The rise and fall of the Kingdom of Man - Andrew McDonald

Translator: Muthu Selvi Subburaj Reviewer: Ahamed Shyam F

On a small island in the middle of the Irish Sea,

ஐரிஷ் கடலின் நடுவில் உள்ள ஒரு சிறிய தீவில்

fortresses preside over the rugged shores.

கரடுமுரடான கரையை கோட்டைகள் தாங்குகின்றன.

This unlikely location was the birthplace of a medieval empire

இந்த சாத்தியமற்ற இடம் 200 ஆண்டுகாலம் நீடித்த

that lasted 200 years, ruled by a dynasty of sea kings.

ஒரு இடைக்கால பேரரசின் பிறப்பிடமாகும், இது கடல் மன்னர்கள் வம்சத்தால் ஆளப்பட்டது.

The first of these kings was Godred Crovan,

இந்த அரசர்களில் முதலாமவர் காட்ரெட் க்ரோவன்

a notorious warlord descended from Irish and Viking rulers.

ஐரிஷ் மற்றும் வைக்கிங் ஆட்சியாளர்கள் வம்சாவளியை சேர்ந்த ஒரு மோசமான போர்வீரன்.

Starting in 1079, Godred consolidated power

1079 இல் தொடங்கி, காட்ரெட் ஐல் ஆப் மேன் மற்றும்

ஹெப்ரிடஸ் மீது சக்தியை ஒருங்கிணைத்தார்,

over the Isle of Man and the Hebrides,

a collection of islands off the west coast of Scotland.

இது ஸ்காட்லாந்தின் மேற்கு கடற்கரைத் தீவுகளின் தொகுப்பு.

He seized control of important sea routes between the British Isles,

அவர் முக்கிய கடல் வழிகளின் கட்டுப்பாட்டை கைப்பற்றினார்

இது பிரிட்டிஷ் தீவு, ஸ்காண்டிநேவியா மற்றும் வடக்கு அட்லாண்டிற்கு இடையிலானது.

Scandinavia, and the North Atlantic.

A turbulent period followed Godred’s death,

காட்ரெட்-இன் மரணத்தை தொடர்ந்து கொந்தளிப்பான சூழல் நிலவியது

characterised by invasions from Norway and Ireland,

இது நார்வே மற்றும் அயர்லாந்தின் படையெடுப்புகளாலும்

and intense feuding between princes.

இளவரசர்களுக்கிடையே கடும் சண்டையாலும் அறியப்பட்டது.

But his descendants held on to power,

ஆயினும் அவரது வழித்தோன்றல்கள் ஆட்சியை தக்கவைக்க

building coastal fortresses, roving the seaways,

கடலோர கோட்டைகளை உருவாக்கியும், கடல் வழிகளில் அலைந்து திரிந்தும்,

throwing themselves into epic battles,

காவிய போர்களில் தங்களை ஈடுபடுத்திக்கொண்டதோடு,

and consolidating control over an impressive maritime kingdom.

கட்டுப்பாட்டை ஒருங்கிணைத்து அபாரமான ஒரு கடல் ராஜ்ஜியத்தை உருவாக்கினர்.

The inhabitants of this kingdom had both Gaelic and Norse roots,

இந்த இரஜ்ஜியத்தின் மக்கள் கேலிக் மற்றும் நார்ஸ் வம்சாவளிகளைக் கொண்டிருந்தனர்,

and many probably spoke both languages.

பெரும்பாலானோர் இரண்டு மொழிகளையும் பேசினர்

Those on the Isle of Man were known as the Manx people,

ஐல் ஆஃப் மேனில் வசித்தவர்கள் மான்க்ஸ் மக்கள் எனவும்,

while those in the Hebrides were known as Islanders or People of the Isles.

ஹெப்ரிடஸில் இருந்தோர் ஐலேண்டர்ஸ் அல்லது இல்ஸ் மக்கள் என அறியபட்டனர்.

அவர்களின் எண்ணிக்கை நமக்கு நிச்சயமாக தெரியாது எனினும்,

Though we still don’t know for sure how many there were,

we do know this relatively small group had an outsize impact on the region.

ஒப்பீட்டளவில் இச்சிறிய குழு இப்பகுதியில் தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியுள்ளதை அறிகிறோம்.

Perched on cliffs with sweeping views and safe harbors,

மலை உச்சியில் பரந்து விரிந்து, பாதுகாப்பான துறைமுகங்களுடனான கோட்டை

seaside fortresses helped the kings control shipping, commerce, and resources.

