Meet the bluefin tuna, the toughest fish in the sea - Grantly Galland and Raiana McKinney

Translator: Kaew Sritana Reviewer: Jimmy Tangjaitrong

What’s as big as a polar bear, swallows its prey whole,

สัตว์ชนิดใดที่ใหญ่พอ ๆ กับหมีขั้วโลก กลืนกินเหยื่อได้ทั้งตัว

and swims at 40 miles an hour?

และว่ายน้ำได้เร็วกว่า 40 ไมล์ต่อชั่วโมง

It’s not a shark or a killer whale.

มันไม่ใช่ฉลามหรือวาฬเพชรฆาต

It’s the Atlantic bluefin tuna.

แต่เป็นปลาทูน่าครีบน้ำเงินแอตแลนติก

The largest and longest-lived of the 15 tuna species,

ปลาที่ใหญ่ที่สุดและอายุยืนที่สุด จากสายพันธุ์ปลาทูน่าทั้งหมด 15 สายพันธุ์

the Atlantic bluefin has a unique set of adaptations

ปลาทูน่าครีบน้ำเงินแอตแลนติกนั้น มีการปรับตัวที่เป็นเอกลักษณ์

that make it one of the most dominant predators in the ocean.

มันจึงเป็นนักล่าที่โดดเด่นที่สุดในมหาสมุทร

It starts as a tiny hatchling in the Gulf of Mexico or the Mediterranean Sea,

มันเริ่มชีวิตด้วยการเป็นลูกปลาตัวจิ๋ว ในอ่าวเม็กซิโกหรือทะเลเมดิเตอร์เรเนียน

no bigger than a human eyelash.

ด้วยขนาดพอ ๆ กับขนตาของมนุษย์

Within its first year of life,

ในขวบปีแรก

It develops something known as regional endothermy—

พวกมันจะพัฒนากลไกการรักษาอุณหภูมิในร่างกาย

the ability to regulate its body temperature.

เพื่อที่จะสามารถจัดการความร้อนในร่างกายได้

An Atlantic bluefin gets oxygen from cold ocean water using its gills.

ปลาทูน่าครีบน้ำเงินแอตแลนติกได้รับ ออกซิเจนจากน้ำเย็นในมหาสมุทรผ่านเหงือก

This process cools its blood.

กระบวนการนี้จะทำให้เลือดของพวกมันเย็นลง

Then, heat the tuna generates swimming and hunting warms the blood.

ในขณะที่ความร้อนจากการว่ายน้ำหรือล่าเหยื่อ จะทำให้เลือดของพวกมันอุ่นขึ้น

In most fishes, this heat would be lost back out into the ocean through the gills.

ในปลาส่วนใหญ่ความร้อนที่เกิดขึ้น จะถูกถ่ายเทกลับสู่มหาสมุทรทางเหงือก

But in the Atlantic bluefin,

แต่ในกรณีของปลาทูน่าครีบน้ำเงินแอตแลนติก

a mechanism called countercurrent exchange traps the heat.

กลไกที่เรียกว่าการแลกเปลี่ยนกลับ จะกักเก็บความร้อนที่เกิดขึ้นเอาไว้

Cold blood on its way to the large swimming muscles

เลือดอุณหภูมิต่ำที่ไหลเวียนไปยัง กล้ามเนื้อที่ใช้ว่ายน้ำ

passes close to warm blood leaving those muscles

จะไหลผ่านใกล้ชิดกับเลือดอุณหภูมิสูง จากกล้ามเนื้อเหล่านั้น

in a specialized network of blood vessels known as a rete mirabile.

ในโครงข่ายหลอดเลือดพิเศษ หรือ “เรเต้ มิราบิเล่”

Here the heat “jumps” to the cold blood and stays in the body.

ที่ความร้อนจะถ่ายเทไปสู่เลือดอุณหภูมิต่ำ และคงอยู่ภายในร่างกาย

This makes bluefin one of the few warm-blooded fishes,

ทำให้ปลาทูน่าครีบน้ำเงิน เป็นปลาเพียงไม่กี่ชนิดที่มีเลือดอุ่น

a huge advantage in the marine environment.

