Diagnosing a zombie: Brain and body (Part one) - Tim Verstynen & Bradley Voytek

Transcriber: Tom Carter Reviewer: Bedirhan Cinar

Translator: Ehsan Memari Reviewer: sadegh zabihi

(صدای زامبی) دکتر۱: خب، چطوری اینجوری شد؟

Doctor 1: So, how did it get to be this way?

Doctor 2: Well, it’s my professional opinion that the large gaping bite mark

دکتر۲: خب، نظر فنی من اینه که جای گازگرفتگی بزرگ روی شانه‌اش چیزی برای گفتن دارد.

on its shoulder might have something to do with it.

D1: Thanks. I mean, what causes its behavioral abnormalities?

د۱: ممنون. منظورم این است که، چه چیزی باعث ناهنجاری‌های رفتاری‌اش شده؟

D2: Well, we know all behaviors are rooted in the brain,

د۲: خب، می‌دانیم که همه رفتارها از مغز نشات می‌گیرند،

so I’d expect that something’s gone terribly wrong, probably in there.

بنابراین انتظار دارم که احتمالاً چیزی آنجا به مشکل برخورده باشد.

D1: Thanks again, Doctor Obvious.

د۱: بازم ممنون، دکتر آبویوس.

Let me be more specific.

اجازه بده فنی‌تر بگویم.

What changes in the brain would have to occur

چه تغییراتی در مغز رخ داده که باعث بروز چنین رفتار‌هایی شده است؟

in order to cause this kind of behavior?

د۲: همم. بسیارخب، بیا ببینیم.

D2: Hmm. Well, let's see.

The first thing I notice is how it moves.

اولین چیزی که متوجه شدم این است که چگونه حرکت می‌کند.

Stiff legged, with long, lumbering steps, very slow and awkward.

پا‌هایی سفت، با گام‌هایی بلند، سنگین، خیلی آرام و ناخوشایند.

Almost like what you’d see in Parkinson’s disease.

تقریباً مثل چیزی که دربیماری پارکینسون می‌بینی.

Maybe something’s wrong with his basal ganglia?

شاید گره‌های پایه‌ای مغز او به مشکل خورده؟

Those are a collection of deep brain regions that regulate movement,

مجموعه ای از مناطق مغز هستند که حرکات را

through a neurochemical called dopamine.

به وسیله یک ماده عصبی‌شیمایی به نام دوپامین تنظیم می‌کنند.

Although most people think of dopamine as the “happy” chemical of the brain,

اگرچه اکثر مردم دوپامین را به عنوان "ماده شیمیایی ناقل شادی" درنظر می‌گیرند،

the dopamine-containing neurons in the basal ganglia

نورون‌های حاوی دوپامین در گره‌های پایه‌ای در بیماری پارکینسون می‌میرند،

die off in Parkinson’s disease— that’s what causes it.

علتش این است.

Makes it more and more difficult to initiate actions.

باعث می‌شود که شروع حرکات سخت و سخت‌تر باشند.

D1: What?

د۱: چی؟

Look again at how it moves. Stiff legs, long stance.

به شیوه حرکاتش دوباره نگاه کن. پا‌های سفت، گام‌های بلند،

These aren’t Parkinsonian movements;

این‌ها حرکات پارکینسون نیستند، بیماران پارکینسون گام‌هایی کوتاه برمی‌دارند،

Parkinson’s patients take short, shuffling steps.

And the posture’s all wrong.

و طرز ایستادن هم اشتباه است.

This looks to me like what happens when the cerebellum is damaged.

به نظرم مثل زمانی هست که مخچه آسیب می‌بیند.

The cerebellum’s a little cauliflower shaped area in the back of your head,

مخچه منطقه‌ای کوچک گل کلم مانند در پشت سر، اما اجازه ندهید اندازه‌اش شما را فریب دهد.

but don’t let its size fool you.

That little guy contains almost half of the neurons in the entire brain.

این شخص کوچولو تقریباً حاوی نیمی از نورون‌های کل مغز است.

