How fast can a vaccine be made? - Dan Kwartler

Translator: Young Translators Reviewer: Hari Ranganadhan

When a new pathogen emerges,

ஒரு புதிய நோய்க்கிருமி வெளிப்படும் போது,

our bodies and healthcare systems are left vulnerable.

நமது உடலும் சுகாதார அமைப்புகளும் பாதிக்கப்படக்கூடும்.

In times like these, there’s an urgent need for a vaccine

இதுபோன்ற சமயங்களில், குறைந்தபட்ச உயிர் இழப்புடன் பரவலான நோய் எதிர்ப்பு சக்தியை

to create widespread immunity with minimal loss of life.

உருவாக்க தடுப்பூசியின் அவசரத் தேவை உள்ளது.

So how quickly can we develop vaccines when we need them most?

தடுப்பூசிகள் நமக்கு மிகவும் தேவைப்படும் போது எவ்வளவு விரைவாக உருவாக்க முடியும்?

Vaccine development can generally be split into three phases.

தடுப்பூசி வளர்ச்சியை பொதுவாக மூன்று கட்டங்களாகப் பிரிக்கலாம்.

In exploratory research, scientists experiment with different approaches

ஆய்வு ஆராய்ச்சியில், பாதுகாப்பான மற்றும் நகலெடுக்கக்கூடிய தடுப்பூசி வடிவமைப்புகளைக்

to find safe and replicable vaccine designs.

கண்டறிய விஞ்ஞானிகள் வெவ்வேறு அணுகுமுறைகளை பரிசோதிக்கின்றனர்.

Once these are vetted in the lab, they enter clinical testing,

இவை ஆய்வகத்தில் பரிசோதிக்கப்பட்டவுடன், அவை மருத்துவ பரிசோதனையில்

where vaccines are evaluated for safety, efficacy, and side effects

நுழைந்து, அங்கு தடுப்பூசிகள் பல்வேறு மக்கள் குழுக்களில் பாதுகாப்பு, செயல்திறன்

across a variety of populations.

மற்றும் பக்க விளைவுகளுக்கு மதிப்பீடு செய்யப்படுகின்றன.

Finally, there’s manufacturing,

இறுதியாக, உற்பத்தியில் தடுப்பூசிகள் தயாரிக்கப்பட்டு

where vaccines are produced and distributed for public use.

பொது பயன்பாட்டிற்காக விநியோகிக்கப்படும்.

Under regular circumstances, this process takes an average of 15 to 20 years.

வழக்கமான சூழ்நிலைகளில், இந்த செயல்முறை சராசரியாக 15 முதல் 20 ஆண்டுகள் வரை ஆகும்.

But during a pandemic, researchers employ numerous strategies

ஆனால் ஒரு பெருந்தொற்று பரவலின் போது, ​​​​ ஆராய்ச்சியாளர்கள் ஒவ்வொரு கட்டத்திலும்

to move through each stage as quickly as possible.

முடிந்தவரை விரைவாக செல்ல பல உத்திகளைப் பயன்படுத்துகின்றனர்.

Exploratory research is perhaps the most flexible.

ஆய்வு ஆராய்ச்சி மிகவும் நெகிழ்வானதாகும்.

The goal of this stage is to find a safe way

இந்த கட்டத்தின் குறிக்கோள், வைரஸ் அல்லது பாக்டீரியாவுக்கு நமது நோயெதிர்ப்பு

to introduce our immune system to the virus or bacteria.

மண்டலத்தை அறிமுகப்படுத்துவதற்கான பாதுகாப்பான வழியைக் கண்டுபிடிப்பதாகும்.

This gives our body the information it needs to create antibodies

இது உண்மையான தொற்றுநோயை எதிர்த்துப் போராடும் திறன் கொண்ட முறிபொருட்கள்

capable of fighting a real infection.

உருவாக்கத் தேவையான தகவலை நம் உடலுக்கு வழங்குகிறது.

