How burnout makes us less creative | The Way We Work, a TED series

Transcriber: TED Translators admin

Çeviri: Eda Nur Şahaner Gözden geçirme: Can Boysan

A few years ago, my obsession with productivity

Birkaç yıl önce üretkenlik takıntım

got so bad that I suffered an episode of burnout

öyle kötü bir hal aldı ki

beni aşırı korkutan bir tükenmişlik yaşadım.

that scared the hell out of me.

I'm talking insomnia, weight gain, hair loss -- the works.

Uykusuzluk, kilo kaybı, saç dökülmesi ve her şeyden bahsediyorum.

I was so overworked that my brain

O kadar çok çalışıyordum ki

literally couldn't come up with another idea.

beynim resmen yeni bir fikir üretemiyordu.

That indicated to me that my identity was linked with this idea of productivity.

Bu bana kimliğimin üretkenlik fikrine bağlı olduğunu gösterdi.

[The Way We Work]

[Çalışma Şeklimiz]

Do you feel guilty if you haven't been productive enough during the day?

Gün içinde yeterince üretken olmadığınızda suçlu hissediyor musunuz?

Do you spend hours reading productivity hacks,

Daha üretken olmak için üretkenlik taktikleri okumaya,

trying new frameworks and testing new apps

yeni sistemleri ve yeni uygulamaları denemeye

to get even more done?

saatler harcıyor musunuz?

I've tried them all -- task apps, calendar apps,

Ben hepsini denedim, görev, takvim

ve zaman yönetimi uygulamaları,

time-management apps,

things that are meant to manage your day.

gün yönetimine yarayan şeyler.

We've been so obsessed with doing more

Daha fazla şey yapmaya o kadar takıntılıyız ki

that we've missed the most important thing.

en önemli şeyi kaçırıyoruz.

Many of these tools aren't helping.

Bu araçların çoğu işe yaramıyor.

They're making things worse.

İşleri daha kötü hale getiriyorlar.

OK, let's talk about productivity for a second.

Peki, biraz üretkenlikten konuşalım.

Historically, productivity as we know it today

Tarihsel olarak, bugün bildiğimiz üretkenlik,

was used during the industrial revolution.

sanayi devriminde kullanılmıştır.

It was a system that measured performance based on consistent output.

Sürekli çıktıya dayanarak performansı ölçen bir sistemdi bu.

You clocked into your shift

Vardiyanıza başlıyordunuz

and were responsible for creating X number of widgets

ve seri üretim hattında X sayıda alet üretmekten

on the assembly line.

sorumlu oluyordunuz.

At the end of the day, it was pretty easy to see

Günün sonunda kimin sıkı çalıştığını,

who worked hard and who hadn't.

kimin çalışmadığını görmek çok kolaydı.

When we shifted to a knowledge economy,

Bilgi ekonomisine geçiş yaptığımızda

people suddenly had tasks that were much more abstract,

insanların aniden daha soyut görevleri oldu,

yazmak, problem çözmek ya da strateji geliştirmek gibi

things like writing, problem-solving or strategizing,

tasks that weren't easy to measure.

ölçmenin kolay olmadığı görevler bunlar.

Companies struggled to figure out

Şirketler kimin çalıştığını, kimin çalışmadığını

how to tell who was working and who wasn't,

nasıl söyleyecekleri konusunda sorun yaşadılar,

so they just adopted the old systems as best as they could,

bu yüzden, eski sistemleri en iyi şekilde uygulamaya çalıştılar,

bu da herkesi, günün her saniyesini

leading to things like the dreaded time sheet

nasıl geçirdiklerini kanıtlamak için baskı altında tutan

where everyone is under pressure

to justify how they spend every second of their day.

vardiya raporu gibi korkunç şeylere yöneltti.

There's just one problem.

Bir sorun var.

These systems don't make a lot of sense for creative work.

Bu sistemler yaratıcı çalışma için çok mantıklı değil.

We still think of productivity as an endurance sport.

Üretkenliği hâlâ bir dayanıklılık sporu gibi düşünüyoruz.

You try to churn out as many blog posts

Bloglar gibi seri üretim yapmaya çalışıyorsunuz

or we cram our day full of meetings.

ya da günlerimizi toplantılarla dolduruyoruz.

But this model of constant output isn't conducive to creative thought.

Ama bu sürekli çıktı modeli yaratıcı düşünceye yardımcı olmuyor.

Today, knowledge workers are facing a big challenge.

Günümüzde bilgi üreticileri büyük bir zorlukla karşı karşıya.

We're expected to be constantly productive and creative

Sürekli olarak aynı oranda

üretken ve yaratıcı olmamız bekleniyor.

in equal measure.

But it's actually almost impossible

Ama beyinlerimizin

for our brains to continuously generate new ideas

dinlenmeden, sürekli olarak

yeni fikirler üretmesi neredeyse imkânsızdır.

with no rest.

In fact, downtime is a necessity for our brain

Aslında çalışmamak, beynimizin toparlanması

to recover and to operate properly.

ve düzgünce çalışması için bir gerekliliktir.

Consider that according to a team of researchers

Güney California Üniversitesi’ndeki bir grup araştırmacılara göre

from the University of Southern California,

zihinlerimizin gezinmesine izin vermek

letting our minds wander is an essential mental state

kimliğimizi geliştirmemize

ve toplumsal etkileşimler sürdürmemize

that helps us develop our identity,

process social interactions,

yardımcı olan önemli bir ruh halidir,

and it even influences our internal moral compass.

bu ruh hali içsel vicdanımızı bile etkiler.

