Vultures: The acid-puking, plague-busting heroes of the ecosystem - Kenny Coogan

Translator: Black Note Reviewer: Leila Ataei

In the grasslands of Mauritania,

در چمنزارهای موریتانی،

a gazelle suffering from tuberculosis takes its last breath.

یک غزال که از بیماری سل رنج می‌برد آخرین نفسش را می‌کشد.

Collapsing near a small pool,

با افتادنش کنار یک برکه کوچک،

the animal’s corpse threatens to infect the water.

جسد حیوان تهدیدی برای آلودگی آب است.

But for the desert’s cleanup crew, this body isn’t a problem: it’s a feast.

ولی برای خدمه تمیزکاری صحرا، این بدن یک مشکل نیست: یک ضیافت است.

Weighing up to 10 kilograms

وزنشان تا ۱۰ کیلو گرم می‌رسد

and possessing a wingspan of nearly 3 meters,

و دارای تقریبا ۳ متر پهنای بال هستند،

the lappet-faced vulture is the undisputed king of the carcass.

کرکس غبغب‌دار شاه غیر‌قابل انکارلاشه‌هاست.

This bird’s powerful beak and strong neck

منقار قدرتمند و گردن قوی این پرنده

easily tear through tough hide and muscle tissue,

به آسانی می‌تواند بافت عضلانی سخت را پاره‌ کنند،

opening entry points for weaker vultures to dig in.

با باز کردن نقاط ورودی برای کرکس‌های ضعیف‌تر برای مصرف غذا.

This colossal competition is too dangerous for the tiny Egyptian vulture.

این رقابت بزرگ برای کرکس‌های کوچک مصری بسیار خطرناک است.

With a wingspan of only 180 centimeters,

با پهنای بال فقط ۱۸۰ سانتی متر،

this vulture migrated to Africa from his family nest in Portugal,

این کرکس از لانه خانواده‌اش در پرتقال به آفریقا مهاجرت کرد،

using thermal updrafts to stay aloft for hours at a time.

هردفعه آنها از پیش‌فرض‌های حرارتی استفاده کردند تا ساعت‌ها در بالا بمانند.

But upon arrival, he finds himself near the bottom of the pecking order.

ولی در لحظه رسیدن، او خودش را نزدیک کف زنجیره‌ی غذایی یافت.

Fortunately, what he lacks in size, he makes up for in intelligence.

خوشبختانه، کمبودش در اندازه را، با هوشش جبران می‌کند.

A short distance away, he spots an unguarded ostrich nest,

در مسافتی کوتاه، او لانه‌ی شتر مرغ محافظت نشده را می‌یابد،

full of immense, but impenetrable eggs.

تخم مرغ‌های غیرقابل نفوذ، ولی سرشار از مواد غنی.

Using a large rock, he smashes one open for a well-earned meal—

با استفاده از یک سنگ بزرگ، یکی را برای یک وعده غذایی خوب می‌شکند-

though he’ll circle back to the gazelle once the larger birds are gone.

گرآنچه هنگامی که پرندگان بزرگ رفتند او برای غزال برمی‌گردد.

High above the commotion are Ruppell’s Griffon vultures.

بالاتر از فشار کرکس‌های قرافین روپل هستند.

Soaring at an altitude of over 11,000 meters,

در حال صعود در ارتفاع بیشتر از ۱۱ هزار متر،

these birds fly higher than any other animal.

این پرندگان بالاتر از حیوانات دیگر پرواز می‌کنند.

At this height, they can’t see individual carcasses.

در این ارتفاع، آنها نمی‌تواند لاشه‌های جدا را ببینند.

But the sight of their fellow vultures guides them to the feeding.

ولی دید کرکس‌های عزیزشان آنها را به غذا راهنمایی می‌کند.

Their featherless heads help them regulate

سر بی‌مویشان به آنها کمک می‌کند تا

the sudden rise in temperature as they descend—

افزایش ناگهانی دما را هنگامی که سقوط می کنند تنظیم کنند-

and keep them clean as they tear into the decaying gazelle.

و آنها را هنگامی که غزال فاسد را پاره می کنند تمیز نگه می‌دارد.

The carcass is stripped clean in hours,

این لاشه در عرض ساعت‌ها کاملا پاک می‌شود،

well before the rotting meat infects the water supply.

قبل از اینکه گوشت فاسد آب را آلوده کند.

And the tuberculosis doesn’t stand a chance at infecting the vultures.

و بیماری سل شانسی در آلوده کردن کرکس‌ها ندارد.

These birds have evolved the lowest gastric pH in the animal kingdom,

این پرندگان پایینترین ph قلمروی حیوانات را دارند،

allowing them to digest diseased carrion and waste without becoming sick.

که به آنها اجازه می‌دهد لاشه‌ها وضایعات را بدون اینکه بیمار شوند هضم کنند.

