The dark history of the Chinese Exclusion Act - Robert Chang

Translator: Thirakan Som Reviewer: Sakunphat Jirawuthitanant

After 12 years living in California,

หลังจากอยู่ในแคลิฟอร์เนียมา 12 ปี

Chinese citizen Chae Chan Ping was ready for a visit home.

เช ชาน ผิง พลเมืองเชื้อสายจีน ก็พร้อมกลับไปเยี่ยมบ้านเกิดแล้ว

He procured the necessary documents for his departure and return journey,

เขาจัดเตรียมเอกสารจำเป็น สำหรับการเดินทางขาไปและกลับ

and set sail for China,

แล้วลงเรือไปยังเมืองจีน

where he spent the next year reconnecting with friends and family.

เพื่อใช้เวลาในปีต่อมา อยู่กับเพื่อน ๆ และครอบครัว

But when he returned to San Francisco on October 8th, 1888,

แต่เมื่อเขากลับมายังซานฟรานซิสโก ในวันที่ 8 ตุลาคมปี 1888

Ping and his fellow immigrant passengers were forbidden to disembark.

ผิงและผู้อพยพที่โดยสารมาด้วยกัน กลับถูกสั่งห้ามขึ้นฝั่ง

Just days earlier, President Grover Cleveland had signed the Scott Act,

เมื่อไม่กี่วันก่อน ปธน. โกรเวอร์ คลีฟแลนด์ เพิ่งลงนามในกฎหมายสก๊อตต์

which invalidated the legal documents allowing their re-entry

ทำให้เอกสารทางกฎหมายที่อนุญาต ให้ชาวจีนกลับเข้าสหรัฐฯ อีกครั้ง

to the United States.

เป็นโมฆะ

This policy threatened to separate families

นโยบายนี้ทำให้ครอบครัว ต้องพรากจากกัน

and deprive Chinese immigrants of their homes and livelihoods.

และริดรอนสิทธิในที่อยู่อาศัย และการทำมาหากินของชาวจีนอพยพ

Ping challenged the ruling,

ผิงคัดค้านกฎหมายนี้

beginning a legal battle for the rights of thousands of Chinese immigrants.

ทำให้เกิดการขึ้นศาลต่อสู้ เพื่อสิทธิของชาวจีนอพยพนับพันคน

But his case inspired an even more controversial policy

แต่คดีของเขากลับทำให้เกิด นโยบายที่ยิ่งเป็นที่ถกเถียงกันมากขึ้น

that continues to impact immigrants around the globe.

ซึ่งยังคงส่งผลกระทบ ต่อผู้ย้ายถิ่นทั่วโลกอย่างต่อเนื่อง

Discrimination against Chinese immigrants had begun decades earlier,

การเลือกปฏิบัติต่อชาวจีนอพยพ เริ่มขึ้นเมื่อหลายสิบปีก่อนหน้านี้

when the California Gold Rush created a massive demand for labor.

เมื่อยุคตื่นทองในแคลิฟอร์เนีย ทำให้มีความต้องการแรงงานมหาศาล

Initially, Chinese immigrants were welcomed as reliable workers

ตอนแรกผู้คนยินดีต้อนรับ ผู้อพยพชาวจีนในฐานะแรงงานที่พึ่งพาได้

and became essential parts of frontier communities.

ซึ่งกลายมาเป็นส่วนสำคัญ ให้ชุมชนแถบชายแดน

Many built railroads and worked in the mines,

หลายคนสร้างทางรถไฟ และทำงานในเหมือง

while others operated laundries, restaurants, and general stores.

อีกส่วนเปิดร้านซัก-รีด ร้านอาหาร และร้านขายของชำ

The 1868 Burlingame Treaty even granted China favored trading status with the US,

สนธิสัญญาเบอร์ลิงเกมปี 1868 ยังมอบสิทธิ ให้ชาวจีนทำการค้ากับสหรัฐฯ

and allowed unrestricted migration between the two countries.

และอนุญาตให้มีการย้ายถิ่น ระหว่างสองประเทศโดยไม่มีข้อห้าม

But as large numbers of Chinese immigrants found success,

แต่ยิ่งมีชาวจีนอพยพที่ก่อร่างสร้างตัว สำเร็จเป็นจำนวนมาก

American workers began to see them as a threat.

แรงงานชาวอเมริกันก็เริ่มรู้สึกว่า พวกเขาเป็นภัยคุกคาม

Politicians and labor leaders denounced them for driving down wages,

นักการเมืองและผู้นำกลุ่มแรงงานประณาม ว่าชาวจีนอพยพทำให้ค่าแรงตกต่ำ

and violence against Chinese individuals became increasingly common.