போக்குவரத்து, வர்த்தகம் மற்றும் வளங்களை கட்டுப்படுத்த மன்னர்களுக்கு உதவியது.

The empire commanded vast fleets of Viking-style long ships,

வைக்கிங் பாணி நீண்ட கப்பல்களை அந்த பேரரசு கட்டுக்குள் வைத்திருந்தது,

which they used for trading, raiding, and plundering the seas.

இவை வர்த்தகம், சோதனை மற்றும் கடல் கொள்ளைகளுக்கு பயன்படுத்தப்பட்டது.

Observing this prowess, many neighboring rulers sought their aid.

இந்த வலிமையைக் கண்ட பல அண்டை ஆட்சியாளர்கள் அவர்களின் உதவியை நாடினர்.

The brothers Rognvald and Olaf each solved neighbors’ maritime woes:

ரோக்னவால்ட், ஓலாஃப் சகோதரர்கள் அண்டை ஆட்சியரின் கடல் சிக்கல்களை தீர்த்தனர்:

King Rognvald supplied military assistance to the Scottish king,

ஸ்காட்டிஷ் மன்னருக்கு, மன்னர் ரோக்னவால்ட் இராணுவ உதவி வழங்கினார்

and King Olaf’s forces served as a Coast Guard

மற்றும் மன்னர் ஓலாஃப் இன் படைகள் ஆங்கில மன்னர் மூன்றாம் ஹென்றியின்

at the English King Henry III’s request— for a hefty fee.

கோரிக்கைக்கு இணங்க பெரும் கட்டணத்திற்கு கடலோர காவல்படையாக பணியாற்றின.

The sea kings also sparred with their powerful neighbors,

கடல் மன்னர்கள் அவர்களின் சக்திவாய்ந்த அண்டை நாடுகளுடனும் சண்டையிட்டனர்,

but they had a particularly bitter rivalry with another dynasty in their own isles:

ஆயினும் சொந்த ஐல்களிலேயே அவர்களூக்கு மற்றொரு வம்சத்துடன் கடும் போட்டி இருந்தது:

a line of rulers in the Hebrides.

ஹெப்ரிடஸ் ஆட்சியாளர்களின் வரிசை.

In the 1150s, a chieftain of this line, Somerled,

1150 இல், இந்த வரிசையின் தலைவன், சோமர்லெட்

defeated the Manx King, his brother-in-law, in a naval battle

தன் மைத்துனன் மான்க்ஸ் மன்னனை கடற் போரில் தோற்கடித்து,

and formed a rival Kingdom of the Isles, fracturing the old kingdom.

பழைய ராஜ்யத்தை முறித்து ஐல் இன் போட்டி ராஜ்யத்தை உருவாக்கினான்.

This began a century-long rivalry between Somerled’s line,

இது தெற்கு மற்றும் மத்திய ஹெப்ரிடஸ்களை ஆண்ட சோமர்லெட் வரிசை ஆட்சியாளர்களுக்கும்

who ruled the southern and central Hebrides,

ஐல் ஆஃப் மேன் மற்றும் வடக்கு ஹெப்ரிட்களை ஆண்ட மான்க்ஸ் மன்னர்களுக்கும்

and the Manx Kings, who ruled the Isle of Man and northern Hebrides,

கடல்வழியை கட்டுப்படுத்தும் நோக்கில்

நூற்றாண்டு கால போட்டியைத் துவக்கியது.

to control the seaways.

Family feuds often blossomed into bitter civil wars.

குடும்பச் சண்டைகள் பெரும்பாலும் கசப்பான உள்நாட்டு போராக மாறியது.

In 1223, King Rognvald sent a letter to his son

1223 இல், மன்னர் ரோக்னவால்ட், தனது மகனுக்கு ஒரு கடிதம் எழுதினார்.

commanding him to murder his uncle Olaf.

அதில அவரது மாமா ஓலாஃபை கொலை செய்யக் கட்டளையிட்டிருந்தார்.

When Olaf discovered the plot, he launched a vicious attack on his nephew,

இந்தச் சதியை அறிந்த ஓலாஃப் தனது மருமகன் மீது மோசமான தாக்குதலை தொடங்கி,

blinding and mutilating him.

அவனை குருடாக்கி சிதைத்தான்.

