Native English Conversation: Facing Your Fears with Bree (Into The Story Podcast)

Hello, and welcome to the English Like a Native Podcast, the listening

Merhaba, orta ve ileri seviyedeki İngilizce öğrencilerine yönelik

resource for intermediate to advanced-level English learners.

dinleme kaynağı olan English Like a Native Podcast'e hoş geldiniz

My name is Anna, and today I have a very special guest.

. Adım Anna ve bugün çok özel bir konuğum var. Sizlere

I would like to introduce to you the lovely Bree, the host of Into

hepinizin dinlemesi gereken harika bir podcast olan

the Story, a fantastic podcast that you should all be listening to.

Into the Story'nin sunucusu sevimli Bree'yi tanıtmak istiyorum .

Hi Bree, how are you?

Merhaba Bree, nasılsın?

I'm wonderful.

Ben harikayım.

How are you, Anna?

Anna nasılsın?

I'm very well, thank you.

Teşekkür ederim çok iyiyim.

Now, Bree, I love your podcast, but can you tell our listeners

Bree, podcast'ini çok seviyorum ama

who haven't discovered it yet what your podcast is all about?

henüz keşfetmemiş olan dinleyicilerimize podcast'inin neyle ilgili olduğunu söyleyebilir misin?

Yes, absolutely.

Evet kesinlikle.

So, Into the Story is a podcast also for intermediate to advanced

Into the Story,

learners that want to improve their English listening to true stories.

gerçek hikayeleri dinleyerek İngilizcelerini geliştirmek isteyen orta ve ileri düzey öğrencilere yönelik bir podcast'tir.

So, we interview all sorts of interesting and fascinating people from all over

Bu yüzden dünyanın her yerinden ilginç ve büyüleyici insanlarla röportaj yapıyoruz

the world, and they tell a true story.

ve onlar gerçek bir hikaye anlatıyorlar.

And then we turn that into a little class and listening experience.

Daha sonra bunu küçük bir derse ve dinleme deneyimine dönüştürüyoruz.

And yeah, you came on the podcast.

Ve evet, podcast'e geldin.

I did.

Yaptım.

And you told a beautiful, beautiful story.

Ve çok güzel bir hikaye anlattın.

I was just amazed the whole time you were telling it.

Bunu anlattığın süre boyunca hayrete düştüm.

And that's Into the Story.

Ve bu da Hikayenin İçinde.

Fantastic.

Fantastik.

What's been your, like highlights of the podcast?

Podcast'in öne çıkan anları nelerdi?

Do you have any standout stories that were told on your podcast?

Podcast'inizde anlatılan çarpıcı hikayeleriniz var mı?

Yes.

Evet.

So, for me, the story that perhaps impacted me the most, because it

Benim için belki de beni en çok etkileyen hikaye, çünkü

is very inspiring and big is the first Canadian to summit Everest.

çok ilham verici ve büyük, Everest'in zirvesine çıkan ilk Kanadalı.

So, he tells the story, and also since becoming the first Canadian to

Böylece hikayeyi anlatıyor ve

summit Everest, he became a speaker.

Everest'in zirvesine çıkan ilk Kanadalı olduğundan beri konuşmacı oluyor.

So, he just has this presence, I think he's also a shaman, like he's very

Yani, o sadece bir varlığa sahip, bence o aynı zamanda bir şaman, sanki çok

spiritual, and there's a moment in his story where he talks about, they lost

ruhani biri ve hikayesinde bahsettiği bir an var,

a bunch of the climbers and they're at Camp Four, so they're very high up

bir grup dağcıyı kaybettiler ve Kamp Dört'teler, yani onlar' Orada çok yüksekteyiz

there and he has to get out of the tent.

ve çadırdan çıkması gerekiyor.

It's minus, I think it's minus 50.

Eksi, sanırım eksi 50.

Like it's something insanely cold and he has to go out of the

Sanki aşırı soğuk bir şeymiş ve çadırdan çıkıp bu dağcıları araması

tent and look for these climbers.

gerekiyormuş gibi

And every time I go in for my swim, so the water is a bit cold, I think of him.

. Ve ne zaman yüzmeye gitsem, su biraz soğuk olduğundan, onu düşünüyorum.

I'm like, if he can like go out of his tent so early and minus 50, I can

Eğer çadırından bu kadar erken ve eksi 50 derece çıkabiliyorsa ben de

go into this water, this cold water.

bu suya, bu soğuk suya girebilirim diye düşünüyorum.

So yeah, that's probably, that's a highlight, but every story is amazing

Yani evet, bu muhtemelen öne çıkan bir nokta ama her hikaye muhteşem

and not all of them are extraordinary.

ve hepsi olağanüstü değil.

Some of them are very ordinary, but they're all very beautiful.

Bazıları çok sıradan ama hepsi çok güzel.

Fantastic.

Fantastik.

Thank you for sharing that with us.

Bunu bizimle paylaştığınız için teşekkür ederiz.

So, today's podcast, I thought we'd talk about fear as a topic because

Bugünkü podcast'te konu olarak korku hakkında konuşacağımızı düşündüm çünkü

fear is something that everyone experiences and whereas in the past

korku herkesin deneyimlediği bir şeydi ve geçmişte

fear was something that was there to protect us, it now actually in

korku bizi korumak için orada olan bir şeydi, şimdi aslında

most cases has become a barrier, an obstacle that people have to overcome.

çoğu durumda bir engel, bir engel haline geldi. insanların aşması gereken engeller.

And particularly when we're talking about language learning, fear really

Özellikle dil öğreniminden bahsederken korku,

plays a big part in people's progression.

insanların ilerlemesinde gerçekten büyük bir rol oynuyor.

It kind of stops people from progressing.

Bir nevi insanların ilerlemesini engelliyor.

So, I thought we'd talk about fear today.

Bugün korku hakkında konuşacağımızı düşündüm.

To start with, there are a couple of words and terms that come into the topic

Öncelikle

of fear that sometimes can be confused.

korku konusuna giren ve bazen karıştırılabilen birkaç kelime ve terim var.

So, the three terms I'm thinking of, firstly are anxiety, anxiety, to

Düşündüğüm üç terim ilk olarak kaygı, kaygı,

be anxious, and then the word fear itself, and then the word phobia.

kaygılı olmak, sonra korku sözcüğünün kendisi, sonra da fobi sözcüğü.

So, these three words are kind of bandied about when talking about

Yani korkulardan bahsederken bu üç kelime hakkında biraz tartışılıyor

fears, but is there a difference, Bree?

ama bir fark var mı Bree?

Yeah, I think definitely there's a difference.

Evet, kesinlikle bir fark olduğunu düşünüyorum.

I think nowadays, anxiety is a word we're used to hearing.

Sanırım bugünlerde kaygı duymaya alıştığımız bir kelime.

We talk a lot about this concept of anxiety.

Bu kaygı kavramı hakkında çok konuşuyoruz.

And I think of it more as like a longer state of fear.

Ve ben bunu daha çok uzun süreli bir korku durumu olarak düşünüyorum.

You know, you're kind of feeling that feeling in your heart.

Biliyor musun, bu duyguyu bir nevi yüreğinde hissediyorsun.

Maybe some people talk about it in their stomach of almost discomfort,

Belki bazı insanlar midelerinde neredeyse

almost butterflies, you know.

kelebekler uçuşacak kadar rahatsızlık hissederek bundan bahsediyorlar.

We have this talk about butterflies where it just feels kind of strange.

Kelebekler hakkında biraz tuhaf hissettiren bir konuşmamız var.

And it can feel stressful.

Ve stresli hissedilebilir.

It can feel uncomfortable.

Rahatsızlık hissedilebilir.

And I don't think anxiety is very good for us.

Ve kaygının bizim için pek iyi olduğunu düşünmüyorum.

What do you think?

Ne düşünüyorsun?

Yeah, it's something that we can live with long-term, isn't it?

Evet, bu uzun vadede yaşayabileceğimiz bir şey, değil mi?

It's a low-level fear that we can function with.

Bu, birlikte çalışabileceğimiz düşük seviyeli bir korku.

So, we just go through our day feeling anxious, worried about something,

Yani, günümüzü kaygılı, bir şey hakkında endişeli hissederek

or in some cases not worried about anything in particular, but still

veya bazı durumlarda belirli bir şey hakkında endişelenmeden, yine de

having this sense of anxiety.

bu kaygı duygusunu hissederek

When I feel anxious, I have the thing you talked about with that feeling

geçiririz . Kaygılı hissettiğimde, bahsettiğiniz şey

in the tummy, like butterflies in the stomach or that feeling

, midede kelebekler uçuşması ya da

of a turning over of the stomach.

midenin ters dönmesi gibi bir duyguyla birlikte oluyor.

I always sense that it's like adrenaline running through my veins

Her zaman damarlarımda adrenalin dolaştığını

and this kind of buzzing, shaky feeling that I just can't shake.

ve bir türlü kurtulamadığım uğultulu, titrek bir his olduğunu hissederim.

There's another phrase to shake the feeling.

Duyguyu sarsacak bir cümle daha var.

So I have a shaky feeling that I just can't shake, I can't get rid of.

Bu yüzden içimde sallanamadığım, kurtulamadığım titrek bir his var.

What kinds of things would make someone feel anxious?

Bir insanı ne tür şeyler kaygılandırabilir?

Well, when I think of anxiety in my life these days I'm a mother of two boys,

Bugünlerde hayatımdaki kaygıyı düşündüğümde iki erkek çocuk annesiyim

and they can cause anxiety sometimes.

ve bunlar bazen kaygıya neden olabiliyor.

Yes.

You know, me and my husband have quite a liberal approach to parenting.

Evet. Biliyorsunuz, ben ve kocam ebeveynlik konusunda oldukça liberal bir yaklaşıma sahibiz.

We like to let them do as much as they can do and experiment with their bodies,

Yapabilecekleri her şeyi yapmalarına ve vücutlarıyla denemeler yapmalarına izin vermeyi seviyoruz,

but sometimes when you're at the park and you're watching a two year old climb

ancak bazen parkta iki yaşında bir çocuğun

up a ladder and then hang with one hand.

merdivene tırmanmasını ve sonra tek eliyle asılmasını izliyorsunuz.

This is a feeling maybe of anxiety, kind of that fear that something could

Bu belki bir endişe duygusudur, bir tür şeylerin olabileceği korkusu

be happening or the anxiety about, am I doing things well or not well?

veya şu endişe: İşleri iyi mi yapıyorum yoksa iyi mi yapmıyorum?

Also anxiety with work.

Ayrıca iş kaygısı.

When you have projects that you have to finish, it's kind of this constant, like

Bitirmeniz gereken projeleriniz olduğunda,

you just said, a buzzing kind of feeling of adrenaline and cortisol in your body.

az önce söylediğiniz gibi vücudunuzda sürekli bir adrenalin ve kortizol hissi oluşur.

And you feel unsettled.

Ve kendinizi huzursuz hissediyorsunuz.

You don't feel relaxed.

Kendinizi rahatlamış hissetmiyorsunuz.

You don't have a feeling of well-being.

Kendinizi iyi hissetmeniz mümkün değil.

And for me, when I have this feeling, I use yoga and meditation.

Ben de bu duyguyu hissettiğimde yoga ve meditasyon kullanıyorum.

That's the only thing that calms me down.

Beni sakinleştiren tek şey bu.

To kind of just come back to the present moment and think, okay, what happened in

Bir nevi şimdiki ana dönüp şunu düşünmek, tamam, geçmişte olanlar

the past is not in the present moment.

şu anda değil.

It's not, shouldn't be feared.

Değil, korkulmamalı.

What's going to come in the future will come, but right now, everything's okay.

Gelecekte olacak olan da gelecektir ama şu anda her şey yolunda.

And reminding myself rationally that everything's okay.

Ve kendime mantıklı bir şekilde her şeyin yolunda olduğunu hatırlatıyorum.

What about you?

Senden ne haber?

What do you think?

Ne düşünüyorsun?

What causes anxiety for you?

Sizin için kaygıya ne sebep olur?

I'm the same, as a mother, I suffer from anxiety related to my children.

Ben de aynıyım, bir anne olarak çocuklarımla ilgili kaygılar yaşıyorum.

