Don't fail fast -- fail mindfully | Leticia Gasca

Çeviri: Cem Turkel Gözden geçirme: Cihan Ekmekçi

[This talk contains mature language Viewer discretion is advised]

[Yetişkinlere yönelik dil içerir. İzleyicinin bilgisine sunulur.]

If we traveled back to the year 800 BC,

Milattan önce 800 yılına gitseydik

in Greece, we would see that merchants whose businesses failed

Yunanistan'da, işlerinde başarısız olmuş tüccarların

were forced to sit in the marketplace with a basket over their heads.

pazarda kafalarına sepet geçirilip oturtulduklarını görürdük.

In premodern Italy,

Eski İtalya'da,

failed business owners, who had outstanding debts,

ödenmemiş borçları olan iş sahiplerini

were taken totally naked to the public square

şehir meydanına çırılçıplak bir şekilde götürülüp

where they had to bang their butts against a special stone

kalabalık onlarla alay ederken

while a crowd jeered at them.

popolarını özel bir taşa vurdurturlardı.

In the 17th century in France,

17. yüzyıl Fransa'sında

failed business owners were taken to the center of the market,

başarısız iş sahipleri pazarın merkezine götürülüp

where the beginning of their bankruptcy was publicly announced.

işlerinin iflasları anons edilirdi.

And in order to avoid immediate imprisonment,

Hapis cezası almamak için

they had to wear a green bonnet

yeşil bone takarak gezmeleri gerekirdi

so that everyone knew they were a failure.

ki herkes başarısız olduklarını bilsin.

Of course, these are extreme examples.

Bunlar tabii ki aşırı örnekler.

But it is important to remember

Fakat hatırlamak gerekir ki

that when we excessively punish those who fail,

birinin başarısızlığını cezalandırırken

we stifle innovation and business creation,

inovasyon ve iş yaratımını,

the engines of economic growth in any country.

yani bir ülkenin ekonomik büyümesinin yollarını bastırırız.

Time has passed, and today we don't publicly humiliate failed entrepreneurs.

Zaman geçti ve bugün başarısız girişimcileri aşağılamıyoruz.

And they don't broadcast their failures on social media.

Onlar da başarısızlıklarını sosyal medyada yayınlamıyorlar.

In fact, I think that all of us can relate with the pain of failure.

Hatta bence hepimiz başarısızlığın acısını biliyoruz.

But we don't share the details of those experiences.

Fakat bu deneyimlerin detaylarını paylaşmıyoruz.

And I totally get it, my friends, I have also been there.

Bunu çok iyi anlıyorum, arkadaşlar, ben de o yollardan geçtim.

I had a business that failed

İflas eden bir işletmem vardı

and sharing that story was incredibly hard.

ve o hikayeyi anlatmak inanılmaz derecede zordu.

In fact, it required seven years, a good dose of vulnerability

Hatta yedi sene, çokça zafiyet,

and the company of my friends.

ve arkadaşlarımın desteği gerekti.

This is my failure story.

Benim başarısızlık hikayem böyle.

When I was in college, studying business, I met a group of indigenous women.

Üniversitede, işletme okurken bir grup yerli kadınla tanıştım.

They lived in a poor rural community in the state of Puebla, in central Mexico.

Meksika'nın ortasında, Puebla eyaletinde yoksul bir kırsal toplulukta yaşıyorlardı.

They made beautiful handmade products.

Çok güzel el işi ürünler yapıyorlardı.

And when I met them and I saw their work,

Onlarla tanışıp işlerini gördüğümde

I decided I wanted to help.

yardım etmek istediğime karar verdim.

With some friends, I cofounded a social enterprise

Birkaç arkadaşımla sosyal bir girişim kurdum.

with the mission to help the women create an income stream

Amacım bu kadınlara bir gelir kaynağı yaratmak

and improve their quality of life.

ve yaşam kalitelerini arttırmaktı.

