What's the definition of comedy? Banana. - Addison Anderson

Çeviri: Can Boysan Gözden geçirme: Gözde Alpçetin

What's the definition of comedy?

Komedinin tanımı nedir?

Thinkers and philosophers from Plato and Aristotle

Platon ve Aristoteles’ten Hobbes, Freud ve ötesine,

to Hobbes, Freud, and beyond,

düşünürler ve filozoflar

including anyone misguided enough

ve bir şakayı açıklamaya çalışacak kadar yanlış yönlendirilmiş herkes

to try to explain a joke,

have pondered it,

onun üzerine kafa yordu

and no one has settled it.

ama kimse karara varmadı.

You're lucky you found this video to sort it out.

Bunu çözmek adına, bu videoyu bulduğunuz için şanslısınız.

To define comedy, you should first ask

Komediyi tanımlamak için

why it seems comedy defies definition.

ilk olarak komedi neden tanımlamaya meydan okuyor diye sormalısınız.

The answer's simple.

Cevap basit.

Comedy is the defiance of definition

Komedi tanımlamaya karşı koymaktır

because definitions sometimes need defiance.

çünkü tanımlamalar bazen meydan okumaya ihtiyaç duyar.

Consider definition itself.

Tanımlamanın kendisini ele alalım.

When we define, we use language

Bir şeyi tanımladığımızda,

to set borders around a thing

varoluşun dönen kaosunda algıladığımız bir şeyin etrafına

that we've perceived in the whirling chaos of existence.

sınırlar koymak için dili kullanıyoruz.

We say what the thing means

Bir şeyin ne ifade ettiğini söyleriz

and fit that in a system of meanings.

ve onu bir anlamlar sistemine sığdırırız.

Chaos becomes cosmos.

Kaos kozmosa dönüşür.

The universe is translated

Evren kozmolojik bir bilgi yapısına çevrilir.

into a cosmological construct of knowledge.

And let's be honest,

Dürüst olalım,

we need some logical cosmic order,

mantıklı bir kozmik düzene ihtiyacımız var,

otherwise we'd have pure chaos.

aksi takdirde salt kaosumuz olurdu.

Chaos can be rough,

so we build a thing that we call reality.

Kaos sert olabilir,

bu yüzden gerçeklik dediğimiz bir şey inşa ederiz.

Now think about logic and logos,

Bir sözcüğü ve doğruyu birleştirerek

that tight knot connecting a word and truth.

birbirine sıkı sıkıya bağlı olan mantığı ve logosu düşünün.

And let's jump back to thinking about what's funny,

Neyin komik olduğunu düşünmeye geri dönelim

çünkü bazı insanlar bunun çok basit olduğunu söylerler,

because some people say it's real simple:

truth is funny.

gerçek komiktir.

It's funny because it's true.

Komiktir çünkü doğrudur.

But that's simplistic.

Fakat bu basite indirgenmiştir.

Plenty of lies are funny.

Birçok yalan komiktir.

Comedic fiction can be funny.

Mizahi kurgu komik olabilir.

Made-up nonsense jibberish is frequently hilarious.

Uydurma olan saçmalıklar sıklıkla eğlendiricidir.

For instance, florp --

Örneğin, florp --

hysterical!

And plenty of truths aren't funny.

Çılgınca!

Birçok doğru da komik değildir.

Two plus two truly equals four,

İki artı iki dört eder

but I'm not laughing just because that's the case.

fakat konu bu diye ben buna gülmüyorum.

You can tell a true anecdote,

Gerçek bir kısa hikâye anlatabilirsiniz

but your date may not laugh.

ama sevgiliniz gülmeyebilir.

So, why are some untruths and only some truths funny?

Bu yüzden, neden bazı yalanlar ile çok az sayıdaki gerçekler komiktir?

How do these laughable truths and untruths

Bu gülünç doğrular ve yalanlar

relate to that capital-T Truth,

gerçeklerin ve tanımlamaların kozmolojik bir realitesi olan

the cosmological reality of facts and definitions?

büyük D doğruluğu ile nasıl ilişkili olabilir?

And what makes any of them funny?

Bunların herhangi birini komik yapan şey ne?

There's a Frenchman who can help,

Yardım edebilecek ve komediyi tanımlamayan

another thinker who didn't define comedy

başka bir düşünür olan Fransız bir adam var,

because he expressly didn't want to.

onu tanımlamadı çünkü bunu özellikle istemedi.

Henri Bergson's a French philosopher

Henri Bergson Fransız bir filozof;

who prefaced his essay on laughter

o, kahkaha üzerine yazdığı makalenin ön sözünde "komedi"yi tanımlamayacağını

by saying he wouldn't define "the comic"

çünkü onun yaşayan bir varlık olduğunu söyledi.

because it's a living thing.

He argued laughter has a social function

Kahkahanın, insanların tutum ve davranışlarındaki

to destroy mechanical inelasticity

mekanik esnemezliği yok etmek için

in people's attitudes and behavior.

toplumsal bir işlevi olduğunu iddia etti.

