What baby boomers can learn from millennials at work -- and vice versa | Chip Conley

Çeviri: Meltem Erdoğan Gözden geçirme: Cihan Ekmekçi

It was my third day on the job at a hot Silicon Valley start-up

Silikon Vadisi'nde, çiçeği burnunda bir start-up'taki işimin üçüncü günüydü.

in early 2013.

2013 yılının ilk ayları.

I was twice the age of the dozen engineers in the room.

Yaşım, ortamdaki onlarca mühendisin yaşından iki kat daha fazlaydı.

I'd been brought in to the company

Şirkete çağrılmıştım

because I was a seasoned expert in my field,

çünkü alanımda oldukça deneyimli bir uzmandım,

but in this particular room,

fakat bu salonda,

I felt like a newbie amongst the tech geniuses.

tekno-dehaların arasında kendimi çaylak gibi hissettim.

I was listening to them talk

Onları konuşurken dinledim

and thinking that the best thing I could do was be invisible.

ve yapabileceğim en iyi şeyin görünmemek olduğuna kanaat getirdim.

And then suddenly, the 25-year-old wizard leading the meeting stared at me

Sonra, toplantıyı yöneten 25'lik büyücü birden gözlerini bana dikti

and asked, "If you shipped a feature and no one used it,

ve sordu: "Yeni bir özellik sürsen fakat insanlar onu kullanmasa

did it really ship?"

gerçekten onu sürmüş olur musun?"

(Laughter)

(Gülüşmeler)

"Ship a feature"?

"Bir özellik sürmek?"

In that moment, Chip knew he was in deep ship.

Tam o anda, bendeniz Chip anladım ki hapı yutmuşum.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

I had no idea what he was talking about.

Ne dediği hakkında en ufak bir fikrim yoktu.

Orada öylece, biraz şaşkın, dikkatini başkasına yönelttiğinden

I just sat there awkwardly,

and mercifully, he moved on to someone else.

azıcık da minnettar bir şekilde oturdum kaldım.

I slid down in my chair,

Sandalyemden aşağı kayarak kayboldum

and I couldn't wait for that meeting to end.

ve hevesle toplantının bitmesini bekledim.

That was my introduction to Airbnb.

İşte Airbnb ile böyle tanıştım.

I was asked and invited by the three millennial cofounders

Y kuşağına mensup üç kurucu tarafından

to join their company

şirketlerine çağrılmıştım.

to help them take their fast-growing tech start-up

Benden hızla büyüyen teknoloji start-up'larını devralmamı

and turn it into a global hospitality brand,

ve küresel bir konaklama markasına çevirmemi istiyorlardı.

as well as to be the in-house mentor for CEO Brian Chesky.

Üstüne CEO Brian Chesky için mentorluk da yapacaktım.

Now, I'd spent from age 26 to 52 being a boutique hotel entrepreneur,

26 yaşından 52 yaşına kadar butik otel girişimcisi olarak çalışmıştım,

and so I guess I'd learned a few things along the way

sanırım bu süreçte bir şeyler öğrenmiştim

and accumulated some hospitality knowledge.

ve misafir ağırlama üzerine bilgi birikimim vardı.

But after my first week,

Gel gör ki birinci haftadan sonra

I realized that the brave new home-sharing world

anladım ki bu yepyeni ev paylaşım sistemi

didn't need much of my old-school bricks-and-mortar hotel insights.

öyle benim bildiğim otel, mal-mülk işleriyle pek alakalı değildi.

A stark reality rocked me:

Apaçık bir gerçeklik vardı beni sarsan:

What do I have to offer?

Benim bu insanlara verecek neyim vardı?

I'd never been in a tech company before.

Daha önce bir teknoloji şirketinde bulunmamıştım.

Five and a half years ago, I had never heard of the "sharing economy,"

beş buçuk yıl öncesine kadar ne "paylaşım ekonomisi"ni duymuş

nor did I have an Uber or Lyft app on my phone.

ne de telefonuma Uber ya da Lyft app indirmiştim.

This was not my natural habitat.

Benim doğal yaşam alanım bu değildi.

So, I decided at that moment that I could either run for the hills,

O an fark ettim ki ya topuklarımı vura vura kaçacaktım

or cast judgment on these young geniuses,

ya bu genç dehalara ahkam kesecektim

or instead, turn the judgment into curiosity

ya da ahkam yerine onlarda merak uyandırıp

and actually see if I could match my wise eyes with their fresh eyes.

bendeki tecrübenin onların tazeliğiyle uyuşup uyuşmayacağına bakacaktım.

