How to build your confidence -- and spark it in others | Brittany Packnett Cunningham | TED

Çeviri: Didem Tari Gözden geçirme: Figen Ergürbüz

So when I was a little girl,

Ben küçük bir kızken

a book sat on the coffee table in our living room,

giriş kapısından birkaç adım ötedeki oturma odamızda,

just steps from our front door.

sehpanın üzerinde bir kitap dururdu.

And the living room is a first impression.

Oturma odası, ilk izlenimdir.

Ours had white carpet

Bizimkinde beyaz bir halı

and a curio of my mother's most treasured collectibles.

ve annemin en kıymetli koleksiyonunun sergilendiği bir vitrin vardı.

That room represented the sacrifices of generations gone by

Bu oda, yoksulluk veya politika yüzünden, bir koleksiyon vitrini şöyle dursun,

who, by poverty or by policy,

onları içine koyacak orta sınıf bir evi dahi karşılayamadan

couldn't afford a curio of collectibles

giden nesillerin fedakârlıklarını

let alone a middle class house to put them in.

temsil ediyordu.

That room had to stay perfect.

O oda mükemmel olmalıydı.

But I would risk messing up that perfect room every day

Ama ben, her gün sadece bu kitabı görmek için

just to see that book.

o mükemmel odayı dağıtma riskini alırdım.

On the cover sat a woman named Septima Clark.

Kitabın kapağında Septima Clark isimli bir kadın oturuyordu.

She sat in perfect profile with her face raised to the sky.

Yüzünü gökyüzüne çevirmiş, mükemmel bir profille oturuyordu.

She had perfect salt-and-pepper cornrows

Başının her iki yanından sarkan

platted down the sides of her head,

siyah beyaz kırçıllı örgüleri vardı

and pride and wisdom just emanated from her dark skin.

ve koyu teninden gurur ve bilgelik yayılıyordu.

Septima Clark was an activist and an educator,

Septima Clark sonunda kariyerimin inşasında model aldığım

a woman after whom I'd eventually model my own career.

bir aktivist ve eğitimciydi.

But more than all the words she ever spoke,

Ama şimdiye kadar dile getirdiği tüm kelimelerden öte

that single portrait of Septima Clark,

Septima Clark'ın o portresi benim için,

it defined confidence for me

daha kelime anlamını dahi bilmezken

before I ever even knew the word.

öz güvenin ne olduğunu anlatmaktaydı.

It may sound simple,

Kulağa çok basit gelebilir

but confidence is something that we underestimate the importance of.

ama öz güven önemini azımsadığımız bir şey.

We treat it like a nice-to-have instead of a must-have.

Onu, olması gerekliden ziyade, olsa iyi olur şeklinde değerlendiriyoruz.

We place value on knowledge and resources

Bilgi ve kaynaklara, sosyal beceri addettiğimiz

above what we deem to be the soft skill of confidence.

öz güvenden daha fazla değer veriyoruz.

But by most measures, we have more knowledge

Fakat çoğu ölçeğe göre bugün tarihin herhangi bir noktasında

and more resources now than at any other point in history,

sahip olduğumuzdan daha fazla bilgi ve kaynağa sahibiz;

and still injustice abounds and challenges persist.

yine de haksızlıklar artıyor ve zorluklar devam ediyor.

If knowledge and resources were all that we needed,

Eğer bilgi ve kaynaklar bize gereken tek şey olsaydı;

we wouldn't still be here.

hâlâ burada olmazdık.

And I believe that confidence is one of the main things

Bu denklemde eksik kalan temel ögelerden birinin

missing from the equation.

öz güven olduğuna inanıyorum.

I'm completely obsessed with confidence.

Öz güven konusunda tamamen takıntılıyım.

It's been the most important journey of my life,

Bu, hayatımın en önemli seyahati oldu;

a journey that, to be honest, I'm still on.

öyle bir seyahat ki, hâlâ devam ediyorum.

Confidence is the necessary spark before everything that follows.