We did everything by the book,

Her şeyi kitabına göre yaptık,

as we had learned in business school.

işletme fakültesinde öğrendiğimiz gibi.

We got investors,

Yatırımcılar bulduk

we spent a lot of time building the business and training the women.

işi kurmak ve kadınları eğitmek için çok zaman harcadık.

But soon we realized we were novices.

Sonunda acemi olduğumuzu anladık.

The handmade products were not selling,

El işi ürünler satmıyordu

and the financial plan we had made was totally unrealistic.

ve yaptığımız finansal plan hiç gerçekçi değildi.

In fact, we worked for years without a salary,

Hatta yıllarca maaş almadan çalıştık,

hoping that a miracle would happen,

bir mucize olacağını,

that magically a great buyer would arrive

büyülü bir şekilde bir alıcının gelip

and she would make the business profitable.

işletmemizin karlı olmasını sağlayacağını umarak.

But that miracle never happened.

Bu mucize asla gerçekleşmedi.

In the end, we had to close the business,

Sonunda işi kapatmamız gerekti

and that broke my heart.

ve kalbim kırılmıştı.

I started everything to create a positive impact

Her şeyi, zanaatkarların hayatına

on the life of the artisans.

pozitif bir katkı sağlamak için başlatmıştım.

And I felt that I have done the opposite.

Ve tam tersini yapmış gibi hissettim.

I felt so guilty

O kadar suçlu hissettim ki

that I decided to hide this failure

bu başarısızlığı, sohbetlerimden

from my conversations and my resume for years.

ve özgeçmişimden yıllarca saklamaya karar verdim.

I didn't know other failed entrepreneurs,

Başarısız olmuş başka bir girişimci tanımıyordum

and I thought I was the only loser in the world.

ve kendimi dünyadaki tek kaybeden sanıyordum.

One night, seven years later, I was out with some friends

Bir gece, yedi yıl sonra, birkaç arkadaşımla dışarıdaydım

and we were talking about the life of the entrepreneur.

ve girişimci yaşamından konuşuyorduk.

And of course, the issue of failure came out.

Doğal olarak konu başarısızlığa geldi.

I decided to confess to my friends the story of my failed business.

İflas eden işimin hikayesini itiraf etmeye karar verdim.

And they shared similar stories.

Onlar da benzer hikayeler paylaştılar.

In that moment, a thought became really clear in my mind:

O anda, bir düşünce aklımda netleşti:

all of my friends were failures.

Arkadaşlarımın hepsi birer fiyaskoydu.

(Laughter)

(Kahkahalar)

Being more serious, that night I realized

Ciddi olmak gerekirse o gece farkettim ki

that A: I wasn't the only loser in the world,

A) Dünyadaki tek kaybeden ben değilmişim

and B: we all have hidden failures.

ve B) Hepimizin gizli başarısızlıkları varmış.

Please tell me if that is not true.

Eğer yanlışsam lütfen söyleyin.

That night was like an exorcism for me.

O gece benim için şeytan çıkarmak gibiydi.

I realized that sharing your failures makes you stronger, not weaker.

Farkettim ki başarısızlığınızı paylaşmak sizi daha güçlü yapar, daha zayıf değil.

And being open to my vulnerability

Zaafiyetlerime açık olmak

helped me connect with others in a deeper and more meaningful way

diğerleriyle daha derin ve anlamlı bir şekilde bağlanmamı

and embrace life lessons I wouldn't have learned previously.

ve önceden öğrenemeyeceğim hayat derslerini sahiplenmemi sağladı.

As a consequence of this experience

Bu deneyimin

of sharing stories of businesses that didn't work,

yürümeyen işlerin hikayelerini anlatmamın bir sonucu olarak

we decided to create a platform of events

başkalarının kendi başarısızlık hikayelerini anlatabileceği

to help others share their failure stories.

bir etkinlik platformu kurmaya karar verdik.

And we called it Fuckup Nights.

Adını da Fuckup Nights koyduk.

