How Africa can keep rising | Ngozi Okonjo-Iweala

Translator: Milad Arab Reviewer: Leila Ataei

The narrative of a rising Africa is being challenged.

داستانِ ترقی آفریقا داره به چالش کشیده میشه.

About 10 years ago, I spoke about an Africa,

حدود ۱۰ سال پیش، من در مورد آفریقا صحبت کردم،

an Africa of hope and opportunity,

آفریقایی سرشار از امید و فرصت،

an Africa of entrepreneurs,

یک آفریقای کارآفرین،

an Africa very different from the Africa that you normally hear about

آفریقایی بسیار متفاوت از آنچه شما معمولا درباره‌اش می‌شنوید:

of death, poverty and disease.

مرگ، فقر و بیماری.

And that what I spoke about,

و چیزی که من در موردش صحبت کردم،

became part of what is known now as the narrative of the rising Africa.

بخشی از آنچه شد که ما امروز به نام داستانِ ترقی آفریقا می شناسیم.

I want to tell you two stories about this rising Africa.

من میخوام دو تا داستان در مورد ترقی آفریقا بگم.

The first has to do with Rwanda,

داستان اول در مورد کشور رواندا،

a country that has gone through many trials and tribulations.

کشوری که در مسیرآزمایشها و سختیهای زیادی قرار داره.

And Rwanda has decided to become the technology hub, or a technology hub

رواندا تصمیم گرفت تا قطب تکنولوژی، یا قطب تکنولوژی در

on the continent.

قاره آفریقا بشه.

It's a country with mountainous and hilly terrain,

رواندا یک کشور کوهستانی با نواحی پر ارتفاع است،

a little bit like here,

تا حدودی شبیه به اینجا،

so it's very difficult to deliver services to people.

بنابراین سرویس رسانی به مردم خیلی دشواره.

So what has Rwanda said?

در این شرایط رواندا چی گفت؟

In order to save lives, it's going to try using drones

برای حفظ جان انسانها، اونها میخوان از پهباد

to deliver lifesaving drugs, vaccines and blood

برای رسوندن داروهای حیاتی، واکسن و خون به کسانی که

to people in hard-to-reach places

در مناطق صعب العبور هستند استفاده کنند

in partnership with a company called Zipline,

و این کار با همکاری شرکت Zipline،

with UPS, and also with the Gavi, a global vaccine alliance.

UPS و Gavi که یک اتحادیه جهانی واکسیناسیون است انجام می‌گیره.

In doing this, it will save lives.

از این طریق، زندگیه‌ی زیادی حفظ خواهد شد.

This is part of the type of innovation we want to see in the rising Africa.

این بخشی از خلاقیتی هست که ما می‌خوایم در ترقی آفریقا ببینیم.

The second story has to do with something

داستان دوم در ارتباط با چیزی هست

that I'm sure most of you have seen or will remember.

که من مطمئنم اغلب شما اون رو دیده یا به خاطر میارید.

Very often, countries in Africa suffer drought and floods,

اغلب کشورهای آفریقایی از خشکسالی و سیل رنج می برند،

and it's getting more frequent because of climate change effects.

و به دلیل تغییرات اقلیمی این وضعیت داره مرتبا بیشتر میشه.

When this happens, they normally wait for international appeals to raise money.

در این مواقع، اونها معمولا منتظر درخواستهای بین‌المللی برای جمع‌آوری پول هستند.

You see pictures of children with flies on their faces,

شما تصاویر کودکانی که مگس روی صورتشون نشسته

carcasses of dead animals and so on.

و اجساد حیوانات و چیزهای دیگر رو می‌بینید.

Now these countries, 32 countries, came together

الان این کشورها، ۳۲ کشور،

under the auspices of the African Union

زیر سایه اتحادیه آفریقا دور هم آمدند

and decided to form an organization called the African Risk Capacity.

و تصمیم به تشکیل نهادی با عنوان ظرفیت ریسک آفریقایی (ARC) گرفتند.

