What crows teach us about death | Kaeli Swift

Vertaald door: Simone Otter Nagekeken door: Esther van Driel

Whether we want to or not, humans spend a great deal of time

Of we willen of niet, mensen denken veel na over de dood.

considering death.

And it's possible we've been doing so since shortly after homo sapiens

Dit doen we waarschijnlijk al sinds de homo sapiens

voor het eerst door het landschap dwaalden.

first began roaming the landscape.

After all, the first intentional human burial

De eerste doelbewuste menselijke begravenis

is thought to have occurred around 100,000 years ago.

vond immers ongeveer 100.000 jaar geleden plaats.

What might those early people have been thinking

Wat zouden die eerste mensen gedacht hebben,

as they took the time to dig into the earth,

toen ze de tijd namen om in de grond te graven,

deposit the body

het lichaam erin te leggen

and carefully cover it up again?

en het met zorg weer te bedekken?

Were they trying to protect it from scavengers

Probeerden ze het te beschermen tegen aaseters

or stymie the spread of disease?

of de verspreiding van ziekte tegen te gaan?

Were they trying to honor the deceased?

Probeerden ze de overledene te eren?

Of wilden ze gewoon niet tegen een dood lichaam aankijken?

Or did they just not want to have to look at a dead body?

Without the advent of a time machine,

Zonder de komst van een tijdmachine,

we may never know for sure what those early people were thinking,

zullen we nooit zeker weten wat die eerste mensen gedacht hebben,

but one thing we do know is that humans are far from alone

maar wat we wel weten, is dat mensen lang niet de enige zijn

in our attention towards the dead.

die aandacht besteden aan de doden.

Like people, some animals,

Sommige dieren, waaronder de kraaiachtigen,

including the corvids, the family of birds

de vogelfamilie met leden als kraaien, raven, eksters en gaaien,

that houses the crows, ravens, magpies and jays,

also seem to pay special attention to their dead.

besteden net als mensen speciale aandacht aan hun doden.

In fact, the rituals of corvids may have acted as the inspiration

De rituelen van de kraaiachtigen hebben die van ons misschien zelfs geïnspireerd.

for our own.

God stuurde tenslotte een raaf

After all, it was the raven that God sent down

to teach Cain how to bury his slain brother Abel.

om Kaïn te leren hoe hij zijn vermoorde broer Abel moest begraven.

But despite this clear recognition by early people that other animals

Ondanks dat de eerste mensen begrepen

dat ook dieren voor hun doden zorgen,

attend to their dead,

it's only fairly recently that science has really turned its attention

besteedt de wetenschap pas sinds kort aandacht aan dit fenomeen.

towards this phenomenon.

In fact, a formal name for this field -- comparative thanatology --

De formele naam voor dit vakgebied -- comparatieve thanatologie --

wasn't first introduced until 2016.

werd zelfs pas in 2016 geïntroduceerd.

In this growing field, we are beginning to appreciate what a rich place

In dit groeiende veld

beginnen we te waarderen hoe rijk de natuur is

the natural world is with respect to how other animals interact with their dead,

als het gaat om de manieren waarop dieren omgaan met hun doden.

and it's in this growing body of knowledge

In dit groeiende arsenaal van kennis

that that time machine to our early ancestors might be possible.

kunnen we misschien wel die tijdmachine naar onze vroege voorouders vinden.

So what are we learning in this growing field?

Wat leren we in dit groeiende vakgebied?

Well, right now we can split our understanding into two main groups.

Op dit moment kunnen we onze kennis in twee grote groepen opdelen.

In de eerste hebben we dieren die zich stereotypisch en voorspelbaar gedragen

In the first, we have animals that display stereotyped, predictable behaviors

towards their dead,

tegenover hun doden

en het meeste dat we over hen weten,

and for whom much of what we understand about them

comes from experimental studies.

komt van experimenteel onderzoek.

This group includes things like the social insects --

Deze groep bevat onder andere sociale insecten --

bees and ants and termites --

bijen, mieren en termieten --

and for all of these animals, colony hygiene is of critical importance,

voor wie de hygiëne van de kolonie essentieel is.

and so as a result these animals display rigorous undertaking behaviors

Om die reden tonen deze dieren zorgvuldig en ondernemend gedrag

in response to corpses.

in reactie op een lijk.

For example, they may physically remove carcasses from the colony.

Ze halen bijvoorbeeld dode lichamen fysiek weg uit de kolonie,

eten de lichamen op,

They may consume them.

They may even construct tombs.

of maken zelfs een tombe.

We see similar hygiene-driven responses in some colony-living mammals.

