Anand Giridharadas: A tale of two Americas. And the mini-mart where they collided

Vertaald door: Andre Kuyt Nagekeken door: Axel Saffran

"Where are you from?" said the pale, tattooed man.

"Waar kom jij vandaan?" vroeg de bleke, getatoeëerde man.

"Where are you from?"

"Waar kom jij vandaan?!"

It's September 21, 2001,

Het is 21 september 2001,

10 days after the worst attack on America since World War II.

10 dagen na de zwaarste aanval op Amerika sinds WO II.

Everyone wonders about the next plane.

Iedereen denkt aan een volgend vliegtuig.

People are looking for scapegoats.

Mensen zoeken naar zondebokken.

The president, the night before, pledges to

De president heeft de avond ervoor het volgende beloofd:

"bring our enemies to justice or bring justice to our enemies."

"Wij brengen onze vijand voor het gerecht of gerechtigheid naar onze vijand."

And in the Dallas mini-mart,

In die buurtwinkel in Dallas,

a Dallas mini-part surrounded by tire shops and strip joints

een winkel omringd door bandenzaken en stripclubs,

a Bangladeshi immigrant works the register.

staat een Bengalese immigrant achter de kassa.

Back home, Raisuddin Bhuiyan was a big man, an Air Force officer.

In zijn vaderland was Raisuddin Bhuiyan een belangrijk man,

een luchtmachtofficier.

But he dreamed of a fresh start in America.

Maar hij droomde van een nieuw begin in Amerika.

If he had to work briefly in a mini-mart to save up for I.T. classes

Als hij tijdelijk in een buurtwinkel moest werken om te sparen voor een IT-cursus

and his wedding in two months, so be it.

en zijn bruiloft over twee maanden, dan moest dat maar zo zijn.

Then, on September 21, that tattooed man enters the mart.

Maar dan, op 21 september, stapt deze getatoeëerde man de winkel in.

He holds a shotgun.

Hij heeft een jachtgeweer.

Raisuddin knows the drill:

Raisuddin kent de procedure,

puts cash on the counter.

en legt het geld op de toonbank.

Maar deze keer raakt de man het geld niet aan.

This time, the man doesn't touch the money.

"Where are you from?" he asks.

"Waar kom jij vandaan?", vraagt hij.

"Excuse me?" Raisuddin answers.

"Hoe bedoelt u?", vraagt Raisuddin.

His accent betrays him.

Zijn accent verraadt hem.

De getatoeëerde man, een patriot, neemt het recht in eigen hand,

The tattooed man, a self-styled true American vigilante,

shoots Raisuddin in revenge for 9/11.

en schiet Raisuddin neer, uit wraak voor 11 september.

Raisuddin feels millions of bees stinging his face.

Raisuddin voelt een pijn als van duizenden naalden in zijn gezicht.

In fact, dozens of scalding, birdshot pellets puncture his head.

In werkelijkheid doorboren tientallen gloeiend hete hagelkorrels zijn hoofd.

Behind the counter, he lays in blood.

Achter de kassa ligt hij in zijn bloed.

He cups a hand over his forehead to keep in the brains

Hij drukt een hand op zijn voorhoofd

om de hersenen binnen te houden

on which he'd gambled everything.

waarop hij alles had ingezet.

He recites verses from the Koran, begging his God to live.

Hij reciteert verzen uit de Koran

en smeekt zijn God om te leven.

He senses he is dying.

Hij voelt dat hij gaat sterven.

He didn't die.

Maar hij ging niet dood.

His right eye left him.

Hij verloor zijn rechteroog.

His fiancée left him.

Hij verloor zijn verloofde.

His landlord, the mini-mart owner, kicked him out.

Zijn huurbaas, de eigenaar van de winkel, zette hem op straat.

Soon he was homeless and 60,000 dollars in medical debt,

Binnen korte tijd was hij dakloos

en had 60.000 dollar aan onbetaalde medische rekeningen,

including a fee for dialing for an ambulance.

waaronder een rekening voor het bellen van een ambulance.