I do this terrible thing of going to bed and lying there in the moment.

Şu anda yatağa gidip orada uzanmak gibi korkunç bir şey yapıyorum.

I take a long time to go to sleep, usually about 20 to 30

Uyumam uzun zaman alıyor, genellikle 20 ila 30

minutes of just lying there.

dakika kadar orada yatıyorum.

And I tend to fall into catastrophising.

Ve ben felakete düşme eğilimindeyim.

So, to catastrophise you know, think about terrible things that could possibly happen

Yani felakete yol açmak için, olabilecek korkunç şeyleri

and how I would act in that scenario.

ve bu senaryoda nasıl davranacağımı düşünün.

And it usually is about my children.

Ve bu genellikle çocuklarımla ilgilidir.

So, it will be walking my children down the road and a child runs out in front of

Yani çocuklarımı yolda yürüteceğim ve bir çocuğun

a car or being on the top of a cliff and my child falling down off the cliff edge

arabanın önüne koşması ya da bir uçurumun tepesinde olması ve çocuğumun uçurumun kenarından aşağı düşmesi

and not knowing what I do at that moment.

ve o anda ne yaptığımı bilmemesi olacak.

You know, these horrendous things that could possibly happen to my kids.

Bilirsiniz, bu korkunç şeyler muhtemelen çocuklarımın başına gelebilir.

And, I do that pretty much every night.

Ve bunu hemen hemen her gece yapıyorum.

So, I have this constant anxiety about something bad happening to

Bu yüzden çocuğumun güvenliği açısından başlarına

them, in terms of my child's safety.

kötü bir şey gelmesi konusunda sürekli endişe duyuyorum

It gets easier, but separation anxiety is definitely something I struggle with.

. Kolaylaşıyor ama ayrılık kaygısı kesinlikle mücadele ettiğim bir şey.

I think most children struggle with it when they're younger,

Çoğu çocuğun küçükken

separating from their parents.

ebeveynlerinden ayrılarak bununla mücadele ettiğini düşünüyorum.

But I think parents can struggle with it too, especially when you have your first

Ama bence ebeveynler de bununla mücadele edebilir, özellikle de ilk bebeğiniz olduğunda

baby, the first time you let them go into the arms of somebody else, even if you

, onu başka birinin kollarına ilk kez verdiğinizde,

know and love and trust the other person, you still think something bad will happen

diğer kişiyi tanısanız, sevseniz ve ona güvenseniz bile yine de kötü bir şeyin olacağını düşünürsünüz. çünkü

because I'm not going to be with my child.

çocuğumla birlikte olmayacağım.

So things like that.

Yani bunun gibi şeyler.

Yeah, I can relate to everything that you just said.

Evet, az önce söylediğin her şeyle bağlantı kurabiliyorum.

I don't tend to catastrophise, but just yesterday, so, I take my kids

Felaket yaratma eğiliminde değilim, ama daha dün, bu yüzden pazartesi günleri çocuklarımı yüzmeye götürüyorum

swimming on Mondays, and it's like a high anxiety moment because there's

ve bu yüksek bir endişe anı gibi çünkü iki yaşında, beş yaşında bir çocuk

the two-year-old, the five-year-old, they're jumping in the water.

var , onlar da atlıyorlar su.

So, I'm very alert, like I'm very aware, like holding one, got the arm or leg of

Yani çok tetikteyim, sanki çok farkındayım, birini tutuyordum, diğerinin kolunu veya bacağını tutuyordum

the other one, and at the end we were playing on kind of like the stairs.

ve sonunda bir nevi merdivenlerde oynuyorduk.

So, both of them touch the bottom of the pool.

Yani ikisi de havuzun dibine değiyor. Ancak

But I turned around for literally three to five seconds to start

havuzdan çıkmak üzere ayakkabılarımı giymeye başlamak için kelimenin tam anlamıyla üç ila beş saniye boyunca arkama döndüm

putting on my shoes to leave the pool.

.

And I look back down and at this moment my anxiety turned to fear.

Ve geriye dönüp baktığımda o anda endişem korkuya dönüştü.

Like the moment of the adrenaline spiking into your throat or your eyes,

Adrenalinin boğazınıza ya da gözlerinize dolduğu an gibi,

I don't know, it just, it has this 'hoh' feeling where it just flashes up.

bilmiyorum, sadece parlayıp söndüğü yerde 'hoh' hissi var.

I look down and I see the two-year-old totally under the water.

Aşağıya baktığımda iki yaşındaki çocuğun tamamen suyun altında olduğunu görüyorum.

Like, you know when a baby gets scared and they just open their arms?

Mesela bir bebek ne zaman korkar ve kollarını açar biliyor musun?

If you've ever had a little baby, you know.

Eğer küçük bir bebeğiniz olduysa, bilirsiniz.

Eyes fully open like this.

Gözler bu şekilde tamamen açılır.

He had just slipped and fallen.

Az önce kaydı ve düştü.

And maybe he was under the water for one second, two

Belki bir saniye, iki saniye suyun altındaydı

seconds, but it was total fear.

ama bu tam bir korkuydu.

It took me a moment to be like, "what's happening?"

"Ne oluyor?" demem biraz zaman aldı.

and I just took him out and grabbed him.

ve onu dışarı çıkardım ve yakaladım.

But It's kind of that feeling of alertness, anxiety, then switch to

Ama bu bir çeşit uyanıklık, endişe hissi, sonra korkuya geçiş

fear, but it's adaptive, isn't it?

, ama bu uyum sağlıyor, değil mi?

It helps us.

Bize yardımcı oluyor.

Yeah.

Evet. Bir nedenden dolayı oradadır.

It's there for a reason.

Your story reminds me of sitting in a rocking chair in my

Hikayeniz bana konservatuarımdaki kapılar

conservatory with the doors shut.

kapalıyken sallanan sandalyede oturduğumu hatırlattı

It was a cold but sunny day and my two children were out in the garden playing

. Soğuk ama güneşli bir gündü ve iki çocuğum bahçede oynuyorlardı

and we had this big, very deep pond.

ve büyük, çok derin bir göletimiz vardı.

And they know not to play close to the pond, but they were kind of slightly

Ve gölete yakın oynamamaları gerektiğini biliyorlar ama biraz

out of sight and I was just sitting and as I got into my rocking chair with

gözden uzaktaydılar ve ben sadece oturuyordum ve elimde bir fincan çayımla sallanan sandalyeme otururken

my cup of tea, I thought to myself,

kendi kendime şöyle düşündüm:

"If something happens and I have to jump up now, coming out of this rocking

"Eğer bir şey olursa ve ben Şimdi ayağa kalkmam lazım, bu sallanan sandalyeden çıkmak

chair is going to be quite difficult."

oldukça zor olacak."

And I had that thought so I'm watching, but they kind of just

Ben de öyle düşündüm, o yüzden izliyorum ama onlar sanki

disappear behind, like a building that we have in the garden.

bahçemizdeki bir bina gibi arkalarında kayboluyorlar.

And then I hear this huge splash and I hear my older son screaming, in a way that

Sonra büyük bir su sıçraması duyuyorum ve büyük oğlumun bir şeylerin ters gittiğini anlamanızı sağlayacak

just makes you know something's wrong.

şekilde çığlık attığını duyuyorum .

You can tell by the tone of a child's voice that something is seriously up.

Bir çocuğun ses tonundan bir şeylerin ciddi şekilde ters gittiğini anlayabilirsiniz.

So, I just knew instantly Caspian, my youngest son, who was two at

O sırada iki yaşında olan en küçük oğlum Caspian'ın

the time, had fallen into the pond.

gölete düştüğünü anında anladım

And so, I put my tea down because I'd already envisaged it.

. Ben de çayımı bıraktım çünkü bunu zaten öngörmüştüm.

I'd already catastrophised about this.

Bu konuda zaten felakete düşmüştüm.

So, I knew the first thing I had to do was put down the scalding

Bu yüzden yapmam gereken ilk şeyin, kaynayan

hot tea and then try and launch myself out of this rocking chair.

sıcak çayı bırakıp kendimi bu sallanan sandalyeden atmaya çalışmak olduğunu biliyordum.

Now I had socks on and it's a hard floor, tiled floor.

Artık çoraplarım vardı ve sert bir zemindi, karo zemin.

And you know, when you see the cartoons, when someone's trying to run

Ve biliyorsunuz, karikatürleri gördüğünüzde, birisi koşmaya çalışırken

and their legs are just slipping and their legs are just going around for

bacakları kayıyor ve bacakları yaklaşık üç saniye boyunca etrafta dolaşıyorsa

about three seconds, that was me just trying to run so fast that my legs

, ben o kadar hızlı koşmaya çalışıyordum ki bacaklarım

were just going around and around in circles and I was making no progress.

etrafta dolaşıyordu ve daireler çiziyordum ve hiçbir ilerleme kaydedemiyordum.

I wasn't moving.

Hareket etmiyordum.

And then I fell.

Sonra düştüm.

And I slipped and fell flat down on the floor, got up again, ran out, grabbed

Kaydım ve yere düştüm, tekrar ayağa kalktım, koştum,

my child and pulled him out of the pond.

çocuğumu yakaladım ve onu gölden çıkardım.

And he was fine.

Ve o iyiydi.

He was a bit shocked and had a few scrapes and bruises, but he was fine.

Biraz şok olmuştu ve birkaç sıyrık ve morluk vardı ama iyiydi.

I think that fear is there to make you act quickly.

Korkunun hızlı hareket etmenizi sağlamak için orada olduğunu düşünüyorum.

It sends the blood, the adrenaline to the places where it needs to be.

Kanı, adrenalini olması gereken yerlere gönderir.

It makes your brain fire quickly.

Beyninizin hızla ateşlenmesini sağlar.

It makes you super strong, makes your limbs work.

Seni çok güçlü yapar, uzuvlarını çalıştırır.

And so fear is useful on those occasions, isn't it?

Dolayısıyla korku böyle durumlarda faydalıdır, değil mi?

Yeah, it definitely is.

Evet, kesinlikle öyle.

And fear is one of these emotions that has roots very, very deep, deep, deep

Ve korku , bir ormanda avlandığımız ve ayılardan veya aslanlardan kaçmak zorunda kaldığımız

in our evolutionary psychology and physiology from the days that we were,

günlerden beri evrimsel psikolojimizde ve fizyolojimizde

you know, hunting in a forest and had to run away from bears or lions, and

çok çok derin, çok derin kökleri olan bu duygulardan biridir.

you can kind of feel it because when you do have that fear, you, or when

Bunu bir nevi hissedebiliyorsunuz çünkü o korkuya sahip olduğunuzda, siz veya

you respond in fear, you're extra fast.

korkuyla tepki verdiğinizde ekstra hızlı olursunuz.

I mean, if you can get grip on the floor when you're trying to run,

Yani koşmaya çalışırken yeri tutabiliyorsan

but you are very quick and strong.

ama çok hızlı ve güçlüsün.

But of course, it can be a problem if it turns into a phobia.

Ama elbette fobiye dönüşürse sorun olabiliyor.

Or if you're dealing with prolonged anxiety, it's just this

Veya uzun süreli kaygıyla uğraşıyorsanız, bu

constant state of discomfort, which we know isn't good for us.

sürekli bir rahatsızlık halidir ve bunun bizim için iyi olmadığını biliyoruz.

Yeah.

Our body isn't meant to take this kind of stress hormones

Evet.

Vücudumuz bu tür stres hormonlarını uzun vadede alacak şekilde tasarlanmamıştır

long-term, it's not built for that.

, bunun için yaratılmamıştır.

And so, it does have detrimental effects as well as effects on our

Ve dolayısıyla beslenmemiz üzerinde zararlı etkileri olduğu kadar etkileri de var

diet because we can't eat in the same way when we're stressed and anxious.

çünkü stresli ve kaygılı olduğumuzda aynı şekilde yemek yiyemeyiz.

Mm-hmm.

Mm-hmm.

And our sleep, which we all also know is so important.

Ve hepimizin bildiği uykumuz çok önemlidir.

But what is a phobia?

Peki fobi nedir?

So a phobia is like, it's usually focused on one thing, isn't it?

Yani fobi genellikle tek bir şeye odaklanır, değil mi?

Yeah.

A phobia.

