The unpaid work that GDP ignores -- and why it really counts | Marilyn Waring

Translator: saedeh faridkiyan Reviewer: Mansoureh Hadavand

(In Maori: My mountain is Taupiri.)

(به زبان مائوری: کوه من تاوپیری است.)

(Waikato is my river.)

(وایکاتو رودخانه من است.)

(My name is Marilyn.)

(اسم من مرلین است.)

(Hello.)

(سلام.)

As you've heard, when I was very young,

همان‌طور که شنیده‌اید، وقتی خیلی جوان بودم،

I was elected to the New Zealand Parliament.

به عنوان نماینده‌ی پارلمان نیوزیلند انتخاب شدم.

And at that age, you learn mostly by listening to others' stories.

و در آن سن، شما بیشتر با گوش دادن به داستان دیگران یاد می‌گیرید.

I remember a woman who'd been injured in a farm accident,

زنی را به یاد دارم که در حادثه‌ای در مزرعه آسیب دیده بود،

and it was coming up to shearing time

و نزدیک زمان پشم‌چینی گوسفندان

on the farm,

در مزرعه بود،

and she had to be replaced by a shepherd,

و یک چوپان باید جایگزین او می‌شد،

by a rousie in the woolshed,

نزدیک دستگاه پشم‌چینی در اتاق پشم‌زنی،

and of course there was still someone needed to manage the household

و البته برای مدیریت خانه و تهیه غذا برای

and to prepare the food for the shearing gangs.

گروه‌های پشم‌چین هنوز کسی مورد نیاز بود.

And her mother came to help with that.

و مادرش برای کمک به او آمد.

But the family got no compensation for the mother,

اما خانواده هیچ مزدی برای مادر در نظر نگرفت،

because that's what mothers and family members are supposed to do.

چون این کاری است که از مادرها و اعضای خانواده توقع انجام آن می‌رود.

One year, a company called Gold Mines New Zealand

یک سال، شرکتی به نام گلد ماینز نیوزیلند

applied for a prospecting license on our beautiful Mt. Pirongia.

برای مجوز اکتشاف معدن در کوه پیرونگیای زیبای ما درخواست داد.

It is a mountain

که کوهی است

full of extraordinary ecosystems,

سرشار از اکوسیستمی خارق‌العاده،

of verdant, virgin native forests.

پوشیده از گیاه، جنگل‌های بومی بکر.

It produced oxygen, it was a carbon sink,

که اکسیژن تولید می‌کرد، و مخزن کربن بود،

it was a home for endangered species and for pollinating species

خانه‌ای برای گونه‌های در خطر انقراض و برای گرده‌افشانی گونه‌ها

in the farmland around.

در زمین‌های کشاورزی اطراف بود.

And the mining company put up this great economic prospectus

و آن شرکت استخراج معدن این گزارش بزرگ اقتصادی را ارائه داد

that was about how much money could be made

که در مورد این بود که از استخراج کوه ما

from mining our mountain,

چه مقدار پول به دست می‌آید،

about all the growth and development

چیزی حدود کل رشد و توسعه‌ای که

that would show in New Zealand's budgetary forecasts,

در پیش‌بینی بودجه‌ی نیوزیلند نشان داده می‌شد،

and we were just left with the language

و تنها ما مانده بودیم با زبانی که

of all that we valued about our mountain.

تمام ارزش کوهمان را براساس آن می‌سنجیدیم.

Fortunately, we stopped.

خوشبختانه، آن ‌را متوقف کردیم.

And then I remembered

و بعد زنی را که سه کودک

a woman who had three children under five

زیر پنج سال داشت به یاد آوردم

who was caring for her elderly parents,

کسی که از پدر و مادر مسن خود نگهداری می‌کرد،

and nobody seemed to think that at some stage

و به نظر می‌رسید هیچ کس فکر نکرد که در بعضی مراحل

she might actually need some assistance with childcare,

او در واقع ممکن بود در مراقبت از کودکان نیاز به کمک داشته باشد،

because she wasn't in the paid workforce.

چراکه او جزء نیروی کار حقوق‌بگیر نبود.

And there began to be a pattern in all of these stories I was being told.

و در تمام این داستان‌هایی که من در آن بودم، الگویی به وجود آمد.

And I started to ask enough questions

و من به اندازه‌ی کافی سوال پرسیدم

to try and track to the core of this pattern of values

تا سعی کنم به هسته‌ی این الگوی ارزش‌ها برسم

that was part of all of these stories.

آن بخشی از تمام آن داستان‌ها بود.

