How your pictures can help reclaim lost history | Chance Coughenour

Translator: Carolina Casado Parras

Translator: Mahboobeh Eskandari benamaran Reviewer: sadegh zabihi

Why do people deliberately destroy cultural heritage?

چرا مردم عمداً میراث فرهنگی را نابود می‌کنند؟

By doing so,

با انجام این کار

do they believe they're erasing our history?

آیا فکر می‌کنند که تاریخ ما را

Our cultural memory?

خاطرات فرهنگی ما را نابود می‌کنند؟

It's true that we are losing cultural heritage to erosion

این درست است که ما در حال ازدست دادن میراث فرهنگی

and natural disasters,

به دلیل فرسایش و بلایای طبیعی هستیم.

but this is something that is simply difficult to avoid.

ولی این مسأله به آسانی اجتناب ناپذیر است.

I'm here to show you today how we can use pictures --

من امروز اینجا هستم تا نشان دهم چطور از عکس‌ها

your pictures --

از عکس‌های شما می‌توان استفاده کرد

to reclaim the history that is being lost

که تاریخی که در حال از دست رفتن است را

using innovative technology

با استفاده از تکنولوژی خلاقانه

and the effort of volunteers.

و تلاش افراد داوطلب بازسازی کرد.

In the early 20th century,

در اوایل قرن ۲۰ام،

archaeologists discovered hundreds of statues and artifacts

باستان شناسان صدها مجسمه و شیء

at the ancient city of Hatra,

در شهر باستانی هاترا در شمال عراق

in northern Iraq.

کشف کردند.

Statues like this one were found in fragments,

مجسمه‌هابی مثل این تکه تکه یافت شدند،

some of them missing their heads or arms,

برخی از مجسمه ها سرها یا دست‌شان نبود

yet the clothing that they are wearing

با این حال، هنوز لباس تن‌شان

and their pose

و موقعیت‌شان

can still tell us their story.

می‌توانست داستانشان را بازگو کند

For example,

برای مثال

we believe that by wearing a knee-length tunic

ما معتقدیم که پیراهن تا زانو

and open bare feet,

و پاهای بدون پوشش،

this was representative of a priest.

نشانگر یک فرد روحانی است.

However, with a closer look at this particular piece,

گرچه با نگاهی دقیقتر به این قطعه خاص،

we can see that this tunic being worn was elaborately decorated,

می‌توان دید که لباس با دقت تزیین شده است،

which has led many researchers to believe

و باعث شده خیلی از محققان فکر کنند

this was actually a statue of a king performing his religious functions.

این در واقع پادشاه در حال انجام اعمال مذهبی است.

When the Mosul Cultural Museum opened in 1952 in northern Iraq,

وقتی در سال ۱۹۵۲ موزه فرهنگی موزال در شمال عراق افتتاح شد،

this statue, as well as others,

این مجسمه مثل بقیه مجسمه‌ها

were placed there to preserve them for future generations.

آنجا قرار گرفت تا برای نسل‌های بعد حفظ شود.

Following the US-led invasion of Iraq in 2003,

در طی حمله آمریکا به عراق در سال ۲۰۰۳

a few statues and artifacts were relocated to Baghdad,

برخی مجسمه‌ها و اشیاء به بغداد منتقل شدند،

but this statue remained.

اما این مجسمه باقی ماند.

Then in February of last year, a video was released,

تا اینکه در فوریه سال گذشته ویدئویی

and it instantly went viral.

منتشر و به سرعت پخش شد

Maybe some of you remember seeing it.

شاید بعضی این را دیده باشید.

Here's a short clip.

اینجا کلیپ کوتاهی است.

(Video) (Singing in Arabic)

(ویدئو) (آواز عربی)

(Singing ends)

(پایان آواز عربی)

Not a very pleasant sight, right?

منظره خوشایندی نیست، نه؟

Did you notice anything familiar in the video?

آیا چیز آشنایی در آن دیدید؟

There it is.