Öz güven, takip eden her şeyden önce olan gerekli kıvılcımdır.

Confidence is the difference between being inspired

Öz güven, ilham almak ile gerçekten başlamak

and actually getting started,

ya da yapılana kadar denemek ile

between trying and doing until it's done.

yapmak arasındaki farktır.

Confidence helps us keep going even when we failed.

Öz güven, kaybettiğimizde dahi devam etmemize yardımcı olur.

The name of the book on that coffee table was "I Dream A World,"

O sehpanın üstündeki kitabın adı "Bir Dünya Hayal Ediyorum" idi

and today I dream a world where revolutionary confidence

ve ben bugün devrimci öz güvenin en iddialı hayallerimizi

helps bring about our most ambitious dreams into reality.

gerçeğe dönüştürmeye yardımcı olduğu bir dünyayı hayal ediyorum.

That's exactly the kind of world that I wanted to create in my classroom

Öğretmenlik yaparken bu, saf hayal gücüne dayanan

when I was a teacher,

Willy Wonka benzeri dünya

like a Willy Wonka world of pure imagination,

ama akademik versiyonu, tam da sınıfımda

but make it scholarly.

yaratmak istediğim tür dünyaydı.

All of my students were black or brown.

Tüm öğrencilerim siyahi veya beyaz ırktan olmayan çocuklardı.

All of them were growing up in a low-income circumstance.

Tamamı düşük gelir şartlarında yetişiyordu.

Some of them were immigrants, some of them were disabled,

Bir kısmı göçmendi, bir kısmı engelliydi

but all of them were the very last people

ancak hepsi, bu dünyanın

this world invites to be confident.

öz güvenli olmaya davet ettiği en son insanlardı.

That's why it was so important that my classroom be a place

İşte bu yüzden, sınıfımın, öğrencilerimin öz güven kası

where my students could build the muscle of confidence,

inşa edebilecekleri; her yeni günü kendi hayallerinin imgesi uyarınca

where they could learn to face each day with the confidence you need

dünyayı yeniden dizayn edebilmeleri için gereken öz güven ile karşılamayı

to redesign the world in the image of your own dreams.

öğrenebilecekleri bir yer olması, son derece önemliydi.

After all, what are academic skills without the confidence to use those skills

Nihayetinde dışarı çıkıp dünyayı değiştirmede kullanmak için

öz güveni yoksa akademik beceriler neye yarardı.

to go out and change the world.

Now is when I should tell you about two of my students, Jamal and Regina.

Şimdi size iki öğrencimden bahsetmeliyim, Jamal ve Regina.

Now, I've changed their names, but their stories remain the same.

Şimdi isimlerini değiştirdim ancak hikâyeleri aynı.

Jamal was brilliant, but unfocused.

Jamal zekiydi ama odaklanamazdı.

He would squirm in his chair during independent work,

Bağımsız çalışma sırasında sandalyesinde kıvranırdı

and he would never stay still for more than three or four minutes.

ve asla üç-dört dakikadan fazla sabit duramazdı.

Students like Jamal can perplex brand new teachers

Jamal gibi öğrenciler, yeni öğretmenleri şaşırtabilirler

because they're not quite sure how to support young people like him.

çünkü onun gibi gençleri nasıl destekleyeceklerini pek bilemezler.

I took a direct approach.

Ben direkt bir yaklaşım seçtim.

I negotiated with Jamal.

Jamal'la müzakere ettim.

If he could give me focused work,

Bana odaklanmış bir iş verirse,

then he could do it from anywhere in the classroom,

o zaman sınıfın herhangi bir yerinden,

from our classroom rug, from behind my desk,

sınıf halımızdan, masamın arkasından,

from inside his classroom locker, which turned out to be his favorite place.

en sevdiği yer olduğu ortaya çıkan sınıf dolabının içinden dahi yapabilirdi.

Jamal's least favorite subject was writing,

Jamal'in en az sevdiği ders yazma idi

and he never wanted to read what he had written out loud in class,

ve hiçbir zaman yazdıklarını sınıfta sesli okumak istemezdi

but we were still making progress.

ama yine de gelişme kaydediyorduk.