What does it do?

این نهاد چه کاری می‌کنه؟

It's a weather-based insurance agency,

این یک آژانس بیمه آب و هوایی است،

and what these countries do is to pay insurance each year,

و کاری که این کشورها میکنن اینه که سالانه حق بیمه‌ای رو پرداخت می‌کنند،

about 3 million dollars a year of their own resources,

در حدود ۳ میلیون دلار از منابع خودشون،

so that in the event they have a difficult drought situation or flood,

و در شرایطی که یکی از این کشورها دچار خشکسالی شدید یا سیل شد،

this money will be paid out to them,

این پول به اون پرداخت میشه،

which they can then use to take care of their populations,

تا ازین طریق کشورها بتونن از مردمشان حمایت و مراقبت کنند،

instead of waiting for aid to come.

به جای اینکه منتظر رسیدن کمک باشند.

The African Risk Capacity last year paid 26 million dollars

نهاد ظرفیت ریسک آفریقایی سال پیش مبلغ ۲۶ میلیون دلار

to Mauritania, Senegal and Niger.

به موریتانی، سنگال و نیجریه پرداخت.

This enabled them to take care of 1.3 million people affected by drought.

این پول به اونها کمک کرد تا از ۱/۳ میلیون نفر در برابر خشکسالی مراقبت کنند.

They were able to restore livelihoods,

این کشورها تونستن معیشت مردم رو تامین کنند،

buy fodder for cattle, feed children in school

برای دام علوفه بخرند، بچه ها رو در مدارس تغذیه کنند

and in short keep the populations home instead of migrating out of the area.

و به طور خلاصه، مردم رو به جای مهاجرت به جاهای دیگه در خونه نگه دارند.

So these are the kinds of stories

اینها داستانهایی هستند از آفریقایی که

of an Africa ready to take responsibility for itself,

آماده قبول مسئولیت خودش،

and to look for solutions for its own problems.

و به دنبال راه حل برای مسائل خودش هست.

But that narrative is being challenged now

اما الان اون روایت به چالش کشیده شده

because the continent has not been doing well in the last two years.

به این دلیل که این قاره در دو سال اخیر خوب عمل نکرده.

It had been growing at five percent per annum

این قاره در ۱/۵ دهه گذشته

for the last one and a half decades,

با ۵درصد رشد سالانه همراه بوده،

but this year's forecast was three percent. Why?

اما پیش بینی امسال ۳ درصد بود. چرا؟

In an uncertain global environment, commodity prices have fallen.

در یک محیط متغیر جهانی، قیمت کالاها در حال کاهش هست.

Many of the economies are still commodity driven,

بسیاری از اقتصادها هنوز کالا محور هستند،

and therefore their performance has slipped.

بنابراین عملکردشان رو به کاهشه.

And now the issue of Brexit doesn't make it any easier.

و حالا خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا (Brexit) این مسئله رو ساده تر نمی‌کنه.

I never knew that the Brexit could happen

من هرگز نمی‌دونستم که برگزیت ممکنه اتفاق بیفته

and that it could be one of the things that would cause global uncertainty

و این یکی از اون چیزهایی می‌تونه باشه که باعث بلاتکلیفی جهانی میشه

such as we have.

مثل چیزی که الان داریم.

So now we've got this situation,

حالا این شرایطی هست که داریم،

and I think it's time to take stock

و فکر می‌کنم زمان اون رسیده که ما فکر کنیم و تصمیم بگیریم

and to say what were the things that the African countries did right?

و بگیم کشورهای آفریقایی چه کارهایی رو به درستی انجام دادند؟

What did they do wrong?

و چه کارهای اشتباهی انجام دادن؟

How do we build on all of this and learn lessons

ما چطور می‌تونیم از همه این چیزها نتیجه و درس بگیریم

so that we can keep Africa rising?

و ترقی آفریقا رو حفظ کنیم؟

So let me talk about six things that I think we did right.