Our need for a break flies in the face of our cultural narrative about hustling,

Ara verme ihtiyacımız, tez canlılık hakkındaki

kültürel anlatılarımızla zıt yönde,

in other words, the stories that we as a society

yani, başarının nasıl olduğu ve başarının nelere mal olduğunu

tell each other about what success looks like

toplumca birbirimize anlattığımız hikâyelerimizle ters düşüyor.

and what it takes to get there.

Stories like the American Dream,

En köklü inançlarımızdan biri olan

which is one of our most deeply rooted beliefs.

Amerikan Rüyası gibi hikâyelerden bahsediyorum.

This tells us that if we work hard, we'll be successful.

Amerikan Rüyası, çok çalışırsak başarılı olacağımızı söyler.

But there's a flip side.

Fakat madalyonun diğer yüzü de var.

If you aren't successful,

Başarılı değilseniz

it must mean that you're not working hard enough.

bu yeteri kadar çalışmadığınız anlamına geliyor.

And if you don't think you're doing enough,

Yeteri kadar çalıştığınızı düşünmüyorsanız,

of course you're going to stay late, pull all-nighters

geceleri uyumayacak, bütün gece çalışacak

and push yourself hard even when you know better.

ve daha iyi olduğunuzu bilseniz bile sınırlarını zorlayacaksınız.

Productivity has wrapped itself up in our self-worth,

Üretkenlik, öz değerimiz içinde kendisini saklamış,

so that it's almost impossible for us to allow ourselves

böylece, kendimize izin verip çalışmayı bırakmamız neredeyse imkânsız.

to stop working.

The average US employee only takes half of their allocated paid vacation leave,

Ortalama ABD çalışanları,

ücretli izinlerinin yalnızca yarısını kullanıyor,

further proving that even if we have the option

bu da ara verme fırsatımız olsa bile

to take a break, we don't.

ara vermediğimizi kanıtlıyor.

To be clear, I don't think that productivity

Açıkçası, bence üretkenlik

or trying to improve our performance is bad.

ya da performans yükseltmek kötü bir şey değil.

I'm just saying that the current models we're using to measure our creative work

Yalnızca yaratıcı çalışmalarımızı ölçen güncel modellerin

don't make sense.

mantıksız olduğunu söylüyorum.

We need systems that work with our creativity

Yaratıcılığımıza karşı sistemler yerine

yaratıcılığımızla çalışan sistemlere ihtiyacımız var.

and not against it.

[SO HOW DO WE FIX IT?]

[NASIL DÜZELTECEĞİZ?]

There is no quick fix for this problem.

Bu sorunun kolay bir çözümü yok.

And I know, I know, that sucks.

Bunun berbat olduğunu biliyorum.

No one loves a good framework or a good acronym

Kimse iyi bir sistemi

veya iyi bir kısaltmayı benim kadar sevmez.

better than me.

But the truth is everyone has their own narratives

Ama gerçek şu ki herkesin ortaya çıkarması gereken

that they have to uncover.

kendi anlatıları var.

It wasn't until I started digging around my own beliefs around work

Çalışmaya dair kendi inançlarımı gün yüzüne çıkarmaya başladığımda

that I began to unravel the root of my own work story,

kendi çalışma hikâyemin kökenini ortaya çıkarmaya,

finally being able to let go of destructive behaviors

sonunda yıkıcı davranışları bırakabilmeye

and make positive, long-lasting changes.

ve olumlu, kalıcı değişiklikler yapmaya başladım.

And the only way to do that

Bunu yapmanın tek yolu

is by asking yourself some hard questions.

kendinize zor sorular sormak.

Does being busy make you feel valuable?

Meşgul olmak sizi daha değerli mi yapıyor?

Who do you hold up as an example of success?

Başarı örneği olarak kimi görüyorsunuz?

Where did your ideas of work ethic come from?

İş etiğiyle ilgili düşünceleriniz nereden geliyor?

How much of who you are is linked to what you do?

Kimliğinizin ne kadarı ne yaptığınıza bağlı?

Your creativity, it has its own rhythms.

Yaratıcılığınızın kendi ritmi var.

Our energy fluctuates daily, weekly, even seasonally.

Enerjimiz günlük, haftalık hatta mevsimsel olarak yükselip düşüyor.

I know that I'm always more energetic at the beginning of the week

Haftanın sonundan ziyade

hafta başında daha enerjik olduğumu biliyorum,

than at the end,

so I front-load my workweek to account for that fact.

buna uygun olarak çalışmalarımı hafta başına yüklüyorum.

As a proud night owl, I free up my afternoons and evenings

Bir gece kuşu olarak öğlenlerimi ve akşamlarımı

yaratıcı çalışmalara ayırmıyorum.

for creative work.

And I know I'll get more writing done

Keyifli kış aylarında yaz aylarından daha çok

in the cozy winter months than during the summer.

yazı yazacağımı da biliyorum.

And that's the secret.

İşte sır bu.

Dismantling myths, challenging your old views,

Mitleri parçalamak, eski düşüncelerine meydan okumak,

identifying your narratives --

anlatılarını tespit etmek-

this is the real work that we need to be doing.

yapmamız gereken asıl şey bu.

We aren't machines,

Biz makine değiliz

and I think it's time that we stopped working like one.

ve bence makine gibi çalışmayı bırakma vaktimiz geldi.