Evet. Bir fobi.

I, myself, I don't think that I have any phobias, but my understanding of the

Ben kendim herhangi bir fobimin olduğunu düşünmüyorum, ancak

word phobia is like a very, very intense fear, and usually irrational, and just

fobi sözcüğünden anladığım, çok çok yoğun bir korkudur ve genellikle mantıksızdır ve tıpkı

like a very strong aversion to something.

bir şeye karşı çok güçlü bir tiksinti gibidir.

Do you have any phobias?

Fobileriniz var mı?

I don't, but I did.

Yapmıyorum ama yaptım.

So, I had a couple of the typical phobias.

Yani, birkaç tipik fobim vardı.

I used to have a severe phobia of needles.

Benim ciddi bir iğne fobim vardı.

And so, whenever I had to have an injection, or blood

Bu yüzden ne zaman enjeksiyon yaptırmam gerekse ya da kan

taken, I would be freaking out.

almam gerekse, çıldırıyordum.

I'd get clammy palms, I'd be shaking, I'd feel sick.

Avuçlarım terli olurdu, titriyordum, kendimi hasta hissediyordum.

And the thing that changed it for me was a psychological switch.

Ve benim için bunu değiştiren şey psikolojik bir değişimdi.

I remember seeing a documentary about a guy with leukemia.

Lösemili bir adamla ilgili bir belgesel izlediğimi hatırlıyorum.

He was only early twenties.

Henüz yirmili yaşlarının başındaydı. Kan bağışına

When you are in need of blood when you need a blood donation

veya kemik iliği bağışına ihtiyacınız olduğunda kana ihtiyacınız olduğunda .

or a bone marrow donation.

Belli ki kan grubunuzdan geliyor olmalı.

It has to come obviously from your blood type.

Ve bu adam şöyle dedi: Bakın,

And this guy was like, look, I need more people to come forward and donate

benim için bir kemik iliği donörü bulup bulamayacağımızı görmek için

blood to see if we can find a bone marrow donor for me cause I need a bone

daha fazla insanın öne çıkıp kan bağışında bulunmasına ihtiyacım var, çünkü kemik

marrow donation or I'm going to die.

iliği bağışına ihtiyacım var, yoksa öleceğim.

And they were out on the street and trying to get people to donate blood saying,

Sokakta insanları kan bağışına ikna etmeye çalışıyorlardı ve

"could you just do a little blood test?

"Küçük bir kan testi yapabilir misiniz?

Would you think of donating blood?

Kan bağışlamayı düşünür müsünüz?

Can you help?"

Yardım edebilir misiniz?"

And people were saying "no" because they were scared of needles.

Ve insanlar iğneden korktukları için "hayır" diyorlardı.

Hmm.

These people could potentially save this man's life, but they're scared of

Hmm. Bu insanlar potansiyel olarak bu adamın hayatını kurtarabilirler ama iğnelerden korktukları

needles, so they're not going to do it.

için bunu yapmayacaklar. Bu da

And that made me think how silly my fear of needles was when you can think of,

bana kan bağışlamanın artıları düşünüldüğünde iğne korkusunun ne kadar saçma olduğunu düşündürdü

like, the pros of me donating blood.

.

How many people I could help if I donated blood?

Kan bağışlasam kaç kişiye yardım edebilirim?

And actually, I have a slightly more rare blood type.

Ve aslında biraz daha nadir bir kan grubum var.

I'm a B positive, which is about 15 per cent of the population.

Ben B pozitifim, yani nüfusun yaklaşık yüzde 15'i.

I'm also a B positive.

Ben de B pozitifim.

Are you?

We have so much in common!

Sen?

O kadar çok ortak noktamız var ki!

We do!

Yaparız!

It's crazy!

Bu delilik!

So I think our blood type is about 15 per cent and we help

Kan grubumuzun yüzde 15 civarında olduğunu düşünüyorum ve

people with sickle cell anaemia.

orak hücre anemisi olan insanlara yardım ediyoruz.

And so I started taking myself to donate blood and they're quite big

Ben de kendimi kan bağışına götürmeye başladım ve bunlar

needles they use for the blood donation.

kan bağışı için oldukça büyük iğneler kullanıyorlar.

And from that point on I'm now okay with needles.

Ve o andan itibaren artık iğnelerle sorunum yok.

I don't like them.

Onları sevmiyorum.

I don't think anyone does, but I'm okay.

Kimsenin öyle olduğunu sanmıyorum ama ben iyiyim.

Now, the other phobias are things like, fear of heights, fear of deep water.

Diğer fobiler ise yükseklik korkusu, derin su korkusu gibi şeylerdir.

So, I started climbing, I started scuba diving and dealt with those.

Ben de tırmanmaya başladım, tüplü dalışa başladım ve bunlarla ilgilendim.

It sounds like you do like exposure therapy where you like go to

Görünüşe göre sizi korkutan şeye

the thing that makes you afraid and you do it often and okay.

gitmeyi sevdiğiniz ve bunu sık sık ve sorun yaşamadığınız bir maruz bırakma terapisine benziyorsunuz

The silliest fear I've ever had was a phobia of wet tea bags, used tea bags.

. Şimdiye kadar yaşadığım en aptalca korku, ıslak çay poşetleri ve kullanılmış çay poşetleri fobisiydi.

And this all comes from, I'm a tea drinker, I'm British, I love a cup of tea.

Ve bunların hepsi şundan geliyor: Ben bir çay içiciyim, İngilizim, bir fincan çayı severim.

I was going to say, Anna, this is like, this has got to be the most British

Ben de Anna diyecektim, bu

thing I've ever heard in my life!

hayatımda duyduğum en İngiliz şarkısı olmalı!

Yeah.

Evet.

Yeah.

So, I had a bad dream one night that I was chewing on a wet teabag.

Evet.

Bir gece kötü bir rüya gördüm; ıslak bir çay poşetini çiğniyordum.

And even just saying that makes me feel a little bit queasy.

Ve bunu söylemek bile beni biraz rahatsız ediyor.

But I have this dream and sometimes in my dream, I don't know if you

Ama bazen rüyamda bu rüyayı görüyorum, sizde de var mı bilmiyorum

have this, I feel like I sense using other senses, so I feel like

, sanki başka duyularımı kullanarak algılıyormuşum gibi hissediyorum, yani

I can smell and taste in my dreams.

rüyamda koku ve tat alabildiğimi hissediyorum .

Wow, I don't have that.

Vay, bende buna sahip değilim.

And I, it's very odd.

Ve ben, bu çok tuhaf.

I went through this period of having these bad dreams where there were

Petrol ve benzeri şeyler gibi çok güçlü tatları ve kokuları olan şeylerin

things that had very strong tastes and smells like petrol and things, and I

olduğu bu kötü rüyaları gördüğüm bir dönemden geçtim ve

was ingesting them and it really gave me an aversion to certain things.

bunları yutuyordum ve bu bende bazı şeylere karşı gerçekten tiksinti uyandırdı.

So, I don't like being in a petrol station because of the smell, because I

Bu yüzden kokudan dolayı benzin istasyonunda olmaktan hoşlanmıyorum çünkü

had a bad dream about drinking petrol.

benzin içmekle ilgili kötü bir rüya gördüm.

It's very odd.

Bu çok tuhaf.

But yeah, I dreamt about chewing on a wet teabag and it made me feel

Ama evet, rüyamda ıslak bir çay poşetini çiğnediğimi gördüm ve

really nauseous when I woke up.

uyandığımda gerçekten midem bulandı .

And then the next time I saw a wet teabag, I was like,

Ve bir dahaki sefere ıslak bir çay poşeti gördüğümde şöyle dedim:

"Oh my goodness me, get that out of my sight.

"Aman Tanrım, onu gözümün önünden çek.

I can't look at it."

Ona bakamıyorum."

Every time I'd see it, it would make me feel sick to the point

Onu her gördüğümde ağzım sulanacak

where my mouth was watering.

kadar midem bulanıyordu .

And this went on for months and months and months.

Ve bu aylarca, aylarca ve aylarca devam etti.

I just couldn't look at or handle wet teabags.

Islak çay poşetlerine bakamadım veya onları tutamadım.

Other people had to make me tea and take the tea bag out of my cup.

Başkalarının bana çay yapması ve çay poşetini bardağımdan alması gerekiyordu.

Sometimes when you go to hotels or cafes, they would serve your tea, and

Bazen otellere veya kafelere gittiğinizde çayınızı ikram ederler, biz de

we have tea with milk here, so you can't see the teabag in the cup because of

burada sütlü çay içeriz, o yüzden sütten dolayı bardaktaki çay poşetini göremezsiniz

the milk, but usually, the teabag is strained and taken out quite quickly.

ama genelde poşet çay süzülüp oldukça dışarı çıkarılır. hızlıca.

But sometimes they serve it to you in hotels and cafes with the

Ama bazen otellerde, kafelerde size ikram ediyorlar.

teabag still in so you can have it at the strength you like.

çay poşeti hala içeride, böylece istediğiniz kıvamda alabilirsiniz.

And if you ever go to take a sip of tea with a teabag still in there and you get

Ve eğer çay poşeti hala içindeyken bir yudum çay almaya giderseniz ve

it up against your lips if you are afraid of wet teabags, it's the worst thing.

ıslak çay poşetlerinden korkuyorsanız onu dudaklarınıza götürürseniz, bu en kötü şeydir.

It's the worst.

It's the worst thing ever.

Bu en kötüsü.

Bu şimdiye kadarki en kötü şey.

The way I got over that was when I first moved to London, I was taking any job

Bunu aşmamın yolu, Londra'ya ilk taşındığımda,

going cause I just needed the money.

paraya ihtiyacım olduğu için her işi kabul etmemdi.

And I was working for an agency where they'd send you to different

Ben de sizi ev sahipliği işi, garsonluk işi, karşılama işi gibi

places doing like hosting work, waitressing work, welcoming work.

farklı yerlere gönderecekleri bir ajansta çalışıyordum .

And I did one where I was a tea lady in like a solicitor's firm and I had to make

Ve bir avukatlık firmasında çaycı olarak çalıştığım bir sefer yaptım ve

these huge vats of tea and then take away the old ones and empty them and there'd

bu devasa çay fıçılarını yapmak zorunda kaldım, sonra eskileri alıp boşalttım ve

be like 10 teabags in the bottom and...

dibinde 10 kadar çay poşeti kalıyordu ve...

This is crazy!

Bu çılgınca!

...I'd have to empty them and take them out of the sink and I

...onları boşaltmam ve lavabodan çıkarmam gerekiyordu ve

just had to deal with my issue.

sorunumla ilgilenmem gerekiyordu.

I'm okay now, but if anyone still, my partner sometimes teases me and

Şu anda iyiyim ama eğer hala biri varsa partnerim bazen benimle dalga geçiyor ve

puts a wet teabag close to my face.

ıslak bir çay poşetini yüzüme yaklaştırıyor.

I'm just like, just don't, just don't, just keep it away from me.

Ben sadece yapma, sadece yapma, sadece onu benden uzak tut diyorum.

I would definitely...

Kesinlikle...

I mean, I wouldn't classify it maybe as a phobia, but it is a bit irrational.

Yani belki fobi olarak sınıflandırmam ama biraz mantıksız.

Yeah.

Evet.

I describe it as an irrational fear.

Bunu mantıksız bir korku olarak tanımlıyorum.

But for me, I think I have one thing that I don't like, and maybe this is common.

Ama benim için sevmediğim bir şey var ve belki de bu yaygındır.

I know my sister has it.

Kız kardeşimin elinde olduğunu biliyorum.

It's the drain of a pool.

Bu bir havuzun drenajı.

Okay.

Tamam aşkım.

Right, okay.

Tamam, tamam.

So, when I go to the pool, I will avoid the lane where I'll

Bu yüzden havuza gittiğimde

have to swim over the drain.

kanalizasyonun üzerinden yüzmek zorunda kalacağım şeritten kaçınacağım.

Oh, is that because you're worried about it sucking you in?

Ah, bunun seni içine çekmesinden endişelendiğin için mi?

I don't really know.

Gerçekten bilmiyorum.

Have you seen the movie 'It'?

'O' filmini gördün mü?

Yes.

Ahh I hated that moment!

