John Maeda: My journey in design, from tofu to RISD

Vertaald door: Axel Saffran Nagekeken door: Jeroen Trappers

I'm kind of tired of talking about simplicity, actually,

Ik ben uitgepraat over eenvoud,

so I thought I'd make my life more complex, as a serious play.

dus wil ik mijn leven complexer maken, als een serieus toneel.

So, I'm going to, like, go through some slides

Dus ik ga door wat dia's heen

from way back when,

van jaren geleden,

and walk through them to give you a sense of how I end up here.

om jullie een idee te geven hoe ik hier aanbeland ben.

So, basically it all began with

Het begon allemaal zo'n beetje

this whole idea of a computer.

met het hele idee van een computer.

Who has a computer? Yeah.

Wie heeft er een computer? Ja...

O.K., so, everyone has a computer.

Oké, iedereen heeft een computer.

Even a mobile phone, it's a computer.

Zelfs een mobieltje is een computer.

And -- anyone remember this workbook,

Herinnert zich iemand dit werkboek:

"Instant Activities for Your Apple" --

"Instant-activiteiten voor je Apple" --

free poster in each book?

gratis poster in elk boek?

This was how computing began.

Zo begon het met de computer.

Don't forget: a computer came out; it had no software.

Vergeet niet: een computer verscheen zonder de software.

You'd buy that thing, you'd bring it home, you'd plug it in,

Je kocht dat ding, nam hem mee naar huis, sloot hem aan,

and it would do absolutely nothing at all.

en hij deed absoluut niets.

So, you had to program it,

Je moest hem programmeren,

and there were great programming, like, tutorials, like this.

en er waren geweldige programmeer-handleidingen als deze.

I mean, this was great.

Ik bedoel, dit was geweldig.

It's, like, you know, Herbie the Apple II.

Het was Herbie de Apple II.

It's such a great way to --

Het is zo'n mooie manier om --

I mean, they should make Java books like this,

ze zouden soortgelijke Javaboeken moeten maken.

and we've have no problem learning a program.

Geen problemen meer om een programma te leren.

But this was a great, grand time of the computer,

Dit was het grote tijdperk van de computer,

when it was just a raw, raw, what is it? kind of an era.

dat rauwe, rauwe: "wat is dit?"-tijdperk.

And, you see,

En, zie je,

this era coincided with my own childhood.

dit tijdperk viel samen met mijn eigen jeugd.

I grew up in a tofu factory in Seattle.

Ik groeide op in een tofu-fabriek in Seattle.

Who of you grew up in a family business,

Wie van jullie groeide op in een familiebedrijf?

suffered the torture? Yes, yes.

...onderging de marteling? Ja... ja..

The torture was good. Wasn't it good torture?

De marteling was goed. Was het niet goed?

It was just life-changing, you know. And so, in my life, you know, I was in the tofu;

Levensveranderend. Dus, in mijn leven, weet je, ik zat in de tofu;

it was a family business.

het was het familiebedrijf.

And my mother was a kind of a designer, also.

Mijn moeder was ook min of meer ontwerper.

She'd make this kind of, like, wall of tofu cooking,

Zij maakte deze muur van tofu-gerechten.

and it would confuse the customers,

die de klanten erg verwarde,

because they all thought it was a restaurant.

omdat ze dachten dat het een restaurant was.

A bad sort of branding thing, or whatever.

Slechte vorm van 'branding', of zoiets.

But, anyway, that's where I grew up,

Maar goed, daar groeide ik op,

in this little tofu factory in Seattle,

in deze kleine tofu-fabriek in Seattle.

and it was kind of like this:

Dat ging ongeveer zo:

a small room where I kind of grew up. I'm big there in that picture.

een kleine kamer waar ik opgroeide. Op de foto ben ik groot.

That's my dad. My dad was kind of like MacGyver, really:

Dat is mijn vader. Hij was een soort MacGyver.

he would invent, like, ways to make things heavy.

Hij bedacht manieren om dingen zwaar te maken.

