How inventions change history (for better and for worse) - Kenneth C. Davis

สิ่งประดิษฐ์เปลี่ยนประวัติศาสตร์ (ให้ดีขึ้นหรือแย่ลง) อย่างไร? - เคนเนธ ซี เดวิส

Transcriber: tom carter Reviewer: Bedirhan Cinar

Translator: siriporn chatratana Reviewer: Rawee Ma

This is the story of an invention that changed the world.

นี่เป็นเรื่องของสิ่งประดิษฐ์ที่เปลี่ยนโลก

Imagine a machine that could cut 10 hours of work down to one.

ลองนึกถึงเครื่องที่สามารถลดเวลาทำงาน จาก 10 ชั่วโมงให้เหลือเพียงชั่วโมงเดียว

A machine so efficient that it would free up people to do other things,

เครื่องที่มีประสิทธิภาพมาก ที่ทำงานแทนคนได้

kind of like the personal computer.

ก็เหมือนคอมพิวเตอร์ส่วนตัวนั่นแหละ

But the machine I'm going to tell you about did none of this.

แต่เครื่องจักรที่ผมกำลังจะเล่าให้คุณฟังนี้ ไม่ได้ทำอย่างนั้นหรอกนะ

In fact, it accomplished just the opposite.

มันทำในสิ่งตรงกันข้ามต่างหาก

In the late 1700s, just as America was getting on its feet as a republic under the new U.S Constitution,

ตอนช่วงปลายยุค 1700 ที่อเมริกาเพิ่ง เริ่มเป็นสาธารณะรัฐภายใต้รัฐธรรมนูญใหม่

slavery was a tragic American fact of life.

การใช้แรงงานทาสเป็นเรื่องจริง ของชีวิตชาวอเมริกันอันน่าโศกสลด

George Washington and Thomas Jefferson both became President while owning slaves,

ทั้งจอร์จ วอชิงตัน และ โธมัส เจฟเฟอร์สัน ได้เป็นประธานาธิบดีในขณะที่มีทาสในครอบครอง

knowing that this peculiar institution contradicted the ideals and principles for which they fought a revolution.

ทั้งที่รู้ว่าสถาบันประหลาดนี้ขัดแย้ง กับอุดมคติและหลักการที่เขาต่อสู้เพื่อให้ได้มา

But both men believed that slavery was going to die out as the 19th century dawned,

แต่บุคคลทั้งสองก็เชื่อว่าการค้าทาสจะค่อย ๆ หมดไปเมื่อเข้าสู่ศตวรรษที่ 19

They were, of course, tragically mistaken.

แน่นอนว่า พวกเขาทั้งสองคิดผิดอย่างมหันต์

The reason was an invention,

อันเนื่องมาจากสิ่งประดิษฐ์อย่างหนึ่ง

a machine they probably told you about in elementary school:

เครื่องจักรที่เขาอาจจะเล่าให้คุณฟัง ในสมัยเรียนประถม:

Mr. Eli Whitney's cotton gin.

เครื่องปั่นฝ้ายของนายเอลี่ วิทนีย์

A Yale graduate, 28-year-old Whitney had come to South Carolina to work as a tutor in 1793.

นายวิทนีย์บัณฑิตจากเยลอายุ 28 ปี ผู้มายัง เซาท์แคโรไลน่าในปี ค.ศ.1793 เพื่อมาเป็นอาจารย์

Supposedly he was told by some local planters about the difficulty of cleaning cotton.

คาดว่าชาวไร่ท้องถิ่นคงจะเล่าให้เขาฟัง ถึง ความยากลำบากในการทำความสะอาดใยฝ้าย

Separating the seeds from the cotton lint was tedious and time consuming.

การแยกเมล็ดฝ้ายออกจากใยฝ้ายนั้น น่าเบื่อและเสียเวลา

Working by hand, a slave could clean about a pound of cotton a day.

