Why wasn’t the Bill of Rights originally in the US Constitution? - James Coll

Translator: Rawee Ma Reviewer: Napakcha P.

Take a moment to think about the US Constitution.

ลองหยุดคิดสักนิด เกี่ยวกับรัฐธรรมนูญของสหรัฐอเมริกา

What's the first thing that comes to mind?

สิ่งแรกที่คุณนึกถึงคืออะไร

Freedom of speech?

เสรีภาพในการพูด

Protection from illegal searches?

การป้องกันตรวจค้นที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย

The right to keep and bear arms?

หรือสิทธิในการครอบครองอาวุธโดยชอบธรรม

These passages are cited so often

เรื่องเหล่านี้ถูกยกเป็นข้ออ้างบ่อยครั้ง

that we can hardly imagine the document without them,

จึงยากจะนึกภาพเอกสารนั้นออก หากปราศจากสิทธิเหล่านี้

but that's exactly what the writers of the Constitution did.

แต่ใช่แล้วมีการเขียนไว้ในรัฐธรรมนูญจริง ๆ

The list of individual freedoms known as the Bill of Rights

เรื่องเสรีภาพส่วนบุคคลที่รู้จักกันดีว่า เป็นสิทธิพื้นฐานพลเมืองนั้น

was not in the original text

ไม่มีระบุไว้ในรัฐธรรมนูญฉบับแรก

and wasn't added for another three years.

และไม่มีการระบุไว้ในอีกสามปีต่อมา

So does this mean the founders didn't consider them?

แล้วผู้ก่อตั้งประเทศไม่ได้คิดเกี่ยวกับ เรื่องนี้หรือ

The answer goes back to the very origins of the Constitution itself.

คำตอบเรื่องนี้ต้องย้อนกลับไปยัง จุดเริ่มต้นของรัฐธรรมนูญฉบับนี้

Even prior to the first shots of the American Revolution,

ก่อนการปฏิวัติอเมริกาจะเริ่มต้นเสียอีก

the Thirteen Colonies worked together through a provisional government

มลรัฐสิบสามแห่งร่วมกันตั้งรัฐบาลเฉพาะกาล

called the Continental Congress.

และเรียกว่าสภาทวีป

During the war in 1781,

ระหว่างสงครามในปี ค.ศ.1781

the Articles of Confederation were ratified

กฎบัตรสมาพันธรัฐได้รับการสัตยาบัน

as the first truly national government.

ซึ่งกลายเป็นรัฐบาลแห่งชาติในครั้งแรก

But establishing a new nation would prove easier than running it.

แต่การก่อตั้งชาติใหม่ต้องใช้เวลาพิสูจน์ นานกว่าจะเริ่มได้จริง

Congress had no power to make the states comply with their laws.

รัฐสภาไม่มีอำนาจบังคับรัฐต่าง ๆ ให้ปฏิบัติตามกฎหมายได้

When the national government proved unable to raise funds,

เพราะรัฐบาลแห่งชาติไม่สามารถหาเงินทุน

enforce foreign treaties,

บังคับใช้สนธิสัญญากับต่างชาติ

or suppress rebellions,

หรือสนับสนุนการก่อการกบฎได้

it was clear reform was needed.

ดังนั้นจึงต้องมีการปฏิรูป

So in May 1787, all the states but Rhode Island

ในเดือนพฤษภาคม ปี ค.ศ.1787 ทุกรัฐ ยกเว้นโรดไอแลนด์

sent delegates to Philidelphia for a constitutional convention.

ส่งผู้แทนไปรัฐพิลาเดลเฟียเพื่อประชุมกัน ในเรื่องรัฐธรรมนูญ

A majority of these delegates favored introducing a new national constitution

เสียงส่วนใหญ่เห็นชอบกับการมีรัฐธรรมนูญ ประจำชาติฉบับใหม่

to create a stronger federal government.

และสร้างรัฐบาที่แข็งแกร่งขึ้น

Thanks to compromises on issues like state representation,

ต้องขอบคุณสำหรับประเด็นการพิจารณา ของพวกผู้แทนเหล่านี้

taxation power,

อำนาจจัดเก็บภาษี

and how to elect the president,

และวิธีการเลือกประธานาธิบดี

their proposal gradually gained support.

ข้อเสนอเกี่ยวกับสิทธิประโยชน์ต่าง ๆ

But the final text drafted in September

แต่ร่างครั้งสุดท้ายในเดือนสิงหาคม

still had to be approved by conventions held in the states.

ยังต้องได้รับการอนุมัติจากรัฐสภาแต่ละรัฐ

So over the next few months,

ดังนั้น ในเวลาอีกหลายเดือนต่อมา

ratification would be debated across the young nation.

การให้สัตยาบันยังต้องมีการอภิปรายกัน ภายในชาติเกิดใหม่นี้

Among those who championed the new document

ในระหว่างผู้นำในร่างฉบับใหม่นี้

were leading statesmen Alexander Hamilton,

นำโดยรัฐบุรุษ อเล็กซานเดอร์ แฮมมิลตัน

James Madison,

เจมส์ เมดิสัน

and John Jay.

และ จอห์น เจย์

Together, they laid out eloquent philosophical arguments

พวกเขาร่วมกันร่างวาทศิลป์ ข้อโต้แย้งทางปรัชญา

for their positions in a series of 85 essays

ออกมาเป็นบทความถึง 85 ประเด็น

now known as the Federalist Papers.

ที่ตอนนี้รับรู้ว่าเป็นเอกสารของสมาพันธรัฐ

But others felt the Constitution was overreaching

แต่บางคนรู้สึกว่ารัฐธรรมนูญล้มเหลว

and that more centralized authority

และรวบอำนาจส่วนกลางมากเกินไป

would return the states to the sort of tyranny they had just escaped.