آنجاست.

There is that very statue,

دقیقاً همان مجسمه،

as it was toppled over,

که آنجا واژگون شده،

breaking into pieces.

به قطعات زیادی شکسته شده.

When Matthew Vincent and I saw this video,

وقتی متیو وینسنت و من این ویدئو را دیدیم،

we were shocked.

شوکه شده بودیم.

Since we are archaeologists using innovative technology

چون باستان شناسانی هستیم که از تکنولوژی خلاقانه

for digital preservation,

برای حفاظت دیجیتالی بهره می‌بریم،

an idea sprung to mind.

ایده‌ای در ذهنمان جوشید،

Maybe we can crowdsource the images that were taken of these artifacts

شاید با مشاهده تصاویری از این اشیاء

before they were destroyed,

قبل از نابودی آنها،

to create digital reconstructions.

بتوانیم نوسازی دیجیتالی کنیم.

If we can do that,

اگر بتوان چنین کاری کرد،

maybe we can put them into a virtual museum

شاید بتوان آنها را در یک موزه مجازی نمایش داد

to tell that story.

تا داستانشان را بگویند.

And so two weeks after we saw this video,

بنابراین دو هفته بعد از دیدن این ویدئو

we started the project called Project Mosul.

پروژه ای به نام موزال را شروع کردیم.

Remember the pictures of the statue I showed you before?

آیا عکسهای مجسمه را که دیدید به یاد دارید؟

This is actually the crowdsourced reconstruction of it

این کار همان بازسازی از طریق انبوه سپاری

before it was destroyed.

قبل از نابودی‌اش است

Now, many of you may be wondering,

حالا ممکن است بعضی‌ها تعجب کنید

how exactly does this work?

از اینکه این کار چطور انجام می‌شود؟

Well, the key to this technology is called photogrammetry,

خوب کلید این کار فتوگرامتری نام دارد

and it was invented here, in Germany.

که اینجا در آلمان اختراع شده است.

It is the technology that allows us to use two-dimensional images

این تکنولوژی به ما اجازه می‌دهد از عکس‌های

taken of the same object from different angles

دوبعدی یک سوژه از زوایای مختلف استفاده کنیم

to create a 3D model.

تا بتوانیم مدل سه بعدی بسازیم.

I know you may be thinking this sounds like magic -- but it's not.

می‌دانم ممکن است فکر کنید این جادوست اما نیست

Let me show you how it works.

اجازه بدهید نشان دهم چطور کار می‌کند.

Here are two crowdsourced images of the same statue.

اینجا ۲ عکس انبوه سپاری از یک مجسمه داریم.

What the computer can do

کاری که کامپیوتر می‌تواند بکند این است

is it can detect similar features between the photographs --

که جنبه‌های مشترک عکس‌ها را شناسایی کند --

similar features of the object.

جنبه‌های مشابه مجسمه‌ها.

Then, by using multiple photos,

بعد با استفاده از عکسهای متعدد

in this case, it can begin to reconstruct the object in 3D.

در این مورد، شروع به بازسازی مدل به صورت سه بعدی می‌کند.

In this case,

در این مورد

you have the position of the cameras when each image was taken,

موقعیت دوربین‌ها را زمانی که عکس گرفته شده

shown in blue.

به رنگ آبی نشان داده شده است.

Now, this is a partial reconstruction, I admit,

حالا، این بخشی از بازسازی است، می‌پذریم،

but why would I say partial?

اما چرا می‌گویم بخشی از بازسازی؟

Well, simply because the statue was positioned against a wall.

خوب ساده است چونکه مجسمه جلو یک دیوار است.

We don't have photographs taken of it from the back.

ما عکسهایی که از پشت آن گرفته شده نداریم

If I wanted to complete a full digital reconstruction of this statue,

اگر بخواهم مجسمه را مرمت کامل دیجیتالی کنم

I would need a proper camera,

نیاز به دوربینی مناسب

tripods, proper lighting,

سه پایه و نور مناسب دارم

but we simply can't do that with crowdsourced images.