There are many ways to safely trigger this immune response,

இந்த நோயெதிர்ப்பு செயலை பாதுகாப்பாகத் தூண்டுவதற்கு பல வழிகள் உள்ளன, ஆனால்

but generally, the most effective designs are also the slowest to produce.

பொதுவாக, மிகவும் செயல்திறனுள்ள அமைப்புகளை மெதுவாகவே உற்பத்தி செய்யமுடியும்.

Traditional attenuated vaccines create long lasting resilience.

பாரம்பரிய வீரியமிக்க தடுப்பூசிகள் நீண்ட நீடித்த மீள்திறனை உருவாக்குகின்றன.

But they rely on weakened viral strains

ஆனால் அவை பலவீனமான வைரஸ் விகாரங்களை நம்பியுள்ளன,

that must be cultivated in non-human tissue over long periods of time.

அவை நீண்ட காலத்திற்கு மனிதரல்லாத திசுக்களில் வளரக்கப்பட வேண்டும்.

Inactivated vaccines take a much faster approach,

செயலிழக்கச் செய்யப்பட்ட தடுப்பூசிகள் மிக விரைவான அணுகுமுறையை எடுத்து, நேரடியாக

directly applying heat, acid, or radiation to weaken the pathogen.

வெப்பம், அமிலம் அல்லது கதிர்வீச்சைப் பயன்படுத்தி கிருமியை பலவீனப்படுத்துகின்றன.

Sub-unit vaccines, that inject harmless fragments of viral proteins,

வைரஸ் புரதங்களின் பாதிப்பில்லாத துண்டுகளை உட்செலுத்தும் துணை அலகு தடுப்பூசிகளும்

can also be created quickly.

விரைவாக உருவாக்கப்படலாம்.

But these faster techniques produce less robust resilience.

ஆனால் இந்த வேகமான நுட்பங்கள் குறைவான வலுவான மீள்திறனை உருவாக்குகின்றன.

பல தடுப்பூசி வடிவமைப்புகளில் இவை மூன்று

These are just three of many vaccine designs,

each with their own pros and cons.

அவை ஒவ்வொன்றும் அதனுடைய நன்மை தீமைகளுடன் உள்ளன.

No single approach is guaranteed to work,

எந்த ஒரு அணுகுமுறையும் வேலை செய்ய உத்தரவாதம் இல்லை, மேலும்

and all of them require time-consuming research.

அவை அனைத்திற்கும் நேரத்தை எடுத்துக் கொள்ளும் ஆராய்ச்சி தேவைப்படுகிறது.

So the best way to speed things up is for many labs

பல ஆய்வகங்கள் ஒரே நேரத்தில் வெவ்வேறு மாதிரிகளில்

to work on different models simultaneously.

வேலை செய்வதே விரைவுபடுத்துவதற்கான சிறந்த வழியாகும்.

This race-to-the-finish strategy

இந்த விரைவு உத்தியானது

produced the first testable Zika vaccine in 7 months,

7 மாதங்களில் முதல் சோதனை செய்யக்கூடிய ஜிகா தடுப்பூசியை உருவாக்கியது,

and the first testable COVID-19 vaccine in just 42 days.

மேலும் 42 நாட்களில் முதல் சோதனை செய்யக் கூடிய COVID-19 தடுப்பூசியை உருவாக்கியது.

Being testable doesn’t mean these vaccines will be successful.

பரிசோதிக்க தயாராவதால் இந்த தடுப்பூசிகள் வெற்றிகரமாக இருக்கும் என்று அர்த்தமல்ல.

But models that are deemed safe and easily replicable

ஆனால் பாதுகாப்பான மற்றும் எளிதில் நகலெடுக்கக்கூடிய மாதிரிகள் மருத்துவ

can move into clinical testing while other labs continue exploring alternatives.

