How one scientist averted a national health crisis - Andrea Tone

Translator: Pari ‌Szi Reviewer: shirin etebar

In the fall of 1960, Frances Oldham Kelsey

در بهار سال ۱۹۶۰، فرانسس اولدهم کلسی

was one of the Food and Drug Administration’s newest recruits.

یکی از کارمندان جدید سازمان غذا و دارو بود‌.

Before the year was out,

قبل پایان رسیدن سال،

she would begin a fight that would save thousands of lives,

او مبارزه‌ای را آغاز کرد که جان هزاران نفر نجات داد.

though no one knew it at the time.

با اینکه در آن زمان کسی از آن امر خبر نداشت.

Although she was new to the FDA, Kelsey was no novice as a scientist.

او گرچه کارمند جدیدی در سازمان غذا و دارو بود، اما به عنوان یک دانشمند، مبتدی نبود.

After graduating from high school at age 15,

او در سن پانزده سالگی بعد فارغ‌التحصیلی از دبیرستان،

she enrolled at McGill University in Montreal

در دانشگاه مک‌گیل در مونترال ثبت نام کرد

and earned both undergraduate and master’s degrees in pharmacology.

و مدرک کارشناسی و ارشد خود را در رشته‌ی داروشناسی گرفت.

From there, she applied for a research post

بعد از آن، برای یک شغل تحقیقاتی

at the University of Chicago’s pharmacology department.

در دانشکده‌ی داروشناسی دانشگاه شیکاگو، درخواست داد.

Her acceptance letter was addressed to Mr. Oldham.

نامه قبولی او خطاب به آقای «اولدهم» بود.

Kelsey later joked that had her name been Elizabeth or Mary Jane,

کلسی بعدها به شوخی می‌گفت اگر نامش الیزابت یا مری جین می‌بود،

her career might have ended there.

احتمالا کارش همان جا تمام می‌شد.

Fortunately, it didn’t.

خوشبختانه، کار او تمام نشده بود.

She earned her doctorate in pharmacology

او دکترای خود را در داروشناسی کسب کرد

and accepted Chicago’s invitation to stay as faculty,

و دعوت دانشگاه شیکاگو برای فعالیت در دانشکده را پذیرفت،

where she undertook pioneering research on drugs and fetal safety.

جایی که عزمش را جذب کرد تا پیشگام تحقیق درباره‌ی داروها و ایمنی جنین شود.

In 1950, she earned an MD, her fourth and final degree.

در سال ۱۹۵۰، او یک دکترای پزشکی گرفت، چهارمین و آخرین مدرکش.

By the time she joined the FDA,

زمان پیوستنش به سازمان غذا و دارو،

Frances Kelsey was one of the most educated, experienced scientists around.

فرانسیس کلسی یکی از دانشمندان باتجربه‌ و تحصیل‌کرده‌ی آن دوران بود.

Yet, as the newest member of the team,

اما به عنوان جدیدترین عضو تیم

Kelsey was assigned what everyone thought would be an easy review:

به کلسی پرونده‌ای داده شد که همه فکر می‌کردند بررسی آسانی است:

an application from the US drug company Merrell

یک پرونده از شرکت دارویی مرل آمریکا

to sell a drug called thalidomide.

که داروی به نام تالیدومید می‌فروخت.

Thalidomide was a sedative developed in Germany

تالیدومید یک آرام‌بخش قوی ساخت آلمان بود،

that was already being widely used in dozens of countries

که به طور گسترده در ده‌ها کشور

to treat insomnia and workplace stress.

جهت درمان بی‌خوابی و استرس‌ محل کار استفاده می‌شد.

Thalidomide’s anti-nausea properties

خاصیت ضدتهوع تالیدومید

also made it a popular remedy for pregnant women with morning sickness.

آن را تبدیل به درمانی پرطرفدار در بین زنان باردار مبتلا به تهوع صبحگاهی کرده بود

Reviewing Merrell’s application,

با بررسی پرونده مرل،

Kelsey found its data on thalidomide’s absorption and toxicity inadequate.

کلسی فهمید اطلاعات در مورد نحوه‌ی جذب و میزان سمی بودن تالیدومید ناکافی است.

Today, the FDA classifies drugs based on their safety for a fetus.

امروزه این سازمان داروها را بر اساس میزان ایمنی آن برای جنین طبقه‌بندی می‌کند.

But in 1960, many experts believed that the placental barrier

اما در سال ۱۹۶۰، بسیاری از متخصصان معتقد بودند که غشای جفت

shielded a fetus from harm.

از جنین در مقابل آسیب محافظت می‌کند.

Kelsey's earlier animal-based research

تحقیقات اخیر کلسی در زمینه حیوانات

demonstrated the opposite:

خلاف این را نشان می‌داد:

drugs could pass from mother to fetus through the placenta.

داروها می‌توانند از مادر به جنین از طریق جفت منتقل شوند.

Like other drug companies at this time,

مانند دیگر شرکت‌های داروسازی آن زمان،

Merrell had not tested its drug on pregnant animals.

مرل داروهایش را روی زنان باردار آزمایش نکرده بود.

Kelsey later said Merrell’s evidence for thalidomide’s safety seemed

کلسی بعدها گفت که مدارک مرل برای ایمن بودن تالیدومیدهایش

“more like testimonials than the results of well-designed studies.”

«بیشتر شبیه تصدیق‌نامه بود تا نتایج یک تحقیقات دقیق»

Kelsey rejected Merrell’s application

کلسی پرونده مارل را رد کرد

and asked them to submit a second backed by better evidence.

