Life of an astronaut - Jerry Carr

زندگی یک فضانورد - جری کر

Transcriber: Andrea McDonough Reviewer: Bedirhan Cinar

Translator: Sara Hejazi Reviewer: Sina Pourasgari

Normally astronaut training takes about one full year,

معمولاً تمرینات فضانوردی حدود یک سال کامل طول می‌کشد،

and it includes such subjects as

و شامل مباحثی از جمله

astronomy,

نجوم،

astrophysics,

flight physiology,

اخترفیزیک،

فیزیولوژی پرواز،

orbital trajectories,

مسیرهای مداری،

or orbital management.

یا مدیریت مداری می‌باشد.

Another part of the astronaut basic training is survival training.

بخش دیگری از تمرینات مقدماتی فضانوردی تمرین زنده ماندن و نجات یافتن است.

In the days of Gemini,

در دوران فضاپیماهای جِمینی (Gemini)،

you never knew for sure where a spacecraft might land

هیچ وقت مطمئن نبودید که در شرایط خروج اضطراری از مدار،

if there was an emergency, deorbit.

فضاپیما کجا فرود خواهد آمد.

So, we had to take desert training,

به این ترتیب لازم بود دوره‌های آموزشی در صحرا،

water training,

آب،

and jungle survival training.

و آموزش‌های زنده ماندن در جنگل را بگذرانیم.

So, we had to learn how to cook and eat snake

بنابراین باید یاد می‌گرفتیم که چه‌ طور مار را بپزیم و بخوریم

and all other, such other good things as that,

و غیره، و چیزهای خوب هم به همین ترتیب،

and how to make water in a desert.

و اینکه چگونه در صحرا آب تهیه کنیم.

After that year and a half of astronaut basic training,

بعد از آن یک سال و نیم تمرینات مقدماتی فضانوردی،

our names were all put on a list

همه‌‌ی اسم‌هایمان در یک لیست قرار گرفت

and that list was quite a bit longer at that time

و آن لیست در آن زمان کمی بلندتر بود

then there were seats available.

سپس جاهای خالی فراهم شد.

And so, we were all given other duties

و به این ترتیب به همه‌ی ما وظایف دیگری مُحوّل شد

to keep us occupied

تا مشغول باشیم

and to help continue our training.

و به ما کمک کند که دوره‌های آموزشی خود را ادامه دهیم.

Five of us were assigned to the lunar module,

۵ نفرمان مأمور رفتن به سفینه‌ی ماه‌نشین شدیم،

and our job was to be with these lunar modules

و وظیفه‌ی ما این بود که در حین ساخته شدن این سفینه‌های ماه‌نشین

as they were being built.

با آن‌ها باشیم.

So, we spent a lot of time there.

بنابراین وقت زیادی را آن جا گذراندیم.

I must admit that probably I had more time

باید اقرار کنم که شاید حتی در مقایسه با خدمه‌ای که سفینه‌ی ماه‌نشین شماره‌ی ۶ را

sleeping on the floor of Lunar Module #6

تا روی ماه هدایت کردند زمان بیش‌تری را

than the crew who flew it on the moon.

به‌صورت دراز کشیده در کف آن سپری کردم.

Well, my next job was to be on the support crew of Apollo 8,

خب، کار بعدی‌ام این بود که عضو خدمه‌ی پشتیبان آپولو ۸ باشم،

and Apollo 8 was the spacecraft that flew to the moon

و آپولو ۸ فضاپیمایی بود که به سمت ماه رفت

and came back but did not land.

و برگشت اما آن‌جا فرود نیامد.

When they went behind the moon,

وقتی که آن‌ها پشت ماه رفتند،

they were supposed to do a thrusting maneuver

قرار بود که یک مانور پیشرانه‌ای انجام دهند

to slow them down

تا سرعت آن‌ها را کم کند

so they would be captured into lunar orbit.

به این ترتیب در مدار ماه قرار می‌گرفتند.

So we just had to sit and cool our heels

بنابراین هنگامی که آن‌ها پشت ماه رفتند،

when they went behind the moon,

ما باید می‌نشستیم و منتظر می‌ماندیم،

and we knew if they came out a little early on the other side,

و می‌دانستیم اگر کمی زودتر از طرف دیگر بیرون می‌آمدند

that they had not burned enough,

و به اندازه کافی آتش نمی‌گرفتند،

not slowed down enough,

به اندازه کافی سرعتشان کم نمی‌شد،

and were going to skip out into space,

و می‌رفتند که به فضا وارد شوند،

they wouldn't be captured in orbit.

در مدار قرار نمی‌گرفتند.

If they came out a little bit late,

اگر کمی دیرتر بیرون می‌آمدند،

it meant they had over-done it,

به این معنا بود که بیش از حد آن کار را انجام داده‌اند،

and they weren't going to be in orbit,

و دیگر در مدار قرار نمی‌گرفتند،

but were going to begin a spiral down to the lunar surface.

بلکه می‌رفتند که سقوطی مارپیچی روی سطح ماه را آغاز کنند.

And, of course, without a lunar module,

و مسلماً بدون یک سفینه‌ی ماه‌نشین،

that kind of ruins your whole day.

تمام روزتان خراب می‌شد.

You can imagine how relieved we were

می‌توانید تصور کنید در آن لحظه چقدر

at the instant that they were supposed

آسوده خاطر شدیم از اینکه آن‌ها در همان طرفی از ماه

to appear on the other side of the moon

که قرار بود ظاهر شوند،

that they appeared!

