What a digital government looks like | Anna Piperal

Translator: saedeh faridkiyan Reviewer: Masoud Motamedifar

حدود ۳۰ سال پیش،

Almost 30 years ago,

my country was facing the need to rebuild everything from scratch.

کشور من با نیازی برای ساختن مجدد همه چیز از ابتدا مواجه شد.

After years of Soviet occupation,

پس از سال‌ها اشغال توسط شوروی،

Estonia regained its independence, but we were left with nothing.

استونی دوباره استقلال خود را به دست آورد، اما هیچ چیزی برای ما باقی نمانده بود.

No infrastructure, no administration, no legal code.

نه زیرساختی، نه مدیریتی، نه قانونی.

Organizational chaos.

هرج و مرج سازمانی.

Out of necessity,

رهبران کشور در آن روزها،

the state leaders back then had to make some daring choices.

از روی ناچاری می‌بایست تصمیمات جسورانه‌ای می‌گرفتند.

The ones that our country could afford.

تصمیماتی که کشورمان می‌توانست ازپس آن بربیاید.

There was a lot of experimentation and uncertainty

آزمایش‌ها و عدم قطعیت‌های زیادی وجود داشت

but also a bit of luck involved,

اما کمی شانس دخیل شد،

particularly in the fact that we could count on a number

به خصوص در این واقعیت که ما می‌توانستیم روی تعدادی

of brilliant visionaries,

افراد آرمان‌گرای ماهر،

cryptographers and engineers.

رمزنگاران و مهندسان، حساب باز کنیم.

I was just a kid back then.

من در آن روزها فقط یک بچه بودم.

Today, we are called the most digital society on earth.

امروز، از ما به عنوان دیجیتالی‌ترین کشور روی زمین نام برده می‌شود.

I'm from Estonia,

من اهل استونی هستم،

and we've been declaring taxes online since 2001.

و از سال ۲۰۰۱ تاکنون ما اظهارنامه مالیاتی خود را آنلاین انجام می‌دهیم.

We have been using digital identity and signature since 2002.

از سال ۲۰۰۲ از شناسنامه و امضای دیجیتالی بهره می‌بریم.

We've been voting online since 2005.

از سال ۲۰۰۵ تا حالا آنلاین رأی داده‌ایم.

And for today, pretty much the whole range of the public services

و امروزه، تقریبا طیف وسیعی از خدمات عمومی

that you can imagine:

که بتوانید تصورش را بکنید:

education, police, justice, starting a company,

تحصیلات، پلیس، دادگستری، راه‌اندازی یک شرکت،

applying for benefits, looking at your health record

درخواست مزایا، بررسی مدارک پزشکی

or challenging a parking ticket --

یا اعتراض به جریمه رانندگی - -

that's everything that is done online.

این‌ها همه کارهایی است که آنلاین انجام می‌شود.

In fact, it's much easier to tell you

در واقع، راحت‌تر این است که سه چیزی را

what are the three things we cannot yet do online.

که ما هنوز نمی‌توانیم آنلاین انجام دهیم، به شما بگویم.

We have to show up to pick up our ID documents,

ما برای گرفتن مدارک شناسایی،

get married or divorced,

ازدواج و طلاق،

or sell real estate.

یا فروش املاک، باید حضوری برویم.

That's pretty much it.

تقریبا همین است.

So, that's why don't freak out

بنابراین، وقتی می‌گویم که هر سال

when I tell you that every year

به همین خاطر مشتاقم که اظهارنامه مالیاتی

I can't wait to start doing my tax declaration.

خود را پر کنم، عجیب نیست.

(Laughter)

(خنده حضار)

Because all I have to do

چون تمام کاری که باید انجام دهم

is sit on my couch with a mobile phone,

این است که با موبایل روی کاناپه‌ام بنشینم،

swipe a few pages with prefilled data on income and deductions

چندین صفحه با اطلاعات از پیش پر شده در مورد درآمد و کسر قانونی را ورق بزنم

and hit submit.

و دکمه ثبت را بزنم.

After three minutes,

بعد از سه دقیقه،

I'm looking at the tax return amount.