I fancied myself a modern Margaret Mead amongst the millennials,

Y'lerin içinde, kendimi Margaret Mead'in modern hali gibi düşündüm

and I quickly learned that I had as much to offer them

ve kısa zamanda keşfettim ki onlara verebileceğim çok fazla şey vardı,

as they did to me.

tabii onların da bana.

The more I've seen and learned about our respective generations,

Kendi kuşaklarımız hakkında daha fazlasını öğrendikten sonra fark ettim ki

the more I realize that we often don't trust each other enough

kişisel birikimimizi paylaşmak için

to actually share our respective wisdom.

birbirimize genelde güvenmiyoruz.

We may share a border,

İki tarafın da ortak bir sınırı olabilir,

but we don't necessarily trust each other enough

fakat birbirimize içimizdeki bilgeliği sunmak için

to share that respective wisdom.

birbirimize çok fazla güvenmek zorunda da değiliz.

I believe, looking at the modern workplace,

Modern iş yerlerine baktığımda şunu görüyor ve inanıyorum ki

that the trade agreement of our time

bizim çağımızın ticari dayanağı

is opening up these intergenerational pipelines of wisdom

kuşaklararası bilgelik kanallarını açmak olmalı.

so that we can all learn from each other.

Böylece birbirimizden öğrenebiliriz.

Almost 40 percent of us in the United States

ABD'deki nüfusun neredeyse %40'ı

have a boss that's younger than us,

akranlarımdan daha genç patronlara sahip

and that number is growing quickly.

ve bu oran hızla artıyor.

Power is cascading to the young like never before

Güç daha önce hiç olmadığı kadar çok gençlerin elinde,

because of our increasing reliance on DQ:

çünkü DQ'ya giderek daha fazla güveniyoruz;

digital intelligence.

yani dijital zekâya.

We're seeing young founders of companies in their early 20s

Daha 20'lerinin başında gençler görüyoruz, şirket kuruyorlar;

scale them up to global giants by the time they get to 30,

30'larına geldiklerinde küresel devlerle yarışıyorlar;

and yet, we expect these young digital leaders

fakat bizler bu genç dijital liderlerin

to somehow miraculously embody the relationship wisdoms

aynı anda, mucizevi bir şekilde ilişkiler bazında da bilgin olmasını bekliyoruz.

we older workers have had decades to learn.

Kaldı ki bizim bunları öğrenmemiz on yıllarımızı almıştı.

It's hard to microwave your emotional intelligence.

Duygusal zekânızı mikro dalga hızıyla geliştirmek zor.

There's ample evidence that gender- and ethnically diverse companies

Cinsiyet ve etnisite çeşitliliğine sahip şirketlerin

daha etkin olduklarını gösteren birçok kanıt var.

are more effective.

But what about age?

Peki ya yaş?

This is a very important question, because for the first time ever,

Bu oldukça önemli bir soru çünkü tarihte ilk kez

we have five generations in the workplace at the same time, unintentionally.

iş yerinde, istemeden de olsa, beş kuşağı bir arada görüyoruz.

Maybe it's time we got a little more intentional

Belki de artık birlikte nasıl çalışacağımız konusunda

about how we work collectively.

biraz daha istekli olmanın zamanı geldi.

There have been a number of European studies

Avrupa'da yapılan birçok araştırmanın vardığı sonuç aynı:

that have shown that age-diverse teams are more effective and successful.

Yaş bakımından çeşitliliğe sahip ekipler daha etkili ve daha başarılı.

So why is that only eight percent of the companies

Peki çeşitlilik ve kaynaştırma programları olan

that have a diversity and inclusion program

ve cinsiyet veya ırk dağılımındaki stratejilerini

have actually expanded that strategy

aynı itinayla yaş çeşitliliğinde de uygulayan

to include age as just as important of a demographic as gender or race?

şirketlerin oranı neden sadece %8?

Maybe they didn't get the memo:

Belki de şunu unutmuşlardır:

the world is getting older!

Dünya yaş almakta!

