Why I draw with robots | Sougwen Chung

Translator: Ivana Korom Reviewer: Camille Martínez

Translator: Mimi Vojnovska Reviewer: Stefan Mitikj

Many of us here use technology in our day-to-day.

Многу од нас тука користиме технологија во нашето секојдневие.

And some of us rely on technology to do our jobs.

И некои од нас се потпираат на технологијата да ни ги заврши задачите.

For a while, I thought of machines and the technologies that drive them

Долго време, сметав дека машините и технологиите кои ги движат

as perfect tools that could make my work more efficient and more productive.

се совршени алатки за да ја направат мојата работа поефективна и продуктивна.

But with the rise of automation across so many different industries,

Но зголемувањето на автоматизацијата во многу различни индустрии,

it led me to wonder:

ме натера да се запрашам:

If machines are starting to be able to do the work

Ако машините почнуваат да прават работи

traditionally done by humans,

кои вообичаено се правени од луѓе,

what will become of the human hand?

што ќе стане со човечката рака?

How does our desire for perfection, precision and automation

Како нашата желба за совршенство, прецизност и автоматизација

affect our ability to be creative?

влијае на нашата способност за креативност?

In my work as an artist and researcher, I explore AI and robotics

Работејќи како уметник и истражувач, истражувам вештачка интелигенција и роботи

to develop new processes for human creativity.

за да развијам нови процеси за човечка креативност.

For the past few years,

Последните неколку години,

I've made work alongside machines, data and emerging technologies.

сум работела со машини, податоци и технологии во развој.

It's part of a lifelong fascination

Тоа е дел од животната фасцинација

about the dynamics of individuals and systems

во врска со динамиката на поединците и системите

and all the messiness that that entails.

и сиот неред што тоа го опфаќа.

It's how I'm exploring questions about where AI ends and we begin

Така истражувам каде завршува вештачката интелигенција, а каде

почнуваме ние и притоа развивам процеси

and where I'm developing processes

that investigate potential sensory mixes of the future.

за истражување на потенцијалните сетилни мешавини во иднината.

I think it's where philosophy and technology intersect.

Тоа е место каде филозофијата и технологијата се среќаваат.

Doing this work has taught me a few things.

Работењето на ова ме има научено неколку работи.

It's taught me how embracing imperfection

Сфатив дека прифаќајќи го несовршенството,

can actually teach us something about ourselves.

всушност можеме да научиме нешто за нас.

It's taught me that exploring art

Ме научи дека истражувањето на уметноста

can actually help shape the technology that shapes us.

може да ја обликува технологијата која не` формира нас.

And it's taught me that combining AI and robotics

И ме научи дека комбинирањето вештачка интелигенција и роботика

with traditional forms of creativity -- visual arts in my case --

со традиционални форми на креативност - визуелни уметности во мој случај -

can help us think a little bit more deeply

може да ни помогне да размислуваме подлабоко

about what is human and what is the machine.

за тоа што е човекот, а што е машината.

And it's led me to the realization

И ме натера да сфатам

that collaboration is the key to creating the space for both

дека соработката е клучот за создавање простор за двете

as we move forward.

како што одиме напред.

It all started with a simple experiment with machines,

Сѐ почна со едноставен експеримент со машини

called "Drawing Operations Unit: Generation 1."

наречен „Операции за цртање: Генерација 1".

Машината ја нарекувам „Даг“.

I call the machine "D.O.U.G." for short.

Before I built D.O.U.G,

Пред да ја направам Даг,

I didn't know anything about building robots.

не знаев ништо за конструирање роботи.

I took some open-source robotic arm designs,

Зедов дизајни за роботска рака кои беа слободни за употреба,

I hacked together a system where the robot would match my gestures

создадов систем каде роботот ги копира моите гестови

and follow [them] in real time.

и ги следи во реално време.

The premise was simple:

Премисата беше едноставна:

I would lead, and it would follow.

Јас водев, а роботот ме следеше.

I would draw a line, and it would mimic my line.

Јас ќе нацртав линија, а тој ја прецртуваше.

So back in 2015, there we were, drawing for the first time,

Во 2015 г. цртавме за првпат

in front of a small audience in New York City.

пред мала публика во Њујорк.

The process was pretty sparse --

Процесот беше прилично едноставен -

no lights, no sounds, nothing to hide behind.

без светилки, без звуци, ништо не се криеше одзади.

Just my palms sweating and the robot's new servos heating up.

Само моите дланки кои се потеа и роботот кој се загреваше.

(Laughs) Clearly, we were not built for this.

(се смее) Очигледно, ние не сме создадени за ова.

But something interesting happened, something I didn't anticipate.

Но нешто интересно се случи, нешто што не очекував.

See, D.O.U.G., in its primitive form, wasn't tracking my line perfectly.

Првобитниот Даг не ми ја следеше линијата совршено.

While in the simulation that happened onscreen

При симулацијата која се случуваше на екран,

it was pixel-perfect,

беше совршено до пиксел,

in physical reality, it was a different story.

но во физичката стварност беше друга приказна.

