Why should you read Virginia Woolf? - Iseult Gillespie

چرا باید ویرجینیا ولف بخوانید؟ - ایسولت گیلسپی

Translator: sadegh zabihi Reviewer: masoud paktinat

What if William Shakespeare had a sister who matched his imagination,

چه می‌شد اگر ویلیام شکسپیر خواهری داشت که تخیل،

his wit, and his way with words?

لطافت طبع، و روش استفاده او از کلمات را داشت؟

Would she have gone to school and set the stage alight?

آیا به مدرسه می‌رفت و صحنه را به آتش می‌کشید؟

In her essay "A Room of One's Own,"

در مقاله‌ای به نام، "اتاقی ازآن خود،"

Virginia Woolf argues that this would have been impossible.

ویرجینیا ولف ادعا می‌کند که این غیرممکن است.

She concocts a fictional sister who's stuck at home,

او خواهری تخیلی می‌سازد که در خانه گیر افتاده است،

snatching time to scribble a few pages

و پیش از آنکه خود را نامزد کرده بیابد و فرار کند،

before she finds herself betrothed and runs away.

زمان می‌گذارد تا چند صفحه‌ای با شتاب بنویسد.

While her brother finds fame and fortune, she remains abandoned and anonymous.

در حالی که برادرش به شهرت و ثروت دست پیدا می‌کند، او نادیده گرفته می‌شود.

In this thought experiment,

در این تجربه فکری،

Woolf demonstrates the tragedy of genius restricted,

ولف تراژدی محدودیت نبوغ را به نمایش می‌گذارد،

and looks back through time for hints of these hidden histories.

و در طول تاریخ به دنبال نشانه‌های این داستان‌های پنهان می‌گردد.

She wrote, "When one reads of a witch being ducked,

او می‌نویسد، "وقتی کسی درباره جادوگری که غرق شد،

of a woman possessed by devils,

یا زنی که توسط شیاطین تسخیر شده،

of a wise woman selling herbs,

یا زنی خردمند که داروی گیاهی می‌فروشد،

or even a very remarkable man who had a mother,

یا حتی مردی بسیار سرشناس که مادری داشته می‌خواند،

then I think we're on the track of a lost novelist,

آن وقت من فکر می‌کنم در حال ردیابی یک داستان‌نویس گمشده،

a suppressed poet,

یک شاعر سرکوب شده،

of some mute and inglorious Jane Austen."

یا یک جین آستین ساکت و گمنام هستیم."

"A Room of One's Own" considers a world denied great works of art

"اتاقی از آن خود" جهانی را در نظر می‌آورد که آثار برجسته هنری

due to exclusion and inequality.

به دلیل محرومیت و نابرابری سرکوب می‌شوند.

How best can we understand the internal experience of alienation?

چطور می‌توانیم به بهترین نحو تجربه درونی بیگانگی را درک کنیم؟

In both her essays and fiction,

ویرجینیا ولف هم در مقالات و هم در داستان‌هایش،

Virginia Woolf shapes the slippery nature of subjective experience into words.

طبیعت لغزنده تجربه ذهنی را به قالب کلمات می‌ریزد.

Her characters frequently lead inner lives that are deeply at odds

معمولاً زندگی درونی شخصیت‌های داستان‌های او

with their external existence.

با وجود خارجی‌شان عمیقاً در تضاد است.

To help make sense of these disparities, the next time you read Woolf,

برای کمک به درک این اختلافات، برای بار بعدی که ویرجینیا ولف می‌خوانید،

here are some aspects of her life and work to consider.

در اینجا بعضی جنبه‌های زندگی و کار او مطرح می‌شود.

She was born Adeline Virginia Stephen in 1882 to a large and wealthy family,

او به عنوان آدلین ویرجینیا استیون در ۱۸۸۲ در خانواده‌ای بزرگ و ثروتمند به دنیا آمد،

which enabled her to pursue a life in the arts.