میزان اظهارنامه مالیاتی را می‌بینم.

It actually feels like a quite rewarding experience.

این درواقع شبیه یک تجربه‌ی کاملا ارزشمند است.

No tax advisors,

نه مشاور مالیاتی،

no collecting receipts,

نه جمع‌آوری رسیدها،

no doing the math.

نه حساب و کتاب انجام دادن.

And have I mentioned that I have not visited a state office

و این را گفتم که من تقریبا هفت سال است که

for almost seven years?

ماموران دولتی را ندیده‌ام؟

Indeed, one of the features of the modern life

در واقع، یکی از ویژگی‌های زندگی مدرن

that has no reason to exist anymore,

که با توجه به امکانات تکنولوژیکی امروزی،

considering technological possibilities of today,

دلیلی برای بیرون رفتن وجود ندارد،

is the labyrinth of bureaucracy.

هزارتوی بروکراسی است.

We've almost got rid of it completely in Estonia,

ما در استونی تقریبا از شر آن خلاص شده‌ایم،

in an effort coordinated by the government that has also digitized itself.

در تلاشی هماهنگ توسط دولت که خودش را نیز دیجیتالی کرده است.

For instance, cabinet of ministers' work in e-Cabinet is absolutely paperless.

برای مثال، کار کابینه‌ی وزیران در کابینه‌ی الکترونیکی کاملا بدون کاغذ است.

The central idea behind this development

ایده‌ی اصلی پشت این توسعه

is transformation of the state role

تحول در نقش دولت

and digitalization of trust.

و دیجیتالی شدن اعتماد است.

Think about it.

در این مورد فکر کنید.

In most countries, people don't trust their governments.

مردم در اغلب کشورها به دولتشان اعتماد ندارند.

And the governments don't trust them back.

و دولت‌ها اعتماد آن‌ها را برنمی‌گردانند.

And all the complicated paper-based formal procedures

و تمام آن عملیات پیچیده‌ی کاغذی رسمی

are supposed to solve that problem.

قرار است این مشکل را برطرف کند.

Except that they don't.

البته که این کار را انجام نمی‌دهند.

They just make life more complicated.

آن‌ها صرفا زندگی را پیچیده‌تر می‌کنند.

I believe Estonian experience is showing that technology can be the remedy

من معتقدم که تجربه‌ی استونی نشان می‌دهد که تکنولوژی می‌تواند درمانی

for getting the trust back,

برای بازگرداندن اعتماد باشد،

while creating an efficient,

با ایجاد یک سیستم با

user-centric service delivery system

ارائه خدمات کارآمد و کاربر- محور

that actively responds to citizens' needs.

که فعالانه پاسخگوی نیاز شهروندان است.

We did not do it by digitizing bureaucracy as it is.

ما این کار را با دیجیتالی کردن بروکراسی به شیوه‌ای که هست انجام ندادیم.

But by rather agreeing on a few strong, common principles,

بلکه آن‌را با توافق روی تعدادی اصول مشترک، مهم،

redesigning rules and procedures,

بازطراحی قوانین و رویه‌ها،

getting rid of unnecessary data collection

رهایی از شر جمع‌آوری اطلاعات غیرضروری

and task duplication,

و تکرار وظایف،

and becoming open and transparent.

و باز و شفاف شدن انجام دادیم.

Let me give you a glimpse

بیایید نگاهی اجمالی به

into some of the key e-Estonia design principles today.

برخی اصول کلیدی طراحی استونی الکترونیک امروز بیاندازیم.

First, it is essential to guarantee privacy and confidentiality

اول، تضمین امنیت و حریم خصوصی داده‌ها و اطلاعات

of data and information.

ضروری است.

This is achieved through a strong digital identity

این از طریق یک هویت دیجیتالی قوی که توسط دولت

that is issued by the state

تنظیم شده است و با همه چیز سازگار است

and compatible with everything.

به دست آمده است.

In fact, every Estonian has one.

در واقع، هر استونیایی، یکی از آن دارد.

The identity is doubled with a strong digital signature

این هویت شبیه یک امضای دیجیتالی قوی است

that is accepted, used and legally binding

که هم در استونی و هم در اتحادیه اروپا پذیرفته شده،

both in Estonia and the European Union.