این فقط با عکسهای انبوه سپاری انجام نمی‌شود.

Think about it:

به این فکر کنید

How many of you, when you visit a museum,

چند نفر ازشما وقتی از موزه بازدید می‌کنید،

take photographs of all parts of the statue,

از همه قسمتهای مجسمه عکس می‌گیرد،

even the back side of it?

حتی از پشت آن؟

Well, maybe if some of you find Michelangelo's David interesting,

خوب بعضی از شما شاید داوودِ مایکل آنجلو را دوست داشته باشید،

I guess --

به نظرم--

(Laughter)

(خنده)

But the thing is,

اما مسأله این است،

if we can find more images of this object,

اگر بتوانیم عکس بیشتری از این شئ به دست بیاوریم،

we can improve the 3D model.

می‌توانیم مدل سه بعدی را بهبود بدهیم.

When we started the project,

زمانی که پروژه را شروع کردیم،

we started it with the Mosul Museum in mind.

با در ذهن داشتن موزه موزال آن را شروع کردیم.

We figured we may get a few images,

فکر کردیم کمی عکس دریافت می‌کنیم

some people interested,

و بعضی از مردم جذب می‌شوند

make one or two virtual reconstructions,

یک یا دو مرمت مجازی می‌کنیم

but we had no idea that we had sparked something that would grow so quickly.

ولی نمی‌دانستیم این بارقه چه رشدی می‌کند.

Before we knew it,

قبل از اینکه این را بفهمیم،

we realized it was obvious:

فهمیدیم این مساله آشکار است،

we could apply this same idea to lost heritage anywhere.

که می‌توان این ایده را به میراث گمشده هر مکانی تعمیم داد.

And so, we decided to change the name of the project to Rekrei.

و تصمیم گرفتیم نام پروژه را به رکری تغییر دهیم.

Then, in the summer of last year,

بعد در تابستان سال گذشته

"The Economist" magazine's media lab reached out to us.

رسانه مجله «اکونومیست» نزد ما آمد.

They asked us,

از ما پرسید،

"Hey, would you like us to build a virtual museum

«آیا مایلید ما برای شما موزه مجازی بسازیم

to put the reconstructions back inside,

تا مرمتها را داخل موزه بگذارید،

to tell the story?"

تا داستانشان را بگویند؟»

Can you imagine us saying no?

می‌توانید تصورش را بکنید که ما بگوییم نه؟

Of course not.

البته که نه.

We said yes!

ما قبول کردیم!

We were so excited.

خیلی هیجان زده بودیم.

This was exactly the initial dream of that project.

دقیقاً این رویای آغازین پروژه بود.

And so now,

و بنابراین حالا،

any of you can experience RecoVR Mosul on your phone,

هر کدام از شما می‌توانید رکو VR موزه موزال را روی موبایل خود،

using Google Cardboard

با استفاده ازگوگل کاردبرد

or a tablet or even YouTube 360.

یا تبلت یا حتی یوتیوب ۳۶۰ ببینید.

Here is a screenshot from the virtual museum.

اینجا یک عکس از صفحه مجازی موزه است.

And there it is ...

و اینجاست ...

the partial reconstruction of the statue,

مرمت بخشی از مجسمه،

as well as the Lion of Mosul,

همچنین شیر موزال،

the first reconstruction completed by our project.

اولین مرمت انجام شده بوسیله پروژه ما.

Although the video doesn't explicitly show the Lion of Mosul being destroyed,

گرچه ویدیو دقیقاً نابودی شیر موزال را نشان نمی‌دهد،

we have many other examples of large artifacts being destroyed

ما مثالهای زیادی از آثار بزرگ داریم که نابود شدند

that were simply too large to have been stolen.

و به قدری بزرگ بودند که دزدیده نشدند.

For example,

برای مثال

the Gate of Nimrud in northern Iraq.

دروازه نمرود در شمال عراق.