اجازه بدید در مورد ۶ نکته که فکر می‌کنم درست انجام دادیم صحبت کنم.

The first is managing our economies better.

نکته اول مدیریت بهتر اقتصادهای خودمون هست.

The '80s and '90s were the lost decades, when Africa was not doing well,

دهه‌های ۸۰ و ۹۰ دوران اشتباهات بودند، زمانی که آفریقا در مسیر درستی قرار نداشت،

and some of you will remember an "Economist" cover

و عده‌ای از شما طرح روی جلد مجله اکونومیست رو بخاطر دارید

that said, "The Lost Continent."

که گفته بود "آفریقای گم شده".

But in the 2000s, policymakers learned

اما در دهه ۲۰۰۰، سیاست گذاران یاد گرفتند

that they needed to manage the macroeconomic environment better,

که باید فضای اقتصاد کلان رو بهتر مدیریت کنند

to ensure stability,

تا ثبات رو تامین کنند،

keep inflation low in single digits,

تورم رو تک نرخی نگه دارند،

keep their fiscal deficits low, below three percent of GDP,

کسری بودجه شون رو زیر ۳ درصد تولید ناخالص داخلی (GDP) نگه دارن،

give investors, both domestic and foreign,

به سرمایه گذاران داخلی و خارجی

some stability so they'll have confidence to invest in these economies.

ثبات بدهند تا آنها اعتماد لازم رو برای سرمایه گذاری در این اقتصادها داشته باشند.

So that was number one.

این نکته اول بود.

Two, debt.

دوم، وام.

In 1994, the debt-to-GDP ratio of African countries was 130 percent,

در سال ۱۹۹۴، نسبت وام به تولید ناخالص داخلی در کشورهای آفریقایی ۱۳۰ درصد بود،

and they didn't have fiscal space.

و آنها فضای مالی نداشتند.

They couldn't use their resources to invest in their development

آنها نمی‌تونستن منابعشون رو برای توسعه خودشون سرمایه‌گذاری کنند

because they were paying debt.

چون در حال پرداخت وام بودند.

There may be some of you in this room who worked to support African countries

ممکنه عده‌ای از شما در حمایت از کشورهای آفریقایی برای کاهش بازپرداخت وام

to get debt relief.

فعالیت کرده باشدین.

So private creditors, multilaterals and bilaterals came together

طلبکاران خصوصی، چند جانبه و دو جانبه دور هم جمع شدند

and decided to do the Highly Indebted Poor Countries Initiative

و تصمیم به ایجاد برنامه کشورهای بسیار مقروض فقیر (HIPC) گرفتند تا پرداخت

and give debt relief.

وام آنها کاهش پیدا کنه.

So this debt relief in 2005

این کار در سال ۲۰۰۵

made the debt-to-GDP ratio fall down to about 30 percent,

باعث کاهش نرخ وام به تولید ناخالص داخلی حدود ۳۰ درصد شد،

and there was enough resources to try and reinvest.

و منابع کافی برای سرمایه گذاری مجدد فراهم شد.

The third thing was loss-making enterprises.

نکته سوم بنگاه‌های ضرر ده بود.

Governments were involved in business

دولتها درگیر کسب و کارهایی بودند

which they had no business being in.

که هیچ جایی برای آنها وجود نداشت.

And they were running businesses, they were making losses.

آنها کسب و کارهایی رو راه می انداخت که ضرر ده بودن.

So some of these enterprises were restructured,

بینابراین، برخی ازین بنگاه ها دوباره بازسازی شدن،

commercialized, privatized or closed,

تجاری، خصوصی و یا تعطیل شدن،

and they became less of a burden on government.

و باز کمتری رو بر دوش دولت گذاشتن.

The fourth thing was a very interesting thing.

نکته چهارم خیلی جالبه.

The telecoms revolution came,

انقلاب مخابرات اومد،

and African countries jumped on it.

و کشورهای آفریقایی رو متحول کرد.

In 2000, we had 11 million phone lines.

در سال ۲۰۰۰، ما ۱۱ میلیون خط تلفن داشتیم.

