Electric Vocabulary

Translator: Supanat Termchaianan Reviewer: Sakunphat Jirawuthitanant

I'm going to try to shine a historical light on our language,

ผมกำลังจะเปิดหลอดไฟแห่งประวัติศาสตร์ ในภาษาของพวกเรา

and tell you a story about the electric vocabulary.

และบอกเล่าเรื่องราว ของคำศัพท์เกี่ยวกับไฟฟ้า

It all begins over 2,600 years ago.

ทั้งหมดนี้เริ่มขึ้นเมื่อกว่า 2,600 ปีก่อน

An ancient Greek, called Thales of Miletus,

ชาวกรีกโบราณที่ชื่อว่า เธลีสแห่งมิเลทัส

is thought to be the first person to observe

เขาน่าจะเป็นคนแรกที่สังเกตเห็น

what we would today call electrical phenomena.

สิ่งที่ในปัจจุบันเราเรียกว่า ปรากฏการณ์ทางไฟฟ้า

He discovered that a piece of amber, when rubbed with fur,

เขาพบว่า ชิ้นอำพันเมื่อนำไปถูกับขนสัตว์

could pick up small pieces of straw.

สามารถดูดเศษฝางขึ้นมาได้

In Thales's language, amber was called "electron."

ในภาษาของเธลีส เรียกอำพันนี้ว่า "อิเล็กตรอน"

For a long time, that was pretty much all anybody knew about the subject.

ซึ่งกินระยะเวลานาน ที่ทุกคนรู้เกี่ยวกับไฟฟ้าอยู่แค่นั้น

And nature had to wait around 2,200 years

ทำให้ธรรมชาติต้องรอต่อไปอีกราว ๆ 2,200 ปี

before any new investigations were made into amber's properties.

ก่อนที่จะมีการสำรวจใหม่ ๆ เกี่ยวกับคุณสมบัติของอำพันเกิดขึ้น

William Gilbert, a 17th-century English scientist,

วิลเลียม กิลเบิร์ต นักวิทยาศาสตร์ ชาวอังกฤษในศตวรรษที่ 17

discovered that with a careful experimentation,

ค้นพบว่าเมื่อทดลองอย่างละเอียดแล้วนั้น

a number of other materials

มีวัตถุอื่นจำนวนมาก

could display the attractive properties of amber.

แสดงคุณสมบัติการดึงดูดเช่นเดียวกับอำพัน

He also found that they could attract objects besides straw.

เขายังพบอีกว่าวัตถุเหล่านี้สามารถดึงดูด วัตถุอื่นนอกจากฝางได้ด้วย

Gilbert named these amberlike objects

กิลเบิร์ตจึงได้ตั้งชื่อวัตถุคล้ายอำพันนี้

after the Greek for amber.

โดยอิงจากอำพันของกรีก

He called them "electrics."

เขาเรียกว่า "อิเล็กทริก" (ซึ่งเกี่ยวกับไฟฟ้า)

About 40 years later, in nearby Norwich,

ประมาณ 40 ปีให้หลัง ใกล้ ๆ เมืองนอริช

Sir Thomas Browne carried out similar experiments.

เซอร์โทมัส บราวน์ ได้ทำการทดลองคล้าย ๆ กัน

He didn't figure out anything different from William Gilbert,

เขาไม่พบสิ่งที่แตกต่างไปจาก วิลเลียม กิลเบิร์ต เลย

yet the way he described the experiments

แต่วิธีที่เขาใช้อธิบายการทดลองนั้น

coined the word we use all the time.

เป็นการบัญญัติศัพท์ใหม่ ที่พวกเราใช้จนถึงทุกวันนี้

The way he saw it, when you rub, say, a crystal with a cloth,

ในมุมมองของเขาคือ เมื่อคุณถูของอย่างเช่นผลึกแก้ว กับเศษผ้า

it becomes an electric object.

วัตถุนั้นจะกลายเป็นวัตถุมีไฟฟ้า

And just as we speak of elastic objects,

เมื่อเราพูดถึงวัตถุที่มีความยืดหยุ่น

and say they possess the property of elasticity,

พวกมันจะมีคุณสมบัติยืดหยุ่น

electric objects possess the property of electricity.

