When will the next mass extinction occur? - Borths, D'Emic, and Pritchard

انقراض انبوه بعدی کی اتفاق می‌اُفتد؟ - بورتس٬ دمیک٬ و پیچارد

Translator: sadegh zabihi Reviewer: soheila Jafari

About 66 million years ago,

حدود ۶۶ میلیون سال پیش٬

something terrible happened to life on our planet.

اتفاق وحشتناکی برای حیات بر روی سیاره‌ی ما افتاد.

Ecosystems were hit with a double blow

اکوسیستم‌ها با دو اتفاق ناگوار مواجه شدند

as massive volcanic eruptions filled the atmosphere with carbon dioxide

یک فوران آتشفشان عظیم تمام جو را پر از دی اکسید کربن کرد

and an asteroid roughly the size of Manhattan struck the Earth.

و یک شهاب سنگ تقریباً به اندازه منهتن با زمین برخورد کرد.

The dust from the impact reduced or stopped photosynthesis from many plants,

به دلیل گرد و غبار حاصل از برخورد فتوسنتز در بسیاری از گیاهان متوقف یا بسیار کم شد٬

starving herbivores and the carnivores that preyed on them.

و گیاه خواران و گوشت خوارانی که آنها را شکار می‌کردند گرسنه ماندند.

Within a short time span,

با گذشت زمان کوتاهی٬

three-quarters of the world's species disappeared forever,

سه چهارم تمام گونه‌های موجود در جهان برای همیشه ناپدید شدند٬

and the giant dinosaurs,

و دایناسورهای عظیم‌الجثه٬

flying pterosaurs,

پتروزارهای پرنده٬

shelled squids,

ماهی‌های مرکب صدف دار٬

and marine reptiles that had flourished for ages

و خزندگان دریایی که برای قرن‌ها روی زمین رشد و نمو می‌کردند

faded into prehistory.

در ماقبل تاریخ محو شدند.

It may seem like the dinosaurs were especially unlucky,

ممکن است این گونه به نظر برسد که به طور خاص دایناسورها بد شانس بودند٬

but extinctions of various severities have occurred throughout the Earth's history,

اما انقراض‌های گسترده بارها در تاریخ زمین اتفاق افتاده است٬

and are still happening all around us today.

و هنوز هم در اطراف ما در حال وقوع است.

Environments change,

اقلیم‌ها تغییر می‌کنند٬

pushing some species out of their comfort zones

و بعضی از گونه‌ها را از محیط امن خود بیرون می‌رانند

while creating new opportunities for others.

و موقعیت‌های جدیدی را برای سایرین فرآهم می‌کنند.

Invasive species arrive in new habitats, outcompeting the natives.

مهاجمان به زیستگاه‌های جدید می‌رسند٬ و در رقابت از بومیان پیشی می‌گیرند.

And in some cases, entire species are wiped out

و در برخی موارد٬ تمام گونه‌ها از میان می‌روند

as a result of activity by better adapted organisms.

به خاطر فعالیت‌هایی که توسط جانوران سازگارتر انجام می‌گیرد.

Sometimes, however, massive changes in the environment

هرچند گاهی هم تغییرات عظیم اقلیمی

occur too quickly for most living creatures to adapt,

خیلی زود اتفاق می‌افتند و بیشتر موجودات فرصت سازگار شدن پیدا نمی‌کنند٬

causing thousands of species to die off in a geological instant.

و باعث می‌شود در یک لحظه‌ی زمین شناسی هزاران گونه از بین بروند.

We call this a mass extinction event,

ما این اتفاق را انقراض انبوه می‌نامیم٬

and although such events may be rare,

و اگرچه این چنین پدیده‌هایی به ندرت اتفاق می‌اُفتند٬

paleontologists have been able to identify several of them

دیرین شناسان تعداد زیادی از آنها را شناسایی کرده اند.

through dramatic changes in the fossil record,

در طول تغییرات دراماتیک در جمع آوری فسیل‌ها٬

where lineages that persisted through several geological layers

جایی که گونه‌ها در بسیاری از لایه‌های زمین شناسی به وفور حضور دارند

suddenly disappear.

و ناگهان ناپدید می‌شوند.

In fact, these mass extinctions are used to divide the Earth's history

در واقع٬ از این انقراض‌های انبوه برای تقسیم تاریخ زمین

into distinct periods.

به بخش‌های مجزا استفاده می‌شود.

Although the disappearance of the dinosaurs

هرچند ناپدید شدن دایناسورها

is the best known mass extinction event,

از همه انقراض‌های انبوه شناخته شده تر است٬

the largest occurred long before dinosaurs ever existed.

بزرگترین آنها زمانی اتفاق افتاد که دایناسورها حتی وجود نداشتند.

252 million years ago, between the Permian and Triassic periods,

۲۵۲ میلیون سال پیش٬ بین دوره‌های پرمیان و تریاسه٬

the Earth's land masses gathered together into the single supercontinent Pangaea.

خشکی‌های زمین به هم پیوستند و قاره‌ی بزرگ پاجیا را به وجود آوردند.

As it coalesced, its interior was filled with deserts,

با یکی شدن خشکی‌ها٬ تمام بخش‌های داخلی به بیابان تبدیل شدند٬

while the single coastline eliminated many of the shallow tropical seas

درحالی که تنها خط ساحلی بسیاری از دریاهای کم عمق گرمسیری را از بین برد

where biodiversity thrived.

