3 ways to plan for the (very) long term | Ari Wallach

Çeviri: Cem Turkel Gözden geçirme: Figen Ergürbüz

So I've been "futuring," which is a term I made up --

Şöyle diyeyim, "gelecekliyorum" bu, benim uydurduğum bir kelime --

(Laughter)

(Kahkahalar)

about three seconds ago.

yaklaşık üç saniye önce.

I've been futuring for about 20 years,

Yaklaşık 20 yıldır gelecekliyorum

and when I first started, I would sit down with people,

ve buna ilk başladığımda insanlarla oturup

and say, "Hey, let's talk 10, 20 years out."

''Hadi 10 ile 20 yıl sonrasını konuşalım.'' derdim.

And they'd say, "Great."

Onlar da "Harika" derlerdi.

And I've been seeing that time horizon

Zaman içinde şunu gördüm ki bu zaman aralığı

get shorter and shorter

kısalıyor, kısalıyor

and shorter,

ve kısalıyor.

so much so that I met with a CEO two months ago

Şöyle ki iki ay önce bir CEO ile tanıştım

and I said -- we started our initial conversation.

ve şöyle dedim -- ilk sohbetimize başladık.

He goes, "I love what you do. I want to talk about the next six months."

O şöyle dedi, "Yaptığın şeyi seviyorum. Gelecek 6 ay hakkında konuşmak istiyorum."

(Laughter)

(Kahkahalar)

We have a lot of problems that we are facing.

Karşılaştığımız çok sayıda problem var.

These are civilizational-scale problems.

Medeni ölçekte problemler.

The issue though is,

Sorun şu ki

we can't solve them

şu anda çözmek için

using the mental models that we use right now

kullandığımız akli yöntemleri kullanarak

to try and solve these problems.

bu sorunları çözemeyiz.

Yes, a lot of great technical work is being done,

Evet, çok sayıda harika teknik çalışmalar yapılıyor,

but there is a problem that we need to solve for a priori, before,

bu büyük sorunları gerçekten çözmek istiyorsak

if we want to really move the needle on those big problems.

önceden çözmemiz gereken bir sorun var.

"Short-termism."

"Kısa-vadecilik."

Right? There's no marches. There's no bracelets.

Değil mi? Yürüyüşler yok. Bileklikler yok.

There's no petitions that you can sign to be against short-termism.

Kısa-vadeciliğe karşı imzalayabileceğiniz genelgeler yok.

I tried to put one up, and no one signed.

Bir tane asmayı denedim, imzalayan kimse çıkmadı.

It was weird.

Garipti.

(Laughter)

(Kahkahalar)

But it prevents us from doing so much.

Fakat bizi çok şey yapmaktan alıkoyuyor.

Short-termism, for many reasons,

Kısa-vadecilik, pek çok sebepten,

has pervaded every nook and cranny of our reality.

gerçekliğimizin her yerini köşe bucak sarmış.

I just want you to take a second

Bir saniyeliğine düşünmenizi istiyorum.

and just think about an issue that you're thinking, working on.

Düşündüğünüz, üzerinizde çalıştığınız bir konu hakkında.

It could be personal, it could be at work

Kişisel olabilir, işle ilgili olabilir

or it could be move-the-needle world stuff,

veya dünyayı düzeltecek büyük bir şey olabilir

and think about how far out you tend to think

ve onun çözüm kümesi hakkında

about the solution set for that.

ne kadar sıradışı düşünmeye meyilli olduğunuzu düşünün.

Because short-termism prevents the CEO

Çünkü kısa-vadecilik CEO'yu

from buying really expensive safety equipment.

gerçekten pahalı bir güvenlik ekipmanı satın almaktan alıkoydu.

It'll hurt the bottom line.

Kâr-zarar hanesini kötü etkileyecekti.

So we get the Deepwater Horizon.

Deepwater Horizon'a gelirsek.

Short-termism prevents teachers

Kısa-vadecilik öğretmenleri

from spending quality one-on-one time with their students.

öğrencileriyle kaliteli bire bir zaman geçirmekten alıkoyar.

So right now in America,

Şu anda Amerika'da

a high school student drops out every 26 seconds.

her 26 saniyede bir lise öğrencisi okulu bırakıyor.