But Raisuddin lived.

Maar Raisuddin overleefde het.

And years later, he would ask what he could do to repay his God

Jaren later vroeg hij zich af hoe hij zijn God kon terugbetalen.

and become worthy of this second chance.

Hoe hij zijn tweede kans waardig kon zijn.

He would come to believe, in fact,

Hij ging zelfs geloven

that this chance called for him to give a second chance

dat hij zelf een tweede kans moest geven

to a man we might think deserved no chance at all.

aan een man die wij misschien helemaal geen kans meer zouden gunnen.

Twelve years ago, I was a fresh graduate seeking my way in the world.

Twaalf jaar geleden zocht ik zelf, net afgestudeerd, mijn weg in de wereld.

Born in Ohio to Indian immigrants,

Als kind van Indiase immigranten in Ohio

besloot ik tot de ultieme daad van rebellie tegen mijn ouders:

I settled on the ultimate rebellion against my parents,

moving to the country they had worked so damn hard to get out of.

verhuizen naar het land dat zij met zoveel moeite hadden verlaten.

What I thought might be a six-month stint in Mumbai stretched to six years.

De naar verwachting zes maanden in Mumbai

duurden uiteindelijk zes jaar.

I became a writer and found myself amid a magical story:

Ik werd schrijver en was deelgenoot van een sprookjesachtig verhaal:

the awakening of hope across much of the so-called Third World.

het ontwaken van hoop in een groot deel van de zogenaamde 'derde wereld'.

Six years ago, I returned to America and realized something:

Zes jaar geleden keerde ik terug naar Amerika en realiseerde mij iets.

The American Dream was thriving,

De Amerikaanse droom was springlevend,

but only in India.

maar alleen in India. (Gelach)

In America, not so much.

In Amerika, daar was het minder.

In fact, I observed that America was fracturing

Sterker nog, ik werd mij bewust van een scheidslijn in Amerika

into two distinct societies:

tussen twee verschillende samenlevingen.

a republic of dreams and a republic of fears.

Een republiek van dromen en een republiek van angst.

And then, I stumbled onto this incredible tale of two lives

Toen hoorde ik van dit ongelofelijke verhaal van twee levens

and of these two Americas that brutally collided in that Dallas mini-mart.

en van deze twee Amerika's

die frontaal botsten in die winkel in Dallas.

I knew at once I wanted to learn more,

Mijn interesse was direct gewekt.

and eventually that I would write a book about them,

Uiteindelijk zou ik over hen een boek schrijven,

for their story was the story of America's fracturing

want hun verhaal was het verhaal van het gebroken Amerika,

and of how it might be put back together.

maar ook van de mogelijkheid om het te lijmen.

Nadat hij was neergeschoten werd het leven van Raisuddin er niet makkelijker op.

After he was shot, Raisuddin's life grew no easier.

The day after admitting him, the hospital discharged him.

Een dag na zijn opname werd hij al uit het ziekenhuis ontslagen.

His right eye couldn't see.

Hij had geen zicht met zijn rechter oog.

He couldn't speak.

Hij kon niet praten.

Metal peppered his face.

Zijn gezicht zat vol metaalscherven.

But he had no insurance, so they bounced him.

Maar hij was niet verzekerd dus werd hij op straat gezet.

His family in Bangladesh begged him, "Come home."

Zijn familie in Bangladesh smeekte hem naar huis te komen.

But he told them he had a dream to see about.

Hij antwoordde dat hij nog een droom te verwezenlijken had.

He found telemarketing work,

Hij vond werk als telemarketeer,

then he became an Olive Garden waiter,

daarna werd hij ober bij een Italiaans restaurant,

because where better to get over his fear of white people than the Olive Garden?

want waar beter om de angst voor blanken te verliezen dan bij een Italiaan?

(Laughter)

(Gelach)

Now, as a devout Muslim, he refused alcohol,

Als toegewijd Moslim weigerde hij alcohol,

didn't touch the stuff.

hij raakte het spul niet aan.

