You owe it to yourself to experience a total solar eclipse | David Baron

Translator: Suwitcha Chandhorn Reviewer: Kelwalin Dhanasarnsombut

Before I get to bulk of what I have to say,

ก่อนที่ผมจะขยายความสิ่งที่ผมจะพูด

I feel compelled just to mention a couple of things about myself.

ผมรู้สึกว่าจำเป็นที่จะต้อง กล่าวถึงตัวเองสักสองสามเรื่องก่อน

I am not some mystical,

ผมไม่ใช่คนประเภทบ้าเวทย์มนต์คาถา

spiritual sort of person.

งมงายในเรื่องทำนองสิ่งศักดิ์สิทธิ์

I'm a science writer.

ผมเป็นนักเขียนแนววิทยาศาสตร์

I studied physics in college.

ผมเรียนฟิสิกส์ในวิทยาลัย

I used to be a science correspondent for NPR.

ผมเคยเป็นนักข่าววิทยาศาสตร์ ให้กับสถานีวิทยุเอ็นพีอาร์

OK, that said:

โอเค นั่นหมายความว่า

in the course of working on a story for NPR,

ในการดำเนินรายการให้กับเอ็นพีอาร์

I got some advice from an astronomer

ผมได้คำแนะนำบางอย่าง จากนักดาราศาสตร์ท่านหนึ่ง

that challenged my outlook,

ซึ่งท้าทายการมองโลกของผมมาก

and frankly, changed my life.

และบอกตามตรงนะ มันเปลี่ยนผมไปเป็นคนละคนเลย

You see, the story was about an eclipse,

แน่ล่ะ เรื่องนี้เกี่ยวกับสุริยุปราคา

a partial solar eclipse that was set to cross the country

สุริยุปราคาบางส่วนที่พาดผ่านประเทศ

in May of 1994.

ในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1994

And the astronomer -- I interviewed him,

และนักดาราศาสตร์ท่านนั้นที่ผมสัมภาษณ์เขา

and he explained what was going to happen and how to view it,

ได้อธิบายว่ามันกำลังจะเกิดอะไรขึ้น และวิธีการที่จะรับชมมัน

but he emphasized that, as interesting as a partial solar eclipse is,

แต่เขาเน้นย้ำว่า แม้สุริยุปราคาบางส่วน จะน่าสนใจมากแค่ไหน

a much rarer total solar eclipse is completely different.

แต่สุริยุปราคาเต็มดวงที่หาดูยากกว่ามากนั้น ต่างกันราวฟ้ากับเหว

In a total eclipse, for all of two or three minutes,

สำหรับสุริยุปราคาเต็มดวง เป็นเวลาสองสามนาทีที่ดวงจันทร์

the moon completely blocks the face of the sun,

จะบดบังดวงอาทิตย์ทั้งหมดทั้งดวง

creating what he described as the most awe-inspiring spectacle

ก่อให้เกิดสิ่งที่เขาพรรณา ว่าเป็นภาพอันน่าตื่นเต้นสะกดใจที่สุด

in all of nature.

ในเหตุการณ์ทางธรรมชาติทั้งมวล

And so the advice he gave me was this:

และคำแนะนำที่เขาบอกผมคือเรื่องนี้

"Before you die," he said,

"ก่อนที่คุณจะตาย" เขากล่าว

"you owe it to yourself to experience a total solar eclipse."

"คุณต้องหาโอกาส ไปดูสุริยุปราคาเต็มดวงให้ได้สักครั้ง"

Well honestly, I felt a little uncomfortable

อืม บอกตามตรง ผมรู้สึกอึดอัด

hearing that from someone I didn't know very well;

ที่ได้ฟังเรื่องแบบนี้ จากคนที่ผมไม่ค่อยรู้จัก

it felt sort of intimate.

ผมรู้สึกว่าเขาล้ำเส้นไปหน่อย

But it got my attention, and so I did some research.

แต่มันก็สะกิดความสนใจของผมขึ้นมา ผมก็เลยไปหาข้อมูลเพิ่มเติม

Now the thing about total eclipses is,

เอาล่ะ เรื่องของสุริยุปราคาเต็มดวงก็คือว่า

if you wait for one to come to you,

ถ้าคุณจะรอให้มันมาหาคุณเอง

you're going to be waiting a long time.

คุณคงต้องรอจนแก่หง่อมไปเลย

Any given point on earth experiences a total eclipse

สุริยุปราคาเต็มดวงจะเกิด ณ จุดใดจุดหนึ่งบนโลก

about once every 400 years.

