How your pictures can help reclaim lost history | Chance Coughenour

Translator: Carolina Casado Parras

Translator: Suwitcha Chandhorn Reviewer: Sritala Dhanasarnsombut

Why do people deliberately destroy cultural heritage?

ทำไมคนเราต้องจงใจ ทำลายมรดกทางวัฒนธรรม

By doing so,

การกระทำนั้น

do they believe they're erasing our history?

พวกเขาเชื่อจริง ๆ หรือ ว่าจะลบประวัติศาสตร์

Our cultural memory?

หรือความทรงจำทางวัฒนธรรมของเราได้

It's true that we are losing cultural heritage to erosion

ก็จริงที่เรากำลังสูญเสีย มรดกโลกทางวัฒนธรรมให้กับการสึกกร่อน

and natural disasters,

และภัยธรรมชาติ

but this is something that is simply difficult to avoid.

แต่นั่นเป็นสิ่งที่ รู้อยู่ว่าหลีกเลี่ยงได้ยาก

I'm here to show you today how we can use pictures --

ผมมาในวันนี้ เพื่อจะแสดงให้พวกคุณ เห็นวิธีใช้รูปถ่าย

your pictures --

ภาพถ่ายของพวกคุณ

to reclaim the history that is being lost

ในการฟื้นฟูประวัติศาสตร์ที่กำลังเสียไป

using innovative technology

ด้วยเทคโนโลยีนวัตกรรม

and the effort of volunteers.

และความทุ่มเทของเหล่าอาสาสมัคร

In the early 20th century,

ในช่วงต้นศตวรรษที่ยี่สิบ

archaeologists discovered hundreds of statues and artifacts

นักโบราณคดีค้นพบ รูปปั้นและศิลปะวัตถุหลายร้อยชิ้น

at the ancient city of Hatra,

ที่เมืองโบราณฮาตรา

in northern Iraq.

ทางตอนเหนือของอิรัก

Statues like this one were found in fragments,

รูปปั้นแบบเดียวกับรูปนี้ ถูกพบแตกกระจายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย

some of them missing their heads or arms,

บางรูป เศียรหรือไม่ก็แขนหายไป

yet the clothing that they are wearing

แต่กระนั้นเสื้อผ้าที่พวกมันสวมใส่

and their pose

และท่าทางของพวกมัน

can still tell us their story.

ยังคงบอกเรื่องราวของมันกับเราได้

For example,

ยกตัวอย่างเช่น

we believe that by wearing a knee-length tunic

เราเชื่อว่าด้วยการสวม เสื้อคลุมยาวครึ่งเข่า

and open bare feet,

และเปิดเท้าเปลือยเปล่า

this was representative of a priest.

นี่เป็นตัวแทนของนักบวช

However, with a closer look at this particular piece,

อย่างไรก็ตาม ถ้าลองดู ตรงเฉพาะส่วนนี้ให้ดี ๆ

we can see that this tunic being worn was elaborately decorated,

เราจะเห็นว่าเสื้อคลุมยาวที่สวมอยู่ ได้รับการประดับประดาอย่างวิจิตร

which has led many researchers to believe

ซึ่งชี้นำให้นักค้นคว้าหลายคนเชื่อว่า

this was actually a statue of a king performing his religious functions.

ที่จริงแล้วนี่เป็นรูปปั้นของกษัตริย์ กำลังทำพิธีกรรมทางศาสนาต่างหาก

When the Mosul Cultural Museum opened in 1952 in northern Iraq,

เมื่อพิพิธภัณฑ์วัฒนธรรมโมซุล เปิดในปี 1952 ทางเหนือของอิรัก

this statue, as well as others,

รูปปั้นนี้ เช่นเดียวกับสิ่งอื่น ๆ

were placed there to preserve them for future generations.

ถูกจัดแสดงไว้ที่นั่นเพื่ออนุรักษ์พวกมัน ไว้ให้กับลูกหลานในอนาคต

Following the US-led invasion of Iraq in 2003,

หลังจากการบุกเข้าไปในอิรัก ของกองทัพสหรัฐในปี 2003

a few statues and artifacts were relocated to Baghdad,

รูปปั้นและศิลปะวัตถุบางชิ้น ถูกย้ายไปยังกรุงแบกแดด

but this statue remained.