Maar hij kwam erachter dat als hij het niet verkocht, zijn salaris achterbleef.

Then he learned that not selling it would slash his pay.

So he reasoned, like a budding American pragmatist,

Dus redeneerde hij, als een beginnend Amerikaanse pragmaticus:

"Well, God wouldn't want me to starve, would he?"

"God wil me toch niet zien verhongeren?"

And before long, in some months, Raisuddin was that Olive Garden's

Binnen enkele maanden was Raisuddin

de succesvolste alcoholdealer van het restaurant. (Gelach)

highest grossing alcohol pusher.

He found a man who taught him database administration.

Hij ontmoette een man die hem leerde om met database-systemen te werken.

He got part-time I.T. gigs.

Hij kreeg part-time klusjes in de IT.

Eventually, he landed a six-figure job at a blue chip tech company in Dallas.

Uiteindelijk verdiende hij meer dan een ton bij een IT-bedrijf in Dallas.

But as America began to work for Raisuddin,

Maar terwijl Amerika begon te werken voor Raisuddin

he avoided the classic error of the fortunate:

wist hij de klassieke fout van de bevoorrechte te vermijden:

assuming you're the rule, not the exception.

denken dat je de regel bent, niet de uitzondering.

In fact, he observed that many with the fortune of being born American

Ook zag hij, dat vele geluksvogels die geboren waren in Amerika

were nonetheless trapped in lives that made second chances like his impossible.

toch gevangen zaten in levens die tweede kansen als de zijne

tot een onmogelijkheid maakten.

He saw it at the Olive Garden itself,

Hij zag het bij het Italiaanse restaurant,

where so many of his colleagues had childhood horror stories

waar velen van zijn collega's in hun jeugd grote trauma's hadden opgelopen.

of family dysfunction, chaos, addiction, crime.

Verhalen over familieproblemen, chaos, verslaving en misdaad.

He'd heard a similar tale about the man who shot him

Hij hoorde een gelijksoortig verhaal over de man die hem had neergeschoten,

back when he attended his trial.

toen hij zijn rechtszaak bijwoonde.

The closer Raisuddin got to the America he had coveted from afar,

Hoe dichter Raisuddin bij het Amerika kwam dat hij van verre had bewonderd,

the more he realized there was another, equally real, America

hoe meer hij besefte dat er een ander, evenzo echt, Amerika bestond,

that was stingier with second chances.

waar tweede kansen zeldzamer zijn.

The man who shot Raisuddin grew up in that stingier America.

De man die Raisuddin had neergeschoten, was opgegroeid in dat andere Amerika.

From a distance, Mark Stroman was always the spark of parties,

Oppervlakkig gezien was Mark Stroman altijd het middelpunt van de aandacht,

always making girls feel pretty.

altijd meisjes het hof aan het maken.

Always working, no matter what drugs or fights he'd had the night before.

Altijd aan het werk, ongeacht de drugs of gevechten van de voorgaande avond.

But he'd always wrestled with demons.

Maar hij worstelde met zijn eigen demonen.

Zijn jeugd werd getekend door de drie problemen

He entered the world through the three gateways

that doom so many young American men:

die zoveel jonge Amerikanen treffen:

bad parents, bad schools, bad prisons.

slechte ouders, slecht onderwijs en slechte gevangenissen.

His mother told him, regretfully, as a boy

Zijn moeder vertelde hem als kind

that she'd been just 50 dollars short of aborting him.

dat zij slechts 50 dollar te kort was gekomen

om hem te kunnen aborteren.

Soms, als de kleine jongen op school was,

Sometimes, that little boy would be at school,

bedreigde hij plotseling zijn klasgenootjes met een mes.

he'd suddenly pull a knife on his fellow classmates.

Sometimes that same little boy would be at his grandparents',

Soms was dezelfde kleine jongen bij zijn grootouders

tenderly feeding horses.

waar hij liefdevol de paarden voerde.

He was getting arrested before he shaved,

Nauwelijks puber, werd hij al opgepakt...

first juvenile, then prison.

