Why do you want to squeeze cute things? - Joshua Paul Dale

Translator: Pawanrat Chotpatumwan Reviewer: Sakunphat Jirawuthitanant

Watching a kitten fumbling around,

ดูเจ้าลูกแมวทำตัวเงอะงะ

it might feel as if you’ve never encountered anything

อาจทำให้รู้สึกว่าตัวคุณนั้นไม่เคยเจออะไร

so devastatingly adorable in your mortal life.

ที่น่ารักจนใจเจ็บขนาดนี้มาก่อนในชีวิต

You may want to pet its soft fur and kiss its tiny head.

คุณอาจอยากลูบขนนุ่มนิ่ม และจุ๊บหัวเล็ก ๆ นั่น

But you may also feel the conflicting urge to squeeze

แต่อาจรู้สึกถึงแรงกระตุ้นแสนย้อนแย้ง อย่างความรู้สึกอยากบีบ

or smush the kitten,

ไม่ก็ขยำเจ้าลูกแมว

maybe even stuff it in your mouth.

หรือถึงขั้นอยากหยิบใส่ปากด้วยซ้ำ

However, you don’t.

แต่ คุณก็ไม่ได้ทำ

And you might be appalled by yourself.

แถมยังอาจจะรู้สึกกลัวตัวเองขึ้นมาด้วย

But this urge, which psychologists call “cute aggression,”

แต่แรงกระตุ้นนี้ นักจิตวิทยาเรียกมันว่า “ความรุนแรงต่อความน่ารัก”

is a surprisingly common one estimated to affect about half of all adults.

เป็นอาการที่พบได้ทั่วไปจนน่าตกใจ ประมาณครึ่งหนึ่งของผู้ใหญ่ต่างก็มีอาการนี้

To better understand this peculiar phenomenon,

เพื่อเข้าใจปรากฏการณ์ประหลาดนี้ให้มากขึ้น

let's start with what cuteness is.

มาเริ่มกันที่ ความน่ารักคืออะไร

In 1943, one scientist created a baby schema

ในปี 1943 นักวิทยาศาสตร์ท่านหนึ่ง ได้คิดค้นรูปแบบของทารก

that identified key features associated with cuteness,

ซึ่งบ่งชี้ปัจจัยสำคัญ ที่สัมพันธ์กับความน่ารัก

like plump cheeks, large eyes, and short limbs.

เช่น แก้มยุ้ย ตาโต และแขนขาสั้นป้อม

These characteristics, associated with many young animals,

ลักษณะเหล่านี้นั้นมีความเกี่ยวข้อง กับลูกสัตว์หลายชนิด

were placed in opposition with those perceived as less cute.

หากมีลักษณะตรงข้ามจากที่ว่ามา จะถูกมองว่าน่ารักน้อยลง

Decades of study have since indicated that this baby schema reliably tracks

กว่าหลายทศวรรษของการวิจัย ภายหลังชี้ได้ว่ารูปแบบของทารกนั้นระบุถึง

with how people perceive cuteness.

วิธีที่คนรับรู้ถึงความน่ารัก ได้อย่างน่าเชื่อถือ

When study participants see images containing more features

เมื่ออาสาสมัครวิจัยยิ่งเห็นภาพที่มีปัจจัย

that the baby schema pinpoints as cute,

ตรงตามที่รูปแบบของทารกระบุว่า น่ารักมากเท่าไหร่

they tend to look at them longer and more often.

ผู้เข้าร่วมก็มีแนวโน้มที่จะดูรูปดังกล่าว นานขึ้นและบ่อยขึ้นมากเท่านั้น

And the photos appear to stimulate brain regions

แถมดูเหมือนว่า รูปภาพพวกนี้ จะไปกระตุ้นส่วนของสมอง

associated with emotion and reward.

ที่เกี่ยวกับด้านอารมณ์และรางวัล

Cuteness is also thought to influence behavior.

อีกทั้งความน่ารักยังถูกคิดว่าเป็น สิ่งที่ส่งผลต่อพฤติกรรม

In a 2009 study, participants performed better at the game Operation—

ในการวิจัยปี 2009 อาสาสมัครวิจัยเล่นเกมได้ดีขึ้นในเกมที่

which demands precise, careful movements— when shown cute images beforehand.

