3 ways to uproot a culture of corruption | Wanjira Mathai

Translator: Mahrokh Mirani Reviewer: ‌Behdad Khazaeli

Have you ever been robbed?

تا حالا از شما دزدی شده؟

Or had something you value forcibly taken from you

یا چیزی که برایتان ارزشمند باشد، با زور و برخلاف میلتان،

against your will?

از شما گرفته شده؟

It's violating.

این برخلاف حقوقتان است.

Feelings of fury, of assault

احساس خشم، مورد تجاوز واقع شدن،

and of helplessness.

و بی‌پناهی.

That's what corruption feels like.

فساد هم همین احساس را به آدم میدهد.

Corruption is theft.

فساد هم نوعی دزدیست.

It is corrosive,

فساد آسیب‌زاست،

it is criminal,

جنایت است،

it is toxic

سمّیست،

and it is predatory.

و نابودکننده‌ است.

Now, I'm from Kenya,

من اهل کنیا هستم،

and in Kenya, corruption takes different forms.

و در کنیا، فساد شکل‌های مختلفی دارد.

I want to share the story of Karura Forest with you.

من می‌خواهم داستان جنگل کارورا را برای شما تعریف کنم.

This is my hometown of Nairobi.

این شهر من است؛ نایروبی.

I love Nairobi. It's beautiful.

من نایروبی را دوست دارم. شهر زیباییست.

But it is a city of paradoxes.

ولی شهری پر از تناقض هم هست.

It is at once beautiful

همزمان هم زیباست،

and challenging.

و هم چالش‌برانگیز.

But at the heart of this beautiful city

ولی در قلب این شهر زیبا،

that I call home

که خانه‌ی من است،

is Karura Forest,

جنگل کارورا قرار دارد.

an oasis of green, expansive beauty that would be the envy of any city anywhere.

بهشت زیبا و سرسبزی که مایه‌ی حسادت هر شهر دیگه‌ای در دنیاست.

We almost lost Karura Forest to corruption.

به خاطر فساد، ما تقریبا جنگل کارورا را از دست دادیم.

Word has reached my mother, Wangari Maathai,

خبرهایی به مادر من، «وانگاری ماثای» رسید،

that Karura Forest is under attack.

که به جنگل کارورا حمله شده است.

There was a construction site coming up right in the middle of the forest.

عده‌ای درست در وسط جنگل شروع به ساخت‌وساز کرده بودند.

Government officials had stolen the forest.

مقامات رسمی دولتی جنگل را دزدیده بودند.

They had divided, sold and gifted hundreds of parcels of Karura

آن ها بخش های زیادی از جنگل را به دوستان و شرکایشان،

to their friends and cronies.

اهدا کرده و یا فروخته بودند.

Now in 1977,

در سال ۱۹۷۷،

my mother founded the Green Belt Movement

مادر من جنبش «Green Belt» را به راه انداخت

to plant trees across Kenya,

که هدفش کاشتن درخت در سرتاسر کنیا،

restore green spaces

احیای فضاهای طبیعی،

and protect green spaces, much like Karura Forest.

و حفاظت از مناطق سرسبزی مانند جنگل کارورا بود.

She got together her friends and allies,

او دوستان و حامیانی را گرد هم جمع کرد،

and together, they created what became

و با کمک همدیگر، چیزی را به وجود آوردند،

one of the most successful tree-planting campaigns in the world.

که تبدیل به یکی از موفق‌ترین کمپین‌های کاشت درخت در جهان شد.

It was therefore no surprise

پس جای تعجبی ندارد

that when word got to her that Karura was under attack,

که وقتی خبر حمله به جنگل کارورا به آن ها رسید،

they immediately sprang into action.

به سرعت وارد عمل شدند.

They battled police and hired goons

آن ها با پلیس و اراذل مبارزه کردند

to stop the theft of this forest.

تا مانع دزدی از این جنگل بشوند.