Evet.

Ahh o andan nefret ediyordum!

Okay, I think it comes from there.

Tamam, oradan geldiğini düşünüyorum.

So scary.

Çok korkutucu.

Yeah.

I think it comes from there.

Evet.

oradan geldiğini düşünüyorum.

Like I would never go and like touch a drain, but maybe that's normal.

Sanki asla gidip gidere dokunmak istemezdim ama belki bu normaldir.

Like, does anyone want to touch a drain?

Mesela kanalizasyona dokunmak isteyen var mı?

I don't know.

I don't know.

Bilmiyorum.

Bilmiyorum.

Isn't that crazy?

Bu çılgınca değil mi?

So 'It' scarred me as a child.

Yani 'Bu' beni çocukken yaraladı.

Okay.

Tamam aşkım. Evet.

Yeah.

It scarred me.

Yeah.

Beni yaraladı.

Evet.

Like I was afraid of letting the water out of the bath.

Sanki suyun banyodan çıkmasından korkuyordum.

Really?

Gerçekten mi?

That sound of it going down.

Aşağı inme sesi.

I was like, oh, that was terrifying.

Ah, bu çok korkunçtu diye düşündüm.

Yeah.

Evet.

Isn't it funny how a film, one story can have such a deep impact,

Bir filmin, tek bir hikayenin üzerinizde bu kadar derin, uzun süreli

long-lasting impact on you?

bir etki bırakması komik değil mi

That's also, I mean that is the power of stories.

? Bu aynı zamanda hikayelerin gücüdür.

I know that you are a very gifted storyteller and you're a

Çok yetenekli bir hikaye anlatıcısı olduğunuzu ve

trained storyteller and actress.

eğitimli bir hikaye anlatıcısı ve oyuncu olduğunuzu biliyorum.

And I love stories obviously, the podcast.

Ve tabii ki hikayeleri seviyorum, podcast'i.

Yeah.

Evet.

But stories, they can mark our brains.

Ama hikayeler beynimize damga vurabilir.

We actually, when we're listening to a story that we're really into, that

Biz aslında, gerçekten içinde bulunduğumuz bir hikayeyi dinlerken, o

we're really feeling the emotions, it's just that, that, our brains use what's

duyguları gerçekten hissediyoruz, sadece beynimiz

called mirror neurons and we're mirroring the emotion happening in the story.

ayna nöronlar denilen şeyleri kullanıyor ve biz de beyinde meydana gelen duyguyu yansıtıyoruz. hikaye.

So, if it's something scary, we can get so into a story that we

Yani, eğer korkutucu bir şeyse, hikayenin içine o kadar girebiliriz ki,

actually feel that we're there.

gerçekten orada olduğumuzu hissedebiliriz.

And then that almost, it marks us, you know, when I think about that

Ve sonra bu neredeyse bizi işaret ediyor, bilirsin, 'O' filmindeki o palyaçoyu düşündüğümde

clown from 'It', I feel that fear.

, o korkuyu hissediyorum.

Like I feel that feeling of total terror.

Sanki o tam bir terör hissini hissediyorum.

Yeah.

Evet.

Anyways.

Neyse.

Yeah.

We don't watch horror films anymore.

Evet. Artık korku filmi izlemiyoruz.

My partner is just completely against horror films.

Partnerim korku filmlerine tamamen karşı.

He's like, I don't want to feel scared.

O, korkmak istemiyorum diyor.

There's enough going on in my life to worry about.

Hayatımda endişelenecek yeterince şey var.

I don't want to feel scared about something that's not necessary.

Gerekli olmayan bir şeyden korkmak istemiyorum.

So, for the time that we've been together, which is a long time now,

Yani birlikte olduğumuz süre boyunca, ki bu çok uzun bir süredir, hiçbir

we haven't watched a horror film.

korku filmi izlemedik.

And now I'm almost at the point where I'm scared to watch a horror film

Artık neredeyse korku filmi izlemekten korkacak noktaya geldim

because it's been so long and I'd probably have to watch it on my own.

çünkü üzerinden çok uzun zaman geçti ve muhtemelen onu kendi başıma izlemek zorunda kalacağım.

So yeah, we don't do horror films.

Yani evet, korku filmi yapmıyoruz.

I used to love them when I was younger, until like 18, but now I

Küçükken onları severdim, 18 yaşıma kadar ama şimdi

can't watch them like I can't, I feel the same way, like why would I want

onları izleyemiyorum gibi izleyemiyorum, aynı şekilde hissediyorum,

to expose myself to feeling afraid when I have enough stress in my daily

yeterince stresim varken neden kendimi korkuya maruz bırakmak isteyeyim ki? günlük hayatımda

life, but I just don't enjoy them.

ama onlardan keyif almıyorum.

Maybe it's something that comes with age, I'm not sure.

Belki yaşla birlikte gelen bir şeydir, emin değilim.

Yeah, it's funny because when I was younger, I always wanted to watch

Evet, komik çünkü küçükken hep beni

something that either made me laugh out loud, cry, or feel scared.

güldüren, ağlatan ya da korkutan şeyler izlemek isterdim.

It's like this need to feel something, to feel a connection

Sanki bir şeyler hissetme ihtiyacı,

with the story that I was watching.

izlediğim hikayeyle bir bağ hissetme ihtiyacı gibi.

Okay, so a few other words that I would use when talking about fear, on the

Tamam, korkudan bahsederken kullanacağım diğer birkaç kelime ise

flip side of fear would be resilience.

korkunun diğer tarafında dayanıklılık olacaktır.

So, building up that resilience, which is the capacity to recover or

Yani, iyileşme veya bu zor zamanlarla başa çıkma

to deal with these difficult times.

kapasitesi anlamına gelen bu dayanıklılığı geliştirmek .

The resilience is like being tough, isn't it?

Dayanıklılık sert olmak gibidir, değil mi?

Yeah.

Evet.

I think of it like that, being tough, being able to deal with fear.

Ben bunu şöyle düşünüyorum; sert olmak, korkuyla baş edebilmek.

Like a nice phrase is to be thick-skinned, which we use.

Güzel bir deyim gibi, kullandığımız kalın derili olmak.

That's a good one.

It's like your skin is so thick, nothing can pierce it.

Bu iyi bir tanesi. Sanki derinin o kadar kalın ki hiçbir şey onu delemez.

So, you can deal with hardship and attack.

Böylece zorluklarla başa çıkabilir ve saldırabilirsiniz.

I think when you work online, you certainly have to build up a level of

Bence çevrimiçi çalışırken kesinlikle bir düzeyde dayanıklılık geliştirmeniz gerekiyor

resilience because you're putting yourself out there to be criticised and to be

çünkü kendinizi , istediklerini söyleyebilme yeteneğine sahip tamamen yabancılar tarafından

judged by complete strangers who have the ability to just say whatever they want.

eleştirilmeye ve yargılanmaya maruz bırakıyorsunuz .

Initially, I found that quite hurtful and difficult, because

Başlangıçta bunu oldukça incitici ve zor buldum çünkü

I was, I felt quite vulnerable.

kendimi oldukça savunmasız hissettim.

And that's it.

Ve bu kadar.

That's another word that we'd use a lot around this subject is

Bu konu etrafında sıklıkla kullanacağımız başka bir kelime de

vulnerability, to be vulnerable, which is that feeling of exposure.

kırılganlıktır, savunmasız olmaktır, bu da maruz kalma duygusudur.

Did you ever feel vulnerable when you first came on online

İnternete ve halka açık foruma

and into the public forum?

ilk girdiğinizde kendinizi hiç savunmasız hissettiniz mi

Yes, I mean absolutely.

? Evet, kesinlikle demek istiyorum.

I am not a thick-skinned person.

Ben kalın derili bir insan değilim.

I'm certainly more thick-skinned.

Kesinlikle daha kalın tenliyim.

I'm more resilient now than I than I first was.

Artık ilkine göre daha dayanıklıyım.

I remember before I came online but I was just working, me and my husband

İnternete girmeden öncesini hatırlıyorum ama sadece çalışıyordum, benim ve kocamın

have an academy and we opened it first as a physical brick-and-mortar space.

bir akademisi vardı ve onu ilk önce fiziksel bir tuğla ve harç alanı olarak açtık.

It was an actual academy and I remember this feeling of wanting everyone to be

Gerçek bir akademiydi ve herkesin

happy and wanting to give their best.

mutlu olmasını istediğimi ve ellerinden gelenin en iyisini yapmaya çalıştığımı hatırlıyorum.

A woman came in, she was a mother, and I had initially told her that

İçeri bir kadın girdi, o bir anneydi ve ilk başta ona

we had a class for her two sons.

iki oğlu için bir dersimiz olduğunu söylemiştim

I remember very well.

. Çok iyi hatırlıyorum.

She had thick, short, curly, black hair.

Kalın, kısa, kıvırcık, siyah saçları vardı.

Very black.

Çok siyah.

And she came in and I had to tell her, actually we don't have

İçeri girdi ve ona şunu söylemek zorunda kaldım, aslında sonuçta bir dersimiz yok

a class in the end, we couldn't put together a group, whatever.

, bir grup oluşturamadık falan.

She really yelled at me.

Bana gerçekten bağırdı.

Really, really, really yelled at me.

Gerçekten, gerçekten, gerçekten bana bağırdı.

And I felt so vulnerable and so attacked, that actually to

Ve kendimi o kadar savunmasız ve saldırıya uğramış hissettim ki, aslında

this day, I have an aversion.

bugüne kadar bir tiksinti duydum.

I do not like curly, dark-haired women.

Kıvırcık, esmer kadınları sevmiyorum.

They make me afraid, yes.

Beni korkutuyorlar, evet.

I think they're going to be mean, and it's just this crazy thing.

Kötü niyetli olacaklarını düşünüyorum ve bu çılgınca bir şey.

But no, I'm definitely someone who, I like podcasting,

Ama hayır, kesinlikle podcasting'i seven biriyim

because it feels less exposure.

çünkü daha az maruz kalma hissi veriyor.

I'm not one to feel very comfortable being out on social media and YouTube.

Sosyal medyada ve YouTube'da kendimi pek rahat hisseden biri değilim.

I am doing it a little bit more now, but it can be, feel scary to have

Şu anda bunu biraz daha yapıyorum, ama

you know, yourself out there for people to say whatever they wish.

bilirsiniz, kendinizin orada, insanların ne isterlerse söylemesi için orada olması korkutucu olabilir.

But I think the way that I kind of deal with it now is just not really reading

Ama sanırım şu anda bununla başa çıkma yöntemim aslında

anything, not really looking at things.

hiçbir şey okumamak, gerçekten bir şeylere bakmamak.

But I know for you because the story that you told on my podcast

Ama sizin için biliyorum çünkü podcast'imde anlattığınız hikaye

is about singing, you describe this moment at one point where you felt

şarkı söylemekle ilgili, bu anı

like maybe your voice wasn't great.

sesinizin harika olmadığını

And then someone told you something that confirmed that.

hissettiğiniz bir noktada anlatıyorsunuz

And isn't that kind of funny that a lot of us are very afraid of using

. Ve sonra birisi size bunu doğrulayan bir şey söyledi.

our voices, specifically singing?

Birçoğumuzun sesimizi

Why do you think that is that we feel so exposed to sing or use our voice

kullanmaktan, özellikle de şarkı söylemekten korkması çok komik değil mi ? Sizce neden insanların önünde

in front of people, public speaking, for example, or singing specifically?

şarkı söylemeye veya sesimizi kullanmaya, örneğin topluluk önünde konuşmaya veya özellikle şarkı söylemeye bu kadar açık hissediyoruz

Go ahead, sorry.

? Devam et, özür dilerim.

With singing specifically, there's a science behind it.

Özellikle şarkı söylemenin arkasında bir bilim var.

When we cry, our larynx tilts forward into what we call the cry position.

Ağladığımızda gırtlağımız ağlama pozisyonu dediğimiz konuma doğru eğilir.

In tilting forward, it stretches our vocal folds.

Öne doğru eğilirken ses tellerimizi uzatır.

So, when our vocal folds are stretched, they sound like this.

Yani ses tellerimiz gerildiğinde bu şekilde ses çıkarırlar.

So, when people cry, it's because their larynx is tilting and stretching.

