Bruce McCall: Nostalgia for a future that never happened

Bruce McCall'un yapay nostaljisi

Çeviri: Mustafa İsmail ALKAN Gözden geçirme: Sancak Gülgen

I don't know what the hell I'm doing here.

Burada ne halt yediğimi bilmiyorum.

I was born in a Scots Presbyterian ghetto in Canada,

Kanada'da, bir İskoç Presbiteryen gettosunda doğdum,

and dropped out of high school. I don't own a cell phone,

ve liseden terkim. Bir cep telefonum yok,

and I paint on paper using gouache, which hasn't changed in 600 years.

ve guaj boya kullanarak kağıt üzerine resim yapıyorum, 600 yıldır değişmemiş bir teknik.

But about three years ago I had an art show in New York,

Ama yaklaşık üç sene önce New York'ta bir sergim oldu,

and I titled it "Serious Nonsense."

ve onu "Serious Nonsense" ("Ciddi Saçmalık") olarak adlandırdım.

So I think I'm actually the first one here -- I lead.

Bu yüzden, ben gerçekten bu alandaki ilk kişiyim diye düşünüyorum -- Öncülük ediyorum.

I called it "Serious Nonsense" because on the serious side,

Bunu ciddi saçmalık olarak tanımlıyorum; çünkü ciddi tarafta,

I use a technique of painstaking realism of editorial illustration

Yazınsal resimlemenin itinalı bir gerçekçilik tekniğini kullanıyorum,

from when I was a kid. I copied it and I never unlearned it --

çocukluğumdan kalma. Onu kopyaladım ve hiç bir zaman unutmadım --

it's the only style I know. And it's very kind of staid and formal.

aslında tek bildiğim stil. Ve daha çok resmi ve ağırbaşlı.

And meanwhile, I use nonsense, as you can see.

Ve bu esnada, gördüğümüz gibi saçmalığı kullanıyorum.

This is a Scottish castle where people are playing golf indoors,

Bu, insanların içinde golf oynayabilecekleri bir İskoç kalesi,

and the trick was to bang the golf ball off of suits of armor --

ve buradaki numara, golf topunu bir zırhın üzerinden havalandırmak --

which you can't see there.

orada göremediğiniz bir şey.

This was one of a series called "Zany Afternoons," which became a book.

Bu sonradan kitaplaştırılan "Zany Afternoons" serisindendi.

This is a home-built rocket-propelled car. That's a 1953 Henry J --

Bu, ev yapımı, roket-itkili bir araba. Bir 1953 Henry J -

I'm a bug for authenticity -- in a quiet neighborhood in Toledo.

Hakikiliğe çok düşkünüm - Toledo'da sessiz bir mahallede.

This is my submission for the L.A. Museum of Film.

Bu, Los Angeles Film Müzesi için yolladığım ürün.

You can probably tell Frank Gehry and I come from the same town.

Muhtemelen Frank Gehry ile aynı kasabadan olduğumu anlayabilirsiniz.

My work is so personal and so strange

İşim o kadar kişisel ve o kadar garip ki

that I have to invent my own lexicon for it.

kendi sözlüğümü yaratmak durumunda kalıyorum.

And I work a lot in what I call "retrofuturism,"

Ve 'retrofuturism' (geçmişçi gelecekçilik) diye adlandırdığım alanda çok çalışıyorum,

which is looking back to see how yesterday viewed tomorrow.

yaptığım şey, geçmişte insanlar geleceği nasıl görüyordu diye maziyi yoklamak.

And they're always wrong, always hilariously, optimistically wrong.

Ve onlar her seferinde yanılıyorlar, hep inanılmaz ve iyimser bir biçimde yanılıyorlar.

And the peak time for that was the 30s,

Bu hareketin tavan yaptığı yıllar 30'lardı,

because the Depression was so dismal

çünkü Büyük Buhran o kadar iç karartıcıydı ki,

that anything to get away from the present into the future ...

bizi içinde bulunduğumuz andan uzaklaştırıp, geleceğe götürecek her şey

and technology was going to carry us along.

ve teknoloji bizi taşıyabilirdi.