Today, we have about 687 million mobile lines on the continent.

امروز ما حدود ۶۸۷ میلیون خط موبایل در قاره آفریقا داریم.

And this has enabled us

و این ما رو قادر ساخت

to go, move forward with some mobile technology

تا با بعضی از تکنولوژیهای موبایل رو به جلو حرکت کنیم

where Africa is actually leading.

به جایی که آفریقا واقعا پیشرو هست.

In Kenya, the development of mobile money --

در کنیا، توسعه خدمات مالی مبتنی بر موبایل ---

M-Pesa, which all of you have heard about --

M-Pesa چیزی که همه شما در موردش شنیدید ---

it took some time for the world to notice that Africa was ahead

برای دنیا مدتی زمان لازم بود تا متوجه بشه که آفریقا در این تکنولوژی خاص

in this particular technology.

پیشرو بوده.

And this mobile money is also providing a platform

و این سرویس مالی موبایل، در حال ایجاد زمینه‌ای برای

for access to alternative energy.

دسترسی به انرژی جایگزین است.

You know, people who can now pay for solar

میدونید، مردم الان می‌توانند هزینه انرژی خورشیدی رو همونطوری پرداخت کنند

the same way they pay for cards for their telephone.

که هزینه کارتهای تلفن رو پرداخت می‌کنند.

So this was a very good development, something that went right.

این یک توسعه بسیار خوب بود، چیزی که در مسیر درست انجام شد.

We also invested more in education and health, not enough,

ما همچنین بیشتر در حوزه آموزش و سلامت سرمایه گذاری کردیم، نه به اندازه کافی،

but there were some improvements.

اما پیشرفتهایی داشتیم.

250 million children were immunized in the last one and a half decades.

۲۵۰ میلیون کودک در ۱/۵ دهه پیش مصونیت پیدا کردند.

The other thing was that conflicts decreased.

نکته بعدی کاهش درگیریها در آفریقا بود.

There were many conflicts on the continent.

درگیریهای زیادی در قاره آفریقا وجود داشت.

Many of you are aware of that.

خیلی از شما از اون آگاه هستید.

But they came down, and our leaders even managed to dampen some coups.

ولی آنها فروکش کردن و رهبران ما حتی برخی از کودتا ها رو هم آرام کردن.

New types of conflicts have emerged, and I'll refer to those later.

اشکال جدیدی از درگیریها بروز کرد، که من بعدا به اونها اشاره میکنم.

So based on all this, there's also some differentiation on the continent

بر اساس همه اینها، تفاوتهایی در آفریقا وجود داره

that I want you to know about,

که میخوام شما اونها رو بدونید،

because even as the doom and gloom is here,

چون هنوز با وجود عذاب و ملالت هایی که وجود داره،

there are some countries -- Côte d'Ivoire, Kenya, Ethiopia,

کشورهایی هستند مثل ساحل عاج.، کنیا، اتیوپی

Tanzania and Senegal are performing relatively well at the moment.

تانزانیا و سنگال که همین الان هم دارند نسبتا خوب عمل می‌کنند.

But what did we do wrong?

اما ما چه اشتباهاتی داشتیم؟

Let me mention eight things.

بگذارید به ۸ مورد اشاره کنم.

You have to have more things wrong than right.

اشتباهات همیشه بیشتر از کارهای درست هستند.

(Laughter)

(خنده)

So there are eight things we did wrong.

خوب، ما ۸ کار اشتباه انجام دادیم.

The first was that even though we grew, we didn't create enough jobs.

اولی این بود که گرچه ما رشد کردیم، اما به اندازه کافی اشتغال‌زایی نکردیم.

We didn't create jobs for our youth.

ما اشتغال برای جوانان ایجاد نکردیم.

Youth unemployment on the continent is about 15 percent,

بیکاری جوانان در آفریقا حدود ۱۵ درصد است.

and underemployment is a serious problem.

و بیکاری یک معضل بسیار مهمه.

