How animals and plants are evolving in cities | Menno Schilthuizen

Transcriber: Ivana Korom Reviewer: Krystian Aparta

Translator: Mahmood Haeri Reviewer: Masoud Motamedifar

This is where I grew up.

من اینجا بزرگ شدم.

A small village near the city of Rotterdam

روستای کوچکی نزدیک شهر روتردام

in the Netherlands.

در هلند.

In the 1970s and 1980s, when I was a teenager,

در دهه ۷۰ و ۸۰ میلادی، وقتی من نوجوان بودم،

this area was still a quiet place.

اینجا هنوز مکان ساکتی بود.

It was full of farms and fields and swampland,

پر از مزرعه، مرتع و مرداب بود،

and I spent my free time there, enjoying myself,

و من وقت‌های آزادم را اینجا خوش می‌گذراندم،

painting oil paintings like this one,

و با آبرنگ نقاشی‌هایی مثل این می‌کشیدم،

collecting wildflowers, bird-watching

گل جمع می‌کردم، پرنده‌ها را نگاه می‌کردم

and also collecting insects.

و همچنین حشره جمع می‌کردم.

And this was one of my prized finds.

‌‌‌این یکی از ارز‌شمندترین یافته‌های من بود.

This is a very special beetle,

این یک سوسک خیلی خاص بود،

an amazing beetle called an ant beetle.

سوسک عجیبی به‌ نام سوسک مورچه‌ای.

And this is a kind of beetle that lives its entire life

این نوعی از سوسک است که تمام عمر

inside an ant's nest.

درون یک لانه مورچه زندگی می‌کند.

It has evolved to speak ant.

برای ارتباط با مورچه تکامل یافته.

It's using the same chemical signals,

از همان علائم شیمیایی استفاده می‌کند،

the same smells as the ants do, for communicating,

همان بوی مورچه را برای ارتباط می‌دهد،

and right now, this beetle is telling this worker ant,

و همین الان این سوسک به مورچه کارگر می‌گوید:

"Hey, I'm also a worker ant,

«هی، من هم یک مورچه کارگر هستم،

I'm hungry, please feed me."

من گرسنه‌ام به من هم غذا بده.»

And the ant complies,

و مورچه موافقت می‌کند،

because the beetle is using the same chemicals.

چون سوسک از مواد شیمیایی یکسانی استفاده می‌کند.

Over these millions of years,

در طول میلیون‌ها سال،

this beetle has evolved a way to live inside an ant society.

این سوسک‌ها راهی ابداع کردند تا در جامعه مورچه‌ها زندگی کنند.

Over the years,

در طول سال‌ها،

when I was living in that village,

وقتی در این روستا ساکن بودم،

I collected 20,000 different beetles,

۲۰۰۰۰ سوسک متفاوت را جمع آوری کردم،

and I built a collection of pinned beetles.

و مجموعه‌ای از سوسک‌های قلاب شده ساختم.

And this got me interested, at a very early age, in evolution.

همین من را در سنین کم، در مورد تکامل، مشتاق کرد.

How do all those different forms, how does all this diversity come about?

چگونه همه آن تفاوت‌ها شکل گرفتند، چگونه این همه تنوع به وجود آمده‌است؟

So I became an evolutionary biologist,

بنابراین من یک زیست شناس تکاملی شدم،

like Charles Darwin.

مثل چارلز داروین.

And like Charles Darwin, I also soon became frustrated

و مانند داروین، من هم خیلی زود ناامید شدم

by the fact that evolution is something that happened mostly in the past.

با این واقعیت که تکامل چیزی است که بیشتر در گذشته اتفاق افتاده است.

We study the patterns that we see today,

ما الگوهایی که امروزه می‌بینیم را مطالعه می‌کنیم،

trying to understand the evolution that took place in the past,

سعی می‌کنیم تکاملی که در گذشته رخ داده را بشناسیم،

ولی هرگز نمی‌توانیم رخ دادنشان را در زمان واقعی ببینیم.

but we can never actually see it taking place in real time.

