What silence can teach you about sound | Dallas Taylor

Vertaald door: Ruth Compernol Nagekeken door: Rik Delaet

For many of us right now, our lives are quieter than normal.

Voor velen van ons

is ons leven momenteel stiller dan normaal.

And quiet can be unnerving.

En stilte kan zenuwslopend zijn.

It can make you feel lonely,

Het kan zorgen voor eenzaamheid,

or just all too aware of the things you're missing out on.

en je bewust maken van alles wat je niet meer kan doen.

I think about sound all the time.

Ik denk constant na over geluid.

I'm a sound designer,

Ik ben sound designer

and I host the podcast "Twenty Thousand Hertz."

en presenteer de podcast Twenty Thousand Hertz.

It's all about the world's most recognizable and interesting sounds.

Het gaat om 's werelds meest herkenbare en interessante geluiden.

But I think this is the perfect time to talk about silence.

Maar dit lijkt me het perfecte moment om het over stilte te hebben.

Because what I've come to understand

Want ik heb geleerd

is that there is no such thing as silence.

dat er niet zoiets bestaat als 'stilte'.

And the person who opened my mind to this idea

En de persoon die mijn ogen opende voor dit idee

is one of the most influential composers in history.

is een van de invloedrijkste componisten ooit.

(Piano music)

(Pianomuziek)

John Cage has made an impact on artists in many genres,

John Cage heeft een invloed gehad op artiesten uit verschillende genres,

from avant-garde musicians, to modern dance, to pop music.

van avant-garde muzikanten tot moderne dans- en popmuziek.

Right now, we're listening to his 1948 piece

Momenteel horen we een stuk uit 1948

called "In a Landscape."

getiteld 'In a Landscape'.

This version was recorded in 1994 by Stephen Drury.

Deze versie werd opgenomen in 1994 door Stephen Drury.

(Piano music)

(Pianomuziek)

This piece is actually not very typical of John Cage's writing.

Het is niet typisch voor John Cage.

He's more known for his innovations and avant-garde techniques.

Hij is meer bekend om zijn innovaties en avant-gardetechnieken.

But despite his reputation,

Maar ondanks zijn reputatie

no one was prepared for what he did in 1952,

was niemand voorbereid op wat hij deed in 1952,

when he created the most daring piece of his career.

toen hij het meest uitdagende stuk uit zijn carrière creëerde.

It was called "4'33'',"

Het heette 4'33"

and it was a piece that some critics even refused to call "music,"

en sommige critici weigerden zelfs om het 'muziek' te noemen,

because for the entire duration of the piece,

want voor de hele duur van het stuk

the performer plays

speelt de performer

nothing at all.

helemaal niets.

Well, to be technical, the performer is actually playing rest.

Het is te zeggen, in technische termen speelt de performer rust.

But to the audience, it looks like nothing is happening.

Maar voor het publiek lijkt het alsof er niets gebeurt.

John Cage's "4'33''" was performed for the first time

John Cage zijn werk 4'33" werd voor het eerst gespeeld

in the summer of 1952,

in de zomer van 1952,

by renowned pianist David Tudor.

door de bekende pianist David Tudor,

It was at the Maverick Concert hall in Woodstock, New York.

in de Maverick Concert Hall in Woodstock, New York.

This is a beautiful wooden building with huge openings to the outdoors.

Een prachtig houten gebouw met grote openingen naar buiten.

So, David Tudor walked out on stage,

Dus David Tudor stapte het podium op,

sat down at the piano,

zat neer aan de piano

then closed the piano lid.

en sloot het deksel.

He then sat in silence,

Daarna zat hij in stilte

only moving to open and close the piano lid

en bewoog enkel om het deksel open en dicht te doen

between each of the three movements.

tussen elk van de drie delen.

After the time was up,

Op het einde

he got up

stond hij recht

and walked off the stage.

en stapte van het podium.

(Piano music)

(Pianomuziek)

The audience had no idea what to think.

Het publiek had geen idee wat het ervan moest denken.

It made people wonder if Cage is even taking his career seriously.

Mensen vroegen zich af of Cage zijn carrière wel serieus nam.

A close friend even wrote to him,

Een goede vriend schreef hem zelfs

begging that he not turn his career into a joke.

om hem te smeken geen klucht te maken van zijn carrière.

John Cage had, well, if you could call it,

John Cage had, als je het zo kan noemen,

composed a piece of music

een muziekstuk gemaakt

that really challenged some very established ideas

dat enkele gangbare ideeën in vraag stelde

about music composition.

over het componeren van muziek.

It's something that musicians still debate today.

Het is iets waar muzikanten tot op heden over discussiëren.

To understand just what John Cage was thinking,

Om te begrijpen wat John Cage precies dacht,

let's back up to the 1940s.

gaan we even terug naar 1940.

Back then,

In die tijd

John Cage was making a name for himself composing for the prepared piano.

maakte John Cage naam met composities voor de 'prepared piano'.