ราวหนึ่งครั้งในทุก ๆ 400 ปี

But if you're willing to travel, you don't have to wait that long.

แต่ถ้าคุณยอมที่จะเดินทางสักหน่อย คุณก็ไม่ต้องรอนานขนาดนั้น

And so I learned that a few years later, in 1998,

ฉะนั้น ผมเลยได้รู้มาอีกว่า อีกไม่กี่ปีต่อมา ในปี ค.ศ. 1998

a total eclipse was going to cross the Caribbean.

สุริยุปราคาเต็มดวงกำลังจะเกิดขึ้น ในแถบหมู่เกาะแคริบเบียน

Now, a total eclipse is visible only along a narrow path,

คราวนี้ สุริยุปราคาเต็มดวงจะมองเห็นได้ เพียงแค่ตามแนวเส้นแคบ ๆ

about a hundred miles wide,

ซึ่งมีความกว้างราวหนึ่งร้อยไมล์

and that's where the moon's shadow falls.

และนั่นเป็นตำแหน่งที่เงาดวงจันทร์ของจะพาดผ่าน

It's called the "path of totality."

มันเรียกว่า "แนวเส้นของคราสเต็มดวง"

And in February 1998,

ในเดือนกุมภาพันธ์ ปี ค.ศ. 1998

the path of totality was going to cross Aruba.

แนวเส้นของคราสเต็มดวง กำลังจะพาดผ่านประเทศอารูบา

So I talked to my husband, and we thought: February? Aruba?

ดังนั้นผมเลยบอกกับสามี และเราก็คิดว่า กุมภาพันธ์อย่างนั้นหรือ อารูบาอย่างนั้นหรือ

Sounded like a good idea anyway.

ก็ฟังดูเป็นความคิดที่ดีอยู่นะ

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

So we headed south,

ฉะนั้นเราก็เลยเดินทางลงใต้

to enjoy the sun and to see what would happen

เพื่อไปสำราญกับแสงอาทิตย์ แล้วดูซิว่าจะเกิดอะไรขึ้น

when the sun briefly went away.

เมื่อดวงอาทิตย์หายตัวไปชั่วคราว

Well, the day of the eclipse found us and many other people

ครับ ในวันที่เกิดคราส เรากับผู้คนอีกจำนวนมาก

out behind the Hyatt Regency,

อยู่ที่หลังโรงแรมไฮแอท รีเจนซี

on the beach,

บนชายหาด

waiting for the show to begin.

รอให้ปรากฏการณ์นั้นเกิดขึ้น

And we wore eclipse glasses with cardboard frames

เราสวมแว่นสุริยะที่มีกรอบเป็นกระดาษแข็ง

and really dark lenses that enabled us to look at the sun safely.

และเลนส์ที่มืดสนิทซึ่งทำให้เรา จ้องมองดวงอาทิตย์ได้อย่างปลอดภัย

A total eclipse begins as a partial eclipse,

สุริยุปราคาเต็มดวงเริ่มต้นขึ้น ด้วยคราสบางส่วนก่อน

as the moon very slowly makes its way in front of the sun.

ในตอนที่ดวงจันทร์ค่อย ๆ เคลื่อนที่ ผ่านหน้าดวงอาทิตย์อย่างช้า ๆ

So first it looked the sun had a little notch in its edge,

ดังนั้นในตอนแรกดวงอาทิตย์จะดูเหมือน มีรอยบากเล็ก ๆ ปรากฎขึ้นที่ขอบ

and then that notch grew larger and larger,

และจากนั้นรอยก็จะใหญ่ขึ้น ใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ

turning the sun into a crescent.

ทำให้ดวงอาทิตย์กลายเป็นเสี้ยว

And it was all very interesting, but I wouldn't say it was spectacular.

มันน่าสนใจมาก แต่ผมคงไม่อาจบอกได้ว่ามันสะกดใจ

I mean, the day remained bright.

หมายถึง ก็มันยังสว่างอยู่เลย

If I hadn't known what was going on overhead,

นี่ถ้าผมไม่รู้มาก่อนว่ามันกำลังจะเกิดอะไรขึ้น

I wouldn't have noticed anything unusual.

ผมคงไม่ทันสังเกตว่ามีอะไรผิดปรกติ

Well, about 10 minutes before the total solar eclipse was set to begin,

ครับ ราว 10 นาที ก่อนที่สุริยุปราคาจะเริ่มเต็มดวง

weird things started to happen.