Yani insanlar ağladığında bunun nedeni gırtlaklarının eğilip esnemesidir.

And so when we cry, we tend to talk like this, and that's the same position

Ve ağladığımızda, bu şekilde konuşmaya eğilimliyiz ve bu,

that you are in for the majority of singing, what we call legit singing.

yasal şarkı söyleme dediğimiz, şarkı söylemenin çoğunluğu için içinde bulunduğunuz durumun aynısıdır.

So, when we sing, we sing like this, and that's the same as when we cry.

Yani şarkı söylediğimizde bu şekilde şarkı söyleriz ve bu ağladığımız zamankiyle aynıdır.

Okay.

Tamam aşkım.

So, that tilt is the same position.

Yani bu eğim aynı konumdur.

I've often been in a room when I'm teaching singing or when I'm with

Şarkı söylemeyi öğretirken ya da diğer şarkıcılarla çok açık bir sınıftayken sık sık bir odada bulundum

other singers in a very like exposed class and they have to get up and

ve onlar kalkıp

sing something they feel uncomfortable with and they're not used to singing.

rahatsız oldukları bir şeyi söylemek zorunda kaldılar ve şarkı söylemeye alışık değiller.

You see people cry, they get up and they really work on this tilt

İnsanların ağladığını görüyorsunuz, ayağa kalkıyorlar ve gerçekten bu eğim

position and they just start crying.

pozisyonu üzerinde çalışıyorlar ve ağlamaya başlıyorlar.

And if you ask them why they're crying, they'll say, I don't know.

Ve eğer onlara neden ağladıklarını sorarsanız, "Bilmiyorum" derler.

And the thing is, if you smile, you tell your body in some

Ve olay şu ki, eğer gülümsersen, bir şekilde vücuduna gülümsüyorum

way, I'm smiling, I'm happy.

, mutluyum diyorsun.

That's why people are told, even if you don't feel happy, smile because

Bu yüzden insanlara, kendinizi mutlu hissetmeseniz bile gülümseyin çünkü

you're telling your brain, "we're happy, let's release happy hormones".

beyninize "mutluyuz, hadi mutluluk hormonu salgılayalım" diyorsunuz.

And it's the same for tilting your larynx.

Larinksinizi eğmek için de aynı şey geçerli.

You tilt your larynx and you start to feel sad, you tell your

Gırtlağınızı eğiyorsunuz ve üzgün hissetmeye başlıyorsunuz, beyninize

brain, oh, we're, we're crying.

, ah, biz ağlıyoruz diyorsunuz.

We're upset.

We're crying.

Üzgünüz.

Ağlıyoruz.

Let's send tears.

Gözyaşları gönderelim.

Let's send all those things that we normally send for crying.

Normalde ağlamak için gönderdiğimiz her şeyi gönderelim.

And feeling vulnerable perhaps, aswell.

Ve belki de savunmasız hissetmek de.

And feeling vulnerable.

Ve savunmasız hissetmek.

So, we feel in the same position as we would if we were crying.

Yani ağlıyor olsak nasıl hissediyorsak aynı durumda hissederiz.

And so, that's a part of it is that putting your voice into that tilt

Ve bu da işin bir parçası,

position, which we wouldn't normally do.

normalde yapmayacağımız şekilde sesinizi o eğim pozisyonuna getirmek.

It's like people feel afraid to actually, adults not children,

Sanki insanlar aslında çocuklardan değil yetişkinlerden,

feel afraid to scream and shout.

çığlık atmaktan ve bağırmaktan korkuyorlar.

I know this because of being with actors who are generally quite confident

Bunu, genellikle kendine oldukça güvenen , her şeyi denemeye istekli, çığlık atölyeleri yapan ve

people willing to try anything and doing scream workshops and people

gerçekten çığlık atmaktan korkan oyuncularla birlikte olduğum için biliyorum

being scared to actually scream.

.

It's because it's normally something we do when we're in a very

Bunun nedeni normalde çok abartılı, korkutucu bir durumda olduğumuzda yaptığımız bir şey olmasıdır

heightened, frightening situation.

.

So, being asked to scream just randomly is quite a big thing to ask someone to do.

Yani rastgele bir şekilde çığlık atmasının istenmesi, birinden bunu yapmasını istemek oldukça büyük bir şey.

It's like, well, I'm not in that mode.

Sanki o modda değilim.

I'm not fearful at the moment.

Şu anda korkmuyorum.

And also I think, you know, just raising your voice, singing out loud, you're

Ayrıca bence, bilirsiniz, sadece sesinizi yükseltmek, yüksek sesle şarkı söylemek, ikiniz

both putting yourself out to be judged because we all love to listen to a singer.

de kendinizi yargılanmaya maruz bırakıyorsunuz çünkü hepimiz bir şarkıcıyı dinlemeyi seviyoruz.

So we're being judged, but also you're just making yourself heard.

Yani yargılanıyoruz ama aynı zamanda siz sadece kendinizi duyurmaya çalışıyorsunuz.

It's making yourself big.

Kendini büyütüyor.

Yeah, mm-hmm.

Evet, mm-hmm.

And for many people that doesn't come naturally.

Ve birçok insan için bu doğal olarak gelmiyor.

Most of us just want to fit in.

Çoğumuz sadece uyum sağlamak istiyoruz.

Yeah, to fit in, to be safe.

Evet, uyum sağlamak, güvende olmak.

And all of these things come back, I think, to fear, really,

Ve sanırım tüm bunlar,

of this evolutionary kind of mechanism of wanting to be safe

mağaramızda, ayılardan uzakta güvende olmayı istemenin evrimsel mekanizmasından

in our cave, away from the bears.

gerçekten korkmamıza neden oluyor.

This thing that you said about screaming or raising your

Çığlık atmak ya da sesini yükseltmekle ilgili söylediğin şey

voice, I have this in yoga.

, yogada bende var.

This feeling as well of when you do the 'ohm', at first it was very hard because

'Ohm' yaptığınızda da hissettiğiniz bu duygu, ilk başta çok zordu çünkü

it's kind of like raising your voice and singing and it has to be very consistent.

bu, sesinizi yükseltmek ve şarkı söylemek gibi bir şeydi ve çok tutarlı olması gerekiyordu.

Yeah.

And never...

Evet.

Ve asla...

So you're talking about when they ask you to make a constant 'ohm'.

Yani senden sürekli bir 'ohm' yapmanı istediklerinde bahsediyorsun.

'Ohm' and then dragging it out all the way until the end.

'Ohm' ve ardından sonuna kadar sürükleyerek.

And you can kind of get the feeling for other people in the classroom,

Ve sınıftaki diğer insanların nasıl bir insan olduklarını

the kind of type of person they are.

hissedebilirsiniz .

I mean, some people like really 'ohm' and wow, they're really full and

Demek istediğim, bazı insanlar gerçekten 'ohm' ve vay'ı seviyorlar, gerçekten toklar ve

present in their body and they're comfortable in their space and other

vücutlarında mevcutlar ve kendi alanlarında rahatlar ve diğer

people who can't make that sound.

insanlar bu sesi çıkaramıyorlar.

And it's kind of hard to raise your voice up over others and say, this is my voice.

Ve diğerlerine karşı sesinizi yükseltip, bu benim sesim demek biraz zor.

This is who I am.

Ben buyum.

You feel very exposed.

Kendinizi çok açıkta hissediyorsunuz.

Mm-hmm, you reminded me of being a child and I'd go to church and people would

Mm-hmm, bana çocukluğumu hatırlattın, kiliseye giderdim ve insanlar

be singing in church, you know, that the organ would start up and you get some

kilisede şarkı söylerdi, bilirsin, org çalışmaya başlar ve bazı

people going, "de dee da dee da do".

insanların "de dee da dee da do" demesini sağlarsın. .

Was that you?

O sen miydin?

I did it.

Yaptım.

I've always enjoyed choral singing.

Koro şarkı söylemekten her zaman keyif aldım.

Often I wouldn't know the tune, you know, 'cause they have all

Çoğu zaman melodiyi bilemem çünkü onlarda bütün

these, I dunno, hymns and things that some people know very well.

bunlar var, bilmiyorum, ilahiler ve bazı insanların çok iyi bildiği şeyler.

I didn't.

Yapmadım.

So, I'd just be kind of singing along, hoping to get the right tune.

Ben de doğru melodiyi bulmayı umarak şarkıya eşlik ederdim.

But you would always have the people at the front singing

Ama her zaman ön taraftaki insanların gerçekten yüksek sesle

really loudly and going for it.

şarkı söylemesini ve bunun için çabalamasını sağlarsınız

And you're like, wow.

. Ve sen de "vay be" diyorsun.

And then you had to have the timid people who were just moving their lips and

Ve sonra sadece dudaklarını hareket ettiren ve ağızlarından hiçbir şey çıkmayan

there's nothing coming out of their mouth.

çekingen insanlara sahip olmanız gerekiyordu

And you're like, hang on a minute, are you singing?

. Ve siz de, durun bir dakika, şarkı mı söylüyorsunuz?

Or are you miming?

Yoksa taklit mi yapıyorsun?

Exactly.

Kesinlikle.

But that brings me to think of another word that's quite interesting.

Ama bu bana oldukça ilginç olan başka bir kelimeyi düşündürüyor.

It's the word to overcome, to overcome something.

Üstesinden gelmek, bir şeyin üstesinden gelmek kelimesidir.

The reason I think this is interesting is to overcome something

Bunun ilginç olduğunu düşünmemin sebebi bir şeyin üstesinden gelmek,

is to succeed in dealing with it.

onunla baş etmeyi başarmaktır.

So, if you have a fear or a phobia and you face it, you confront it.

Yani bir korkunuz ya da fobiniz varsa ve onunla yüzleşiyorsanız, onunla yüzleşirsiniz.

So, you go and deal with it.

O halde sen git ve bununla ilgilen.

Then you have overcome that fear.

O zaman bu korkuyu yendin.

You've literally jumped over it.

Kelimenin tam anlamıyla üzerinden atladın.

You've overcome that hurdle.

Bu engeli aştınız.

But then there's another phrase to be overcome by an emotional,

Ama bir de duygusallığın üstesinden gelinmesi,

to be overcome by something.

bir şeyin üstesinden gelinmesi gereken başka bir ifade daha var.

And that's different.

Ve bu farklı.

That's almost to have to surrender to something.

Bu neredeyse bir şeye teslim olmak anlamına geliyor.

So, you could say I was overcome with anxiety or I was overcome with joy.

Yani kaygının üstesinden geldiğimi ya da neşenin üstesinden geldiğimi söyleyebilirsiniz.

So, it's usually to do with emotions, isn't it?

Yani genellikle duygularla alakalıdır, değil mi?

Yeah.

It's a common collocation, to be overcome with joy.

Evet. Sevinçle aşılması gereken ortak bir sıralama.

Yeah.

Evet.

That you, exactly like you said, you surrender to it.

Tam da söylediğin gibi, ona teslim oluyorsun.

Yeah.

Evet.

It's like a wave of emotion and you just go, I'm not going to fight this.

Bu bir duygu dalgası gibi ve sen öylece gidiyorsun, ben bununla savaşmayacağım.

I'm just going to let it just take me.

Beni ele geçirmesine izin vereceğim.

It's just so overwhelming.

Bu çok bunaltıcı.

I can't deal with it.

Bununla baş edemiyorum.

I'm overcome with it.

Artık üstesinden geldim.

But you overcome your problems, but emotions can overcome you.

Ama siz sorunlarınızın üstesinden gelirsiniz ama duygular sizi yenebilir.

Well, I have a thing that I've been trying to overcome, and

Üstesinden gelmeye çalıştığım bir şey var ve

it's actually a wave, literally.

bu aslında kelimenin tam anlamıyla bir dalga.

Right.

It's, yes, I have a fear of surfing.

Sağ.

Evet, sörf yapmaktan korkuyorum.

Ah.

Now, it's not like something I would describe as a fear.

Ah. Artık korku olarak tanımlayabileceğim bir şeye benzemiyor.

When I think about surfing, I would love to be able to do it better and

Sörf yapmayı düşündüğümde, bunu daha iyi ve

more often, but when I get to the space of surfing, my body takes over.

daha sık yapabilmeyi çok isterim ama sörf alanına geldiğimde kontrolü vücudum devralıyor.