Years later, we also created a research center

Yıllar sonra, başarısızlığın hikayesine

devoted to the story of failure

ve onun iş, insanlar ve topluluk üzerindeki etkilerine adanmış

and its implications on business, people and society

bir araştırma merkezi kurduk,

and as we love cool names, we called it the Failure Institute.

havalı isimleri sevdiğimizden adını Failure Institute koyduk.

It has been surprising to see

Bir girişimicinin sahneye çıkıp

that when an entrepreneur stands on a stage

başarısızlık hikayesini anlattığında

and shares a story of failure,

bu deneyimden keyif alabiliyor olması

she can actually enjoy that experience.

çok şaşırtıcıydı.

It doesn't have to be a moment of shame and embarrassment,

Geçmişte olduğu gibi

bir utanç veya mahcubiyet anı olması gerekmiyordu.

as it used to be in the past.

It is an opportunity to share lessons learned

Çıkarılan dersleri paylaşmak

and build empathy.

ve empati yapmak için bir fırsat.

We have also discovered

Şunu da fark ettik ki

that when the members of a team share their failures, magic happens.

bir ekibin üyeleri başarısızlıklarını paylaştıklarında büyü gerçekleşir.

Bonds grow stronger and collaboration becomes easier.

Aralarındaki bağlar güçlenir ve işbirliği yapmak kolaylaşır.

Through our events and research projects,

Etkinlik ve araştırma projelerimizde

we have found some interesting facts.

enteresan gerçekler keşfettik.

For instance, that men and women react in a different way

Örneğin bir işletme iflas ettiğinde

after the failure of a business.

erkekler ve kadınlar farklı tepkiler gösterir.

The most common reaction among men

Erkekler arasında en yaygın tepki

is to start a new business within one year of failure,

iflasın ilk yılı içerisinde farklı bir sektörde

but in a different sector,

yeni bir iş kurmak iken

while women decide to look for a job

kadınlar iş aramaya karar verip

and postpone the creation of a new business.

yeni bir iş kurmayı erteliyorlar.

Our hypothesis is that this happens

Bizim hipotezimiz şu ki

because women tend to suffer more from the impostor syndrome.

bunun sebebi kadınların kimlik hırsızı sendromuna yakalanmalaya yakınlıkları.

We feel that we need something else to be a good entrepreneur.

İyi bir girişimci olmak için başka bir şeye ihtiyacımız varmış gibi gelir.

But I have seen that in many, many cases women have everything that's needed.

Fakat pek çok kez kadınların gereken her şeye sahip olduğunu gördüm.

We just need to take the step.

Sadece o adımı atmamız gerekir.

And in the case of men,

Erkekler için ise

it is more common to see that they feel they have enough knowledge

yeterli bilgiye sahip olduklarını düşünüp

and just need to put it in practice in another place with better luck.

daha fazla şans ile başka yerde tekrar denemenin daha yaygın olduğunu gördük.

Another interesting finding has been

Başka bir enteresan bulgu ise

that there are regional differences on how entrepreneurs cope with failure.

girişimcilerin başarısızlıkla nasıl baş ettiğinin bölgelere göre değişmesi.

For instance, the most common reaction

Örneğin Amerika kıtasında bir işin

after the failure of a business in the American continent

iflasının ardından yapılan en yaygın tepki

is to go back to school.

okula geri dönmek.

While in Europe, the most common reaction is to look for a therapist.

Avrupa'da ise en yaygın tepki bir terapist aramak.

(Laughter)

(Kahkahalar)

We're not sure which is a better reaction after the failure of a business,

İflastan sonraki tepkilerden hangisi daha iyi emin değiliz

but this is something we will study in the future.

fakat bu ileride araştıracağımız bir konu.

Another interesting finding has been

Başka bir enteresan bulgu da

the profound impact that public policy has on failed entrepreneurs.

kamu politikasının başarısız girişimciler üzerindeki derin etkisi.