ดังนั้นวัตถุมีไฟฟ้า จึงมีคุณสมบัติทางไฟฟ้า

The 18th-century French physicist Charles Du Fay

ในศตวรรษที่ 18 นักฟิสิกส์ชาวฝรั่งเศส ชาลส์ ดู เฟย์

was the next person to make an important new discovery.

เป็นคนถัดไปซึ่งค้นพบสิ่งที่สำคัญ

He found that almost any object, except for metals and fluids,

เขาพบว่า ส่วนใหญ่แล้ววัตถุใด ๆ ยกเว้นโลหะและของเหลว

could be turned electric

สามารถมีไฟฟ้าได้

after subjecting them to a combination of heating and rubbing.

หลังจากใช้ความร้อนร่วมกับการถู

In addition, he found that when two electrics are place near each other,

นอกจากนี้ เขายังพบอีกว่า เมื่อนำวัตถุมีไฟฟ้ามาวางใกล้กัน

they sometimes attract, and sometimes repel.

บางครั้งก็ดูดกัน บางครั้งก็ผลักกัน

With this extra knowledge,

ด้วยความรู้เพิ่มเติมนี้

Du Fay found that there were two distinct groups of electrics.

ดู เฟย์ พบว่าวัตถุมีไฟฟ้านั้น แบ่งเป็น 2 กลุ่มอย่างชัดเจน

Any two objects from the same group will always repel,

เมื่อวัตถุทั้งสองชิ้นอยู่ในกลุ่มเดียวกัน พวกมันจะผลักกันเสมอ

while a pair of one from each group will always attract.

ในขณะกลุ่มที่ต่างกันจะดูดกัน

Despite these new discoveries,

แม้จะมีการค้นพบใหม่เหล่านี้

Du Fay's descriptions of the physics are all lost to history.

คำอธิบายทางฟิสิกส์ทั้งหมดของดู เฟย์ ได้สูญหายไปจากประวัติศาสตร์

Instead, it is the vocabulary of a charismatic young American

ถึงอย่างนั้น ก็ยังมีคำศัพท์จาก ชาวอเมริกันหนุ่มผู้มีพรสวรรค์

that we still remember and use to this day.

ให้เราได้จดจำจนถึงทุกวันนี้

Benjamin Franklin heard of the work going on in Europe,

เบนจามิน แฟรงกลิน ได้ทราบ ถึงงานที่กำลังเกิดขึ้นในยุโรป

and started his own playful experiments.

และเริ่มการทดลองอันน่าสนุก ของเขาเอง

He quickly learned how to make electric devices

เขาเรียนรู้อย่างรวดเร็ว ถึงการประดิษฐ์อุปกรณ์ไฟฟ้า

that would De-electrify by producing very large sparks.

ซึ่งจะปล่อยไฟฟ้า โดยการสร้างประกายไฟขนาดใหญ่

Keen on mischievous pranks,

การฝักใฝ่ในการแกล้งคนเล่นนี้

Franklin would often shock his friends with these machines.

แฟรงกลินมักจะนำเครื่องเหล่านี้ มาใช้ช็อตเพื่อนของเขา

As he built more effective devices,

เมื่อเขาสร้าง เครื่องที่มีประสิทธิภาพมากขึ้น

he likened the act of electrifying and De-electrifying

เขาเปรียบการอัดไฟและการปล่อยไฟ

to charging and discharging weaponry.

เป็นการชาร์จและการยิงของอาวุธ

It didn't take long for Franklin and others to realize

ใช้เวลาไม่นานนักสำหรับแฟรงกลิน และคนอื่น ๆ ที่จะรู้ว่า

that it was possible to link these weapons of mischief together.

เราสามารถที่จะเชื่อมต่อ อาวุธก่อกวนเหล่านี้เข้าด้วยกันได้

Franklin, continuing with the metaphor,

แฟรงกลิน ดำเนินงานต่อด้วยอุปมานี้

likened this grouping to cannons on a ship.

เปรียบการจับกลุ่มเหล่านี้ เป็นเหมือนปืนใหญ่บนเรือ

The gun deck on a military vessel

ปืนที่วางอยู่บนดาดฟ้าของเรือทหาร

fired their cannons simultaneously, in a battery.