You know, my amygdala, that animal brain back here, it takes over and I

Biliyorsunuz, amigdalam, yani buradaki hayvan beyni kontrolü ele alıyor ve daha çok planlama

don't get as much blood to my frontal cortex, which is more about planning

, düşünme ve rasyonel düşünceyle ilgili olan ön korteksime o kadar fazla kan gitmiyor

and thinking and rational thought.

.

Now, just a little bit of context.

Şimdi biraz bağlam anlatalım.

My husband is a surfer.

Kocam bir sörfçü.

It's his love, his joy, his passion.

Bu onun aşkı, onun neşesi, onun tutkusu.

Something that he cannot live without.

Onsuz yaşayamayacağı bir şey.

That's why we live in Spain on the coast and not in central Canada because

Bu yüzden Kanada'nın merkezinde değil, İspanya'nın kıyısında yaşıyoruz çünkü

he would just die if I took him there.

onu oraya götürürsem ölecektir.

And when I met him, I had gone surfing a few times back home in

Onunla tanıştığımda birkaç kez Kanada'ya

Canada and also in Portugal, and it's something I really loved.

ve ayrıca Portekiz'e sörf yapmaya gitmiştim ve bu gerçekten sevdiğim bir şeydi.

I love swimming.

Yüzmeyi seviyorum.

I'm a very strong swimmer.

Ben çok güçlü bir yüzücüyüm.

I love being in the sea, in the ocean.

Denizde, okyanusta olmayı seviyorum.

It just seemed like something we could do together, you know, when

Aşık biriyle ilk tanıştığınızda ve birlikte geleceğinizi hayal ettiğinizde,

you first meet someone, in love, and you picture your future together.

birlikte yapabileceğimiz bir şey gibi görünüyordu .

We would surf, and we'd be together, and the reality was different because

Sörf yapardık, birlikte olurduk ve gerçek farklıydı çünkü

something happened that I can't describe is that I just got really scared.

tarif edemediğim bir şey oldu ve gerçekten korktum.

And I tried a lot.

Ve çok denedim.

So, for the first seven years of our relationship together, before we had

Bu yüzden, ilişkimizin ilk yedi yılı boyunca, çocuğumuz olmadan önce

kids, I would really try to keep up with him, to keep at the same pace.

, gerçekten ona ayak uydurmaya, aynı tempoda kalmaya çalışırdım.

Now, he's like a very good surfer and I'm not a good surfer, but I

O çok iyi bir sörfçü ve ben de iyi bir sörfçü değilim ama

can get on a board and take a wave.

bir tahtaya çıkıp dalga alabilirim.

And, we would go on small waves here in the Mediterranean.

Ve burada, Akdeniz'de küçük dalgalar üzerinde giderdik.

We would go to big waves in Indonesia.

Endonezya'da büyük dalgalara giderdik.

One of the biggest waves that I went on was in Similu, which is

Üzerinde gittiğim en büyük dalgalardan biri

off of the north coast of Sumatra.

Sumatra'nın kuzey kıyısındaki

And, I would kind of do what you did, this exposure type therapy, like going

Similu'daydı . Ve ben de sizin yaptığınızı yapardım, bu maruz kalma tipi terapi,

a little bit each time, but not pushing myself to the point where I got afraid.

her seferinde biraz gitmek ama kendimi korktuğum noktaya kadar zorlamamak gibi.

And then at a certain point I kind of just was overcome by the fear and I

Ve sonra belli bir noktada korkuya yenik düştüm ve durdum

just stopped and I haven't been back in the water since my second was born.

ve ikinci doğduğumdan beri suya bir daha girmedim.

And now when I think about it, my husband will say,

Ve şimdi bunu düşündüğümde kocam şöyle diyecek:

"Oh, today's the perfect day for you.

"Ah, bugün senin için mükemmel bir gün.

Like, let's go to the beach all together and you go and I'll stay with the kids."

Mesela hep birlikte plaja gidelim, sen git, ben de çocuklarla kalacağım."

And I'm like,

"No, no, no, no, no, no.

Ben de

"Hayır, hayır, hayır, hayır, hayır, hayır.

I don't want, like, don't even ask me."

İstemiyorum, bana sorma bile."

Like the feeling of being able to go and then not doing it, even though I

Yapmak istediğimi bilmeme rağmen gidebilmek ama sonra yapamamak hissi gibi

know I want to do it makes me angry.

beni sinirlendiriyor.

So, I just avoid it altogether.

Bu yüzden bundan tamamen kaçınıyorum.

Total avoidance.

Tamamen kaçınma.

So, that's really sad.

Yani bu gerçekten üzücü.

I feel really sad for you that you've lost that ability to face that.

Bununla yüzleşme yeteneğini kaybettiğin için senin adına gerçekten üzülüyorum.

Do you think that if your partner was able to say,

Sizce partneriniz şunu söyleyebilseydi,

"Hey, let's go out together."

"Hey, hadi birlikte dışarı çıkalım."

If someone else was looking after the kids, do you think that would

Çocuklara başkası bakıyor olsaydı,

be an opportunity that you take if you weren't going out on your own?

tek başına dışarı çıkmasan bunun değerlendirebileceğin bir fırsat olacağını mı sanıyorsun?

Yes, probably.

Evet muhtemelen.

Because I'm more comfortable.

Çünkü daha rahatım.

It would be a way to start again.

Yeniden başlamanın bir yolu olurdu.

Because when you're surfing, there's a lot of variables.

Çünkü sörf yaparken pek çok değişken vardır.

There's...

Orada...

Sharks.

Köpekbalıkları var.

There are no sharks here, but just thinking about the waves here, you know,

Burada köpek balığı yok ama buradaki dalgaları düşününce, bilirsiniz,

in the Mediterranean, the waves are small, usually, unless there's a huge storm.

Akdeniz'de, büyük bir fırtına olmadığı sürece dalgalar genellikle küçüktür.

But there's a lot of surfers.

Ama çok fazla sörfçü var.

So, the few waves that are here, there's a lot of surfers.

Yani burada az sayıda dalga var, çok sayıda sörfçü var.

So, there's that element of worrying about, maybe it's something

Yani endişe verici bir unsur var, belki

similar to this thing of singing.

bu da şarkı söyleme olayına benzer bir şeydir.

Like, I don't want to get in the way of real surfers doing their thing, you know?

Gerçek sörfçülerin işlerini yapmasına engel olmak istemiyorum, anlıyor musun?

The idea of having your board and going under, duck diving under waves, the

Tahtanızı alıp batma fikri, ördeğin dalgaların altına dalması,

feeling of losing control of my board and it hitting me or hitting someone else.

tahtamın kontrolünü kaybedip bana ya da başka birine çarpma hissi.

But if I went with my husband, he could maybe like, help me, you know,

Ama eğer kocamla gidersem, belki bana yardım edebilir,

like push me into the wave, like do things that he did when I was a total

beni dalgaya itebilir, ben tamamen

beginner and I could kind of start again.

yeni başladığımda yaptığı şeyleri yapabilir ve yeniden başlayabilirim.

I don't know.

I think that would maybe be an option.

Bilmiyorum.

Bunun bir seçenek olabileceğini düşünüyorum.

Maybe that's a good idea to go with some friends and they can watch the kids.

Belki birkaç arkadaşla gitmek iyi bir fikirdir ve onlar da çocuklara bakabilirler.

Yeah.

Evet.

Yeah.

Or maybe switch to paddle boarding or something that maybe is better suited.

Evet.

Ya da belki kürekli sörfe veya daha uygun bir şeye geçebilirsiniz.

Yeah.

No, I do paddle boarding all the time, but yeah.

Evet. Hayır, her zaman kürek çekmeye çalışıyorum ama evet.

Yeah, I think as we get older and I think when you become a parent,

Evet, sanırım yaşlandıkça ve bence ebeveyn olduğunuzda,

there definitely is this like level of caution that's introduced

belki daha önce sahip olmadığınız

that maybe you didn't have before.

bir tür tedbir kesinlikle ortaya çıkıyor

I'm much more cautious now than I ever have been, and maybe a little bit more

. Artık her zamankinden çok daha temkinliyim ve belki de

fearful of things there than I would have been before having children.

çocuk sahibi olmadan önce olduğumdan biraz daha fazla korkuyorum oradaki şeylerden.

I think you just become more aware of your own mortality once you have kids.

Bence çocuk sahibi olduğunuzda kendi ölümlülüğünüzü daha iyi anlıyorsunuz.

Definitely.

Kesinlikle.

I remember when my first was born that was strangely an overcoming

İlk doğduğum zamanı hatırlıyorum, bu garip bir şekilde

feeling of my own mortality.

kendi ölümlülüğümün üstesinden gelen bir duyguydu.

But almost a relief in the sense that I felt at that point, I still feel like,

Ama o noktada hissettiğim anlamda neredeyse bir rahatlama oldu; hâlâ şöyle hissediyorum:

okay, now I don't have to worry so much about my mortality because I don't matter.

Tamam, artık ölümlülüğüm konusunda o kadar da endişelenmeme gerek yok çünkü bir önemim yok.

I want him to be okay, you know?

Onun iyi olmasını istiyorum, anlıyor musun?

Yeah.

What you said reminds me of my sister.

Evet.

Söylediklerin bana kız kardeşimi hatırlattı.

I have two sisters.

İki kız kardeşim var.

I'm the youngest, but the middle one, she's the bravest person I know.

Ben en küçüğüm ama ortadaki, o tanıdığım en cesur insan.

She is like fearless.

Korkusuz gibidir.

All sorts of crazy things.

Her türlü çılgın şey.

She has twins and she drove, well, this is only like very brave if

İkizleri var ve araba kullanıyordu, eh, eğer ebeveynseniz

you're a parent, but she drove her two five-year-old twins in a van, with a

bu çok cesurca bir davranış , ama beş yaşındaki iki ikizini bir karavanla, bir

trailer, from Calgary, Canada, down to St.

karavanla Calgary, Kanada'dan St.

Louis, where she lives.

Louis, yaşadığı yer.

That's like 30 hours.

Bu 30 saat gibi bir şey.

Oh, my goodness me.

Aman tanrım ben.

With twins!

İkizlerle!

Anyways, skydiving, doing all sorts of things, but she told a story on the

Neyse, paraşütle atlıyor, her türlü şeyi yapıyor, ama podcast'te

podcast, where she does deep sea diving, and totally, not prepared, like she was

derin deniz dalışı yaptığı bir hikaye anlattı ve sanki bir dalgıçmış gibi hiç hazırlıklı değildi,

a diver, but she didn't check her second oxygen tank, she, all sorts of things.

ama ikinci oksijen tankını kontrol etmedi, o , her türlü şey.

She runs out of oxygen, it's a huge problem.

Oksijeni bitiyor, bu çok büyük bir sorun.

In any case, at the end, I say like, so Andrea, what's the moral of the story?

Her durumda, sonunda şunu söylüyorum: Andrea, hikayenin anlamı nedir?

She's like,

"Well, now that I'm a parent, I'm more cautious."

"Artık ebeveyn olduğum için daha temkinli davranıyorum"

dedi . Ve

And that really is what it took for her to become more cautious and not

çocuk sahibi olmak gibi korkunç, korkutucu şeyler yapma konusunda

so brave in terms of doing scary, fearful things was to have children.

daha dikkatli olması ve o kadar da cesur olmaması gerçekten de bunu gerektiriyordu

But now that she's a parent, she does these things like drive 30

. Ama artık bir ebeveyn olduğu için,

hours with her five-year-olds.

beş yaşındaki çocuklarıyla 30 saat araba kullanmak gibi şeyler yapıyor.

She does like brave mom things.

Cesur annelik şeylerini seviyor.

I'm often inspired by other parents who are just seemingly coping, doing

Çoğu zaman, görünüşte çok zor olduğunu düşündüğüm şeylerle

things that I think are too difficult.

başa çıkmaya çalışan diğer ebeveynlerden ilham alıyorum .

It's like, well, if you can do it, then I can do it.

Yani eğer sen yapabiliyorsan, ben de yapabilirim gibi bir şey.