เรื่องพิลึก ๆ ก็เกิดขึ้น

A cool wind kicked up.

จู่ ๆ ก็มีลมเย็น ๆ โชยมา

Daylight looked odd, and shadows became very strange;

แสงแดดดูแปลกไป และเงาก็เริ่มมีลักษณะแปลก ๆ

they looked bizarrely sharp,

พวกมันมีรูปร่างที่ดูพิลึกกึกกือ

as if someone had turned up the contrast knob on the TV.

ราวกับว่ามีใครมาบิด ปุ่มปรับความคมชัดของโทรทัศน์

Then I looked offshore, and I noticed running lights on boats,

และเมื่อผมมองออกไปนอกฝั่ง ผมเห็นแสงที่สาดไปบนเรือ

so clearly it was getting dark,

เห็นได้ชัดเลยว่ามันกำลังจะมืด

although I hadn't realized it.

ถึงแม้ว่ามันจะยังไม่มาถึงผม

Well soon, it was obvious it was getting dark.

แต่ไม่นานหรอก ชัดเจนเลยว่ามันกำลังจะมืดลง

It felt like my eyesight was failing.

ผมรู้สึกเหมือนว่าสายตาพร่ามัว

And then all of a sudden,

และจากนั้น ทันใดนั้นเอง

the lights went out.

แสงก็ดับวูบลง

Well, at that,

ณ ตอนนั้นแหละครับ

a cheer erupted from the beach,

ก็มีเสียงตะโกนกึกก้องดังมาจากชายหาด

and I took off my eclipse glasses,

ผมรีบถอดแว่นสุริยะออก

because at this point during the total eclipse,

เพราะในขณะนั้น ระหว่างสุริยุปราคาเต็มดวง

it was safe to look at the sun with the naked eye.

มันเป็นช่วงปลอดภัย ต่อการจ้องมองดวงอาทิตย์ด้วยตาเปล่า

And I glanced upward,

และผมเงยหน้าขึ้นไป

and I was just dumbstruck.

แล้วผมก็ถึงกับอึ้ง

Now, consider that, at this point, I was in my mid-30s.

คิดดูสิครับ ตอนนั้น ผมก็อยู่ในช่วงอายุสามสิบตอนกลาง ๆ แล้ว

I had lived on earth long enough to know what the sky looks like.

ผมอยู่บนโลกมานาน จนรู้ดีว่าท้องฟ้าหน้าตาเป็นอย่างไร

I mean --

ผมหมายถึง --

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

I'd seen blue skies and grey skies

ผมเคยเห็นท้องฟ้าสีฟ้า และท้องฟ้าสีเทา

and starry skies and angry skies

ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดาว และท้องฟ้าที่บ้าคลั่ง

and pink skies at sunrise.

ท้องฟ้าสีชมพูตอนพระอาทิตย์ขึ้น

But here was a sky I had never seen.

แต่นี่ผมเห็นท้องฟ้าที่ไม่เคยเห็นมาก่อน

First, there were the colors.

ทีแรก มันมีหลายสี

Up above, it was a deep purple-grey,

เหนือขึ้นไปบนนั้น มันเป็นสีเทาปนม่วงเข้ม

like twilight.

เหมือนกับช่วงพลบค่ำ

But on the horizon it was orange,

แต่ตรงขอบฟ้าเป็นสีส้ม

like sunset,

เหมือนกับตอนพระอาทิตย์ตก

360 degrees.

360 องศา

And up above, in the twilight,

และเหนือขึ้นไปบนนั้น ในแสงสนธยา

bright stars and planets had come out.

ดวงดาวเจิดจรัส และดาวเคราะห์ก็เผยโฉมออกมา

So there was Jupiter

มีดาวพฤหัสอยู่ตรงนั้น

and there was Mercury

และดาวพุธอยู่ตรงนี้

and there was Venus.

และมีดาวศุกร์ด้วย

They were all in a line.

พวกมันเรียงกันเป็นเส้น

And there, along this line,

และตรงนั้น ตามเส้นที่เห็น

was this thing,

มีสิ่งนี้

this glorious, bewildering thing.

สิ่งที่น่าพิศวง ส่องแสงเปล่งปลั่ง

It looked like a wreath woven from silvery thread,

รูปร่างมันเหมือนพวงหรีด ที่ถักจากเส้นด้ายสีเงิน

and it just hung out there in space, shimmering.