One day, I decided to host a mock 2008 presidential election

Bir gün, sınıfta kurgusal 2008 başkanlık seçimi

in my classroom.

düzenlemeye karar verdim.

My third graders had to research and write a stump speech

Üçüncü sınıflarım, kendi seçtikleri şu adaylar için araştırıp

for their chosen candidate:

seçim konuşması yazmalıydı:

Barack Obama, Hillary Clinton or John McCain.

Barack Obama, Hillary Clinton veya John McCain.

The heavy favorites were obvious,

Yoğun favoriler açıktı

but one student chose John McCain.

ancak bir öğrenci John McCain'i seçti.

It was Jamal.

O Jamal'dı.

Jamal finally decided to read something that he had written out loud in class,

Jamal nihayet yazdığı bir şeyi sınıfta yüksek sesle okumaya karar verdi

and sure enough, Jamal stunned all of us with his brilliance.

ve tabii ki Jamal hepimizi zekasıyla şaşırttı.

Just like Jamal's dad, John McCain was a veteran,

Jamal'ın babası gibi, John McCain de gaziydi

and just like Jamal's dad protected him,

ve Jamal tıpkı babasının kendisini koruduğu gibi

Jamal believed that John McCain would protect the entire country.

John McCain'in de tüm ülkeyi koruyacağına inanıyordu.

And he wasn't my candidate of choice, but it didn't matter,

O benim seçim adayım değildi ama bunun bir önemi yoktu

because the entire class erupted into applause,

çünkü, sonunda o yıl ilk kez en öz güvenli hâliyle ortaya çıkan

a standing ovation for our brave friend Jamal

cesur arkadaşımız Jamal için

who finally showed up as his most confident self

tüm sınıf alkışa boğuldu,

for the first time that year.

ayakta alkışlandı.

And then there was Regina.

Ve sonra Regina vardı.

Regina was equally as brilliant, but active.

Regina eşit derecede parlak ama aktifti.

She'd inevitably finish her work early,

Kaçınılmaz olarak işini erken bitirir

and then she'd get on about the business of distracting other students.

ve sonra diğer öğrencilerin dikkatini dağıtma işine başlardı.

(Laughter)

(Kahkaha)

Walking, talking,

Yürüme, konuşma,

öğretmenlerin nefret ettiği ama çocukların bayıldığı notları verme.

passing those notes that teachers hate but kids love.

Bunlardan bolca vermiş gibi görünüyorsun.

You look like you passed a lot of them.

(Laughter)

(Kahkaha)

Despite my high ideals for our classroom,

Sınıfımız için yüksek ideallerime rağmen

I would too often default to my baser instincts,

kötü içgüdülerime çok sık dönüyor

and I would choose compliance over confidence.

ve uyumu güvene tercih ediyordum.

Regina was a glitch in my intended system.

Regina planladığım sistemde bir aksaklıktı.

A good teacher can correct misbehavior

İyi bir öğretmen davranış bozukluklarını düzeltirken

but still remain a student's champion.

hâlâ öğrencinin şampiyonu olarak kalır.

But on one day in particular,

Ama özellikle bir gün,

I just plain old chose control.

sıradan eski kontrol yöntemini seçtim.

I snapped,

Patladım

and my approach didn't communicate to Regina

ve bu yaklaşımım Regina'ya

that she was being a distraction.

dikkat dağıttığı mesajını iletmedi.

My approach communicated to Regina that she herself was a distraction.

Yaklaşımım, Regina'ya kendisinin dikkat dağıtıcı olduğunu iletti.

I watched the light go out from her eyes,

Gözlerindeki ışığın silinişini izledim,

and that light sparked joy in our classroom.

ki o ışık sınıfımızda sevinç yaratırdı.

I had just extinguished it.

Onu tam anlamıyla söndürmüştüm.