Yeah, that's definitely something that one of my fears would be that

Evet, bu kesinlikle benim korkularımdan biri,

I couldn't handle my own children.

kendi çocuklarımla başa çıkamamak olurdu.

So, I always try to do things that feel difficult and, you know, taking

Bu yüzden her zaman zor gelen şeyleri yapmaya çalışıyorum ve

them to the pool alone, or just, you know, things that I feel are

onları tek başıma havuza götürmeye çalışıyorum ya da sadece, bilirsiniz,

difficult to show that I can handle them, you know, I can deal with it.

üstesinden gelebildiğimi göstermenin zor olduğunu hissettiğim şeylerle başa çıkabiliyorum. BT.

And not being so afraid of what other people think, because often

Ve başkalarının ne düşündüğünden o kadar da korkmuyorum çünkü

when we're out there, I look like chaotic and crazy and I'd be like,

dışarıdayken çoğu zaman kaotik ve deli gibi görünüyorum ve şöyle derim:

well, that's just the way it is.

işte, durum böyle.

That's my life right now.

Şu an benim hayatım bu.

And there are children and I'm just, you know, making sure that they're alive.

Çocuklar da var ve ben sadece onların hayatta olduğundan emin olmaya çalışıyorum.

That's my standard at the current time.

Şu andaki standardım bu.

Yeah, I was in the pool not long ago and I often struggle with my two

Evet, kısa bir süre önce havuzdaydım ve

boys, similar age to yours, and I often struggle if I'm alone with them.

sizinkine benzer yaştaki iki oğlumla sık sık mücadele ediyorum ve onlarla yalnız kaldığımda sıklıkla mücadele ediyorum.

I'm very mild-mannered and I like things to be very minimal and

Çok yumuşak huyluyum ve her şeyin çok minimal ve

controlled and my children are loud and they are just like whirlwinds and

kontrollü olmasını seviyorum ve çocuklarım gürültülü ve tıpkı kasırga gibiler ve

so, they are completely opposite to me and how I like to live my life.

bu yüzden bana ve hayatımı nasıl yaşamayı sevdiğime tamamen zıtlar.

So, they really test me all the time.

Yani beni sürekli test ediyorlar.

And I struggle like, you know, you talk about taking them swimming and I

Ve ben de mücadele ediyorum, bilirsiniz, siz onları yüzmeye götürmekten bahsediyorsunuz ve

know how hard it is to take two young children swimming when you're on your

iki küçük çocuğu

own and the coping, the logistics of everything and keeping them alive.

tek başınıza yüzmeye götürmenin ve başa çıkmanın, her şeyin lojistiğinin ve onları hayatta tutmanın ne kadar zor olduğunu biliyorum

And then I was sitting in the little hot tub at the end of our swimming

. Ve sonra yüzme havuzumuzun ucundaki küçük jakuzide oturuyordum

pool and this lady gets in and then her children all start piling in

ve bu bayan içeri girdi ve sonra tüm çocukları üst üste yığılmaya başladı

and she had three sets of twins.

ve onun üç çift ikiz çocuğu oldu.

And she's on her own.

Ve o tek başına.

She's got six kids.

Altı çocuğu var.

I don't know if she's alone in life, but she was on her own in the pool and they

Hayatta yalnız olup olmadığını bilmiyorum ama havuzda tek başınaydı ve sayıları

probably ranged from about 12 down to six.

muhtemelen 12'den 6'ya kadar değişiyordu.

And so, six children.

Ve böylece altı çocuk.

And I just looked at them all and she seemed so relaxed and

Hepsine baktım, çok rahatlamış görünüyordu ve

I was like, this is amazing.

ben de bu harika diye düşündüm.

I would love to have a huge family.

Kocaman bir aileye sahip olmayı çok isterim.

It's not on the cards for us, but I would love to have a big family like that.

Bizim için bu mümkün değil ama böyle büyük bir aileye sahip olmayı çok isterim.

And I thought, but it must be a nightmare for her.

Ben de düşündüm ama bu onun için bir kabus olmalı.

And then I saw her in the changing rooms, just kind of standing guard while she was

Sonra onu soyunma odalarında gördüm;

organising them to all have the showers, get their clothes, get dried, get dressed.

duş almaları, kıyafetlerini almaları, kurulanmaları ve giyinmeleri için onları organize ederken bir nevi nöbet tutuyordu.

And she was, you know, completely organised, completely cool and calm.

Ve o tamamen organizeydi, tamamen sakin ve sakindi.

And all the children were like,

Ve bütün çocuklar şöyle dedi:

"Mummy, mummy, mummy, mummy, this, that, this, that."

"Anne, anne, anne, anne, bu, bu, bu, bu."

And I was in my head going, I couldn't cope with all this noise.

Ve ben kafayı yiyordum, bu kadar gürültüyle baş edemiyordum.

Towels there, clothes are there, showers there, wash your hair, dry your feet,

Havlular orada, elbiseler orada, duşlar orada, saçını yıka, ayaklarını kurula,

put your shoes on, you know, she just had it all in hand and I thought, I cannot

ayakkabılarını giy, hani her şey elindeydi ve düşündüm ki,

complain about struggling with my two kids when she is managing fine with six.

o idare ederken iki çocuğumla uğraşmaktan şikayet edemem. altıyla tamam.

It's just mental, inspirational, but mental.

Bu sadece zihinsel, ilham verici ama zihinsel.

You mentioned quite a few times about Canada.

Kanada'dan defalarca bahsettiniz.

That's where you're from, but you're living in Spain.

Sen oradan geliyorsun ama İspanya'da yaşıyorsun.

So, talk to me about this transition.

O halde benimle bu geçiş hakkında konuş.

Moving over to Spain.

İspanya'ya geçiyoruz.

How was that for you?

Bu senin için nasıldı?

Well, I can say that when I moved here, which is a long time ago now, it was

Buraya taşındığımda, ki bu çok uzun zaman önceydi,

13 years ago, I was completely and utterly naive, which is, I think, the

13 yıl önceydi, tamamen ve tamamen saftım ki bence

best way to go into most adventures.

çoğu maceraya atılmanın en iyi yolu bu.

Yeah.

Evet.

Because if you're not a little bit naive, then a lot of us wouldn't do things

Çünkü biraz saf değilseniz, çoğumuz bazı şeyleri

because we think I'm safe here in my cave.

burada, mağaramda güvende olduğumu düşündüğümüz için yapmazız.

I don't want to go and go out there and be exposed and put myself into

Oraya gidip açığa çıkmak ve kendimi rahatsız, korkulu pozisyonlara

uncomfortable, fearful positions.

sokmak istemiyorum .

But in fact, that's what happened.

Ama gerçekte olan buydu.

So, I was travelling around Europe doing what lots of North Americans

Pek çok Kuzey Amerikalının üniversiteden sonra yapmaktan hoşlandığı şeyi yaparak Avrupa'yı dolaşıyordum

like to do after university, put on our backpacks and travel around and

, sırt çantalarımızı takıp etrafı dolaşıp

see the world and discover ourselves.

dünyayı görüyor ve kendimizi keşfediyordum.

So, that's what I did.

Ben de öyle yaptım.

And at the end of my trip, I thought, I would love to spend a year in Spain.

Yolculuğumun sonunda İspanya'da bir yıl geçirmeyi çok isterim diye düşündüm.

I loved Barcelona, so I'll just go back there.

Barselona'yı sevdim, o yüzden oraya geri döneceğim.

And I'd have always wanted to learn Spanish and, you know, I thought of

Ve her zaman İspanyolca öğrenmeyi isterdim ve

it like, just like a little detail, like, oh, I can just, I'll do, I'll

bunu küçük bir detay gibi düşündüm, ah, yapabilirim, yapacağım,

pay for a course and I'll learn Spanish in three months and that'll be that.

bir kurs için para ödeyeceğim ve ben' Üç ay içinde İspanyolca öğreneceğim, bu kadar.

And then I'll get a job and I'll just live my life and drink café and,

Sonra bir iş bulacağım ve hayatımı yaşayacağım, kafede içeceğim ve

you know, do what Spanish people do.

İspanyolların yaptığını yapacağım.

So, I got here and I got to my first class, my Spanish class,

Böylece buraya geldim ve ilk dersime, İspanyolca dersime girdim

and I was like the worst student.

ve en kötü öğrenci gibiydim.

I was terrible.

Çok kötüydüm.

I didn't know how to learn another language.

Başka bir dili nasıl öğreneceğimi bilmiyordum.

Right.

Sağ. Bu,

Which is really common with us monolinguals, which is most

of the English-speaking world.

İngilizce konuşulan dünyanın çoğunluğu olan biz tek dilli insanlar arasında gerçekten yaygın bir durumdur.

You know, Canada, the US, the UK, South Africa, Australia, New Zealand.

Bilirsiniz, Kanada, ABD, İngiltere, Güney Afrika, Avustralya, Yeni Zelanda.

We tend to only speak English, which is probably has a lot of reasons,

Sadece İngilizce konuşma eğilimindeyiz, bunun muhtemelen birçok nedeni var,

but it's because a lot of other people speak English, so we're never

ancak bunun nedeni diğer birçok insanın İngilizce konuşması, dolayısıyla asla konuşmuyoruz.

forced to learn another language.

başka bir dil öğrenmek zorunda kalıyor.

So, I didn't even know how to get my mind around language learning,

Bu yüzden, fiil nedir, isim nedir, neyden bahsediyoruz gibi

like what's a verb, what's a noun, what are we talking about?

dil öğrenmeyi nasıl kafama koyacağımı bile bilmiyordum

And it was at that point that I also had for the first time, like this

. Ve işte bu noktada, başka bir dilde kendim olmanın ne anlama geldiği ve

meta-linguistic awareness of like, what it means to be myself in another language and

başka bir dili konuşmanın ne anlama geldiği, diğer insanların beni nasıl algılayacağı gibi konulardaki

what it means to speak another language, how other people are going to perceive me.

meta-dilbilimsel farkındalığı da ilk kez edindim. .

When we only ever operate in our own native language, we're used to

Yalnızca kendi ana dilimizde faaliyet gösterdiğimizde,

just being able to show who we are.

kim olduğumuzu gösterebilmeye alışığız.

Without there being like a language barrier, right?

Dil engeli gibi bir şey olmadan, değil mi?

So, we don't have to worry that people aren't going to see who we really are.

Dolayısıyla insanların gerçekte kim olduğumuzu göremeyeceğinden endişelenmemize gerek yok.

And that was the biggest fear for me.

Ve bu benim için en büyük korkuydu.

When I started learning and started speaking Spanish, say going to a

İspanyolca öğrenmeye başladığımda ve konuşmaya başladığımda, diyelim ki bir

party, and my language skills allowed me to say what I had for lunch that

partiye gidiyordum ve dil becerilerim o gün öğle yemeğinde ne yediğimi söylememi sağladı

day, whereas I was like, no, but I'm actually like a normal person.

, oysa hayır diyordum ama aslında normal bir insan gibiyim.

Like, I don't want you to think I'm not intelligent, you know,

Benim zeki olmadığımı düşünmeni istemiyorum,

not like I'm a genius, but I just want you to see me really.

bir dahi olduğumu düşünmeni istemiyorum ama sadece beni gerçekten görmeni istiyorum.

Like the difference between being like a 3D version of yourself...

Kendinizin 3 boyutlu versiyonu gibi olmanın arasındaki fark gibi...

Exactly!

...and a 2D version of yourself.

Aynen!

...ve kendinizin 2 boyutlu bir versiyonu.

And unfortunately, that can happen when there's a language barrier

Ve ne yazık ki bu, bir dil engeli olduğunda

and you just don't see the person.

ve kişiyi göremediğinizde gerçekleşebilir.

You don't see who they really are because they can't communicate it with you.

Gerçekte kim olduklarını görmüyorsunuz çünkü sizinle iletişim kuramıyorlar.

And then I can say that a fear that I had for a very, very long time, and it's so

Ve şunu söyleyebilirim ki, çok ama çok uzun zamandır içimde olan bir korku vardı ve bu çok

silly, maybe it's even in the realm of phobia was making phone calls in Spanish.

aptalca, hatta belki de fobi boyutundaydı, İspanyolca telefon görüşmesi yapmaktı.

Right.

Sağ.

