarted all their efforts,

bir komutanın saliselik kararının onların tüm çabalarını engelleyebileceğiydi,

as it nearly did if not for Vasili Arkhipov's courageous choice.

tıpkı Vasili Arkhipov o cesur tercihi yapmasa olacağı gibi.

The Cuban Missile Crisis revealed just how fragile human politics are

Küba Füze Krizi siyasetin, ortaya çıkaracağı endişe verici güce oranla

compared to the terrifying power they can unleash.

ne kadar da kırılgan olduğunu gösterdi.