We cannot observe it.

ما نمی‌توانیم ناظر آن باشیم.

As Darwin himself already said,

همانطور که خود داروین گفت،

"We see nothing of these slow changes in progress,

«ما هیچ یک از این جریان آهسته تغییرات را نمی‌بینم،

until the hand of time has marked the lapse of ages."

تا وقتی عقربه زمان گذشت سالیان را مشخص کند.»

Or do we?

یا ما می‌بینیم؟

Over the past few decades,

در طول چند دهه گذشته،

evolutionary biologists have come to realize that sometimes,

زیست شناسان تکاملی متوجه شده‌اند که گاهی اوقات،

evolution proceeds much faster and it can actually be observed,

تکامل بسیار سریعتر پیش می‌رود و واقعاً قابل مشاهده است،

especially when the environment changes drastically

مخصوصاً وقتی محیط به‌شدت تغییر می‌کند

and the need to adapt is great.

و نیاز به سازگاری زیادی دارد.

And of course, these days,

و البته، این روزها،

great environmental changes are usually caused by us.

تغییرات عظیم محیطی معمولاً توسط ما ایجاد می‌شوند.

We mow, we irrigate, we plow, we build,

ما هرس می‌کنیم، آبیاری می‌کنیم، شخم می‌زنیم، می‌سازیم،

we pump greenhouse gases into the atmosphere

ما گازهای گلخانه‌ای را به درون جو ارسال می‌کنیم

that change the climate.

که آب و هوا را تغییر می‌دهند.

We release exotic plants and animals

ما گیاهان و حیوانات عجیب را در جاهایی

in places where they didn't live before,

که قبلاً زندگی نمی‌کردند، رها می‌کنیم.

and we harvest fish and trees and game for our food and other needs.

و ماهی و درخت را برای مواد‌غذایی و سایر نیازهایمان درو می‌کنیم.

And all these environmental changes reach their epicenter in cities.

و همه این تغییرات محیطی به مرکز شهرها می‌رسند.

Cities form a completely new habitat that we have created.

شهرها زیستگاهی کاملاً جدید را شکل می‌دهند که ما ایجاد کرده‌ایم.

And we clothe it in brick and concrete and glass and steel,

و آن را از آجر و بتون و شیشه و فولاد پوشانده‌ایم،

which are impervious surfaces

که سطوحی غیرقابل نفوذ هستند

that plants can only root in with the greatest difficulty.

و گیاهان فقط می توانند با مشکلات زیاد در آن ریشه بزنند.

Also in cities, we find the greatest concentrations

همچنین در شهرها، بیشترین غلظت‌ها را

of chemical pollution,

از آلودگی‌های شیمیایی،

of artificial light and noise.

نور مصنوعی و صدا پیدا می‌کنیم.

And we find wild mixtures of plants and animals

و ما ترکیباتی وحشی از گیاهان و حیواناتی از

from all over the world that live in the city,

سراسر دنیا که در شهر زندگی می‌کنند می‌یابیم،

because they have escaped from the gardening

زیرا از تجارت آکواریوم وحیوانات خانگی

and aquarium and pet trade.

و باغبانی فرار کرده‌اند.

And what does a species do

و یک گونه چه کار می‌کند

when it lives in a completely changed environment?

وقتی در محیطی کاملا تغییر یافته زندگی می‌کند؟

Well, many, of course, go, sadly, extinct.

البته متاسفانه، بسیاری، در حال انقراض هستند.

But the ones that don't go extinct,

اما آن‌هایی که منقرض نمی‌شوند،

they adapt in spectacular ways.

به روشی دیدنی سازگار می‌شوند.

این روزها زیست شناسان شروع به دانستن این کرده‌اند که

Biologists these days are beginning to realize

that cities are today's pressure cookers of evolution.