And I found it

وآن ‌را در فرمولی اقتصادی

in an economic formula called the "gross domestic product,"

پیدا کردم به نام «تولید ناخالص داخلی،»

or the GDP.

یا GDP.

Most of you will have heard of it.

بیشتر شما در مورد آن شنیده‌اید.

Many of you won't have any idea what it actually means.

بسیاری از شما نمی‌دانید که این درواقع به چه معناست.

The rules were drawn up by Western-educated men in 1953.

قوانین توسط مردان تحصیل‌کرده در غرب در سال ۱۹۵۳طراحی شدند.

They established a boundary of production

در تنظیم این قوانین آن‌ها

in drawing up these rules.

نواحی تولید را مشخص کردند.

What they were keen to measure

آن‌چه که مشتاق به اندازه‌گیری آن بودند

was everything that involved a market transaction.

هرچیزی بود که شامل یک مبادله در بازار باشد.

So on one side of the boundary,

خب در یک سوی آن ناحیه تولید،

everything where there was a market exchange was counted.

جاییکه بازار مبادله وجود داشت، همه چیز حساب شده بود.

It doesn't matter whether the exchange is legal or illegal.

مهم نبود که آیا مبادله قانونی یا غیرقانونی است.

Market exchange in the illegal trade in armaments, [munitions],

بازار مبادله در تجارت غیرقانونی تسلیحات، [مهمات]،

drugs, endangered species,

مواد مخدر، گونه‌های در معرض خطر،

trafficking of people --

قاچاق انسان --

all of this is great for growth

همه‌ی این‌ها برای رشد عالی است

and it all counts.

و همه این‌ها محاسبه می‌شوند.

On the other side of the boundary of production,

سوی دیگر ناحیه‌ی تولید،

there was this extraordinary phrase in the rules

این عبارت خارق‌العاده در قوانین وجود داشت

that the work done by the people they called "nonprimary producers"

که کار انجام شده توسط افرادی که «تولیدکنندگان غیراولیه» نامیده می‌شددند

was "of little or no value."

«کم ارزش یا بی‌ارزش» بوده است.

So I thought, let's see how many nonprimary producers we have here today.

بنابراین فکر کردم، بیایید ببینیم امروز چه تعدادی تولیدکننده‌ی غیراولیه این‌جا داریم.

So in the last week or so,

خب حدودا در هفته‌ی گذشته،

how many of you have transported members of your household or their goods

چند نفر از شما اعضای خانواده یا وسایلشان را بدون هزینه

without payment?

جابه‌جا کرده‌اید؟

How many of you have done a bit of cleaning, a bit of vacuuming,

چند نفر از شما کمی کار نظافت، کمی جاروبرقی کشیدن،

a bit of sweeping, a bit of tidying up the kitchen?

کمی رفت و روب، کمی مرتب کردن آشپزخانه را انجام داده است؟

Yeah?

بله؟

How about going shopping for members of the household?

در مورد خرید کردن برای اعضای خانواده چطور؟

Preparing food? Cleaning up afterwards?

غذا درست کردن؟ تمیز کردن بعد از آن؟

Laundry? Ironing?

لباسشویی؟ اتوکشی؟

(Laughter)

(خنده حضار)

Well, as far as economics is concerned,

خب، تا آن‌جا که به اقتصاد مربوط می‌شود،

you were at leisure.

شما در اوقات فراغت بوده‌اید.

(Laughter)

(خنده حضار)

(Applause and cheers)

(تشویق و سوت کشیدن)

Now, how about the women

حالا، در مورد زنانی که

who have been pregnant and who have had children?

باردار شده و بچه‌دار شده‌اند چطور؟

Yes.

بله.

Now, I really hate to tell you this,

حالا، من واقعا از این‌که به شما این‌را بگویم بیزارم،

because it might well have been hard labor,

چون ممکن است کار سختی بوده باشد،

but at that moment, you were unproductive.

اما در آن لحظه، بدون بهره‌وری بوده‌اید.

(Laughter)

(خنده حضار)

And some of you may have breastfed your infant.

و ممکن است برخی از شما به نوزادتان شیر داده باشید.

Now, in the New Zealand national accounts --

اکنون، در حساب‌های ملی نیوزیلند --

that's what the figures are called, that's where we get the GDP --

این همان چیزی است که آمار نامیده می‌شوند، جایی که ما GDP را از آن می‌گیریم --

in the New Zealand national accounts,

در حساب‌های ملی نیوزیلند،

the milk of buffalo, goats, sheep and cows

شیر گاومیش، بز، گوسفند و گاو

is of value

با ارزش است

but not human breast milk.