We zien dezelfde door hygiëne gedreven reactie

bij sommige zoogdierenkolonies.

Rats, for example, will reliably bury cage-mates

Ratten begraven bijvoorbeeld hun kooigenoten

that have been dead for 48 hours.

wanneer die 48 uur dood zijn geweest.

In our other group, we have animals that display more variable,

In onze andere groep zitten dieren

die meer variabel en misschien wel meer charismatisch gedrag vertonen.

perhaps more charismatic behaviors,

and for whom much of what we understand about them

Veel van wat we over hen weten,

comes from anecdotes

komt van anekdotes van wetenschappers en andere waarnemers.

by scientists or other observers.

This is the animals whose death behaviors

Hoe deze dieren omgaan met de dood

I suspect might be more familiar to folks.

komt veel mensen waarschijnlijk bekend voor.

It includes organisms like elephants,

De groep bevat dieren zoals olifanten,

which are well-known for their attendance to their dead,

die bekend staan om de aandacht die ze besteden aan hun doden,

even in popular culture.

zelfs in onze populaire cultuur.

In fact, they're even known to be attracted

Ze voelen zich soms zelfs aangetrokken

to the bones of their deceased.

tot de botten van hun overledenen.

It also includes animals like primates,

De groep bevat ook dieren zoals primaten,

which display a wide variety of behaviors around their dead,

die veel verschillende gebruiken hebben als het om hun doden gaat,

from grooming them

van hen vlooien

to prolonged attention towards them,

tot langdurig aandacht aan hen besteden,

guarding them,

hen beschermen

en zelfs overleden jonge aapjes met zich meenemen.

even the transportation of dead infants.

And that's actually a behavior we've seen in a number of animals,

Dit gedrag zien we terug bij meerdere dieren,

like the dolphins for example.

zoals bijvoorbeeld dolfijnen.

You may remember the story of Tahlequah,

Misschien ken je het verhaal van Tahlequah,

the orca in the resident J pod in the Puget Sound,

de orka die met haar troep in de baai van Puget Sound leeft,

who during the summer of 2018

en die in de zomer van 2018

carried her dead calf

haar dode kalf voor een ongekend aantal van 17 dagen met zich meedroeg.

for an unprecedented 17 days.

Now, a story like that

Zo'n verhaal is zowel hartverscheurend als fascinerend,

is both heartbreaking and fascinating,

but it offers far more questions than it does answers.

maar roept meer vragen op dan het beantwoordt.

For example, why did Tahlequah carry her calf

Bijvoorbeeld, waarom droeg Tahlequah haar kalf zo lang met zich mee?

for such a long period of time?

Was she just that stricken with grief?

Was ze zodanig door rouw getroffen?

Was she more confused by her unresponsive infant?

Of was ze meer verward door haar kalf, dat niet reageerde?

Or is this behavior just less rare in orcas

Of is dit gedrag minder zeldzaam onder orka's

than we currently understand it to be?

dan we op dit moment weten?

But for a variety of reasons,

Vanwege verschillende redenen

it's difficult to do the kinds of experimental studies

is het moeilijk om experimenteel onderzoek te doen

in an animal like an orca, or many of these other large mammals,

met orka's of andere grote roofdieren

that might elucidate those kinds of questions.

dat deze vragen zou kunnen beantwoorden.

So instead, science is turning to an animal whose behaviors around death

In plaats daarvan richt de wetenschap zich tot het dier waarvan het gedrag

we've been thinking about since BCE:

ons al sinds voor onze jaartelling bezighoudt:

the crows.

de kraaien.

Net als insecten en primaten

Like insects and primates,

crows also seem to pay special attention to their dead.

lijken ook kraaien speciale aandacht aan hun doden te besteden.

Typically, this manifests as the discovering bird alarm calling,

Meestal slaat de vogel alarm wanneer die de ontdekking doet,

like you can see in this photo,

zoals je op deze foto kan zien,

followed by the recruitment of other birds to the area

waarna andere vogels naar het gebied worden gehaald

to form what we call a mob.

om wat wij een bende noemen te vormen.

But it can be a little different than that too.

Maar het kan ook anders gaan.

For example, I've had people share with me seeing prolonged silent vigils by crows

Ik heb bijvoorbeeld verhalen gehoord over kraaien die langdurig zwijgend waken

over overleden of stervende kraaien.

in response to deceased or dying crows.

I've even had people tell me of witnessing crows place objects

Mensen hebben me zelfs verteld dat ze kraaien objecten zagen neerleggen,

like sticks and candy wrappers on or near the bodies of dead crows.

zoals stokjes en snoeppapiertjes, op of bij de lichamen van dode kraaien.