ทาสที่ทำงานด้วยมือสามารถทำความสะอาดฝ้าย ได้เพียงหนึ่งปอนด์ต่อวัน

But the Industrial Revolution was underway,

แต่การปฏิวัติอุตสาหกรรมกำลังก่อตัวขึ้น

and the demand was increasing.

และความต้องการก็มีมากขึ้น

Large mills in Great Britain and New England were hungry for cotton to mass produce cloth.

โรงทอผ้าใหญ่ ๆในเกรท บริเตนและนิว อิงแลนด์ ต่างกระหายฝ้ายเพื่อนำมาผลิตผ้า

As the story was told, Whitney had a "eureka moment" and invented the gin, short for engine.

ดังคำบอกเล่า วิทนีย์เกิด "ช่วง ยูรีก้า" และประดิษฐ์เครื่อง มาจากคำว่าเครื่องยนต์

The truth is that the cotton gin already existed for centuries in small but inefficient forms.

จริง ๆ แล้ว เครื่องปั่นฝ้ายนั้นมีมานานนับ ศตวรรษแล้วในแบบเล็ก ๆ และไม่มีประสิทธิภาพ

In 1794, Whitney simply improved upon the existing gins and then patented his "invention":

ค.ศ.1794 วิทนีย์แค่ปรับเครื่องที่มีอยู่แล้ว และจดลิขสิทธิ์เป็น "สิ่งประดิษฐ์" ของเขา:

a small machine that employed a set of cones that could separate seeds from lint mechanically,

เครื่องจักรขนาดเล็กที่ใช้กลไกโคนชุดหนึ่ง ในการแยกเมล็ดออกจากใยฝ้าย

as a crank was turned.

ขณะที่ข้อเหวี่ยงหมุน

With it, a single worker could eventually clean from 300 to one thousand pounds of cotton a day.

ด้วยเครื่องนี้ และแล้วคนงานคนเดียว ก็สามารถแยกฝ้ายได้ 300 ถึงหนึ่งพันปอนด์ต่อวัน

In 1790, about 3,000 bales of cotton were produced in America each year.

ในปี ค.ศ.1790 ในแต่ละปีอเมริกา ผลิตฝ้ายได้ 3,000 เบล

A bale was equal to about 500 pounds.

หนึ่งเบล เท่ากับประมาณ 500 ปอนด์

By 1801, with the spread of the cotton gin,

มาถึงปี ค.ศ.1801 เมื่อมีการใช้ เครื่องปั่นฝ้ายอย่างแพร่หลาย

cotton production grew to 100 thousand bales a year.

ผลผลิตฝ้ายได้เพิ่มขึ้นเป็นหนึ่งแสนเบลต่อปี

After the destructions of the War of 1812,

ภายหลังจากการทำลายล้างของสงคราม ในปี ค.ศ.1812

production reached 400 thousand bales a year.

ผลผลิตได้เพิ่มเป็นสี่แสนเบลต่อปี

As America was expanding through the land acquired in the Louisiana Purchase of 1803,

เนื่องจากอเมริกากำลังขยายพื้นที่ จากการซื้อที่ดินในหลุยเซียน่าในปี ค.ศ.1803

yearly production exploded to four million bales. Cotton was king.

ผลผลิตรายปีจึงพุ่งขึ้นไปสูงถึงสี่ล้านเบล ฝ้ายกลายเป็นราชาไปแล้ว

It exceeded the value of all other American products combined,

มันมากเกินมูลค่าของผลผลิตอื่น ๆ ของอเมริกามารวมกัน

about three fifths of America's economic output.

ประมาณได้เท่ากับสามในห้าของผลผลิต ทางเศรษฐกิจทั้งหมดของอเมริกา

But instead of reducing the need for labor, the cotton gin propelled it,

แต่แทนที่เครื่องปั่นฝ้ายจะช่วย ลดความต้องการแรงงาน มันกลับเร่งให้ต้องการมากขึ้น

as more slaves were needed to plant and harvest king cotton.