شهرها دیگ‌های زودپز تکامل هستند.

اینها مکان‌هایی‌هستند که گیاهان و حیوانات وحشی

These are places where wild animals and plants

are evolving under our eyes very rapidly

در برابر چشمان ما خیلی سریع در حال تکامل‌اند

to suit these new, urban conditions.

تا با این شرایط جدید شهری کنار بیایند.

Exactly like the ant beetle did millions of years ago,

دقیقاً مثل سوسک مورچه‌ای که در میلیون‌ها سال پیش،

when it moved inside an ant colony.

به داخل یک کلنی مورچه کوچ کرد.

We now find animals and plants that have moved inside the human colony

اکنون حیوانات و گیاهانی پیدا می‌کنیم که به مستعمره انسان‌ها کوچ کرده‌اند

and are adapting to our cities.

و با شهرهای ما سازگار می‌شوند.

And in doing so,

و برای انجام این کار،

we're also beginning to realize

ما نیز در حال درک این هستیم که

that evolution can actually proceed very fast.

در واقع تکامل می‌تواند خیلی سریع پیش رود.

It does not always take the long lapse of ages;

همیشه با گذشت زمانی زیاد طول نمی‌کشد.

it can happen under our very eyes.

و می‌تواند در جلو چشم ما رخ دهد.

This, for example, is the white-footed mouse.

به عنوان مثال، این موش سفید پا است.

This is a native mammal from the area around New York,

که پستاندار بومی مناطق اطراف نیویورک است.

and more than 400 years ago, before the city was built,

و بیش از ۴۰۰ سال پیش، قبل از ساخته شدن شهر،

this mouse lived everywhere.

این موش همه‌جا زندگی می‌کرد.

But these days, they are stuck in little islands of green,

اما این روزها در جزایر سبز کوچک گیر کرده‌اند،

the city's parks, surrounded by a sea of tarmac and traffic.

پارک‌های شهر، محاصره شده توسط دریایی از آسفالت و ترافیک.

A bit like a modern-day version of Darwin's finches on the Galapagos.

کمی شبیه به نسخه امورزی فنچ‌های داروین در گالاپاگوس.

And like Darwin's finches,

و مانند فنچ‌های داروین،

the mice in each separate park have started evolving,

موش‌ها درهر پارک جداگانه شروع به تکامل کرده‌اند،

have started to become different from each other.

و از یکدیگر متفاوت شده‌اند.

And this is my colleague, Jason Munshi-South,

این همکار من، جیسون مونشی- سوت است،

from Fordham University,

از دانشگاه فوردهام،

who is studying this process.

که این روند را مطالعه می‌کند.

He is studying the DNA of the white-footed mice

و در حال مطالعه دی ان ای موش‌های پا سفید

in New York City's parks,

در پارک‌های نیویورک است،

and trying to understand how they are beginning to evolve

و تلاش می‌کند بفهمد چگونه آن‌ها در این مجمع الجزایر

in that archipelago of islands.

شروع به تکامل کرده‌اند.

And he's using a kind of DNA fingerprinting, and he says,

و از نوعی انگشت نگاری دی ان ای استفاده می‌کند، و می‌گوید،

"If somebody gives me a mouse,

«اگر کسی به من یک موش بدهد،

doesn't tell me where it's from,

و نگوید که اهل کجاست،

just by looking at its DNA,

فقط با دیدن دی ان ای آن،

I can tell exactly from which park it comes."

می‌توانم دقیقا بگویم اهل کدام پارک است.»

That's how different they have become.

موش‌ها این قدر متفاوت شده‌اند.

And Jason has also discovered that those changes,

و جیسون همچنین فهمید که این تغییرات،

these evolutionary changes,

این تغییرات تکاملی،

are not random, they mean something.

تصادفی نیستند، معنای خاصی دارند.