مورد استفاده قرار می‌گیرد و به لحاظ قانونی الزام‌آور است.

When the system can properly and securely identify who is using it,

وقتی سیستم بتواند به درستی و ایمنی تشخیص دهد که چه کسی از آن استفاده می‌کند،

after logging in, it will provide access to the personal data of the citizen

پس از ورود به سیستم، امکان دسترسی به اطلاعات شخصی شهروندان

and all the public services within one tool,

و کلیه خدمات عمومی را از طریق یک ابزار فراهم می‌کند،

and allow to authorize anything by signing digitally.

و با امضای دیجیتالی مجوز هر کاری را دارید.

A second principle, and one of the most transformative,

اصل دوم و یکی از تحول‌بخش‌ترین اصول،

is called "Once only."

«فقط یکبار» نامیده می‌شود.

It means that the state cannot ask for the same data

به این معناست که دولت نمی‌تواند بیش از یکبار،

more than once,

درخواست اطلاعات یکسانی را نماید،

nor can store it in more than one place.

و نه می‌تواند آن‌را در بیش از یکجا جمع‌آوری کند.

For instance,

برای مثال،

if you've already provided your birth or marital certificate

اگر قبلا گواهی تولد یا ازدواج خود را

to the population registry,

به ثبت احوال ارائه کرده‌اید،

this is the only place where this data is going to be held.

این تنها جایی است که این اطلاعات نگهداری می‌شوند.

And no other institution will be ever asking for it again.

و هیچ نهاد دیگری هرگز درخواستی برای آن نخواهد کرد.

Once only is a very powerful rule,

«فقط یکبار» یک قانون بسیار قدرتمند است،

as it defines the whole structure of the data collection in a country,

که کل ساختار جمع‌آوری داده در یک کشور را تعریف می‌کند،

what information is collected

چه اطلاعاتی جمع‌آوری می‌شود

and who is responsible for maintaining it,

و چه کسی مسئول حفظ آن است،

making sure we avoid centralization of data,

تا اطمینان حاصل شود که از تمرکز داده‌ها،

duplication of data,

و تکرار داده‌ها جلوگیری می‌کنیم،

and guarantee that it's actually up to date.

و تضمین کنیم که اطلاعات واقعا به روز است.

This distributed approach also avoids the problem

این رویکرد توزیع شده همچنین از بروز مشکلِ

of the single point of failure.

تک نقطه خرابی جلوگیری می‌کند.

But since the data cannot be replicated,

اما از آن‌جا که امکان کپی داده‌ها وجود ندارد،

or collected more than once,

یا نمی‌تواند بیش از یک‌بار جمع‌آوری شوند،

it means that the design has to keep in mind

این بدان معناست که برای این‌که بخش عمومی بتواند

secure and robust access to that information at all times,

سرویسی را ارائه دهد، این طراحی باید دسترسی امن و قوی

so the public institution can offer a service.

به اطلاعات را همیشه مد نظر داشته باشد.

This is exactly the role of the data exchange platform

این دقیقا نقش بستر تبادل داده است

called the X-Road

که X-Road نامیده می‌شود

that has been in use since 2001.

و از سال ۲۰۰۱ تاکنون مورد استفاده قرار گرفته است.

Just like a highway,

درست مانند یک بزرگراه،

it connects public sector databases and registries,

بانک‌های اطلاعاتی بخش عمومی و ادارات ثبت

local municipalities and businesses,

شهرداری‌ها و مشاغل محلی را به هم متصل می‌کند،

organizing a real-time, secure and regulated data exchange,

و یک تبادل داده‌ای بی‌وقفه، امن و مرتب را سازماندهی می‌کند،

saving an auditable trace after each move.

و یک مسیر قابل بازرسی را پس از هر حرکتی ذخیره می‌کند.

Here's a screenshot of a live feed

در این‌جا اسکرین‌شاتی از تصاویر زنده است

showing all the requests performed on the X-Road

که تمام درخواست‌های انجام شده روی X-Road

and all the services that it actually facilitates.