... eerst internaten, daarna gevangenis.

He became a casual white supremacist

Hij verkeerde in kringen van Neo-Nazi's

and, like so many around him, a drug-addled and absent father.

en werd zoals velen in zijn omgeving een drugs gebruikende, afwezige vader.

And then, before long, he found himself on death row,

Het duurde daarna niet lang voordat hij in de dodencel zat.

for in his 2001 counter-jihad, he had shot not one mini-mart clerk,

Want tijdens zijn anti-jihad in 2001 had hij niet één supermarktbediende

but three.

maar drie bedienden neergeschoten.

Only Raisuddin survived.

Alleen Raisuddin had het overleefd.

Strangely, death row was the first institution

Vreemd genoeg was de dodencel de eerste instelling

that left Stroman better.

waar Stroman beter van werd.

Oude invloeden verdwenen uit zijn leven.

His old influences quit him.

The people entering his life were virtuous and caring:

De nieuwe mensen in zijn leven waren zorgzaam en deugdzaam:

pastors, journalists, European pen-pals.

dominees, journalisten en Europese penvrienden,

They listened to him, prayed with him, helped him question himself.

Ze luisterden naar hem, baden met hem en hielpen hem zichzelf te leren kennen.

And sent him on a journey of introspection and betterment.

Zij stuurden hem op een reis van introspectie en persoonlijke groei.

He finally faced the hatred that had defined his life.

Uiteindelijk zag hij de haat onder ogen die zijn hele leven had bepaald.

He read Viktor Frankl, the Holocaust survivor

Hij las Viktor Frankl, de Holocaust-overlevende

and regretted his swastika tattoos.

en kreeg spijt van zijn hakenkruis-tatoeages.

He found God.

Hij werd gelovig.

Then one day in 2011, 10 years after his crimes,

Op een dag in 2011, 10 jaar na zijn misdaden,

Stroman received news.

hoorde Stroman het volgende bericht:

One of the men he'd shot, the survivor, was fighting to save his life.

één van zijn slachtoffers, de overlevende, deed een poging om Stroman te redden.

You see, late in 2009, eight years after that shooting,

Want, eind 2009, acht jaar na de schietpartij,

was Raisuddin op zijn eigen reis gegaan, een pelgrimstocht naar Mekka.

Raisuddin had gone on his own journey, a pilgrimage to Mecca.

Daar, te midden van de mensenmassa, voelde hij een enorme dankbaarheid,

Amid its crowds, he felt immense gratitude,

but also duty.

maar ook een plicht.

He recalled promising God, as he lay dying in 2001,

Hij herinnerde zijn belofte aan God, toen hij lag te sterven in 2001,

that if he lived, he would serve humanity all his days.

dat mocht hij overleven, hij voor altijd de mensheid zou dienen.

Then, he'd gotten busy relaying the bricks of a life.

Toen kreeg hij het echter te druk met het herbouwen zijn leven.

Now it was time to pay his debts.

Maar nu was het tijd om zijn schuld te voldoen.

And he decided, upon reflection, that his method of payment

Na lang overwegen besloot hij zijn schuld in te lossen

would be an intervention in the cycle of vengeance

door de cyclus van geweld te doorbreken

between the Muslim and Western worlds.

tussen de Moslim- en de Westerse wereld.

And how would he intervene?

Hoe zou hij dit bewerkstelligen?

By forgiving Stroman publicly in the name of Islam

Door Stroman publiekelijk te vergeven uit naam van de Islam

and its doctrine of mercy.

en haar doctrine van genade.

And then suing the state of Texas and its governor Rick Perry

Daarna zou hij de staat Texas en haar gouverneur Rick Perry

voor het gerecht dagen,

to prevent them from executing Stroman,

om de executie van Stroman te voorkomen.

exactly like most people shot in the face do.

Precies zoals iedereen zou doen die in zijn gezicht geschoten is.

(Laughter)

(Gelach)

Yet Raisuddin's mercy was inspired not only by faith.