Like back here, there's like, concrete block technology here,

Hier heb je bijvoorbeeld betonblok-technologie.

and he would need the concrete blocks to press the tofu,

Hij gebruikte betonblokken om de tofu te persen.

because tofu is actually kind of a liquidy type of thing,

want tofu is een nogal vloeibaar soort spul.

and so you have to have heavy stuff

dus moest je zware dingen hebben

to push out the liquid and make it hard.

om de vloeistof eruit te persen tot het hard werd.

Tofu comes out in these big batches,

Tofu ontstaat in deze grote plakken,

and my father would sort of cut them by hand.

en mijn vader sneed ze met de hand.

I can't tell you -- family business story: you'd understand this --

Familiebedrijf-verhaal:

my father was the most sincere man possible.

mijn vader was de meest oprechte man denkbaar.

He walked into a Safeway once on a rainy day,

Hij liep op een regenachtige dag een Safeway binnen,

slipped, broke his arm, rushed out:

gleed uit, brak zijn arm, haastte zich naar buiten:

he didn't want to inconvenience Safeway.

hij wilde Safeway niet tot last zijn.

So, instead, you know, my father's, like, arm's broken

Dus, met zijn gebroken arm

for two weeks in the store, and that week --

twee weken lang in de zaak,

now, those two weeks were when my older brother and I

dat waren de weken dat mijn oudere broer en ik

had to do everything.

alles moesten doen.

And that was torture, real torture.

Dat was marteling, echte marteling.

Because, you see, we'd seen my father

Want we hadden gezien hoe mijn vader

taking the big block of tofu and cutting it,

dat grote blok tofu sneed,

like, knife in, zap, zap, zap. We thought, wow.

Mes erin, zip, zip, zip. We dachten, wow!

So, the first time I did that, I went, like, whoa! Like this.

Dus de eerste keer ging ik zo: whoa!..

Bad blocks. But anyways,

Slechte blokken. Maar goed,

the tofu to me was kind of my origin, basically.

de tofu was voor mij mijn oorsprong.

And because working in a store was so hard,

Omdat het werk in een winkel zo zwaar was,

I liked going to school; it was like heaven.

hield ik van school; het was de hemel.

And I was really good at school.

En ik was echt goed op school.

So, when I got to MIT, you know,

Dus toen ik op MIT kwam, weet je,

as most of you who are creatives,

zoals de creatievelingen onder jullie weten,

your parents all told you not to be creative, right?

jullie ouders zeiden je om niets creatiefs te gaan doen, hè?

So, same way, you know,

Hier hetzelfde,

I was good at art and good at math, and my father says, he's --

ik was goed in kunst en wiskunde, en mijn vader zei:

John's good at math.

John is goed in wiskunde.

I went to MIT, did my math,

Ik ging naar MIT, deed mijn wiskunde,

but I had this wonderful opportunity,

maar ik kreeg een fantastische kans,

because computers had just become visual.

want computers waren net visueel geworden.

The Apple -- Macintosh just came out;

De Macintosh kwam net uit;

I had a Mac in hand when I went to MIT.

ik had een Mac in de hand toen ik naar MIT ging.

And it was a time when a guy who, kind of,

Het was een tijd dat iemand

could cross the two sides --

die twee kanten kon kruisen --

it was a good time.

het was een goede tijd.

And so, I remember that my first major piece of software

Ik herinner me dat mijn eerste grote stuk software

was on a direct copy of then-Aldus PageMaker.

op een directe kopie van de toenmalige Aldus Pagemaker was.

I made a desktop publishing system way back when,

Ik maakte een desktop publishing-systeem,

and that was, kind of, my first step into figuring out how to --

dat zo'n beetje mijn eerste stap was in het uitzoeken hoe --

oh, these two sides are kind of fun to mix.

oh, deze twee kanten combineren is leuk.

And the problem when you're younger --

Het probleem als je jonger bent --

for all you students out there --

voor alle studenten die luisteren --

is, your head gets kind of big really easy.

is: je hoofd slaat nogal snel op hol.

And when I was making icons, I was, like,

Toen ik iconen maakte, was ik

the icon master,

de 'iconen-meester'.

and I was, like, yeah, I'm really good at this, you know.

Ik dacht: "Wauw, ik ben hier echt goed in", weet je.

And then luckily, you know,

Maar toen, gelukkig,

I had the fortune of going to something called a library,

ging ik naar een plek genaamd de bibliotheek,

and in the library I came upon this very book.

en in de bibliotheek vond ik dit boek.