Patients who suffer degeneration from this region,

بیمارانی که از اختلال این ناحیه رنج می‌برند،

something called spino-cerebellar ataxia,

که آتاکسی نخاعی–مخچه‌ای نامیده می‌شود،

show a lack of coordination that results in stiff legs, wide stance,

عدم هماهنگی را نشان می‌دهد که نتیجه آن پا‌هایی سفت، گام‌های بلند وسنگین می‌شود.

and a lumbering walk.

My money's on the cerebellum.

من فکر می‌کنم از مخچه باشد.

D2: Touché. OK. So we’ve nailed its motor problems.

د۲: آهان. خوب، پس علت مشکلات حرکتی‌اش را پیدا کردیم.

Now what about that whole groaning, lack of talking thing?

حالا درمورد این ناله‌ها و عدم صحبت کردنش چی فکر می‌کنی؟

D1: Hmm.

د۱: همم. می‌دانی، به نظر می‌آید نوعی زبان‌پَریشی، یا زبان‌پَریشی بروکا باشد،

You know, it sounds kind of like expressive aphasia, or Broca’s aphasia,

which makes producing words difficult.

که گفتن کلمات را دشوار می‌کند.

This is caused by damage to the inferior frontal gyrus,

که به وسیله صدمه دیدن برآمدگی قدامی (پیشانی)،

or possibly the anterior insula,

یا احتمالاً قشر پیشین،

both regions behind your temple on the left side of your head.

که هردو مناطق پشت گیجگاه قسمت چپ سر شما قرار دارند.

D2: I think you’re only half right.

د۲: فکر می‌کنم تقریباً حق با شماست. زامبی‌ها قطعا نمی‌توانند معاشرت کنند، این درسته.

Zombies definitely can’t communicate, that’s for sure.

But they don’t seem to do a good job of understanding things either.

اما به نظر نمی‌آید در فهمیدن هم خیلی خوب باشند.

Watch this. Hey, Walker! Your father smelt of elderberries!

تماشا کن. هی، زامبی! پدرت بوی اقطی (نوعی گیاه) میده!

See? No reaction.

(خنده) دیدی؟ هیچ واکنشی.

Either it’s not a Monty Python fan, or it can’t understand me.

نه طرفدار مانتی پایتون هست، نه می‌فهمه که من چی می‌گویم.

I’d say this is like spot-on fluent Wernicke’s aphasia:

باید بگویم که مسلما مثل زبان‌پَریشی ورنیک است،

damage to an area at the junction of two of the brain’s lobes,

صدمه به منطقه‌ای که نقطه اتصال دو بخش ازمغز، بخش گیجگاهی و آهیانه در قسمت چپ

temporal and parietal,

typically on the left side of the brain, is the culprit.

مغز معمولا مقصر این اتفاق است.

This area is physically connected to Broca’s area, that you mentioned,

این منطقه، همان طورکه اشاره کردی، به طور فیزیکی به وسیله دسته‌های

by a massive bundle of neurofibers called the arcuate fasciculus.

عظیمی ازنوروفیبر‌هایی که رشته‌های قوسی نامیده می‌شوند در تماس با بروکا است.

I hypothesize that this massive bundle of connections

من فکر می‌کنم که این دسته‌های عظیم اتصالات به کلی از مغز زامبی محو شده‌اند.

is completely wiped out in a zombie.

It would be like taking out the superhighway between two cities.

مثل این است که یک شاهراه ارتباطی بین دو شهر را از بین ببری.

One city that manufactures a product,

یکی شهری که محصولی را تولید می‌کند،

and the other that ships it out to the rest of the world.

و دیگری که آن را به بقیه دنیا می‌فرستد.

Without that highway, the product distribution just shuts down.

بدون آن بزرگراه، توزیع محصول از کار می‌افتد.

D1: So, basically it’s a moot point to reason with a zombie,

د۱: خب، اساسا دلیل مسئله این است که زامبی،

since they can’t understand you, let alone talk back.

نمی‌تواند منظورت را بفهمد، و حرف بزند.

D2: I mean, you could try, man,

د۲:(خنده) می‌دونی، می‌تونی امتحان کنی، پسر، اما من قراره که همین طرف شیشه بمونم.

but I’m going to stay on this side of the glass.