The second thing that we did is that the quality of growth was not good enough.

اشتباه دومی که ما مرتکب شدیم اینه که کیفیت رشدمان به قدر کافی خوب نبود.

Even those jobs we created were low-productivity jobs,

حتی همون شغلهایی که ایجاد شدن شغلهایی با کارایی پایین بودن،

so we moved people from low-productivity agriculture

یعنی ما مردم رو از کشاورزی ناکارامد به سمت

to low-productivity commerce and working in the informal sector

تجارت ناکارامد و کار در بخشهای غیر رسمی مناطق شهری

in the urban areas.

سوق دادیم.

The third thing is that inequality increased.

مشکل سوم اینه که نابرابری افزایش پیدا کرده.

So we created more billionaires.

یعنی ما میلیونرهای بیشتری خلق کردیم.

50 billionaires worth 96 billion dollars

۵۰ میلیونر با دارایی ۹۶ میلیون دلار

own more wealth than the bottom 75 million people on the continent.

روی هم سهم بیشتری از ۷۵ میلیون آفریقایی دیگه دارند.

Poverty,

فقر.

the proportion of people in poverty -- that's the fourth thing -- did decrease,

نسبت مردم فقیر -- که مشکل چهارم است -- کاهش پیدا کرده،

but the absolute numbers did not because of population growth.

اما تعدادشون به دلیل افزایش جمعیت تغییری نکرده.

And population growth is something

و افزایش جمعیت چیزیه که

that we don't have enough of a dialogue about on the continent.

ما در موردش صحبت زیادی در آفریقا نمی کنیم.

And I think we will need to get a handle on it,

و من فکر می‌کنم نیاز داریم که این موضوع رو مدیریت کنیم،

particularly how we educate girls.

مخصوصا اینکه ما چطور به دختران آموزش بدیم.

That is the road to really working on this particular issue.

این مسیری هست که باید برای این موضوع مشخص در اون قدم بزاریم.

The fifth thing is that we didn't invest enough in infrastructure.

موضوع پنجم اینه که به اندازه کافی بر روی زیر ساختها سرمایه‌گذاری نکردیم.

We had investment from the Chinese.

ما سرمایه گذاریهایی از سوی چین داشتیم.

That helped some countries, but it's not enough.

این به برخی کشورها کمک کرد اما کافی نبود.

The consumption of electricity in Africa on the continent

مصرف برق در قاره آفریقا در مناطق غیر کویری

in Sub-Saharan Africa is equivalent to Spain.

برابر با کشور اسپانیا است.

The total consumption is equivalent to that of Spain.

کل مصرف برابر با مصرف کشور اسپانیا است.

So many people are living in the dark,

مردم زیادی در خاموشی زندگی می‌کنند،

and as the President of the African Development Bank said recently,

و همونطور که رئیس بانک توسعه آفریقا اخیرا گفت،

Africa cannot develop in the dark.

آفریقا نمیتونه در تاریکی توسعه پیدا کنه.

The other thing we have not done

کار دیگری که ما انجام ندادیم

is that our economies retain the same structure

اینه که اقتصاد های ما هنوز از همون سیستمی که از دهها سال پیش

that we've had for decades.

وجود داشته استفاده می‌کنند.

So even though we've been growing,

گرچه داریم پیشرفت می کنیم،

the structure of the economies has not changed very much.

ساختار اقتصادهای ما پیشرفت چندانی نکرده.

We are still exporting commodities,

هنوز داریم منابع مون رو صادر می کنیم،

and exporting commodities is what? It's exporting jobs.

و معنای صادرات منابع چیه؟ صادرات شغل.

Our manufacturing value-added is only 11 percent.

تولید ارزش افزوده ما فقط ۱۱ درصده.

We are not creating enough decent manufacturing jobs for our youth,

ما در حال تولید مشاغل صنعتی قابل قبول برای جوانان نیستیم،

and trade among ourselves is low.

و میزان تجارت در بین خودمون پایینه.