และการใช้ความรุนแรงกับชาวจีน ก็เริ่มกลายเป็นเรื่องปกติขึ้นเรื่อย ๆ

This anti-Chinese sentiment soon found its way into California’s courts.

ไม่นานความรู้สึกต่อต้านชาวจีนนี้ ก็ทำให้มีคดีความขึ้นที่แคลิฟอร์เนีย

In 1854, following a murder trial where a white man was convicted

ในปี 1854 มีการพิจารณาคดีฆาตกรรม ที่คนขาวถูกกล่าวหาว่า

of murdering a Chinese man,

สังหารชายชาวจีนคนหนึ่ง

the California Supreme Court overturned the conviction,

ซึ่งศาลสูงของแคลิฟอร์เนีย พลิกคำตัดสิน

holding that Chinese eyewitness testimony was inadmissible.

โดยยกเรื่องที่ว่าคำให้การของพยานชาวจีน ไม่ถือเป็นที่ยอมรับ

The court declared that Chinese citizens

ศาลอธิบายว่าพลเมืองชาวจีน

could not testify against white defendants,

ไม่สามารถให้การเอาผิด จำเลยซึ่งเป็นคนขาว

citing similar precedents forbidding testimony

โดยอ้างถึงคดีก่อนหน้าที่คล้ายกัน ซึ่งห้ามไม่ให้คนดำ

by Black and Native American individuals.

และชนพื้นเมืองอเมริกันเป็นผู้ให้การ

This decision effectively legalized violence

การตัดสินเช่นนี้เป็นเหมือน การอนุญาตให้กระทำความรุนแรง

against California’s Chinese population,

ต่อประชากรชาวจีนในแคลิฟอร์เนีย อย่างถูกกฎหมาย

inspiring mob attacks and campaigns for segregation.

ทำให้เกิดการโจมตีและรณรงค์ ประท้วงเพื่อแบ่งแยกเชื้อชาติ

Before long, anti-Chinese sentiment reached the federal level.

ไม่นาน ความรู้สึกต่อต้านชาวจีน ก็ขยายมายังระดับประเทศ

In 1882, Congress passed the Chinese Exclusion Act,

ในปี 1882 สภาคองเกรสผ่านกฎหมาย กีดกันชาวจีน

the first federal law that restricted immigration

ซึ่งเป็นกฎหมายของรัฐบาลกลางฉบับแรก ที่ห้ามไม่ให้มีการย้ายถิ่น

based explicitly on nationality.

โดยเจาะจงเชื้อชาติอย่างชัดแจ้ง

In practice, the Act banned entry to all ethnically Chinese immigrants

ในทางปฏิบัติ กฎหมายดังกล่าวห้ามไม่ให้ ผู้อพยพที่มีเชื้อชาติจีนทุกคนเข้าประเทศ

besides diplomats,

ยกเว้นนักการทูต

and prohibited existing immigrants from obtaining citizenship.

และห้ามไม่ให้ผู้อพยพชาวจีนในประเทศ ได้รับสัญชาติอเมริกัน

It also meant Chinese individuals couldn’t leave the United States and return

ซึ่งยังหมายถึงชาวจีนไม่สามารถ ออกไปหรือกลับมายังสหรัฐอเมริกา

without first applying for a certificate of re-entry.

โดยไม่ขอใบรับรองการกลับเข้าประเทศก่อน

This policy remained in place until October 1st, 1888,

นโยบายนี้มีผลบังคับใช้ จนกระทั่งวันที่ 1 ตุลาคม 1888

when the Scott Act prohibited re-entry altogether,

เมื่อกฎหมายสก๊อตต์สั่งห้าม ไม่ให้มีการกลับเข้าประเทศร่วมด้วย

stranding Chae Chan Ping and thousands of other Chinese immigrants.

ทำให้เช ชาน ผิง และชาวจีนอพยพ คนอื่น ๆ อีกนับพันติดอยู่ที่ชายฝั่ง

In court, Ping argued he had followed the proper protocol

ที่ศาล ผิงได้โต้แย้งว่าเขาทำตาม มาตรการที่ถูกต้องแล้ว

obtaining his re-entry certificate,

โดยการขอใบรับรองการกลับเข้าประเทศ

and the government had not honored his legally issued document.

แต่รัฐบาลไม่รับรองเอกสารของเขา ที่ออกอย่างถูกกฎหมาย

This argument was strong enough to send his case all the way to the Supreme Court.

การโต้แย้งนี้มีน้ำหนักมากพอที่จะ ทำให้คดีถูกส่งไปยังศาลสูง

But the justices ruled against Ping,

แต่ความยุติธรรมไม่อยู่ข้างผิง

invalidating thousands of legal re-entry certificates in one fell swoop.

