The big-beaked, rock-munching fish that protect coral reefs - Mike Gil

Translator: prinda kanok Reviewer: Sakunphat Jirawuthitanant

As the sun rises over a quiet coral reef, one animal breaks the morning silence.

เมื่ออาทิตย์ขึ้นเหนือแนวปะการังอันเงียบสงบ สัตว์ชนิดหนึ่งก็ส่งเสียงต้อนรับวันใหม่

Named for their vibrant scales and beak-like teeth,

ด้วยเกล็ดสีสันสดใส และฟันที่คล้ายจะงอยปากสมกับชื่อ

these parrotfish are devouring a particularly crunchy breakfast: rocks.

ปลานกแก้วเหล่านี้กำลังกินมื้อเช้า ที่กรุบกรอบเป็นพิเศษ นั่นคือหิน

It may not be immediately clear why any creature would take bites

แม้อาจไม่ชัดเจน ตั้งแต่แรกเห็นว่าทำไมจึงมีสัตว์

out of the seafloor.

ที่หากินบนพื้นทะเล

But the diet of these flashy foragers actually plays a key role

แต่พฤติกรรมการกินของปลานักหาอาหาร สีสันสดใสเหล่านี้ก็เป็นกุญแจสำคัญ

in defending the coral reef’s complex ecosystem.

ในการปกป้องระบบนิเวศ อันซับซ้อนของแนวปะการัง

Massive coral reefs begin with tiny coral larvae,

แนวปะการังอันกว้างใหญ่ เริ่มต้นมาจากตัวอ่อนปะการังขนาดเล็กจิ๋ว

which settle on the seafloor’s hard surfaces

ซึ่งฝังตัวลงในพื้นแข็งใต้ทะเล

and metamorphasize into coral polyps.

และเปลี่ยนรูปร่างกลายเป็นโพลิป

Over time, these polyps generate rock-like skeletons

เมื่อเวลาผ่านไป โพลิปก็จะสร้างโครงร่างที่คล้ายหิน

made of calcium carbonate.

โดยใช้แคลเซียมคาร์บอเนต

Together, colonies of polyps produce large three-dimensional structures,

จากนั้นโพลิปที่อยู่รวมกันเป็นโคโลนี ก็จะสร้างโครงสร้างสามมิติขนาดใหญ่ขึ้นมา

which form the basis of an underwater metropolis.

ซึ่งจะกลายเป็นรากฐานของมหานครใต้น้ำ

These coral complexes are full of nooks and crannies

เมืองปะการังเหล่านี้เต็มไปด้วยซอกหลืบ

that house and protect countless life forms.

ซึ่งเป็นทั้งบ้านและที่หลบภัย ให้กับสิ่งมีชีวิตนับไม่ถ้วน

Even though coral reefs occupy less than one percent of the ocean floor,

แม้แนวปะการังจะกินพื้นที่ ไม่ถึง 1 เปอร์เซ็นต์ของพื้นทะเล

these dense ecosystems are home to more than twenty-five percent of marine life.

แต่สัตว์ทะเลกว่า 25 เปอร์เซ็นต์ ก็อาศัยอยู่ในระบบนิเวศอันหนาแน่นเหล่านี้

Many fish use corals as shelters for sleeping and to hide from large predators

ปลามากมายอาศัยปะการังเป็นที่หลับนอน และเป็นที่ซ่อนจากสัตว์นักล่าตัวใหญ่

between their trips foraging for seaweed.

ระหว่างว่ายไปมาเพื่อหาสาหร่ายกิน

As the primary food source for many of the reef’s fish and invertebrates,

ปลาและสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังมากมาย กินสาหร่ายเป็นอาหารหลัก

seaweed is vital to this ecosystem.

สาหร่ายจึงสำคัญมากสำหรับระบบนิเวศเช่นนี้

But in high densities, seaweed can become problematic,

แต่หากมีมากเกินไป สาหร่ายก็จะกลายเป็นปัญหา

and even lethal to corals.

และยิ่งอาจร้ายแรงถึงตายสำหรับปะการัง

Seaweed grows on the same hard open surfaces that coral larvae rely on,

สาหร่ายจำเป็นต้องเติบโตบนพื้นผิวแข็ง ที่เปิดกว้าง เช่นเดียวกับตัวอ่อนปะการัง

and their growth prevents new coral from settling and expanding.