แต่รูปปั้นรูปนี้ยังคงตั้งอยู่ที่นั่น

Then in February of last year, a video was released,

จากนั้นในเดือนกุมภาพันธ์ปีที่แล้ว มีวิดีโอถูกปล่อยออกมา

and it instantly went viral.

และมันแพร่กระจายออกไปราวกับไฟป่า

Maybe some of you remember seeing it.

บางทีพวกคุณบางคน อาจจำได้ว่าเคยเห็นมัน

Here's a short clip.

นี่เป็นคลิปสั้น ๆ

(Video) (Singing in Arabic)

(วิดีโอ)(เสียงร้องเพลงภาษาอารบิก)

(Singing ends)

(เพลงจบลง)

Not a very pleasant sight, right?

ไม่ใช่ภาพที่น่าดูสักเท่าไหร่เลย ใช่ไหมครับ

Did you notice anything familiar in the video?

คุณสังเกตเห็นอะไร คุ้น ๆ ในวิดีโอนี้ไหมครับ

There it is.

ตรงนั้นไง

There is that very statue,

มีรูปปั้นรูปนั้นเอง

as it was toppled over,

ตอนที่มันโค่นลงมา

breaking into pieces.

แตกกระจายเป็นชิ้น ๆ

When Matthew Vincent and I saw this video,

เมื่อแมทธิว วินเซนต์และผมได้เห็นวิดีโอนี้

we were shocked.

เราตกใจมาก

Since we are archaeologists using innovative technology

เพราะเราเป็นนักโบราณคดี ที่ใช้เทคโนโลยีนวัตกรรม

for digital preservation,

ในการอนุรักษ์แบบดิจิตอล

an idea sprung to mind.

ก็เลยเกิดแนวคิดหนึ่งขึ้นมา

Maybe we can crowdsource the images that were taken of these artifacts

บางทีเราอาจรวบรวมภาพจากผู้คน ที่ถ่ายรูปศิลปะวัตถุชิ้นนี้ไว้

before they were destroyed,

ก่อนที่พวกมันจะโดนทำลาย

to create digital reconstructions.

เพื่อทำการบูรณะปฏิสังขรณ์แบบดิจิตอลได้

If we can do that,

ถ้าเราทำได้

maybe we can put them into a virtual museum

บางที เราอาจจัดวางมัน ในพิพิธภัณฑ์เสมือนจริง

to tell that story.

เพื่อเล่าเรื่องที่เกิดขึ้น

And so two weeks after we saw this video,

และหลังจากสองสัปดาห์ที่เราได้เห็นวิดีโอนี้

we started the project called Project Mosul.

เราะเริ่มโครงการ ที่มีชื่อว่าโครงการโมซุลขึ้น

Remember the pictures of the statue I showed you before?

จำภาพรูปปั้นที่ผมให้ดู ก่อนหน้านี้ได้ไหมครับ

This is actually the crowdsourced reconstruction of it

ที่จริงนี่เป็นการบูรณะมันขึ้นมาใหม่ โดยระดมภาพถ่ายมาจากมวลชน

before it was destroyed.

ก่อนที่มันจะโดนทำลาย

Now, many of you may be wondering,

ตอนนี้ หลายคนคงกำลังงง

how exactly does this work?

ว่าแล้วมันเกิดขึ้นมาได้อย่างไร

Well, the key to this technology is called photogrammetry,

กุญแจสำคัญของเทคโนโลยีนี้ มีชื่อว่า โฟโตแกรมเมทรี

and it was invented here, in Germany.

และมันถูกคิดค้นขึ้นที่นี่ ในเยอรมัน

It is the technology that allows us to use two-dimensional images

เทคโนโลยีนี้เปิดโอกาสให้เรา ใช้ภาพสองมิติ

taken of the same object from different angles

ที่ถ่ายจากวัตถุชิ้นเดียวกัน ในมุมต่าง ๆ

to create a 3D model.

แล้วสร้างรูปทรงสามมิติขึ้นมา

I know you may be thinking this sounds like magic -- but it's not.

ผมรู้คุณคงคิดว่า นี่มันเวทย์มนตร์ชัด ๆ แต่ เปล่าเลย

Let me show you how it works.

ผมจะให้คุณดูว่ามันทำงานอย่างไร

Here are two crowdsourced images of the same statue.