اما نه شیر مادر.

(Laughter)

(خنده حضار)

It is the very best food on the planet.

این قطعا بهترین غذای روی زمین است.

It is the very best investment that we can make in the future health

این قطعا بهترین سرمایه‌گذاری است که می‌توانیم روی سلامتی و آموزش

and education of that child.

آن کودک در آینده انجام دهیم.

It doesn't count at all.

این اصلا به حساب نمی‌آید.

All of those activities are on the wrong side of the production boundary.

تمام آن فعالیت‌ها با نواحی تولید همخوانی ندارند.

And something that's very important to know

و چیزی که خیلی مهم است که در مورد این ساختار محاسبات

about this accounting framework:

بدانیم این است که:

they call it "accounts,"

آن‌را « صورت‌حساب» می‌نامند،

but there's no debit side.

اما هیچ طرف بدهی وجود ندارد.

We just keep market exchanges going,

ما صرفا به مبادلات بازار ادامه می‌دهیم،

and it's all good for growth.

و همه‌ی این کارها برای رشد خوب است.

We're in Christchurch,

ما در کرایستچرچ هستیم،

where people have lived through a devastating natural disaster

جایی‌که مردم یک فاجعه‌ی ویرانگر طبیعی را تجربه کرده

and recovered.

و بهبود یافته‌اند.

And ever since that time,

و از آن زمان،

New Zealand has been told

در مورد نیوزیلند گفته شده است که

our growth figures are great, because we're rebuilding Christchurch.

آمار رشد ما عالی است، چراکه ما در حال بازسازی کرایستچرچ هستیم.

Nothing was ever lost

به دلیل از دست رفتن جان افراد،

from the national accounting framework

از دست رفتن زمین،

because of the loss of lives,

از دست رفتن ساختمان‌ها

the loss of land,

از دست رفتن گونه‌های خاص،

the loss of buildings,

هرگز از ساختار حسابداری ملی

the loss of special spaces.

چیزی کم نشد.

Now, it might also be becoming obvious to you

حالا نیز ممکن است برای شما روشن شود

that this boundary of production works in terms of our environment.

که این نواحی تولید به لحاظ محیط زیست است که کار می‌کند.

When we're mining it,

زمانی که ما معدن‌کاری می‌کنیم،

when we're deforesting,

زمانی که جنگل‌زدایی می‌کنیم،

when we're deleting our environment,

زمانی که در حال از بین بردن محیط زیستمان هستیم،

when we're fishing out our marine resources,

زمانی که منابع دریاییمان را قانونی یا غیرقانونی،

legal or illegal,

استخراج می‌کنیم،

as long as market is exchanged, it's all good for growth.

تا زمانی که در بازار مبادله انجام می‌شود، این برای رشد خوب است.

To leave our natural environment alone,

رها کردن محیط زیست به حال خودش،

to sustain it, to protect it,

تقویت آن، محافظت از آن،

is apparently worth nothing.

ظاهرا هیچ ارزشی ندارد.

Now, how and what can we do about this?

حالا، چگونه و چه کاری می‌توانیم در این مورد انجام دهیم؟

Well, I wrote first about it 30 years ago.

خب، من ۳۰ سال پیش در این مورد نوشتم.

Then in 2008, after the global financial crisis,

بعد در سال ۲۰۰۸، بعد از بحران مالی جهانی،

President Sarkozy of France

رئیس‌جمهور سارکوزی از فرانسه

asked three men who had all won Nobel Prizes in Economics --

از سه فردی که همگی جایزه‌ی نوبل اقتصاد را برده بودند --

Sen, Fitoussi and Stiglitz --

سِن، فیتوسی و استیگلیتز --

to discover what I'd written about

خواست در مورد آن‌چه که من ۳۰ سال پیش

30 years ago.

نوشته بودم، بررسی انجام دهند.

(Laughter)

(خنده حضار)

(Applause)

(تشویق)

"Relying on per capita GDP, relying on these growth figures," they said,

آن‌ها گفتند « اتکا به GDP سرانه، اتکا بر این آمار رشد،

"doesn't appear to be the best way to proceed

به نظر نمی‌رسد که بهترین راه پیشروی

to make public policy."

برای ایجاد سیاست عمومی باشد.»

And I totally agree with them.

و من کاملا با آن‌ها موافقم.

