Why is NASA sending a spacecraft to a metal world? - Linda T. Elkins-Tanton

Translator: Kelwalin Dhanasarnsombut

Somewhere between the orbits of Mars and Jupiter,

บริเวณหนึ่งระหว่างวงโคจร ของดาวอังคารและดาวพฤหัสบดี

about 500 million kilometers away from Earth,

ห่างออกไปจากโลกประมาณ 500 ล้านกิโลเมตร

floats a metallic orb the size of Massachusetts.

มีทรงกลมโลหะขนาดเท่ากับรัฐแมสซาชูเซ็ท ล่องลอยอยู่

That’s no moon...it’s 16 Psyche,

นั่นไม่ใช่ดวงจันทร์ แต่เป็น 16 ไซคี

one of the most massive asteroids in the solar system.

หนึ่งในดาวเคราะห์น้อยที่มีขนาดใหญ่ที่สุด ในระบบสุริยะจักรวาล

And it is the asteroid our droids are looking for.

และมันคือดาวเคราะห์น้อย ที่ดรอยด์ของเรากำลังตามหา

We humans have managed to send robotic spacecraft

มนุษย์เราสามารถที่จะส่งยานอวกาศหุ่นยนต์

to all sorts of environments in space –

ไปยังสิ่งแวดล้อมต่าง ๆ ในอวกาศได้

the gas clouds of Saturn and Jupiter,

ตั้งแต่เมฆก๊าซของดาวเสาร์และดาวพฤหัสบดี

the icy wastes of Europa,

บริเวณน้ำแข็งอันเวิ้งว้างของยูโคปา

and the rocky dunes of Mars.

และเนินหินบนดาวอังคาร

But Psyche’s surface isn’t just hard rock –

แต่พื้นผิวของไซคึไม่ได้เป็นแค่หินผา

it’s heavy metal.

แต่มันเป็นโลหะหนัก

The asteroid mostly consists of nickel and iron,

ดาวเคราะห์น้อยส่วนใหญ่ประกอบด้วย นิคเกิลและเหล็ก

by far the largest known body with such a composition.

ซึ่งเท่าที่เรารู้ มันเป็นสิ่ง ที่มีองค์ประกอบดังกล่าวมากที่สุด

But we don’t yet know what it looks like;

แต่เรายังไม่รู้ว่ามันมีหน้าตาเป็นอย่างไร

our best current radar images show a pixelated smudge.

ภาพจากเรดาร์ที่ดีที่สุดของเราตอนนี้ แสดงจุดภาพแตก ๆ

That’ll change in 2026,

แต่นั่นจะเปลี่ยนไปในปี ค.ศ. 2026

when an unmanned spacecraft sent as part of NASA’s Discovery Program

เมื่อยานอวกาศไร้มนุษย์ที่จะถูกส่งไปในฐานะ ที่เป็นส่วนหนึ่งของโครงการการค้นพบของนาซา

is scheduled to arrive.

มีกำหนดการว่าจะไปถึงที่นั่น

So why is NASA so interested in Psyche?

แล้วทำไมนาซาถึงสนใจไซคีขนาดนั้น

Are we going to mine all that metal, or build a giant space magnet?

เรากำลังจะถลุงโลหะทั้งหมดบนนั้น หรือสร้างแม่เหล็กอวกาศขนาดยักษ์อย่างนั้นหรือ

Actually, the real reason is right under our feet.

อันที่จริงแล้ว เหตุผลที่แท้จริง อยู่ใต้ฝ่าเท้าเรานี่เอง

The core of the Earth is thought to consist of a solid nickel-iron center

เราคิดว่าแกนของโลกประกอบด้วย ศูนย์กลางนิคเกิล-เหล็กทีเป็นของแข็ง

with a molten outer layer.

โดยมีชั้นภายนอกที่หลอมละลาย

But we’re prevented from studying it up close by 2,800 kilometers of solid rock.

แต่เราไม่สามารถเข้าไปศึกษามันใกล้ ๆ ในระยะ 2,800 กิโลเมตรจากหินแข็งได้

The deepest we’ve been able to drill is 12 kilometers.

ระยะที่ลึกที่สุดที่เราเจาะลงไปได้ คือ 12 กิโลเมตร

Even if we could go further,

แม้ว่าเราอาจขุดลงไปได้ลึกกว่านั้น

the pressure at the core is three million times higher than at the surface,

ความดันที่แกนก็สูงกว่าบนพื้นผิวสามพันเท่า

with a temperature of 5,000 degrees Celsius.

และมีอุณหภูมิ 5,000 องศาเซลเซียส

Simply put, a journey to the center of the Earth is out of the question for now.

พูดง่าย ๆ ก็คือ การเดินทางไปยังแกนโลก ไม่สามารถทำได้ในตอนนี้

So scientists have had to resort to indirect ways of studying the core,

นักวิทยาศาสตร์จึงต้องพยายามหาทาง ที่จะศึกษาแกนโลกโดยอ้อม

like measuring earthquake waves that pass through it,

เช่น การวัดคลื่นแผ่นดินไหว ที่เคลื่อนผ่านมัน

or studying minerals thought to have formed there.

หรือศึกษาแร่ธาตุที่คาดว่าเกิดขึ้นที่นั่น

But what if the best way to study Earth’s inner space

แต่มันจะเป็นอย่างไร ถ้าหากวิธีการศึกษา บริเวณส่วนในของโลกที่ดีที่สุด

is by visiting outer space?