Maar Raisuddins vergeving kwam niet alleen voort uit zijn geloof.

A newly minted American citizen, he had come to believe that Stroman

Als versgebakken Amerikaans staatsburger had hij geconcludeerd dat Stroman

was the product of a hurting America that couldn't just be lethally injected away.

het product was van een gewond Amerika dat je niet zomaar een spuitje kon geven.

That insight is what moved me to write my book "The True American."

Dat inzicht bracht mij ertoe om mijn boek "De ware Amerikaan" te schrijven.

This immigrant begging America to be as merciful to a native son

Deze immigrant die Amerika smeekt even genadig te zijn voor haar echte zoon

as it had been to an adopted one.

als ze was geweest voor de geadopteerde.

In the mini-mart, all those years earlier,

Jaren geleden, in die buurtwinkel,

not just two men, but two Americas collided.

botsten niet alleen twee levens, maar twee soorten Amerika.

An America that still dreams, still strives,

Een Amerika dat nog droomt, met ambities,

still imagines that tomorrow can build on today,

dat nog denkt dat de dag van morgen verder bouwt op vandaag.

and an America that has resigned to fate,

En een Amerika dat de hoop heeft verloren,

buckled under stress and chaos, lowered expectations,

de stress en de chaos niet aankon, de verwachtingen verlaagde

an ducked into the oldest of refuges:

en bescherming zocht bij de oudste waarden:

the tribal fellowship of one's own narrow kind.

de band tussen de stamleden van zijn eigen beperkte soort.

And it was Raisuddin, despite being a newcomer,

En het was Raisuddin, ondanks dat hij een nieuwkomer was,

despite being attacked,

ondanks dat hij aangevallen, dakloos en getraumatiseerd was,

despite being homeless and traumatized,

who belonged to that republic of dreams

die bij het dromende Amerika behoorde

and Stroman who belonged to that other wounded country,

en Stroman die bij het andere, verwonde Amerika behoorde,

despite being born with the privilege of a native white man.

ondanks zijn bevoorrechte geboorte als autochtone blanke man.

I realized these men's stories formed an urgent parable about America.

Ik besefte dat hun levensverhalen symbool stonden voor Amerika.

The country I am so proud to call my own

Het land dat ik zo trots het mijne noem

wasn't living through a generalized decline

ging niet door een algemeen verval

as seen in Spain or Greece, where prospects were dimming for everyone.

zoals bijvoorbeeld Spanje of Griekenland waar iedereen er op achteruit ging.

America is simultaneously the most and the least successful country

Amerika is tegelijkertijd het meest en het minst succesvolle land

in the industrialized world.

in de geïndustrialiseerde wereld.

Launching the world's best companies,

De beste bedrijven in de wereld zijn hier opgericht,

even as record numbers of children go hungry.

terwijl een recordaantal kinderen honger heeft.

Seeing life-expectancy drop for large groups,

De levensverwachting daalt voor grote groepen mensen,

terwijl het over de beste ziekenhuizen in de wereld beschikt.

even as it polishes the world's best hospitals.

America today is a sprightly young body,

Het huidige Amerika is als een jong mens,

hit by one of those strokes that sucks the life from one side,

getroffen door een beroerte die het halve lichaam verlamt,

while leaving the other worryingly perfect.

terwijl de andere helft verontrustend perfect is.

On July 20, 2011, right after a sobbing Raisuddin

Op 20 juli 2011, net nadat Raisuddin in tranen getuigde ter verdediging

testified in defense of Stroman's life,

van het leven van Stroman,

Stroman was killed by lethal injection by the state he so loved.

werd dezelfde Stroman gedood door een injectie van zijn geliefde Texas.

Hours earlier, when Raisuddin still thought he could still save Stroman,

Uren hiervoor, toen Raisuddin nog dacht dat hij Stroman kon redden,

the two men got to speak for the second time ever.

spraken de twee mannen elkaar voor de tweede keer ooit.

Here is an excerpt from their phone call.