பரிசோதனைக்கு செல்லலாம், அதே நேரத்தில் மற்ற ஆய்வகங்கள் மாற்றுகளை ஆராய்கின்றன.

Whether a testable vaccine is produced in four months or four years,

சோதனை செய்யக்கூடிய தடுப்பூசி நான்கு மாதங்களிலோ ஆண்டுகளிலோ தயாரித்தாலும்,

the next stage is often the longest and most unpredictable stage of development.

அடுத்த கட்டம் பெரும்பாலும் மிக நீண்ட கணிக்க முடியாத வளர்ச்சியின் கட்டமாகும்.

Clinical testing consists of three phases, each containing multiple trials.

மருத்துவ பரிசோதனை மூன்று கட்டங்களுடன், ஒவ்வொன்றும் பல சோதனைகளைக் கொண்டுள்ளது.

Phase I trials focus on the intensity of the triggered immune response,

கட்டம் 1 இல் சோதனைகள் தூண்டப்பட்ட நோய் எதிர்ப்பு செயலில் கவனம் செலுத்தி,

and try to establish that the vaccine is safe and effective.

மேலும் தடுப்பூசி பாதுகாப்பானது மற்றும் பயனுள்ளது என்பதை நிறுவ முயற்சிக்கிறது.

Phase II trials focus on determining the right dosage and delivery schedule

கட்டம் II இல் சோதனைகள் பரந்த மக்கள் குழுக்களில் சரியான அளவு மற்றும் விநியோக

across a wider population.

அட்டவணையை கண்டுபிடிப்பதில் கவனம் செலுத்துகின்றன.

And Phase III trials determine safety

மற்றும் கட்டம் III இல் சோதனைகள் தடுப்பூசியின்

across the vaccine’s primary use population,

முதன்மை பயன்பாட்டு மக்கள் குழுவிற்கு பாதுகாப்பை தீர்மானிக்கிறது, அதே நேரத்தில்

while also identifying rare side effects and negative reactions.

அரிதான பக்க விளைவுகள் மற்றும் எதிர்மறையான எதிர்விளைவுகளை அடையாளம் காட்டுகிறது.

Given the number of variables and the focus on long-term safety,

அறியப்படாத காரணிகளின் எண்ணிக்கை மற்றும் நீண்டகால பாதுகாப்பில் கவனம் செலுத்துவதால்,

it’s incredibly difficult to speed up clinical testing.

மருத்துவ பரிசோதனையை விரைவுபடுத்துவது நம்பமுடியாத அளவிற்கு கடினமாக உள்ளது.

In extreme circumstances, researchers run multiple trials

தீவிர சூழ்நிலைகளில், ஆராய்ச்சியாளர்கள் ஒரே நேரத்தில்

within one phase at the same time.

ஒரு கட்டத்தில் பல சோதனைகளை நடத்துகின்றனர்.

But they still need to meet strict safety criteria before moving on.

ஆனால் அவர்கள் கடுமையான பாதுகாப்பு அளவுகோல்களை சந்திக்க வேண்டும்.

Occasionally, labs can expedite this process by leveraging

எப்போதாவது, ஆய்வகங்கள் முன்பு அங்கீகரிக்கப்பட்ட சிகிச்சையை

previously approved treatments.

மேம்படுத்துவதன் மூலம் இந்த செயல்முறையை துரிதப்படுத்தலாம்.

In 2009, researchers adapted the seasonal flu vaccine to treat H1N1—

2009 இல், ஆராய்ச்சியாளர்கள் H1N1 க்கு சிகிச்சையளிக்க

பருவகால காய்ச்சல் தடுப்பூசியை மாற்றினர் -

producing a widely available vaccine in just six months.

இது ஆறு மாதங்களில் பரவலாக கிடைக்கக்கூடிய தடுப்பூசியை உருவாக்கியது.

However, this technique only works when dealing with familiar pathogens

எனினும், நன்கு நிறுவப்பட்ட தடுப்பூசி வடிவமைப்புகளைக் கொண்ட பழக்கமான

that have well-established vaccine designs.