For example, in Central Park,

مثلا، در پارک مرکزی،

we find that the mice have evolved genes

فهمیدیم که موش‌ها ژن‌های تکامل یافته‌ای

برای کنارآمدن با غذاهای بسیار چرب را دارند.

that allow them to deal with very fatty food.

Human food.

غذاهای انسانی.

Twenty-five million people visit Central Park each year.

هرساله بیست و پنج میلیون نفر از پارک مرکزی دیدن می‌کنند.

It's the most heavily visited park in North America.

این پربازدیدترین پارک در آمریکای شمالی است.

And those people leave behind snack food

این افراد میان وعده‌ها

and peanuts and junk food,

و بادام زمینی و هله هوله را به جا می‌گذارند،

and the mice have started feeding on that,

و موش‌ها شروع به تغذیه با آنها می‌کنند،

و این رژیم از آنچه که عادتشان بوده کاملا متفاوت است،

and it's a completely different diet than what they're used to,

و در طول سالیان، آنها

and over the years,

they have evolved to suit this very fatty, very human diet.

برای سازگاری با این رژیم بسیار چرب و انسانی تکامل یافته‌اند.

And this is another city slicker animal.

و این یکی دیگراز حیوانات حقه باز شهر است.

This is the European garden snail.

این حلزون باغی اروپایی است.

A very common snail,

یک حلزون بسیار معمولی،

it comes in all kinds of color variations,

که در انواع مختلفی از رنگ‌ها وجود دارد،

از زرد کمرنگ تا قهوه‌ای سوخته.

ranging from pale yellow to dark brown.

And those colors are completely determined

و آن رنگ‌ها به وسیله دی ان ای

by the snail's DNA.

حلزون کاملا مشخص شده‌اند.

And those colors also determine the heat management of the snail

رنگ‌ها همچنین مدیریت حرارت حلزون

that lives inside that shell.

که درون صدف زنده است، را مشخص می‌کند.

For example, a snail that sits in the sunlight,

مثلا، حلزونی که در آفتاب نشسته است،

in the bright sun,

در روشنایی خورشید،

if it has a pale yellow shell,

اگر صدف زرد کم رنگی دارد،

به اندازه حلزونی که در یک صدف قهوه‌ای است گرم نمی‌شود.

it doesn't heat up as much as a snail that sits inside a dark brown shell.

Just like when you're sitting in a white car, you stay cooler

درست مثل وقتی که در یک ماشین سفید نشسته‌اید، خنک تر هستید

than when you're sitting inside a black car.

تا وقتی که در یک ماشین سیاه نشسته‌اید.

Now there is a phenomenon called the urban heat islands,

اکنون پدیده‌ای به نام جزایر حرارتی شهری وجود دارد

which means that in the center of a big city,

یعنی که در مرکز یک شهر بزرگ،

the temperature can be several degrees higher

دما می‌تواند چندین درجه بالاتر از

than outside of the big city.

حومه همان شهر بزرگ باشد.

That has to do with the fact

این مربوط به این واقعیت است که

that you have these concentrations of millions of people,

این اجتماع میلیون نفری از مردم،

and all their activities and their machineries,

و همه فعالیت‌ها و ماشین آلاتشان

they generate heat.

گرما تولید می‌کنند.

Also, the wind is blocked by the tall buildings,

همچنین، بادها به وسیله ساختمان‌های بلند متوقف می‌شوند،

and all the steel and brick and concrete absorb the solar heat

و تمام فولادها و آجرها و بتن‌ها حرارت خورشید را جذب می‌کنند،

and they radiate it out at night.

و آنها را در شب تابش می‌دهند.

So you get this bubble of hot air in the center of a big city,

پس شما این حباب گرمایشی را در مراکز شهری دریافت می‌کنید،

and my students and I figured that maybe those garden snails,

من و دانشجویانم دریافتیم که شاید این حلزون‌های باغی،

with their variable shells,

با آن صدف‌های رنگارنگ،

are adapting to the urban heat islands.