The entire class became irritable,

Tüm sınıf hırçınlaştı

and we didn't recover for the rest of the day.

ve günün geri kalanında düzelemedik.

I think about the day often,

Sık sık o günü düşünürüm

and I have literally prayed that I did not do irreparable harm,

ve onulmaz bir şekilde zarar vermediğim için gerçekten dua ederim

çünkü eskiden Regina gibi küçük bir kız olan bir kadın olarak

because as a woman who used to be a little girl just like Regina,

I know that I could have started the process of killing her confidence

öz güvenini öldürme sürecini başlatabileceğimi biliyorum

forever.

hem de sonsuza kadar.

A lack of confidence pulls us down from the bottom

Öz güven eksikliği bizi dipten aşağıya doğru çeker

and weighs us down from the top,

ve yukarıdan alta doğru iter

crushing us between a flurry of can'ts, won'ts and impossibles.

ve yapamaz, yapmayacak ve imkansız telaşları arasında ezer.

Without confidence, we get stuck,

Öz güven olmadan sıkışıp kalırız

and when we get stuck, we can't even get started.

sıkışıp kaldığımızda ise başlayamayız bile.

Instead of getting mired in what can get in our way,

Önümüze çıkabilecekler karşısında çamura batmak yerine

confidence invites us to perform with certainty.

öz güven bizi emin bir şekilde yapmaya davet eder.

We all operate a little differently when we're sure we can win

Hepimiz, kazanabileceğimize emin olduğumuz durum ile

versus if we just hope we will.

kazanacağımızı umduğumuz durumda biraz farklı çalışırız.

Now, this can be a helpful check.

Şimdi, bu faydalı bir kontrol olabilir.

If you don't have enough confidence,

Yeterli öz güvenin yoksa

it could be because you need to readjust your goal.

bu, hedefini yeniden ayarlaman gerektiği için olabilir.

If you have too much confidence,

Eğer çok fazla öz güvenin varsa,

it could be because you're not rooted in something real.

gerçek olan bir şeye dayanmadığın için olabilir.

Not everyone lacks confidence.

Herkes öz güven eksikliği çekmemekte.

We make it easier in this society for some people to gain confidence

Tercih ettiğimiz liderlik arketipine uydukları için toplumdaki bazı insanların

because they fit our preferred archetype of leadership.

öz güven kazanmalarını kolaylaştırıyoruz.

We reward confidence in some people

Bazı insanların öz güvenini ödüllendirirken

and we punish confidence in others,

bazılarınınkini cezalandırıyoruz

and all the while far too many people

ve bu süre zarfında pek çok insan

are walking around every single day without it.

ortalıkta her gün öz güvensiz dolaşıyor.

For some of us,

Kimimiz için,

confidence is a revolutionary choice,

öz güven devrimci bir seçenektir

and it would be our greatest shame

ve sırf öz güven motorumuz olmadığı için

to see our best ideas go unrealized

en iyi fikirlerimizin gerçekleşmediğini

and our brightest dreams go unreached

en parlak hayallerimizin ulaşılamaz olduğunu görmek

all because we lacked the engine of confidence.

en büyük utancımız olabilir.

That's not a risk I'm willing to take.

Bu almak istediğim bir risk değil.

So how do we crack the code on confidence?

Peki öz güven kodunu nasıl çözeceğiz?

In my estimation, it takes at least three things:

Tahminime göre en az üç şey gerekli:

permission, community and curiosity.

izin, topluluk ve merak.

Permission births confidence,

İzin, öz güveni doğurur,

community nurtures it

topluluk onu besler

and curiosity affirms it.

ve merak bunu onaylar.

In education, we've got a saying,

Eğitimde bir deyişimiz var:

that you can't be what you can't see.

Göremediğiniz bir şey olamazsınız.

When I was a little girl, I couldn't show confidence

Küçük bir kızken, biri bana gösterinceye kadar

until someone showed me.

öz güven gösteremedim.