และมันลอยอยู่ตรงนั้น กลางอากาศ ส่องแสงแวววาว

That was the sun's outer atmosphere,

นั่นเป็นบรรยากาศรอบ ๆ ดวงอาทิตย์

the solar corona.

พระอาทิตย์ทรงกลด

And pictures just don't do it justice.

และภาพไม่ได้แค่สวยงามตามที่เห็น

It's not just a ring or halo around the sun;

มันไม่ได้เป็นแค่วงแหวนหรือรัศมี รอบดวงอาทิตย์เท่านั้น

it's finely textured, like it's made out of strands of silk.

มันถักทออย่างปราณีต ราวกับทำจากเกลียวไหม

And although it looked nothing like our sun,

และแม้ว่ามันจะดู ไม่เหมือนดวงอาทิตย์ของเราสักเท่าไหร่

of course, I knew that's what it was.

แต่แหงล่ะ ผมรู้ว่ามันคืออะไร

So there was the sun, and there were the planets,

ตรงนั้น มีทั้งดวงอาทิตย์ และดาวเคราะห์

and I could see how the planets revolve around the sun.

ผมมองเห็นเหล่าดาวเคราะห์ ปรากฎกายรอบดวงอาทิตย์

It's like I had left our solar system

ราวกับว่าผมได้ออกไปอยู่นอกระบบสุริยะของเรา

and was standing on some alien world,

และกำลังยืนอยู่บนโลกต่างดาวที่ไหนสักแห่ง

looking back at creation.

มองกลับมายังสรรพสิ่ง

And for the first time in my life,

และนี่ก็เป็นครั้งแรกในชีวิตของผม

I just felt viscerally connected to the universe

ที่ผมรู้สึกเชื่อมโยงจริง ๆ เข้ากับจักรวาล

in all of its immensity.

ในความกว้างใหญ่ไพศาลทั้งหมดของมัน

Time stopped,

เวลาหยุดนิ่ง

or it just kind of felt nonexistent,

หรือเรารู้สึกราวกับว่ามันไร้ตัวตน

and what I beheld with my eyes --

และสิ่งที่ผมเห็นเต็มสองตา --

I didn't just see it,

ผมไม่ได้แค่เห็นมัน

it felt like a vision.

มันดูเหมือนกับภาพนิมิต

And I stood there in this nirvana

และผมยืนอยู่ตรงนั้นในสวรรค์

for all of 174 seconds -- less than three minutes --

เป็นเวลาทั้งหมด 174 วินาที -- ไม่ถึงสามนาที --

when all of a sudden, it was over.

แล้วทันใดนั้นเอง ทุกอย่างก็ยุติ

The sun burst out,

พระอาทิตย์ส่องแสง

the blue sky returned,

ท้องฟ้ากลับมา

the stars and the planets and the corona were gone.

ดวงดาวและดาวเคราะห์และรัศมีหายไป

The world returned to normal.

โลกกลับมาเป็นเหมือนเก่า

But I had changed.

แต่ผมกลับเปลี่ยนไป

And that's how I became an umbraphile --

และนั่นเป็นสาเหตุที่ผมเสพติด การชมสุริยุปราคาเต็มดวง --

an eclipse chaser.

นักล่าสุริยุปราคา

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

So, this is how I spend my time and hard-earned money.

เพราะฉะนั้น นี่จึงเป็นการใช้เวลา และเงินทองที่หามาได้อย่างยากเย็นของผม

Every couple of years, I head off to wherever the moon's shadow will fall

ทุกสองสามปี ผมจะเดินไปยังที่ไหนก็ตาม ที่เงาของดวงจันทร์จะทอดผ่าน

to experience another couple minutes

เพื่อสัมผัสประสบการณ์ความสุขจากจักรวาล

of cosmic bliss,

อีกสักสองสามนาที

and to share the experience with others:

และเพื่อเป็นการแบ่งปันประสบการณ์กับผู้อื่น

with friends in Australia,

กับเพื่อนในออสเตรเลีย

with an entire city in Germany.

กับผู้คนทั้งเมืองในประเทศเยอรมันนี

In 1999, in Munich, I joined hundreds of thousands

ในปี ค.ศ. 1999 ที่มิวนิค ผมกับคนอีกหลายแสนคน

who filled the streets and the rooftops and cheered in unison

ยืนจองถนนกับหลังคากันเต็มพื้นที่ และโห่ร้องพร้อมกัน

as the solar corona emerged.