ต้องใช้ความแม่นยำ และต้องขยับอย่างรอบคอบ เมื่อโชว์ภาพน่ารักให้ดูก่อนที่จะลงมือเล่น

The results of another study indicated that people use recycling bins more

ผลลัพธ์จากวิจัยอื่นชี้ว่า คนหันมาใช้ถังขยะรีไซเคิลมากขึ้น

when they have cute images on them.

เมื่อที่ถังมีรูปน่ารักอยู่บนนั้น

And the fact that cuteness hijacks our emotions

และความจริงที่ว่าความน่ารักควบคุม อารมณ์ของเรา

is certainly not lost on authorities and advertisers.

ได้ไม่แพ้เหล่าผู้มีอำนาจ และโฆษณาทั้งหลายเลย

But why does cuteness have this hold on us?

แล้วทำไมความน่ารักถึงมีอำนาจกับเราขนาดนี้

It's nearly impossible to know for sure,

แทบเป็นไปไม่ได้เลยที่จะรู้คำตอบแน่ชัด

but one theory is that cute things simply make us want to nurture them.

แต่มีทฤษฎีหนึ่งบอกว่าของน่ารัก ๆ มักทำให้เรารู้สึกอยากทะนุถนอม

Because human babies are relatively helpless on their own,

เพราะเด็กทารกนั้นไม่สามารถ ช่วยเหลือตัวเองได้

it’s hypothesized that evolution favored infants who were perceived as cute

มีสมมติฐานที่กล่าวว่าการวิวัฒนาการนั้น โปรดปรานทารกที่มองแล้วน่ารัก

and inspired more care and interaction.

อีกทั้งยังกระตุ้นให้เอาใจใส่ และมีปฏิสัมพันธ์ร่วมมากกว่า

And, being acutely sensitive to cuteness,

และการเป็นคนอ่อนไหวต่อ ความน่ารักรุนแรง

we're tuned into similar features in other species.

ทำให้เราถูกจูนเข้าหาลักษณะคล้าย ๆ กัน ในสัตว์สปีชีส์อื่นด้วย

In fact, as we domesticated animals, their appearances tended to change too.

ที่จริงแล้ว ตอนเราฝึกสัตว์ให้เชื่อง รูปลักษณ์ก็มีแนวโน้มที่จะเปลี่ยนไปเช่นกัน

Some scientists have noted a phenomenon called “domestication syndrome,”

นักวิทยาศาสตร์บางท่านบันทึกปรากฏการณ์นี้ ไว้ว่าเป็น “กลุ่มอาการเชื่อง”

where certain animals appear to have gradually adopted more juvenile features

คือการที่สัตว์บางตัวค่อย ๆ รับเอา ลักษณะแบบเด็ก ๆ เข้าไป

as they became more docile.

เนื่องจากพวกมันว่านอนสอนง่ายขึ้น

One theory is that these physical changes are regulated

มีทฤษฎีหนึ่งกล่าวว่า การเปลี่ยนแปลงทางกายภาพเหล่านี้ถูกกำหนด

by an embryonic structure called the neural crest.

โดยโครงสร้างของตัวอ่อนที่เรียกว่า นิวรัลเครสต์

It helps determine how some of a developing embryo’s cells

นิวรัลเครสต์ช่วยกำหนดว่าเซลล์ของตัวอ่อน แปรสภาพไปเป็นเซลล์อะไร

differentiate and where they go.

และไปอยู่ที่ใด

Delaying or inhibiting the arrival of these cells in certain areas of the body

การยืดเวลา หรือยับยั้งเซลล์เหล่านี้ ไม่ให้ไปถึงพื้นที่บางพื้นที่ในร่างกาย

can result in an underdevelopment of the pituitary and adrenal glands,

สามารถส่งผลให้ต่อมใต้สมองและต่อมหมวกไต ไม่พัฒนาเท่าที่ควร

which govern fear and aggression.

ซึ่งมันเป็นต่อมที่ควบคุมความกลัว และความก้าวร้าว

It can also lead to physical characteristics

อีกทั้งยังสามารถส่งผลถึงลักษณะทางกายภาพ

like floppier ears, shorter snouts, and smaller jaws.

