The first asteroid ever discovered - Carrie Nugent

اولین سیارکی که کشف شد - کری ناجنت

Translator: sadegh zabihi Reviewer: masoud paktinat

On the night of January 1, 1801,

در شب اول ژانویه سال ۱۸۰۱،

Giuseppe Piazzi, a priest in Palermo, Italy,

جوزپه پیاتزی، کشیشی در پالرموی ایتالیا،

was mapping the stars in the sky.

داشت نقشه ستارگان را در آسمان می‌کشید.

Over three nights, he'd look at and draw the same set of stars,

در طول سه شب، او به یک دسته یکسان ستاره نگاه می‌کرد و آنها را می‌کشید،

carefully measuring their relative positions.

و موقعیت نسبی آنها را با دقت اندازه می‌گرفت.

That night, he measured the stars.

آن شب، او ستاره‌ها را اندازه گرفت.

The next night, he measured them again.

شب بعد، او دوباره آنها را اندازه گرفت.

To his surprise, one had moved.

با شگفتی بسیار دید یکی حرکت کرده.

The third night, the peculiar star had moved again.

شب سوم، ستاره عجیب و غریب دوباره حرکت کرده بود.

This meant it couldn't be a star at all.

یعنی آن جسم اصلاً نمی‌توانست ستاره باشد.

It was something new, the first asteroid ever discovered,

چیز جدیدی بود، اولین سیارک کشف شده،

which Piazzi eventually named Ceres.

که پیاتزی نهایتاً نام آن را سیریز گذاشت.

Asteroids are bits of rock and metal that orbit the Sun.

سیارک‌ها اجرامی از سنگ و فلز هستند که به دور خورشید می‌گردند.

At over 900 kilometers across, Ceres is a very large asteroid.

با بیش از ۹۰۰ کیلومتر قطر، سیریز سیارک خیلی بزرگی است.

But through a telescope, like Piazzi's,

اما از تلسکوپی مانند تلسکوپ پیاتزی،

Ceres looked like a pinpoint of light similar to a star.

سیریز نقطه‌ای نورانی مثل یک ستاره به نظر می‌رسید.

In fact, the word asteroid means star-like.

در واقع واژه "asteroid" به معنای شبه ستاره است.

You can tell the difference between stars

می‌توانید تفاوت بین ستاره‌ها و سیارک‌ها را

and asteroids by the way they move across the sky.

وقتی در آسمان حرکت می‌کنند ببینید.

Of course, Piazzi knew none of that at the time,

البته آن زمان پیاتزی از این مسائل بی‌خبر بود،

just that he had discovered something new.

فقط می‌دانست که چیز جدیدی کشف کرده است.

To learn about Ceres,

برای اینکه درباره سیریز بیشتر بداند

Piazzi needed to track its motion across the sky

پیاتزی باید حرکت آن را در آسمان دنبال می‌کرد

and then calculate its orbit around the Sun.

و بعد محور چرخش آن به دور خورشید را محاسبه می‌کرد.

So each clear night, Piazzi trained his telescope to the heavens.

پس هر شب که آسمان صاف بود، تلسکوپ خود را به آسمان‌ها نشانه می‌گرفت.

Night after night, he made careful measurements

هر شب اندازه‌گیری‌های دقیقی انجام داد

until finally, he couldn't.

تا آنکه عاقبت دیگر نتوانست.

The Sun got in the way.

خورشید سر راه قرار گرفت.

When Piazzi first spotted Ceres, it was here, and the Earth was here.

وقتی که پیاتزی برای اولین بار سیریز را رصد کرد، اینجا بود و زمین اینجا بود.

As he tracked it each night, the Earth and Ceres moved like this

هر شب که آن را دنبال می‌کرد، زمین و سیریز این‌طور حرکت می‌کردند

until Ceres was here.

تا آنکه سیریز به اینجا رسید.

And that meant that Ceres was only in the sky when it was daytime on Earth.

و این یعنی سیریز تنها وقتی در آسمان بود که روی زمین روز بود.

During the day, bright sunlight made this small asteroid impossible to see.

در طول روز، نور درخشان خورشید دیدن سیارک را ناممکن می‌کرد.

Astronomers needed to calculate Ceres's orbit.

اخترشناسان باید مدار سیریز را محاسبه می‌کردند.

This would let them predict where it was going to be

با این کار می‌توانستند هر شب که خواستند موقعیت آن را

in the vast night sky on any given night.

در آسمان پهناور شب پیش‌بینی کنند.

But the calculations were grueling and the results imprecise.

اما محاسبات فرساینده بود و نتایج مبهم.

Many astronomers searched for Ceres,

بسیاری از اخترشناسان به دنبال سیریز گشتند،

but not knowing exactly where to look, no one could find it.

اما چون نمی‌دانستند کجا را نگاه کنند، هیچ کس نتوانست آن را پیدا کند.

Luckily, a hardworking mathematician named Carl Friedrich Gauss

خوشبختانه، ریاضی‌دانی سخت‌کوش به نام کارل فردریش گاوس

heard about the lost asteroid.

درباره سیارک گمشده شنید.

He thought it was an exciting puzzle and went to work.

فکر کرد که معمایی هیجان انگیز است و سر کار رفت.