I found this book. It's called,

Het boek heet:

"Thoughts on Design," by a man named Paul Rand.

'Gedachten over design', van Paul Rand.

It's a little slim volume; I'm not sure if you've seen this.

Het is een klein boekje.

It's a very nice little book. It's about this guy, Paul Rand,

het gaat over Paul Rand, die een van de

who was one of the greatest graphic designers,

grootste grafisch ontwerpers was,

and also a great writer as well.

en ook een goede schrijver.

And when I saw this man's work,

Toen ik het werk van deze man zag,

I realized how bad I was at design,

realiseerde ik me hoe slecht mijn eigen design was,

or whatever I called it back then,

of hoe ik het destijds noemde.

and I suddenly had a kind of career goal,

Opeens had ik een doel voor mijn carrière,

kind of in hot pursuit.

een soort vurig streven.

So I kind of switched. I went to MIT, finished.

Dus ik veranderde van koers. Ik maakte MIT af.

I got my masters, and then went to art school after that.

Ik haalde mijn master, en ging toen naar de kunstacademie.

And just began to design stuff,

Ik begon dingen te ontwerpen,

like chopstick wrappers, napkins, menus -- whatever I could get a handle on:

zoals wikkels voor eetstokjes, servetten, menu's...

sort of wheel-and-deal, move up in the design world, whatever.

alles, om hogerop te komen in de designwereld, zoiets.

And isn't it that strange moment when you publish your design?

Is het geen vreemd moment wanneer je je designs uitgeeft?

Remember that moment -- publishing your designs?

Herinner je je dat? Dat je designs uitgegeven werden?

Remember that moment? It felt so good, didn't it?

Weet je nog? Dat voelde goed, of niet?

So, I was published, you know,

Dus ik werd uitgegeven,

so, wow, my design's in a book, you know?

dus, wauw, mijn designs in een boek, weet je?

After that, things kind of got strange,

Daarna verliep alles een beetje vreemd,

and I got thinking about the computer,

en ik dacht over de computer,

because the computer to me always, kind of, bothered me.

want de computer had me altijd wat dwars gezeten.

I didn't quite get it. And Paul Rand

Ik begreep het niet. En Paul Rand

was a kind of crusty designer,

was een soort korstige designer,

you know, a crusty designer, like a good -- kind of like a good French bread?

weet je, een korstige designer, zoals een goed Frans stokbrood?

You know, he wrote in one of his books:

Hij schreef in een van zijn boeken:

"A Yale student once said,

"Een student van Yale zei ooit:

'I came here to learn how to design, not how to use a computer.'

'Ik kwam hier om design te leren, niet voor computerlessen'

Design schools take heed."

Design-scholen opgelet."

This is in the '80s,

Dat was in de late jaren 80,

in the great clash of computer/non-computer people.

in de grote aanvaring van mensen vóór en tegen de computer.

A very difficult time, actually.

Een moeilijke tijd, eigenlijk.

And this to me was an important message from Rand.

Voor mij was dit een belangrijke boodschap van Rand.

And so I began to sort of mess with the computer at the time.

Dus ik begon met de computer te rommelen destijds.

This is the first sort of play thing I did, my own serious play.

Dit is het eerste speelse ding dat ik maakte, serieus speelwerk.

I built a working version of an Adobe Illustrator-ish thing.

Ik bouwde een werkende versie van een Adobe Illustrator-achtig iets.

It looks like Illustrator; it can, like, draw.

Het ziet eruit als illustrator; het kan tekenen.

It was very hard to make this, actually.

Het was erg moeilijk om dit te maken.

It took a month to make this part.

Het duurde een maand om dit deel te maken.

And then I thought, what if I added this feature,

Toen dacht ik, misschien moet er een functie bij,

where I can say, this point,

zodat ik kan zeggen: dit punt,

you can fly like a bird. You're free, kind of thing.

jij kan vliegen als een vogel. Je bent vrij, min of meer.

So I could, sort of, change the kind of stability

Dus ik kon de stabiliteit veranderen

with a little control there on the dial,

met een kleine regelaar,

and I can sort of watch it flip around.

en ik kan het zien wiebelen.