และการเติบโตของพวกมันก็จะขัดขวาง ไม่ให้ปะการังฝังตัวและขยายพันธุ์ได้

These competitors have also evolved a variety of ways to kill existing corals,

สาหร่ายคู่แข่งเหล่านี้ยังมีวิธีมากมายที่ วิวัฒนาการมาเพื่อทำลายปะการังที่มาก่อน

including smothering and abrasion.

รวมถึงการปิดทางหายใจและการเสียดสี

Some seaweed species even engage in chemical warfare—

สาหร่ายบางสายพันธุ์ยังทำสงครามเคมี

synthesizing compounds that destroy coral on contact.

ด้วยการสังเคราะห์สารประกอบ ที่ทำลายปะการังเมื่อสัมผัส

This is where parrotfish come in.

นี่คือจุดที่ปลานกแก้วเข้ามามีบทบาท

Like many reef fish, these colorful creatures eat seaweed.

สัตว์สีสันสดใสเหล่านี้กินสาหร่ายเป็นอาหาร เช่นเดียวกับปลาชนิดอื่นในแนวปะการัง

But unlike their neighbors,

แต่สิ่งที่ทำให้ปลานกแก้วแตกต่าง

parrotfish can completely remove even the tiniest scraps of seaweed

ก็คือพวกมันถอนรากถอนโคนสาหร่าย ที่ขึ้นตามพื้นทะเลได้อย่างหมดจด

from the ocean floor.

ไม่เว้นแม้แต่เศษที่เล็กที่สุด

Their so-called beak is actually a mosaic of tightly-packed teeth

ปากที่ดูคล้ายจะงอยนั้น แท้จริงแล้ว ก็คือฟันที่ขึ้นเรียงกันแน่นจนเป็นแผง

which can scrape and grind rock,

ซึ่งใช้ขูดและบดหิน

allowing them to consume every bit of seaweed covering a stony surface.

พวกมันจึงกินสาหร่าย ที่ปกคลุมหินได้อย่างหมดจด

This helps parrotfish reach seaweed other fish can’t consume,

สิ่งนี้ช่วยให้ปลานกแก้ว กำจัดสาหร่ายที่ปลาตัวอื่นกินไม่ได้

while simultaneously clearing out open space for new corals

ขณะเดียวกันก็เป็นการเปิดพื้นที่ ให้ปะการังใหม่ๆ เข้ามาฝังตัว

to settle and existing colonies to expand.

และช่วยให้โคโลนีเดิมขยายตัวได้

Eating rocks is just one way parrotfish help manage seaweed.

การกินหินเป็นเพียงอีกวิธีที่ปลานกแก้วใช้ เพื่อช่วยควบคุมปริมาณสาหร่าย

Through a dynamic system of social networks,

ด้วยเครือข่ายสังคม ที่มีการเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ

parrotfish can convey information to other coral dwelling fish.

ปลานกแก้วจะส่งต่อข้อมูล สู่ปลาชนิดอื่นในแนวปะการัง

Each fish’s presence and simple routine behaviors produce sensory information

การมีอยู่และพฤติกรรมง่ายๆ ที่ปลาแต่ละตัว ทำเป็นประจำจะกลายเป็นข้อมูลทางประสาทสัมผัส

that nearby fish can see, hear, or smell.

ที่ปลาโดยรอบเห็น ได้ยิน หรือได้กลิ่น

They can even detect changes in water pressure produced by their neighbors

พวกมันยังตรวจจับความเปลี่ยนแปลง ของแรงดันน้ำที่ปลาตัวใกล้ๆสร้างขึ้นได้

using a special sensory organ.

ด้วยอวัยวะรับสัมผัสชนิดพิเศษ

All these factors can inform the behavior of nearby fish.

ปัจจัยเหล่านี้ช่วยให้ปลาแต่ละตัว รับรู้พฤติกรรมของปลาตัวใกล้ๆ ได้

For example, a fish safely entering an open feeding ground

เช่น หากรับรู้ได้ว่า ปลาที่เข้ามาหากินในพื้นที่เปิด

and not getting attacked means it’s safe to forage.