Deze verschillende observaties plaatsen deze vogels

And this mix of observations puts these birds

in a really important place in our scheme,

op een belangrijke plek in onze lijst,

because it suggests on the one hand they might be like the insects,

omdat het aan de ene kant suggereert dat ze zoals insecten zijn,

displaying these very predictable behaviors,

gezien het voorspelbare gedrag dat ze vertonen,

but on the other hand we have this handful of observations

maar aan de andere kant is er een handjevol observaties

that are more difficult to explain and feel a bit more like what we see

die moeilijker te verklaren zijn en meer doen denken aan

wat we bij zoogdieren zoals primaten en olifanten zien.

in some of the mammals like primates and elephants.

And like those animals, crows share an extremely large relative brain size

Net zoals die dieren hebben kraaien relatief gezien een extreem groot brein

and the kinds of dynamic social lives that might invite more complexity

en een dynamisch sociaal leven,

waardoor ze complexer kunnen reageren op hun doden.

in how they respond to their dead.

So I wanted to try to understand what was going on

Ik wilde proberen om te begrijpen wat er gebeurt

when crows encounter a dead crow,

wanneer een kraai een dode kraai tegenkomt

and what this might teach us about the role of death in their world,

en wat dit ons kan leren over de rol die de dood speelt in hun wereld

and possibly the worlds of other animals as well,

en in de werelden van andere dieren,

even those early versions of ourselves.

waaronder zelfs die van onze vroegere zelf.

There's a number of different ways that we could explain

We kunnen op een aantal manieren verklaren

why crows might be attracted to their dead.

waarom kraaien zich aangetrokken voelen tot hun doden.

For example, maybe it's a social opportunity,

Het kan bijvoorbeeld een sociale kans bieden,

a way for them to explore why that individual died,

een manier om uit te zoeken hoe de kraai in kwestie is overleden,

who they were

wie het was

and what impact this is going to have on the neighborhood moving forward.

en wat de gevolgen voor hun buurt zouden kunnen zijn.

Maybe it's an expression of grief,

Misschien is het een teken van rouw,

like our own contemporary funerals.

net zoals onze eigen hedendaagse uitvaart.

Or maybe it's a way that they learn about danger in their environment.

Misschien is het een manier waarop ze leren over de gevaren in hun omgeving.

While all of those explanations are worth pursuing,

Al deze verklaringen zijn het waard om opgevolgd te worden

and certainly not mutually exclusive,

en ze sluiten elkaar zeker niet uit,

they're not all testable scientific questions.

maar ze kunnen niet allemaal wetenschappelijk getest worden.

But that idea that dead crows might act as cues of danger, that is.

Het idee dat dode kraaien op gevaar kunnen wijzen, kan dat wel.

So as a graduate student, I wanted to explore that question,

Als masterstudent wilde ik deze vraag onderzoeken,

particularly with respect to two ideas.

vooral met betrekking tot twee ideeën.

The first was whether they might be able to learn new predators,

Het eerste was of ze konden leren om nieuwe roofdieren te herkennen,

specifically people,

in het bijzonder mensen,

based on their association with dead crows.

gebaseerd op hun associatie met dode kraaien.

And the second was if they might learn places

Het tweede was of ze plekken konden leren herkennen

associated with where they find crow bodies.

als een plek waar ze de lichamen van kraaien vinden.

So to do this, I would go out into some unsuspecting Seattle neighborhood

Om dit te doen, ging ik naar een nietsvermoedende buurt in Seattle

and I would start to feed a breeding pair of crows

en begon ik een kraaienpaar te voeren,

over the course of three days,

drie dagen achter elkaar.

and this provided a baseline

Dit gaf een referentie

for how quickly the crows would come down to a food pile,

voor hoe snel kraaien op een berg voedsel afkomen,

which, as you'll see in a minute, was really important.

wat heel belangrijk is, zoals jullie straks zullen zien.

Then, on the fourth day,

Op de vierde dag

we would have our funeral.

hielden we onze uitvaart.

This is Linda.

Dit is Linda.

Linda is one of seven masks whose job was to stand there for 30 minutes

Linda is een van de zeven maskers met de taak om 30 minuten daar te staan

with her little hors d'oeuvre plate of dead crow

met haar kleine voorgerecht van dode kraai,

terwijl ik vastlegde wat er gebeurde.

while I documented what happened.