ได้ยิงกระสุนออกมาอย่างต่อเนื่อง เหมือนดั่งกองปืนใหญ่ (แบตเตอรี่)

Similarly, this electric battery,

เช่นกันนี้ กองปืนใหญ่ทางไฟฟ้า (แบตเตอรี่)

would discharge all at the same time,

จะปล่อยไฟฟ้าออกมาในเวลาเดียวกัน

causing large sparks.

ซึ่งจะทำให้เกิดประกายไฟขนาดใหญ่

This new technology raised an interesting question:

เทคโนโลยีใหม่นี้ ได้ก่อให้เกิดคำถามที่น่าสนใจ

Was a lightning cloud just a large electrical battery?

เมฆที่ปล่อยฟ้าผ่านั้นเป็นแค่ แบตเตอรี่ขนาดใหญ่ใช่หรือไม่

Franklin's description of all this was as follows:

แฟรงกลินอธิบายทั้งหมดไว้ดังนี้

he supposed that there is a substance

เขาสมมติว่ามีสารชนิดหนึ่ง

he called the electrical fluid, that is common to all things.

ที่เขาเรียกว่า ของไหลทางไฟฟ้า ซึ่งมีอยู่ในของทุกอย่าง

If, say, a person rubs a glass tube,

สมมติถ้าหากมีคนถูหลอดแก้ว

this rubbing, or charging, causes a flow of this fluid,

การถูหรือการชาร์จนี้ จะก่อให้เกิดการไหลของของไหลนี้

or an electrical current, to move from the person to the glass.

หรือเรียกว่ากระแสไฟฟ้า โดยกระแสจะไหลจากคนไปสู่แก้ว

Both the person and the tube become electrics as a result.

ผลที่ตามมาคือ ทั้งคนและแก้ว จะกลายเป็นวัตถุมีไฟฟ้า

Normally, if the person was standing on the ground,

โดยปกติแล้ว หากคนนั้นยืนอยู่บนพื้น

their electrical fluid would return to normal,

ของไหลทางไฟฟ้าจะกลับเข้าสู่ภาวะปกติ

with an exchange from the common stock of the Earth,

ด้วยการแลกเปลี่ยนกับโลก ซึ่งมีของไหลนั้นอยู่แล้ว

as Franklin called it.

แฟรงกลินกล่าวไว้เช่นนั้น

Standing on something like a wax block can cut off this supply.

การยืนบนวัตถุอย่างเช่นกล่องเคลือบขี้ผึ้ง จะกีดกันการแลกเปลี่ยนนั้น

Franklin said that an object with an excess of this fluid

แฟรงกลินกล่าวว่า วัตถุที่มีของไหลนี้อยู่มากเกินไป

was positively charged,

จะเป็นการชาร์จในเชิงบวก

and something lacking this fluid was negatively charged.

และวัตถุที่ขาดของไหลนี้ จะเป็นการชาร์จในเชิงลบ

When objects touch, or are near each other,

เมื่อวัตถุสัมผัสหรืออยู่ใกล้กัน

the electrical fluid can flow between them

ของไหลทางไฟฟ้าจะไหลผ่านระหว่างพวกมันได้

until they reach a balance.

จนกว่าจะถึงจุดที่สมดุล

The bigger the difference in the fluid between the two objects,

ยิ่งของไหลในระหว่างสองสิ่งต่างกันมากเท่าไร

the larger the distance the fluid can jump,

ของไหลจะยิ่งกระโดดได้ไกลขึ้นเท่านั้น

causing sparks in the air.

ซึ่งก่อให้เกิดประกายไฟในอากาศ

And, it is the material of the object

และวัสดุที่ใช้ทำวัตถุนั้น

that determines if it gains or loses electrical fluid

จะเป็นตัวกำหนดว่ามันจะสามารถ รับหรือเสียของไหล

during charging.

ระหว่างการชาร์จ

These are Du Fay's two groups of electrics.

นี่คือการจัดกลุ่มวัตถุมีไฟฟ้าของดู เฟย์

You might have heard the phrase:

คุณอาจเคยได้ยินวลีนี้

"Opposite charges attract, like charges repel."

"ประจุตรงข้ามดูดกัน ประจุเหมือนผลักกัน"

That's why.

นั่นแหละคือเหตุผล

For the next 150 years,

สำหรับ 150 ปีต่อมา

Franklin's theory was used to develop

ทฤษฎีของแฟรงกลินถูกใช้ในการพัฒนา

many more ideas and discoveries,

แนวคิดและการค้นพบต่าง ๆ มากมาย

all using the vocabulary he invented.

