Do we really need pesticides? - Fernan Pérez-Gálvez

Çeviri: Cansu Aydın Gözden geçirme: Eren Gokce

In 1845, Ireland's vast potato fields were struck by an invasive fungal disease

1845'te İrlanda'nın geniş patates tarlaları,

bu temel gıda maddesini hızlıca enfekte eden

that rapidly infested this staple crop.

istilacı bir mantar hastalığı tarafından vuruldu.

The effect was devastating.

Etkisi oldukça tahrip ediciydi.

One million people died of famine,

Bir milyon insan kıtlıktan hayatını kaybederken,

and over a million more were forced to leave Ireland.

bir milyondan fazlası İrlanda'yı terk etmeye zorlandı.

Nowadays, we avoid such agricultural catastrophes with the help of pesticides.

Bu günlerde, bu tür tarımsal felaketleri pestisitlerin yardımıyla önlüyoruz.

Those are a range of manmade chemicals that control insects,

Bunlar bir dizi insan yapımı kimyasaldır;

besin stoğumuzu tehdit edebilecek böcekleri,

unwanted weeds,

istenmeyen zararlı otları,

funguses,

mantarları,

rodents,

kemirgenleri

and bacteria

ve bakterileri kontrol ederler.

that may threaten our food supply.

They've become an essential part of our food system.

Beslenme sistemimizin en temel parçası hâline geldiler.

As populations have grown, monoculture, single crop farming,

Popülasyon büyüdükçe, monokültür - tek türlü tarım -

has helped us feed people efficiently.

insanları daha etkili bir şekilde beslememize yardımcı oldu.

But it's also left our food vulnerable to extensive attack by pests.

Aynı zamanda yiyeceklerimizi,

zararlıların geniş çaplı saldırılarına karşı korunmasız bıraktı.

In turn, we've become more dependent on pesticides.

Böylece pestisitlere çok daha fazla bağımlı hâle geldik.

Today, we annually shower over 5 billion pounds of pesticides across the Earth

Bugün bu istenmeyen ziyaretçileri kontrol etmek için

2,5 milyar tondan fazla pestisit kullanıyoruz.

to control these unwanted visitors.

The battle against pests, especially insects,

Zararlılara, özellikle de böceklere karşı bu savaş

has marked agriculture's long history.

tarımın köklü geçmişine damga vurmuştur.

Records from thousands of years ago

Binlerce yıl önceki kayıtlar

suggest that humans actively burned some of their crops after harvest

insanların zararlılardan kurtulmak amacıyla

hasat sonrası ekinlerinin bazılarını bilfiil yaktıklarını söylüyor.

to rid them of pests.

There's even evidence from ancient times that we recruited other insects to help.

Hatta diğer böceklerden yardım alındığını söyleyen antik zamanlara ait kayıtlar var.

In 300 A.D., Chinese farmers specially bred ferocious predatory ants

MS 300'de Çinli çiftçiler, ağaçları diğer böceklerden korumak amacıyla

in orange orchards to protect the trees from other bugs.

portakal bahçelerinde özellikle vahşi yırtıcı karıncalar yetiştirdiler.

Later, as large-scale farming spread,

Sonrasında büyük ölçekli tarım yayıldı.

we began sprinkling arsenic, lead, and copper treatments on crops.

Ekinlerin üzerine arsenik, kurşun ve bakır serpiştirmeye başladık.

Ama bunlar aynı zamanda insanlar için fazlasıyla toksikti.

But these were incredibly toxic to humans as well.

Daha fazla, güvenli üretime talep arttıkça,

As our demand for more, safer produce increased,

zararlıları daha büyük ölçekte kontrol edebilen

so did the need for effective chemicals

that could control pests on a grander scale.

etkili kimyasallara olan ihtiyacımız da arttı.

This ushered in the era of chemical pesticides.

Bu durum kimyasal pestisit çağını başlattı.

In 1948, a Swiss chemist named Paul Hermann Müller

1948'de Paul Hermann Müller adındaki İsviçreli bir kimyager

was awarded a Nobel Prize for his discovery

DDT olarak da bilinen dikloro difenil trikloroetanı

of dichlorodiphenyltrichloroethane, also known as DDT.

keşfiyle Nobel ödülü kazandı.

This new molecule had unparalleled power to control many insect species

Bu yeni molekül birçok böcek türünü kontrol edebilen eşsiz bir güce sahipti,

until the 1950s, when insects became resistant to it.

ta ki 1950'ye, böcekler artık ona direnç gösterene kadar.