This is Popular Workbench. Popular science magazines in those days --

Bu 'Popular Workbench'. O günlerdeki popüler tarih dergileri --

I had a huge collection of them from the '30s --

30'lu yıllara ait olanlardan devasa bir kolleksiyonum vardı --

all they are is just poor people being asked to make sunglasses

aslında sadece palto askılarından güneş gözlüğü yapmaları istenen,

out of wire coat hangers and everything improvised

fakir insanlar ve her şey doğaçlama...

and dreaming about these wonderful giant radio robots

ve saatte 300 mil hızla buz hokeyi oynayan,

playing ice hockey at 300 miles an hour --

bu olağanüstü dev radyo robotların hayalini kuruyorlar --

it's all going to happen, it's all going to be wonderful.

bütün bunlar gerçekleşek, her şey harika olacak.

Automotive retrofuturism is one of my specialties.

Otomotiv 'retrofuturism', uzmanlık alanlarımdan biri.

I was both an automobile illustrator and an advertising automobile copywriter,

Hem bir otomobil resimleyicisi, hem de bir araba reklam metni yazarı olarak çalıştım,

so I have a lot of revenge to take on the subject.

bu yüzden, bu konudan fazlasıyla öç almam gerek.

Detroit has always been halfway into the future -- the advertising half.

Detroit hep yarı yarıya gelecekte var olmuştur -en azından reklamcı kısmı-

This is the '58 Bulgemobile: so new, they make tomorrow look like yesterday.

bu, 58' Bulgemobile: o kadar yeni ki, yarını dünmüş gibi gösteriyor.

This is a chain gang of guys admiring the car.

Bunlar da arabaya hayranlık duyan prangalı mahkumlar.

That's from a whole catalog -- it's 18 pages or so --

Bu, Lampoon günlerinde çıkan tüm bir katalogdan alındı --yaklaşık 18 sayfalık bir katalog

ran back in the days of the Lampoon, where I cut my teeth.

işin temelini aldığım yer.

Techno-archaeology is digging back and finding past miracles that never happened --

Tekno-arkeoloji kazıya kazıya hiç gerçekleşmemiş geçmiş mucizeleri buluyor --

for good reason, usually.

çoğunlukla iyi bir nedenle.

The zeppelin -- this was from a brochure about the zeppelin

Zeplin -- bu belirgib bir biçimde Hindenburg'den ilham almış

based, obviously, on the Hindenburg.

bir zeplin hakkında bir broşürdendi.

But the zeppelin was the biggest thing that ever moved made by man.

Ama, zeplin insan tarafınan yapılmış hareket eden en büyük şeydi.

And it carried 56 people at the speed of a Buick at an altitude you could hear dogs bark,

Ve bir Buick hızında, köpek havlamalarını duyabileceğiniz bir yükseklikte, 56 kişi taşıyabiliyordu,

and it cost twice as much as a first-class cabin on the Normandie to fly it.

ayrıca bu, Normandiya'da birinci sınıf bir kamara fiyatının iki katına mal oluyordu.

So the Hindenburg wasn't, you know, it was inevitable it was going to go.

Hindenburg da olmayacaktı, biliyorsunuz, o kaçınılmazdı gitmeyecekti.

This is auto-gyro jousting in Malibu in the 30s.

Bu 1930'larda Malibu daki otojir ile yapılan mızrak düellosu.

The auto-gyro couldn't wait for the invention of the helicopter,

Otojir helikopterin icadını bekleyemedi,

but it should have -- it wasn't a big success.

fakat beklemeliydi -- o büyük bir başarı değildi.

It's the only Spanish innovation, technologically, of the 20th century, by the way.

Bu arada, bu sadece 20. yüzyılın İspanyol yeniliği, teknolojisi.

You needed to know that.

Bunu bilmeniz gerekir.

The flying car which never got off the ground -- it was a post-war dream.

Hiçbir zaman yereden havalanamayan uçan arabayı -- bu savaş sonrası hayaldi.

My old man used to tell me we were going to get a flying car.

Babam bana , bir uçan araba alacağımızı anlatırdı.

This is pitched into the future from 1946,

Bu geleceğin içine 1946 yılında atılmış bütün Amerikan,

looking at the day all American families have them.

ailelerinin bu arabalara sahip olacağını beklediği gün.

"There's Moscow, Shirley. Hope they speak Esperanto!"

"Burası Moskova, Shirley.

Faux-nostalgia, which I'm sort of -- not, say, famous for, but I work an awful lot in it.

Yalan-özlem , benim birz olduğum gibi -- meşur olduğu- ama ben bunun içinde çok çalıştım.

It's the achingly sentimental yearning for times that never happened.

O çok büyük bir özlem o zamanlar için ama onlar gerçekleşmedi.