Short-termism prevents Congress --

Kısa-vadecilik Meclis'i alıkoyuyor--

sorry if there's anyone in here from Congress --

burada Meclis'ten biri varsa üzgünüm

(Laughter)

(Kahkahalar)

or not really that sorry --

aslında o kadar da üzgün değilim --

(Laughter)

(Kahkahalar)

from putting money into a real infrastructure bill.

gerçek altyapı önergelerine yatırım yapmaktan alıkoyuyor

So what we get is the I-35W bridge collapse

Elimize geçen, birkaç sene önce

over the Mississippi a few years ago,

Mississippi'deki I-35W köprüsünün çökmesi,

13 killed.

13 ölü.

It wasn't always like this. We did the Panama Canal.

Her zaman böyle değildi. Panama Kanalı'nı yaptık.

We pretty much have eradicated global polio.

Çocuk felcini dünya çapında yok ettik.

We did the transcontinental railroad, the Marshall Plan.

Kıtayı kateden demiryolunu, Marshall Planı'nı yaptık.

And it's not just big, physical infrastructure problems and issues.

Sadece büyük fiziksel altyapı sorunları ve meseleleri değil.

Women's suffrage, the right to vote.

Kadınların oy kullanma hakkı.

But in our short-termist time,

Fakat günümüzün kısa-vadeci zamanında,

where everything seems to happen right now

her şeyin şu anda oluyormuş gibi göründüğü yerde

and we can only think out past the next tweet or timeline post,

ve biz sadece gelecek tweet veya gönderimizi düşündüğümüzde

we get hyper-reactionary.

aşırı muhafazakârlaşıyoruz.

So what do we do?

Yani ne yapıyoruz?

We take people who are fleeing their war-torn country,

Savaşın yıprattığı ülkelerden kaçan insanları alıp

and we go after them.

onların peşinden gidiyoruz.

We take low-level drug offenders, and we put them away for life.

Hafif derece uyuşturucu suçlularını alıp hayat boyu toplumdan uzaklaştırıyoruz.

And then we build McMansions without even thinking

Sonrasında insanların işlerine nasıl gideceklerini bile düşünmeden

about how people are going to get between them and their job.

banliyölere McMansion'lar inşa ediyoruz.

It's a quick buck.

Çünkü hızlı para.

Now, the reality is, for a lot of these problems,

Aslında bu problemlerin çoğu için

there are some technical fixes,

bazı teknik çözümler var,

a lot of them.

aslında çok var.

I call these technical fixes sandbag strategies.

Bu teknik çözümlere kum torbası stratejiler diyorum.

Fırtınanın yaklaştığını biliyorsunuz,

So you know there's a storm coming,

the levee is broken, no one's put any money into it,

set kırılmış ve kimse ortaya para koymuyor,

siz de evinizin etrafını kum torbalarıyla çevreliyorsunuz.

you surround your home with sandbags.

And guess what? It works.

Biliyor musunuz? İşe yarıyor.

Storm goes away, the water level goes down,

Fırtına uzaklaşıyor, sular diniyor,

you get rid of the sandbags,

kum torbalarından kurtuluyorsunuz

and you do this storm after storm after storm.

ve bunu her fırtınada yapıyorsunuz.

And here's the insidious thing.

Sinsi olan olay şudur ki:

A sandbag strategy

Kum torbası stratejisi

can get you reelected.

yeniden seçilmenizi sağlayabilir.

A sandbag strategy

Kum torbası stratejisi

can help you make your quarterly numbers.

üç aylık hedeflerinizi tutturtabilir.

Now, if we want to move forward

Eğer şu anda elimizde olandan

into a different future than the one we have right now,

daha ileri bir geleceğe gitmek istiyorsak

because I don't think we've hit --

çünkü bana göre henüz varamadık

2016 is not peak civilization.

2016 zirve medeniyet değil.

(Laughter)

(Kahkahalar)

There's some more we can do.

Yapabileceğimiz bir şeyler daha var.

But my argument is that unless we shift our mental models and our mental maps

Fakat bana göre, kısa dönem hakkında

on how we think about the short,

akli modellerimizi ve akli haritalarımızı değiştirmedikçe

it's not going to happen.

bu gerçekleşmeyecek.

So what I've developed is something called "longpath,"

Geliştirdiğim şeyin ismi "uzun yol"

and it's a practice.

ve bu bir uygulamadır.

And longpath isn't a kind of one-and-done exercise.

Uzun yol yap-bırak tarzında bir egzersiz değildir.

