Milton Glaser: How great design makes ideas new

Milton Glaser'la fikirleri yenileştirmek için dizayn kullanımı üzerine

Çeviri: Hakan Cengiz Gözden geçirme: Sancak Gülgen

'Theme and variations' is one of those forms that

Tema ve varyasyonlar,

require a certain kind of intellectual activity,

belirli bir entellektüel faaliyet gerektiren biçimlerdendir.

because you are always comparing the variation

Çünkü her zaman varyasyonları

with the theme that you hold in your mind.

aklınızdaki tema ile karşılaştırırsınız.

You might say that the theme is nature

Temanın doğal olduğunu

and everything that follows is a variation on the subject.

ve bunu takip eden her şeyin konu üzerindeki bir varyasyon olduğunu söyleyebilirsiniz.

I was asked, I guess about six years ago,

Tahminimce 6 yıl once

to do a series of paintings

bir şekilde Piero Della Francesca’nın doğumunu kutlamak için

that in some way would celebrate the birth of Piero della Francesca.

tarafımdan bir resim serisi yapmam istenildi.

And it was very difficult for me to imagine

ve benim için Piero'ya dayalı resimlerin

how to paint pictures that were based on Piero

nasıl çizileceğini hayal etmek

until I realized that I could look at Piero as nature --

O'na doğal olarak bakabileceğimi anlayana kadar çok zordu

that I would have the same attitude towards looking at Piero della Francesca

Bir pencereden bir ağaca bakarmışçasına Piero della Francesca ‘ya bakarak

as I would if I were looking out a window at a tree.

onunla aynı tutuma sahip olacaktım.

And that was enormously liberating to me.

Ve bu beni muazzam bir şekilde serbest kılıyordu.

Perhaps it's not a very insightful observation,

Belki bu, kavrayışı çok güçlü olan bir gözlem değil

but that really started me on a path to be able to do a kind of theme and variations

fakat bu beni, Piero'nun bir çalışmasına dayanarak,

based on a work by Piero,

tema türü ve çeşitlemelerini değerlendirebileceğim bir yola sevk etti.

in this case that remarkable painting that's in the Uffizi, "The Duke of Montefeltro,"

Sözgelimi, yoldaşı Battista’yla yüzyüze bakan “Montefeltro

who faces his consort, Battista.

Dükü” adlı Uffizi’nin muhteşem eserinde olduğu gibi.

Once I realized that I could take some liberties with the subject,

konuyla ilgili bazı imtiyazlar kullanabileceğimi fark ettiğimde

I did the following series of drawings.

takip eden çizim serilerini yaptım.

That's the real Piero della Francesca --

İşte insanlık tarihindeki en önemli portrelerden birisi olan,

one of the greatest portraits in human history.

gerçek Piero della Francesca budur.

And these, I'll just show these without comment.

Ve bunlar, bunları yorumlamadan göstereceğim.

It's just a series of variations on the head of the Duke of Montefeltro,

Bu, Rönosans'ta mükemmel bir figür olan

who's a great, great figure in the Renaissance,

Montefeltro Dükü'ünün başındaki

and probably the basis for Machiavelli's "The Prince."

ve muhtemelen Machiavelli’nin “Prens” ine temel teşkil eden varyasyonların bir serisidir.

He apparently lost an eye in battle,

Görünüşe göre O, savaşta bir gözünü kaybetmiştir.

which is why he is always shown in profile.

Her zaman profilden gösterilmesinin sebebi de budur.

And this is Battista.

Ve bu da Battista'dır.

And then I decided I could move them around a little bit --

Ve daha sonra onları biraz kendi etraflarında hareket ettirmeye karar verdim

so that for the first time in history, they're facing the same direction.

bu sayede tarihte ilk defa, yüzleri aynı yöne dönük.

Whoops! Passed each other.

Huuups , Birbirlerine geçtiler.

And then a visitor from another painting by Piero,

Ve ardından bir başka Piero resminden bir ziyaretçi,

this is from "The Resurrection of Christ" --

Bu “The Resurrection of Christ” den.

as though the cast had just gotten of the set to have a chat.

tabloda yer alan figürler bir konuşmadalarmışcasına düzenlenmiş gibiler.