Only about 12 percent of our trade is among ourselves.

تنها حدود ۱۲ درصد از تجارت ما در بین خودمون صورت می‌گیره.

So that's another serious problem.

و این یک مشکل جدی دیگره.

Then governance.

و حالا شیوه حکومت.

Governance is a serious issue.

شیوه حکومت یک مسئله جدی است.

We have weak institutions,

ما نهادهای ضعیفی داریم،

and sometimes nonexistent institutions, and I think this gives way for corruption.

و گاهی عدم حضور نهادها، و به نظر من اینجوری راه برای فساد باز میشه.

Corruption is an issue that we have not yet gotten a good enough handle on,

فساد موضوعی هست که ما هنوز نتونستیم به خوبی از پس اون بر بیایم،

and we have to fight tooth and nail,

و باید با چنگ و دندون باهاش مبارزه کنیم.

that and increased transparency in the way we manage our economies

با افزایش شفافیت در نحوه مدیریت اقتصاد

and the way we manage our finances.

و نحوه مدیریت منابع مالی.

We also need to be wary of new conflicts,

همچنین ما باید مراقب کشمکش‌های جدید هم باشیم،

new types of conflicts,

انواع جدید از درگیری ها،

such as we have with Boko Haram in my country, Nigeria,

مثل درگیری ما با بوکوحرام در کشورم نیجریه.

and with Al-Shabaab in Kenya.

و با الشباب در کنیا.

We need to partner with international partners,

ما نیازمند همکاری با شرکای بین المللی هستیم،

developed countries, to fight this together.

کشورهای توسعه یافته، تا با این مشکل مقابله کنیم.

Otherwise, we create a new reality

در غیر اینصورت، واقعیتی رو خلق میکنیم

which is not the type we want for a rising Africa.

که در تعارض با اون چیزی هست که برای ترقی آفریقا می‌خواهیم.

And finally, the issue of education.

و نهایتا، مشکل آموزش.

Our education systems in many countries are broken.

سیستم آموزشی در بسیاری از کشورها کاملا از کار افتاده‌ست.

We are not creating the types of skills needed for the future.

ما مهارتهایی رو که در آینده نیاز داریم ایجاد نمی‌کنیم.

So we have to find a way to educate better.

و نیازمند پیدا کردن راهی برای آموزش بهتر هستیم.

So those are the things that we are not doing right.

اینها چیزهایی هستن که ما خوب از پسشون بر نیومدیم.

Now, where do we go from there?

حالا، ما کجا داریم میریم؟

I believe that the way forward is to learn to manage success.

من باور دارم که مسیر پیش رو یادگیری مدیریت موفقیت است.

Very often, when people succeed or countries succeed,

خیلی وقتها، وقتی مردم یا کشورها پیشرفت می‌کنند،

they forget what made them succeed.

فراموش می‌کنند که چی موجب پیشرفت اونها شده.

Learning what you're successful at,

یاد گرفتن عوامل پیشرفت،

managing it and keeping it is vital for us.

مدیریت و حفظ اونها برای ما حیاتیه.

So all those things I said we did right,

تمام چیزهایی که من گفتم کارهای درست ما بودن،

we have to learn to do it right again, keep doing it right.

باید یاد بگیریم که دوباره آنها رو به کار بگیریم و درست حفظشون کنیم.

Managing the economy while creating stability is vital,

مدیریت اقتصاد در عین ایجاد ثبات امری حیاتیه،

getting prices right, and policy consistency.

قیمت گذاری های صحیح و ثبات سیاسی.

Very often, we are not consistent.

خیلی اوقات ما ثبات نداریم.

One regime goes out, another comes in

یک رژیم میره و یکی دیگه میاد

and they throw away even the functioning policies that were there before.

و تمام میراث رژیم قبل رو حتی سیاست‌هایی که صحیح بودن رو دور می ریزه.

What does this do?

این یعنی چی؟

It creates uncertainty for people, for households,

این باعث بی‌ثباتی برای مردم، ساکنین

uncertainties for business.