(Laughter)

(خنده حضار)

One of the things that you notice about these rules --

یکی از چیزهایی که شما در مورد این قوانین متوجه می‌شوید --

they are revised; 1968 they were revised, 1993, 2008 --

این قوانین در سال ۱۹۶۸ بازنگری شدند؛ در ۱۹۹۳، ۲۰۰۸ بازنگری شدند، --

is that the revisions are mostly done by statisticians,

این است که بازنگری‌ها اغلب توسط متخصصین آماری انجام شده‌اند،

and the statisticians do know what is wrong with the data,

و متخصصین آماری می‌دانند که آمارها چه مشکلی دارند.

but hardly any of the economists ever stop to ask that same question.

اما تا به حال به ندرت یک اقتصاددان این سوال را پرسیده است.

So, in 2019,

بنابراین در سال ۲۰۱۹،

the GDP is in even worse shape.

GDP حتی در شرایط بدتری است.

You see, to measure GDP,

ببینید، برای اندازه‌گیری GDP،

you have to assume that some kind of production

باید تصور کنید که برخی از انواع تولیدات

or service delivery or consumption

یا ارائه خدمات یا مصارف

occurs inside a nation-state,

در داخل یک ملت- کشور اتفاق می‌افتد،

and you know where that is.

و شما می‌دانید که آن کجاست.

But trillions of dollars are circling the globe,

اما تریلیون‌ها دلار در سراسر جهان می‌چرخد،

in many part from our Googles, our Facebooks, our Twitters,

در بسیاری از بخش‌ها مثل گوگل، فیسبوک، توئیتر ما،

siphoned through a number of tax shelters,

توسط تعدادی از پناهگاه‌های مالیاتی بیرون کشیده می‌شود،

so that when we click on our computer

برای همین است که وقتی روی کامپیوترمان کلیک می‌کنیم

and go to download some software,

و می‌خواهیم نرم‌افزاری را دانلود کنیم،

we don't know where it was produced,

نمی‌دانیم که کجا تولید شده است،

and frankly, no one knows where we are as we're consuming it, either.

و صادقانه بگویم، زمانی‌که از آن استفاده می‌کنیم نیز، هیچ‌کس نمی‌داند ما کجا هستیم.

These tax-free havens

این پناه‌گاه‌های بدون مالیات

distort the GDP to such an extent

GDP را از مسیر طبیعی خودش تا اندازه‌ای خارج می‌کنند

that about three years ago,

که حدود سه سال پیش،

Europe looked askance at Ireland

اروپا با سوءظن به ایرلند نگاه کرد

and said, "We don't think you're reporting correctly,"

و گفت، « گمان نمی‌کنیم که تو به درستی گزارش بدهی،»

and in the next year, their GDP went up 35 percent.

و در سال بعد، GDP آن‌ها ۳۵ درصد بالا رفت.

Now, all that work that you're doing

حالا، ما می‌توانیم تمام آن کارهایی که شما

when you were at leisure and unproductive,

زمانی که در اوقات فراغت یا بدون بهره‌وری هستید، انجام می‌دهید

we can measure this,

محاسبه کنیم،

and we can measure this in time use surveys.

و می‌توانیم بر طبق تحقیقات تخصیص زمان، آن‌را اندازه بگیریم.

When we look at the amount of time that's taken

وقتی به مدت زمان سپری شده در بخش بدون حقوق

in the unpaid sector,

نگاه می‌کنیم،

what we find is that in almost every country where I've ever seen the data,

آن‌چه درمی‌یابیم این است که در تقریبا هر کشوری که من آمارهایش را دیده‌ام،

it is the single largest sector of the nation's economy.

این واحد بزرگ‌ترین بخش اقتصاد کشور است.

In the last three years, for example,

برای مثال، در سه سال اخیر،

the UK statistician has declared

متخصصان آماری بریتانیا اظهار کرده‌اند

that all of that unpaid work is the equivalent of all manufacturing

که تمامی آن کارهای پرداخت نشده، معادل تمام تولیدات

and all retailing in the UK.

و تمام خرده‌فروشی‌های بریتانیا است.

In Australia,

در استرالیا،

the single largest sector of Australia's economy is unpaid childcare,

بزرگ‌ترین بخش اقتصاد استرالیا مراقبت بدون حقوق از کودکان است،

and the second-largest sector is all the rest of the unpaid work,

و دومین بخش بزرگ تمامی کارهای بدون حقوق باقی‌مانده است،

before banking and insurance and financial intermediation services

پیش از آن‌که خدمات بانکی و بیمه و واسطه‌گری مالی

clock in at the largest part of the market sector.