با جزایر گرمایی شهری سازگار باشند.

Maybe in the center of a city,

شاید در مرکز یک شهر،

we find that the shell color is evolving

ما ببینیم که رنگ صدف در راستای

in a direction to reduce overheating of the snails.

کاهش گرمای بیش ازاندازه حلزون‌ها تکامل می‌یابند.

And to study this, we started a citizen-science project.

و برای مطالعه این موضوع، ما یک پروژه علمی-شهروندی را شروع کردیم.

We built a free smartphone app,

ما یک اپ رایگان موبایل ساختیم،

which allowed people all over the Netherlands

که به مردم سراسر هلند اجازه می‌داد

to take pictures of snails in their garden, in their street,

از حلزون‌ها در باغشان، در خیابان‌ها و همجنین حومه شهرها

also in the countryside,

عکس بگیرند،

and upload them to a citizen science web platform.

و در یک پلتفرم وب علمی شهروندی آپلود نمایند.

And over a year, we got 10,000 pictures

و در طول یک سال ۱۰‌هزار تصویر دریافت کردیم

of snails that had been photographed in the Netherlands,

از حلزون‌هایی که در هلند عکاسی شده بوند،

and when we started analyzing the results,

و هنگامی که شروع به آنالیز نتایج کردیم،

we found that indeed, our suspicions were confirmed.

متوجه شدیم که درواقع، حدسیات ما تائید شده‌است.

In the center of the urban heat islands,

در مرکز جزایر گرمایی شهرها،

we find that the snails have evolved more yellow, more lighter-colored shells.

فهمیدیم که صدف حلزون‌ها بیشتر زرد و با رنگ‌های روشنتر تکامل یافته‌اند.

Now the city snail and the Manhattan mouse

حالا حلزون‌های شهری و موش‌های منهتن

are just two examples of a growing list of animals and plants

تنها دو نمونه از لیست در حال افزایش گیاهان و حیواناتی‌ هستند که

that have evolved to suit this new habitat,

برای سازگاری با این زیستگاه‌های جدید تکامل یافته‌اند،

this city habitat that we have created.

زیستگاه‌های شهری که ما ساخته‌ایم.

And in a book that I've written about this subject,

و در کتابی که من در این مورد نوشته‌ام،

the subject of urban evolution,

با موضوع تکامل شهری،

I give many more examples.

من مثال‌های بسیاری زده‌ام.

For example, weeds that have evolved seeds

مثلا، علف‌های هرزی با دانه‌های تکامل یافته

that are better at germinating on the pavement.

که برای جوانه زدن در پیاده روها بهتر هستند.

Grasshoppers that have evolved a song

ملخ‌هایی که درکنار مراکز پر صدای ترافیکی

that has a higher pitch when they live close to noisy traffic.

آهنگی تکامل یافته با سطحی بالاتر دارند.

Mosquitoes that have evolved to feed on the blood of human commuters

پشه‌هایی که تکامل یافته‌اند تا از خون مسافران انسانی

inside metro stations.

در ایستگاه‌های مترو تغذیه کنند.

And even the common city pigeon

و حتی کبوترهای معروف شهری

that has evolved ways to detox themselves

که روش‌هایی برای سم زدایی از فلزات سنگین

from heavy-metal pollution by putting it in their feathers.

با قراردادن آن در پرهای خود ایجاد کردند.

Biologists like myself, all over the world,

زیست شناسانی مانند من، در سراسر جهان،

are becoming interested in this fascinating process

به این روند جذاب تکامل شهروندی

of urban evolution.

علاقه‌مند می‌شوند.

We are realizing that we're really at a unique event

ما متوجه شدیم که در رویدادی بی‌همتا

in the history of life on earth.

در تاریخ زندگی روی زمین هستیم.

A completely new ecosystem

یک اکوسیستم کاملاً جدید

that is evolving and adapting to a habitat that we have created.