When he realized he didn't have the mathematical methods he needed,

وقتی فهمید روش‌های ریاضیاتی که نیاز دارد در دسترس نیست،

he invented new ones that we still use today.

روش‌های جدیدی اختراع کرد که هنوز هم از آنها استفاده می‌کنیم.

He derived a new orbit and new predictions of where to look for Ceres.

او مداری جدید و پیش‌بینی‌های جدیدی برای موقعیت سیریز ارائه کرد.

Hungarian astronomer Baron Franz Xaver von Zach

اخترشناس مجارستانی بارون فرانتس زاور فون زاخ

searched for Ceres with Gauss's predictions.

با پیش‌بینی‌های گاوس به جستجوی سیارک پرداخت.

After weeks of frustrating clouds,

بعد از هفته‌ها آسمان ابری خسته کننده،

von Zach finally had clear skies on December 31, 1801.

فون زاخ در ۳۱ام دسامبر سال ۱۸۰۱ به آسمان صاف رسید.

He looked through his telescope and finally saw Ceres.

او از تلسکوپش به آسمان نگاه کرد و در نهایت سیریز را دید.

We haven't lost track of it since.

ما از آن زمان به بعد دیگر رد آن را گم نکرده‌ایم.

Today, we've discovered hundreds of thousands of asteroids.

امروزه صدها هزار سیارک کشف کرده‌ایم.

Many, including Ceres, orbit the Sun between Mars and Jupiter,

بسیاری از جمله سیریز، بین مریخ و زحل به دور خورشید می‌چرخند،

while near-Earth asteroids orbit the Sun relatively close to Earth.

درحالی که سیارک‌های نزدیک به زمین نسبتاً در نزدیکی زمین به دور خورشید می‌چرخند.

When we recorded this narration,

وقتی که این روایت را ضبط کردیم،

astronomers had discovered 16,407 near-Earth asteroids,

ستاره‌شناسان ۱۶٫۴۰۷ سیارک نزدیک به زمین کشف کرده بودند،

but since we find new asteroids all the time,

اما از آنجا که همواره در حال کشف سیارک‌های جدید هستیم،

that number will have grown by hundreds or thousands

وقتی شما این را می‌بینید ممکن است آن تعداد

by the time you watch this.

صدها یا هزاران بیشتر شده باشد.

Today, asteroid hunters use modern telescopes,

امروزه، شکارچیان سیارک از تلسکوپ‌های پیشرفته

including one in space.

از جمله یک تلسکوپ فضایی استفاده می‌کنند.

Computers analyze the images,

کامپیوترها تصاویر را تحلیل می‌کنند،

and humans check the output

و انسان‌ها خروجی را

before reporting the asteroid observations to an archiving center.

پیش از گزارش مشاهده سیارک به یک مرکز بایگانی بررسی می‌کنند.

Each discovered asteroid has its unique orbit measured.

هر سیارک کشف شده مدار چرخش منحصر به خود را دارد.

An orbit lets astronomers predict where asteroids are going to be

یک مدار به اخترشناسان کمک می‌کند تا موقعیت سیارک را

at any given time.

در هر زمان پیش بینی کنند.

Most asteroid trajectories can be predicted for about 80 years

بیشتر مسیرهای حرکت سیارک‌ها تا حدود ۸۰ سال قابل پیش بینی هستند

though we can calculate where the best studied asteroids will be every day

با این وجود با مطالعه دقیق بعضی سیارک‌ها

between now and 800 years into the future.

می‌توانیم موقعیت آنها را تا ۸۰۰ سال آینده هم پیش بینی کنیم.

We must keep searching for asteroids

باید به جستجوی سیارک‌ها ادامه بدهیم

in case there's one out there on a collision course with Earth.

تا اگر یکی در راه برخورد با زمین بود از وجود آن مطلع باشیم.

Astronomers don't only search for asteroids, though.

اخترشناسان تنها سیارک‌ها را جستجو نمی‌کنند.

They also study them to learn how they formed,

بلکه نحوه شکل گیری،

what they're made of,

و جنس آنها را هم مطالعه می‌کنند،

and what they can tell us about our solar system.

و دنبال چیزهایی هستند که آنها درباره منظومه شمسی به ما می‌آموزند.

Today, we can do something that Piazzi could only dream of:

امروز، ما می‌توانیم کاری کنیم که پیاتزی خوابش را هم نمی‌دید:

send spacecraft to study asteroids up close.

می‌توانیم فضاپیما بفرستیم تا سیارک‌ها را از نزدیک مطالعه کنیم.

One spacecraft called Dawn journeyed billions of kilometers

فضاپیمایی به نام دان میلیاردها کیلومتر را پیمود

over four years to the main asteroid belt.

و بعد از چهار سال به کمربند اصلی سیارکی رسید.

There, it visited Ceres and another asteroid, Vesta.

آنجا سیریز و سیارک دیگری به نام وستا را ملاقات کرد.

Dawn's stunning images transformed Piazzi's dot of light

تصاویر خیره کننده دان نقطه نورانی پیاتزی را

into a spectacular landscape of craters,

به چشم‌اندازی بی‌نظیر از دهانه‌های آتشفشان،

landslides,

سراشیب‌ها،

and mountains.

و کوه‌ها بدل کرد.