Hier is een samenvatting van dit gesprek.

Raisuddin: "Mark, you should know that I am praying for God,

Raisuddin: "Mark, je moet weten dat ik bid tot God,

the most compassionate and gracious.

de meest barmhartige en genadevolle.

I forgive you and I do not hate you.

Ik vergeef je en ik haat je niet.

I never hated you."

Ik heb je nooit gehaat."

Stroman: "You are a remarkable person.

Stroman: "Jij bent een bijzonder mens.

Thank you from my heart.

Ik dank je uit mijn hart.

I love you, bro."

Ik houd van je, man."

Even more amazingly, after the execution,

Nog verbazingwekkender, na de executie,

Raisuddin reached out to Stroman's eldest daughter, Amber,

zocht Raisuddin contact met Stromans oudste dochter, Amber,

an ex-convinct and an addict.

een ex-gevangene en een verslaafde,

and offered his help.

en bood haar zijn hulp aan.

"You may have lost a father," he told her,

"Je hebt vandaag een vader verloren," zei hij tegen haar,

"but you've gained an uncle."

"maar je hebt een oom erbij gekregen."

He wanted her, too, to have a second chance.

Hij wilde dat ook zij een tweede kans zou krijgen.

If human history were a parade,

Als de menselijke geschiedenis een optocht was,

America's float would be a neon shrine to second chances.

dan zou de praalwagen van Amerika een ode aan tweede kansen zijn.

Maar Amerika, zo gul als zij is met tweede kansen voor immigranten,

But America, generous with second chances to the children of other lands,

is vandaag de dag gierig met eerste kansen

today grows miserly with first chances to the children of its own.

voor haar eigen kinderen.

Amerika is nog steeds gul met het recht voor een ieder om Amerikaan te worden,

America still dazzles at allowing anybody to become an American.

But it is losing its luster at allowing every American to become a somebody.

maar ontzegt tegelijk vele Amerikanen het recht om werkelijk mee te tellen.

Over the last decade, seven million foreigners gained American citizenship.

In de laatste 10 jaar zijn zeven miljoen buitenlanders staatsburger geworden.

Remarkable.

Opmerkelijk.

In the meanwhile, how many Americans gained a place in the middle class?

Hoeveel Amerikanen hebben in die tijd een plek in de middenklasse veroverd?

Actually, the net influx was negative.

Deze toename was helaas negatief.

Go back further, and it's even more striking:

Verder terugkijkend zijn de verschillen nog groter.

Since the 60s, the middle class has shrunk by 20 percent,

Sinds de jaren 60 is de middenklasse met twintig procent afgenomen.

mainly because of the people tumbling out of it.

Voornamelijk doordat de mensen eruit tuimelen.

And my reporting around the country tells me the problem is grimmer

En mijn onderzoek in het land onthult een groter probleem

than simple inequality.

dan alleen maar ongelijkheid.

What I observe is a pair of secessions from the unifying center of American life.

Wat ik zie is een tweetal afscheidingen vanuit de middenklasse van Amerika.

An affluent secession of up, up and away,

Een afscheiding van overvloed, van meer, meer en duurder,

into elite enclaves of the educated and into a global matrix

naar elitaire gemeenschappen van hoog opgeleiden,

mondiaal verbonden door werk, geld en contacten.

of work, money and connections,

and an impoverished secession of down and out

En een verarmde afscheiding, berooid en verloren,

into disconnected, dead-end lives

naar ontkoppelde levens op een dood spoor

that the fortunate scarcely see.

onttrokken aan het oog van de bevoorrechten.

Troost jezelf niet met het idee dat je bij de 99 procent behoort.

And don't console yourself that you are the 99 percent.