(Piano music)

(Pianomuziek)

To make music like this,

Om dit soort muziek te maken,

John Cage would put objects inside the piano,

legde John Cage voorwerpen in de piano,

between the strings.

tussen de snaren.

Things you just find lying around,

Dingen die thuis rondslingeren,

like screws, tape and rubber erasers.

zoals schroeven, plakband en rubber gommen.

So now, you've transformed the piano

Daardoor verandert de piano plots

from a tonal instrument with high and low pitches

van een tonaal instrument met hoge en lage tonen

into a collection of unique sounds.

in een collectie unieke geluiden.

The music you're hearing is Cage's "Sonata V,"

De muziek die je hoort is Cage zijn Sonata V,

from "Sonatas and Interludes for Prepared Piano."

uit 'Sonatas and Interludes for Prepared Piano' --

Probably his most famous work outside of "4'33''."

waarschijnlijk zijn beroemdste werk buiten 4'33".

This version was performed by Boris Berman.

Deze versie werd uitgevoerd door Boris Berman.

John Cage wrote incredibly detailed instructions

John Cage schreef zeer gedetailleerde instructies

about where to place each object in the piano.

over waar elk voorwerp in de piano moest liggen.

But it's impossible for every performer to get the exact same objects,

Maar voor performers is het onmogelijk om precies dezelfde voorwerpen te hebben,

so the sound you get is always different.

dus is de klank altijd anders.

Basically, it comes down to random chance.

Eigenlijk komt het neer op willekeurig toeval.

This was pretty bananas and pretty alien

Dit was redelijk gek en vreemd

to the way most composers and musicians are taught to do things.

vergeleken met de gebruikelijke werkwijze van componisten en muzikanten.

John Cage was becoming increasingly interested

John Cage raakte steeds meer geïnteresseerd

in chance and randomness

in willekeur en toeval

and letting the universe provide the answer to the question

en het universum laten bepalen

"What note should I play next?"

wat de volgende noot is.

But to hear the answer to the question,

Maar om het antwoord op de vraag te horen,

first, you have to listen.

moet je eerst luisteren.

And in the 1940s,

En in de jaren 1940,

listening to the universe was getting harder to do.

werd het steeds moeilijker om naar het universum te luisteren.

(Elevator music)

(Liftmuziek)

The Muzak company was founded in the '30s.

Het bedrijf Muzak werd opgericht in de jaren 30.

It really took off,

Het had meteen succes

and soon, there was constant background music nearly everywhere.

en al snel was er bijna overal achtergrondmuziek.

It was almost impossible to escape.

Het was bijna onmogelijk eraan te ontsnappen.

John Cage realized that people were losing the option

John Cage besefte dat mensen niet langer de optie hadden

to shut out the background music of the world.

om achtergrondmuziek buiten te sluiten.

He worried that Muzak would prevent people from hearing silence altogether.

Hij was ongerust dat muzak mensen zou belemmeren

ooit nog stilte te horen.

In 1948,

In 1948,

four years before he wrote "4'33'',"

vier jaar voor hij 4'33" schreef,

John Cage mentioned that he wanted to write

liet John Cage vallen

dat hij een stil stuk wou schrijven van 4,5 minuten

a four-and-a-half-minute-long piece of silence

and sell it to the Muzak company.

en het wou verkopen aan het bedrijf Muzak.

It started as something of a political statement

Het begon als een politiek statement

or an offhand comment,

of een terloopse opmerking,

but this idea struck a nerve and quickly evolved.

maar het idee bleef hangen en evolueerde snel verder.

John Cage was starting to think deeply about silence.

John Cage begon diep na te denken over stilte.

And when he visited a truly quiet place,

En toen hij een echt stille plaats bezocht,

he made a startling discovery.

deed hij een verbijsterende ontdekking.

John Cage visited an anechoic chamber at Harvard University.

John Cage bezocht een echovrije kamer aan de universiteit van Harvard.

Anechoic chambers are rooms that are acoustically treated

Echovrije kamers zijn kamers die akoestisch zo ingericht zijn

to minimize sound to almost zero.

dat het geluid bijna volledig wordt geëlimineerd.

There are no sounds in these rooms,

Er is geen geluid in deze ruimtes,

so John Cage didn't expect to hear anything at all.

dus verwachtte hij er helemaal niets te horen.

But he actually heard his own blood circulating.

Maar hij hoorde zijn eigen bloed circuleren.

(Pulse)

(Hartslag)

I've personally experienced an anechoic chamber,

Zelf heb ik ook een echovrije kamer bezocht

and it's a really wild experience

en het is een heel vreemde ervaring

that can completely change your perceptions

die je percepties volledig kan veranderen

about sound and silence.

over geluid en stilte.

It really felt like my brain just turning up an amplifier,

Het voelde alsof er in mijn hersenen een versterker werd aangezet

grasping for anything to hear.

in een verwoede poging toch iets te horen.

Just like John Cage,

Net als John Cage

I could very clearly hear my blood pushing through my body.

kon ik heel duidelijk mijn eigen bloed doorheen mijn lijf horen pompen.