و از آنها خواست تا دوباره مدارکی با شواهد دقیق‌تر ارائه دهند.

Her FDA colleagues supported this decision.

همکارانش در سازمان غذا و دارو از تصمیم او حمایت کردند.

Merrell had expected a quick, affirmative reply

مرل انتظار پاسخی سریع و مثبت داشت

so it could launch thalidomide for the holiday season,

تا بتواند محصولاتش را در فصل تعطیلات عرضه کند،

زمانی که فروش آرام‌بخش بالا می‌رود.

when sedative sales soar.

Instead of supplying Kelsey with the data she requested

آنها به جای ارائه اطلاعاتی که کلسی درخواست کرده بود،

they first tried to convince her to approve the drug

ابتدا سعی بر متقاعد کردنش و تایید دارو

over a series of calls and visits.

با انجام تلفن‌ها و ملاقات‌های متعدد داشتند.

When these failed to sway her,

وقتی از این راه‌ها نتیجه نگرفتند،

Merrell executives complained

مدیران اجرایی مرل شکایت کردند

that stubborn and nit-picking Kelsey was the problem,

که مشکل سرسختی و عدم قدرت انتخاب کلسی است،

not thalidomide.

نه تالیدومید.

The FDA backed Kelsey,

سازمان غذا و دارو از کلسی حمایت

forcing Merrell to file another application,

و مرل را مجبور به ارائه اطلاعات

and another,

and another.

و درخواست‌های بیشتر کرد.

As Kelsey reviewed and rejected each new application,

همچنان که کلسی پرونده‌‌های جدید را بررسی و رد می‌کرد،

news of thalidomide’s adverse side effects began to surface.

اخبار مربوط به عوارض جانبی نامطلوب تالیدومید کم کم پخش شد.

Doctors reported cases of nerve damage in early 1961,

پزشکان مواردی از آسیب عصبی در اوایل سال ۱۹۶۱ گزارش دادند

and by fall, they’d unmasked a more horrible truth.

و تا بهار، حقایق وحشتناک بیشتری بر آنها آشکار می‌شد.

Thalidomide, widely used by pregnant women, caused severe birth defects.

تالیدومید مورد مصرف گسترده زنان باردار، موجب زایمان‌های ناقص زیادی شد.

Thousands of babies died in utero,

هزاران کودک در رحم مردند،

and tens of thousands more were born with extra appendages,

ده‌ها هزار نوزاد دیگر با اندام‌های زائد،

shorter limbs,

اندام حرکتی نیمه رشد یافته،

or no limbs at all.

یا بدون اندام به دنیا آمدند.

In November 1961, thalidomide was pulled from the German market.

در نوامبر۱۹۶۱، تالیدومید از بازار آلمان جمع‌آوری شد.

Nonetheless, Merrell continued trying to get it approved in the US

با این وجود، مرل به تلاش خود برای گرفتن تأییدیه‌ در آمریکا

for several months before withdrawing their sixth and final application.

تا چند ماه قبل از تحویل ششمین و آخرین پرونده خود ادامه داد.

While Kelsey wasn’t the only scientist to identify the risks of thalidomide,

کلسی تنها دانشمندی نبود که متوجه خطرات احتمالی تالیدومید بود،

she sounded the alarm

زنگ‌‌ خطری را به صدا درآورد

that kept it off the multi-billion-dollar American drug market.

که بازار چند میلیارد دلاریِ داروی آمریکایی را ساکت نگه داشته بود.

As public awareness of the thalidomide tragedy grew,

هرچه آگاهی عمومی از خطرات تالیدومید افزایش می‌یافت،

the quiet scientist became a media sensation.

دانشمند آرام بیشتر نقل رسانه‌ها می‌شد.

Headlines in newspapers and magazines heralded her heroism

در حالی که تیتر روزنامه‌ها و مجلات به او لقب قهرمان می‌دادند،

while a smiling President John F. Kennedy

در حالی که از رئیس جمهور لبخند بر لب، جان اف.کندی،

presented her an award on the White House lawn.

در محوطه‌ی کاخ سفید جایزه‌اش را دریافت می‌نمود.

After the thalidomide scare,

بعد از حادثه‌ی تالیدومید،

Congress passed laws that expanded the FDA’s authority

کنگره با تصویب قوانینی اختیارات سازمان غذا و دارو را بسط داد

and toughened requirements for new drug applications.

و الزامات سختگیرانه‌تری برای تأیید دارو‌ها وضع کرد.

Kelsey was tapped to head the agency’s drug investigation branch.

کلسی به عنوان رئیس شعبه‌ی سازمان تحقیقات مواد مخدر انتخاب شد.

Working at the FDA in different capacities into her 90s,

با کار در در سازمان غذا و دارو در پست‌های مختلف تا دهه ۹۰،

Kelsey was able to witness the changes her actions helped inspire.

کلسی توانست شاهد تغییراتی باشد که اقداماتش الهام‌بخش آنها بوده است.

Her visibility may have dimmed since, but her legacy endures.

حضور او شاید کم‌رنگ‌تر از آن زمان باشد، اما میراث او همچنان پایدار است.

Privileging facts over opinions, and patience over shortcuts,

او حقایق را بر عقاید و صبر را بر راه‌های میان‌بر برتری بخشید،

she made evidence-based medicine the foundation of reforms

او اصلاحات بر اساس شواهد پزشکی را پایه‌گذاری کرد

that continue to protect people today.

که امروزه حاصل آن حفاظت از جان مردم است.