It would slip and slide and punctuate and falter,

Се лизгаше, запираше, се колебаше,

and I would be forced to respond.

па јас морав да реагирам.

There was nothing pristine about it.

Тоа воопшто не беше идеално.

And yet, somehow, the mistakes made the work more interesting.

Но сепак, некако, грешките ја правеа работата поинтересна.

The machine was interpreting my line but not perfectly.

Машината ја толкуваше мојата линија, но не совршено.

And I was forced to respond.

И јас морав да реагирам.

We were adapting to each other in real time.

Ние се приспособувавме еден на друг во реално време.

And seeing this taught me a few things.

Гледајќи го ова, научив неколку работи.

It showed me that our mistakes actually made the work more interesting.

Ме научи дека грешките ја прават работата поинтересна.

And I realized that, you know, through the imperfection of the machine,

И сфатив дека преку несовршеноста на машината

our imperfections became what was beautiful about the interaction.

нашите несовршености станаа она убавото кај интеракцијата.

And I was excited, because it led me to the realization

И бев возбудена, бидејќи ме натера да сфатам

that maybe part of the beauty of human and machine systems

дека убавината на човечките и машинските системи делумно се должи

is their shared inherent fallibility.

на нивната суштинска, заедничка грешност.

For the second generation of D.O.U.G.,

Што се однесува до втората генерација на Даг

I knew I wanted to explore this idea.

сакав да истражам една идеја.

But instead of an accident produced by pushing a robotic arm to its limits,

Но наместо случајност предизвикана од туркање на роботска рака до границите,

I wanted to design a system that would respond to my drawings

сакав да дизајнирам систем кој ќе реагира на моите цртежи

in ways that I didn't expect.

на начини кои не ги очекував.

So, I used a visual algorithm to extract visual information

Па, употребив визуелен алгоритам за извлекување визуелни информации

from decades of my digital and analog drawings.

од моите дигитални и аналогни цртежи.

I trained a neural net on these drawings

На овие цртежи тренирав невронска мрежа

in order to generate recurring patterns in the work

за да создадам повторливи шеми во работата

that were then fed through custom software back into the machine.

кои преку специјализиран софтвер беа вметнати назад во машината.

I painstakingly collected as many of my drawings as I could find --

Макотрпно собирав толку цртежи колку што можев да најдам -

finished works, unfinished experiments and random sketches --

завршени дела, незавршени експерименти и различни скици -

и ги вметнав во системот со вештачка интелигенција.

and tagged them for the AI system.

And since I'm an artist, I've been making work for over 20 years.

Како уметник, повеќе од 20 години изработувам дела.

Collecting that many drawings took months,

Собирањето на толку цртежи траеше со месеци,

it was a whole thing.

тоа беше голема работа.

And here's the thing about training AI systems:

Што се однесува до тренирањето системи со вештачка интелегенција,

it's actually a lot of hard work.

знајте дека тоа е многу напорна работа.

A lot of work goes on behind the scenes.

Многу работи се одвиваат во позадина.

But in doing the work, I realized a little bit more

Но правејќи го тоа, добив дополнителна претстава

about how the architecture of an AI is constructed.

за тоа како се гради конструкцијата на вештачката интелигенција.

And I realized it's not just made of models and classifiers

И сфатив дека не е направена само од модели и класификатори

for the neural network.

за невронската мрежа.

But it's a fundamentally malleable and shapable system,

Туку е фундаментално податлив систем

one in which the human hand is always present.

во кој човековата рака е секогаш присутна.

It's far from the omnipotent AI we've been told to believe in.

Далеку е од семоќната ВИ во која ни е кажано да веруваме.

So I collected these drawings for the neural net.

Па, ги собрав цртежите за невронската мрежа.

And we realized something that wasn't previously possible.

И сфатив нешто што претходно не беше возможно.

My robot D.O.U.G. became a real-time interactive reflection

Мојот робот Даг стана интерактивен одраз во реално време

на работата што сум ја правела во текот на мојот живот.

of the work I'd done through the course of my life.

The data was personal, but the results were powerful.

Податоците беа лични, но резултатите моќни.

And I got really excited,

И многу се возбудив,

because I started thinking maybe machines don't need to be just tools,

почнав да мислам дека машините не мора да бидат само алатки,

but they can function as nonhuman collaborators.

туку можат да фукнционираат како нечовечки соработници.

And even more than that,

И дури повеќе од тоа,

I thought maybe the future of human creativity

помислив дека иднината на човечката креативност

isn't in what it makes

не зависи од она што го прават,

but how it comes together to explore new ways of making.

туку од тоа како соработуваат за да истражат нови начини на креирање.

So if D.O.U.G._1 was the muscle,

Па, ако Даг 1 беше мускулот,

and D.O.U.G._2 was the brain,

а Даг 2 мозокот,

then I like to think of D.O.U.G._3 as the family.

тогаш Даг 3 е семејството.

I knew I wanted to explore this idea of human-nonhuman collaboration at scale.

Идејата за соработка меѓу човек и нечовек сакав да ја истражам во големи размери.