And this is in 1993.

Dit is in 1993.

And when my professors saw this, they were very upset at me.

Toen mijn leraren dit zagen, raakten ze erg ontstemd.

They were saying, Why's it moving?

Ze zeiden: "Waarom beweegt het?"

They were saying, Make it stop now.

"Laat het nu stoppen."

Now, I was saying, Well, that's the whole point: it's moving.

Ik zei: "Dat is de hele opzet... het beweegt."

And he says, Well, when's it going to stop?

Hij zegt: "Maar wanneer houdt het op?"

And I said, Never.

Ik zei : "Nooit".

And he said, Even worse. Stop it now.

Hij antwoordt: "Nog erger. Laat het nu ophouden."

I started studying this whole idea,

Ik begon het idee te onderzoeken,

of like, what is this computer? It's a strange medium.

van: wat is een computer? Het is een vreemd medium.

It's not like print. It's not like video.

Niet als print. Niet als video.

It lasts forever. It's a very strange medium.

Het duurt eeuwig. Het is een erg vreemd medium.

So, I went off with this,

Dus ik ging door,

and began to look for things even more.

en begon nog meer dingen te zoeken.

And so in Japan, I began to experiment with people.

In Japan begon ik te experimenteren met mensen.

This is actually bad: human experiments.

Slechte zaak eigenlijk: menselijke proefpersonen.

I would do these things where I'd have students become pens:

Ik liet studenten bijvoorbeeld pennen worden:

there's blue pen, red pen, green pen, black pen.

een blauwe pen, groene pen, zwarte pen.

And someone sits down and draws a picture.

Iemand gaat zitten en maakt een tekening.

They're laughing because he said,

Ze lachen want hij zei:

draw from the middle-right to the middle, and he kind of messed up.

teken vanuit het midden-rechts naar het midden, en dat deed hij niet.

See, humans don't know how to take orders;

Zie je, mensen kunnen geen orders opvolgen;

the computer's so good at it.

de computer is er zo goed in.

This guy figured out how to get the computer to draw with two pens at once:

Deze jongen ontdekte hoe hij de computer met twee pennen tegelijk kon laten tekenen:

you know, you, pen, do this, and you, pen, do this.

weet je, jij, pen, doe dit, en jij, pen, doe dit.

And so began to have multiple pens on the page --

Hij begon dus met meerdere pennen op het vel --

again, hard to do with our hands.

nogmaals, moeilijk te doen met je handen.

And then someone discovered this "a-ha moment"

Toen had iemand een 'aha-moment'

where you could use coordinate systems.

door coördinatiesystemen te gebruiken.

We thought, ah, this is when it's going to happen.

We dachten, ah, nu gaat het gebeuren.

In the end, he drew a house. It was the most boring thing.

Uiteindelijk tekende hij een huis. Ontzettend saai.

It became computerish; we began to think computerish --

Het werd computerig; we gingen computerig denken --

the X, Y system -- and so that was kind of a revelation.

het X, Y-systeem -- dus dat was een soort openbaring.

And after this I wanted to build a computer out of people,

Hierna wilde ik een computer bouwen uit mensen,

called a human-powered computer.

een mens-aangedreven computer.

So, this happened in 1993.

Dit was in 1993.

Sound down, please.

Geluid lager alsjeblieft.

It's a computer where the people are the parts.

Het is een computer waarbij mensen de delen zijn.

I have behind this wall a disk drive, a CPU,

Ik heb achter deze muur een schijfstation, een processor,

a graphics card, a memory system.

een grafische kaart, een geheugensysteem.

They're picking up a giant floppy disk made of cardboard.

Ze pakken een gigantische floppy van karton.

It's put inside the computer.

Die gaat in de computer.

And that little program's on that cardboard disk.

Dat kleine programma staat op die kartonnen schijf.

So, she wears the disk,

Zij draagt de schijf,

and reads the data off the sectors of the disk,

en leest de data van de sectoren van de schijf,

and the computer starts up; it sort of boots up, really.

en de computer start, hij boot echt

And it's a sort of a working computer. And when I built this computer,

Het is min of meer een werkende computer. Toen ik hem bouwde

I had a moment of -- what is it called? --

had ik een 'openbaringsmoment'

the epiphany where I realized that the computer's just so fast.

toen ik me realiseerde hoe snel de computer is.