And now, four large panels:

Ve şimdi dört büyük panel:

this is upper left;

Bu sol üst;

upper right;

Sağ üst;

lower left;

Sol alt;

lower right.

Sağ alt.

Incidentally, I've never understood the conflict between abstraction and naturalism.

Bu arada, soyutlama ve doğalcılık arasındaki anlaşmazlığı hiç anlamamışımdır.

Since all paintings are inherently abstract to begin with

Tüm tablolar doğaları gereği soyut başladığı için

there doesn't seem to be an argument there.

ortada bir tartışma görünmüyor gibi.

On another subject --

Başka bir konuda,

(Laughter) --

(Kahkahalar)

I was driving in the country one day with my wife,

Bir gün karımla birlikte kendi aracımızda seyahat ediyorduk,

and I saw this sign,

ve bu işareti gördüm.

and I said, "That is a fabulous piece of design."

ve “Bu tasarımın inanılmaz bir parçası” dedim.

And she said, "What are you talking about?"

ve karım “Neden bahsediyorsun” dedi.

I said, "Well, it's so persuasive,

“işte, bu çok ikna edici” dedim

because the purpose of that sign is to get you into the garage,

çünkü bu işaretin amacı sizi tamirciye sokmaktır.

and since most people are so suspicious of garages,

çoğu insan tamircilerden kuşku duyduğu

and know that they're going to be ripped off,

ve kandırılacaklarını bildikleri için

they use the word 'reliable.'

tamirciler 'güvenilir' kelimesini kullanmaktadırlar.

But everybody says they're reliable.

onların güvenilir olduğunu herkes söylemektedir.

But, reliable Dutchman" --

Fakat güvenilir Dutchman (Hollandalı)" --

(Laughter) --

(Kahkahalar)

"Fantastic!"

"Fevkalade!"

Because as soon as you hear the word Dutchman --

Çünkü Dutchman kelimesini duyar duymaz--

which is an archaic word, nobody calls Dutch people "Dutchmen" anymore --

Dutchman eski bir kelimedir ve artık kimsenin Hollandalı insanları Dutchmen olarak çağırmamaktadır --

but as soon as you hear Dutchman,

Ancak Dutchman’i duyar duymaz

you get this picture of the kid with his finger in the dike,

hendekte parmağıyla bir çocuk resmi anımsarsınız,

preventing the thing from falling and flooding Holland, and so on.

Hollandayı sel baskını ve düşüşten önlemeye çalışan bir çocuk.

And so the entire issue is detoxified by the use of "Dutchman."

ve bütün mesele "Dutchman"ı kullanarak zehirin giderilmesidir.

Now, if you think I'm exaggerating at all in this,

Şimdi, eğer bütün bunları abarttığımı düşünüyorsanız

all you have to do is substitute something else, like "Indonesian."

tüm yapmanız gereken kendinizi "Endonezyalı" gibi başka bir şeyin yerine koymanızdır.

(Laughter)

(Kahkahalar)

Or even "French."

Yada hatta "Fransız."

(Laughter)

(Kahkahalar)

Now, "Swiss" works, but you know it's going to cost a lot of money.

İsviçrelilerde olabilir, ancak bilirsiniz bu çok pahalıya patlayacaktır.

(Laughter)

(Kahkahalar)

I'm going to take you quickly through the actual process of doing a poster.

Sizi hemen bir poster yapmanın asıl işlemlerine götüreceğim.

I do a lot of work for the School of Visual Arts, where I teach,

Ders verdiğim yer olan Görsel Sanatlar Okulu için pek çok iş yapıyorum,

and the director of this school -- a remarkable man named Silas Rhodes --

ve okulun yöneticisi -- dikkate değer birisi olan, Silas Rhodes --

often gives you a piece of text and he says, "Do something with this."

size sürekli metin parçaları verir ve "bununla birşeyler yap" der,

And so he did.

Ve öyle de yaptı.

And this was the text -- "In words as fashion the same rule will hold/

metin şu şekildeydi -- bir şey fantastiğe benzeyen bir biçimde çok yeni ya da eski ise

Alike fantastic if too new or old/

modada olduğu gibi aynı kural geçerli olacaktır/

Be not the first by whom the new are tried/

ne yeniyi ilk deneyenlerden ol,

Nor yet the last to lay the old aside."

ne de eskiyi son deneyenlerden."