و بی‌ثباتی برای تجارت میشه.

They don't know whether and how to invest.

اونها نمیدونن اصلا یا چطور باید سرمایه گذاری کنند.

Debt: we must manage the success we had in reducing our debt,

بدهی. ما باید موفقیتی که در کاهش بدهی‌ها داشتیم رو مدیریت کنیم،

but now countries are back to borrowing again,

اما کشورها دارند دوباره به دریافت وام رو میارند

and we see our debt-to-GDP ratio beginning to creep up,

و ما شاهد این هستیم که نسبت وام به تولید ناخالص داخلی در حال افزایشه

and in certain countries,

و در کشورهای بخصوصی

debt is becoming a problem, so we have to avoid that.

بدهی داره مشکل آفرین میشه، و باید از این پرهیز کنیم.

So managing success.

مدیریت موفقیت.

The next thing is focusing with a laser beam

موضوع بعدی که باید با نور لیزر روش تمرکز کنیم

on those things we did not do well.

موضوعاتی که در موردشون خوب عمل نکردیم.

First and foremost is infrastructure.

اولین و مهمترین اونها زیر ساختهاست.

Yes, most countries now recognize they have to invest in this,

درسته، بسیاری از کشورها متوجه شدند که باید روی این موضوع سرمایه گذاری کنند

and they are trying to do the best they can to do that.

و درحال تلاش جدی برای این موضوع هستن.

We must.

ما باید این کار رو بکنیم.

The most important thing is power.

مهمترین موضوع برق هست.

You cannot develop in the dark.

شما نمی تونین در تاریکی پیشرفت کنین.

And then governance and corruption:

و بعد از اون سیاست و فساد،

we have to fight.

ما باید بجنگیم.

We have to make our countries transparent.

ما باید کشورهامون رو شفاف کنیم.

And above all, we have to engage our young people.

و پیش از همه اینها باید جوانان رو درگیر این موضوعات کنیم.

We have genius in our young people.

ما نوابغی در بین جوانانمون داریم.

I see it every day.

من هر روز این رو می‌بینم.

It's what makes me wake up in the morning and feel ready to go.

این همون چیزیه که هر روز من رو از خواب بیدار و آماده حرکت می‌کنه.

We have to unleash the genius of our young people,

ما باید استعدادهای جوانان مون رو شکوفا کنیم

get out of their way, support them to create and innovate

از سر راهشون کنار بریم، و ازشون در مسیر تولید و خلاقیت حمایت کنیم

and lead the way.

و این مسیر رو رهبری کنیم.

And I know that they will lead us in the right direction.

و من میدونم که اونها ما رو به مسیر درستی هدایت می‌کنند.

And our women, and our girls:

و زنان و دخترانمون

we have to recognize that girls and women are a gift.

ما باید بفهمیم که دختران و زنان یک هدیه هستند.

They have strength,

اونها قدرتمند هستند،

and we have to unleash that strength

و ما باید اون قدرت رو شکوفا کنیم

so that they can contribute to the continent.

تا اونها بتوانند با آفریقا همکاری و تعامل کنند.

I strongly believe that when we do all of these things,

من باور دارم زمانی که ما همه این کارها رو انجام بدیم

we find that the rising Africa narrative

خواهیم دید که روایت ترقی آفریقا

is not a fluke.

اتفاقی نبوده.

It's a trend.

این یک روند هست.

It's a trend, and if we continue, if we unleash our youth,

این یک رونده، و اگه ما ادامه بدیم، اگه جوانانمون رو شکوفا کنیم،

if we unleash our women,

اگر زنانمون رو شکوفا کنیم،

we may step backwards sometimes,

ممکنه چند قدمی رو به عقب بر داریم

we may even step sideways,

یا حتی چند قدمی به این طرف و اون طرف

but the trend is clear.

اما روند پیشرفت واضح هست.

Africa will continue to rise.

آفریقا به رشد خودش ادامه میده.