But fortunately, there was an uprising of support

خوشبختانه، افراد زیادی از بین مبلغان مذهبی، سیاستمداران،

from the clergy, politicians, students and the general public,

دانش‌آموزان و عموم مردم حمایت روزافزون خودشان را

all of whom came out to say no to corruption and greed.

با اعتراض و مخالفت با فساد و غارت اعلام کردند.

And pretty soon, that support was too strong and intense

و خیلی زود، این حمایت به قدری قوی شد

for the authorities to subdue.

که مقامات را وادار به عقب‌نشینی کرد.

And Karura Forest was saved.

و جنگل کارورا نجات پیدا کرد.

In the 2000s, I joined my mother in the Green Belt Movement

بعد از سال ۲۰۰۰، من به مادرم در جنبش Green Belt پیوستم.

and witnessed the growth of the movement's advocacy activities,

و شاهد رشد فعالیت‌های حمایتگرانه‌ از محیط زیست

its expansion beyond Kenya

و گسترش آن خارج از کنیا بودم

and an extremely important growing consensus

و بلند شدن صدای موافقت مردم را می‌شنیدم،

around the 2004 Nobel Peace Prize that she received --

- حدود سال ۲۰۰۴ که مادرم جایزه‌ی صلح نوبل را دریافت کرد -

that the environment, democracy and peace were inextricably linked.

در مورد این که محیط زیست، دموکراسی و صلح از همدیگر جدایی ناپذیرند.

I also learned that what my mother had faced that many years ago

همینطور یاد گرفتم که چیزی که مادرم سال‌ها پیش،

trying to protect Karura Forest

حین محافظت از جنگل کارورا با آن روبرو شده بود،

was not an isolated incident.

یک حادثه‌ی تکرار نشدنی نبود.

The corruption and greed that manifested itself then

فساد و طمعی که آن موقع خود را نشان داده بود،

is alive and well today,

از طرف سیاستمداران حریص و

from greedy politicians and public servants

خدمتگزاران مردم که می‌خواهند اموال عمومی را

willing to loot public coffers

به نفع خودشان مصادره کنند،

at their expense.

همچنان زنده و پابرجاست.

Corruption is everywhere.

فساد همه جا هست.

Now, corruption is devastating to any economy, democracy

فساد برای هر اقتصاد، دموکراسی، و هر محیطی،

and the environment.

ویرانگر است.

It robs citizens of vital social services

شهروندان را از حقوق اجتماعی حیاتی‌شان محروم می‌کند،

and renders human life worthless.

و زندگی انسان را بی‌ارزش جلوه می‌دهد.

When young men are willing

وقتی مردان جوان حاضر می‌شوند

to join gangs

به گروه‌هایی بپیوندند

and brutalize their communities

که در ازای دریافت دستمزد کمی

for a small fee,

به مردم خودشان حمله کنند،

and women are raped on the way to work,

و زنان در حال رفتن به کار مورد تجاوز قرار می‌گیرند،

and, when they report this,

و وقتی سعی می‌کنند آن را گزارش دهند،

the perpetrators bribe their way out of jail,

متجاوزان با رشوه از زندان آزاد می‌شوند،

and when young girls have to sell their bodies

وقتی دختران جوان مجبور به تن‌فروشی می‎‌شوند،

to buy sanitary towels,

تا بتوانند نوار بهداشتی تهیه کنند،

you know the society is broken.

متوجه می‌شوید جامعه از هم پاشیده است.

In recent years, Kenya has been ranked

در سال‌های اخیر، کنیا همواره در میان

amongst the top 10 most corrupt countries in the world.

۱۰ کشور فاسد جهان بوده است.

Even more frustrating for me is that Kenya loses

چیزی که من را حتی بیشتر از این آزار میدهد،

a third of her national budget to corruption each year.

این است که کنیا یک سوم سرمایه‌های ملیش را به خاطر فساد از دست میدهد.

That is six billion dollars.

یعنی ۶ میلیارد دلار در سال.

It is totally unacceptable.

این واقعا غیرقابل قبول است.