I could make nothing of that.

Bunun için hiçbirşey yapamadım.

And I really struggled with this one.

ve gerçekten bununla mücadele ettim.

And the first thing I did, which was sort of in the absence of another idea,

Ve yaptığım ilk şey, bir başka fikrin yokluğunun çeşidi olan,

was say I'll sort of write it out and make some words big,

bir şeyler karalamak ve bazı kelimeleri büyük yazmak,

and I'll have some kind of design on the back somehow,

ve dizaynın bazı şekillerini bir şekilde arka plana almaktı.

and I was hoping -- as one often does -- to stumble into something.

Ve bazılarının sık yaptığı gibi bir şeylerde hata yapmayı umuyordum

So I took another crack at it --

Bu yüzden başka bir cürme teşebbüs ettim --

you've got to keep it moving --

çünkü devam etmek zorundasın --

and I Xeroxed some words on pieces of colored paper

ve renkli kağıtlara bazı kelimelerin fotokopisini çektim

and I pasted them down on an ugly board.

ve onları biçimsiz bir tahtanın üstüne yapıştırdım.

I thought that something would come out of it,

bir şeylerin görünür olacağını düşündüm

like "Words rule fantastic new old first last Pope"

"kelimelerin fevkalade yeni eski ilk ve son Pope'a hükmettiği" gibi

because it's by Alexander Pope,

çünkü bu Alexander Pope'dandır,

but I sort of made a mess out of it,

ancak bir dizi karışıklık yaptım,

and then I thought I'd repeat it in some way so it was legible.

ve daha sonra okunaklı olduğu için bunu bir şekilde tekrar edeceğimi düşündüm.

So, it was going nowhere.

hiçbir yere kaybolmuyordu

Sometimes, in the middle of a resistant problem,

Bazen, direnç probleminin ortasında

I write down things that I know about it.

hakkında bilgi sahibi olduğum şeyleri not ederim.

But you can see the beginning of an idea there,

ancak siz oradaki bir fikrin başlangıcını görebilirsiniz,

because you can see the word "new" emerging from the "old."

çünkü siz "eski" kelimesinden çıkan "yeni" kelimesini görebilirsiniz.

That's what happens.

işte olan şey budur.

There's a relationship between the old and the new;

yeni ve eski arasında bir ilişki vardır.

the new emerges from the context of the old.

yeni, eskinin bağlamından ortaya çıkmaktadır.

And then I did some variations of it,

Ve daha sonra bunun bazı varyasyonlarını yaptım,

but it still wasn't coalescing graphically at all.

ama bu hala grafiksel olarak hiç bütünleşmiyordu.

I had this other version which had something interesting about it

zihninizdeki ipuçlarında bir araya getirebilmek açısından

in terms of being able to put it together in your mind from clues.

onun hakkında ilginç bir şeyler içeren başka bir versiyona sahiptim

The W was clearly a W, the N was clearly an N,

Parça parça olmalarına rağmen,

even though they were very fragmentary

"W" açık bir şekilde "W" idi, "N" de aynı şekilde "N" idi.

and there wasn't a lot of information in it.

ve onun içinde çok fazla bilgi yoktu.

Then I got the words "new" and "old"

Daha sonra "eski" ve "yeni" kelimelerini aldım,

and now I had regressed back to a point where there seemed to be no return.

ve şimdi geri dönüşü olmayan bir noktaya geri döndüm.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

I was really desperate at this point.

Bu noktada gerçekten umutsuzdum.

And so, I do something I'm truthfully ashamed of,

Ve bu yüzden, dürüst olmak gerekirse utandığım bir şey yapıyorum,

which is that I took two drawings I had made for another purpose

Bu da iki çizimi farklı amaçlarla yapmış olmam

and I put them together.

ve onları bir araya getirmem.

It says "dreams" at the top.

yukarıda "hayaller" işaret ediliyor.

And I was going to do a thing, I say, "Well, change the copy.

Ve bir şey yapacaktım, "kopyayı değiştir" diyorum.

Let it say something about dreams, and come to SVA

Hayaller hakkında bir şey söylemesine izin ver ve SVA'ya gel

and you'll sort of fulfill your dreams."

ve bir şekilde hayallerini gerçekleştireceksin."