به عنوان بزرگ‌ترین بخش بازار برچسب بخورند.

Just last year, the Premier of the Victoria state of Australia

فقط پارسال، فرماندار ایالت ویکتوریا در استرالیا

declared that half of that state's GDP

اعلام کرد که نیمی از GDP ایالت

was, in fact, the value of all the unpaid work.

در حقیقت، ارزش تمام کارهای بدون حقوق بود.

Now, as a policy maker,

حالا، به عنوان یک سیاستگذار،

you cannot make good policy

شما نمی‌توانید سیاست خوبی وضع کنید

if the single largest sector of your nation's economy

اگر بزرگ‌ترین بخش اقتصاد کشور شما

is not visible.

قابل رویت نباشد.

You can't presume to know where the needs are.

نمی‌توانید حدس بزنید که نیازها کجا هستند.

You can't locate time poverty.

نمی‌توانید فقر زمانی را مشخص کنید.

You can't address the most critical issues of need.

نمی‌توانید مهمترین موضوعات مورد نیاز را حل کنید.

So what can go in the place of GDP?

بنابراین چه چیزی می‌تواند به جای GDP باشد؟

Well, GDP has got many other problems, OK?

خب، GDP مشکلات زیاد دیگری دارد، درسته؟

We don't behave in a way that assists GDP.

ما به شیوه‌ای عمل نمی‌کنیم که به GDP کمک کند.

Large numbers of people around the planet

تعداد افراد زیادی در اطراف جهان

are now using household assets -- their cars, their homes, themselves --

اکنون از دارایی‌های خانگی -- ماشین‌هایشان، خانه‌هایشان، خودشان --

for Uber, for Airbnb.

برای اوبر، ایر‌بی‌ان‌بی استفاده می‌کنند.

And no, we're not supposed to use assets from the unpaid sector

و نه، قرار نیست ما از دارایی‌های بخش بدون حقوق

to make money in the market sector.

برای پول درآوردن در بخش بازاری استفاده کنیم.

This is confusing!

این پیچیده است!

(Laughter)

(خنده حضار)

And very difficult to measure.

و اندازه‌گیری آن بسیار دشوار است.

So economists don't want to know

بنابراین اقتصاددانان نمی‌خواهند بدانند

what's wrong with their most important GDP,

مهمترین بخش GDP آن‌ها چه مشکلی دارد،

and I think they've got so many problems, they can just move off to a quiet corner

و فکر می‌کنم آن‌ها مشکلات زیادی دارند، آن‌ها صرفا می‌توانند به گوشه‌ای آرام بروند

and continue to publish that

و به انتشار آن ادامه دهند

and not come anywhere near the rest of us

و با صحبت در مورد سرمایه‌ها

with this talk of capitals

و دارایی‌های طبیعی

and natural assets

و سایر روش‌هایی که به وسیله‌ی آن‌ها

and other ways in which to colonize the rest of our lives.

می‌توانیم بقیه‌ی زندگیمان را مستعمره کنیم، اصلا نزدیک ما نشوند.

I think time use is the most important indicator going forward.

فکر می‌کنم تخصیص زمان مهمترین مولفه برای پیشرفت است.

Every one of us has exactly the same amount of it.

همه‌ی ما مقدار دقیقا یکسانی از آن‌ را داریم.

If there are going to be critical issues as we move forward,

اگر هنگام پیشرفت، مسائل مهمی وجود داشته باشد،

we need a solid database,

ما به یک بانک اطلاعاتی قابل اطمینان نیاز داریم،

because whatever we change away from the GDP,

چراکه هر چه از GDP دور شویم،

we're going to be stuck with it for about 50 years,

برای حدود ۵۰ سال در آن گیر خواهیم کرد،

and we need something that's solid and immutable

و به چیزی قابل اطمینان و تغییرناپذیر احتیاج داریم

and that everybody understands,

و چیزی که هر کسی متوجه آن شود،

because if I put time use data in front of you,

چرا که اگر من داده‌های تخصیص زمان را مقابل شما بگذارم،

you'll immediately start nodding.

شما بلافاصله سر تکان می‌دهید.

You'll immediately start recognizing what it means.

بلافاصله متوجه می‌شوید که چه مفهومی دارد.

And, honestly,

و، صادقانه،

if I put the GDP data in front of you,

اگر داده‌های GDP را مقابل شما بگذارم،

a lot of you would prefer to leave for morning tea.