For instance, in my country, in Mexico,

Örneğin ülkem Meksika'da

the regulatory environment is so hard,

düzenleyici çevre o kadar zor ki

that closing a business can take you a lot of time and a lot of money.

bir işi kapatmak çok fazla zaman ve paranıza mal olabilir.

Let's begin with the money.

Para ile başlayalım.

In the best possible scenario,

En iyi senaryoda

meaning you don't have problems with partners,

ortaklarınızla, sağlayıcılarınızla, müşterilerinizle,

providers, clients, employees,

çalışanlarınızla bir probleminiz yoksa

in the best possible scenario,

en iyi senaryoda

officially closing a business will cost you 2,000 dollars.

işletmenizi kapatmak size 2.000 dolara mal olur.

Which is a lot of money in Mexico.

Bu Meksika'da çok büyük bir para.

Someone who earns the minimum wage

Asgari ücretle çalışan birisinin

would have to work for 15 months to save this amount.

bu miktarı biriktirmesi için 15 ay çalışması gerekir.

Now, let's talk about the time.

Şimdi de zamandan bahsedelim.

As you may know, in most of the developing world,

Bildiğiniz gibi gelişmekte olan ülkelerin çoğunda

the average life expectancy of a business is two years.

bir şirketin ortalama ömrü iki yıldır.

In Mexico, the process of officially closing a business takes two years.

Meksika'da bir işi resmi olarak kapatmak iki yıl sürer.

What happens when the average life expectancy of a business

Bir işin ortalama ömrü

is so similar to the time it will take you to close it if it doesn't work?

kapatmakla geçen süre yakınsa ne olur?

Of course, this discourages business creation

Tabii ki iş yaratma cesaretini kırar

and promotes informal economy.

ve kayıt dışı ekonomiyi teşvik eder.

In fact, econometric research has proved

Hatta ekonometrik çalışmalar kanıtladı ki

that if the process of declaring bankruptcy takes less time and less money,

iflas ilan etme süre ve maliyeti azaldıkça

more new firms will enter the market.

pazara giren yeni şirketlerin sayısı artar.

For this reason, in 2017,

Bu sebepten, 2017 yılında

we proposed a series of public policy recommendations

Meksika'da resmi olarak iş kapatmak için

for the procedure of officially closing businesses in Mexico.

bir dizi kamu politikası tavsiyesi sunduk.

For a whole year,

Tüm bir sene için

we worked with entrepreneurs from all over the country

ülkenin her tarafından girişimcilerle

and with Congress.

ve meclis ile çalıştık.

And the good news is that we managed to help change the law.

İyi haber şu ki yasanın değişmesine yardımcı olduk.

Yay!

Yehu!

(Applause)

(Alkışlar)

The idea is that when the new regulation comes into force,

Yeni yasa uygulanmaya başladığında

entrepreneurs will be able to close their businesses in an online procedure

girişimciler internet üzerinden işlerini kapatabilecek,

that is faster and inexpensive.

daha hızlı ve ucuz bir şekilde.

(Sighs)

(İç çeker)

On the night we invented Fuckup Nights,

Fuckup Nights'ı icat ettiğimiz gece

we never imagined that the movement would grow this big.

bu hareketin bu kadar büyüyeceğini tahmin etmemiştik.

We are in 80 countries now.

Şu anda 80 ülkedeyiz.

In that moment, our only intention

O zaman, tek amacımız

was to put the topic of failure on the table.

başarısızlık konusunu masaya yatırmaktı.

To help our friends see that failure is something we must talk about.

Başarısızlığın konuşulması gereken bir şey olduğunu arkadaşlarımıza göstermek.

It is not a cause of humiliation, as it used to be in the past,

Eskiden olduğu gibi bir aşağılama sebebi

or a cause of celebration, as some people say.

veya bazılarının dediği gibi kutlama sebebi değil.

In fact, I want to confess something.

Hatta bir şey itiraf etmek istiyorum.