This computer appears to be fast - she's working pretty hard,

Deze computer lijkt snel -- ze werkt behoorlijk hard,

and people are running around, and we think, wow, this is happening at a fast rate.

en mensen rennen rond, en we denken, wauw, dit gaat snel.

And this computer's programmed to do only one thing, which is,

En deze computer doet slechts één ding, namelijk

if you move your mouse, the mouse changes on the screen.

als je je muis beweegt, verandert die op het scherm.

On the computer, when you move your mouse, that arrow moves around.

Als je op de computer je muis beweegt, beweegt het pijltje.

On this computer, if you move the mouse, it takes half an hour

Op deze computer duurt het een half uur

for the mouse cursor to change.

voordat de cursor beweegt.

To give you a sense of the speed, the scale:

Om je een idee te geven van de snelheid, de schaal:

the computer is just so amazingly fast, O.K.?

de computer is zo ontzettend snel.

And so, after this I began to do experiments for different companies.

Hierna deed ik experimenten voor verschillende bedrijven.

This is something I did for Sony in 1996.

Dit deed ik voor Sony in 1996.

It was three Sony "H" devices

Het waren drie Sony-achtige apparaten

that responded to sound.

die reageren op geluid.

So, if you talk into the mike,

Dus als je in de microfoon praat,

you'll hear some music in your headphones;

hoor je muziek in je koptelefoon;

if you talk in the phone, then video would happen.

als je in de telefoon praat, werkt de video.

So, I began to experiment with industry in different ways

Dus ik experimenteerde met bedrijven op verschillende manieren

with this kind of mixture of skills.

met deze mix van vaardigheden.

I did this ad. I don't believe in this kind of alcohol, but I do drink sometimes.

Ik maakte deze advertentie. Ik geloof niet in dit soort alcohol, maar soms drink ik.

And Chanel. So, getting to do different projects.

En Chanel. Verschillende projecten.

And also, one thing I realized is that

Iets wat ik me realiseerde was:

I like to make things.

ik maak graag dingen.

We like to make things. It's fun to make things.

We maken graag dingen. Dat is leuk.

And so I never developed the ability to have a staff.

Dus ik had nooit mensen in dienst.

I have no staff; it's all kind of made by hand --

Ik heb geen personeel; allemaal handwerk --

these sort of broken hands.

van deze defecte handen.

And these hands were influenced

Die handen waren beïnvloed

by this man, Mr. Inami Naomi.

door deze man: Dhr. Inami Naomi.

This guy was my kind of like mentor.

Deze man was mijn mentor.

He was the first digital media producer in Tokyo.

Hij was de eerste digitale media-producent in Tokyo.

He's the guy that kind of discovered me,

Hij ontdekte me zo'n beetje,

and kind of got me going in digital media.

en zette me op het spoor van digitale media.

He was such an inspirational guy.

Hij was zo'n inspirerende man.

I remember, like, we'd be in his studio, like, at 2 a.m.,

Ik herinner me dat we in zijn studio waren, om 2 uur 's ochtends,

and then he'd show up from some client meeting.

en dan kwam hij terug van een klant.

He'd come in and say, you know,

Hij kwam binnen en zei:

If I am here, everything is okay.

"Als ik er ben, is alles oké."

And you'd feel so much better, you know.

Dan voelde je je zoveel beter, weet je.

And I'll never forget how, like, but -- I'll never forget how, like,

En ik vergeet nooit hoe...

he had a sudden situation with his -- he had an aneurysm.

hij had opeens -- hij had een aneurysma.

He went into a coma.

Hij ging in coma.

And so, for three years he was out, and he could only blink,

Drie jaar lang lag hij eruit; hij kon enkel knipperen,

and so I realized at this moment, I thought, wow --

en toen realiseerde ik me, wauw --

how fragile is this thing we're wearing,

hoe fragiel is dit ding dat we dragen,

this body and mind we're wearing,

dit lichaam en deze geest,

and so I thought, How do you go for it more?

en ik dacht: hoe maak je er het meeste van?