ซึ่งทำให้พวกมันได้เปรียบอย่างมาก ในสภาพแวดล้อมทางทะเล

Cold-blooded animals whose body temperature

สัตว์เลือดเย็นที่อุณหภูมิของร่างกาย

depends entirely on the environment become sluggish in colder waters.

ขึ้นอยู่กับสภาพแวดล้อมทั้งหมดนั้น จะเฉื่อยและช้าในน้ำเย็น

But a bluefin’s ability to keep warm means it has sharper vision,

แต่ปลาทูน่าครีบน้ำเงินที่สามารถ รักษาความร้อนได้จะมีการมองเห็นที่ชัดกว่า

can better process information, and can swim faster than its prey.

ประมวลข้อมูลได้ดีกว่า และว่ายน้ำได้เร็วกว่าเหยื่อของพวกมัน

It thrives in cold, deep, subarctic water.

มันเติบโตในน้ำเขตซับอาร์กติกที่เย็นและลึก

Thanks to their warm bloodedness, their powerful muscles,

ต้องยกความดีให้กับเลือดที่อุ่น กล้ามเนื้ออันทรงพลัง

and their streamlined torpedo shape

และรูปร่างตอร์ปิโดที่คล่องตัว

with fins that fold into grooves to reduce drag,

ซึ่งสามารถพับครีบแนบกับลำตัว เพื่อลดแรงเสียดทาน

bluefin tuna can reach speeds few other animals can match.

ปลาทูน่าครีบน้ำเงินจึงสามารถทำความเร็วได้ ในระดับที่สัตว์น้อยชนิดจะทำได้

Their maximum speed of 40 miles per hour

ด้วยความเร็วสูงสุดกว่า 40 ไมล์ต่อชั่วโมง

is faster than that of a great white shark or orca whale,

ซึ่งเร็วกว่าฉลามขาวยักษ์และวาฬเพชรฆาต

and even at their comfortable cruising speed,

และแม้กระทั่งว่ายแบบสบาย ๆ

they can cross the Atlantic in a couple months.

พวกมันก็ยังสามารถข้ามมหาสมุทรแอตแลนติกได้ ในเวลาไม่กี่เดือน

All this swimming requires a great deal of oxygen,

การว่ายน้ำของปลาทูน่านั้น ต้องใช้ออกซิเจนปริมาณมหาศาล

but the bluefin is adapted for this as well.

ซึ่งพวกมันก็ปรับตัวในเรื่องนั้นเช่นกัน

The faster it swims, the more water passes over its gills,

เมื่อพวกมันว่ายเร็วขึ้น น้ำทะเลก็จะผ่านเหงือกของพวกมันมากขึ้น

and the more oxygen it can absorb from that water.

ส่งผลให้พวกมันดูดซับออกซิเจนได้มากขึ้น จากน้ำทะเลนั้น

This need for a constant flow of water

ปลาทูน่าจึงต้องการให้น้ำไหลผ่านเหงือกเสมอ

means the tuna must always remain on the move.

ทำให้พวกมันต้องว่ายน้ำอยู่ตลอดเวลา

It also means bluefin cannot suck prey into their mouths

พวกมันจึงไม่สามารถกินเหยื่อ ด้วยวิธีธรรมดา

the way most other fishes do.

เหมือปลาชนิดอื่น ๆ

Instead, they must chase down their prey with their mouths open.

พวกมันจะต้องอ้าปากไว้ตลอดเวลา ขณะที่ไล่ล่าเหยื่อ

They eat smaller prey than most predators their size,

พวกมันกินเหยื่อขนาดเล็กกว่า นักล่าชนิดอื่นที่มีขนาดพอ ๆ กับพวกมัน

including squid, crustaceans, and smaller fish species like mackerel.

เช่น ปลาหมึก สัตว์มีเปลือก ปลาตัวเล็ก ๆ เช่น ปลาแมกเคอเรล

The bluefin’s temperature-regulating ability

ความสามารถในการจัดการความร้อน ของปลาทูน่าครีบน้ำเงิน

doesn’t just make it a superior hunter— it gives it nearly unlimited range.