One of the paradoxes of our time

Çağımızın paradokslarından bir tanesi şu:

is that baby boomers are more vibrant and healthy longer into life,

Bebek Patlaması kuşağı daha sağlıklı ve daha uzun yaşarken

we're actually working later into life,

bizler hayatın çoğunu çalışarak geçiriyoruz.

and yet we're feeling less and less relevant.

Yine de hayatla bağımız gittikçe azalıyor.

Some of us feel like a carton of milk -- an old carton of milk --

Bazılarımız kendini bir kutu bozuk süt gibi hissediyor.

with an expiration date stamped on our wrinkled foreheads.

Alın kırışıklıklarının ortasındaki son kullanma tarihi geçmiş gibi.

For many of us in midlife, this isn't just a feeling,

Orta yaşlardaki birçok insan için bu bir hissiyat değil;

it is a harsh reality, when we suddenly lose our job and the phone stops ringing.

birden işsiz kalınca ve telefon susunca yüzümüze vuran acı bir gerçek.

For many of us, justifiably, we worry that people see our experience

Haklı olarak birçoğumuz insanların deneyimlerimizi bir değer saymak yerine

as a liability, not an asset.

mecburiyet addetmesinden endişe duyuyor.

You've heard of the old phrase -- or maybe the relatively new phrase --

Eskilerden kalma şu sözü duymuşsunuzdur, gerçi çok eski sayılmaz,

"Sixty is the new forty, physically."

"60 yaşındakiler artık 40 gibi gösteriyor"

Right?

Öyle değil mi?

When it comes to power in the workplace today,

İş, çalışma ortamındaki güce gelince

30 is the new 50.

Yeni 50, artık 30 yaş oldu.

All right, well, this is all pretty exciting, right?

Evet, kulağa çok heyecan verici geliyor, değil mi?

(Laughter)

(Gülüşmeler)

Truthfully, power is moving 10 years younger.

İşin özü, güç 10 yaş gençleşti.

We're all going to live 10 years longer.

Hepimiz 10 sene daha uzun yaşacağız.

Do the math.

Siz hesaplayın.

Society has created a new 20-year irrelevancy gap.

Toplum, 20 yıllık bir bağlam boşluğu yarattı.

Midlife used to be 45 to 65,

Orta yaş 45 ile 65 arası kabul edilirdi

but I would suggest it now stretches into a midlife marathon 40 years long,

fakat bence o iş artık 40 yıllık bir orta yaş maratonuna dönüşüyor,

from 35 to 75.

35 ile 75 yaş arası.

But wait -- there is a bright spot.

Durun ama iyi bir yan da var.

Why is it that we actually get smarter and wiser about our humanity as we age?

Peki neden yaşlandıkça doğamız hakkında daha akılcı ve bilge oluyoruz?

Our physical peak may be our 20s,

Fiziksel olarak 20'lerimizde zirvedeyiz,

our financial and salary peak may be age 50,

finansal ve kazanç açısından 50'li yaşlar tepe noktası

but our emotional peak is in midlife and beyond,

ama duygusal anlamda en olgun zamanımız orta yaş ve sonrası

because we have developed pattern recognition about ourselves and others.

çünkü kendimiz ve diğerleri hakkında bir davranış paterni geliştirmiş oluyoruz.

So how can we get companies to tap into that wisdom

Peki, şirketler nasıl olacak da

of the midlife folks,

orta yaş insanların bilgeliğine erişirken

just as they nurture their digital young geniuses as well?

aynı zamanda ellerindeki dijital dahileri besleyebilecekler?

The most successful companies today and in the future

Bugünün ve geleceğin en güçlü şirketleri,

will actually learn how to create a powerful alchemy of the two.

bu iki grup arasında güçlü bir simya yaratmayı başaranlar olacak.

Here's how the alchemy worked for me at Airbnb:

Benim durumumda Airbnb'deki simya şöyle oluştu:

I was assigned a young, smart partner,

Bana genç ve zeki bir partner verdiler,

who helped me develop a hospitality department.

kendisi bir konaklama departmanı yaratmamda bana yardımcı oldu.

Early on, Laura Hughes could see that I was a little lost in this habitat,

Başlarda, Laura Hughes böylesi bir ortamda kaybolduğumu görebiliyordu,

so she often sat right next to me in meetings

toplantılarda genelde yanıma otururdu ki

so she could be my tech translator,

bana teknoloji tercümesi yapabilsin.

and I could write her notes and she could tell me, "That's what that means."

Ben onun için notlar alırdım, o da bana "o şeyin anlamını" söylerdi.