นี่เป็นภาพจากการระดมมวลชนสองภาพ ของรูปปั้นรูปเดียวกัน

What the computer can do

สิ่งที่คอมพิวเตอร์ทำได้

is it can detect similar features between the photographs --

ก็คือมันตรวจจับเค้าโครงที่คล้ายกัน ระหว่างทั้งสองภาพ

similar features of the object.

รูปพรรณสัณฐานที่คล้ายกันของวัตถุ

Then, by using multiple photos,

จากนั้น ด้วยการใช้ภาพจำนวนมาก

in this case, it can begin to reconstruct the object in 3D.

ในกรณีนี้ มันสามารถเริ่ม สร้างวัตถุขึ้นมาใหม่เป็นภาพสามมิติได้

In this case,

ในกรณีนี้

you have the position of the cameras when each image was taken,

คุณมีตำแหน่งของกล้อง ตอนที่แต่ละภาพถูกถ่ายไว้

shown in blue.

แสดงให้เห็นเป็นสีน้ำเงิน

Now, this is a partial reconstruction, I admit,

นี่เป็นการสร้างขึ้นใหม่แค่บางส่วน ผมยอมรับ

but why would I say partial?

แต่ทำไมผมต้องบอกว่าแค่บางส่วนล่ะ

Well, simply because the statue was positioned against a wall.

นั่นก็เพราะรูปปั้น ถูกจัดวางไว้ชิดกำแพง

We don't have photographs taken of it from the back.

เราไม่มีภาพถ่ายของมัน ที่ถ่ายจากด้านหลัง

If I wanted to complete a full digital reconstruction of this statue,

ถ้าผมอยากจะทำการบูรณะปฏิสังขรณ์ แบบดิจิตอลของรูปปั้นรูปนี้ให้สมบูรณ์

I would need a proper camera,

ผมจะต้องได้กล้องที่เหมาะสม

tripods, proper lighting,

ขาตั้งกล้อง การจัดแสงที่พอดี

but we simply can't do that with crowdsourced images.

แต่เราไม่สามารถทำแบบนั้นได้ ด้วยภาพที่ระดมมาจากมวลชน

Think about it:

ลองนึกดูสิครับ

How many of you, when you visit a museum,

จะมีสักกี่คนกัน ที่เมื่อไปเที่ยวพิพิธภัณฑ์

take photographs of all parts of the statue,

แล้วถ่ายรูป ของรูปปั้นมาทุกส่วน

even the back side of it?

แม้กระทั่งด้านหลังด้วยหรือ

Well, maybe if some of you find Michelangelo's David interesting,

อืม บางทีพวกคุณบางคนอาจจะรู้สึกว่า รูปปั้นเดวิดของมิเกลันเจโลน่าสนใจ

I guess --

ผมเดาเอาอะนะ

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

But the thing is,

แต่ประเด็นก็คือว่า

if we can find more images of this object,

ถ้าเราหารูปของวัตถุชิ้นนี้ได้มากขึ้น

we can improve the 3D model.

เราก็สามารถปรับปรุงรูปสามมิติได้

When we started the project,

เมื่อเราเริ่มทำโครงการนี้

we started it with the Mosul Museum in mind.

เราเริ่มมันด้วยการมีภาพ พิพิธภัณฑ์โมซุลอยู่ในใจ

We figured we may get a few images,

เราคิดว่าน่าจะได้ภาพสักสองสามภาพ

some people interested,

อาจจะมีบางคนสนใจ

make one or two virtual reconstructions,

ที่จะทำการบูรณะเสมือนสักชิ้นสองชิ้น

but we had no idea that we had sparked something that would grow so quickly.

แต่เราไม่รู้เลยว่าเราได้จุดประกาย บางอย่างที่จะลุกลามไปอย่างรวดเร็ว

Before we knew it,

ก่อนที่จะทันรู้ตัว

we realized it was obvious:

เราก็รู้สึกว่าเห็นได้ชัดว่า

we could apply this same idea to lost heritage anywhere.

เราสามารถเอาแนวคิดเดียวกันนี้ ไปใช้กับมรดกที่สูญหายไปที่ไหนก็ได้

And so, we decided to change the name of the project to Rekrei.

ดังนั้น เราเลยตัดสินใจว่าจะเปลี่ยน ชื่อโครงการเป็นเร็กครีย์

Then, in the summer of last year,

จากนั้น เมื่อฤดูร้อนปี่ที่แล้ว

"The Economist" magazine's media lab reached out to us.

