Academic research is publicly funded -- why isn't it publicly available? | Erica Stone

Çeviri: Gaye Yavuz Gözden geçirme: Nevaz Mescioğlu

Do you ever find yourself referencing a study in conversation

Hiç kendinizi bir sohbet sırasında

that you didn't actually read?

gerçek anlamda okumadığınız bir çalışmaya değinirken buldunuz mu?

(Laughter)

(Gülüşmeler)

I was having coffee with a friend of mine the other day,

Geçen gün bir arkadaşımla kahve içiyordum

ve "Biliyor musun kahvenin kadınlarda depresyon riskini azalttığına dair

and I said, "You know, I read a new study

that says coffee reduces the risk of depression in women."

yeni bir araştırma okudum." dedim.

But really, what I read was a tweet.

Ama okuduğum şey aslında bir tweetti.

(Laughter)

(Kahkahalar)

That said --

Şöyle diyordu:

(Laughter)

"A new study says drinking coffee may decrease depression risk in women."

"Yeni bir araştırmaya göre kahve içmek

kadınlarda depresyon riskini azaltabilir."

(Laughter)

(Gülüşmeler)

And that tweet had a link to the "New York Times" blog,

Ve tweette "New York Times" bloguna yönlendiren bir link vardı.

where a guest blogger translated the study findings

Burada da misafir bir bloggerın

"Live Science" makalesinden çevirdiği bulgular vardı.

from a "Live Science" article,

which got its original information

Bu bulguların orijinal bilgileri de

from the Harvard School of Public Health news site,

Harvard Halk Sağlığı Okulu'nun haber sitesindendi.

Ki bu site akademik bir dergide yayımlanan

which cited the actual study abstract,

gerçek çalışmanın özetinden özetlenerek alınmıştı.

which summarized the actual study published in an academic journal.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

It's like the six degrees of separation,

Bu, altı derece uzaklık gibiydi.

but with research.

Ama araştırmayla.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

So, when I said I read a study,

Yani, ben bir çalışma okudum dediğimde

what I actually read was 59 characters that summarized 10 years of research.

aslında okuduğum şey 10 yıllık bir çalışmanın

59 karakterlik bir özetiydi.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

So, when I said I read a study,

Yani, ben bir çalışmayı okudum dediğimde

I was reading fractions of the study

çalışmanın bana ulaşmadan önce

gerçek yazarı olmayan dört farklı yazar tarafından

that were put together by four different writers

that were not the author,

bir araya getirilmiş küçük parçalarını okuyordum.

before it got to me.

That doesn't seem right.

Bu doğru görünmüyor.

But accessing original research is difficult,

Ama orijinal araştırmalara ulaşmak zor

because academics aren't regularly engaging with popular media.

çünkü akademisyenler popüler medyayla düzenli bir şekilde ilgilenmiyorlar.

And you might be asking yourself,

Kendinize şunu soruyor olabilirsiniz:

why aren't academics engaging with popular media?

Neden akademisyenler bununla ilgilenmiyor?

It seems like they'd be a more legitimate source of information

Onlar, medya alimlerinden daha doğru bilgi kaynaklarıymış gibi görünüyor.

than the media pundits.

Right?

Değil mi?

(Laughter)

(Gülüşmeler)

4.100'ün üzerinde yüksekokul ve üniversitenin olduğu bir ülkede

In a country with over 4,100 colleges and universities,

it feels like this should be the norm.

bu normal olmalıymış gibi geliyor.

But it's not.

Ama değil.

So, how did we get here?

Bu noktaya nasıl geldik?

To understand why scholars aren't engaging with popular media,

Akademisyenlerin popüler medyayla neden ilgilenmediklerini anlamak için

you first have to understand how universities work.

önce üniversitelerin nasıl çalıştığını anlamalıyız.

Now, in the last six years,

Son 6 yılda,

I've taught at seven different colleges and universities

dört farklı eyalette 7 farklı üniversitede çalıştım.

in four different states.

I'm a bit of an adjunct extraordinaire.