و به همین دلیل توانست زندگی هنری خود را دنبال کند.

The death of her mother in 1895 was followed by that of her half-sister,

در سال ۱۸۹۵ مادر، و طی ده سال بعد از آن خواهر ناتنی،

father, and brother within the next ten years.

پدر، و برادرش را از دست داد.

These losses led to Woolf's first depressive episode

این فقدان‌ها باعث شروع اولین دوره افسردگی ولف

and subsequent institutionalization.

و نهادینه‌سازی دوره‌های بعد از آن شد.

As a young woman, she purchased a house

به عنوان یک زن جوان، او به همراه اقوامش

in the Bloomsbury area of London with her siblings.

در منطقه بلومزبری لندن خانه‌ای خرید.

This brought her into contact with a circle of creatives,

این کار او را به حلقه ارتباط با افراد خلاقی

including E.M. Forster,

از جمله ای. ام. فارستر،

Clive Bell,

کلایو بل،

Roger Fry,

راجر فرا،

and Leonard Woolf.

و لئورنارد ولف وارد کرد.

These friends became known as the Bloomsbury Group,

این دوستان به نام بنیاد بلومزبری معروف شدند

and Virginia and Leonard married in 1912.

و ویرجینیا و لئونارد در سال ۱۹۱۲ با هم ازدواج کردند.

The members of this group were prominent figures in Modernism,

اعضای این گروه چهره‌های برجسته مدرنیسم بودند،

a cultural movement that sought to push the boundaries

یک جنبش فرهنگی که تلاش کرد

of how reality is represented.

مرزهای نحوه ارائه واقعیت را گسترده کند.

Key features of Modernist writing include the use of stream of consciousness,

مشخصات کلیدی نوشتار مدرنیستی استفاده از جریان آگاهی،

interior monologue,

حدیث نفس،

distortions in time,

اعوجاج زمان،

and multiple or shifting perspectives.

و زاویه دید چندگانه یا متغیر است.

These appear in the work of Ezra Pound,

این مشخصات در کارهای ازرا پوند،

Gertrude Stein,

گرترود اشتاین،

James Joyce,

جیمز جویس،

and Woolf herself.

و خود ولف به چشم می‌خورند.

While reading Joyce's "Ulysses," Woolf began writing "Mrs. Dalloway."

با خواندن "اولیس" جیمز جویس، ولف شروع به نوشتن "خانم دالووی" کرد.

Like "Ulysses," the text takes place over the course of a single day

مثل "اولیسه" وقایع کتاب در یک روز اتفاق می‌افتند

and opens under seemingly mundane circumstances.

و در شرایط به ظاهر عادی شروع می‌شود.

"Mrs. Dalloway said she would buy the flowers herself."

"خانم دالووی گفت که خودش گل‌ها را می‌خرد."

But the novel dives deeply into the characters' traumatic pasts,

اما داستان عمیقاً در گذشته پر زخم شخصیت‌ها غرق می‌شود،

weaving the inner world of numbed socialite Clarissa Dalloway,

و دنیای درونی اشراف‌زاده طرد شده کلاریسا دالووی

with that of the shell-shocked veteran Septimus Warren Smith.

و کهنه سرباز موجی سپتیموس وارن اسمیت را به هم می‌بافد.

Woolf uses interior monologue to contrast the rich world of the mind

ولف از گفتگوی درونی برای برجسته کردن تفاوت میان دنیای باشکوه ذهن

against her characters' external existences.

در برابر وجود خارجی شخصیت‌هایش استفاده می‌کند.

In her novel "To the Lighthouse,"

در رمان "به سوی فانوس دریایی،"

mundane moments, like a dinner party, or losing a necklace

لحظات معمولی، مانند یک مهمانی شام، یا گم شدن یک گردنبند،

trigger psychological revelations in the lives of the Ramsay's,

باعث افشای مسائل روانی زندگی اعضای خانواده رمزی می‌شود،

a fictionalized version of Woolf's family growing up.