This is a digital reconstruction from before,

اینجا یک مرمت دیجیتالی قبل،

and this is actually during the destruction.

و اینجا در واقع در حین نابودی است.

Or the Lion of Al-Lāt, in Palmyra, Syria:

یا شیر اللات پالمیرا، سوریه:

before ...

قبل ...

and after.

و بعد.

Although virtual reconstructions are primarily the main focus

گرچه در ابتدا مرمت مجازی

of our project,

توجه اصلی پروژه ما بود

some people have been asking the question:

برخی این سوال را می‌پرسند:

Can we print them in 3D?

آیا می‌شود آنها را سه بعدی پرینت گرفت؟

We believe 3D printing doesn't offer a straightforward solution

ما معتقدقیم پرینت سه بعدی راه حل مستقیمی

to lost heritage.

برای میراث از بین رفته نیست.

Once an object is destroyed,

وقتی یک شیء نابود می‌شود،

it's gone.

دیگر از دست رفته است.

But 3D printing does offer an addition to tell that story.

ولی پرینت سه بعدی مکملی برای گفتن داستان است.

For example, I can show you here ...

برای مثال من در اینجا نشانتان می‌دهم ...

There is the statue from Hatra

این یک مجسمه از هاتراست

and the Lion of Mosul.

و شیر موزال.

(Applause)

(تشویق)

Thank you.

متشکرم

Now, if you look closely,

حالا اگر نگاهی دقیق‌تر بیاندازید،

you'll notice that there are some parts that have been printed in color,

می‌بینید برخی قسمت‌ها به صورت رنگی پرینت شده،

and some parts that are in white or gray.

و برخی دیگر سفید یا خاکستری است.

This part was added simply to hold the statues up.

این قسمت اضافه شده تا مجسمه سرپا شود.

This works the same way if you visit a museum,

این مساله مثل مواردی است که در هر موزه‌ای،

and a statue is found in fragments;

که مجسمه‌ای تکه تکه یافته باشد دیده می‌شود؛

it's put together for the people to see it.

به نوعی سرهم شده تا مردم آن را ببینند.

This makes sense, right?

این مساله منطقی است، نه؟

However, we're much more interested

به هر حال ما بیشتر به چیزی علاقه‌مندیم

in what virtual reality has to offer for lost heritage.

که واقعیت مجازی برای میراث ازدست رفته دارد.

Here is an example of one of the tower tombs

اینجا یک مثال از قلعه مقبره‌ای داریم

that was destroyed in Palmyra.

که در پالمیرا نابود شد.

Using Sketchfab's online viewer,

با استفاده ازمرورگر اسکچ فاب آنلاین،

we can show that we have reconstructed three parts of the exterior of the tomb,

می‌توان نشان داد سه قسمت بیرون را مرمت کردیم،

but we also have photos of the inside,

ولی ما عکس‌هایی از داخل هم داریم،

so we're beginning to create a reconstruction of the wall

پس شروع به خلق و مرمت دیوار

and the ceiling.

وسقف کردیم،

Archaeologists worked there for many, many years,

باستان شناسان سال‌های زیادی آنجا کار کردند،

so we also have architectural drawing plans of this lost heritage.

ما نقشه های آنها را هم از این میراث داشتیم.

Unfortunately, we are not only losing cultural heritage to areas of conflict

متاسفانه ما نه تنها این میراث را در مناطق

and at war --

درگیر جنگ و ناامنی ازدست می‌دهیم --

we're also losing it to natural disasters.

بلکه بلایای طبیعی هم موثرند.

This is a 3D model of Durbar Square in Kathmandu,

این یک مدل سه بعدی از میدان دربار کاتماندوست،

before the earthquake that occurred last April ...

قبل از زلزله آوریل گذشته ...

and this is after.

و این بعد از آن است.

You may be thinking,

شما ممکن است فکر کنید،

you didn't create these 3D models with only tourist photographs,

که این مدل‌ها فقط با عکس‌های توریست‌ها

and that's true.