In a country where anti-corruption efforts have been frustrated and ignored

در کشوری که فعالیت‌ها برعلیه فساد مختل شده و نادیده گرفته می‌شوند،

and interfered with,

و در آن ها کارشکنی میشود،

we absolutely need new strategies for dealing with this vice.

به راه‌های جدیدی برای روبرو شدن با این وضعیت نیاز داریم.

We cannot complain forever.

نمی‌توان تا ابد شکایت داشت.

We either decide that we're going to live with it

ما باید تصمیم بگیریم که با این اوضاع زندگی کنیم،

or we are going to change it.

یا آن را تغییر بدهیم.

There's some good news.

خبر خوب این است:

Human beings are not born corrupt.

انسان‌ها فاسد به دنیا نمی‌آیند.

At some point, these behaviors are fostered by a culture

فرهنگ چنین رفتارهایی را به کودکان آموزش می‌دهد،

that promotes individual gain over collective progress.

هنگامی که نفع شخصی را بر سود جمعی ترجیح می‌دهد.

So if we're going to uproot corruption,

پس اگر ما بخواهیم فساد را ریشه‌کن کنیم،

we have got to start before it ever takes root.

باید به جایی برگردیم که هنوز شروع نشده است

We have got to intervene early.

ما باید زودتر وارد عمل بشویم.

I don't know about your country,

کشور شما را نمی‌دانم،

but where I come from,

اما جایی که من از آن می‌آیم،

youth will lead us into the future.

جوانان آینده را می‌سازند.

In Kenya today, 80 percent of the population is under the age of 35.

اکنون در کنیا، ۸۰ درصد جمعیت، کمتر از ۳۵ سال سن دارند.

But by their own admission, they have conflicting values.

اما آن ها اعتراف کرده‌‌اند که ارزش‌های متضادی را پذیرفته‌اند.

Fifty-eight percent of young people in Kenya recently told us

۵۸ درصد جوانان اخیرا به ما گفته‌اند که برای پول درآوردن،

they will do anything to make money.

حاضر به انجام هرکاری هستند.

An additional 45 percent said

و ۴۵ درصد دیگر گفته‌اند،

corruption is a legitimate tool for doing business.

که فساد یک ابزار مشروع و درست برای گرداندن یک کسب و کار است.

Seventy-three percent

۷۳ درصد،

said they would not be willing to stand up for what they believe in

گفته‌اند که برای دفاع از عقایدشان اقدامی نخواهند کرد،

for fear of retribution.

چرا که از مجازات شدن می‌ترسند.

What I learned from my mother

من سال‌ها پیش،

a few years ago

از مادرم یاد گرفتم

was this concept of "the power of one" --

که قدرت یک نفر چقدر می‌تواند زیاد باشد.

that each of us can be potent agents of change

یاد گرفتم که هر کدام از ما یک منبع بالقوه‌ی تغییر هستیم

and that together, we are a force,

و با یکدیگر، نیروی عظیمی را به وجود می‌آوریم،

that if we put our hands together, we can change the situation

که می‌تواند شرایط را تغییر دهد.

and no problem is too big.

و هیچ کاری غیر ممکن نخواهد بود.

My mother understood this so profoundly

مادر من این را عمیقاً درک می‌کرد.

that it was at the center of her work.

و این ایده در مرکز تمام کارهایش قرار داشت.

Shifting cultures takes patience, persistence and commitment,

تغییر فرهنگ‌ها نیازمند صبر و حوصله، مقاومت و تعهد خواهد بود،

and it is extremely slow and deep work.

و کاری بسیار بنیادی و زمان‌بر است.

But if we are going to shift a culture, we have got to get that work started.

اما اگر بخواهیم فرهنگی را تغییر دهیم، لازم است که این کار را آغاز کنیم.

And in the time since her passing, we have established a foundation in her name

پس از مرگ مادرم، مؤسسه‌ای به نام او تأسیس کردیم

to do exactly that

که دقیقا همان کار را بکند،

but to work with young people and children

اما با کودکان و جوانان سروکار داشته باشد.

to begin to build character and personal leadership,

سعی کردیم شخصیت‌هایی با قابلیت رهبری شکل دهیم

to inspire purpose and integrity.

