Titan of terror: the dark imagination of H.P. Lovecraft - Silvia Moreno-García

Çeviri: Eda Alparslan Gözden geçirme: Berna Partal

Arcane books of forbidden lore,

Yasak ilimlerin esrarlı kitapları,

disturbing secrets in the family bloodline,

aile soyunun huzursuz eden sırları

and terrors so unspeakable the very thought of them might drive you mad.

ve dehşetin, düşüncesinin bile sizi delirtmeye yeteceği tarifsiz hali.

By now, these have become standard elements in many modern horror stories.

Şimdi bunlar birçok modern korku öyküsünün klasik ögeleri haline gelmiş durumdalar.

But they were largely popularized by a single author–

Fakat büyük ölçüde tek bir yazar tarafından meşhur edilmişlerdi-

one whose name has become an adjective

ismi, uyandırdığı özgün korku türü

for the particular type of terror he inspired.

ile sıfatlaşan biri.

Born in Providence, Rhode Island in 1890,

1890'da Rhode Island, Providence'da doğan

Howard Phillips Lovecraft grew up admiring the Gothic horror stories

Howard Phillips Lovecraft, Edgar Allan Poe ve Robert Chambers'ın

written by Edgar Allan Poe and Robert Chambers.

Gotik korku hikayelerine hayran kalarak büyüdü.

But by the time he began writing in 1917,

Fakat 1917'de yazmaya başladığında

World War I had cast a long shadow over the arts.

1. Dünya Savaşı sanatın üzerine büyük bir gölge düşürmüştü.

People had seen real horrors,

İnsanlar gerçek dehşetler görmüş,

and were no longer frightened of fantastical folklore.

fantastik folklordan korkmaz olmuştu.

Lovecraft sought to invent a new kind of terror,

Lovecraft, çağının seri bilimsel gelişimine yanıt veren

one that responded to the rapid scientific progress of his era.

yeni bir tür korku yaratma arayışına girdi.

His stories often used scientific elements to lend eerie plausibility.

Öyküleri, ürpertici bir makullük sunmak için bilimsel öğeleri sıklıkla kullanırdı.

In "The Colour out of Space,"

"The Colour out of Space"te,

a strange meteorite falls near a farmhouse,

tuhaf bir göktaşı bir çiftlik evinin yakınına düşüp

mutating the farm into a nightmarish hellscape.

çiftliği kabustan çıkma bir sahneye dönüştürür.

Others incorporated scientific methodology into their form.

Diğerleri bilimsel metodolojiyi romanlaştırdı.

"At the Mountains of Madness" is written as a report of an Antarctic expedition

"At the Mountains of Madness"ta keşfedilmemesi daha hayırlı olan şeyleri

gün yüzüne çıkaran bir Antarktika seferinin raporu olarak yazılıyor.

that unearths things better left undiscovered.

In others, mathematics themselves become a source of horror,

Diğerlerinde, imkansız geometrik konfigürasyonlar

as impossible geometric configurations

görenlerin zihinlerini tahrip ederken

wreak havoc on the minds of any who behold them.

matematiğin kendisi dehşetin kaynağı haline geliyor.

Like then-recent discoveries of subatomic particles or X-rays,

O zamanın yeni keşifleri, atomaltı parçacıklar ve X-ray ışınlar gibi

the forces in Lovecraft’s fiction were powerful,

Lovecraft'in kurgusundaki güçler de kudretli

yet often invisible and indescribable.

fakat çoğunlukla tarifsiz güçlerdi.

Rather than recognizable monsters, graphic violence, or startling shocks,

Tanınmış canavarlar, grafik şiddet, sarsıcı şoklardan ziyade

the terror of “Lovecraftian” horror lies in what’s not directly portrayed–

"Lovecraftvari" korkunun dehşeti açıkça betimlenmeyende yatar.

but left instead to the dark depths of our imagination.

Hayal gücümüzün karanlık derinlerine bırakılır.

Lovecraft’s dozens of short stories, novellas, and poems

Lovecraft'in düzinelerce kısa öyküsü, kısa romanı ve şiiri

often take place in the same fictional continuity,

çoğunlukla yinelenen karakterler, yerler ve mitolojiyle

with recurring characters, locations, and mythologies.

aynı kurgusal sürecin içinde yer alır.

At first glance,

İlk bakışta

they appear to be set within Lovecraft’s contemporary New England.

Lovecraft'in çağdaş New England'ında geçer gibi görünürler.

But beneath the surface of this seemingly similar reality lie dark masters,

Fakat bu benzer görünüşteki gerçekliğin altında

for whom Earth’s inhabitants are mere playthings.

Dünya sakinlerini kuklaya çevirmiş kara ustalar barınır.