ขณะที่รัศมีของดวงอาทิตย์โผล่ออกมา

And over time, I've become something else:

และเมื่อเวลาผ่านไป ผมได้กลายเป็นอีกคนหนึ่ง

an eclipse evangelist.

เป็นผู้เผยแพร่สุริยุปราคา

I see it as my job

ผมคิดว่ามันเป็นหน้าที่ของผม

to pay forward the advice that I received all those years ago.

ที่จะส่งต่อคำแนะนำที่ผมได้รับ ตลอดหลายปีที่ผ่านมาให้กับคนอื่น ๆ

And so let me tell you:

ฉะนั้น ให้ผมได้บอกกับคุณเหอะ

before you die,

ก่อนที่คุณจะตาย

you owe it to yourself to experience a total solar eclipse.

คุณจะต้องหาโอกาส ไปดูสุริยุปราคาเต็มดวงให้ได้สักครั้ง

It is the ultimate experience of awe.

มันเป็นที่สุดของที่สุดประสบการณ์

Now, that word, "awesome," has grown so overused

ตอนนี้ คำว่า "สุดยอด" ถูกใช้กัน อย่างพร่ำเพรื่อสิ้นเปลืองกันจนเกินไป

that it's lost its original meaning.

จนไม่หลงเหลือความหมายเดิม

True awe, a sense of wonder and insignificance

ความสุดยอดที่แท้จริง สัมผัสแห่งความอัศจรรย์ และไม่สำคัญตน

in the face of something enormous and grand,

เมื่ออยู่ต่อหน้าบางสิ่ง ที่ใหญ่โตมโหฬารและน่าเกรงขาม

is rare in our lives.

ที่หาได้ยากในชีวิตเรา

But when you experience it, it's powerful.

แต่เมื่อคุณได้สัมผัสกับมัน มันช่างทรงพลัง

Awe dissolves the ego.

ความสุดยอดละลายตัวตน

It makes us feel connected.

มันทำให้เรารู้สึกเชื่อมโยงถึงกัน

Indeed, it promotes empathy and generosity.

อันที่จริง มันส่งเสริม ให้เกิดความเข้าอกเข้าใจและความมีน้ำใจ

Well, there is nothing truly more awesome than a total solar eclipse.

ครับ ไม่มีอะไรสุดยอดอย่างแท้จริง ยิ่งไปกว่าสุริยุปราคาเต็มดวงอีกแล้ว

Unfortunately, few Americans have seen one,

น่าเสียดาย ที่มีชาวอเมริกันแค่ไม่กี่คนได้เห็นมัน

because it's been 38 years

เพราะมันเป็นเวลา 38 ปีมาแล้ว

since one last touched the continental United States

นับตั้งแต่สุริยุปราคาครั้งก่อน ที่เกิดขึ้นบนแผ่นดินใหญ่ของสหรัฐ

and 99 years since one last crossed the breadth of the nation.

และ 99 ปีนับตั้งแต่สุริยุปราคาครั้งก่อน พาดผ่านแนวกว้างของประเทศ

But that is about to change.

แต่นั่นกำลังจะเปลี่ยนไป

Over the next 35 years,

ในอีก 35 ปีข้างหน้า

five total solar eclipses will visit the continental United States,

สุริยุปราคาเต็มดวงห้าครั้งจะมาเยือน แผ่นดินใหญ่ของสหรัฐอีกครั้ง

and three of them will be especially grand.

และมีสามครั้งในนั้น ที่จะยิ่งใหญ่เป็นพิเศษ

Six weeks from now, on August 21, 2017 --

หกสัปดาห์นับจากนี้ ในวันที่ 21 สิงหาคม ค.ศ. 2017 --

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

the moon's shadow will race from Oregon to South Carolina.

เงาของดวงจันทร์จะเคลื่อนที่อย่างรวดเร็ว จากโอเรกอนไปยังเซาท์แคโรไลนา

April 8, 2024, the moon's shadow heads north from Texas to Maine.

วันที่ 8 เมษายน ค.ศ. 2024 เงาของดวงจันทร์ จะมุ่งหน้าขึ้นเหนือจากเท็กซัสไปยังเมน

In 2045, on August 12,

ปี ค.ศ. 2045 ในวันที่ 12 สิงหาคม

the path cuts from California to Florida.

แนวเส้นจะตัดผ่าน จากแคลิฟอร์เนียไปยังฟลอริดา

I say:

ผมอยากจะบอกว่า

What if we made these holidays?