Every time I listen to Silicon Valley types or students

Silikon Vadisi tiplerini ve öğrencilerini

bragging about failing fast and often like it's no big deal, I cringe.

hızlı ve sık başarısız olmayı önemsiz görüp bobürlendiklerinde utanıyorum.

Because I think that there is a dark side on the mantra "fail fast."

Çünkü bence "hızlı başarısız olmak" sloganının karanlık bir tarafı var.

Of course, failing fast is a great way to accelerate learning

Tabii ki hızlı başarısız olmak öğrendirmeyi hızlandırmanın

and avoid wasting time.

ve zaman kaybetmeyi önlemenin bir yolu.

But I fear that when we present rapid failure

Fakat hızlı kaybetmenin

to entrepreneurs as their one and only option,

girişimcilere tek seçenekmiş gibi göstermenin

we might be promoting laziness.

tembelliği teşvik etmesinden korkuyorum.

We might be promoting that entrepreneurs give up too easily.

Girişimcileri erkenden pes etmeye teşvik ediyor olabiliriz.

I also fear that the culture of rapid failure

Hızlı kaybetme kültürünün

could be minimizing the devastating consequences

bir işi iflas ettirmenin yıkıcı sonuçlarını

of the failure of a business.

minimize etme ihtimalinden de korkuyorum.

For instance, when my social enterprise died,

Örneğin sosyal girişimim kapandığında

the worst part was that I had to go back to the indigenous community

en kötü kısmı, yerel halka dönüp

and tell the women that the business had failed

o kadınlara işimin battığını

and it was my fault.

ve benim hatam olduğunu söylememdi.

For some people this could be seen like a great learning opportunity for me,

Bazılarına göre bu benim için iyi bir öğrenme fırsatı gibi görünebilir

but the truth is that the closure of this business

fakat aslında bu işin kapanması

represented much more than that.

bundan çok daha fazlasını temsil ediyordu.

It meant that the women would stop receiving an income

O kadınların gerçekten ihtiyacı olan

that they really needed.

gelirlerinin durması demekti.

For this reason, I want to propose something.

Bu nedenle bir şey önermek istiyorum.

I want to propose that just as we put aside the idea

Başarısız girişimcileri topluluk önünde

of publicly humiliating failed entrepreneurs,

aşağılamaktan vazgeçtiğimiz gibi

we must put aside the idea that failing fast is always the best.

başarısız olmanın her zaman iyi olduğu düşüncesinden de vazgeçmeliyiz.

And I want to propose a new mantra:

Yeni bir slogan önermek istiyorum:

fail mindfully.

bilinçli şekilde başarısız olun.

We must remember that businesses are made of people,

Unutmayın ki işletmeler insanlardan oluşur.

businesses are not entities that appear and disappear

İşletmeler sihirli bir şekilde hiç bir sonucu olmadan

magically without consequences.

belirip kaybolan varlıklar değiller.

When a firm dies, some people will lose their jobs.

Bir firma battığında bazı insanlar işlerini kaybeder.

And others will lose their money.

Bazıları da paralarını.

And in the case of social and green enterprises,

Sosyal ve yeşil işletmelerde ise

the death of this business can have a negative impact

işletmenin batmasının hizmet etmeye çalıştığımız

on the ecosystems or communities they were trying to serve.

ekosistem ve topluluklarda negatif bir etkisi olabilir.

But what does it mean to fail mindfully?

Peki bilinçli bir şekilde başarısız olmak ne demek?

It means being aware of the impact, of the consequences

İşletmenin iflasının yaratacağı etkinin

of the failure of that business.

ve sonuçların farkında olmak demek.

Being aware of the lessons learned.

Çıkarılan derslerin farkında olmak

And being aware of the responsibility

ve bu derslerin dünyayla paylaşılması

to share those learnings with the world.

sorumluluğunun farkında olmak.

Thank you.

Teşekkür ederim.

(Applause)

(Alkışlar)