بسیاری از شما ترجیح می‌دهید که به صرف چای صبح جلسه را ترک کنید.

(Laughter)

(خنده حضار)

We also need to be looking at the quality of our environment.

ما همچنین باید به دنبال کیفیت محیط زیستمان باشیم.

As every year goes past, we get much better

چرا که هر سال که می‌گذرد، در اندازه‌گیری میزان ویرانی آن

at measuring the devastation of it,

نسبت به میزان کوچکتری که

of measuring how little we protect anymore.

دیگر از آن محافظت نمی‌کنیم بهتر شده‌ایم.

And yet, with climate change,

و با این‌حال، با تغییرات آب‌وهوایی،

we don't all have to be scientists to see, to feel, to know

نیازی نیست که همه دانشمند باشیم که ببینیم، حس کنیم، درک کنیم

what is happening to our beautiful planet.

که چه بلایی بر سرسیاره‌ی زیبای ما می‌آید.

We need, in this country,

در این کشور، ما به فضیلت چیزی که

the paramountcy of what we can learn from kaitiakitanga,

می‌توانیم از حافظان محیط‌زیست، از رابطان طبیعت و انسان بیاموزیم،

from whanaungatanaga,

از آن‌چه که قبایل موری

from what Maori, who have been here for centuries, can teach us.

که قرن‌ها این‌جا بوده‌اند، می‌توانند به ما یاد بدهند، نیاز داریم.

When you're in parliament,

وقتی شما در پارلمان هستید،

and you're not in an economist's frame of mind,

و در چارچوب ذهنی اقتصاددانان نیستید،

you make decisions across a range of data.

بر اساس طیف وسیعی از داده‌ها تصمیم می‌گیرید.

You look at the trade-offs.

به معاملات نگاه می‌کنید.

You think deeply about implications

عمیقا در مورد پیامدهای آن فکر می‌کنید

way beyond whether or not GDP is up or down.

فراتر از اینکه آیا GDP بالا یا پایین است.

Economists want to turn everything into a monetary exchange,

اقتصاددانان می‌خواهند هر چیزی را به مبادله‌ی پولی تبدیل کنند،

even time use data,

حتی داده‌های تخصیص زمان،

so that they can carry on trying to decide

تا بتوانند به تلاش خود برای تصمیم‌گیری این‌که آیا

whether GDP is up or down.

GDP بالا یا پایین است ادامه دهند.

That's not a great way to go.

این راه خوبی نیست.

And others have said to me,

و دیگران به من گفته‌اند،

"Marilyn, why don't you just work on a system

« مرلین، چرا تو فقط روی سیستمی کار نمی‌کنی که

that includes all the unpaid work

شامل تمام کارهای بدون حقوق

and the pregnancy and the birth and the lactation

و بارداری و زایمان و شیردهی

in the GDP?"

در GDP باشد؟»

There's a very important moral and ethical answer to that,

پاسخ وجدانی و اخلاقی بسیار مهمی برای آن وجود دارد،

and it is that I do not want the most valuable things on earth,

و آن این است که من ارزشمندترین چیزهای روی زمین را نمی‌خواهم،

the things I treasure,

چیزهایی که من برای آن‌ها اززش قائلم،

sitting in an accounting framework that thinks that war is great for growth.

در یک ساختار حسابداری است که فکر می‌کنند جنگ برای رشد خوب است.

(Applause and cheers)

(تشویق و سوت)

So from now on,

بنابراین از این پس،

whenever you listen to the news,

هر زمان که به اخبار گوش می‌دهید،

you're not going to go blank when they say GDP.

وقتی از GDP صحبت می‌کنند، اینطور نیست که هیچی ندانید.

You're going to think,

با خودتان فکر می‌کنید،

"I know what they're talking about, and it's not good."

«می‌دانم که در چه موردی صحبت می‌کنند، و این خوب نیست.»

(Laughter)

(خنده حضار)

I know that there are alternatives,

می‌دانم که گزینه‌های دیگری هم وجود دارند،

and I'm going to spend my time correcting people,

و من می‌خواهم زمانم را صرف اصلاح افراد کنم،

talking to them about this value base

با آن‌ها در مورد این پایه‌ی ارزشی صحبت می‌کنم

and talking to them about what the alternatives can be,

و در مورد این که جایگزین‌ها چه چیزی می‌توانند باشند،

because humankind

چرا که نوع بشر

and our planet

و سیاره ما

need another way.

به روش دیگری نیاز دارند.

Thank you.

متشکرم.

(Applause and cheers)

(تشویق و سوت)