If you live near a Whole Foods,

Als je in de Bijenkorf winkelt,

if no one in your family serves in the military,

als niemand uit jouw familie in het leger dient,

if you're paid by the year, not the hour,

als je per jaar wordt betaald, niet per uur,

if most people you know finished college,

als de meeste mensen die je kent gestudeerd hebben,

if no one you know uses meth,

als je niemand kent die harddrugs gebruikt,

if you married once and remain married,

als je slechts éénmaal bent getrouwd,

if you're not one of 65 million Americans with a criminal record --

als je niet één van de 65 miljoen Amerikanen met een strafblad bent...

if any or all of these things describe you,

Als iets hiervan jou beschrijft,

dan is de mogelijkheid reëel

then accept the possibility that actually,

dat je niet weet wat er aan de hand is,

you may not know what's going on

and you may be part of the problem.

en dat je onderdeel bent van het probleem

Other generations had to build a fresh society after slavery,

Voorgaande generaties moesten na afloop van de slavernij een samenleving opbouwen,

pull through a depression, defeat fascism,

zich door de Grote Depressie heenwerken, het fascisme verslaan,

freedom-ride in Mississippi.

de rassenscheiding beëindigen.

The moral challenge of my generation, I believe,

Ik geloof dat de morele uitdaging voor mijn generatie

is to reacquaint these two Americas,

bestaat uit het samenbrengen van deze twee Amerika's,

to choose union over secession once again.

om wederom verbinding te kiezen boven afscheiding.

This ins't a problem we can tax or tax-cut away.

Dit probleem verdwijnt niet door belastingverhoging of -verlaging,

It won't be solved by tweeting harder, building slicker apps,

door harder twitteren, het bouwen van geliktere apps,

or starting one more artisanal coffee roasting service.

of het beginnen van de zoveelste ambachtelijke koffiebranderij.

It is a moral challenge that begs each of us in the flourishing America

Het is een morele uitdaging die van ons allen in het welvarende Amerika verlangt

to take on the wilting America as our own,

dat wij het verwelkende Amerika omarmen

as Raisuddin tried to do.

net zoals Raisuddin dat probeerde te doen.

Like him, we can make pilgrimages.

Wij kunnen, net als hij, op pelgrimstocht gaan,

And there, in Baltimore and Oregon and Appalachia,

en daar, in Baltimore en Oregon en in de Appalachen

find new purpose, as he did.

nieuwe zingeving vinden, net als hij.

We can immerse ourselves in that other country,

Wij kunnen ons onderdompelen in dat andere land,

deelgenoot worden van haar hoop en zorgen,

bear witness to its hopes and sorrows,

and, like Raisuddin, ask what we can do.

en, net als Raisuddin, ons afvragen wat wij kunnen bijdragen.

What can you do?

Wat kan jij doen?

What can you do?

Wat kan jij doen?

What can we do?

Wat kunnen wij doen?

How might we build a more merciful country?

Hoe kunnen wij werken aan een barmhartiger land?

We, the greatest inventors in the world,

Wij, de grootste vernieuwers van de wereld

can invent solutions to the problems of that America, not only our own.

kunnen ook de problemen van dat andere Amerika oplossen,

niet alleen de onze.

We, the writers and the journalists, can cover that America's stories,

Wij, de schrijvers en de journalisten, kunnen vertellen over dat Amerika,

instead of shutting down bureaus in its midst.

in plaats van daar kantoren te sluiten.

We can finance that America's ideas,

Wij kunnen ideeën daar financieren

instead of ideas from New York and San Francisco.

in plaats van in New York of San Francisco.

We can put our stethoscopes to its backs,

Wij kunnen een vinger aan de pols houden,

teach there, go to court there, make there, live there, pray there.

daar les geven, daar rechtszaken voeren, daar dingen maken, daar leven en bidden.

This, I believe, is the calling of a generation.

Ik geloof dat dit de opdracht is voor een generatie.

Een Amerika waarvan de twee helften weer leren om samen

An America whose two halves learn again

to stride, to plow, to forge, to dare together.

te lopen, te ploegen, te smeden en uitdagingen aan te gaan.

Een republiek van kansen, opnieuw verbonden, vernieuwd,

A republic of chances, rewoven, renewed,

begins with us.

die begint bij ons.

Thank you.

Dank je wel.

(Applaus)

(Applause)