What happens when you die? A poetic inquiry

Take a ride in Emily Dickinson's chariot.

Translator: Gugatharsani Rajeevan Reviewer: Ahamed Shyam F

எமிலி டிக்கின்சனின் தேரில் ஒரு சவாரி செய்வோம்.

But beware... there's no turning back.

ஜாக்கிரதை! ஏனெனில் அது ஒரு ஒருவழிப்பயணம்.

"Because I could not stop for Death" by Emily Dickinson

எமிலி டிக்கின்சனின் “காலனுக்காக காத்திறவில்லை”

காலனுக்காக நான் காத்திறாவிட்டாலும் - காலன் எனக்காகக் காத்திருந்தான் -

Because I could not stop for Death – He kindly stopped for me –

The Carriage held but just Ourselves – And Immortality.

அந்த தேர், நம்மையும், நம் அமரத்துவத்தையும் ஏந்திச்செல்கிறது.

We slowly drove – He knew no haste And I had put away

மெல்லப் பயணித்தோம்... காலனுக்கு என்ன அவசரம்

My labor and my leisure too, For His Civility –

என் உழைப்பையும், களிப்பையும் நாகரிகம் கருதி தள்ளி வைத்தேன் -

We passed the School, where Children strove

ஒரு பள்ளியைக் கடந்தோம் இடைவேளையிலும் சுற்றி நின்றுழைக்கும்

At Recess – in the Ring – We passed the Fields of Gazing Grain –

பிள்ளைகளைக் கண்டோம் - வெறிக்கும் தானிய வயலைக் கடந்தோம் -

We passed the Setting Sun –

சாயும் சூரியனையும் கடந்தோம் -

Or rather – He passed Us – The Dews drew quivering and Chill –

இல்லை - அவன் தான் எங்களைக் கடந்தான் - பனியில் நடுங்கிச் சிலிர்த்தேன் -

For only Gossamer, my Gown – My Tippet – only Tulle –

என் ஆடையும், சால்வையும் - சிலந்தி வலையில் செய்ததன்றோ -

We paused before a House that seemed A Swelling of the Ground –

தரையின் வீக்கம் போல் தெரிந்த ஒரு வீட்டின்முன்பு சற்று நிறுத்தினோம் -

The Roof was scarcely visible – The Cornice – in the Ground –

அதன் கூரை தெரிய வாய்ப்பில்லை - நிலத்தில் இருந்து அதன் வேலைபாடுகளும் தெரியாது -

Since then – 'tis Centuries – and yet Feels shorter than the Day

அதுவரை - நூற்றாண்டுகள் கடந்திருந்தது - ஆயினும் ஒரு நாளை கடந்ததாய் தோன்றவில்லை

I first surmised the Horses' Heads Were toward Eternity –

நான் முதலில் குதிரைகள் நித்தியத்தை நோக்கி முன்னேறுவதாக யூகித்திருந்தேன் -