4 Ways to Make Hybrid Work Better for Everyone | The Way We Work, a TED series

People keep talking

Translator: Sara Mohammadkhani Reviewer: Pedram Pourasgari

مردم مدام می‌پرسند که

about how remote work is part of the future of work.

دورکاری چطور می‌تواند جزئی از آینده کارکردن باشد.

Well, I have news: that future is here.

خب، داستان از این قرار است که: آینده همین‌جاست.

Remote and hybrid work are the new reality.

دورکاری و نیمه‌دورکاری دو حقیقت جدید هستند.

And now we have to figure out how to make them work for all of us.

و اکنون باید دریابیم که چگونه همگی‌مان از آن استفاده کنیم.

[The Way We Work]

[شیوه‌ای که کار می‌کنیم]

In March 2020, when the COVID pandemic hit,

در مارس 2020، زمانی که کووید همه‌گیر شد،

remote work went into hyperspeed.

دورکاری با استقبال فراوانی مواجه شد.

Work routines that were tied to commutes and buildings

عادات کاری که ارتباط مستقیمی با رفت‌وآمد و ساختمان‌ها داشت کنار رفتند

where people shared time and space went away.

جایی که انسان‌ها زمان و مکانش را با یکدیگر سهیم می‌شدند.

Many people wondered

مردم از خود می‌پرسیدند

what would become of teamwork, collaboration and productivity?

آینده کار گروهی، همکاری و کارآمدی چه می‌شود؟

They soon found that they could accomplish more at home

آن‌ها به زودی دریافتند که این سه حتی در خانه بهتر عملی می‌شوند

and find the best work-life flexibility of their careers.

و می‌توانند در شغلشان به تعادل کار-زندگی دست یابند.

Today, the verdict is in.

امروزه، این حکم صادر شده است.

Using surveys, polls and meta analyses,

پس از انجام پرسش‌نامه، نظرسنجی و فراتحلیل‌های بسیاری،

I found that over 70 percent of employees in most global surveys

متوجه شدم که بیش از 70 درصد کارمندان در اغلب پرسش‌نامه‌های جهانی

want a mix of in-person and remote formats moving forward.

خواستار ترکیبی از دو شیوه کار به صورت حضوری و دورکاری هستند.

This makes us multimodal workers.

این موضوع ما را به کارمندانی چندوجهی تبدیل می‌کند.

What does this mean?

یعنی چه؟

It means we have to be awesome in person.

یعنی باید هنگام انجام کار حضوری عالی باشیم.

We have to be awesome remotely.

هنگام دورکاری عالی باشیم.

And we have to be awesome when we’re in hybrid mode.

و زمانی که نیمه‌دورکاری انجام می‌دهیم نیز عالی باشیم.

While that might sound like a lot,

گرچه ممکن است زیاد به نظر برسد،

with some new thinking and new skills,

اما با افق دیدی تازه‌تر و مهارت‌های جدیدتر،

we can use the office as one of our many work tools.

می‌توانیم محل کارمان را به یکی از چندین ابزار کاری‌مان بدل کنیم.

I've been doing research and advisory work on distributed work

بیش از بیست سال، بر روی کارهای غیرمتمرکز

for over 20 years

فعالیت‌های تحقیقاتی و مشاوره‌ای انجام دادم

and have spoken with over 300 companies around the world.

و با بیش از ۳۰۰ شرکت در سراسر جهان گفت‌وگو کرده‌ام.

Here are four things we know work well.

و این از چهار موردی که مطمئنیم خوب جواب می‌دهند.

First, coordinate anchor days.

اول، روزهایی را به تثبیت کردن خود اختصاص دهید.

When we go to the office,

هنگامی که به محل کار می‌رویم،

let's make sure we overlap with our colleagues and collaborators.

بیایید مطمئن شویم که با همکاران و هم‌تیمی‌هایمان اشتراکاتی داریم.

That’s why we call these “anchor” days.

به همین دلیل است که نام این روزها را «روز تثبیت» می‌گذاریم.

Otherwise, we'll find ourselves in the office with no one around.

در غیر این صورت، خود را در محل کار بی‌یار و یاور می‌یابیم.

No use in gathering at the water cooler if we're the only ones there.

البته، اگر تنها شخص آنجاییم، نیازی به تلاش بیهوده نیست.

Second, plan spontaneity.

دوم، فی‌البداهه برنامه‌ریزی کنید.

In my work,

در کار خودم،

I've heard over and over again

بارها و بارها شنیده‌ام که

that while people prize the flexibility of hybrid work,

گرچه انسان‌ها از انعطاف دورکاری لذت می‌برند،

they long for informal and spontaneous interactions with their colleagues.

آرزو می‌کنند که با همکارانشان تعاملات خودمانی و بی‌برنامه داشته باشند.

This is a classic paradox,

این یک پارادوکس کلاسیک است،

but it's quite solvable through what we call structuring unstructured time.