But, to my credit,

Ancak kendime gelince,

I was so embarrassed about doing that

bu taslağı hiçbir zaman sunmayacak olduğumu için

that I never submitted this sketch.

çok mahçuptum.

And, finally, I arrived at the following solution.

Ve sonunda şu çözüme ulaştım.

Now, it doesn't look terribly interesting,

şu an bu korkunç bir şekilde ilginç görünmüyor,

but it does have something

ama bu, diğer birçok posterden

that distinguishes it from a lot of other posters.

farklılaşan şeylere sahip.

For one thing, it transgresses the idea of what a poster's supposed to be,

bu bir açıdan bir posterin ne olması gerektiği ile ilgili

which is to be understood and seen immediately, and not explained.

anlık olarak anlaşılan ve görülen hatta açıklanmayan fikri ihlal etmektedir.

I remember hearing all of you in the graphic arts --

içinizde grafik sanatlarında olan herkesten şunu duyduğumu hatırlıyorum --

"If you have to explain it, it ain't working."

"eğer açıklamak zorundaysan, bu işe yaramıyor."

And one day I woke up and I said, "Well, suppose that's not true?"

Ve bir gün uyandım ve dedim ki "farzet ki ya bu doğru değilse?"

(Laughter)

(Gülüşmeler)

So here's what it says in my explanation at the bottom left.

İşte sol alttaki açıklamamda anlatmaya çalıştığım budur.

It says, "Thoughts: This poem is impossible.

" Düşünceler: Bu şiir imkansızdır.

Silas usually has a better touch with his choice of quotations.

Silas genellikle onun alıntı seçimleriyle daha iyi dokunuşlara sahiptir.

This one generates no imagery at all."

Bu hiçbir imgeleme ortaya koymamaktadır

I am now exposing myself to my audience, right?

Şu anda kendimi izleyicilerime ifşa ediyorum, doğru mu?

Which is something you never want to do professionally.

Bu hiçbir zaman profesyonel olarak yapmak istemeyeceğiniz bir şeydir.

"Maybe the words can make the image without anything else happening.

"Belki kelimeler başka bir şeyler olmadan da tasvir yapabilir.

What's the heart of this poem?

Bu şiirin tam kalbinde yer alan nedir?

Don't be trendy if you want to be serious.

Ciddi olmak istiyorsanız, modaya uymayın.

Is doing the poster this way trendy in itself?

bu şekilde poster kendi içinde modaya uygun mudur?

I guess one could reduce the idea further

birisi bu fikri eskinin ötesinde yeni ortaya çıkan

by suggesting that the new emerges behind and through the old,

şeyleri önererek daha fazla indirgeyebilir,

like this."

bu şekilde."

And then I show you a little drawing --

ve daha sonra size küçük bir çizim gösteriyorum --

you see, you remember that old thing I discarded?

elediğim eski şeyi hatırlıyor musunuz?

Well, I found a way to use it.

Onu kullanmanın bir yolunu buldum.

So, there's that little alternative over there,

oralarda bir yerlerde ufak bir alternatif var,

and I say, "Not bad," -- criticizing myself --

ve kendimi eleştirerek kötü olmadığını söylüyorum.

"but more didactic than visual.

"ancak görsel olmaktan çok daha fazla öğretici"

Maybe what wants to be said is that old and the new are locked in a dialectical embrace,

Belki söylenmek istenen eski ve yeninin diyalektiksel kapsamda kilitli olduğudur.

a kind of dance where each defines the other."

Her birinin diğerini tanımladığı bir çeşit dans."

And then more self-questioning -- "Am I being simple-minded?

ve kendimi daha fazla sınamak adına -- Saflaşıyor muyum?

Is this the kind of simple that looks obvious, or the kind that looks profound?

Bu açık bir şekilde gözüken basit bir çeşit midir yoksa derin görünen bir çeşit mi?

There's a significant difference.

Önemli bir fak bulunmaktadır.

This could be embarrassing.

Bu utanç verici olabilirdi.

Actually, I realize fear of embarrassment drives me as much as any ambition.

Aslında, utanç korkusunun beni her duygu kadar fazla yönlendirdiğinin farkına varıyorum.

Do you think this sort of thing could really attract a student to the school?"