Most importantly, though,

Maar het belangrijkste was

dat ze na een week terugkwam

her job was to come back after a week,

now without the dead crow,

zonder de dode kraai,

so that we could see if the birds would treat her just like any old pedestrian,

om te zien of de vogels haar als doodgewone voetganger behandelden,

or if, instead, they would exhibit behaviors like alarm calling

of in plaats daarvan gedrag vertoonden zoals alarm slaan

or dive bombing

of vanuit de lucht aanvallen,

that would indicate that they perceived her as a predator.

wat aan zou geven dat ze haar als roofdier zien.

Now, given that we already knew crows were capable of learning

Aangezien we al wisten dat kraaien gezichten kunnen onthouden en herkennen,

and recognizing human faces,

is het vast geen verrassing dat de meeste kraaien in ons onderzoek

it may come as no surprise that the majority of crows in our study

de maskers die ze bij dode kraaien zagen inderdaad als bedreiging behandelden

did treat the masks that they saw handling dead crows as threats

when they saw them over the course of the next six weeks.

wanneer ze hen tegenkwamen gedurende de daaropvolgende zes weken.

Now, if you're sitting there thinking,

Als je nu denkt:

alright, give me a break,

ja, kom op,

look at that face, it is terrifying,

kijk naar dat gezicht, dat is doodeng,

anyone would treat that as a threat

iedereen zou dat als een dreiging zien

if they saw it walking down the street,

als ze het op straat tegenkwamen,

know that you are not alone.

dan ben je niet de enige.

As it turns out, a lot of the folks

Het blijkt dat een heleboel mensen

whose houses we did these experiments in front of

voor wiens huizen we deze experimenten uitvoerden

felt the same way,

er hetzelfde over dachten, maar dat bewaren we voor een andere keer.

but we'll save that for another time.

So you may be comforted to know that we did control tests

Het zal je vast geruststellen dat we controletesten hebben gedaan

to make sure that crows don't share our preconceived bias against masks

om zeker te weten dat kraaien niet ook een bestaand vooroordeel hebben

tegen maskers die eruit zien als een vrouwelijke Hannibal Lecter.

that look a bit like the female version of Hannibal Lecter.

Now, in addition to finding that crows were able to make associations with people

We ontdekten niet alleen

dat kraaien mensen konden associëren met dode kraaien,

based on their handling of dead crows,

we also found that in the days following these funeral events,

maar we ontdekten ook dat in de dagen na deze uitvaarten,

as we continued to feed them,

waarin we ze bleven voeren,

that their willingness to come down to the food pile significantly diminished,

ze aanzienlijk minder bereid waren om op de voedselvoorraad af te komen,

and we didn't see that same kind of decline in our control groups.

een afname die we niet bij onze controlegroep zagen.

So that suggests that, yes, crows can make associations

Dit suggereert dat kraaien inderdaad associaties kunnen maken

with particular places where they've seen dead crows.

met bepaalde plekken waar ze dode kraaien gezien hebben.

So together, what that tells us is that

Bij elkaar vertelt dit ons

dat we die andere verklaringen zeker niet moeten uitsluiten,

while we certainly shouldn't discount those other explanations,

we can feel pretty confident in saying

maar er wel vrij zeker van kunnen zijn

that for crows, attention to their dead

dat voor kraaien de aandacht die ze aan hun doden besteden

might be a really important way

een belangrijke manier kan zijn waarop deze dieren over gevaar leren.

that these animals learn about danger.

And that's a nice, tidy little narrative

Een mooi, keurig verhaaltje waarmee we in zee kunnen gaan.

on which to hang our hats.

But in life and death,

Maar als het om leven en dood gaat,

things are rarely so neat,

zijn de dingen zelden zo keurig.

and I really came face to face with that in a follow-up experiment,

Hier werd ik flink mee geconfronteerd tijdens ons vervolgexperiment,

where we were looking at how crows respond to dead crows

waarbij we keken naar hoe kraaien reageren op dode kraaien

in the absence of any kind of predator.

zonder enige roofdieren in de buurt.

And suffice it to say, we found that in these cases,

Kortgezegd, we kwamen erachter dat in deze gevallen

de reacties wat merkwaardiger werden.

the wakes can get a little more weird.

So this is what that experimental setup looks like.

De opzet van het experiment ziet er zo uit.

You can see our stuffed dead crow alone on the sidewalk,

Je ziet onze opgezette dode kraai alleen op de stoep,

and it's been placed on the territory of a pair.

in het territorium van een koppel.

(Squawk)

(Vogelgeluid)

That is the alarm call by one of those territorial birds,

Dat is de alarmroep

van een van de vogels in het territorium, die nu in beeld komt.

and it's coming into frame.

Pretty soon, its mate is going to join it.

Vrij snel komt diens partner er ook bij.