و تمام خدماتی که در واقع تسهیل کننده هستند را نشان می‌دهد.

And this is the real picture

و این تصویری واقعی

of all the connections between public and private sector databases.

از تمام ارتباطات بین بانک‌های اطلاعاتی عمومی و خصوصی است.

As you can see,

همان‌طور که می‌بینید،

there is no central database whatsoever.

یک پایگاه داده‌ی مرکزی یا یک همچین چیزی وجود ندارد.

Confidentiality and privacy are definitely very important.

محرمانه بودن و حفظ حریم خصوصی قطعا خیلی مهم است.

But in the digital world,

اما در دنیای دیجیتال،

reliability and integrity of information

صرفا قابل اعتماد بودن و درستی اطلاعات

is just critical for operations.

برای عملیات حیاتی است.

For instance,

برای مثال،

if someone changes your medical health record,

اگر فردی پرونده‌ی پزشکی شما را تغییر دهد،

let's say allergies,

برای مثال آلرژی‌ها را،

without you or your doctor knowing,

بدون آن‌که شما یا پزشکتان مطلع شوید،

treatment could be deadly.

درمان می‌تواند کشنده باشد.

That's why in a digital society, a system like an Estonian one,

به همین خاطر است که در جامعه‌ی دیجیتال، سیستمی شبیه سیستم استونیایی آن،

when there's almost no paper originals,

وقتی تقریبا هیچ نسخه‌ی کاغذی اصلی وجود ندارد،

there's almost only digital originals,

تقریبا فقط نسخه‌های دیجیتالی وجود دارند،

integrity of data,

درستی داده‌ها،

data exchange rules, software components

قوانین تبادل داده، اجزای نرم‌افزاری

and log files is paramount.

و پرونده‌های ورود به سیستم مهم هستند.

We use a form of blockchain that we invented back in 2007,

ما از سال ۲۰۰۷، مدت‌ها پیش از آن‌که بلاک‌چین حتی به وجود آید،

way before blockchain even became a thing,

از نوعی بلاک‌چین که ایجاد کردیم، استفاده می‌کنیم،

to check and guarantee the integrity of data in real time.

تا یکپارچگی داده‌ها بلافاصله بررسی و تضمین شود.

Blockchain is our auditor

بلاک‌چین مامور رسیدگی ماست

and a promise that no access to the data

و تضمینی برای این‌که هیچ دسترسی به داده‌ها

or data manipulation remains unrecorded.

یا دستکاری داده‌ها ثبت نشده باقی نمی‌ماند.

Data ownership is another key principle in the design of the system.

مالکیت داده‌ها اصل کلیدی دیگری در طراحی این سیستم است.

Aren't you worried by the fact that governments, tech companies

آیا نگران این واقعیت نیستید که دولت‌ها، شرکت‌های تکنولوژی

and other businesses around the world

و سایر مشاغل در سراسر جهان ادعا می‌کنند

claim data they've collected about you is theirs,

اطلاعاتی که از شما جمع‌آوری کرده‌اند متعلق به خودشان است،

generally refuse to give access to that information,

معمولا از اجازه دسترسی دادن به آن اطلاعات خودداری می‌کنند،

and often fail to prove how it was used

و اغلب ثابت نمی‌کنند که چطور این اطلاعات استفاده شده

or shared with third parties?

یا با اشخاص ثالثی به اشتراک گذاشته شده؟

I don't know, for me it seems like a quite disturbing situation.

نمی‌دانم، این برای من یک وضعیت کاملا آزاردهنده به نظر می‌رسد.

The Estonian system is based on the principle

سیستم استونیایی بر اساس قاعده‌ای است که

that an individual is the owner of the data collected about him,

یک فرد، صاحب اطلاعاتی است که در موردش جمع‌آوری شده،

thus has an absolute right to know what information is collected

بنابراین حق غیرمشروط دارد که بداند چه اطلاعاتی جمع‌آوری شده است

and who has been accessing it.

و چه کسی به آن دسترسی دارد.