ทำให้ย้อนกลับไปเป็นรัฐทรราชที่เพิ่งหนีมา

These Anti-Federalists were especially worried

พวกต่อต้านสมาพันธรัฐต่างกังวลอย่างมาก

by the text's apparent lack of protections for individual liberties.

เพราะรัฐธรรมนูญไม่ได้ระบุ การปกป้องเสรีภาพส่วนบุคคล

As the conventions proceeded,

ขณะที่ยังมีการประชุมพิจารณา

many of these critics shifted from opposing the Constitution entirely

หลาย ๆ รัฐต่างต่อต้าน การร่างรัฐธรรมนูญฉบับนี้อย่างสิ้นเชิง

to insisting on adding an explicit declaration of rights.

ด้วยการยืนยันให้เพิ่มเติมเรื่องสิทธิต่าง ๆ

So what was the Federalists problem with this idea?

แล้วปัญหาของพวกนิยมสมาพันธรัฐในแนวคิดนี้ จะเป็นเช่นใด

While their opponents accused them of despotism,

ขณะที่ฝ่ายตรงข้ามปรักปรำเรื่องอำนาจเด็ดขาด

wanting to maintain absolute power in the central government,

ที่จะให้คงไว้ซึ่งอำนาจเด็ดขาดของรัฐบาลกลาง

their real motives were mostly practical.

เจตนารมย์ของพวกเขาเน้นเรื่องการบริหารจริง

Changing the constitution when it had already been ratified by some states

การเปลี่ยนแปลงรัฐธรรมนูญที่ได้รับสัตยาบัน จากบางรัฐไปแล้ว

could complicate the entire process.

อาจทำให้การร่างรัฐธรรมนูญยุ่งยากขึ้นไปอีก

More importantly, Madison felt that people's rights were already guaranteed

ที่สำคัญไปกว่านั้น เมดิสันรู้สึกว่า สิทธิต่าง ๆ ของพลเมืองได้มีการรับรองแล้ว

through the democratic process,

ผ่านกระบวนการประชาธิปไตย

while adding extra provisions risked misinterpretation.

ขณะที่บทบัญญัติพิเศษมีความเสี่ยงต่อ การชี้นำที่ผิดพลาด

And some feared that creating an explicit list of things the government can't do

และบางรัฐเกรงว่าการระบุอย่างชัดเจน ในเรื่องที่รัฐบาลทำไม่ได้

would imply that it can do everything else.

ส่อเป็นนัยว่ารัฐบาลทำได้ทุกเรื่อง ที่ไม่ได้ระบุไว้

After the first five states ratified the Constitution quickly,

หลังจากห้ารัฐแรก ให้สัตยาบันรัฐธรรมนูญก่อนอย่างรวดเร็ว

the debate grew more intense.

การอภิปรายยิ่งรุนแรงเข้มข้นขึ้น

Massachusetts and several other states

รัฐแมสซาชูเชสและอีกหลายรัฐ

would only ratify if they could propose their own amendments for consideration.

จะให้สัตยาบันถ้าเพียงพวกเขาสามารถเสนอ การแปรบัญญัติของพวกเขาเพื่อการพิจารณาได้

Leading Federalists recognized the need to compromise

ผู้นำสมาพันธรัฐตระหนักว่าข้อตกลงนี้ จำเป็นต้องมีการเจรจา

and promised to give them due regard.

และสัญญาว่าจะพิจารณาในเวลาที่เหมาะสม

Once ratification by nine states finally brought the Constitution into legal force,

ครั้นเมื่อเก้ารัฐให้สัตยาบัน จึงทำให้รัฐธรรมนูญมีผลบังคับใช้ในที่สุด

they made good on their promise.

และพวกเขาก็ทำตามสัญญานั้นได้ดี

During a meeting of the first United States Congress,

ระหว่างการประชุม รัฐสภาคองเกรสแห่งสหรัฐอเมริกาครั้งแรก

representative James Madison

ผู้แทนรัฐสภา เจมส์ เมดิสัน

stood on the House floor to propose the very amendments

ได้ยืนขึ้นเพื่อเสนอ การแก้ไขเพิ่มเติมต่าง ๆ หลายเรื่อง

he had previously believed to be unnecessary.

ที่ก่อนหน้านี้ เขาคิดว่า ไม่จำเป็นต้องมีการแก้ไข

After much debate and revision,

หลังการอภิปรายและโต้แย้งกันอย่างหนัก

first in the Congress,

เป็นครั้งแรกในรัฐสภา

and then in the states,

และในทุกรัฐ

ten amendments were ratified on December 15, 1791,

มีการแปรญัตติสิบเรื่องได้รับอนุมัติแก้ไข เมื่อวันที่ 15 ธันวาคม ปี ค.ศ.1791

over three years after the US Constitution had become law.

หลังจากนั้นสามปีต่อมา รัฐธรรมนูญสหรัฐ จึงเปลี่ยนเป็นกฎหมาย

Today, every sentence, word, and punctuation mark in the Bill of RIghts

วันนี้ ทุกประโยค ทุกถ้อยคำ และทุกหมายเหตุ ในเรื่องสิทธิพื้นฐานพลเมือง

is still considered fundamental to the freedoms Americans enjoy,

ยังเป็นหลักประกันเรื่องเสรีภาพคนอเมริกัน ที่ใช้สิทธิ์ได้อย่างเต็มที่

even though the original framers left them out.

แม้ว่าร่างครั้งแรกจะไม่ได้ระบุไว้ก็ตาม