நோய்க்கிருமிகளைக் கையாளும் போது மட்டுமே இந்த நுட்பம் வேலை செய்கிறது.

After a successful Phase III trial, a national regulatory authority

வெற்றிகரமான மூன்றாம் கட்ட சோதனைக்குப் பிறகு, தேசிய ஒழுங்குமுறை ஆணையம் முடிவுகளை

reviews the results and approves safe vaccines for manufacturing.

மதிப்பாய்வு செய்து, உற்பத்திக்கான பாதுகாப்பான தடுப்பூசிகளை அங்கீகரிக்கிறது.

Every vaccine has a unique blend of biological and chemical components

ஒவ்வொரு தடுப்பூசியும் உயிரியல் மற்றும் வேதியியல் கூறுகளின் தனித்துவமான கலவையைக்

that require a specialized pipeline to produce.

கொண்டுள்ளதால், அவை தயாரிக்க ஒரு சிறப்பு செயல்முறை தேவைப்படுகிறது.

To start production as soon as the vaccine is approved,

தடுப்பூசி அங்கீகரிக்கப்பட்டவுடன் உற்பத்தியைத் தொடங்க,

manufacturing plans must be designed in parallel to research and testing.

ஆராய்ச்சி மற்றும் சோதனைக்கு இணையாக உற்பத்தித் திட்டங்கள் அமைக்கப்பட வேண்டும்.

This requires constant coordination between labs and manufacturers,

இதற்கு ஆய்வகங்கள் மற்றும் உற்பத்தியாளர்கள் இடையே நிலையான ஒருங்கிணைப்பு தேவை,

as well as the resources to adapt to sudden changes in vaccine design—

அதே போல் தடுப்பூசி வடிவமைப்பில் ஏற்படும் திடீர் மாற்றங்களுக்கு ஏற்ப வளங்கள் தேவை -

even if that means scrapping months of work.

பல மாதங்கள் வேலையை கூட கைவிட நேரிடலாம்.

Over time, advances in exploratory research and manufacturing

காலப்போக்கில், ஆராய்ச்சி மற்றும் உற்பத்தியின் முன்னேற்றங்கள்

should make this process faster.

இந்த செயல்முறையை விரைவுபடுத்தலாம்.

Preliminary studies suggest that future researchers

எதிர்கால ஆராய்ச்சியாளர்கள் வெவ்வேறு வைரஸ்களிலிருந்து

may be able to swap genetic material from different viruses

மரபணுப் பொருட்களை ஒரே தடுப்பூசி வடிவமைப்பில்

into the same vaccine design.

மாற்ற முடியும் என்று ஆரம்ப ஆய்வுகள் தெரிவிக்கின்றன.

These DNA and mRNA based vaccines could dramatically expedite

இந்த டிஎன்ஏ மற்றும் எம்ஆர்என்ஏ அடிப்படையிலான தடுப்பூசிகள் தடுப்பூசி

தயாரிப்பின் மூன்று நிலைகளையும் வியத்தகு முறையில் துரிதப்படுத்தலாம்.

all three stages of vaccine production.

But until such breakthroughs arrive,

ஆனால் இதுபோன்ற முன்னேற்றங்கள் ஏற்படும் வரை,

our best strategy is for labs around the world to cooperate

உலகெங்கிலும் உள்ள ஆய்வகங்கள் வெவ்வேறு அணுகுமுறைகளில்

and work in parallel on different approaches.

ஒத்துழைத்து ஒன்றாகச் செயல்படுவதே நமக்கு சிறந்த உத்தி.

By sharing knowledge and resources,

அறிவையும் வளங்களையும் பகிர்ந்து கொள்வதன் மூலம்,

scientists can divide and conquer any pathogen.

விஞ்ஞானிகள் எந்த நோய்க்கிருமியையும் வெல்ல முடியும்.