Somebody once said that nostalgia is the one utterly most useless human emotion --

Bir zamalar bir kişi özlem için tamamıyla en yarasız insan hissi dedi --

so I think that’s a case for serious play.

dolayısıyla bende bunu ciddi bir mesele olarak düşündüm.

This is emblematic of it -- this is wing dining,

Bu düşünce onun bir sembolü -- bu bir lokanta kanadı,

recalling those balmy summer days somewhere over France in the 20s,

Fransa üzerinde 1920'lerdeki sıcacık yaz günlerini hatırlayarak,

dining on the wing of a plane. You can't see it very well here,

uçağın kanadı üzerinde yemek. Buradan iyi göremezsiniz,

but that's Hemingway reading some pages from his new novel

ama Hemingway pervanenin oluşturduğu akım kendisini kanattan atasıya kadar

to Fitzgerald and Ford Madox Ford until the slipstream blows him away.

Fitzgerald ve Ford Madox'a kendi yeni hikaye kitabından birkaç sayfa okuyor.

This is tank polo in the South Hamptons.

Bu güney Hamptons taki polo tankları.

The brainless rich are more fun to make fun of than anybody. I do a lot of that.

Beyinsiz zenginler diğer kişilerden komiklik yapma konusunda daha komiklerdir. Ben bunu çok yapıyorum.

And authenticity is a major part of my serious nonsense.

Ve orjinallik benim ciddi saçma kısmın önemli bir parçası.

I think it adds a huge amount.

Biliyorum ki bu büyük bir miktar ekliyor.

Those, for example, are Mark IV British tanks from 1916.

Bunlar, örnek olarak, 1916'dan Mark IV İngiliz tankları.

They had two machine guns and a cannon,

Bu tanklar iki tane makineli tüfek ve bir tane topa ve

and they had 90 horsepower Ricardo engines.

90 beygir güce sahip Ricardo motarlara sahiptir.

They went five miles an hour and inside it was 105 degrees in the pitch dark.

8 km/s hızla giderlerdi ve içerisi 105 derecede zifiri karanlıktı.

And they had a canary hung inside the thing

Ve onların içinde Almanların gaz kullanmayacakları konusunda

to make sure the Germans weren't going to use gas.

emin olmak için tankların içine kanarya asarlardı.

Happy little story, isn't it?

Mutlu kısa bir hikaye değil mi?

This is Motor Ritz Towers in Manhattan in the 30s,

Bu 1930'lardaki Manhattan da bulunan Motor Ritz kuleleri,

where you drove up to your front door, if you had the guts.

ön kapınıza kadar arabayla gittiniz yer , tabiki eğer cesaretiniz varsa.

Anybody who was anybody had an apartment there.

Herkimse kimse ise orada bir dairesi vardı.

I managed to stick in both the zeppelin and an ocean liner out of sheer enthusiasm.

Hem zeplin hem de transatlantiği sırf zevkine sokmayı başardım.

And I love cigars -- there's a cigar billboard down there.

Ve ben sigaraya bayılırım -- işte şurada aşağıda bir sigara ilanı var.

And faux-nostalgia works even in serious subjects like war.

Yapay özlem savaş gibi ciddi olaylarda dahi çalışabiliyor.

This is those wonderful days of the Battle of Britain in 1940,

Bu, Messerschmitt ME109'un avam tabakasının evlerini patlattığı ve bu evlere

when a Messerschmitt ME109 bursts into the House of Commons

yanlızca şurada aşağıda biryerde olan Churchill'i kızdırmak için

and buzzes around, just to piss off Churchill, who's down there somewhere.

yakın uçtuğu İngiliz savaşının şaşılacak günleridir.

It's a fond memory of times past.

Bu geçmiş zamanın sevgi dolu hatıraları.

Hyperbolic overkill is a way of taking exaggeration to the absolute ultimate limit,

Fazla öldürme abartmayı en uç noktaya sırf eğlencesine taşımaktır.

just for the fun of it. This was a piece I did -- a brochure again --

Bu da benim yaptığım bir eser -- yine bir broşür --

"RMS Tyrannic: The Biggest Thing in All the World."

RMS Tyrannic, dünyadaki en büyük şey.

The copy, which you can't see because it goes on and on for several pages,

Sayfalarca devam ettiğinden dolayı göremediğiniz kopya şunu diyor,

says that steerage passengers can't get their to bunks before the voyage is over,

gemide üçünçü sınıf yolcuları seyehat bitmeden önce uyumak için yerlerini alamıyorlar,

and it's so safe it carries no insurance.

ve bu sigorta gerektirmediği için çok güvenli.