ไม่ถูกจู่โจม ก็แปลว่าพื้นที่นั้น ปลอดภัยสำหรับหาอาหาร

Conversely, a fish rapidly leaving a location can provide an early warning

กลับกัน หากตำแหน่งใดมีปลาที่รีบหนี ออกจากพื้นที่ ก็อาจเป็นสัญญาณเตือนล่วงหน้า

that a threat is approaching.

ถึงอันตรายที่ใกล้เข้ามา

By simply trying to stay alive,

เพียงแค่พยายามมีชีวิตรอด

these reef fish can incidentally help their neighbors survive—

ปลาในแนวปะการังเหล่านี้ ก็อาจช่วยปลาโดยรอบได้โดยบังเอิญ

and more of these fish means less seaweed.

และยิ่งมีปลามาก สาหร่ายก็จะยิ่งน้อย

Unfortunately, human activities over the last several decades

น่าเสียดายที่กิจกรรมของมนุษย์ ในช่วงหลายทศวรรษที่ผ่านมานี้

have disrupted almost every part of this complex system.

ได้ไปรบกวนระบบอันซับซ้อนนี้ในแทบทุกส่วน

In many coral reefs, overfishing has reduced the number of parrotfish,

การประมงเกินขนาดได้ลดจำนวน ปลานกแก้วในแนวปะการังหลายจุด

as well as other seaweed eaters, such as surgeonfish and rabbitfish.

รวมถึงปลาชนิดอื่นๆ ที่กินสาหร่ายเป็นอาหาร เช่น ปลาขี้ตังเบ็ดและปลาสลิดทะเล

This has led to unchecked seaweed growth,

ส่งผลให้สาหร่ายขยายพันธุ์อย่างไร้การควบคุม

which threatens to degrade entire coral reefs.

ซึ่งจะนำไปสู่การเสื่อมสภาพของแนวปะการัง

The parrotfish that remain live in much smaller communities.

ส่วนปลานกแก้วที่เหลือรอด ก็อยู่กันในชุมชนที่เล็กกว่ามาก

Their reduced numbers can weaken their social network,

จำนวนที่น้อยลงของพวกมัน ทำให้สื่อสารกันได้ยากขึ้น

making surviving fish more timid and less effective at controlling seaweed.

ปลาที่เหลือรอดจึงขี้กลัวกว่า และควบคุมปริมาณสาหร่ายได้ไม่ดีเท่าที่เคย

Today, climate change and pollution are lowering coral’s natural defenses

ในปัจจุบัน มลพิษและภาวะโลกรวน กำลังทำลายการป้องกันตามธรรมชาติของปะการัง

while contributing to runaway seaweed growth—

และสนับสนุนการขยายพันธุ์ อย่างไร้การควบคุมของสาหร่าย

leaving reef ecosystems more fragile than ever.

ส่งผลให้ระบบนิเวศในแนวปะการัง เปราะบางยิ่งกว่าที่เคย

Our reefs are vitally important to both marine and human life.

ปะการังมีความสำคัญอย่างมาก สำหรับทั้งสัตว์ทะเลและมนุษย์

Their unparalleled biodiversity offers unique opportunities for ecotourism,

ความหลากหลายทางชีวภาพอันหาใดเปรียบนี้ ได้มอบโอกาสพิเศษให้การท่องเที่ยวเชิงนิเวศ

sustainable fishing, and scientific research,

การประมงแบบยั่งยืน และการวิจัยทางวิทยาศาสตร์

while their rocky structures guard coastlines from waves and storm surges.

ในขณะที่โครงสร้างจากหินเหล่านี้ ช่วยปกป้อง แนวชายฝั่งทะเลจากคลื่นและพายุซัดฝั่ง

Fortunately, continued research into reef species

ยังโชคดี ที่การวิจัยอย่างต่อเนื่อง เกี่ยวกับสัตว์ในแนวปะการัง

like the quirky and critical parrotfish can inform new strategies

อย่างปลานกแก้วที่ทั้งแปลกและแสนสำคัญ สามารถนำไปสู่กลยุทธ์ใหม่ๆ

for preserving these essential ecosystems.

ในการอนุรักษ์ระบบนิเวศอันแสนสำคัญนี้ได้