John Cage realized, in that moment,

Op dat moment begreep John Cage

that no matter where we are, even our bodies are making sound.

dat gelijk waar we zijn, zelfs onze lichamen geluid maken.

There's basically no such thing as true silence.

Dus eigenlijk bestaat er niet zoiets als echte stilte.

As long as you are in your body,

Zolang je een lichaam hebt,

you're always hearing something.

hoor je altijd iets.

This is where John Cage's interest in chance and randomness

Dit is waar zijn interesse in toeval en willekeur

met his interest in silence.

samenkwam met zijn interesse in stilte.

He realized that creating an environment with no distractions

Hij besefte dat het creëren van een omgeving zonder afleidingen

wasn't about creating silence.

niet ging om het creëren van stilte.

It wasn't even about controlling noise.

Het ging zelfs niet om het beheersen van geluid.

It was about the sounds that were already there,

Het ging om de geluiden die er al waren,

but you suddenly hear for the first time

maar die je plots voor het eerst hoort

when you're really ready to listen.

wanneer je echt klaar bent om te luisteren.

That's what's so often misunderstood about "4'33''."

Dat is wat zo vaak wordt misbegrepen aan 4'33".

People assume it's a joke,

Mensen denken dat het een grap is,

but that couldn't be further from the truth.

maar dat is absoluut niet het geval.

It sounds different everywhere you play it.

Overal waar je het speelt klinkt het anders.

And that's the point.

En dat is nu juist het punt.

What John Cage really wanted us to hear

Wat John Cage ons wou laten horen,

is the beauty of the sonic world around us.

is de schoonheid van de geluidswereld die ons omgeeft.

(Birds chirping)

(Tjilpende vogels)

(Overlapping voices)

(Overlappende stemmen)

(Church bell ringing)

(Geluid van kerkklokken)

(Crickets chirping and owl hooting)

(Geluid van krekels en een uil)

"4'33''" should be a mindful experience

4'33" zou een bewuste ervaring moeten zijn

that helps you focus on accepting things just the way they are.

die je de dingen helpt aanvaarden zoals ze zijn.

It's not something that anyone else can tell you how you're supposed to feel.

Niemand anders kan je vertellen hoe je je hierbij moet voelen.

It's deeply personal.

Het is diep persoonlijk.

It also brings up some pretty big questions

Het roept ook belangrijke vragen op

about our sonic world.

over onze geluidswereld.

Is "4'33''" music, is it sound,

Is 4'33" muziek? Is het geluid?

is sound music?

Is geluid muziek?

Is there even a difference?

Is er wel een verschil?

John Cage reminds us

John Cage herinnert ons eraan

that music isn't the only kind of sound worth listening to.

dat muziek niet het enige geluid is dat het waard is om te beluisteren.

All sounds are worth thinking about.

Alle geluiden zijn het waard erover na te denken.

We have a once-in-a-lifetime opportunity

We hebben een zeldzame mogelijkheid

to reset our ears.

om onze oren te resetten.

And if we become more conscious of what we hear,

En als we ons bewuster worden van wat we horen,

we'll inherently make our world sound better.

zullen we onze wereld automatisch beter doen klinken.

Quietness is not when we turn off our minds to sound,

Stilte betekent niet dat we onze geest afsluiten voor geluid,

but when we can really start to listen

maar dat we écht beginnen te luisteren

and hear the world in all of its sonic beauty.

en de wereld horen in al zijn sonische schoonheid.

So in this spirit,

Dus laten we in deze geest

let's perform "4'33''" together,

samen 4'33" uitvoeren,

wherever you are.

waar je ook bent.

It's three movements,

Het bestaat uit drie delen

and I'll let you know when they start.

en ik zal aangeven wanneer ze starten.

Listen to the texture and rhythm of the sounds around you right now.

Luister naar de textuur en het ritme van de geluiden rond je.

Listen for the loud and soft,

Luister naar luid en zacht,

the harmonic, the dissonant,

het harmonieuze en dissonante,

and all the small details that make every sound unique.

en alle kleine details die elk geluid uniek maken.

Spend this time as mindful and focused in this real-life sonic moment.

Blijf zo bewust en gefocust mogelijk tijdens dit levensechte sonische moment.

Enjoy the magnificence of hearing and listening.

Geniet van de pracht van horen en luisteren.

So here comes the first movement.

Zo meteen komt het eerste deel.

Starting ...

Het begint...

now.

nu.

[I. Tacet]

[I. Tacet]

(No audio)

(Geen audio)

And here's movement two.

Dit is het tweede deel.

It will be two minutes and 23 seconds.

Het duurt 2 minuten 23 seconden.

[II. Tacet]

[II. Tacet]

(No audio)

(Geen audio)

And here is the final movement.

Dit is het laatste deel.

It will be one minute and 40 seconds.

Het duurt 1 minuut 40 seconden.

[III. Tacet]

[III. Tacet]

(No audio)

(Geen audio)

And that's it.

Zo, dat was het.

We did it.

We hebben het gedaan.

Thanks for listening.

Bedankt om te luisteren.