ห้องปฏิบัิติการสื่อของนิตยสาร "เดอะอิโคโนมิสต์" ก็มาหาเรา

They asked us,

พวกเขาถามเราว่า

"Hey, would you like us to build a virtual museum

"เฮ้ คุณอยากให้เรา สร้างพิพิธภัณฑ์เสมือน

to put the reconstructions back inside,

เพื่อเอาสิ่งที่บูรณะใส่กลับเข้าไปในนั้น

to tell the story?"

เพื่อบอกเล่าเรื่องราวไหม"

Can you imagine us saying no?

คุณคงนึกภาพเราปฏิเสธไม่ออก ใช่ไหมล่ะ

Of course not.

แน่นอนว่าเราไม่ปฏิเสธ

We said yes!

เราบอกว่า ได้เลย!

We were so excited.

เราตื่นเต้นกันมาก

This was exactly the initial dream of that project.

มันเป็นไปตามความฝันแต่เดิม ของโครงการนี้เป๊ะ

And so now,

และในตอนนี้

any of you can experience RecoVR Mosul on your phone,

พวกคุณทุกคนสามารถเข้าไปดู รีคัฟเวอร์โมซุลได้จากในโทรศัพท์ของคุณ

using Google Cardboard

โดยใช้แว่นกระดาษแข็งกูเกิ้ล

or a tablet or even YouTube 360.

หรือแท็บเล็ต หรือแม้กระทั่งยูทูบ 360

Here is a screenshot from the virtual museum.

นี่เป็นภาพตัวอย่าง จากพิพิธภัณฑ์เสมือนที่ว่า

And there it is ...

และตรงนี้มี

the partial reconstruction of the statue,

การบูรณะปฏิสังขรณ์ส่วนหนึ่งของรูปปั้น

as well as the Lion of Mosul,

เช่นเดียวกันกับราชสีห์แห่งโมซุล

the first reconstruction completed by our project.

การบูรณะชิ้นแรกที่เสร็จสมบูรณ์ ในโครงการของเรา

Although the video doesn't explicitly show the Lion of Mosul being destroyed,

ถึงแม้ว่าวิดีโอจะไม่ได้แสดงให้เห็นชัด ๆ ตอนที่ราชสีห์แห่งโมซุลโดนทำลาย

we have many other examples of large artifacts being destroyed

แต่เรามีตัวอย่างของศิลปะวัตถุ ขนาดใหญ่อื่น ๆ อีกมากที่ถูกทำลาย

that were simply too large to have been stolen.

เพียงเพราะว่ามันใหญ่เกินไปที่จะโจรกรรม

For example,

ยกตัวอย่างเช่น

the Gate of Nimrud in northern Iraq.

ประตูเมืองนิมรุด ในอิรักตอนเหนือ

This is a digital reconstruction from before,

นี่เป็นการบูรณะทางดิจิตอล จากก่อนหน้านี้

and this is actually during the destruction.

และนี่เป็นภาพในช่วง ตอนที่มันโดนทำลายจริง ๆ

Or the Lion of Al-Lāt, in Palmyra, Syria:

หรือราชสีห์แห่งอัล-ลัต ในเมืองแพลไมรา ประเทศซีเรีย

before ...

ก่อน

and after.

และหลัง

Although virtual reconstructions are primarily the main focus

ถึงแม้ว่าการบูรณะเสมือน โดยพื้นฐานจะเป็นเจตนาหลัก

of our project,

ของโครงการเรา

some people have been asking the question:

มีบางคนตั้งคำถาม

Can we print them in 3D?

เราจะ พิมพ์มัน ออกมาเป็นสามมิติได้ไหม?

We believe 3D printing doesn't offer a straightforward solution

เราเชื่อว่าการพิมพ์สามมิติ ไม่ได้ให้ทางออกที่ตรงไปตรงมานัก

to lost heritage.

กับมรดกโลกที่เสียไป

Once an object is destroyed,

เมื่อวัตถุถูกทำลาย

it's gone.

มันก็เสียไปแล้ว

But 3D printing does offer an addition to tell that story.

แต่การพิมพ์สามมิติจะมอบ สิ่งที่เสริมในการเล่าเรื่องราวนั้นได้

For example, I can show you here ...

ยกตัวอย่างเช่น ผมให้คุณดูตรงนี้ได้

There is the statue from Hatra

นี่เป็นรูปปั้นจากฮาตรา

and the Lion of Mosul.

และราชสีห์แห่งโมซุล

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

Thank you.