جایی که تنوع زیستی رونق داشت.

Huge volcanic eruptions occurred across Siberia,

فوران‌های آتشفشانی عظیم در سیبری به وقوع پیوستند٬

coinciding with very high temperatures,

و در عین حال با دمای بسیار بالای خود٬

suggesting a massive greenhouse effect.

اثر گلخانه‌ای بسیار شدیدی را به وجود آوردند.

These catastrophes contributed to the extinction

این اتفاقات فجیع به انقراضی منجر شد

of 95% of species in the ocean,

که ۹۵٪ از گونه‌ها در اقیانوس٬

and on land, the strange reptiles of the Permian

بر روی زمین و سوسمارهای عجیب دوره پرمیان از بین رفتند

gave way to the ancestors of the far more familiar dinosaurs we know today.

و راه را برای اجداد دایناسورهای آشنایی که امروزه می‌شناسیم باز کزدند.

But mass extinctions are not just a thing of the distant past.

اما انقراض‌های انبوه چیزهایی مربوط به گذشته‌ی دور نیستند.

Over the last few million years,

در عرض چند میلیون سال گذشته٬

the fluctuation of massive ice sheets at our planet's poles

تغییر صفحه‌های بزرگ یخ در قطب‌های سیاره‌ی ما

has caused sea levels to rise and fall,

باعث نوسان ارتفاع سطح دریاها شده٬

changing weather patterns and ocean currents along the way.

و الگوهای آب و هوایی و جریان‌های اقیانوسی را عوض کرده است.

As the ice sheets spread, retreated, and returned,

با پخش شدن٬ عقب نشینی و بازگشت صفحه‌های یخ٬

some animals were either able to adapt to the changes,

بعضی حیوانات توانسته‌اند خود را با این تغییرات وفق دهند٬

or migrate to a more suitable environment.

یا به اقلیم‌های مناسب‌تری مهاجرت کنند.

Others, however, such as giant ground sloths,

هر چند بقیه آنها٬ مانند تنبل‌های غول آسا٬

giant hyenas,

کفتارهای عظیم‌الجثه٬

and mammoths went extinct.

و ماموت‌ها منقرض شدند.

The extinction of these large mammals

انقراض این پستانداران بزرگ

coincides with changes in the climate and ecosystem due to the melting ice caps.

همزمان با تغییرات اقلیمی واکوسیستم به دلیل آب شدن یخ‌ها بود.

But there is also an uncomfortable overlap

اما همپوشانی ناراحتی هم وجود دارد

with the rise of a certain hominid species originating in Africa 150,000 years ago.

با افزایش گونه‌های انسان نمای متعلق به آفریقا در ۱۵۰٫۰۰۰ سال پیش.

In the course of their adaptation to the new environment,

در جریان سازگار شدن آنها با محیط زیست جدید٬

creating new tools and methods for gathering food and hunting prey,

ساختن ابزارها و روش‌های نو برای یافتن غذا و شکار کردن٬

humans may not have single-handedly caused the extinction of these large animals,

انسان‌ها به تنهایی نمی‌توانند موجب انقراض این پستانداران عظیم شده باشند٬

as some were able to coexist with us for thousands of years.

همانطور که بعضی از آنها توانستند برای هزاران سال با ما همزیستی کنند.

But it's clear that today,

اما روشن است که امروزه٬

our tools and methods have become so effective

ابزارها و روش‌های ما چنان تأثیرگذار شده‌اند

that humans are no longer reacting to the environment,

که دیگر انسان‌ها در حال واکنش نشان دادن به محیط اطراف خود نیستند٬

but are actively changing it.

بلکه فعالانه در حال تغییر دادن آن هستند.

The extinction of species is a normal occurrence

انقراض گونه‌ها

با توجه به گذشته اکوسیستم‌ها٬ امری طبیعی است.

in the background of ecosystems.

But studies suggest that rates of extinction today

اما مطالعات نشان می‌دهد که امروزه نرخ انقزاض

for many organisms

برای بسیاری از موجودات

are hundreds to thousands of times higher than the normal background.

صدها تا هزاران بار سریع‌تر از پیشینه‌ی طبیعی آن است.

But the same unique ability that makes humans capable of driving mass extinctions

اما همان توانایی خاصی که ما را به ایجاد انقراض‌های انبوه قادر می‌سازد

can also enable us to prevent them.

می‌تواند به ما در جلوگیری از آنها کمک کند.

By learning about past extinction events,

با یاد گرفتن درباره انقراض‌های گذشته٬

recognizing what is happening today as environments change,

و درک اتفاقاتی که امروز به خاطر تغییرات اقلیمی به وجود می‌آیند٬

and using this knowledge to lessen our effect on other species,

و استفاده از دانش برای کاهش تأثیر انسان بر سایر گونه‌ها٬

we can transform humanity's impact on the world

می‌توانیم تأثیر انسان بر جهان را

from something as destructive as a massive asteroid

از چیزی تخریب کننده به اندازه شهاب سنگی عظیم

into a collaborative part of a biologically diverse future.

به بخش مشترکی از آینده‌ای با تنوع زیستی تبدیل کنیم.