ไม่เพียงทำให้พวกมันเป็นนักล่าชั้นยอด แต่ยังทำให้พวกมันแทบจะอยู่ได้ทุกที่ด้วย

As soon as they’re strong enough to swim against the current,

ทันทีที่พวกมันแข็งแรงพอจะว่ายฝ่ากระแสน้ำ

Atlantic bluefin leave the warm waters of their spawning grounds

ปลาทูน่าครีบน้ำเงินก็จะออกจากเขตน้ำอุ่น ในพื้นที่วางไข่

and spend their lives hunting all over the Atlantic Ocean.

และใช้ชีวิตโดยการออกล่าเหยื่อ ไปทั่วมหาสมุทรแอตแลนติก

Tunas from both the Gulf of Mexico and the Mediterranean Sea

ทั้งปลาทูน่าจากอ่าวเม็กซิโก และทะเลเมดิเตอร์เรเนียน

frequent the same feeding grounds

มักใช้พื้นที่ล่าเหยื่อร่วมกัน

and range from Brazil and Texas to Iceland and Senegal and beyond.

และท่องจากบราซิลและเท็กซัส ไปยังไอซ์แลนด์และเซเนกัลหรือไกลกว่านั้น

But when the time comes to reproduce around age 10,

แต่เมื่อถึงช่วงผสมพันธุ์เมื่ออายุราว 10 ปี

they always return to their sea of origin.

พวกมันจะกลับไปที่ทะเลบ้านเกิดเสมอ

Here, groups of males and females release millions of eggs and sperm

ซึ่งฝูงปลาทั้งตัวผู้และตัวเมีย จะปล่อยไข่และเสปิร์มนับล้าน

into the water.

ออกสู่น้ำทะเล

They’ll migrate back and forth between feeding and spawning grounds

พวกมันจะอพยพไปมาระหว่าง พื้นที่ล่าเหยื่อและพื้นที่วางไข่

annually for the rest of their lives.

ทุก ๆ ปี ตลอดทั้งชีวิต

Atlantic bluefin can live for over 40 years, growing all the while.

ปลาทูน่าครีบน้ำเงินแอตแลนติก มีอายุยืนกว่า 40 ปี และเติบโตอยู่ตลอดเวลา

The largest specimens are tens of millions of times heavier than when they hatched.

ปลาที่ใหญ่ที่สุดมีน้ำหนัก หลายสิบล้านเท่าจากตอนที่ฟักจากไข่

The same huge size that makes bluefin tuna indomitable in the ocean

ขนาดที่ใหญ่โตซึ่งทำให้ปลาทูน่าครีบน้ำเงิน ไร้ผู้ต่อกรในมหาสมุทร

has made them vulnerable to one predator in particular: us.

ทำให้พวกมันสุ่มเสี่ยง ต่อนักล่าชนิดหนึ่งโดยเฉพาะ: พวกเรา

Humans have a long history of fishing Atlantic bluefin—

มนุษย์จับปลาทูน่าครีบน้ำเงินแอตแลนติก มาอย่างยาวนาน

it’s even stamped on ancient Greek coins.

จนถึงกับมีตราประทับบนเหรียญโบราณของกรีก

But in recent decades, demand has skyrocketed

แต่ในทศวรรษที่ผ่านมา ความต้องการปลาก็พุ่งพรวด

as bluefin are hunted for sashimi, sushi, and tuna steaks.

ปลาทูน่าครีบน้ำเงินจึงโดนจับไปทำซาชิมิ ซูชิ และสเต๊กทูน่า

An individual fish can sell for $10,000 or more,

ปลาตัวหนึ่งสามารถขายได้ 10,000 ดอลลาร์ หรือมากกว่า

promoting overfishing and illegal fishing.

ส่งผลให้เกิดการประมงเกินขนาด และการประมงผิดกฎหมาย

But if recent conservation efforts are redoubled and quotas are better enforced,

แต่ถ้าเราทุ่มเทให้การอนุรักษ์มากยิ่งขึ้น และจำกัดการจับปลาอย่างจริงจังกว่าเดิม

bluefin populations can begin to recover.

ประชากรปลาทูน่าครีบน้ำเงิน ก็จะสามารถฟื้นตัวได้