و هدفمندی و کمال را تشویق کنیم.

But fighting corruption is not as easy as saying corruption is bad.

اما برای مبارزه با فساد اینکه بگوییم فساد چیز بدیست، کافی نیست.

Now, here are three strategies that we are employing

ما برای این هدف، سه استراتژی پیش گرفتیم،

that we believe can be replicated in any school community.

که باور داریم در هر مدرسه‌ای هم قابل اجرا هستند.

First, we must understand the why:

اول: ما باید بفهمیم که چرا؟

Why does corruption happen in the first place?

اصلاً چرا فساد اتفاق می‌افتد؟

Do we call it for what it is -- theft --

ما به خاطر آنچه که هست (یعنی دزدی) با آن مخالفیم؟

or do we gloss over it with other words?

یا با کلمه‌های دیگری آن را توصیف می‌کنیم؟

When young children are able to model what it looks and feels like

وقتی کودکان توانایی تصور مبارزه با فساد

to deal with corruption,

و احساسات و چگونگی آن را داشته باشند،

they are likely, when faced with a dilemma in their future,

احتمال زیادی وجود دارد که در آینده در صورت مواجهه با آن،

to model what they've been taught.

چیزهایی که آموخته‌اند را به کار ببرند.

Second, we need to teach character explicitly.

دوم: ما باید ابراز شخصیت را آموزش بدهیم.

Now, this may seem obvious,

این مورد احتمالا واضح به نظر می‌رسد،

but a child who exhibits a growth mindset

اما کودکی که ذهن رشدیافته‌ای از خود نشان می‌دهد،

and a sense of self-control

و بر خود مسلط است،

is self-confident.

اعتماد به نفس بیشتری دارد.

And a self-confident child is likely to stand up for what they believe.

و یک کودک متکی به نفس، قادر است برای چیزی که به آن باور دارد اقدام کند.

Third, we need to build personal leadership in our children early

سوم: ما باید از سنین پایین رهبری را به کودکان یاد بدهیم.

to give them an opportunity to know what it looks like

تا به آن‌ها این شانس را بدهیم که بدانند وقتی فساد را می‌بینند،

to call corruption out when they see it,

چگونه باید آن را به دیگران نشان دهند.

what it feels like to stand up and be counted when they're needed

تا بدانند اینکه ایستادگی کنند و دیگران هنگام نیاز رویشان حساب کنند چه احساسی دارد

and, for me, to make the more and most important connection

و از نظر من، برای اینکه بتوانند ارتباط میان

between human suffering on one hand

رنج کشیدن عده‌ای از انسان‌ها از یک طرف

and corruption, greed and selfishness on the other.

و فساد، طمع و خودخواهی دیگران در طرف دیگر را، درک کنند.

We have got to believe in our capacity

ما باید به ظرفیتمان اعتماد کنیم،

to bring about the future we want to see,

تا هر یک به نوبه‌ی خود،

each of us in our small way.

آینده‌ای که می‌خواهیم را بسازیم.

Young people must believe

جوانان باید باور کنند

that a new reality is possible.

که واقعیت می‌تواند متفاوت باشد.

Corruption, climate change,

فساد، تغییرات اقلیمی،

ecosystem collapse, biodiversity loss --

نابودی اکوسیستم، از بین رفتن تنوع زیستی...

all these issues need leadership.

تمام این مشکلات، به رهبری نیاز دارند.

And in the words of Baba Dioum of Senegal,

و به قول بابا دیوم سنگالی،

"In the final analysis,

"در نهایت،

we will conserve

ما تنها از چیزی محافظت می‌کنیم،

only what we love,

که دوستش داشته باشیم.

we will love

تنها چیزی را دوست داریم،

only what we understand

که آن را بفهمیم،

and we will understand

و تنها چیزی را میفهمیم،

only what we are taught."

که به ما آموزش داده شده باشد."

Thank you.

متشکرم.

(Applause)

(تشویق حضار)