I'm sure everyone here at some point has done an off-site

Eminim ki buradaki herkes bir noktada

with a lot of Post-It notes and whiteboards,

bolca Post-itli ve beyaz tahtalı ofis-dışı etkinliklere katılmıştır

and you do --

ve orada--

no offense to the consultants in here who do that --

burada bulunan ve bunu yapan danışmanlar alınmasın --

and you do a long-term plan,

orada bir uzun-vadeli planlar yaparsınız

and then two weeks later, everyone forgets about it.

iki hafta sonra, herkes unutur.

Right? Or a week later. If you're lucky, three months.

Değil mi? Veya bir hafta sonra. Şanslıysanız üç ay.

It's a practice because it's not necessarily a thing that you do.

O bir uygulama çünkü zorunlu olarak yapmanız gereken bir şey değil.

It's a process where you have to revisit different ways of thinking

Üzerinde çalıştığınız her büyük karar için

for every major decision that you're working on.

farklı düşünme yollarını denemeniz gereken bir süreçtir.

So I want to go through those three ways of thinking.

Bu üç düşünme yolunun üzerinden geçmek istiyorum.

So the first: transgenerational thinking.

Birincisi: nesiller boyu düşünmek.

I love the philosophers:

Bu filozofları çok severim:

Plato, Socrates, Habermas, Heidegger.

Platon, Sokrat, Habermas, Heidegger.

I was raised on them.

Onlarla büyüdüm.

But they all did one thing

Fakat hepsi, bu konuyu incelemeye başlayana kadar

that didn't actually seem like a big deal

çok önemli olduğunu düşünmediğim

until I really started kind of looking into this.

ortak bir şey yapıyorlardı.

And they all took,

Tüm gerçeklikleri boyunca

as a unit of measure for their entire reality

hayat boyunca,

of what it meant to be virtuous and good,

doğumdan ölene kadar

the single lifespan,

erdemli ve iyi olmanın ne demek olduğunu

from birth to death.

ölçüt aldılar.

But here's a problem with these issues:

Bu meselelerle ilgili problem şu:

they stack up on top of us,

üstümüzde yığılıyorlar,

because the only way we know how to do something good in the world

çünkü dünyada iyi bir şey yapmanın

bildiğimiz tek yolu

is if we do it between our birth and our death.

yaşamımızla ölümümüz arasında yapmamızdır.

That's what we're programmed to do.

Bunu yapmaya programlanmışız.

If you go to the self-help section in any bookstore,

Bir kitapçıda kişisel gelişim reyonuna giderseniz,

it's all about you.

hep sizinle ilgilidir.

Which is great,

Bu harika bir şey,

unless you're dealing with some of these major issues.

tabii bu büyük meselelerden biriyle uğraşmıyorsanız.

And so with transgenerational thinking,

Nesiller boyu düşünmekle ilgili olarak,

which is really kind of transgenerational ethics,

ki biraz nesiller boyu etik gibidir,

you're able to expand how you think about these problems,

bu sorular ve sizin bunları çözmekteki rolünüz hakkında

what is your role in helping to solve them.

düşünce yapınızı genişletebilir

Now, this isn't something that just has to be done at the Security Council chamber.

Bu sadece Güvenlik Konseyi'nde yapılabilecek bir şey değil.

It's something that you can do in a very kind of personal way.

Kendi kişisel yollarınızla yapabileceğiniz bir şey.

So every once in a while, if I'm lucky, my wife and I like to go out to dinner,

Ara sıra, eğer şanslıysam, eşimle birlikte yemeğe gitmeyi severiz

and we have three children under the age of seven.

ve yedi yaşından küçük üç çocuğumuz var.

So you can imagine it's a very peaceful, quiet meal.

Ne kadar huzurlu ve sakin bir yemek olacağını tahmin edebilirsiniz.

(Laughter)

So we sit down and literally all I want to do is just eat and chill,

(Kahkahalar)

Masaya oturduğumuzda yapmak istediğim tek şey yemek yiyip rahatlamak,

and my kids have a completely and totally different idea

fakat ne yapacağımız konusunda

of what we're going to be doing.

çocuklarımın bambaşka bir fikri var.

And so my first idea

Aklıma gelen ilk fikir

is my sandbag strategy, right?

kum torbası stratejim.