که در حال تکامل و انطباق با زیستگاهی است که ما ایجاد کرده‌ایم.

And not just academics --

و نه فقط دانشگاهیان--

we're also beginning to enlist the millions of pairs of hands

ما همچنین شروع به ثبت نام از میلیون‌ها جفت دست و گوش و چشم

and ears and eyes that are present in the city.

که در شهرها وجود دارند می‌کنیم.

Citizen scientists, schoolchildren --

دانشمندان شهروند، دانش آموزان مدرسه--

together with them,

با همراهی آنها،

we are building a global observation network

ما شبکه‌ای جهانی از ناظران می‌سازیم

که به ما اجازه می‌دهد این روند درحال وقوع تکامل بشری را

which allows us to watch this process of urban evolution taking place

in real time.

بلادرنگ ببینیم.

And at the same time, this also makes it clear to people

و در همین زمان، برای مردم روشن می‌شود که

that evolution is not just some abstract thing

تکامل، چیزی انتزاعی نیست

that you need to travel to the Galapagos to study,

که برای آن بخواهید به گالاپاگوس سفر کنید

or that you need to be a paleontologist to understand what it is.

یا لازم باشد که دیرینه شناس باشید تا آن را بفهمید.

It's a very ordinary biological process

این یک فرایند بیولوژیکی بسیار معمولی است

that's taking place all the time, everywhere.

که تمام وقت و در همه جا رخ می‌دهد.

In your backyard, in the street where you live,

در حیاط پشتی شما، در خیابانی که زندگی می‌کنید،

right outside of this theater.

درست بیرون از این سالن.

But there is, of course, a flip side to my enthusiasm.

ولی البته تلنگری برای اشتیاق من وجود دارد.

When I go back to the village where I grew up,

وقتی به روستایی که بزرگ شده‌ام بر می‌گردم،

I no longer find those fields and swamps that I knew from my youth.

دیگر آن مزارع و باتلاق‌ها را که از جوانی می‌شناختم، پیدا نمی‌کنم.

The village has now been absorbed

روستا اکنون کاملا در رشد اجتماع

by the growing conglomeration of Rotterdam,

روتردام جذب شده است.

and instead, I find shopping malls

و در عوض، مراکز خرید بزرگ

and I find suburbs and bus lanes.

خطوط اتوبوس و حومه شهرها را می‌بینم.

And many of the animals and plants that I was so accustomed to

و بسیاری از حیوانات و گیاهانی که من به آن‌ها عادت داشتم

have disappeared, including perhaps that ant beetle.

از جمله شاید آن سوسک مورچه‌ای از بین رفته‌اند.

But I take comfort in the fact that the children growing up

اما از این واقعیت احساس آرامش می‌کنم فرزندانی که

in that village today

در این روستا بزرگ می‌شوند،

may no longer be experiencing that traditional nature

شاید دیگر آن طبیعت قدیمی را تجربه نکنند

that I grew up with,

که من با آن بزرگ شدم،

but they're surrounded by a new type of nature,

اما با نوع دیگری از طبیعت احاطه می‌شوند،

a new type of ecosystem,

نوع جدیدی از اکوسیستم،

that, to them, might be just as exciting as the old type was to me.

که شاید به همان اندازه قدیم من برای آن‌ها هیجان انگیز باشد.

They are living in a new, modern-day Galapagos.

آن‌ها در یک گالاپاگوس امروزی زندگی می‌کنند.

And by teaming up with citizen scientists

و با همکاری دانشمند شهروند

and with evolutionary biologists like myself,

و با زیست شناسان تکاملی مانند خودم،

they might become the Darwins of the 21st century,

آ‌ها ممکن است داروین‌های قرن ۲۱ شوند.

studying urban evolution.

که تکامل شهری را مطالعه می‌کنند.

Thank you.

متشکرم.

(Applause)

(تشویق حضار)