How do you take that time you have left and go after it?

Hoe maak je het meeste van de tijd die je nog hebt?

So, Naomi was pivotal in that.

Naomi was hierin een keerpunt.

And so, I began to think more carefully about the computer.

Ik begon zorgvuldiger na te denken over de computer.

This was a moment where I was thinking about,

Dit was een moment dat ik dacht --

so, you have a computer program,

je hebt een computerprogramma.

it responds to motion -- X and Y --

Het reageert op beweging -- X en Y --

and I realized that each computer program

en ik realiseerde me dat elk computerprogramma

has all these images inside the program.

al deze beelden in zich heeft.

So, if you can see here, you know,

Dus, hier kan je zien,

that program you're seeing in the corner,

dat programma in de hoek,

if you spread it out, it's all these things all at once.

als je het uitspreidt is het al die dingen ineens.

It's real simultaneity. It's nothing we're used to working with.

Het is echte gelijktijdigheid. Niets wat we gewend zijn.

We're so used to working in one vector.

We zijn gewend aan 1 vector.

This is all at the same time.

Dit is allemaal tegelijkertijd.

The computer lives in so many dimensions.

De computer leeft in zoveel dimensies.

And also, at the same time I was frustrated,

Tegelijkertijd was ik gefrustreerd,

because I would go to all these art and design schools everywhere,

want ik ging overal naar kunst- en designscholen

and there were these, like, "the computer lab," you know,

en daar hadden ze dan "het computerlab", weet je,

and this is, like, in the late 1990s,

dit is late jaren 90,

and this is in Basel,

in Basel, op een

a great graphic design school.

fantastische school voor grafisch ontwerp.

And here's this, like, dirty, kind of, shoddy,

En daar heb je dit smerige, bouwvallige,

kind of, dark computer room.

donkere computerlokaal.

And I began to wonder, Is this the goal?

Ik vroeg me af: is dit het doel?

Is this what we want, you know?

Is dit wat we willen, weet je?

And also, I began to be fascinated by machines --

Ook raakte ik gefascineerd door machines --

you know, like copy machines -- and so this is actually in Basel.

zoals kopieermachines -- dit is feitelijk in Basel.

I noticed how we spent so much time on making it interactive --

Ik merkte op hoeveel tijd we spenderen aan het interactief maken --

this is, like, a touch screen --

dit is een aanraakscherm --

and I noticed how you can only touch five places,

dat je slechts op vijf plekken kan aanraken,

and so, "why are we wasting so much interactivity everywhere?"

dus: "waarom verkwisten we zoveel interactiviteit overal?"

became a question. And also, the sound:

werd een vraag. En ook, het geluid:

I discovered I can make my ThinkPad pretend it's a telephone.

ik kan mijn ThinkPad laten voorwenden dat het een telefoon is.

You get it? No? O.K.

Snap je hem? Nee? Oké.

And also, I discovered in Logan airport,

Ook ontdekte ik op Logan airport,

this was, like, calling out to me.

dat dit me aan het roepen was.

Do you hear that? It's like cows. This is at 4 a.m. at Logan.

Hoor je dat? Als koeien. Om vier uur op Logan.

So, I was wondering, like,

Dus ik vroeg me af,

what is this thing in front of me, this computer thing?

wat is dit ding voor me, dit computerding?

It didn't make any sense.

Ik werd er niet wijs uit.

So, I began to make things again. This is another series of objects

Dus begon ik weer dingen te maken. Dit is nog een serie objecten

made of old computers from my basement.

gemaakt van mijn oude computers uit de kelder.

I made -- I took my old Macintoshes

Ik nam mijn oude Macintoshes

and made different objects out of them from Tokyo.

en maakte er verschillende objecten van uit Tokyo.

I began to be very disinterested in computers themselves,

Ik raakte erg ongeïnteresseerd in computers zelf,

so I began to make paintings out of PalmPilots.

dus ging ik schilderijen maken van PalmPilots.

I made this series of works.

Ik maakte deze serie.

They're paintings I made and put a PalmPilot in the middle

Het zijn schilderijen met een PalmPilot in het midden verwerkt,

as a kind of display that's sort of thinking,

als een display dat denkt:

I'm abstract art. What am I? I'm abstract.

ik ben abstracte kunst. Wat ben ik? Ik ben abstract.