Every time a policeman, a doctor or any state officer

هر گاه یک پلیس، یک پزشک یا هر مامور دولتی

is accessing personal information of the citizens online,

به اطلاعات شخصی شهروندان دسترسی آنلاین پیدا می‌کند،

first they only get to access it after logging in

اول این که آن‌ها فقط بعد از وارد شدن به حساب کاربری به اطلاعاتی که

to the information they're authorized to see to do their job.

مجاز به دیدن آن هستند تا کار خود را انجام دهند، دسترسی پیدا می‌کنند.

And secondly, every time they're making requests,

و دوم، هرباری که آن‌ها درخواست ثبت می‌کنند،

this is saved in a log file.

در فایل ورود به سیستم ذخیره می‌شود.

This detailed log file is part of the state public services

این پرونده ورود به سیستم دقیق، بخشی از خدمات عمومی کشوری است

and allows real transparency,

و اجازه‌ی شفافیت کامل را می‌دهد،

making sure no privacy violation will remain unnoticed to the citizen.

تا اطمینان دهد که هیچ نقض حریم خصوصی برای شهروند، نادیده نمی‌ماند.

Now, of course, this is only a simplified summary

حالا، البته این فقط یک خلاصه‌ی ساده شده

of all the design principles that e-Estonia is built on.

از تمام اصول طراحی است که استونی الکترونیکی بر پایه آن است.

And now, government is building up

و حالا دولت در تلاش

to get ready for use of artificial intelligence

برای آمادگی استفاده از هوش مصنوعی

and building a whole new generation of public services --

و ایجاد یک نسل کاملا جدید از خدمات عمومی است - -

proactive services

خدمات پیشگیرانه‌ای

that would activate seamlessly

که بر اساس موقعیت‌های مختلف زندگی

based on different life situations that people might be in,

که افراد ممکن است درآن قرار بگیرند، به آسانی فعال می‌شود

such as childbirth, unemployment or starting a business.

مانند زایمان، بیکاری یا شروع یک کسب و کار.

Now, of course,

حالا، البته،

running a digital society with no paper backup

مدیریت یک جامعه‌ی دیجیتال بدون هیچ پشتوانه‌ی کاغذی

can be an issue, right?

می‌تواند مسئله‌ای باشد، درسته؟

Even though we trust our systems to be solid,

گرچه ما باور داریم که سیستم‌هایمان قابل اطمینان هستند،

but one can never be too cautious as we experienced back in 2007,

اما هیچ‌کسی نمی‌تواند به اندازه‌ی ما که سال ۲۰۰۷ را تجربه کردیم محتاط باشد،

when the first cyberincident happened,

زمانی‌که اولین حادثه‌ی سایبری اتفاق افتاد،

and it literally blocked part of our networks,

که در واقع بخشی از شبکه‌های ارتباطی ما را بلاک کرد،

making access to the services impossible for hours.

و دسترسی به خدمات را برای ساعت‌ها غیرممکن ساخت.

We survived.

ما نجات پیدا کردیم.

But this event put cybersecurity at the very top of agenda,

اما این اتفاق امنیت شبکه را در بالاترین سطح موضوع مورد بررسی قرار داد،

both in terms of strengthening the platform and backing it up.

هم بر حسب قوی کردن پلتفرم و هم پشتیبان‌گیری.

So how do you back up a country-wide system in a small state

حال چطور می‌توان از سیستمی به پهناوری یک کشوردر یک وضعیت کوچک نسخه پشتیبان گرفت،

where everything is super close?

جایی که همه چیز فوق‌العاده محصور است؟

Well for instance, you can export a copy of the data

خب برای مثال، می‌توان یک کپی از داده‌ها را

outside the country territory

به خارج از مرزهای کشور برد

to an extraterritorial space of an embassy.

به سفارتی که خارج از قلمروی کشور است.

Today, we have those data embassies

امروز، ما آن سفارتخانه‌های اطلاعاتی را داریم

that are holding the most critical digital assets of Estonia,

که مهمترین دارایی دیجیتالی استونی را در اختیار دارند،

guaranteeing continuity of operations,

و تداوم عملیات،

protection of our data,

حفاظت از داده‌های ما،

and most importantly, our sovereignty.

و از همه مهمتر، حق حاکمیت ما را تضمین می‌کنند.