It's to go into my pocket and take out the iPhone

Elimi cebime atıp iPhone'umu çıkarıp

and give them "Frozen"

onlara "Karlar Ülkesi"ni

or some other bestselling game thing.

veya başka bir çok satan oyunu vermek.

And then I stop

Sonrasında durdum

and I have to kind of put on this transgenerational thinking cap.

ve nesiller boyu düşünme şapkamı taktım.

I don't do this in the restaurant, because it would be bizarre,

Normalde bunu bir restoranda yapmam, çünkü garip kaçardı

but I have to --

fakat yapmalıydım --

I did it once, and that's how I learned it was bizarre.

bir keresinde yaptım ve garip kaçtığını orada öğrendim.

(Laughter)

(Kahkahalar)

And you have to kind of think, "OK, I can do this."

Şöyle düşünmeniz gerekiyor, "Tamam, bunu yapabilirim."

But what is this teaching them?

Fakat bu onlara ne öğretiyor?

So what does it mean if I actually bring some paper

Birkaç kâğıt getirsem

or engage with them in conversation?

veya onları konuşmaya dahil etsem bu ne anlama gelir?

It's hard. It's not easy, and I'm making this very personal.

Zor bir şey, kolay değil ve bunu çok kişiselleştiriyorum.

It's actually more traumatic

Dünya üzerinde çalıştığım bazı büyük sorunlardan çok daha travmatik,

than some of the big issues that I work on in the world --

entertaining my kids at dinner.

çocuklarımı yemekte eğlendirmek.

But what it does is it connects them here in the present with me,

Yaptığı şey onları şu ana ve bana bağlamak

but it also --

fakat aynı zamanda

and this is the crux of transgenerational thinking ethics --

bu nesiller boyu düşünme etiğinin özüdür

it sets them up to how they're going to interact with their kids

onların kendi çocuklarıyla nasıl bir etkileşim halinde olacaklarını düzenler

and their kids and their kids.

ve onların çocuklarıyla ve onların çocuklarıyla.

Second, futures thinking.

İkincisi, geleceği düşünmek.

When we think about the future,

Geleceği düşündüğümüzde

10, 15 years out,

10 - 15 yıl sonrası için

give me a vision of what the future is.

gelecek ile ilgili bana bir görüş verin.

You don't have to give it to me, but think in your head.

Bana gerçekten vermeniz gerekmez ama kafanızda bir düşünün.

And what you're probably going to see

Muhtemelen göreceğiniz şey

is the dominant cultural lens

şu anda gelecekle ilgili düşüncemizi domine eden

that dominates our thinking about the future right now:

hakim kültür merceğidir:

technology.

teknoloji.

So when we think about the problems,

Problemler hakkında düşündüğümüzde

we always put it through a technological lens,

teknolojik bir merceğin arasından bakarız,

a tech-centric, a techno-utopia, and there's nothing wrong with that,

tekno-merkezli, bir tekno-ütopya ve bunda yanlış hiçbir şey yok,

but it's something that we have to really think deeply about

ama eğer bu büyük meselelere geçeceksek

if we're going to move on these major issues,

bu üzerinde derince düşünmemiz gereken bir şey

because it wasn't always like this. Right?

çünkü bu her zaman böyle değildi.

The ancients had their way of thinking

Eski insanların teknoloji hakkında

about what the future was.

kendi düşünce yapıları vardı.

The Church definitely had their idea of what the future could be,

Kilisenin geleceğin ne olabileceği hakkında kesinlikle kendi fikri vardı

and you could actually pay your way into that future. Right?

ve o geleceğe giden yolu satın alabilirdiniz. Değil mi?

And luckily for humanity,

İnsanlığın şansına,

we got the scientific revolution.

sonrasında bilimsel devrim geldi.

From there, we got the technology,

Oradan teknolojiyi aldık

but what has happened --

fakat olan şey --

And by the way, this is not a critique.

Bu arada, bu bir eleştiri değil.

I love technology.

Teknolojiyi seviyorum.

Everything in my house talks back to me,

Evimdeki her şey benim sorularıma cevap verir,

from my children to my speakers to everything.

çocuklarımdan hoparlörlerime kadar her şey.

(Laughter)

(Kahkahalar)

But we've abdicated the future from the high priests in Rome

Fakat geleceği Roma'daki baş rahiplerin elinden alıp

to the high priests of Silicon Valley.

Silikon Vadisi'ndeki baş rahiplere teslim ettik.