Biraz fazla sıra dışıyım.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

And at the same time, I'm pursuing my PhD.

Aynı zamanda doktorama devam ediyorum.

In all of these different institutions,

Tüm bu farklı kurumlarda,

the research and publication process works the same way.

araştırma ve yayımlama süreçleri aynı işliyor.

First, scholars produce research in their fields.

Önce, akademisyenler kendi alanlarında bir araştırma yürütür.

To fund their research, they apply for public and private grants

Araştırmalarını finanse etmek için özel burs ve devlet burslarına başvururlar

and after the research is finished,

ve araştırma bitince

they write a paper about their findings.

bulgularını içeren bir makale yazarlar.

Then they submit that paper to relevant academic journals.

Sonra makalelerini ilgili akademik dergilere sunarlar.

Then it goes through a process called peer review,

Daha sonra makale, akran denetimi denen

diğer uzmanların araştırmanın doğruluk ve güvenilirliğini

which essentially means that other experts

are checking it for accuracy and credibility.

değerlendirdikleri bir süreçten geçer.

And then, once it's published,

Araştırma bir kez yayımlandıktan sonra,

for-profit companies resell that information

kâr amaçlı şirketler bu bilgiyi,

dergi ve veritabanı abonelikleriyle

back to universities and public libraries

üniversitelere ve halk kütüphanelerine tekrar satarlar.

through journal and database subscriptions.

So, that's the system.

Sistem budur.

Research, write, peer-review, publish, repeat.

Araştır, yaz, gözden geçir, yayımla, tekrar et.

Arkadaşlarım ve ben buna canavarı beslemek diyoruz.

My friends and I call it feeding the monster.

And you can see how this might create some problems.

Ve bunun bazı problemler yaratabileceğini görebilirsiniz.

The first problem is that most academic research is publicly funded

İlk problem çoğu akademik çalışmanın

devlet tarafından finanse edilip

but privately distributed.

özel olarak dağıtılması.

Every year, the federal government spends 60 billion dollars on research.

Her yıl federal hükûmet

araştırmalara 60 milyar dolar harcıyor.

According to the National Science Foundation,

ABD Ulusal Bilim Vakfı'na göre

29 percent of that goes to public research universities.

bunun %29'u devlet araştırma üniversitelerine gidiyor.

So, if you're quick at math, that's 17.4 billion dollars.

Yani, hesaplamada hızlıysanız

bu 17,4 milyar dolar demek.

Tax dollars.

Vergi dolarları.

And just five corporations are responsible

Çoğu devlet fonlu araştırmanın dağıtılmasından

sadece beş kurum sorumlu.

for distributing most publicly funded research.

In 2014, just one of those companies made 1.5 billion dollars in profit.

2014'te, bu şirketlerden yalnızca bir tanesi 1,5 milyar dolar kâr elde etti.

It's a big business.

Bu büyük bir iş.

And I bet you can see the irony here.

Buradaki ironiyi görebiliyorsunuz.

If the public is funding academics' research,

Devlet araştırmaları finanse ediyor

but then we have to pay again to access the results,

ama daha sonra sonuçlara ulaşmak için

tekrar ödeme yapıyoruz.

it's like we're paying for it twice.

Bu, iki kere ödeme yapmak gibi.

And the other major problem

Diğer bir büyük problem ise

is that most academics don't have a whole lot of incentive

çoğu akademisyen, bu prestijli ve abonelik bazlı çalışmaları

to publish outside of these prestigious subscription-based journals.

dışarıda yayımlamaya pek de istekli değil.

Universities build their tenure and promotion systems

Üniversiteler imtiyaz ve tanıtım sistemlerini

around the number of times scholars publish.

akademisyenlerin yayın sayısına göre inşa ederler.

So, books and journal articles are kind of like a form of currency for scholars.

Yani, kitaplar ve bilimsel makaleler

akademisyenler için bir tür döviz şekli.

Publishing articles helps you get tenure and more research grants down the road.