Worse, the chemical actually drove dramatic declines in bird populations,

Daha da kötüsü, bu kimyasal kuş popülasyonlarında ciddi azalışa yol açtı,

poisoned water sources,

su kaynaklarını zehirledi

and was eventually found to cause long-term health problems in humans.

ve sonunda insanlar üzerinde uzun vadede sağlık sorunlarına yol açtığı anlaşıldı.

By 1972, DDT had been banned in the United States,

1972'ye gelindiğinde DDT Birleşik Devletler'de yasaklandı

and yet traces still linger in the environment today.

ama izleri bugün çevremizde hâlen görülüyor.

Since then, chemists have been searching for alternatives.

O zamandan beri kimyagerler alternatif çözümler arıyor.

With each new wave of inventions, they've encountered the same obstacle -

Her yeni buluşla birlikte hep aynı engelle karşılaşıyorlar;

rapid species evolution.

türlerin hızlı evrimleşmesi.

As pesticides destroy pest populations,

Pesitisitler, zararlı popülasyonlarını yok ederken

they leave behind only the most resistant individuals.

geride yalnızca en dayanıklı bireyleri bırakıyorlar.

They then pass on their pesticide-resisting genes

Sonra onlar da pestisit-direnç genlerini

to the next generation.

bir sonraki jenerasyona aktarıyorlar.

That's lead to the rise of super bugs,

Bu durum da "süper böcekler"in artışına öncülük ediyor.

such as the Colorado potato beetle,

50 farklı böcek ilacına dirençli Colorado patates böceği gibi.

which is resistant to over 50 different insecticides.

Another downside is that other bugs get caught in the crossfire.

Diğer bir dezavantajı ise diğer böceklerin de iki ateş arasında kalması.

Some of these are helpful predators of plant pests or vital pollinators,

Bunlardan bazıları bitki zararlılarıyla savaşta yararlı birer avcı

ya da önemli birer polen taşıyıcıdır.

so erasing them from agriculture wipes out their benefits, too.

Dolayısıyla onları tarımdan uzaklaştırmak, faydalarını da silip götürüyor.

Pesticides have improved over time

Pestisitler zamanla geliştirildi

and are currently regulated by strict safety standards,

ve hâlihazırda katı güvenlik standartları ile düzenlendi.

but they still have the potential to pollute soil and water,

Ancak hâlen toprağı ve suyu kirletme ,

impact wildlife,

vahşi yaşamı etkileme

and even harm us.

ve bize zarar verme potansiyelleri var.

So considering all these risks, why do we continue using pesticides?

Bütün bu riskleri hesaba katarsak, neden hâlâ pestisit kullanımına devam ediyoruz?

Although they're imperfect,

Kusurlu olmalarına rağmen,

they currently may be our best bet against major agricultural disasters,

büyük tarımsal felaketlerin yanı sıra sivrisinek kaynaklı hastalıklara karşı

not to mention mosquito-born diseases.

şu anda belki de elimizdeki en iyi yol bu.

Today, scientists are on a quest for alternative pest control strategies

Günümüzde bilim insanları, gıda üretimi talepleri

ve çevre sorunları arasındaki dengeyi sağlayan

that balance the demands of food production

with environmental concerns.

alternatif haşere kontrol stratejileri üzerine çalışıyor.

Nature has become a major source of inspiration,

Doğanın kendisi en büyük ilham kaynağı hâline geldi;

from natural plant and fungal chemicals that can repel or attract insects,

böcekleri kovan ya da cezbeden doğal bitkisel ve mantar kimyasallardan

to recruiting other insects as crop bodyguards.

ekinlerin koruyucusu olarak görev yapan diğer böceklere kadar.

We're also turning to high-tech solutions, like drones.

Aynı zamanda uçangözler gibi ileri teknolojik çözümlere de başvuruyoruz.

Programmed to fly over crops,

Ekinlerin üzerinden uçmaya programlanmış bu makineler,

these machines can use their sensors and GPS

pestisitlerin geniş çaptaki çevresel etkilerini azaltmak

to carry out more targeted sprays

ve onları hedef odaklı püskürtmek amacıyla

that limit a pesticide's wider environmental impact.

sensör ve GPS'lerini kullanabilir.

With a combination of biological understanding,

Biyolojik kavrayış,

environmental awareness,

çevresel farkındalık ve gelişmiş teknolojilerin uyumu ile

and improved technologies,

zararlılara karşı bütünsel bir çözüm üretme şansımız var.

we have a better chance of finding a holistic solution to pests.

Chemical pesticides may never shake their controversial reputation,

Kimyasal pestisitler tartışmalı şöhretlerini belki de asla yıkamayacaklar

but with their help,

ama onların yardımıyla

we can ensure that agricultural catastrophes

tarımsal felaketlerin tamamen geçmişte kaldığından emin olabiliriz.

stay firmly in our past.