And so it keeps thinking out loud of its own abstraction.

Dus het blijft hardop denken over zijn eigen abstractie.

I began to be fascinated by plastic,

Ik raakte gefascineerd door plastic.

so I spent four months making eight plastic blocks

In vier maanden maakte ik acht plastic blokken

perfectly optically transparent,

perfect optisch transparant,

as a kind of release of stress.

als een soort stress-remedie.

Because of that, I became interested in blue tape,

Daardoor raakte ik geïnteresseerd in blauwe tape.

so in San Francisco, at C.C., I had a whole exhibition on blue tape.

In San Francisco, bij C.C., maakte ik een hele installatie

I made a whole installation out of blue tape -- blue painters' tape.

van blauwe tape -- afplaktape.

And at this point my wife kind of got worried about me,

Toen werd mijn vrouw wat ongerust over me,

so I stopped doing blue tape and began to think,

dus ik stopte met de blauwe tape en dacht:

Well, what else is there in life?

"Wat is er nog meer in het leven?"

And so computers, as you know,

Dus die grote computers...

these big computers, there are now tiny computers.

nu zijn er minuscule computers.

They're littler computers, so the one-chip computers,

Kleinere computers, met één chip.

I began to program one-chip computers

Daarmee begon ik te programmeren,

and make objects out of P.C. boards, LEDs.

en ik maakte objecten van pc-borden, LEDs.

I began to make LED sculptures

Ik begon LED-sculpturen te maken

that would live inside little boxes out of MDF.

die in kleine dozen van MDF leefden.

This is a series of light boxes I made for a show in Italy.

Dit is een serie lichtkasten die ik maakte voor een show in Italië.

Very simple boxes: you just press one button and some LED interaction occurs.

Heel simpele kasten: je duwt op één knop voor een LED-interactie.

This is a series of lamps I made. This is a Bento box lamp:

Dit is een serie lampen die ik maakte. Dit is een Bentobox-lamp:

it's sort of a plastic rice lamp;

een soort plastic rijstlamp;

it's very friendly.

heel vriendelijk.

I did a show in London last year made out of iPods --

Ik had een expositie in London met iPods --

I used iPods as a material.

ik gebruikte iPods als materiaal.

So I took 16 iPod Nanos

Met 16 iPod Nano's

and made a kind of a Nano fish, basically.

maakte ik een soort Nano-vis.

Recently, this is for Reebok.

Recent werk voor Reebok.

I've done shoes for Reebok as well,

Ik heb ook schoenen voor Reebok gedaan,

as a kind of a hobby for apparel.

als een soort kledinghobby.

So anyways, there are all these things you can do,

Hoe dan ook, allemaal dingen om te doen,

but the thing I love the most is to

maar wat ik het mooiste vind is

experience, taste the world.

de wereld te ervaren, te proeven.

The world is just so tasty.

De wereld is zo lekker.

We think we'll go to a museum; that's where all the tastes are.

We denken dat alle smaken in het museum zijn.

No, they're all out there.

Nee, ze zijn overal.

So, this is, like, in front of the Eiffel Tower, really,

Dit is voor de Eiffeltoren,

actually, around the Louvre area.

in feite, bij het Louvre ergens.

This I found, where nature had made a picture for me.

De natuur had dit beeld voor me gemaakt.

This is a perfect 90-degree angle by nature.

Het is een perfecte hoek van 90 graden.

In this strange moment where, like, these things kind of appeared.

Op een vreemd moment, waarop vreemde dingen opdoken.

We all are creative people.

We zijn allemaal creatieve mensen.

We have this gene defect in our mind.

We hebben een genetisch defect in onze geest.

We can't help but stop, right? This feeling's a wonderful thing.

We moeten wel kijken, niet? Dit gevoel is iets geweldigs.

It's the forever-always-on museum.

Het permanent-open-museum.

This is from the Cape last year.

Dit is van Cape Cod, verleden jaar.

I discovered that I had to find the equation of art and design,

Ik moest de vergelijking van kunst en design vinden,

which we know as circle-triangle-square.

bekend als 'cirkel-driehoek-vierkant'.