Daha çok makale yayımlamak

görev süresince size daha çok imtiyaz ve hibe sağlar.

But academics are not rewarded for publishing with popular media.

Fakat akademisyenler

çalışmalarını popüler medyada yayımladıklarında ödüllendirilmiyorlar.

So, this is the status quo.

Yani mevcut durum bu.

Şu anki akademik ekosistem.

The current academic ecosystem.

But I don't think it has to be this way.

Ama ben böyle olması gerektiğini düşünmüyorum.

We can make some simple changes to flip the script.

Senaryoyu tersine çevirmek için birkaç basit değişiklik yapabiliriz.

So, first, let's start by discussing access.

Önce erişimi tartışarak başlayalım.

Universities can begin to challenge the status quo

Üniversiteler mevcut duruma bilim insanlarını makalelerini

sadece abonelik bazlı yerlerde değil

by rewarding scholars for publishing

not just in these subscription-based journals

popüler medyanın yanında erişime açık yayımladıklarında

but in open-access journals as well as on popular media.

onları ödüllendirerek meydan okumakla başlayabilirler.

Now, the open-access movement is starting to make some progress

Artık pek çok alanda erişime açık hareketi

ilerleme kaydetmeye başladı.

in many disciplines,

Şans bu ki

and fortunately, some other big players have started to notice.

diğer büyük oyuncular bunu fark etmeye başladı.

Google Scholar has made open-access research

Google Scholar, bulması kolay

ve araştırılabilir erişime açık bir platform oluşturdu.

searchable and easier to find.

Kongre geçen yıl bir fatura sundu.

Congress, last year, introduced a bill

that suggests that academic research projects

Bu fatura, 100 milyon ya da daha fazla fonu olan araştırmaların

with over 100 million or more in funding

erişime açık bir politika geliştirmesini öneriyor.

should develop an open-access policy.

And this year, NASA opened up its entire research library to the public.

Ve bu yıl NASA, tüm araştırma kütüphanesini halka açtı.

So, you can see this idea is beginning to catch on.

Yani, bu fikrin tutulmaya başladığını görebilirsiniz.

But access isn't just about being able

Ama bu erişim bir doküman veya çalışmaya sahip olmak şeklinde değil.

to get your hands on a document or a study.

It's also about making sure

Aynı zamanda, bir çalışmanın kolayca anlaşılabilmesinden emin olmak.

that that document or study is easily understood.

So, let's talk about translation.

Haydi çeviri hakkında konuşalım.

I don't envision this translation to look like the six degrees of separation

Ben bu çeviriyi zihnimde daha önce bahsettiğim gibi

altı dereceli bir ayrım şeklinde canlandırmıyorum.

that I illustrated earlier.

Instead, what if scholars were able to take the research that they're doing

Onun yerine bilim insanları yaptıkları araştırmayı alabilse,

and translate it on popular media

popüler medyada çevirebilse ve halkla yakın ilişki kurma şansı olsa?

and be able to engage with the public?

If scholars did this,

Bilim insanları bunu yaparsa

the degrees of separation between the public and research

halkla araştırma arasındaki ayrılma derecesi

would shrink by a lot.

epeyce azalırdı.

So, you see, I'm not suggesting a dumbing-down of the research.

Yani gördüğünüz gibi ben araştırmanın basitleştirilmesini önermiyorum.

I'm just suggesting that we give the public access to that research

Ben araştırma için para ödeyen halkın da

and that we shift the venue and focus on using plain language

yetki dairesinin değiştirilerek ve sade bir dil kullanılarak

so that the public who's paying for the research

araştırmadan yararlanmasını öneriyorum.

can also consume it.

And there are some other benefits to this approach.

Bu yaklaşım için farklı yararlar da var.

By showing the public how their tax dollars

Vergi dolarlarının nasıl fon olarak kullanıldığını halka gösterirsek

are being used to fund research,

they can begin to redefine universities' identities

onlar da üniversite kimliklerini tekrar tanımlamaya başlayabilirler.

so that universities' identities are not just based on a football team

Üniversitelerin sadece futbol takımı

ya da istedikleri puanlara bağlı değil de

or the degrees they grant

burada üretilen araştırmalara da bağlı olduğunu gösterebiliriz.

but on the research that's being produced there.