เพราะต้องใช้แรงงานทาสมากขึ้น ในการปลูกและเก็บเกี่ยวราชาฝ้ายนั่นเอง

The cotton gin and the demand of Northern and English factories re-charted the course of American slavery.

เครื่องปั่นฝ้ายและอุปสงค์ของโรงงานทางเหนือ และอังกฤษเปลี่ยนทิศการค้าทาสอเมริกัน

In 1790, America's first official census counted nearly 700 thousand slaves.

ในปี ค.ศ.1790 ในการสำรวจประชากร อย่างเป็นทางการครั้งแรกของอเมริกา มีทาส 700,000 คน

By 1810, two years after the slave trade was banned in America,

มาถึงปี ค.ศ.1810 สองปีภายหลังจาก การประกาศห้ามค้าทาสในอเมริกา

the number had shot up to more than one million.

จำนวนทาสได้พุ่งสูงขึ้นถึงกว่าหนึ่งล้านคน

During the next 50 years, that number exploded to nearly four million slaves in 1860,

ในช่วง 50 ปีต่อมา จำนวนทาสได้ปะทุ ไปถึงเกือบสี่ล้านคนในปี ค.ศ.1860

the eve of the Civil War.

ก่อนปีสงครามกลางเมือง

As for Whitney, he suffered the fate of many an inventor.

ส่วนวิทนีย์ เขาได้เผชิญชะตาเดียวกับ นักประดิษฐ์จำนวนมาก

Despite his patent, other planters easily built copies of his machine, or made improvements of their own.

แม้จะมีการจดสิทธิบัตร แต่ชาวไร่อื่น ก็เลียนแบบเครื่องเขาได้โดยง่าย หรือทำให้ดีขึ้นไป

You might say his design was pirated.

คุณอาจจะพูดได้ว่าแบบของเขาถูกลอกเลียน

Whitney made very little money from the device that transformed America.

วิทนีย์สร้างรายได้เพียงน้อยนิด จากอุปกรณ์ที่ได้เปลี่ยนอเมริกานี้

But to the bigger picture, and the larger questions.

แต่ในภาพที่กว้างขึ้น และคำถามที่ใหญ่ขึ้น

What should we make of the cotton gin?

เราจะตัดสินเครื่องปั่นฝ้ายอย่างไรดี

History has proven that inventions can be double-edged swords.

ประวัติศาสตร์ได้พิสูจน์ให้เห็นว่า สิ่งประดิษฐ์สามารถเป็นดาบสองคม

They often carry unintended consequences.

มันมักจะมาพร้อมกับผลที่ไม่ตั้งใจจะให้เกิด

The factories of the Industrial Revolution spurred innovation and an economic boom in America.

โรงงานในยุคปฏิวัติอุตสาหกรรมผลักดัน นวัตกรรมและความเจริญทางเศรษฐกิจในอเมริกา

But they also depended on child labor,

แต่มันก็ต้องพึ่งแรงงานเด็ก

and led to tragedies like the Triangle Shirtwaist fire that killed more than 100 women in 1911.

นำไปสู่เหตุสลดไฟไหม้ไทรแองเกิ้ลเชิร์ตเวสต์ คร่าชีวิตสตรีมากกว่า 100 คนในปี ค.ศ.1911

Disposable diapers made life easy for parents,

ผ้าอ้อมสำเร็จรูปทำให้ชีวิตพ่อแม่ง่ายขึ้น

but they killed off diaper delivery services.

แต่ทำลายงานบริการซักส่งผ้าอ้อม

And do we want landfills overwhelmed by dirty diapers?

และเราอยากจะเห็นกองขยะเต็มล้นไปด้วย ผ้าอ้อมสกปรกอย่างนั้นหรือ

And of course, Einstein's extraordinary equation opened a world of possibilities.

และแน่นอน สมการมหัศจรรย์ของไอน์สไตน์ ได้เปิดโลกแห่งความเป็นไปได้มากมาย

But what if one of them is Hiroshima?

แต่หากหนึ่งในนั้นคือฮิโรชิม่าล่ะ