Someone doing the same thing over and over,

Birisi bir şeyi defalarca yapar

or building up a false image of themself and the world,

ya da kendileri ve dünya üzerinde yanlış bir izlenim oluşturur

or not adapting to reality

ya da sadece buz dağının görünen yüzünü fark ederek

by just noticing the banana peel on the ground --

gerçekliğe ayak uydurmaz.

this is automatism,

Bu otomatikliktir.

ignorance of one's own mindless rigidity,

Bir kimsenin kendi anlamsız esnemezliğinin cehaletidir ve tehlikelidir

and it's dangerous

but also laughable

fakat aynı zamanda gülünçtür,

and comic ridicule helps correct it.

durumun komik olan hicvi de bunu doğrulamaya fayda sağlar.

The comic is a kinetic, vital force,

Komedi, devinimsel bir yaşama gücüdür ya da yaşama coşkusudur,

or elan vital,

bu da uyum sağlamamıza yardımcı olur.

that helps us adapt.

Bergson elaborates on this idea

Bergson her türlü şeyde neyin komik olduğuna dair çalışmak için

to study what's funny about all sorts of things.

bu fikri detaylandırıyor.

But let's stay on this.

Fakat buna devam edelim.

At the base of this concept of comedy is contradiction

Komedinin bu kavram tabanı,

between vital, adaptive humanity

yaşamsal, uyarlanabilir insanlık

and dehumanized automatism.

ve insanlıktan çıkmış otomatiklik arasındaki bir çelişki.

A set system that claims to define reality

Realiteyi tanımlama iddiasında olan bir sistem dizisi,

might be one of those dehumanizing forces

komedinin yok etme eğilimindeki

that comedy tends to destroy.

bu makineleşen güçlerden biri olabilir.

Now, let's go back to Aristotle.

Aristoteles'e geri dönelim.

Not Poetics, where he drops a few thoughts on comedy,

Komedi hakkında birkaç düşüncesinin olduğu Poetika eserine değil,

no, Metaphysics,

metafizik üzerine olan çalışmasına;

the fundamental law of non-contradiction,

temel çelişmezlik ilkesi,

the bedrock of logic.

mantığın temel ilkesi.

Contradictory statements are not at the same time true.

Çelişkili ifadeler, aynı zamanda doğru değillerdir.

If A is an axiomatic statement,

Eğer A aksiyomatik bir ifadeyse

it can't be the case

that A and the opposite of A are both true.

hem A'nın hem de A'nın zıddının

doğru olması söz konusu değildir.

Comedy seems to live here,

Komedi, mantıksal çelişki ve onun türevlerinin

to subsist on the illogic

of logical contradiction and its derivatives.

mantıksızlığını idare etmek için

burada yaşıyor gibi görünüyor.

We laugh when the order we project on the world

Dünya hakkında öngördüğümüz düzen altüst olduğunda

ve tersi kanıtlandığında, buna kahkahayla gülüyoruz.

is disrupted and disproven,

like when the way we all act

Tıpkı tüm davranış biçimimiz gerçekle çeliştiğinde

contradicts truths we don't like talking about,

bunun hakkında konuşmak istemediğimiz gibi

or when strange observations we all make

veya özel düşüncelerin sessiz karanlığında yaptığımız bütün tuhaf gözlemler

in the silent darkness of private thought

are dragged into public by a good stand-up,

toplum tarafından iyi bir stand-up gösterisine sürüklendiği gibi.

and when cats play piano,

Kediler de bir şekilde insan oldukları için

because cats that are also somehow humans

onların piyano çalması

disrupt our reality.

realitemizi bozuyor.

So, we don't just laugh at truth,

Yani, sadece gerçeğe gülmüyoruz,

we laugh at the pleasurable, edifying revelation of flaws,

hoşa giden, yüksek duygu hissettiren

incongruities,

ve açığa çıkmış kusurlara, uyuşmazlıklara, örtüşmelere

overlaps,

and outright conflicts

dünyayı ve kendimizi tanımlamak için

in the supposedly ordered system of truths

sözde düzenlenmiş gerçekler sistemindeki

we use to define the world and ourselves.

açık çatışmalara gülüyoruz.

When we think too highly of our thinking,

Düşüncemiz üzerine çok fazla düşündüğümüzde,

when we think things are true

sırf onların logos olduklarını söyleyip uyum sağlamayı bıraktığımızda,

just because we all say they're logos and stop adapting,

durumun doğru olduğunu düşündüğümüzde,

we become the butt of jokes played on us

bu küçük ve kaçık hilekar kaos tarafından

by that wacky little trickster, chaos.

üzerimize oynanan alayların konusu haline geliriz.

Comedy conveys that destructive, instructive playfulness,

Komedi, yıkıcı ve öğretici olan şakacılığı aktarıyor

but has no logical definition

fakat mantıksal bir tanımı yok

because it acts upon our logic

çünkü sonlu sınırlarının dışından

paralogically

mantık ötesi bir şekilde

from outside its finite borders.

mantığımıza göre hareket ediyor.

Far from having a definite definition,

Kesin bir tanımlama olmanın ötesinde,

it has an infinite infinition.

tam olarak tanımlanamaz bir sonsuzluktur.

And the infinition of comedy

Komedinin tanımlanamazlığı,

is that anything can be mined for comedy.

komedinin çıkarılabileceği her şeydir.

Thus, all definitions of reality,

Bu yüzden realitenin tüm tanımlamaları,

especially those that claim to be universal,

özellikle de evrensel olma,

logical,

mantıklı olma,

cosmic,

evrensel olma,

capital-T Truth

büyük D doğruluğuna sahip olma gibi tanımlamaları

become laughable.

gülünç hale gelirler.