What is an aurora? - Michael Molina

พายุสุริยะทำให้เกิดแสงขั้วโลกสุดอลังการได้อย่างไร - ไมเคิล โมลิน่า (Michael Molina)

Translator: Kelwalin Dhanasarnsombut Reviewer: Kanawat Senanan

Every second,

ทุกวินาที

one million tons of matter is blasted from the Sun

สสารหนึ่งล้านตันได้พวยพุ่งออกจากดวงอาทิตย์

at the velocity of one million miles per hour,

ด้วยความเร็วหนึ่งล้านไมล์ต่อชั่วโมง

and it's on a collision course with Earth!

และมันก็อยู่ในแนวพุ่งชน

สู่โลก!

แต่ไม่ต้องวิตกไป

But don't worry,

this isn't the opening of a new Michael Bay movie.

นี่ไม่ใช่เป็นฉากเปิดตัวหนังเรื่องใหม่ ของไมเคิล เบย์ (Michael Bay)

This is The Journey of the Polar Lights.

นี่เป็นการเดินทางของแสงขั้วโลก

The northern and southern lights, also known as the aurora Borealis

แสงเหนือและแสงใต้

หรือที่รู้จักกันว่า ออโรรา โบเรียลิส (Aurrora Borealis)

and aurora Australis, respectively,

และออโรรา ออสเตรลิส (Aurrora Australis) ตามลำดับ

occur when high energy particles from the Sun

เกิดเมื่ออนุภาคพลังงานสูงจากดวงอาทิตย์

collide with neutral atoms in our atmosphere.

เข้าชนกับอะตอมที่มีประจุเป็นกลาง ในชั้นบรรยากาศของเรา

พลังงานที่ถูกปลดปล่อยจากการชนนี้

The energy emitted from this crash produces a spectacle of light

ทำให้เกิดแสงที่ปรากฏออกมา

that mankind has marveled at for centuries.

ที่มนุษย์เราตื่นตาไปกับมันมาหลายศตวรรษ

แต่การเดินทางของอนุภาคนั้น

But the particles' journey isn't just as simple

ไม่ใช่เพียงแค่ออกจากดวงอาทิตย์ และเข้ามายังโลก

as leaving the Sun and arriving at Earth.

เหมือนกับการเดินทางข้ามภูมิประเทศ

Like any cross-country road trip, there's a big detour

มันมีการอ้อมไปไกล

and nobody asks for directions.

และไม่มีใครให้ถามทางเสียด้วย

Let's track this intergalactic voyage

ลองมาตามการเดินทางข้ามกาแล็คซี่

by focusing on three main points of their journey:

โดยสนใจที่สามจุดของการเดินทาง:

leaving the Sun, making a pit stop in the Earth's magnetic fields,

ออกจากดวงอาทิตย์

หยุดจอดที่สนามแม่เหล็กโลก

and arriving at the atmosphere above our heads.

และถึงชั้นบรรยากาศเหนือศีรษะของเรา

The protons and electrons creating the northern lights

โปรตรอนและอิเล็กตรอนทำให้เกิดแสงเหนือ

ที่พวยพุ่งออกจากโคโรนา (corona) ของดวงอาทิตย์

depart from the Sun's corona.

The corona is the outermost layer of the Sun's atmosphere

โคโรนา คือชั้นนอกที่สุด

ของชั้นบรรยากาศของดวงอาทิตย์

และเป็นหนึ่งในบริเวณที่ร้อนที่สุด

and is one of the hottest regions.

ความร้อนแบบถึงขีดสุดนี้ ทำให้ไฮโดรเจนของดวงอาทิตย์

Its intense heat causes the Sun's hydrogen and helium atoms to vibrate

และอะตอมของฮีเลียมสั่นไหว

และสลัดโปรตรอนและอิเล็กตรอนออก

and shake off protons and electrons

as if they were stripping off layers on a hot, sunny day.

ราวกับพวกมันถอดเสื้อออกในวันที่แดดจัด

Impatient and finally behind the wheel,

ด้วยความใจร้อนและได้คุมบังเหียนในที่สุด

these free protons and electrons move too fast

โปรตรอนและอิเล็กตรอนอิสระเหล่านี้ เคลื่อนที่เร็วเกินกว่า

to be contained by the Sun's gravity

จะถูกดึงไว้ได้ด้วยแรงดึงดูดจากดวงอาทิตย์

and group together as plasma, an electrically charged gas.

และรวมกลุ่มอยู่ด้วยกันเป็นพลาสม่า

ซึ่งคือ กลุ่มก๊าซที่มีประจุไฟฟ้า

They travel away from the Sun as a constant gale of plasma,

พวกมันเดินทางห่างออกจากดวงอาทิตย์

ในรูปพลาสมาที่พัดกรรโชกอย่างต่อเนื่อง

ซึ่งเป็นที่รู้จักกันในชื่อ พายุสุริยะ (solar wind)

known as the solar wind.

อย่างไรก็ดี โลกป้องกันพายุสุริยะ

However, the Earth prevents the solar wind from traveling straight into the planet

จากการเดินทางพุ่งตรงของมันมายังโลก

โดยกำหนดทางอ้อมให้มัน

by setting up a detour, the magnetosphere.

ซึ่งเรียกว่า แม็กนีโตสเฟียร์ (magnetosphere)

The magnetosphere is formed by the Earth's magnetic currents

แม็กนีโตสเฟียร์ นั้นก่อตัว

จากกระแสแม่เหล็กของโลก

และเป็นเกราะกำบังดาวเคราะห์ของเราจากพายุสุริยะ

and shields our planet from the solar winds

โดยส่งอนุภาคไปรอบๆ โลก

by sending out the particles around the Earth.