ขอบคุณครับ

Now, if you look closely,

ทีนี ถ้าคุณลองมองให้ดี ๆ

you'll notice that there are some parts that have been printed in color,

คุณจะสังเกตเห็นว่า มีบางส่วนที่พิมพ์เป็นสี

and some parts that are in white or gray.

และบางส่วนที่เป็นสีขาวหรือสีเทา

This part was added simply to hold the statues up.

ส่วนนี้เติมเข้ามา เพียงเพื่อจะพยุงรูปปั้นให้ตั้งขึ้น

This works the same way if you visit a museum,

เป็นวิธีเดียวกัน ถ้าคุณไปพิพิธภัณฑ์

and a statue is found in fragments;

และรูปปั้นถูกพบแตกหัก

it's put together for the people to see it.

มันได้รับการประกอบเข้าด้วยกัน เพื่อให้คนดูมันได้

This makes sense, right?

เข้าท่าใช่ไหมครับ

However, we're much more interested

อย่างไรก็ตาม เราสนใจมากกว่า

in what virtual reality has to offer for lost heritage.

กับสิ่งที่ความเป็นจริงเสมือน จะทำให้กับมรดกโลกที่เสียไปได้

Here is an example of one of the tower tombs

นี่เป็นตัวอย่าง ของหนึ่งในหอคอยสุสาน

that was destroyed in Palmyra.

ซึ่งถูกทำลายในแพลไมรา

Using Sketchfab's online viewer,

ด้วยการใช้โปรแกรม ดูภาพออนไลน์สเก็ตช์แฟ็บ

we can show that we have reconstructed three parts of the exterior of the tomb,

เราแสดงให้เห็นได้ว่า เราได้บูรณะ ภายนอกสุสานไปแล้วสามส่วน

but we also have photos of the inside,

แต่เรายังมีภาพภายในอีกจำนวนหนึ่ง

so we're beginning to create a reconstruction of the wall

ดังนั้นเราจึงเริ่มทำการบูรณะผนัง

and the ceiling.

และเพดาน

Archaeologists worked there for many, many years,

นักโบราณคดีทำงานที่นั่น เป็นเวลาหลาย หลายปี

so we also have architectural drawing plans of this lost heritage.

ดังนั้นเราจึงมีแผนผังภาพวาดทาง สถาปัตยกรรมของมรดกโลกที่เสียไปนี้อีกด้วย

Unfortunately, we are not only losing cultural heritage to areas of conflict

โชคร้าย ที่เราไม่เพียงสูญเสีย มรดกทางวัฒนธรรมให้กับพื้นที่ขัดแย้ง

and at war --

และสงคราม

we're also losing it to natural disasters.

เรายังสูญเสียมันไปกับภัยธรรมชาติอีกด้วย

This is a 3D model of Durbar Square in Kathmandu,

นี่เป็นรูปสามมิติของ จตุรัสดูร์บาร์ในเมืองกาฐมาณฑุ

before the earthquake that occurred last April ...

ก่อนแผ่นดินไหว ซึ่งเกิดขึ้นเมื่อเดือนเมษายนปีที่แล้ว

and this is after.

และนี่คือหลังจากนั้น

You may be thinking,

ที่นี้ คุณอาจกำลังคิดว่า

you didn't create these 3D models with only tourist photographs,

คุณไม่ได้สร้างภาพสามมิติเหล่านี้ออกมาได้ โดยใช้แค่ภาพของนักท่องเที่ยวหรอก

and that's true.

และนั่นก็จริง

But what this represents

แต่เรื่องที่สิ่งนี้แสดงให้เห็น

is the ability for large, public organizations and private industry

ก็คือความสามารถที่จะนำองค์กรสาธารณะ ขนาดใหญ่ และอุตสาหกรรมเอกชน

to come together for initiatives like ours.

เข้ามาร่วมมือกันเพื่อสนับสนุน ความคิดสร้างสรรค์ เช่น โครงการเรา เป็นต้น

And so one of the major challenges of our project, really,

และหนึ่งในความท้าทายหลัก ของโครงการเราที่จริงก็คือ

is to find photographs that were taken before something happens, right?

การหาภาพที่ถูกถ่าย ก่อนที่บางอย่างจะเกิดขึ้น ใช่ไหมครับ?

Well, the internet is basically a database with millions of images, right?