Even in case of a physical attack on our territory.

حتی در صورت حمله‌ی فیزیکی به خاک ما.

Some of you might be thinking by now:

برخی از شما ممکن است تاکنون فکر کنید:

Where are the downsides?

نکات منفی این ماجرا چیست؟

Well, going all digital

خب، از هر لحاظ دیجیتالی شدن

is administratively, and let's be honest, financially more efficient.

به لحاظ مدیریتی و اجازه دهید صادقانه بگویم، به لحاظ مالی، کارآمدتر است.

Interfacing primarily with computer systems

تعامل اصلی با سیستم‌های کامپیوتری

might create an impression that the human factor,

ممکن است این تصور را ایجاد کند که عامل انسانی،

elected politicians

سیاستمداران منتخب

and participating in democratic processes

و شرکت در روندهای دموکراتیک

is somehow less important.

به نوعی از اهمیت کمتری برخوردار است.

And there are also some people

و افرادی نیز هستند

who feel threatened by pervasive technology

که از تکنولوژی فراگیر احساس خطر می‌کنند

that might make their skills obsolete.

که ممکن است مهارت‌های آن‌ها بلااستفاده شود.

So all in all, unfortunately,

در مجموع، متاسفانه،

running a country on a digital platform

همانطور که در آخرین انتخابات دیدیم

has not saved us from political power struggles

اداره‌ی یک کشور بر بستر دیجیتال

and polarization in the society,

ما را از نزاع‌های قدرت سیاسی

as we have seen in the last elections.

و قطبی‌سازی در جامعه، نجات نداده است.

Well, until there are humans involved.

احتمالا تا وقتی‌که انسان‌ها دست‌اندرکارند.

One last question.

سوال آخر.

If everything is location-independent

اگر همه چیز مستقل از مکان باشد

and I can access all of the services from anywhere in the world,

و من بتوانم به تمام این خدمات از هرجای این جهان دسترسی داشته باشم،

why cannot others tap into some of these services,

چرا دیگران نتوانند از برخی از این خدمات بهره ببرند،

even if they don't reside within Estonian borders?

حتی اگر داخل مرزهای استونی ساکن نباشند؟

Five years ago,

پنح سال پیش،

we launched a governmental start-up called e-Residency program

ما یک استارت‌آپ دولتی به نام برنامه‌ی اقامت الکترونیکی راه اندازی کردیم

that for today joins tens of thousands of people.

که امروز ده‌ها هزار نفر به آن می‌پیوندند.

These are businessmen and women from 136 different countries,

این‌ها صاحبان کسب و کار مرد و زن از ۱۳۶ کشور مختلف هستند،

who establish their businesses digitally,

کسانی که کسب و کارهایشان را به صورت دیجیتالی راه‌اندازی کردند،

who do their banking online,

کارهای بانکی خود را آنلاین انجام می‌دهند،

and who run their companies virtually over e-Estonia platform,

و شرکت‌های خود را از بستر استونی الکترونیکی به صورت مجازی اداره می‌کنند،

within European Union legal framework,

در چارچوب قانونی اتحادیه اروپا،

using an e-identity card similar to mine

با استفاده از کارت شناسایی الکترونیکی شبیه مال من

and all of that from anywhere in the world.

و همه‌ی آن کارت‌ها در هر جای این دنیا.

The Estonian system is location-independent

سیستم استونیایی مستقل از مکان بوده

and user-centric.

و کاربر محور است.

It prioritizes inclusiveness, openness and reliability.

این سیستم فراگیری، میزان باز بودن و قابل اطمینان بودن را اولویت‌بندی می‌کند.

It puts security and transparency at its center.

این سیستم امنیت و شفافیت را محور فعالیتش قرار می‌دهد.

And the data into the hands of the rightful owner,

و داده‌ها را در دست صاحبان قانونی آن قرار می‌دهد،

the person they refer to.

افرادی که به آن‌ها مراجعه می‌شود.

Don't take my word for it.

به حرف من در این باره تکیه نکنید.

Try it.

امتحانش کنید.

Thank you.

متشکرم.

(Applause)

(تشویق حضار)