And I tell you businesspeople in the audience,

و من به شما فعالان اقتصادی حاضر در این جمع میگم،

investment in Africa is not for today, is not for tomorrow,

که سرمایه گذاری در آفریقا برای امروز نیست بلکه برای فرداست،

it's not a short-term thing, it's a longer term thing.

این یک چیز کوتاه مدت نیست، بلکه یک سرمایه گذاری بلند مدته.

But if you are not invested in Africa,

اما اگه شما در آفریقا سرمایه گذاری نکنیند

then you will be missing

میتونم بهتون بگم که

one of the most important emerging opportunities in the world.

یکی از مهمترین فرصتهای نوظهور اقتصادی رو از دست خواهید داد.

Thank you.

ممنونم

(Applause)

(تشویق)

Kelly Stoetzel: So you mentioned corruption in your talk,

کِلی اشتوتزل: شما به فساد در صحبتهاتون اشاره کردید

and you're known, well-known as a strong anticorruption fighter.

و شما مشهور به مبارزه علیه فساد هستید.

But that's had consequences.

اما این پیامدهایی رو در پی داشته.

People have fought back, and your mother was kidnapped.

این افراد حمله متقابل کردن و مادر شما ربوده شد.

How have you been handling this?

شما چطور از پس این قضیه برمیاین؟

Ngozi Okonjo-Iweala: It's been very difficult.

انگوزی: خیلی سخت بوده.

Thank you for mentioning the issue of the kidnap of my mother.

ممنون که به موضوع ربوده شدن مادرم اشاره کردی.

It's a very difficult subject.

موضوع بسیار دشواریه.

But what it means is that when you fight corruption,

اما معنیش اینه که زمانی که علیه فساد مبارزه می‌کنید،

when you touch the pockets of people who are stealing money,

وقتی جیب کسانی که دارند دزدی می‌کنند رو هدف قرار می‌دهید

they don't just keep quiet.

اونها ساکت نمی‌نشینند.

They fight back, and the issue for you is when they try to intimidate you,

مقابل به مثل می‌کنند. مسئله اینه که آنها میخوان شما رو بترسونند

do you give up, or do you fight on?

آیا تسلیم می‌ شوید یا به مبارزه ادامه می‌دهید؟

Do you find a way to stay on and fight back?

آیا به دنبال راهی برای ادامه دادن و حمله متقابل می‌گردید؟

And the answer that I had with the teams I worked with

و جوابی که من و تیم همراهم می‌دهیم اینه که

is we have to fight on.

باید به مبارزه ادامه بدیم.

We have to create those institutions.

ما باید اون نهادها رو تشکیل بدیم

We have to find ways to stop these people

ما باید به دنبال راه‌هایی برای متوقف کردن این افراد از به غارت بردن

from taking away the heritage of the future.

میراث آیندگان باشیم.

And so that's what we did.

و این کاری هست که ما کردیم.

And even out of government, we continued to make that point.

و حتی خارج از دولت، ما تلاش کردیم که به این نقطه برسیم.

In our countries, nobody, nobody is going to fight corruption

هیچکس، هیچکس قصد مبارزه با فساد در کشورهای ما رو نداره

for us but us.

جز خود ما.

And therefore, that comes with consequences,

به همین دلیل هست که این عواقب پیش میاد

and we just have to do the best we can.

و ما فقط باید تمام تلاشمون رو بکنیم.

But I thank you and thank TED for giving us a voice

اما من از شما و TED ممنونم که این تریبون رو در اختیار ما گذاشتیند

to say to those people, you will not win,

تا به اون افراد بگیم که: شما برنده نخواهید شد

and we will not be intimidated.

و ما هم از شما وحشتی نخواهیم داشت.

Thank you.

ممنونم.

(Applause)

(تشویق)

Kelly Stoetzel: Thank you so much for your great talk and important work.

کلی استوتزل: ممنون از شما به خاطر سخنرانی عالی و کار بزرگتون.

(Applause)

(تشویق)