อินเทอร์เน็ตโดยพื้นฐานเป็นฐานข้อมูล ที่มีภาพเป็นล้าน ๆ ภาพ ใช่ไหมครับ

Exactly.

แบบนั้นเลย

So we have begun to develop a tool

เราจึงเริ่มพัฒนาเครื่องมือ

that allows us to extract images from websites like Flickr,

ที่อนุญาตให้เราคัดภาพออกมา จากเว็บไซต์ เช่น ฟลิ๊กเกอร์ เป็นต้น

based on their geotags,

ตามจีโอแท็กของพวกมัน

to complete reconstructions.

เพื่อเติมการบูรณะให้สมบูรณ์

Because we're not only losing cultural heritage to natural disasters and in war,

เพราะไม่เพียงสูญเสียมรดกทางวัฒนธรรม ไปกับภัยธรรมชาติและสงครามเท่านั้น

but we're also losing it to something else.

แต่เรายังสูญเสียมัน ไปกับอย่างอื่นอีกด้วย

Any idea, just looking at these two pictures?

นึกอะไรออกไหมครับ ถ้าให้คุณดูแค่สองภาพนี้

Maybe it's a little difficult to remember,

บางที มันอาจจะจำยากสักหน่อย

but only a few weeks ago,

แต่แค่เมื่อไม่กี่สัปดาห์ก่อน

this was the example of human destruction by human stupidity.

นี่เป็นตัวอย่างของการทำลายมนุษย์ จากความโง่เง่าของมนุษย์ด้วยกัน

Because a tourist in Lisbon wanted to climb onto this statue

เพราะนักท่องเที่ยวในกรุงลิสบอน ต้องการปีนขึ้นไปบนรูปปั้นนี้

and take a selfie with it --

และถ่ายรูปตัวเองคู่กับมัน

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

and pulled it down with him.

แล้วก็เลยดึงมันลงมาด้วยกัน

So we're already finding photographs

แต่เราได้หาภาพถ่ายเอาไว้ก่อนหน้านี้

to complete a digital reconstruction of this.

เพื่อที่จะทำให้การบูรณะ ทางดิจิตอลของสิ่งนี้สมบูรณ์

We need to remember

เราต้องจำให้ได้

that the destruction of cultural heritage isn't a recent phenomenon.

ว่าการทำลายมรดกทางวัฒนธรรม ไม่ได้เป็นแค่ปรากฎการณ์ที่เพิ่งเกิด

In the 16th century,

ในศตวรรษที่ 16

European priests and explorers burned thousands of Maya books in the Americas,

พระและนักสำรวจชาวยุโรปเผาหนังสือ อารยธรรมมายาหลายพันเล่มในอเมริกา

of which we only have a handful left.

ซึ่งเหลือรอดถึงเราแค่หยิบมือเท่านั้น

Fast-forward to 2001,

เร่งความเร็วมาที่ปี 2001

when the Taliban blew up the Bamiyan Buddhas in Afghanistan.

เมื่อพวกฏอลิบานระเบิด พระพุทธรูปแห่งบามียานในอัฟกานิสถานทิ้ง

You see,

เห็นไหมครับ

cultural heritage is about our shared global history.

มรดกทางวัฒนธรรมเป็นเรื่องของ ประวัติศาสตร์โลกร่วมกันของพวกเรา

It helps us connect with our ancestors and their stories,

มันช่วยให้เราได้เชื่อมต่อ กับบรรพบุรุษและเรื่องราวของพวกเขา

but we're losing pieces of it every day to natural disasters

แต่เรากำลังสูญเสียหลายส่วนไป ทุก ๆ วันกับภัยธรรมชาติ

and in areas of conflict.

และในพื้นที่ขัดแย้ง

Of course, the loss of human life is the most heartbreaking loss ...

แน่นอนว่า การสูญเสียชีวิตคน เป็นความสูญเสียที่น่าใจหายที่สุด

but cultural heritage offers us a way to preserve the memory of the people

แต่มรดกทางวัฒนธรรมมอบโอกาสให้เรา ได้อนุรักษ์ความทรงจำของผู้คน

for future generations.

เพื่อคนรุ่นต่อไปในอนาคต

We need your help to reclaim the history that is being lost.

เราต้องการความช่วยเหลือของคุณ ในการฟื้นฟูประวัติศาสตร์ที่เสียไปนี้

Will you join us?

คุณจะร่วมมือกับเราไหมครับ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)