In fact, species like the mountain-dwelling bearded vulture

در حقیقت، گونه‌هایی مانند کرکس ریشدار کوهستانی

have stomachs so acidic,

معده بسیار اسیدی دارند که،

they can digest most bones in just 24 hours.

آنها می‌توانند بیشتر استخوان‌ها را در فقط ۲۴ ساعت هضم کنند.

This adaptation helps smaller vultures supplement their diet with dung,

این سازگاری به کرکس‌های کوچک کمک می‌کند تا رژیم غذاییشان را با کود تکمیل کنند،

while larger vultures can consume diseased meat up to 3 days old.

هنگامی که کرکس‌های بزرگتر می‌توانند گوشت فاسد ۳ روزه را مصرف کنند.

Their acidic stomachs protect them from living animals too:

معده‌ی اسیدیشان آنها را از حیوانات زنده نیز محافظت می‌کند:

their rancid vomit scares off most predators.

استفراغ اسیدی آنها بیشتر شکارچیان را می‌ترساند.

These stomachs of steel are essential to removing pathogens like cholera,

این معده‌های فولادی در رفع پاتوژن‌های مانند وبا،

anthrax, and rabies from the African ecosystem.

سیاه زخم، و هاری از اکوسیستم آفریقا بسیار مهم هستند.

But while vultures can easily digest natural waste,

ولی هنگامی که کرکس‌ها می‌توانند به آسانی ضایعات طبیعی را هضم کنند،

man-made chemicals are another story.

مواد شیمیایی ساخت انسان داستانی دیگرهستند.

Diclofenac, a common veterinary drug used to treat cattle in India,

دیکلوفناک، یک داروی دامپزشکی رایج که برای درمان کردن گاوها در هند استفاده می شود،

is fatal to vultures.

برای کرکس‌ها مهلک است.

And because local religious beliefs prohibit eating beef,

و به دلیل اعتقادات مذهبی محلی خوردن گوشت گاو را حرام کرده‌اند،

scavengers often consume cattle carcasses.

لاشخوران معمولا لاشه‌ی گاوها را می‌خورند.

Since the 1990s, the drug,

از ۱۹۹۰، این دارو،

along with threats from electricity pylons and habitat loss,

همراه با تهدیدهایی از سیم‌های برق و از دست دادن زیستگاه،

has contributed to a 95% decline in the region’s vulture population.

باعث کاهش %۹۵ کرکس‌ها در مناطقی که دارای جمعیت کرکس بودند شده است.

In nearby Africa, poachers intentionally poison carcasses

در نزدیکی آفریقا، شکارچیان غیرقانونی قصدی لاشه‌ها را سمی می‌کنند

to prevent the birds’ presence from alerting authorities to their location.

تا وجود پرندگان توجه مسئولین را به مکانشان جلب نکند.

One poisoned carcass can kill over 500 vultures.

یک لاشه ی سمی می‌تواند بیشتر از ۵۰۰ کرکس را بکشد.

Today, more than 50% of all vulture species are endangered.

امروزه، بیشتر از %۵۰ تمامی گونه‌های کرکس در خطر انقراض هستند.

In regions where vultures have gone extinct,

در مناطقی که کرکس ها منقرض شده‌اند،

corpses take three times longer to decay.

جسدها ۳ برابر بیشتر طول می‌کشند تا فاسد شوند.

These carcasses contaminate drinking water,

این لاشه‌ها آب‌های آشامیدنی را آلوده می‌کنند،

while feral dogs and rats carry the diseases into human communities.

هنگامی که سگ‌های وحشی و موش‌ها بیماری را به جمعیت حمل می‌کند.

The Asian and African Vulture Crisis has led to an epidemic of rabies in India,

این بحران کرکس‌های آسیایی و آفرقایی باعث یک اپیدمی هاری در هند شده است،

where infections kill roughly 20,000 people each year.

جایی که بیماری تقریبا ۲۰ هزار نفر را هر سال می‌کشد.

Fortunately, some communities have already realized how important vultures are.

حوشبختانه، بعضی از جوامع متوجه اهمیت کرکس‌ها شده‌اند.

Conservationists have successfully banned drugs like Diclofenac,

طرفداران محافظت منابع طبیعی توانسته‌اند با موفقیت استفاده از دیکلوفلاک منع کنند،

while other researchers are working to repopulate vulture communities

هنگامی که بقیه محققان تلاش می کنند تا جوامع کرکس را باز افزایی کنند

through breeding programs.

به وسیله ی برنامه‌های تولید مثل.

Some regions have even opened vulture restaurants

بعضی از مناطق حتی رستوران‌های کرکس باز کرده‌اند

where farmers safely dispose of drug-free livestock.

جایی که کشاورزان دام‌های بدون دارو را خالی می‌کنند.

With help, vultures will be able to continue their role

با کمک، کرکس‌ها می‌توانند نقششان را ادامه دهند

conserving the health of our planet— transforming death and decay into life.

محافظت کردن از سلامتی سیاره ما- با تبدیل کردن مرگ و فساد به زندگی.