یک نمونه داستان‌سرایی ولف درباره رشد یک خانواده.

"To the Lighthouse" also contains one of the most famous examples

"به سوی فانوس دریایی" همچنین شامل یکی از رادیکال‌ترین مثال‌های

of Woolf's radical representation of time.

نمایش ولف از زمان است.

In the Time Passes section,

در بخش زمان می‌گذرد،

ten years are distilled into about 20 pages.

ده سال در حدود ۲۰ صفحه تقطیر شده است.

Here, the lack of human presence in the Ramsays' beach house

در اینجا، عدم حضور انسان در خانه ساحلی رمزی

allows Woolf to reimagine time in flashes and fragments of prose.

به ولف اجازه می‌دهد تا زمان را در لمحات و بخش‌های نثر دوباره تصور کند.

"The house was left. The house was deserted.

"خانه رها شد. خانه متروکه شد.

It was left like a shell on a sand hill to fill with dry salt grains

حال که زندگی از آن رخت بربسته بود،

now that life had left it."

مثل صدفی روی تپه شنی رها شد تا از دانه‌های خشک نمک پر شود.

In her novel "The Waves,"

در رمان دیگرش "امواج،"

there is little distinction between the narratives of the six main characters.

تمایز اندکی بین روایت‌های شش قهرمان اصلی وجود دارد.

Woolf experiments with collective consciousness,

ولف آگاهی جمعی را چنان تجربه می‌کند،

at times collapsing the six voices into one.

که گاهی شش صدا در یکی فرو می‌ریزند.

"It is not one life that I look back upon:

"من به یک زندکی نمی‌نگرم:

I am not one person: I am many people:

من یک نفر نیستم: من چندین نفرم:

I do not altogether know who I am,

روی هم رفته نمی‌دانم که هستم،

Jinny, Susan, Neville, Rhoda or Louis,

جینی، سوزان، نویل، رودا یا لویس،

or how to distinguish my life from their's."

و نمی‌دانم چطور زندگی خودم را از زندگی آنها تشخیص دهم."

In "The Waves," six become one, but in the gender-bending "Orlando,"

در "امواج،" شش نفر در "اورلاندو" با جنسیت منعطف یکی می‌شوند،

a single character inhabits multiple identities.

یک شخصیت واحد که چندین هویت در او منزل کرده است.

The protagonist is a poet who switches between genders and lives for 300 years.

قهرمان داستان شاعری است که جنسیت خود را تغییر می‌دهد و ۳۰۰ سال عمر می‌کند.

With its fluid language and approach to identity,

با زبان سیال و برخوردش با هویت،

"Orlando" is considered a key text in gender studies.

"اورلاندو" یک مرجع اصلی در مطالعات جنسیتی تلقی می‌شود.

The mind can only fly so far from the body

ذهن پیش از آنکه به قید و بند زندگی بازگردد

before it returns to the constraints of life.

می‌تواند خیلی دور از جسم پرواز کند.

Like many of her characters, Woolf's life ended in tragedy

زندگی خود ولف هم مانند بسیاری از شخصیت‌هایش با تراژدی به پایان رسید،

when she drowned herself at the age of 59.

و خود را در سن ۵۹ سالگی غرق کرد.

Yet, she expressed hope beyond suffering.

با این حال، او از امید ورای رنج بردن دم می‌زد.

Through deep thought, Woolf's characters are shown

شخصیت‌های داستان‌های ولف با افکار عمیق

to temporarily transcend their material reality,

و فراتر رفتن موقتی از واقعیت مادی‌شان،

and in its careful consideration of the complexity of the mind,

و با توجه دقیق او به پیچیدگی ذهن،

her work charts the importance of making our inner lives known to each other.

کارهای او اهمیت نشان دادن زندگی درونی‌مان به یکدیگر را نمایان می‌کنند.