โดยใช้ศัพท์ที่เขาบัญญัติขึ้น

This scientific inquiry brought forth technological advances

ข้อมูลเพิ่มเติมทางวิทยาศาสตร์นี้ นำไปสู่เทคโนโลยีที่ก้าวล้ำ

and eventually, scientists were able to take a closer look

และในที่สุด นักวิทยาศาสตร์เองก็สามารถ พิจารณาในรายละเอียด

at the electric fluid itself.

ของของไหลทางไฟฟ้าได้

In 1897, J.J. Thomson, working in Cambridge, England,

ในปี ค.ศ. 1897 เจ.เจ. ทอมสัน ทำงานอยู่ในแคมบริดจ์ ประเทศอังกฤษ

discovered that the electrical fluid is actually made up of small particles

พบว่าของไหลทางไฟฟ้านั้น แท้จริงแล้วประกอบขึ้นจากอนุภาคเล็ก ๆ

named by the physicist George Stoney as "electrons."

และถูกตั้งชื่อโดยจอร์จ สโตนี ว่า "อิเล็กตรอน"

And so we return to the ancient Greek word for amber,

นี่เราได้ย้อนกลับไปที่คำกรีกโบราณ สำหรับอำพัน

where our story began.

ที่เรื่องราวของเราเริ่มต้นขึ้น

However, there's an epilogue to this tale.

อย่างไรก็ตาม ยังมีบทส่งท้าย ของเรื่องเล่านี้

It was discovered that these electrons flow

มีการค้นพบว่าอิเล็กตรอนนั้น

in the opposite direction to what Franklin supposed.

ไหลในทิศทางตรงกันข้าม กับที่แฟรงกลินคาดการณ์ไว้

Therefore, objects that are positively charged

ดังนั้นวัตถุที่มีการชาร์จเชิงบวก

don't have an excess of electrical fluid,

จะไม่มีของไหลทางไฟฟ้าส่วนเกิน

they actually lack electrons.

แท้จริงแล้วพวกมันขาดอิเล็กตรอน

Yet, instead of relabeling everything the other way around,

แต่แทนที่เราจะกำหนดทุกอย่าง ให้สลับกันเสียใหม่

people have decided to hold on to Franklin's vocabulary

เรากลับตัดสินใจเลือกที่จะใช้ ศัพท์ของแฟรงกลินต่อไป

as a matter of habit and convention.

ซึ่งเป็นเรื่องของความเคยชิน และธรรมเนียมปฏิบัติ

While acknowledging the discovery of electrons,

ขณะที่การค้นพบอิเล็กตรอนเป็นที่ยอมรับ

they kept Franklin's flow of electrical fluid,

เรายังใช้กระแสการไหลแบบแฟรงกลิน สำหรับของไหลทางไฟฟ้า

renaming it: conventional current.

โดยเปลี่ยนชื่อเป็น กระแสตามธรรมเนียมปฏิบัติ

The electron has become the salmon of electricity,

อิเล็กตรอนเป็นดั่งแซลมอนในกระแสไฟ

swimming upstream in a ghostly river of conventional current.

ที่ว่ายทวนขึ้นไปตามแม่น้ำ แห่งกระแสตามธรรมเนียมปฏิบัติ

This can be, understandably, confusing for many people

อย่างที่เข้าใจ นี่เป็นเรื่องที่สับสนสำหรับหลายคน

who aren't familiar with the history of these ideas.

ที่ไม่คุ้นเคยกับประวัติศาสตร์ของแนวคิดนี้

And so I hope,

และผมหวังว่า

with this short story about the electric vocabulary,

เรื่องราวสั้น ๆ ของคำศัพท์เกี่ยวกับไฟฟ้านี้

you will be able to see

จะทำให้คุณมองเห็น

through the accident and whimsy of this subject

ผ่านเข้าไปใน ความผิดพลาดที่แสนประหลาดของเรื่องนี้

and can gain a clearer understanding

และทำให้เข้าใจชัดเจนยิ่งขึ้น

of the physics of electrical phenomena.

ถึงฟิสิกส์ของปรากฏการณ์ทางไฟฟ้าเหล่านี้