Laura was 27 years old,

Laura 27 yaşındaydı.

she'd worked for Google for four years

Hali hazırda Google'da 4 yıl çalışmıştı,

and then for a year and a half at Airbnb when I met her.

onunla tanıştığımızda da bir buçuk yıldır Airbnb'deydi.

Like many of her millennial cohorts,

Birçok Y Kuşağı mensubu gibi

she had actually grown into a managerial role

o da kendini yönetici olarak çalışmaya hazırlamıştı;

before she'd gotten any formal leadership training.

herhangi bir liderlik eğitimi almadan.

I don't care if you're in the B-to-B world,

Ticari ilişkinizin kurumlar arası mı,

the B-to-C world, the C-to-C world or the A-to-Z world,

kurumla tüketici arasında mı, tüketiciler arasında mı bilemiyorum.

business is fundamentally H-to-H:

Şundan eminim ki

ticaret temelde insanlar arasında yapılır.

human to human.

And yet, Laura's approach to leadership

Fakat Laura'nın liderliğe yaklaşımı

was really formed in the technocratic world,

gerçekten de teknokrtatik bir dünya içinde oluşmuştu

and it was purely metric driven.

ve tamamen ölçüme dayalıydı.

One of the things she said to me in the first few months was,

İlk birkaç ay içinde bana söylediği şeylerden biri şuydu:

"I love the fact that your approach to leadership

"Liderlik yaklaşımının, bizlerde Kutup Yıldızı'na dönüşen,

is to create a compelling vision that becomes a North Star for us."

merak uyandırıcı bir vizyona dayalı olmasını seviyorum"

Now, my fact knowledge,

Mesela sekiz saatlik mesaide

as in, how many rooms a maid cleans in an eight-hour shift,

kat görevlisinin temizleyeceği oda sayısı gibi işe dair bilgilerimin

might not be all that important in a home-sharing world.

ev paylaşım düzeninde çok da bir önemi olmayabilir.

My process knowledge of "How do you get things done?"

Fakat "işlerin nasıl halledildiğine" ilişkin bilgim,

based upon understanding the underlying motivations of everybody in the room,

ki bu genelde odadaki herkesin arka plan motivasyonunu anlamaya dayalıdır,

was incredibly valuable,

muazzam boyutta değerliydi,

in a company where most people didn't have a lot of organizational experience.

özellikle de çok fazla organizasyon geçmişi olmayan bir şirkette, öyledi.

As I spent more time at Airbnb,

Airbnb'de vakit geçirdikçe

I realized it's possible a new kind of elder was emerging

fark ettim ki iş yerlerinde

yeni bir "geçkin" türü oluşturmak mümkündü.

in the workplace.

Not the elder of the past, who actually was regarded with reverence.

Geçmişte olduğu gibi, hürmet edilen biri olmamak.

No, what is striking about the modern elder is their relevance,

Aslında bu modern "geçkinler"le alakalı çarpıcı olan şey,

their ability to use timeless wisdom and apply it to modern-day problems.

bilgeliklerini zaman-bağımsız kullanarak günümüzün sorunlarına uygulama yetileri.

Maybe it's time we actually valued wisdom as much as we do disruption.

Belki bilgelik kadar aksaklıklara da değer vermenin vakti gelmiştir.

And maybe it's time -- not just maybe, it is time --

Belki de artık, hatta kesinlikle

for us to definitely reclaim the word "elder"

"geçkin" kavramını yeniden tanımlayıp

and give it a modern twist.

modern bir çift anlam yüklemenin vakti.

The modern elder is as much an intern as they are a mentor,

Modern anlamda, mentor olduğumuz kadar çaylağız da.

because they realize, in a world that is changing so quickly,

Çünkü süratle değişen dünyada, yaşını almış "geçkin" insan anlıyor ki

their beginners' mind and their catalytic curiosity is a life-affirming elixir,

hayatla barışık olmanın iksiri, onların öğrenmeye meraklı zihinleri.

not just for themselves but for everyone around them.

Bu sadece kendi için değil yakınları için de geçerli.

Intergenerational improv has been known in music and the arts:

Kuşaklar arası improv müzik ve sanatta denendi.

think Tony Bennett and Lady Gaga

Tony Benner ve Lady Gaga'yı düşünün

or Wynton Marsalis and the Young Stars of Jazz.

ya da Wynton Marsalis ve The Young Stars of Jazz.