It's obviously modeled on the Titanic.

Bu açıkca Titanic üzerinde modellendi.

But it's not a cri de coeur about man's hubris in the face of the elements.

Bu insanın gururunu protesto eden bir şey değil --

It's just a sick, silly joke.

O sadece kötü, aptalca bir şaka.

Shamelessly cheap is something, I think -- this will wake you up.

Utanmaksızcasına ucuz birşeydir, bence -- bu sizi uyandıracak.

It has no meaning, just -- Desoto discovers the Mississippi,

Onun hiçbir anlamı yok sadece -- Desoto Mississippi'yi keşfediyor,

and it's a Desoto discovering the Mississippi.

ve şuda Mississippi'yi keşfeden bir Desoto.

I did that as a quick back page -- I had like four hours to do a back page

Ben bunu hızlı bir arka sayfa olarak yaptım -- Lampoon'un bir konusu için bu arka,

for an issue of the Lampoon, and I did that,

sayfayı yapmak 4 saatimi aldı, ben bunu yaptım,

and I thought, "Well, I'm ashamed. I hope nobody knows it."

ve düşündüm, "Güzel, rezil oldum. Umarım hiçkimse bunu bilmez."

People wrote in for reprints of that thing.

insanlar bu şeyin kopyalarını yazdılar.

Urban absurdism -- that's what the New Yorker really calls for.

Kent absürdlüğü -- New Yorker'ın gerçekten yaptığı şey.

I try to make life in New York look even weirder than it is with those covers.

New York'ta şu kapaklardan daha garip görünen kapaklarla yaşam yapmayı deniyorum.

I've done about 40 of them, and I'd say 30 of them are based on that concept.

Bunların 40 kadarını yaptım, ve söyleyebilirim ki bunların 30 tanesi bu düşünce üzerine kurulu.

I was driving down 7th Avenue one night at 3 a.m.,

Bir gece 7. caddeden araba ile geçiyordum,

and this steam pouring out of the street, and I thought, "What causes that?" And that --

ve bu buhar sokaktan etrafa yayılıyordu, ve

who’s to say?

"Buna ne sebep oluyor?" diye düşündüm.

The Temple of Dendur at the Metropolitan in New York -- it's a very somber place.

New York Metropolitan da bulunan Dendur tapınağı, kasvetli bir yer.

I thought I could jazz it up a bit, have a little fun with it.

Bununla biraz jaz yaparak az da olsa eğlenebilirim diye düşündüm.

This is a very un-PC cover. Not in New York.

Bu hiç bilgisayar kapağı gibi durmuyor. En azından New York'ta.

I couldn't resist, and I got a nasty email from some environmental group saying,

Dayanamadım, ve bazı çevreci gruplardan "Bu eğlenmek için çok ciddi ve kutsaldır.

"This is too serious and solemn to make fun of. You should be ashamed,

Utanmalısın, lütfen bizim web sitemiz üzerinden özür dileyiniz",

please apologize on our website."

diye yazan kötü emailler aldım.

Haven't got around to it yet but -- I may.

Daha özürdilemedim ama yapabilirim.

This is the word side of my brain.

Bu benim beynimin kelime kısmı.

(Laughter)

(Kahkaha)

I love the word "Eurotrash."

Eurotrash(Amerikada yaşayan genç, sağlıklı Avrupalı insanlar) kelimesine bayılıyorum.

(Laughter)

(kahkaha)

That's all the Eurotrash coming through JFK customs.

Bütün Amerikada yaşayan, genç sağlıklı Avrupalı insanlar JFK gümrük kapısına doğru geliyor.

This was the New York bike messenger meeting the Tour de France.

Bu Fransa bisiklet turuna katılan New Yorklu bisikletli postacı.

If you live in New York, you know how the bike messengers move.

Eğer New York'ta yaşıyorsanız bisikletli postacıların nasıl haraket ettiğiniz biliyorsunuzdur.

Except that he's carrying a tube for blueprints and stuff -- they all do --

Postacının proje dosyası gibi vb. şeyler taşıması yanında -- hepsi bunu yapar --

and a lot of people thought that meant it was a terrorist

ve bir çok insan bunun anlamının Fransa bisiklet turunda roket atmak

about to shoot rockets at the Tour de France --

üzere olan bir terörist olduğunu düşünmüştür --

sign of our times, I guess.

sanırım, bizim zamanın işareti.

This is the only fashion cover I've ever done.

Bu moda ile ilgili yapmış olduğum tek kapak.