More like primordial forces than mere deities,

Lovecraft'ın saf ilahlardan çok ilkel güçler olan Yüce Eskiler'i

Lovecraft’s Great Old Ones lurk at the corners of our reality.

gerçekliğimizin köşelerinde pusudadır.

Beings such as Yog-Sothoth,

Zaman ve uzayın derinliklerindeki

“who froths as primal slime in nuclear chaos

nükleer kaostan meydana gelen

beyond the nethermost outposts of space and time.”

sümüksü Yog-Sothoth

Or the blind, idiot god Azathoth,

veya yıkıcı içgüdülerini baskılamaya ancak

whose destructive impulses are stalled only by

sıkıcı davulların ve tekdüze sesler veren flütlerin

the “maddening beating of vile drums

gücü yeten kör ve aptal tanrı Azathoth

and the thin monotonous whine of accursed flutes.”

gibi yaratıklar.

These beings exist beyond our conceptions of reality,

Bu varlıklar, gerçeklik algımızın ötesinde var olurlar ve

their true forms as inscrutable as their motives.

asıl formları anlatıldığı kadar esrarengizdir.

Lovecraft’s protagonists–

Lovecraft'ın kahramanları

often researchers, anthropologists, or antiquarians–

genelde bu varlıkların varlığının ipucuna denk gelen araştırmacılar

stumble onto hints of their existence.

antropologlar veya antika meraklılarıdır.

But even these indirect glimpses are enough to drive them insane.

Küçük bir görüntü bile bu insanları meraktan çıldırtmaya yeter.

And if they survive,

Eğer hayatta kalabilirlerse

the reader is left with no feeling of triumph, only cosmic indifference–

okuyucu zafer hissinden çok küçüklüğünü hisseder.

the terrible sense that we are but insignificant specks

Evrende akıl ermez güçlerin merhametine kalmış küçücük

at the mercy of unfathomable forces.

noktalardan biri olduğu hissine kapılır.

But perhaps the greatest power these creatures had

Belki de bu yaratıkların en büyük gücü

was their appeal to Lovecraft’s contemporaries.

Lovecraft'ın modern görüşünün eseri olmalarıdır.

During his lifetime,

Lovecraft, hayatı boyunca

Lovecraft corresponded with other writers,

diğer yazarlarla mektuplaştı

encouraging them to employ elements and characters from his stories in their own.

onları kendi karakterlerini kullanmaya teşvik etti.

References to Lovecraftian gods or arcane tomes

Lovecraftvari tanrılar veya gizemli kitaplarına göndermeler

can be found in many stories by his pen pals,

Robert E. Howard ve Robert Bloch gibi

such as Robert E. Howard and Robert Bloch.

mektup arkadaşlarının hikayelerinde çokça mevcuttur.

Today, this shared universe is called the Cthulhu Mythos,

Bugün, yarattığı kurgusal evren, az bilindik ahtapot ejderha karışımı

named after Lovecraft’s infamous blend of dragon and octopus.

bir yaratığın adıyla anılıyor: Cthulhu Mitoları.

Unfortunately,

Ne yazık ki

Lovecraft’s fear of the unknown found a less savory expression

Lovecraft'ın bilinmeyen korkusu, röportajlarında

in his personal views.

yer bulamadı.

The author held strong racist views,

Yazar, güçlü ırkçı düşüncelere sahipti

and some of his works include crude stereotypes and slurs.

ve bazı çalışmaları kaba inançlar ve hakaret içerir.

But the rich world he created would outlive his personal prejudices.

Ancak yarattığı zengin evren önyargılardan uzak olmalıydı.

And after Lovecraft’s death,

Ölümünden sonra

the Cthulhu Mythos was adopted by a wide variety of authors,

Cthulhu Mitoları, birçok yazar tarafından benimsendi

often reimagining them from diverse perspectives

ve yazarın önyargılarından sıyrılıp

that transcend the author’s prejudices.

başkalarınca değinildi.

Despite his literary legacy,

Edebi mirasına rağmen Lovecraft

Lovecraft was never able to find financial success.

ekonomik başarı konusunda sınıfta kaldı.

He died unknown and penniless at the age of 46–

46 yaşında tanınmadan ve meteliksiz öldü.

a victim of the universe’s cosmic indifference.

Evrenin umarsızlığının bir kurbanı.

But his work has inspired numerous short stories, novels,

Çalışmaları sayısız kısa öykü,roman, masaüstü oyunları

tabletop games, and cultural icons.

ve kültürel simgeye ilham verdi.

And as long as humans feel a sense of dread about our unknown future,

İnsanlar bilinmez gelecekle ilgili kaygılanmayı sürdürdükçe

Lovecraftian horror will have a place in the darkest corners of our imagination.

Lovecraftvari korku zihnimizin en karanlık köşelerinde yer edinmeye devam edecek.