This kind of riffing in the business world is often called "mutual mentorship":

Genelde, iş dünyasında bu tarz düetlere "karşılıklı mentorluk" diyoruz:

millennial DQ for Gen X and boomer EQ.

Y Kuşağı DQ'suna karşılık, Bebek Patlaması ve X kuşağının EQ'su.

I got to experience that kind of intergenerational reciprocity with Laura

Benzer kuşaklararası alışverişi Laura ve yıldız takımımız olan

and our stellar data science team

veri bilim ekibiyle deneyimledim.

when we were actually remaking and evolving

Gerçekten de Airbnb'de akran değerlendirme sistemini

the Airbnb peer-to-peer review system,

yeniden tanımladık ve dönüştürdük,

using Laura's analytical mind and my human-centered intuition.

Laura'nın analitik zekâsını ve benim insan merkezli görülerimi kullanarak.

With that perfect alchemy of algorithm and people wisdom,

Algoritmanın ve insan aklının bu mükemmel simyası ile

we were able to create and instantaneous feedback loop

ev sahiplerinin misafirlerini daha iyi anlamalarına yardım edecek

that helped our hosts better understand the needs of our guests.

anlık geribildirim döngüsünü yaratmayı başardık.

High tech meets high touch.

Yüksek teknoloji derin iletişimle bir arada.

At Airbnb, I also learned as a modern elder

Airbnb'de modern bir geçkin olarak şunu da öğrendim;

that my role was to intern publicly and mentor privately.

görevim, topluluk karşısında denetlerken özelde insanlara mentorluk etmekti.

Search engines are brilliant at giving you an answer,

Arama motorları sorularınıza cevap vermede ustalar.

but a wise, sage guide can offer you just the right question.

Fakat bilge bir rehber sormanız gereken asıl soruyu bulmanızı sağlayabilir.

Google does not understand, at least not yet,

En azından şu an için Google

nuance like a finely attuned human heart and mind.

insan kalbi ve zihni arasındaki nüansı anlamıyor.

Over time,

Zamanla

to my surprise,

beni şaşırtan bir şekilde,

dozens and dozens of young employees at Airbnb sought me out

Airbnb'deki birçok genç çalışan beni aramaya başladı,

for private mentoring sessions.

birebir mentorluk dersleri almak üzere.

But in reality, we were often just mentoring each other.

Fakat gerçekte birbirimize karşılıklı olarak mentorluk ediyorduk.

In sum, CEO Brian Chesky brought me in for my industry knowledge,

Özetle, CEO Brian Chesky beni sektör hakkındaki bilgim için getirmişti.

but what I really offered was my well-earned wisdom.

Fakat gerçekte onlara verdiğim şey, yılların tecrübesiydi.

Maybe it's time we retire the term "knowledge worker"

Belki artık "bilgi işçisi" ifadesini tedavülden kaldırmanın vakti gelmiştir.

and replaced it with "wisdom worker."

Onun yerine "akıl işçisi" ifadesini kullanabiliriz.

We have five generations in the workplace today,

Bugün iş yerlerinde beş kuşak birlikte çalışıyoruz,

and we can operate like separate isolationist countries,

ister yalnızlık politikası güden ülkeler gibi oluruz,

or we can actually start to find a way to bridge these generational borders.

istersek de kuşaklar arası bir köprü kurmanın yolunu buluruz.

And it's time for us to actually look at how to change up the physics of wisdom

Şimdi bizler için aklın görüntüsünü değiştirme vakti.

so it actually flows in both directions,

Böylelikle süreç tersinir çalışabilir,

from old to young and from young to old.

gençten yaşlıya, yaşlıdan gence.

How can you apply this in your own life?

Peki bunu hayatınıza nasıl uyarlarsınız?

Personally, who can you reach out to

Kişisel bağlamda, karşılıklı mentorluk yapmak için

to create a mutual mentorship relationship?

kimler size erişebilir?

And organizationally, how can you create the conditions

Ve organizasyonel anlamda, kuşaklar arası bilgi alışverişini teşvik amaçlı

to foster an intergenerational flow of wisdom?

koşulları nasıl oluşturursunuz?

This is the new sharing economy.

İşte alın size yeni paylaşım ekonomisi.

Thank you.

Teşekkürler.

(Applause)

(Alkışlar)