اما به کمک ساختاردهی به زمان بی‌ساختار حل‌شدنی‌ست.

One thing to try is to set aside the initial six to seven minutes

به طور مثال می‌توان ۶ تا ۷ دقیقه از یک جلسه یک‌ساعته را

of an hour-long meeting for informal chat about non-work matters,

به گفت‌وگویی دوستانه درباره مسائل غیرکاری اختصاص داد،

just to talk or even complain.

فقط به منظور صحبت کردن یا حتی غر زدن.

You can also ask people the one word

حتی می‌توانید از افراد بخواهید تا

that describes how they're doing, verbally or in chat.

به صورت شفاهی یا در چت حالشان را در یک کلمه توصیف کنند.

You can have informal contact by scheduling virtual

می‌توانید ارتباط دوستانه خود را با همکارانتان حفظ کنید،

or in-person lunches with your colleagues,

چه از طریق چیدن برنامه ناهار

breaks for coffee, tea or a snack,

وقفه‌ای برای نوشیدن چای، قهوه یا حتی خوردن اسنک،

and even happy hour trivia challenge.

و حتی ایجاد چالش ساعت شاد با کارهای ناچیز.

If you're a leader,

اگر رئیس هستید،

you should demonstrate the value of informal talk

باید خودتان ارزش مکالمه‌ای دوستانه را

by initiating it yourself.

با انجام آن به اثبات برسانید.

Third, use the right tools to communicate.

سوم، از ابزارهای مناسب برای ارتباط برقرار کردن استفاده کنید.

The key here is to match our digital tools with our communication objectives,

نکته مهم این است که ابزارهای دیجیتال خود را با اهداف معاشرت‌هایمان سازگار کنیم،

which means we have to mix it up.

که یعنی باید این دو را با هم ترکیب کنیم.

If we have to solve a really complicated problem,

اگر مجبوریم که مساله واقعا پیچیده‌ای را حل کنیم،

the best digital tool to use is one that allows real-time discussion.

بهترین ابزار دیجیتال ابزاری است که امکان بحث در زمان واقعی را فراهم کند.

If we need to process complex information,

اگر مجبوریم اطلاعات پیچیده‌ای را تهیه کنیم،

sending an email might be the best option,

ارسال ایمیل می‌تواند بهترین گزینه باشد،

giving people time to review and absorb the content.

تا به افراد این امکان را بدهد که محتوا را مرور و تحلیل کنند.

Video can be great

فیلم زمانی عالی عمل می‌کند

when we need our communication to include emotional cues.

که بخواهیم ارتباطمان اشارت احساسی نیز داشته باشد.

It helps to see someone’s face when discussing tricky topics.

چراکه کمک می‌کند تا هنگام بحث درباره مسائل چالشی، چهره شخص را ببینیم.

It also increases immediacy and intimacy. But it can be exhausting.

همچنین حس نزدیکی و صمیمت را افزایش می‌دهد. اما می‌تواند کسل‌کننده نیز باشد.

Many people reporting tech exhaustion, but it doesn't have to be that way.

بسیاری به خستگی ناشی از تکنولوژی اشاره می‌کنند. اما لازم نیست همیشه اینطور باشد.

We need to know when to take a break.

باید بدانیم چه زمانی استراحت کنیم.

For one-on-ones,

در مکالمات دونفره

try audio and keep the cameras off.

دوربین را خاموش کرده و از صدا استفاده کنید.

This last takeaway is for management, but it affects all of us.

این نکته آخر اغلب برای مدیریت جواب می‌دهد، اما تاثیرش را بر همه می‌گذارد.

Commit to the new culture.

به فرهنگ جدید پایبند بمانید.

Top leaders have to avoid sending mixed messages.

روسای برتر باید از ارسال پیام‌های درهم و برهم اجتناب کنند.

Too many are saying they're all for hybrid

خیلی‌ها می‌گویند برای نیمه‌دورکاری ساخته شده‌اند

while signaling that they prefer everyone to be in the office

گرچه شواهد نشان می‌دهد که ترجیح می‌دهند در محل کار حضور داشته باشند.

or saying, "This conversation is so important,

یا می‌گویند: «این گفت‌وگو بسیار مهم است،

we should have it in person."

و باید حضوری صحبت کنیم.»

Leaders need to make sure that their words, actions and attitudes

روسا باید مطمئن شوند که کلمات، رفتارها و باورهایشان

are aligned with the hybrid arrangements that they've chosen.

با برنامه‌ریزی‌های نیمه‌دورکاری که انتخاب کرده‌اند، منطبق باشد.

Consistency between hybrid policies and attitudes

انسجام در سیاست‌ها و طرز تفکرهای نیمه‌دورکاری

is the only way to build an inclusive hybrid culture for everyone.

تنها راهی‌ست که می‌توان فرهنگ همگانی نیمه‌دروکاری را بنا نهاد.