เช่น หูยาน จมูกสั้น และขากรรไกรเล็กลง

This is one idea of how selecting for behavioral characteristics

นี่คือหนึ่งในแนวคิดวิธีการเลือก ลักษณะทางพฤติกรรม

like friendliness, may also select for more juvenile, cuter physical traits.

เช่นความเป็นมิตร อาจเลือกลักษณะทางกายภาพ ที่เด็กกว่า และน่ารักกว่าด้วย

Basically, as humans bred and domesticated docile dogs,

โดยพื้นฐานแล้ว ตอนที่มนุษย์เราผสมพันธุ์ และฝึกสุนัขเลี้ยงทั้งหลาย

we seem to have made some breeds look more like babies.

ดูเหมือนเราจะทำให้สุนัขบางสายพันธุ์ มีลักษณะเหมือนเด็กเล็กด้วย

Some scientists theorize that we may have even domesticated ourselves.

นักวิทยาศาสตร์บางท่านตั้งทฤษฎีว่าเราอาจจะ ฝึกมนุษย์กันเองอยู่ด้วยซ้ำ

The thinking here is that as ancient humans

แนวคิดนี้มาจากตอนที่มนุษย์ในสมัยโบราณ

formed larger, more cooperative groups,

ที่ยิ่งก่อตั้งกลุ่มขนาดใหญ่ และร่วมมือ กันมากเท่าไร

they selected for friendlier individuals.

เขาจะเลือกคนที่เป็นมิตรกว่า

This may have then led to some of the physical characteristics

สิ่งเหล่านี้อาจนำไปสู่ลักษณะ ทางกายภาพบางอย่าง

that distinguish us from our closest evolutionary cousins,

ที่แยกเราออกจากลูกพี่ลูกน้องที่ใกล้ชิดกัน ทางวิวัฒนาการที่สุด

like smaller, rounder skulls and subtler brow ridges.

อย่างเช่น กระโหลกที่เล็กและกลมกว่า สันคิ้วที่บอบบางกว่า

But if cuteness is related to nurturing and decreased aggression,

แต่ถ้าความน่ารักเกี่ยวข้องกับการทะนุถนอม และลดความก้าวร้าวลง

why would anyone ever want to squeeze or bite cute things?

แล้วทำไมคนถึงอยากบีบหรืองับของน่ารัก ๆ ล่ะ

Well, cute aggression is importantly not linked

จุดสำคัญของ cute aggression คือ การที่มันไม่ได้เกี่ยวข้อง

to the actual intention to do harm.

กับความตั้งใจที่จะทำร้ายใครจริง ๆ

Instead, it seems to result from emotional overload.

แต่เป็นผลมาจากอารมณ์ที่ล้นออกมา

Some scientists think that cute things elicit such positive emotions

นักวิทยาศาสตร์บางท่านกล่าวว่าสิ่งน่ารัก ทั้งหลายดึงอารมณ์ทางบวกออกมาได้มาก

from certain people that the experience becomes overwhelming.

จากคนบางจำพวก จนกลายเป็นว่ามันล้นออกมา

They hypothesize that slightly aggressive, discordant thoughts

พวกเขาตั้งสมมติฐานว่าอาการก้าวร้าวเล็ก ๆ หรือความคิดย้อนแย้งนี้

are the brain’s way of putting the brakes on and regulating those intense feelings—

เป็นวิธีการของสมองในการใส่เบรก และยับยั้งความรู้สึกอันแรงกล้าไว้

not getting you to actually eat a kitten.

ไม่ได้จะทำให้คุณกินลูกแมวเข้าไปจริง ๆ

Cuteness can come off as a frivolous, innocent quality,

ความน่ารักดูจะเป็นคุณลักษณะที่บริสุทธิ์ และไม่ได้สลักสำคัญอะไร

but it wields immense, consequential power.

แต่มันกลับถือครองพลังที่ยิ่งใหญ่ และสำคัญมากเอาไว้

Not to be aggressive, but cuteness kind of runs the world.

ไม่ได้จะก้าวร้าวอะไรนะ แต่ความน่ารักนี่ ขับเคลื่อนโลกได้เลยล่ะ