Па, во изминативе неколку месеци

So over the past few months,

I worked with my team to develop 20 custom robots

работев со мојот тим за да развијам 20 специјализирани роботи

that could work with me as a collective.

кои ќе работат со мене како колектив.

They would work as a group,

Тие би работеле како група,

and together, we would collaborate with all of New York City.

и заедно, би соработувале со цел Њујорк.

I was really inspired by Stanford researcher Fei-Fei Li,

Бев инспирирана од истражувачот од Стенфорд, Феи-Феи Ли,

кој рекол: „Aко сакаме да ги научиме машините да мислат,

who said, "if we want to teach machines how to think,

we need to first teach them how to see."

прво мораме да ги научиме да гледаат.“

It made me think of the past decade of my life in New York,

Ме натера да размислувам за последната деценија од мојот живот во Њујорк,

and how I'd been all watched over by these surveillance cameras around the city.

за тоа како бев надгледувана од камерите за надзор во градот.

And I thought it would be really interesting

И мислев дека би било интересно

if I could use them to teach my robots to see.

да ги искористам за да ги научам моите роботи да гледаат.

So with this project,

Па, при овој проект,

I thought about the gaze of the machine,

размислував за погледот на машината,

and I began to think about vision as multidimensional,

и почнав да размислувам за видот како повеќедимензионален,

as views from somewhere.

како погледи од некаде.

We collected video

Зедовме снимка

from publicly available camera feeds on the internet

од јавно достапни преноси во живо

of people walking on the sidewalks,

на луѓе кои одат по тротоарите,

cars and taxis on the road,

автомобили и таксија на патот,

all kinds of urban movement.

секаков вид на урбано движење.

We trained a vision algorithm on those feeds

Со помош на тие снимки истрениравме алгоритам за вид,

based on a technique called "optical flow,"

врз основа на техниката наречена „оптички тек“.

to analyze the collective density,

Toj e nаменет за анализирање на колективната густина,

direction, dwell and velocity states of urban movement.

насоката, задржувањето и брзината на урбаното движење.

Our system extracted those states from the feeds as positional data

Нашиот систем ги извлече тие вредности од преносите во форма на позициони податоци

and became pads for my robotic units to draw on.

и стана место за цртање на мојата роботска рака.

Instead of a collaboration of one-to-one,

Наместо соработка еден на еден,

we made a collaboration of many-to-many.

направивме соработка многу со многу.

By combining the vision of human and machine in the city,

Со комбинирање на видот на човек и машина,

we reimagined what a landscape painting could be.

го преосмисливме пејзажното сликарство.

Throughout all of my experiments with D.O.U.G.,

За време на експериментите со Даг,

no two performances have ever been the same.

сите дела беа потполно различни.

And through collaboration,

Преку соработка,

we create something that neither of us could have done alone:

создаваме нешто што никој од нас не би можел сам да го направи:

we explore the boundaries of our creativity,

ги истражуваме границите на нашата креативност,

human and nonhuman working in parallel.

човек и нечовек работејќи паралелно.

I think this is just the beginning.

Јас мислам дека ова е само почеток.

This year, I've launched Scilicet,

Годинава ја основав „Силисет“,

my new lab exploring human and interhuman collaboration.

мојата нова лабораторија за истражување на човечката и меѓучовечката соработка.

We're really interested in the feedback loop

Не` интересира повратната спрега

between individual, artificial and ecological systems.

помеѓу индивидуалните, вештачките и еколошките системи.

We're connecting human and machine output

Поврзуваме човечки и машински излезни податоци

to biometrics and other kinds of environmental data.

со биометриски и други видови податоци за животната средина.

We're inviting anyone who's interested in the future of work, systems

Ги покануваме сите кои се заинтересирани за иднината на работата, системите

and interhuman collaboration

и меѓучовечката соработка

to explore with us.

да истражуваат со нас.

We know it's not just technologists that have to do this work

Знаеме дека не се само технолозите тие кои треба да ја работат оваа работа

and that we all have a role to play.

и дека сите имаме улога да играме.

We believe that by teaching machines

Веруваме дека преку поучување на машините

how to do the work traditionally done by humans,

како да ја работат работата која вообичаено ја вршат луѓе

we can explore and evolve our criteria

може да го испитаме и промениме критериумот

of what's made possible by the human hand.

за тоа што може да направи човечката рака.

And part of that journey is embracing the imperfections

А дел од тоа патување е прифаќањето на несовршеностите

and recognizing the fallibility of both human and machine,

и препознавање на грешноста и на човекот и на машините,

in order to expand the potential of both.

за да го зголемиме потенцијалот и на двете.

Today, I'm still in pursuit of finding the beauty

Денес се` уште трагам по убавината

in human and nonhuman creativity.

во човечката и нечовечката креативност.

In the future, I have no idea what that will look like,

Немам претстава како би изгледало тоа во иднина,

but I'm pretty curious to find out.

но сум прилично љубопитна да дознаам.

Thank you.

Ви благодарам.

(Applause)

(аплауз)