My family used to do everything together,

Ailem sıradan şeyler de dahil olmak üzere

including the mundane things, like buying a new car,

her şeyi birlikte yapardı, yeni bir araba almak gibi

and every time we did this,

ve bunu her yaptığımızda

I'd watch my parents put on the exact same performance.

ailemin tam anlamıyla aynı performansı sergilemesini izlerdim.

We'd enter the dealership,

Bayiye girerdik,

and my dad would sit

annem alışveriş yaparken

while my mom shopped.

babam otururdu.

When my mom found a car that she liked,

Annem sevdiği bir araba bulduğunda,

they'd go in and meet with the dealer,

içeriye girip satıcıya görüşürlerdi

and inevitably, every time the dealer would turn his attention

ve kaçınılmaz olarak, her seferinde satıcı,

and his body to my dad,

kesenin ağzını ve dolayısıyla bu müzakereyi

assuming that he controlled the purse strings

babamın kontrol ettiğini düşünerek

and therefore this negotiation.

dikkatini ve vücudunu babama çevirirdi.

"Rev. Packnett," they'd say, "how do we get you into this car today?"

"Muhterem Packnett," derdi, "bugün sizi bu arabaya nasıl sokarız?"

My dad would inevitably respond the same way.

Babam kaçınılmaz olarak aynı şekilde cevap verirdi.

He'd slowly and silently gesture toward my mother

Anneme doğru yavaşça ve sessizce bir jest yapıp

and then put his hands right back in his lap.

hemen ellerini kucağına geri koyardı.

It might have been the complete shock

80'lerde siyah bir kadınla,

of negotiating finances with a black woman in the '80s,

finansal müzakereye girmek tam anlamıyla bir şok olabilirdi

but whatever it was,

ama her ne idiyse,

I'd watch my mother work these car dealers over

annemin, bu araba satıcıları üzerinde

arabayı neredeyse bedavaya verene kadar çalışmasını izlerdim.

until they were basically giving the car away for free.

(Laughter)

(Kahkaha)

She would never crack a smile.

Asla gülümsemezdi.

She would never be afraid to walk away.

Asla çekip gitmekten korkmazdı.

I know my mom just thought she was getting a good deal on a minivan,

Annemin, tam da, o minibüste iyi bir anlaşma kaptığını düşündüğünü

but what she was actually doing

biliyorum ama aslında annem,

was giving me permission to defy expectations

benden kim şüphelenirse şüphelensin,

beklentilere karşı çıkmam ve yeteneklerimi öz güvenle göstermeme izin veriyordu.

and to show up confidently in my skill no matter who doubts me.

Confidence needs permission to exist

Öz güvenin var olması için izin olması gerekiyor

and community is the safest place to try confidence on.

ve topluluk, öz güveni denemek için en güvenli yer.

I traveled to Kenya this year to learn about women's empowerment

Bu yıl Masai kadınları arasında kadınların güçlendirilmesine dair

among Maasai women.

bilgi edinmek için Kenya'ya gittim.

There I met a group of young women

Orada, Kenya'nın ilk tamamı kadınlardan oluşan

called Team Lioness,

topluluk korucu gruplarından olan

among Kenya's first all-female community ranger groups.

Team Lioness adlı bir grup genç kadınla tanıştım.

These eight brave young women were making history

Bu sekiz cesur genç kadın henüz genç olmalarına rağmen

in just their teenage years,

tarih yazıyorlardı

and I asked Purity, the most verbose young ranger among them,

ve aralarındaki en lafebesi, genç korucu Purity'e şöyle sordum:

"Do you ever get scared?"

"Hiç korkar mısın?"

I swear to you, I want to tattoo her response all over my entire body.

Yemin ederim, cevabını tüm vücuduma dövme yaptırmak istiyorum.

She said, "Of course I do,

"Tabii ki korkuyorum

but I call on my sisters.

ama kızkardeşlerimi çağırıyorum.

They remind me that we will be better than these men

Onlar bana bu adamlardan daha iyi olacağımızı ve başarısız

and that we will not fail."

olmayacağımızı hatırlatıyorlar.”