خلق نشده، و درست است.

But what this represents

اما چیزی که نشان می‌دهد این است

is the ability for large, public organizations and private industry

توانایی سازمانهای عمومی و صنایع خصوصی

to come together for initiatives like ours.

برای اینکه پیش قدم شوند و مثل ما دور هم جمع شوند.

And so one of the major challenges of our project, really,

پس یکی از چالشهای بزرگ پروژه ما در واقع

is to find photographs that were taken before something happens, right?

یافتن عکسهاییست قبل از اینکه اتفاقی بیافتد، نه؟

Well, the internet is basically a database with millions of images, right?

اینترنت بانک اطلاعاتی با میلیونها عکس است

Exactly.

دقیقاً.

So we have begun to develop a tool

پس ما شروع به گسترش ابزاری کردیم

that allows us to extract images from websites like Flickr,

که اجازه می‌داد عکسهای وبسایتی مثل فلیکر را

based on their geotags,

بر اساس برچسب جغرافیایی شان استخراج کنیم،

to complete reconstructions.

تا مرمت را کامل کنیم.

Because we're not only losing cultural heritage to natural disasters and in war,

چون نه تنها میراث فرهنگی را با جنگ و بلایا،

but we're also losing it to something else.

از دست می‌دهیم بلکه عوامل دیگری هم موثر است

Any idea, just looking at these two pictures?

ایده ای دارید؟ فقط به این دو عکس نگاه کنید

Maybe it's a little difficult to remember,

شاید کمی سخت باشد به یاد بیاورید،

but only a few weeks ago,

ولی فقط چند هفته قبل

this was the example of human destruction by human stupidity.

این مثال تخریب انسانی بواسطه حماقت انسانی بود.

Because a tourist in Lisbon wanted to climb onto this statue

چون توریستی در لیسبون می‌خواست از مجسمه بالا برود

and take a selfie with it --

و با آن سلفی بگیرد --

(Laughter)

(خنده)

and pulled it down with him.

و آن را با خودش پایین کشید.

So we're already finding photographs

پس ما سریعاً عکس‌هایی از آن را یافتیم

to complete a digital reconstruction of this.

تا مرمت دیجیتالی آن را کامل کنیم.

We need to remember

ما باید به یاد داشته باشیم

that the destruction of cultural heritage isn't a recent phenomenon.

که تخریب میراث فرهنگی پدیده جدیدی نیست

In the 16th century,

در قرن ۱۶ام،

European priests and explorers burned thousands of Maya books in the Americas,

کشیشهای اروپایی و جستجوگران هزاران کتاب مایا را سوزاندند

of which we only have a handful left.

که تعداد کمی از آنها برای ما باقی مانده است.

Fast-forward to 2001,

به سال ۲۰۰۱ برویم.

when the Taliban blew up the Bamiyan Buddhas in Afghanistan.

وقتی طالبان بوداهای بامیان در افغانستان را منفجر کردند،

You see,

می‌بینید،

cultural heritage is about our shared global history.

میراث فرهنگی در مورد تاریخ جهانی مشترک است.

It helps us connect with our ancestors and their stories,

به ما کمک می‌کند با نیاکانمان و داستانشان مرتبط شویم

but we're losing pieces of it every day to natural disasters

ولی هر روز تکه هایی را با بلایای طبیعی

and in areas of conflict.

و با جنگ از دست می‌دهیم

Of course, the loss of human life is the most heartbreaking loss ...

البته که از دست دادن انسانها غم انگیز است

but cultural heritage offers us a way to preserve the memory of the people

اما میراث فرهنگی به ما راهی جهت حفظ خاطرات

for future generations.

مردم برای نسلهای بعدی می‌دهد.

We need your help to reclaim the history that is being lost.

به کمک شما نیازمندیم تا تاریخ از دست رفته را بسازیم.

Will you join us?

آیا به ما ملحق می‌شوید؟

(Applause)

(تشویق)