คือการไปเยี่ยมเยียนอวกาศนอกโลก

After all, we have a pretty good idea of how our planets formed.

อย่างไรก็ดี เรามีแนวคิดที่ค่อนข้างชัดเจน ว่าดาวเคราะห์เกิดขึ้นได้อย่างไร

Dust and gas orbiting our young Sun cooled and collided

ฝุ่นและก๊าซที่โคจรรอบดวงอาทิตย์อายุน้อย เย็นตัวลงและพุ่งชนกัน

to form a few thousand miniature bodies we call planetesimals.

เพื่อเกิดเป็นโครงสร้างเล็ก ๆ นับพัน ที่เราเรียกว่า ดาวเคราะห์ขนาดเล็ก

As these continued to orbit, some combined to grow larger,

ในขณะที่พวกมันโคจรต่อไป บางส่วนก็รวมตัวกันจนมีขนาดใหญ่ขึ้น

eventually forming our planets.

และในที่สุดเกิดเป็นดาวเคราะห์ของเรา

Others experienced impacts that broke them apart into smaller chunks–

บ้างก็ถูกชนกระทบจะแตกออกจากกัน เป็นชื้นเล็กชิ้นน้อย

the asteroids we see today in the belt between Mars and Jupiter.

เป็นดาวเคราะห์น้อยที่เราเห็นในปัจจุบัน บริเวณแถบระหว่างดาวอังคารและดาวพฤหัสบดี

What makes Psyche so special

สิ่งที่ทำให้ไซคีพิเศษหนักหนา

is that it appears to have been a planetesimal

ก็คือ จนถึงตอนนี้มันเป็นดาวเคราะห์ขนาดเล็ก

well on its way to becoming a planet,

ที่กำลังจะพัฒนาไปเป็นดาวเคราะห์

with a rocky exterior surrounding a metal core.

ที่มีส่วนนอกเป็นหินที่ล้อมรอบแกนโลหะ

But its progress was cut short by a series of hit-and-run collisions

แต่การพัฒนาของมันสกัดกั้น โดยการถูกเฉี่ยวชนหลายครั้ง

with other planetesimals

จากดาวเคราะห์ขนาดเล็กอื่น ๆ

that knocked off the rocky crust until only the core remained.

ที่เคาะหินส่วนเปลือกนอกออกไป จนกระทั่งเหลือเพียงส่วนแกน

Experiencing that many destructive collisions

การถูกพุ่งชนอย่างรุนแรงหลายครั้ง

with no additive ones in between is statistically very unlikely,

โดยไม่มีการสร้างพื้นผิวขึ้นใหม่ระหว่างนั้น เป็นไปได้ยากมากในเชิงสถิติ

making Psyche an amazingly rare opportunity

ซึ่งทำให้ไซคีเป็นประหนึ่งโอกาสทอง

to study an exposed metallic core.

ในการศึกษาแกนโลหะที่ไม่ถูกปกคลุม

To do that, NASA’s robotic orbiter will be equipped

เพื่อที่จะทำการศึกษา หุ่นยนต์โคจรของนาซาจะถูกติดตั้ง

with an array of advanced instruments.

ด้วยอุปกรณ์ล้ำสมัยมากมาย

A spectrometer will analyze the gamma rays and neutrons

เครื่องตรวจสเปกตรัมจะวิเคราะห์ รังสีแกมม่าและนิวทรอน

produced when Psyche is struck by cosmic rays.

ที่ถูกผลิตออกมาเมื่อไซคี ถูกกระทบโดยรังสีคอสมิก

Each element in the periodic table

ธาตุแต่ละอย่างในตารางธาตุ

releases gamma rays of specific wavelengths,

ปลดปล่อยรังสีแกมม่า ในช่วงความยาวคลื่นจำเพาะ

so these measurements will tell us what elements are found on the surface.

ฉะนั้น การวัดเหล่านี้จะบอกพวกเราว่า ธาตุใดที่ถูกค้นพบบนพื้นผิวของดาวเคราะห์

A magnetometer will measure Psyche’s magnetic field,

เครื่องวัดความเข้มข้นของสนามแม่เหล็ก จะวัดสนามแม่เหล็กของไซคี

allowing us to learn more

เพื่อให้เรารู้อะไรมากขึ้น

about how Earth’s magnetic field is generated at its core.

เกี่ยวกับว่าสนามแม่เหล็กของโลก ถูกสร้างขึ้นที่แกนของมันได้อย่างไร

And of course, an imager will give us a closer look at the surface

และแน่นอนว่า ภาพจะทำให้เราเห็นพื้นผิว

than ever before.

ในแบบที่ใกล้กว่าเมื่อก่อน

Visiting a whole new kind of world is exciting enough on its own.

การได้ท่องไปยังโลกใหม่ เป็นสิ่งที่น่าตื่นเต้นโดยตัวของมันเองอยู่แล้ว

But the mission to Psyche gives us a unique chance

แต่ปฏิบัติการไปยังไซคี ให้โอกาสอันมีค่ากับเรา

to discover our own planet’s innermost secrets in an orbit far, far away.

ที่จะค้นพบความลับในส่วนลึกที่สุด ของดาวเคราะห์ของเรา จากวงโคจรที่แสนห่างไกล