So when we think, well, how are we going to deal with climate

İklim değişikliğiyle, yoksullukla veya evsizlikle

or with poverty or homelessness,

nasıl baş edeceğimizi düşündüğümüzde

our first reaction is to think about it through a technology lens.

ilk tepkimiz onu bir teknolojik merceğin arasından düşünmektir.

And look, I'm not advocating that we go to this guy.

Bakın, bu adama gitmemizi savunmuyorum.

I love Joel, don't get me wrong,

Joel'i severim, beni yanlış anlamayın,

but I'm not saying we go to Joel.

ama Joel'e gidelim demiyorum.

What I'm saying is we have to rethink

Dediğim şey, geleceğe sadece tek bir açıdan

our base assumption about only looking at the future in one way,

hakim merceğin arasından bakma

only looking at it through the dominant lens.

temel varsayımını yeniden düşünmemiz gerekliliğidir.

Because our problems are so big and so vast

Çünkü sorunlarımız o kadar büyük ve geniş ki

that we need to open ourselves up.

kendimizi açmamız gerekir.

So that's why I do everything in my power not to talk about the future.

Bu yüzden elimen geldiğince gelecek hakkında konuşmamaya çalışırım.

I talk about futures.

Ben gelecekler hakkında konuşurum.

It opens the conversation again.

Bu, sohbeti yeniden açar.

So when you're sitting and thinking

Bir büyük mesele hakkında, nasıl ilerleriz

about how do we move forward on this major issue --

diye oturup düşündüğünüzde --

it could be at home,

bu evde olabilir,

it could be at work,

işte olabilir

it could be again on the global stage --

veya yeniden küresel bir sahnede olabilir

don't cut yourself off from thinking about something beyond technology as a fix

çözüm için teknolojinin ötesinde düşünmekten kendinizi alıkoymayın

because we're more concerned about technological evolution right now

çünkü şu anda teknolojik evrim hakkında

than we are about moral evolution.

ahlaki evrimden daha fazla endişeleniyoruz.

And unless we fix for that,

Eğer bunu ayarlayamazsak

we're not going to be able to get out of short-termism

kısa-vadecilikten kurtulmayı başaramayacağız

and get to where we want to be.

ve istediğimiz yere varamayacağız.

The final, telos thinking. This comes from the Greek root.

Sonuncusu: telos düşünmek. İsmi Yunancadan gelir.

Ultimate aim and ultimate purpose.

Anlamı nihai hedef ve nihai amaç.

And it's really asking one question:

Sadece bir soru sormak yeterli:

to what end?

Ne amaçla?

When was the last time you asked yourself: To what end?

Kendinize en son ne zaman ''Ne amaçla?'' diye sordunuz?

And when you asked yourself that, how far out did you go?

Kendinize bunu sorduğunuzda ne kadar ileri gittiniz?

Because long isn't long enough anymore.

Çünkü uzun artık yeterince uzun değil.

Three, five years doesn't cut it.

Üç beş yıl artık kesmiyor.

It's 30, 40, 50, 100 years.

30, 40, 50, 100 yıl oldu.

In Homer's epic, "The Odyssey,"

Homeros'un destanı "The Odyssey"de,

Odysseus had the answer to his "what end."

Odysseus kendi "hangi amaçla"sına cevap buldu.

It was Ithaca.

Ithaca'ydı.

It was this bold vision of what he wanted --

İstediği şey şu cesur görüydü --

to return to Penelope.

Penelope'ye dönmek.

And I can tell you, because of the work that I'm doing,

Şu anda çalıştığım iş sebebiyle şunu söyleyebilirim ki

but also you know it intuitively -- we have lost our Ithaca.

bunu siz de sezgisel olarak biliyorsunuz-- kendi Ithaca'mızı kaybettik.

We have lost our "to what end," so we stay on this hamster wheel.

"Hangi amaçla"mızı kaybettik ve bu yüzden bu hamster tekerinde kaldık.

And yes, we're trying to solve these problems,

Evet, bu problemleri çözmeye çalışıyoruz,

but what comes after we solve the problem?

fakat bu problemi çözdükten sonra ne olacak?

And unless you define what comes after, people aren't going to move.

Sonrasında ne olacağını tanımlamazsanız, insanlar harekete geçmeyecektir.