ทำให้เอกสารรับรองการกลับเข้าประเทศนับพัน ที่ถูกกฎหมายเป็นโมฆะในคราวเดียว

The decision led to Ping’s deportation

ผลการตัดสินนี้ทำให้ผิงถูกส่งตัวกลับจีน

and left up to 20,000 Chinese immigrants unable to return to the US.

และทำให้ผู้อพยพชาวจีน 20,000 คน ไม่สามารถกลับเข้าสหรัฐฯ

But arguably even more important than the court’s racist ruling

แต่สิ่งที่สำคัญยิ่งกว่า คำตัดสินที่เหยียดเชื้อชาติของศาล

was the logic they used to support it.

คือเหตุผลที่ศาลใช้สนับสนุนตัวเอง

Traditionally, the Supreme Court is considered a check

แต่ธรรมเนียมแล้ว ศาลสูง ถือเป็นหน่วยงานที่ใช้ตรวจสอบ

on the other two branches of American government,

อำนาจบริหารของรัฐบาลอเมริกัน อีกสองขั้วอำนาจ

offering judgment on policies passed by Congress and the president.

โดยทำหน้าที่วินิจฉัยนโยบายที่ผ่าน โดยสภาคองเกรสและประธานาธิบดี

In this case however,

แต่ในกรณีนี้

the court stated they had no power to pass judgment on the Scott Act,

ศาลสูงระบุว่าไม่มีอำนาจในการ ให้คำวินิจฉัยเกี่ยวกับกฎหมายสก๊อตต์

since Congress had declared the immigration policy

เนื่องจากสภาคองเกรส ได้ประกาศว่านโยบายการย้ายถิ่น

“a matter of national security.”

เป็น “เรื่องความมั่นคงระดับชาติ”

This decision set a unique precedent.

การตัดสินเช่นนี้ เป็นการสร้างแบบอย่างใหม่ขึ้นมา

Unless Ping's case was overturned,

หากคดีของผิงไม่มีการเปลี่ยนคำตัดสิน

congressional and executive branches could claim national security concerns

ฝ่ายรัฐสภาและฝ่ายบริหารก็จะสามารถ อ้างเรื่องความกังวลด้านความมั่นคงระดับชาติ

to pass whatever immigration laws they wanted.

เพื่อผ่านกฎหมายการย้ายถิ่นอะไรก็ตาม ที่ตนต้องการ

Throughout the 20th century,

ตลอดช่วงศตวรรษที่ 20

xenophobic government officials used this power to freely discriminate

เจ้าหน้าที่รัฐที่เกลียดกลัวชาวต่างชาติ ใช้อำนาจนี้ในการเลือกปฏิบัติ

against immigrant groups.

ต่อกลุ่มผู้อพยพได้ตามใจ

The 1917 Asiatic Barred Zone Act prohibited the entry of all South Asians.

กฎหมายเขตห้ามเอเชียปี 1917 ได้ห้ามมิให้ชาวเอเชียใต้เข้าประเทศ

And a series of immigration acts in the 1920s

และกฎหมายคนเข้าเมืองอีกหลายฉบับ ในทศวรรษ 1920

expanded restrictions throughout Asia, Eastern Europe and southern Europe.

ได้ขยายข้อห้ามไปทั่วเอเชีย ยุโรปตะวันออกและยุโรปใต้

Many of these restrictions were lifted after World War II,

ข้อห้ามหลายข้อถูกยกเลิกไป หลังสงครามโลกครั้งที่ 2

and the Chinese Exclusion Act itself was finally repealed in 1943—

และในที่สุด กฎหมายกีดกันชาวจีน ก็ถูกยกเลิกในปี 1943

over 60 years after it was enacted.

หรือเป็นเวลากว่า 60 ปี หลังจากที่มีการใช้งาน

But the US government continues to use this precedent

แต่รัฐบาลสหรัฐฯ ยังคง ใช้กฎหมายนี้เป็นแบบอย่าง

to deploy sudden and sweeping immigration policies,

ในการปรับใช้นโยบายการย้ายถิ่น อย่างฉับพลันในวงกว้าง

targeting journalists and dissidents as well as ethnic groups.

โดยมุ่งเป้าไปที่นักข่าวและผู้ที่เห็นต่าง รวมทั้งชนกลุ่มน้อย

Little is known about what became of Chae Chan Ping following his deportation.

มีน้อยคนนักจะรู้ว่าเกิดอะไรกับเช ชาน ผิง หลังจากที่เขาถูกส่งกลับเมืองจีน

But the injustices visited upon him and thousands of other Chinese Americans

แต่ความอยุติธรรมที่เกิดกับเขา และชาวอเมริกันเชื้อสายจีนอีกนับพันคน

continue to impact immigrant rights and liberties.

ยังคงส่งผลกระทบต่อสิทธิ และเสรีภาพในการย้ายถิ่นฐานต่อไป