And so far, this is all very usual.

Tot nu toe is het allemaal heel gewoon.

This is what crows do.

Dit is wat kraaien doen.

OK, right now it's getting a little less usual.

Nu begint het minder gewoon te worden.

Not everyone here might be familiar with what bird sex looks like,

Waarschijnlijk weet niet iedereen hier hoe vogelseks eruit ziet.

so if you are not, this is what it looks like.

Mocht je dat niet weten, zo ziet het eruit.

You're basically seeing a confluence of three behaviors:

Je ziet hier een samenloop van drie reacties:

alarm, as indicated by the alarm calling;

angst, zoals te horen aan de alarmroep;

aggression, as indicated by the very forceful pecking

agressie, zoals te zien aan het heftige gepik

by both one of the copulatory birds and one of the excited bystanders;

door zowel een van de nestelende vogels als een van de opgewonden bijstanders;

and sexual arousal.

en seksuele opwinding.

Clearly, this is startling,

Dit is natuurlijk verrassend

and interesting to think about and talk about.

en interessant om over na te denken en over te praten.

But if our goal is to understand

Maar ons doel is om te begrijpen

the big picture of how animals interact with their dead,

hoe dieren over het algemeen met hun doden omgaan,

then the most important question we should ask is, is this representative?

dus de belangrijkste vraag hier is: is dit representatief?

Is this something that's happening consistently?

Gebeurt dit telkens weer?

And that's why being able to do systematic studies with crows

Daarom is de mogelijkheid om kraaien systematisch te onderzoeken

is so valuable,

zo waardevol,

because after conducting hundreds of these trials,

want na honderden van zulke testen,

where I was placing these dead crows out on the sidewalks

waarbij ik dode kraaien op de stoep legde

on the territories of hundreds of different pairs,

in de territoria van honderden verschillende paren,

what we found was that, no, it's not.

ontdekten we dat dit niet zo is.

Contact of any kind,

Elk soort contact,

whether it was sexual, aggressive

of het nu seksueel, agressief

or even just exploratory,

of gewoon onderzoekend is,

only occurred 30 percent of the time.

vond slechts in dertig procent van de gevallen plaats.

So given that this wasn't representative,

Aangezien dit niet representatief was,

this was the minority,

het was de minderheid,

zijn we geneigd om dit te verwerpen

we may be tempted to just dismiss it

as irrelevant, odd, creepy, weird crow behavior.

als irrelevant, vreemd, eng en raar kraaiengedrag.

But what may surprise you is that behaviors like aggression

Maar het zal je misschien verbazen dat reacties als agressie

or even sexual arousal

of zelfs seksuele opwinding

aren't all that rare,

helemaal niet zo raar zijn

and certainly aren't constrained to just crows.

en zeker niet alleen bij kraaien voorkomen.

Because while the popular narrative when it comes to animal death behaviors

Als het gaat om de manieren waarop dieren op de dood reageren,

tends to focus on affiliative behaviors

wordt er vaak gefocust op sociaal gedrag,

like grooming or guarding,

zoals verzorgen en bewaken,

that is far from the complete list of what even our closest relatives do

maar dat is bij lange na niet het enige wat zelfs onze naaste verwanten doen

around their dead.

met hun doden.

In fact, we've documented behaviors like biting, beating and even sex itself

We zien reacties zoals bijten, mishandelen en zelfs seks

in a wide variety of animals,

bij veel verschillende dieren,

including many primates and dolphins.

waaronder vele primaten en dolfijnen.

So where does this leave us in our understanding of animals

Wat weten we dus over dieren en hun doodsrituelen?

and their death rituals?

Well, for crows, it suggests that,

Kraaien lijken net als insecten

like insects, they may have a strong adaptive driver

een sterke drijfveer te hebben

in their interest in their dead.

om hun doden te onderzoeken.

In this case, it might be danger learning,

In dit geval kan dat zijn om gevaar te leren herkennen,

wat misschien zelfs een inspiratie was voor onze eigen rituelen.

and that might have acted as the inspiration

for our own rituals as well.

But when we look more closely,

Maar als we beter kijken,

zien we dat er niet één simpele verklaring is

we see that there's no one simple narrative

that can explain the vast array of behaviors

voor de enorme verscheidenheid aan reacties

we see in crows and many other animals.

die we bij kraaien en vele andere dieren zien.

And that suggests that we are still far from completing that time machine.

Dat suggereert dat we die tijdmachine nog lang niet af hebben.

But it's going to be a really fascinating ride.

Maar het zal een fascinerende reis zijn.

Thank you.

Dankjewel.

(Applause)

(Applaus)