It's everywhere on the beach, I discovered.

het is overal op het strand, ondekte ik.

I began to collect every instance of circle-triangle-square.

Ik raapte alle cirkel-driehoek-vierkanten op.

I put these all back, by the way.

Allemaal weer terug gelegd, trouwens.

And I also discovered how .

Ik ontdekte ook dat sommige stenen

some rocks are twins separated at birth.

tweelingen zijn, gescheiden bij de geboorte.

This is also out there, you know.

Dit is ook te gek voor woorden.

I'm, like, how did this happen, kind of thing?

Ik dacht: hoe heeft dát kunnen gebeuren?

I brought you guys together again.

Ik heb jullie weer bij elkaar gebracht.

So, three years ago I discovered, the letters M-I-T

Drie jaar geleden ontdekte ik de letters M-I-T

occurring in simplicity and complexity.

in simplicity en complexity.

My alma mater, MIT, and I had this moment --

Mijn alma mater MIT en ik, hadden dit moment --

a kind of M. Night Shayamalan moment --

een soort M. Night Shayamalan moment --

where I thought, Whoa! I have to do this.

waarbij ik dacht: Whoa! Dat moet ik doen.

And I went after it with passion.

Ik ben er met passie achteraan gegaan.

However, recently this RISD opportunity kind of arose --

Recentelijk met Rode Island School of Design (RISD) --

going to RISD -- and I couldn't reconcile this real easy,

de kans om naar RISD te gaan -- en ik snapte het niet,

because the letters had told me, MIT forever.

want de letters hadden me verteld: 'MIT voor eeuwig'.

But I discovered in the French word raison d'être.

Maar ik ontdekte in het Franse woord 'raison d'etre'...

I was, like, aha, wait a second.

Ik dacht: aha, wacht eens even...

And there RISD appeared.

en daar verscheen RISD.

And so I realized it was O.K. to go.

Toen realiseerde ik me dat ik rustig kon gaan.

So, I'm going to RISD, actually.

Dus ik ga daadwerkelijk naar RISD.

Who's a RISD alum out there?

Wie is er hier RISD alumni?

RISD alums? Yeah, RISD. There we go, RISD. Woo, RISD.

RISD alums? Yeah, RISD. Juist ja, RISD. Woeoe, RISD.

I'm sorry, I'm sorry, Art Center -- Art Center is good, too.

Sorry, Art Center -- Art Center is ook goed!

RISD is kind of my new kind of passion,

RISD is min of meer mijn nieuwe passie,

and I'll tell you a little bit about that.

en ik zal daar wat over vertellen.

So, RISD is --

Dus RISD is --

I was outside RISD,

Ik was buiten RISD,

and some student wrote this on some block, and I thought,

en een student had dit geschreven, en ik dacht:

Wow, RISD wants to know what itself is.

Wow, RISD wil weten wat het is.

And I have no idea what RISD should be, actually,

Ik heb geen idee wat RISD zou moeten zijn,

or what it wants to be, but one thing I have to tell you is that

of wat het wil zijn, maar ik kan je zeggen dat

although I'm a technologist, I don't like technology very much.

ook al ben ik een technoloog, ik houd niet van technologie.

It's a, kind of, the qi thing, or whatever.

Het is een soort... Qi-kwestie of zoiets.

People say,

Mensen zeggen:

Are you going to bring RISD into the future?

Ga je RISD naar de toekomst brengen?

And I say, well, I'm going to bring the future back to RISD.

Dan zeg ik: ik ga de toekomst terughalen naar RISD.

There's my perspective. Because in reality,

Dat is mijn perspectief. Want in werkelijkheid

the problem isn't how to make the world more technological.

is het probleem niet hoe je de wereld technologischer maakt.

It's about how to make it more humane again.

Het gaat erom haar humaner te maken.

And if anything, I think RISD has a strange DNA.

Ik denk dat RISD vreemd DNA heeft.

It's a strange exuberance

Een vreemde uitbundigheid

about materials, about the world:

over materialen, over de wereld:

a fascination that I think the world needs

een fascinatie die de wereld

quite very much right now.

denk ik momenteel erg nodig heeft.

So, thank you everyone.

Dank je wel iedereen.