Bu tarz bir şeyin bir öğrenciyi gerçekten okula çekebileceğini düşünüyor musunuz?"

(Laughter)

(Gülüşmeler)

Well, I think there are two fresh things here -- two fresh things.

Sanırım burada iki taze şey var -- iki taze şey.

One is the sort of willingness to expose myself to a critical audience,

Birisi kendimi eleştirel dinleyicilere maruz bırakma gönüllülüğü

and not to suggest that I am confident about what I'm doing.

ve ne yaptığım hakkında emin olduğumu iddia etmek.

And as you know, you have to have a front.

Ve bildiğiniz gibi, bir huduta sahip olmanız gerek.

I mean -- you've got to be confident;

demek istediğim emin olmak zorundasınız;

if you don't believe in your work, who else is going to believe in it?

yaptığınız işe inanmıyorsanız, ona sizden başka kim inanacak?

So that's one thing,

işte bir tanesi,

to introduce the idea of doubt into graphics.

kuşku fikrini grafiklerle tanıştırmaktır.

That can be a big contribution.

Bu büyük bir katkı olabilir.

The other thing is to actually give you two solutions for the price of one;

Bir diğer şey aslında bir bedel için iki çözüm getirmektir;

you get the big one

büyük olanı seçersiniz

and if you don't like that, how about the little one?

ve eğer bunu beğenmezseniz, ya küçük olan?

(Laughter)

Gülüşmeler)

And that too is a relatively new idea.

Ve bu da göreceli olarak yeni bir fikirdir.

And here's just a series of experiments

İşte burada bazı bir posterin

where I ask the question of -- does a poster have to be square?

ille de kare olmak zorunda mı olduğunu sorduğum deney serileri.

Now, this is a little illusion.

Şimdi, bu küçük bir yanılsamadır.

That poster is not folded.

Bu poster katlı değildir.

It's not folded, that's a photograph

Katlı değildir, bu bir fotoğraftır.

and it's cut on the diagonal.

ve kesimi çaprazdır.

Same cheap trick in the upper left-hand corner.

Sol üst köşede aynı bayağı yanılsama.

And here,

ve burada,

a very peculiar poster because,

çok enteresan bir poster çünkü,

simply because of using the isometric perspective in the computer,

bilgisayarda basit bir şekilde eşit ölçüdeki perspektiflerin kullanılması yüzünden

it won't sit still in the space.

hala boşluğa oturmayacaktır.

At times, it seems to be wider at the back than the front,

Bazen arka taraf ön taraftan daha geniş gözükmektedir,

and then it shifts.

ve daha sonra değişir.

And if you sit here long enough, it'll float off the page into the audience.

Ve eğer burada yeteri kadar uzun bir süre oturursanız, sayfanın dışına çıkarak izleyiciye sürüklenecektir.

But, we don't have time.

Ama zamanımız yok.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

And then an experiment --

Ve daha sonra

a little bit about the nature of perspective,

bir nebze perspektif hakkında olan bir deney

where the outside shape is determined by the peculiarity of perspective,

perspektifin özelliği tarafından belirlenen dış biçimde,

but the shape of the bottle -- which is identical to the outside shape --

ancak bu şekil dış şekile benzeyen şişenin şekli

is seen frontally.

ön kısımdan görülür.

And another piece for the art directors' club

sanat yönetmenleri kulübünün bir diğer parçası

is "Anna Rees" casting long shadows.

uzun gölgelerin yer aldığı "Anna Rees" dir.

This is another poster from the School of Visual Arts.

Bu görsel sanatlar okulundan bir diğer posterdir.

There were 10 artists invited to participate in it,

Katılmaları için davet edilen 10 sanatçı vardı

and it was one of those things where it was extremely competitive

ve bu oldukça rekabetçi olanlardan bir tanesiydi

and I didn't want to be embarrassed,

ve ben de mahçup olmak istemedim,

so I worked very hard on this.

bu yüzden de bunun üzerinde çok sıkı çalıştım.

The idea was -- and it was a brilliant idea --

Bu muhteşem fikir

was to have 10 posters distributed throughout the city's subway system

şehrin metro sistemine dağıtılan 10 posteri içeriyordu.

so every time you got on the subway you'd be passing a different poster,

metroya bindiğiniz her seferde farklı bir poster görüyordunuz,

all of which had a different idea of what art is.

bunların hepsi sanatın ne olduğu hakkında farklı fikirler içeriyordu.