โอกาสของพวกมันที่จะเดินทางอย่างต่อเนื่อง

Their opportunity to continue the journey down to the atmosphere

ลงไปยังชั้นบรรยากาศ

เกิดขึ้นเมื่อแม็กนีโตสเฟียร์นั้น

comes when the magnetosphere is overwhelmed by a new wave of travelers.

ต้านทานคลื่นลูกใหม่ของผู้เดินทางไว้ไม่อยู่

เหตุการณ์นี้เรียกว่า coronal mass ejection (CME)

This event is coronal mass ejection,

and it occurs when the Sun shoots out

และมันเกิดขึ้นเมื่อดวงอาทิตย์ยิง

ลูกไฟพลาสม่าขนาดยักษ์เข้าไปในพายุสุริยะ

a massive ball of plasma into the solar wind.

When one of these coronal mass ejections collides with Earth,

เมื่อ coronal mass ejection นี้

เข้าชนกับโลก

it overpowers the magnetosphere and creates a magnetic storm.

มันได้เอาชนะแม็กนีโตสเฟียร์

และทำให้เกิดการพายุสนามแม่เหล็ก

The heavy storm stresses the magnetosphere until it suddenly snaps back,

พายุนี้เข้ากดดันแม็กนีโตสเฟียร์

จนกระทั่งมันขาดออก

เหมือนกับยางยืดที่ถูกดึงมากเกินไป

like and overstretched elastic band,

flinging some of the detoured particles towards Earth.

เหวี่ยงอนุภาคบางส่วนนั้นเข้ามายังโลก

The retracting band of the magnetic field drags them down to the aurora ovals,

แนวสนามแม่เหล็กที่รวมตัวกันใหม่

ดึงพวกมันลงมาที่วงแหวนออโรรา

which are the locations of the northern and southern lights.

ซึ่งเป็นบริเวณ

ของแสงเหนือและแสงใต้

After traveling 93 million miles across the galaxy,

หลังจากเดินทางข้ามกาแล็คซีมา 93 ล้านไมล์

the Sun's particles finally produce their dazzling light show

ในที่สุด อนุภาคจากดวงอาทิตย์

ก็ได้สร้างแสงอันพิศวงออกอวดโฉม ด้วยความช่วงเหลือจากเพื่อนๆ

with the help of some friends.

เหนือจากพื้นผิวไป 20 ถึง 200 ไมล์

20 to 200 miles above the surface,

the electrons and protons meet up with oxygen and nitrogen atoms,

อิเล็กตรอนและโปรตรอนพบกันกับ

อะตอมของออกซิเจนและไนโตรเจน

และพวกมันก็ดีใจเสียจริงๆที่ได้พบกัน

and they sure are happy to see each other.

The Sun's particles high five the atoms, giving their energy

อนุภาคจากดวงอาทิตย์เข้าแตะมือกับอะตอมพวกนี้

ส่งพลังงาน

to the Earth's neutral oxygen and nitrogen atoms.

ให้กับอะตอมของออกซิเจนและไนโตรเจนของโลก ที่มีประจุเป็นกลาง

When the atoms in the atmosphere are contacted by the particles,

เมื่ออะตอมในชั้นบรรยากาศ

ได้พบกับอนุภาค

พวกมันถูกกระตุ้นและปล่อยโฟตอน (photon)

they get excited and emit photons.

Photons are small bursts of energy in the form of light.

โฟตอนเป็นปลดปล่อยพลังงานแบบเล็กๆ

ในรูปแบบของแสง

The colors that appear in the sky

สีที่ปรากฏบนท้องฟ้านั้น

ขึ้นอยู่กับความยาวคลื่อของโฟตอนของอะตอม

depend on the wavelength of the atom's photon.

Excited oxygen atoms are responsible for the green and red colors,

อะตอมออกซิเจนที่ได้รับการกระตุ้น

ให้สีเขียวและสีแดง

ในขณะที่อะตอมไนโตรเจนที่ถูกกระตุ้นนั้น

whereas excited nitrogen atoms produce blue and deep red hues.

ให้สีฟ้าและสีแดงแก่

การปฏิสัมพันธ์ทั้งหมดนี้

The collection of these interactions

ก่อให้เกิดแสงเหนือและแสงใต้

is what creates the northern and southern lights.

The polar lights are best seen on clear nights

แสงจากขั้วโลกจะเห็นได้ชัดเจนที่สุดในคืนฟ้าโปร่ง

in regions close to magnetic north and south poles.

ในเขตที่ใกล้กับขั้วแม่เหล็กโลกเหนือและใต้

Nighttime is ideal

เวลากลางคืนนั้นเหมาะสม

because the Aurora is much dimmer than sunlight

เพราะว่าออโรรานั้นสลัวกว่าแสงอาทิตย์มาก

and cannot be seen in daytime.

และไม่สามารถเห็นได้ในเวลากลางวัน

Remember to look up at the sky and read up on the Sun's energy patterns,

อย่าลืมที่จะมองขึ้นไปบนท้องฟ้า

และคอยติดตามแบบแผนพลังงานของดวงอาทิตย์

โดยเฉพาะจุดบอดบนดวงอาทิตย์หรือเปลวสุริยะ

specifically sunspots and solar flares,

as these will be good guides for predicting the auroras.

เพราะพวกมันจะเป็นตัวชี้แนะที่ดี

สำหรับการพยากรณ์ออโรรา