After Rognvald’s death several years later,

ரோக்னவால்ட் மரணத்திற்கு பிறகு, பல வருடங்கள் கழித்து,

people realized the letter ordering the attack might have been forged.

கொலை செய்யச் சொல்லி வந்த கடிதம் போலியானதாக இருக்கலாம் என்று மக்கள் உணர்ந்தனர்.

The Manx kings attempted to resolve disagreements at Tynwald,

கருத்து வேறுபாடுகளை மாண்க்ஸ் மன்னர் டின்வால்டில் தீர்க்க முயன்றார்

an open-air parliament centered on a mound,

டின்வால்ட், மண் மேடை மையமாகக் கொண்ட ஒரு திறந்தவெளி பாராளுமன்றம்.

where assemblies ruled on matters of justice and other issues.

இங்கு, நீதி மற்றும் பிற பிரச்சினைகளுக்கு கூட்டங்கள் தீர்ப்பளித்தன.

Such sites were commonly used in the Viking world

வைக்கிங் உலகில் இது போன்ற தளங்களே பொதுவாக பயன்படுத்தப்பட்டன.

for resolving anything from local disputes to matters involving kings.

இங்கு உள்ளூர் மோதல்கள் முதல் மன்னர்கள் சார்ந்த பிரச்சினைகள் வரை தீர்க்கப்பட்டன.

These meetings didn’t always go smoothly—

ஆயினும், இந்த சந்திப்புகள் எப்போதும் சுமுகமாக நடப்பதில்லை

sometimes violence erupted,

சிலநேரங்களில் வன்முறை வெடித்தது

and in 1237, two rival factions squabbled to the point

1237 ஆம் ஆண்டில், இரண்டு போட்டி பிரிவுகள் நடத்திய சண்டை

of breaking up the assembly at Tynwald.

டின்வால்டில் சட்டசபை உடையும் வரை சென்றது.

The four-tiered mound at Tynwald survives to this day,

நான்கு அடுக்கு கொண்ட டின்வால்ட் இன்றும் நிற்கிறது.

and the modern Manx parliament still holds an annual meeting there.

நவீன மான்க்ஸ் பாராளுமன்றம் இன்றும் வருடாந்திர கூட்டங்களை அங்கு நடத்துகிறது.

In 1248, King Harald of Man died in a shipwreck

1248 ஆம் ஆண்டில், மேனின் மன்னர் ஹரால்ட் கப்பல் விபத்தில் இறந்தார்.

and was succeeded by his brother.

மற்றும் அவரது சகோதரர் அரியணை ஏறினார்.

Weeks into the new king’s reign, a rebel knight assassinated him.

புது மன்னர் ஆட்சியின் சில வாரங்களிலேயே ஒரு கிளர்ச்சி வீரன் அவரை படுகொலை செய்தான்.

His brother Magnus died in 1265 at Castle Rushen— without an heir.

ரஷென் கோட்டையில், 1265 இல், அவரது சகோதரர் மாக்னஸ் வாரிசு இல்லாமலே இறந்தார்.

According to one scribe, his death marked the day that

ஒரு குறிப்பேட்டின் படி, அந்நாளில் அவரது மரணம் இவ்வாறு குறிக்கப்பட்டது.

“kings ceased to reign in Man.”

“மேனில், மன்னர் ஆட்சி அழிந்துவிட்டது.”

Scotland annexed Man and the Isles the next year, in 1266.

தொடர்ந்த 1266ம் ஆண்டில் மேன் மற்றும் ஐல்ஸ்-ஐ ஸ்காட்லாந்து இணைத்தது.

We know about the exploits of the sea kings primarily from a chronicle

கடல்மன்னர்களின் சுரண்டல்களை, பிரதானமாக, ஐல் ஆஃப் மேனில் வசிக்கும்,

written by Christian scribes living on the Isle of Man,

கிறிஸ்துவர்களால் எழுதப்பட்ட தொகுப்பு குறிப்புகளில் இருந்தும்

and from the praise poems composed to celebrate the kings’ victories.

மன்னர்களின் வெற்றியை புகழ்ந்து பாராட்டிய கவிதைகளில் இருந்தும் நாம் அறிகிறோம்.

Today, although the sea kings are long gone,

இன்று, கடல்மன்னர்கள் மறைந்து நீண்டகாலம் ஆகிவிட்டது என்றாலும்

their presence remains etched onto the landscape.

அவர்களின் வரலாறு அந்த நிலப்பகுதியில் பொறிக்கப்பட்டுள்ளது.