And it was like the fear that I would call and we would have a problem, you

Ve bu benim arayacağım ve iletişimde

know, something in the communication.

bir sorun yaşayacağımız korkusu gibiydi

When you're in person, you've got your hands, you can point, you can,

. Şahsen olduğunuzda, elleriniz vardır, işaret edebilirsiniz, yapabilirsiniz,

you know, there's a lot of oral agility skills that you can do.

biliyorsunuz, yapabileceğiniz birçok sözlü çeviklik becerisi vardır.

You can kind of explain it this way or explain it that way, but when you can't

Bunu şu şekilde açıklayabilirsiniz ya da bu şekilde açıklayabilirsiniz, ancak

see the person, when you're just using your voice, feels very scary and it was

kişiyi göremediğinizde, sadece sesinizi kullandığınızda, bu çok korkutucu geliyor ve

terrifying for me and still, I will, very ashamed to say this, but if it's me and

benim için dehşet vericiydi ve yine de çok utanacağım. Bunu söylemek için, ama eğer ben ve kocamsak ve

my husband, and we have to call the school or call, I don't know, somewhere, call the

okulu aramamız ya da, bilmiyorum, bir yerde,

phone company to renegotiate something, I'll try to make him do it for me.

telefon şirketini arayıp bir şeyi yeniden müzakere etmemiz gerekiyorsa, bunu benim adıma onun yapmasını sağlamaya çalışacağım.

And he's like,

"No, no, no, no, no, you're not, this, no, no, no, you speak perfect Spanish.

O da şöyle dedi,

"Hayır, hayır, hayır, hayır, hayır, sen değilsin, bu, hayır, hayır, hayır, mükemmel İspanyolca konuşuyorsun.

You're not going to make me make your phone calls for you."

Telefon görüşmelerini senin için bana yaptıramayacaksın."

Can't get out of it.

Bundan çıkamıyorum.

You can't get out of it.

Bundan çıkamazsın.

You can't get out of it.

Bundan çıkamazsın.

But yeah, it was very difficult, but it gets better with time.

Ama evet, çok zordu ama zamanla daha iyi oluyor.

And little by little, speaking more and more, practising more and more

Ve yavaş yavaş, giderek daha fazla konuşmak, giderek daha fazla pratik yapmak

is, I can say, as my experience as a language learner and also someone who

, diyebilirim ki, bir dil öğrencisi olarak ve aynı zamanda

has taught lots and lots of students over 10 years, the only way to get

10 yıl boyunca çok sayıda öğrenciye ders vermiş biri olarak,

better at speaking and listening.

konuşmada daha iyi olmanın tek yolu ve dinliyorum.

And a lot of us have a fear of it.

Ve çoğumuz bundan korkuyoruz.

A lot.

Çok fazla.

I can say probably 95 per cent of students are the ones who hold in instead of

Muhtemelen öğrencilerin yüzde 95'inin , her neyse, sadece beğenmek

just like, whatever, I'll just say it.

yerine tutunan öğrenciler olduğunu söyleyebilirim

The only way to get over it is doing it.

. Bunu aşmanın tek yolu bunu yapmaktır.

The only way, you know.

Tek yol, biliyorsun.

And starting with passive.

Ve pasifle başlıyoruz.

So, listening, listening to podcasts, watching movies, starting with that

Yani dinlemek, podcast dinlemek, film izlemek, bu beceriyle başlamak,

skill and then speaking more and just looking for opportunities is the only

sonra daha fazla konuşmak ve sadece fırsatları aramak

way to get over that fear and just get more comfortable and face it.

, bu korkuyu aşmanın ve daha rahat olmanın ve onunla yüzleşmenin tek yoludur.

And it's the only way to cope.

Ve başa çıkmanın tek yolu bu.

So, yeah.

Yani evet.

So, that's like exposure therapy.

Yani bu maruz kalma terapisine benziyor.

We've talked about that.

That's kind of like, yeah, exposure therapy.

Bunun hakkında konuşmuştuk.

Bu bir nevi maruz kalma terapisine benziyor.

I think we both have that thing of if I'm afraid of something,

Sanırım ikimizde de bir şeyden korkarsam

then I need to go out and do it.

dışarı çıkıp bunu yapmam gerektiği gibi bir şey var.

Go and face it.

Git ve onunla yüzleş.

Confront it.

Face it.

Onunla yüzleş.

Yüzleş.

Exactly.

Confronting your fears.

Kesinlikle.

Korkularınızla yüzleşmek.

They won't get easier if you just avoid them.

Onlardan kaçınırsan daha kolay olmayacaklar.

No, we, lots of people online talk about the importance

Hayır, biz çevrimiçi ortamda öğrencilerin hata yapmasının öneminden bahsediyoruz

of students making mistakes.

. Bu nedenle , "Hata yapmalısınız"

So you'll tend to see videos and shorts of people saying like,

diyen insanların videolarını ve kısa videolarını görme eğiliminde olacaksınız

you've got to make mistakes.

.

Don't avoid mistakes.

Hatalardan kaçmayın.

Mistakes are how you learn, how you grow.

Hatalar nasıl öğrendiğiniz, nasıl büyüdüğünüzdür.

And the same goes for being vulnerable.

Aynı şey savunmasız olmak için de geçerli.

Like you say, you've just got to go out there and do it.

Dediğin gibi, oraya çıkıp bunu yapmalısın.

My children, and you probably have the same, watching them develop

Çocuklarım ve muhtemelen siz de aynı durumdasınız; onların

their language is so fascinating as a language teacher, seeing how

dillerini geliştirmelerini izlemek, bir dil öğretmeni olarak çok etkileyici,

like little inhibition they have.

onların ne kadar az çekingenliğe sahip olduklarını görmek.

They're not nervous or scared.

Ne gerginler, ne de korkmuşlar.

Even when I correct them a thousand times.

Onları binlerce kez düzeltsem bile.

So, like my son, my eldest son, who's five is struggling with irregular verbs.

Yani, tıpkı benim oğlum gibi, beş yaşındaki en büyük oğlum da düzensiz fiillerle mücadele ediyor.

So, he will say, oh, what does he say?

Peki, diyecek ki, ah, ne diyor?

Go-ed.

Gitti.

I go-ed.

Yeah.

Ben gittim.

Evet.

When I go-ed to school.

Okula gittiğimde.

And so, I'll correct him when I went to, when I went to, and so I'm always,

Ve bu yüzden, gittiğimde, gittiğimde onu düzelteceğim ve bu yüzden her zaman

I'm not saying what you've said is wrong, but I always just repeat

söylediğinizin yanlış olduğunu söylemiyorum, ama her zaman sadece tekrarlayıp

and give him the correct version.

ona doğru versiyonu veriyorum.

And then he'll repeat again or when I went to school.

Ve sonra tekrar edecek ya da okula gittiğimde.

But he struggles with that a lot, but he's never embarrassed or he doesn't

Ama bununla çok uğraşıyor ama ben

feel ashamed when I correct him.

onu düzelttiğimde asla utanmıyor ya da utanmıyor.

He doesn't shy away from saying anything.

Hiçbir şeyi söylemekten çekinmiyor.

It's just this, okay, well, you know, you got the message and you've corrected

Sadece bu, tamam, biliyorsun, mesajı aldın,

me and I've taken the correction.

beni düzelttin ve ben de düzeltmeyi kabul ettim.

I might forget it.

Unutabilirim.

I might remember it.

Hatırlayabilirim.

Who knows, but I'm just going to keep speaking.

Kim bilir ama ben konuşmaya devam edeceğim.

And it's that just lack of care works really well for him.

Ve sadece bakım eksikliği onun için gerçekten işe yarıyor.

And for, you know, everyone learning a language.

Ve biliyorsunuz, herkes bir dil öğreniyor.

I think we all learn how to walk.

Sanırım hepimiz yürümeyi öğreniyoruz.

We just keep, even if we're wobbly and we're falling over, we just keep doing it.

Titreyip düşsek bile, yapmaya devam ediyoruz.

And eventually, we can all walk.

Ve sonunda hepimiz yürüyebiliriz.

Obviously able-bodied and with no issues, we all learn to walk.

Açıkçası sağlıklıyız ve hiçbir sorunumuz yok, hepimiz yürümeyi öğreniyoruz.

And it's the same with speaking.

Konuşma konusunda da aynı şey geçerli.

You just have to keep going.

Sadece devam etmelisin.

And doing it.

Ve bunu yapıyorum.

Right?

Exactly.

Sağ?

Kesinlikle.

You have to, and yeah, kids, like you said, are amazing models to look

Yapmalısınız ve evet, çocuklar, sizin de söylediğiniz gibi, bakılınca harika modellerdir ama

at that they don't, it's funny, like people, and myself included, are

öyle değiller, bu komik, tıpkı insanlar ve ben de dahil olmak üzere,

very fearful of being corrected or saying the wrong thing, you know?

düzeltilmekten veya yanlış bir şey söylemekten çok korkuyorlar, anlıyor musunuz?

Something as silly in Spanish is using the wrong ending, like

İspanyolca'da eril ya da dişil gibi yanlış sonların kullanılması,

the masculine or feminine, like mixing something like that up.

böyle bir şeyi karıştırmak kadar aptalca bir şey var.

It's very easy to happen, but when it happens, you feel embarrassed.

Olması çok kolaydır ama gerçekleştiğinde utanırsınız.

Maybe now I wouldn't because I'm just used to making mistakes.

Belki şimdi yapmayacağım çünkü hata yapmaya alışkınım.

But I think the best thing you can do as a language learner, and perhaps

Ama bence bir dil öğrencisi ve belki de bir insan olarak yapabileceğiniz en iyi şey,

a human, from my humble opinion, is getting comfortable making mistakes.

benim naçizane fikrime göre, hata yapma konusunda rahat olmaktır.

Yeah.

And I think that's a fantastic place to end this discussion today.

Evet.

Ve bence bugün bu tartışmayı bitirmek için burası harika bir yer.

Wonderful.

So face your fears and just enjoy being in your own skin.

Müthiş.

Bu yüzden korkularınızla yüzleşin ve kendi teninizin tadını çıkarın.

Be courageous, and overcome those things that are holding you back, especially

Cesur olun ve sizi geride tutan şeylerin üstesinden gelin, özellikle de

if it's having an impact on your life, like not being able to enjoy surfing

partneriniz ve ailenizle sörf yapmaktan keyif alamamak gibi hayatınızı etkiliyorsa

with your partner and your family.

.

That's definitely something to tackle and overcome.

Bu kesinlikle ele alınması ve üstesinden gelinmesi gereken bir şey.

I'm going to get out there and do that.

Oraya çıkıp bunu yapacağım.

Find someone to watch my kids and I'm going to get back on that wave.

Çocuklarıma bakacak birini bulun, ben de o dalgaya geri döneceğim.

Fantastic.

Fantastic.

Fantastik.

Fantastik.

Bree, it's been an absolute joy having you here.

Bree, seni burada görmek büyük bir mutluluktu.

So, thank you for accepting my invitation.

Bu yüzden davetimi kabul ettiğiniz için teşekkür ederim.

Where can my listeners find you?

Dinleyicilerim seni nerede bulabilir?

I think the best place is wherever you listen to podcasts.

Bence en iyi yer podcast dinlediğiniz yer.

Just search for Into the Story and probably a good place to

Sadece Into the Story'yi arayın ve muhtemelen

start is listening to your story.

başlamak için iyi bir yer hikayenizi dinlemektir.

I think that's something that they'd really enjoy.

Bence bu gerçekten keyif alacakları bir şey.

And then from there they can find more about Into the Story.

Ve oradan Into the Story hakkında daha fazlasını bulabilirler.

Fantastic.

I will put a link to your podcast into the show notes.

Fantastik.

Podcastinizin bağlantısını gösteri notlarına koyacağım.

So, for my listeners just head there to find a direct link.

Yani dinleyicilerim için doğrudan bir bağlantı bulmak için oraya gidin.

So thank you very much and enjoy the rest of your day.

Bu yüzden çok teşekkür ederim ve günün geri kalanının tadını çıkarın.

Thanks.

And to my listeners, take very good care and goodbye.

Teşekkürler. Ve dinleyicilerime çok iyi bakın ve hoşçakalın.

Bye.

Hoşçakal.