But I was absolutely stuck on the idea of "art is"

Ancak ben tam anlamıyla sanatın ne olduğu hakkında tıkanıp kalmıştım,

and trying to determine what art was.

ve sanatın ne olduğunu tanımlamaya çalışıyordum.

But then I gave up and I said, "Well, art is whatever."

ve daha sonra vazgeçtim ve dedimki "sanat, her neyse."

And as soon as I said that,

ve bunu söyler söylemez

I discovered that the word "hat" was hidden in the word "whatever,"

"her neyse" ifadesinin içinde şapka kelimesinin gizli olduğunu keşfettim

and that led me to the inevitable conclusion.

ve bu beni kaçınılmaz bir sonuca yöneltti.

But then again, it's on my list of didactic posters.

ve daha sonra tekrara bu benim öğretici poster listemin arasında yerini aldı.

My intent is to have a literary accompaniment that explains the poster,

Niyetim posteri açıklayan edebi bir yöne sahip olmak,

in case you don't get it.

şayet bunu yapmazsanız.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

Now this says, "Note to the viewer:

Burada seyirciye bir not var:

I thought I might use a visual cliche of our time -- Magritte's everyman --

Sanatın bir çeşit gizem, devamlılık ve tarih olduğunu ifade etmek için

to express the idea that art is mystery, continuity and history.

bizim zamanımızın görsel bir klişesini kullanabileceğimi düşündüm -- Magritte's everyman --

I'm also convinced that, in an age of computer manipulation,

hatta, bilgisayar manipülasyon çağında

surrealism has become banal,

gerçeküstücülüğün sıradanlaştığına ikna oldum,

a shadow of its former self.

kendisinin geçmiş versiyonunun bir gölgesi

The phrase 'Art is whatever'

"Sanat, her neyse" ifadesi

expresses the current inclusiveness that surrounds art-making --

sanat yapmayı çevreleyen mevcut kapsayıcılığı ifade etmektedir--

a sort of 'it ain't what you do, it's the way that you do it' notion.

bu bir şekilde 'ne yaptığın değil, ne şekilde yaptığın' la ilgilidir.

The shadow of Magritte falls across the central part of the poster

Magritte'in gölgesi posterin merkez noktasına düşmektedir.

a poetic event that occurs as the shadow man isolates the word 'hat,'

gölge adam gibi 'şapka' kelimesini izole eden bir şiirsel olay

hidden in the word 'whatever.'

'her neyse' kelimesinde gizlidir.

The four hats shown in the poster suggests how art might be defined:

posterde gösterilen dört şapka sanatın nasıl tanımlanabileceği hakkında bir şeyler söylemektedir:

as a thing itself, the worth of the thing, the shadow of the thing,

birşeyin kendisi gibi, bir şeye değer, bir şeyin gölgesi,

and the shape of the thing.

ve bir şeyin şekli.

Whatever."

Her neyse."

(Applause)

(Alkış)

OK.

Tamam.

(Applause)

(Alkış)

And the one that I did not submit,

Burada sunmadığım ve

which I still like,

hala hoşladığım bir şey,

I wanted to use the same phrase.

Aynı cümleyi kullanmak istedim.

There were wonderful experiments by Bruno Munari

Birkaç yıl önce Bruno Munari'den mektup kağıtları üzerinde

on letterforms some years ago --

şahane deneyler vardı --

sort of, see how far you could go and still be able to read them.

bir çeşit, ne kadar uzağa gidebileceğinizi görmek ve onları okuyabilmekle ilgiliydi.

And that idea stuck in my head.

Ve bu fikir benim zihnimde karmakarışıktı.

But then I took the pieces that I had taken off and put them at the bottom.

Daha sonra çıkarmış olduğum parçaları aldım ve onları alta yerleştirdim.

And, of course those are the remains, and they're so labeled.

Ve, tabii ki bunlar kalanlar, ve onlar seçilmişlerdir.

But what really happens is that you read it as:

Ancak gerçekte olan okuduğunuz gibi şudur:

"Art is whatever remains."

"Sanat geriye kalanlardır."

Thank you.

Teşekkür ederim.

(Applause)

(Alkış)