ถ้าเราประกาศให้มันเป็นวันหยุดล่ะ --

What if we --

ถ้าเรา --

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

What if we all stood together,

ถ้าเราทุกคนยืนอยู่ด้วยกัน

as many people as possible,

ให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้

in the shadow of the moon?

ใต้เงาของดวงจันทร์ล่ะ

Just maybe, this shared experience of awe would help heal our divisions,

บางที ประสบการณ์ร่วมของความสุดยอดนี้ จะช่วยประสานความแตกแยกของพวกเรา

get us to treat each other just a bit more humanely.

ช่วยให้เราปฏิบัติต่อกันและกัน อย่างมีมนุษยธรรมขึ้นอีกเล็กน้อย

Now, admittedly, some folks consider my evangelizing a little out there;

ทีนี้ ต้องยอมรับว่า บางคนคงคิดว่ามัน เป็นแค่การเผยแพร่เรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ของผม

my obsession, eccentric.

ความลุ่มหลง กระตือรือล้นของผมเอง

I mean, why focus so much attention on something so brief?

หมายถึง ทำไมต้องไปจดจ่อ กับอะไรที่มันสั้นมาก ๆ ด้วยล่ะ

Why cross the globe -- or state lines, for that matter --

ทำไมต้องข้ามโลก -- หรือเส้นแบ่งรัฐไป เพื่อสิ่งนั้นกัน --

for something that lasts three minutes?

เพื่ออะไรที่สั้นแค่สามนาทีแค่นั้นเนี่ยนะ

As I said:

ก็อย่างที่บอก

I am not a spiritual person.

ผมไม่ใช่คนเชื่อโชคลาง

I don't believe in God.

ผมไม่เชื่อในพระเจ้า

I wish I did.

ก็อยากจะเชื่ออยู่หรอกนะ

But when I think of my own mortality --

แต่เมื่อผมคิดถึงความตายของตัวเอง --

and I do, a lot --

ซึ่งจริง ๆ ก็คิดมากอยู่ --

when I think of everyone I have lost,

เมื่อผมคิดถึงทุกคนที่ผมสูญเสียไป

my mother in particular,

โดยเฉพาะแม่ของผม

what soothes me

สิ่งที่ทำให้ผมสบายใจขึ้นมาได้บ้าง

is that moment of awe I had in Aruba.

ก็คือชั่วขณะแห่งความสุดยอด ที่ผมได้รับในอารูบา

I picture myself on that beach,

ผมนึกภาพตัวเองยืนอยู่บนหาดนั่น

looking at that sky,

มองขึ้นไปบนท้องฟ้า

and I remember how I felt.

และผมจำได้ว่ารู้สึกอย่างไร

My existence may be temporary,

ตัวตนของผมอาจจะมีอยู่แค่ชั่วคราว

but that's OK because, my gosh,

แต่นั่นก็ไม่เป็นไรหรอก เพราะ ให้ตายสิ

look at what I'm a part of.

ดูสิว่าผมเป็นส่วนหนึ่งของอะไร

And so this is a lesson I've learned,

และนั่นเป็นบทเรียนที่ผมได้รับ

and it's one that applies to life in general:

และเป็นเรื่องที่นำมาปรับใช้ กับชีวิตประจำวันได้

duration of experience does not equal impact.

ระยะเวลาของประสบการณ์ ไม่ได้เทียบเท่ากับผลกระทบจากมัน

One weekend, one conversation -- hell, one glance --

สุดสัปดาห์เดียว บทสนทนาเดียว -- เฮ้ แค่พริบตาเดียว --

can change everything.

ก็เปลี่ยนแปลงทุกสิ่งได้

Cherish those moments of deep connection with other people,

ชื่นชมช่วงเวลาของการเชื่อมโยงจากเบื้องลึก ในขณะนั้นกับคนอื่น ๆ

with the natural world,

กับโลกของเรา

and make them a priority.

และให้ความสำคัญกับมัน

Yes, I chase eclipses.

ใช่ ผมไล่ตามคราส

You might chase something else.

คุณอาจไล่ตามสิ่งอื่น

But it's not about the 174 seconds.

แต่มันไม่เกี่ยวกับ 174 วินาทีนั่นหรอก

It's about how they change

มันเกี่ยวกับว่าพวกเขาเปลี่ยนแปลงไปอย่างไร

the years that come after.

ในอีกหลาย ๆ ปีถัดมา

Thank you.

ขอบคุณครับ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)