ظاهر شدند.

My next assignment was again a support crew assignment on Apollo 12,

مأموریت بعدی من بار دیگر خدمه‌ی پشتیبانی در آپولو ۱۲ بود،

and Apollo 12 was struck by lightning

و آپولو ۱۲ در مسیرش از سکوی پرتاب

on its way off the pad.

مورد اصابت آذرخش قرار گرفت.

A nearby thunderstorm,

یک توفان تندری در آن نزدیکی‌ها،

there was a lightning bolt that went over

یک زبانه‌ی آذرخش بود که گذشت

and hit the very tip of the spacecraft.

و به نوک فضاپیما اصابت کرد.

The charge went down through the spacecraft,

بار الکتریکی از درون فضاپیما پایین رفت،

through the booster,

از میان دستگاه تقویت کننده،

down the exhaust gases,

از گازهای اگزوز رد شد،

and grounded out on the launching pad.

و روی سکوی پرتاب نشست.

It killed the electrical power system

سیستم نیروی برق را مختل کرد

and the computers all died.

و تمام کامپیوتر‌ها از کار افتادند.

You can imagine what it must have been like

شما می توانید تصور کنید شرایط برای کسانی که در

for them inside because suddenly the lights all went out

داخل بودند چگونه بود، چرا که ناگهان تمام برق‌ها رفت

and then they came back on

و زمانی که باتری‌ها باردار شدند،

when the batteries picked up the load.

دوباره برق برگشت.

And, every single warning light and caution light

و تمام چراغ‌های خطر و هشدار در فضاپیما

in the spacecraft was on and flashing,

روشن بود و چشمک می زد،

and all the necessary bells, whistles, and buzzards

و همه‌ی زنگ‌ها و سوت‌های ضروری

and things that are in there,

و چیزهایی که آن‌ جا هست،

all were going off at the same time.

همه هم‌زمان خاموش می‌شدند.

The crew was totally confused

خدمه کاملاً گیج شده بودند

as to what was going on.

که چه اتفاقی داشت می افتاد.

When we were settled in orbit,

وقتی در مدار قرار گرفته بودیم،

we tested all the various systems

تمام سیستم‌ها را امتحان کردیم

and everything looked good.

و همه چیز خوب به نظر می رسید.

So, that, now I figured this is it,

بنابراین من متوجه شدم که همین جوری است

and sure enough, I did get an assignment,

و مطمئناً من مأموریتی داشتم،

a flight assignment.

مأموریت پرواز.

I was assigned to the back-up crew of Apollo 16,

مأموریت پشتیبانی آپولو ۱۶ به من محول گردید،

which meant that I was to be on the param crew of Apollo 19.

که به این معنی بود که عضو خدمه‌ی آپولو ۱۹ خواهم بود.

And, several weeks into the training,

و چند هفته بعد از آن تمرینات،

NASA made the surprise announcment

ناسا به طور غیرمنتظره‌ای اعلام کرد که

that they were going to cancel Apollos 18, 19, and 20.

می‌خواهند آپولو۱۸، ۱۹ و ۲۰ را کنسل کنند.

We were in the middle of the Vietnam War,

ما اواسط جنگ ویتنام بودیم،

the budget was in bad shape,

بودجه اوضاع بدی داشت،

so you can imagine there were three

بنابراین می توانید تصور کنید که

very, very sad hangdog guys moping around the office

سه تا آدمِ خیلی خیلی ناراحتِ شرمنده به خاطر اینکه پروازمان را به ماه

because we lost our flight to the moon.

از دست داده بودیم، بی حوصله در دفتر می چرخیدند.

But, several weeks later, I got a call from Tom Stafford,

اما چند هفته بعد من تماسی از تام استفورد،

the Senior Astronaut at that time,

فضانورد ارشد آن زمان، دریافت کردم،

and he wanted me in his office,

و او مرا در دفتر کارش احضار کرد،

and I went in,

and he told me that he was sorry

و من رفتم،

و به من گفت که از اینکه شانس رفتن به ماه را

that I had missed my opportunity for the moon,

از دست داده‌ام متأسف است

but he said, "I've got another assignment for you."

اما گفت، "مأموریت دیگری برایت دارم."

He said, "I want you to be the commander

گفت: "می‌خواهم فرمانده‌ی

of the third and final Skylab mission."

مأموریت سوم و آخر اسکایلب (Skylab) باشی."

And, he said, "Do you think you could do the job?"

و گفت: "فکر می‌کنی بتوانی این کار را انجام دهی؟"

And I said, "Of course, yes!"

و من گفتم: "بله، ‌البته!"

And, I'll have to admit,

و باید اعتراف کنم

a certain lump in my chest and in my stomach,

سنگینی‌ای در سینه و دلم حس می‌کردم،

because I was a rookie,

چون یک تازه‌کار بودم،

and they normally don't assign a rookie to be a commander,

و آن‌ها معمولاً یک آدم تازه‌کار را به عنوان فرمانده انتخاب نمی کنند،

usually you have to have at least one flight under your belt,

معمولاً باید سابقه‌ی یک پرواز را داشته باشی،

but they assigned me to that,

اما آن‌ها این کار را به من محول کردند،

which was really kind of a shock

که واقعاً شکه برانگیز بود،

because the last rookie commander was Neil Armstrong on Gemini 8.

چراکه آخرین فرمانده‌ی تازه‌کار نیل آرمسترانگ برای پرواز جمینی ۸ بود.