The businesses -- this isn't just about business --

Şirketler -- bu sadece işle ilgili değil--

but the businesses that do consistently, who break out of short-termism

fakat kısa-vadecilikten sürekli olarak kurtulan şirketler

not surprisingly are family-run businesses.

beklendiği üzere aile şirketleri.

They're transgenerational. They're telos. They think about the futures.

Nesilden nesle devam ediyorlar. Amaçsallar ve gelecekleri düşünürler.

And this is an ad for Patek Philippe. They're 175 years old,

Bu bir Patek Philippe reklamı. 175 yıllık bir şirket

and what's amazing is that they literally embody

ve harika olan şey, bu uzunyolcu anlamı

this kind of longpathian sense in their brand,

markaları somutlaşmış olmalarıdır,

because, by the way, you never actually own a Patek Philippe,

çünkü, bu arada, bir Patek Philippe'e asla sahip olmazsınız

and I definitely won't --

ve ben kesinlikle olmayacağım --

(Laughter)

unless somebody wants to just throw 25,000 dollars on the stage.

(Kahkahalar)

birisi çıkıp sahneye 25.000 dolar fırlatmak istemediği sürece.

You merely look after it for the next generation.

Sadece gelecek nesiller için onunla ilgilenirsiniz.

So it's important that we remember,

Şunu hatırlamamız önemlidir ki

the future, we treat it like a noun.

biz gelecek'e bir isimmiş gibi muamele ediyoruz.

It's not. It's a verb.

Gelecek bir isim değil, bir fiil.

It requires action.

Aksiyon gerektirir.

It requires us to push into it.

Onu ittirmemiz gerekir.

It's not this thing that washes over us.

Üzerimize çöken bir his değil.

It's something that we actually have total control over.

Üzerinde tam kontrolümüz olan bir şeydir.

But in a short-term society, we end up feeling like we don't.

Fakat kısa-vadeci toplumlarda öyle değilmiş gibi hissederiz.

We feel like we're trapped.

Kapana kısılmış hissederiz.

We can push through that.

Bunu kabul ettirebiliriz.

Now I'm getting more comfortable

Şu gerçekle daha rahat hissediyorum ki

in the fact that at some point

bir noktada

in the inevitable future,

kaçınılmaz bir gelecekte

I will die.

öleceğim.

But because of these new ways of thinking and doing,

Fakat düşünme ve yapmanın bu yeni yollarıyla,

both in the outside world and also with my family at home,

hem dış dünyada hem de evde ailemle,

and what I'm leaving my kids, I get more comfortable in that fact.

ve çocuklarıma bıraktığımla, bu gerçekle daha rahat hissediyorum.

And it's something that a lot of us are really uncomfortable with,

Bu pek çoğumuzun çok rahatsız olduğu bir konu

but I'm telling you,

fakat size söylüyorum,

think it through.

üzerinde düşünün.

Apply this type of thinking and you can push yourself past

Bu tür bir düşünmeyi uygulayın

what's inevitably very, very uncomfortable.

ve o kaçınılmaz, çok rahatsız edici şeyin ötesine geçirebilirsiniz.

And it all begins really with yourself asking this question:

Bu, kendinize şu soruyu sormanızla başlar:

What is your longpath?

Uzun yolunuz nedir?

But I ask you, when you ask yourself that

Sizden rica ediyorum, kendinize bunu sorduğunuzda

now or tonight or behind a steering wheel

şu anda, bu gece veya direksiyon başında

or in the boardroom or the situation room:

veya toplantı odasında veya karar verme odasında

push past the longpath,

uzun yolun ötesine geçin

quick, oh, what's my longpath the next three years or five years?

çabuk, üç yıl ya da beş yıl sonraki uzun yolum neydi?

Try and push past your own life if you can

Kendi hayatınızın ötesine geçmeyi deneyin

because it makes you do things a little bit bigger

çünkü bu yaptığınız şeyleri

than you thought were possible.

olabileceğini düşündüğünüzden daha büyük yapmanızı sağlar.

Yes, we have huge, huge problems out there.

Evet, dışarıda çok büyük, devasa problemlerimiz var.

With this process, with this thinking,

Bu işlemle, bu düşünmeyle,

I think we can make a difference.

bence bir fark yaratabiliriz.

I think you can make a difference,

Bence siz bir fark yaratabilirsiniz,

and I believe in you guys.

size inanıyorum arkadaşlar.

Thank you.

Teşekkürler.

(Applause)

(Alkışlar)