It's the little old lady that lives in a shoe, and then this thing --

Bu yaşlı bayan bir ayakkabının içinde yaşıyor, ve --

the title of that was, "There Goes the Neighborhood."

bunun başlığı " İşte komşuluk gidiyor."

I don't know a hell of a lot about fashion --

Ben moda ile ilgili bir halt bilmiyorum --

I was told to do what they call a Mary Jane,

Mary Jane olarak anlandırılan şeyi yapmam söylendi,

and then I got into this terrible fight between the art director and the editor saying:

ve daha sonra kendimi Sanat Direktörü ile Editör arasındaki onun üzerine band koy,

"Put a strap on it" -- "No, don't put a strap on it" -- "Put a strap on it -- "Don't put a strap on it" --

onun üzerine band koyma, band koy, koyma diye geçen korkunç kavganın içinde buldum,

because it obscures the logo and looks terrible and it's bad and --

çünkü band logonun görülmesini zorlaştırıyor ve görüntüsü berbart ve bad kötü --

I finally chickened out and did it for the sake of the authenticity of the shoe.

ve sonunda tırstığımdan ve ayakkabının orjinalliği uğruna onu yaptım.

This is a tiny joke -- E-ZR pass. One letter makes an idea.

Bu ufak bir şaka -- E-ZR geçişi. Bir harf bir fikir verebiliyor.

This is a big joke.

Bu ise büyük bir şaka.

This is the audition for "King Kong."

Bu "King Kong" için giriş sınavı.

(Laughter)

(kahkaha)

People always ask me, where do you get your ideas, how do your ideas come?

İnsanlar daima bu düşünceleri nerden bulduğumu, fikirlerinin nereden geldiğini soruyorlar.

Truth about that one is I had a horrible red wine hangover,

Gerçek ise şu kırmızı şarap şisesi vardır yanımda,

in the middle of the night, this came to me like a Xerox -- all I had to do was write it down.

gecenin bir vakti bana bir Xerox gibi gelir -- yapmam gereken tekşey yazmaktır.

It was perfectly clear. I didn't do any thinking about it.

Bu tamamiyle açık. Onun hakkında düşünmek gibi birşey yapmadım.

And then when it ran, a lovely lady, an old lady named Mrs. Edgar Rosenberg --

Ve yağmur yağdıktan sonra, ismi Edgar Rosenber -- ismi biliyorsanız -- olan,

if you know that name -- called me and said she loved the cover, it was so sweet.

sevimli, yaşlı bayan bana seslendi ve kapakları beğendiğini söyledi, bu çok güzeldi.

Her former name was Fay Wray, and so that was --

Bayanın geçmişteki ismi Fay Wray, ve öyleki --

I didn't have the wit to say, "Take the painting."

"Kapağı alabilirsiniz" diyecek bir inceliğim yoktu.

Finally, this was a three-page cover, never done before,

Sonunda, bu önceden yapmadığım üç sayfalık bir kapak,

and I don't think it will ever be done again --

ve bunun tekrardan yapılacağını düşünmüyorum --

successive pages in the front of the magazine.

derginin önündeki başarılı sayfalar.

It's the ascent of man using an escalator, and it's in three parts.

Bu bir adamın asansör kullanarak tırmanışı, ve üç parça içerisinde.

You can't see it all together, unfortunately, but if you look at it enough,

Ne yazıkki hepsini bir arada göremezsiniz, eğer iyi bakarsanız,

you can sort of start to see how it actually starts to move.

gerçekten nasıl hareket ettiğini fazlasıyla görmeye başlarsınız.

(Applause)

(Alkış)

Pretty elegant. Nothing like a crash to end a joke. That completes my oeuvre.

Çok şık. Bir şakayı bitirmek için kaza gibisi yok. Şu benim eserlerimi tamamlıyor.

I would just like to add a crass commercial --

Sadece bir tane duygusuz bir reklam eklemek istiyorum --

I have a kids' book coming out in the fall called "Marvel Sandwiches,"

Sonbaharda çıkacak olan "Mücize Sandiviçler" isminde bir çocuk kitabım var,

a compendium of all the serious play that ever was,

bütün ciddi oyunların içinde bulunduğu bir özet,

and it’s going to be available in fine bookstores, crummy bookstores,

ve kitabı ekim ayında iyi kitap marketlerde, kötü kitap marketlerde,

tables on the street in October.

sokaklardaki masalarda bulabilirsiniz.

So thank you very much.

Çok teşekkür ederim.