Purity's confidence to chase down lions and catch poachers,

Purity'nin aslanları kovalayıp avcıları yakalama konusundaki öz güveni,

it didn't come from her athletic ability or even just her faith.

atletik yeteneğinden ya da sadece inancından kaynaklanmıyordu.

Her confidence was propped up by sisterhood,

Onun öz güveni kızkardeşlik tarafından,

by community.

topluluk tarafından destekleniyordu.

What she was basically saying was that if I am ever in doubt,

Temel olarak söylediği şey, şüphede olduğum zaman,

I need you to be there

umudumu geri kazanmak

to restore my hope

ve eminliğimi yeniden inşa etmek için

and to rebuild my certainty.

orada olmana ihtiyacım olduğuydu.

In community, I can find my confidence

Topluluk içinde öz güvenimi bulabilirim

and your curiosity can affirm it.

ve merakın bunu onaylayabilir.

Early in my career, I led a large-scale event

Kariyerimin başlarında, tam planlandığı gibi gitmeyen

that did not go exactly as planned.

büyük ölçekli bir etkinliğe öncülük ettim.

I'm lying to you. It was terrible.

Yalan söylüyorum. Berbattı.

And when I debriefed the event with my manager,

Etkinliği yöneticimle değerlendirdiğimde

I just knew that she was going to run down the list

muhtemelen doğumumdan itibaren, şimdiye dek yapmış olduğum

of every mistake I had ever made,

tüm hataların listesini

probably from birth.

sayacağını biliyordum.

But instead, she opened with a question:

Onun yerine, bir soru ile başladı:

What was your intention?

Niyetin neydi?

I was surprised but relieved.

Şaşırmıştım ama rahatlamıştım.

She knew that I was already beating myself up,

Benim zaten kendimi dövüyor olduğumu biliyordu

and that question invited me to learn from my own mistakes

ve bu soru, zaten kırılgan olan öz güvenime zarar vermek yerine

instead of damage my already fragile confidence.

beni kendi hatalarımdan öğrenmeye davet etti.

Curiosity invites people to be in charge of their own learning.

Merak, insanları kendi öğrenmelerinden sorumlu olmaya davet eder.

That exchange, it helped me approach my next project

Bu değişim, bir sonraki projeme

with the expectation of success.

başarı beklentisiyle yaklaşmama yardımcı oldu.

Permission, community, curiosity:

İzin, topluluk, merak:

all of these are the things that we will need to breed the confidence

tüm bunlar, öz güveni beslemek için ihtiyaç duyacağımız şeyler

that we'll absolutely need to solve our greatest challenges

en büyük sorunlarımızı çözmek

and to build the world we dream,

ve eşitsizliğin sona erdiği adaletin gerçek olduğu

a world where inequity is ended and where justice is real,

dışarıda ve içeride özgür olacağımız çünkü hepimiz özgür olana kadar

a world where we can be free on the outside and free on the inside

hiçbirimizin özgür olmadığını bildiğimiz bir dünya inşa etmek için

because we know that none of us are free until all of us are free.

kesinlikle ihtiyacımız olan şeylerdir.

A world that isn't intimidated by confidence

Bir kadında ya da siyahi birinde

when it shows up as a woman

ya da tercih ettiğimiz liderlik arketiplerinin dışında

or in black skin

herhangi bir kimsede

or in anything other than our preferred archetypes of leadership.

ortaya çıktığı zaman öz güvenden korkmayan bir dünya.

A world that knows that that kind of confidence

Bu tür bir öz güvenin, tam da istediğimiz geleceğin kilidini açmak için

is exactly the key we need to unlock the future that we want.

ihtiyacımız olan anahtar olduğunu bilen bir dünya.

I have enough confidence to believe that that world

O dünyanın bir gün gerçekleşeceğine

will indeed come to pass,

ve bunu başaracak olanların

and that we are the ones to make it so.

bizler olduğuna inanacak öz güvene sahibim.

Thank you so much.

Çok teşekkürler.

(Applause)

(Alkış)