Ve halkla bilim insanları sağlıklı bir ilişki kurarsa

And when there's a healthy relationship between the public and scholars,

bu, halkı araştırmaya katılmakta teşvik eder.

it encourages public participation in research.

Can you imagine what that might look like?

Bunun nasıl olabileceğini hayal edebiliyor musunuz?

What if social scientists

Toplum bilimciler yerel polise duyarlılık eğitimlerini

helped local police redesign their sensitivity trainings

tekrar dizayn etmelerinde yardım etse

and then collaboratively wrote a manual to model future trainings?

ve daha sonra beraber iş birliği içinde bir eğitim modeli için kılavuz yazsalar?

Or what if our education professors consulted with our local public schools

Ya da eğitim profesörlerimiz, risk altındaki öğrencilere

nasıl müdahale edilebileceği hakkında

to decide how we're going to intervene with our at-risk students

yerel devlet okullarına danışsa

and then wrote about it in a local newspaper?

ve beraber bir gazete haberi yazsalar?

Because a functioning democracy

Çünkü fonksiyonel demokrasi,

requires that the public be well-educated and well-informed.

halkın iyi eğitimli ve bilgili olmasını gerektiriyor.

Araştırmanın ödeme duvarları

Instead of research happening behind paywalls and bureaucracy,

ve bürokrasinin arkasında gerçekleşmesi yerine,

wouldn't it be better if it was unfolding right in front of us?

gözümüzün önünde gerçekleşmesi daha iyi olmaz mıydı?

Now, as a PhD student,

Şu an, bir doktora öğrencisi olarak

I realize I'm critiquing the club I want to join.

katılmak istediğim bir kulübü eleştirdiğimi fark ettim.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

Which is a dangerous thing to do,

Bu yapılması tehlikeli bir şey.

since I'm going to be on the academic job market in a couple of years.

Çünkü birkaç yıl içinde akademik iş marketinin içinde olacağım.

But if the status quo in academic research

Ama mevcut durum, akademik araştırmaları

is to publish in the echo chambers of for-profit journals

halka hiç ulaşmayan

kâr amaçlı makaleleri yankı odasında yayımlamaksa

that never reach the public,

cevabımın "Hayır." olacağına inanmanız gerekir.

you better believe my answer is going to be "nope."

Ben halkla konuşan, toplumla çalışan,

I believe in inclusive, democratic research

kapsayıcı ve demokratik araştırmaya inanıyorum.

that works in the community and talks with the public.

I want to work in research and in an academic culture

Ben, halkın sadece değerli bir seyirci olarak görülmediği,

where the public is not only seen as a valuable audience,

but a constituent, a participant.

aynı zamanda katılımcı ve bileşen olduğu bir akademik kültürde çalışmak istiyorum.

And in some cases even the expert.

Bazı durumlarda uzman bile olduğu bir kültürde.

And this isn't just about

Bu sadece size erişimin verilmesiyle alakalı değil arkadaşlar.

giving you guys access to information.

It's about shifting academic culture from publishing to practice

Bu, yayından pratiğe,

konuşmaktan uygulamaya kadar

and from talking to doing.

akademik kültürün tamamen değişmesiyle alakalı.

And you should know that this idea, this hope --

Ve bu fikrin,

bu umudun sadece bana ait olmadığını bilmelisiniz.

it doesn't just belong to me.

I'm standing on the shoulders of many scholars, teachers,

Ben, bu harekette daha çok kişinin dahil edilmesini savunan

pek çok bilim insanı, öğretmen, kütüphaneci

librarians and community members

who also advocate for including more people in the conversation.

ve toplum üyelerinin omuzlarında duruyorum.

I hope you join our conversation, too.

Umarım siz de bu harekete dahil olursunuz.

Thank you.

Teşekkürler.

(Applause)

(Alkış)