Why are beavers obsessed with dams? - Glynnis Hood

Translator: Ko Ko Oo Reviewer: Sanntint Tint

Nestled in the remote forests of northern Canada

ကနေဒါမြောက်ပိုင်း ဝေးလံခေါင်ဖျားတဲ့ သစ်တောတွေထဲမှာ

sits the world’s longest beaver dam.

ကမ္ဘာ့အရှည်ဆုံး ဗီဗာဖျံဆည်ကြီး ရှိပါတယ်။

Curving around the water like a castle wall,

ရေကိုဝန်းရံပြီး ရဲတိုက်နံရံတွေလို ဆောက်ထားတာပါ။

this 850-meter-long structure is large enough to be seen in satellite imagery.

ဒီ မီတာ(၈၅၀)ရှည်တဲ့ ဆည်ကြီးကို ဂြိုလ်တုကတောင် မြင်နိုင်ပါတယ်။

The dam and the generations of North American beavers that maintain it

ဒီဆည်နဲ့ ဆည်ကိုထိန်းသိမ်းနေတဲ့ မြောက်အမေရိက ဗီဗာဖျံမျိုးတွေက

have dramatically transformed the region,

ဒီဒေသကြီးကို ပြောင်းလဲစေခဲ့ပါတယ်။

creating a pond containing roughly 70,000,000 liters of water.

ရေလီတာပေါင်း သန်း(၇၀)ခန့်ပါတဲ့ ရေကန်ကြီးတစ်ခု ဖန်တီးလိုက်ခြင်းပါပဲ။

This is a suitably sizable home for the creators of this woodland kingdom.

ဒီပမာဏဟာ ဒီတောကမ္ဘာလေးကို ဖန်တီးသူတွေအတွက် သင့်တော်တဲ့ အိမ်လေးဖြစ်စေပါတယ်။

But even dams 1/100th the size of this one

ဒါပေမယ့် ဒီဆည်ကြီးရဲ့ အပုံတစ်ရာပုံ တစ်ပုံကတောင်

can have huge impacts on their environment.

သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်ကို ပြောင်းလဲစေနိုင်ပါတယ်။

So how exactly do beavers redesign the forest,

ဆိုတော့ ဘာလို့ ဗီဗာဖျံတွေက တောအုပ်ကို ပုံပြောင်းကြတာလဲ။

and how do they build these impressive structures in the first place?

ဘာလို့ ဒီလိုအထင်ကြီးစရာ အဆောက်အအုံ တွေကို ဆောက်လုပ်ကြတာလဲ။

Consider this beaver in the northwestern US.

အမေရိကအနောက်မြောက်ဒေသက ဗီဗာဖျံအကြောင်း ဆက်ရရင်

Standing just under 2 feet tall,

သူတို့ဟာ နှစ်ပေအောက်သာ ရှည်ပြီး

he’s a proud representative of the world’s second largest rodent species.

ကမ္ဘာ့ဒုတိယအရေအတွက်အများဆုံး ကြွက်/ရှဥ့်မျိုးစိတ် ဖြစ်ပါတယ်။

While he’s at risk to predators on land, once he’s built a lodge,

သူနေထိုင်ရာ သစ်သားအိမ်ကလေးကို သားရဲတိရိစ္ဆာန်တွေရန်က ကာကွယ်ဖို့

he’ll have a massive moat to keep him safe.

ကြီးမားတဲ့ ကျုံးကြီး ပိုင်ဆိုင်ပါတယ်။

But he can’t just build a dam anywhere.

ဒါပေမဲ့ နေရာတိုင်းတော့ မဆောက်နိုင်ပါဘူး။

Following the sounds of running water,

စီးဆင်းနေတဲ့ရေသံနောက်ကို လိုက်ပြီး

our beaver searches heavily wooded areas

သစ်တောထူထပ်တဲ့နေရာကို ရှာပါတယ်။

to find a medium-sized stream that’s not too steep or too deep.

ပြီးတော့ မတိမ်လွန်း၊ မနက်လွန်းတဲ့ အနေတော်စမ်းချောင်းကို ရှာပါတယ်။

After abandoning one construction site due to its rocky floor,

ကျောက်ခဲတွေများတဲ့ ကြမ်းပြင်ကိုရှောင်ပြီး

he finds a stream with a soft, muddy bottom.

ပျော့ပြောင်းပြီး ရွှံ့ထူတဲ့ ကြမ်းပြင်ကို ရှာပါတယ်။

Combining vegetation, mud, and sticks,

သစ်ရွက်တွေ၊ ရွှံ့တွေနဲ့ တုတ်ချောင်လေးတွေပေါင်းပြီး

he creates a small bank along the stream’s edge.

စမ်းချောင်းအစွန်းလေးတွေမှာ ကမ်းပါးလေးတွေ ဆောက်ပါတယ်။

Then, using a bite almost 3 times stronger than any other mammal of this size,

သူ့အရွယ်အခြားနို့တိုက်သတ္တဝါတွေထက် သုံးဆပိုမိုသန်မာတဲ့ သွားတွေနဲ့

our beaver chews nearby logs into sturdy sticks.

သစ်တုံးတွေကို ကိုက်ကာ တုတ်ချောင်းမာတွေ ဖန်တီးပါတယ်။

He then rolls them into the water and spikes them down into the soft streambed.

ပြီးတော့ ရေထဲမှာလှိမ့်သယ်ပြီး ကြမ်းပြင်ပျော့ထဲကို ထိုးနှစ်ပါတယ်။

Beaver dams come in several shapes,

ဗီဗာဖျံတွေရဲ့ ဆည်တွေဟာ ပုံစံမျိုးစုံပါ။

but our beaver opts for a concave dam to dissipate the forceful flowing water,

ဒီဗီဗာကတော့ ရေစီးအားကို လျှော့ချဖို့အတွက် အဝိုင်းခြမ်းပုံစံ ဆောက်ပါတယ်။

and layers in large rocks to reinforce areas

ရေစီးအရမ်းသန်တဲ့နေရာတွေမှာ ကျောက်တုံးကြီးတွေကို

where water flows the strongest.

ထည့်သွင်းအားဖြည့်ပါသေးတယ်။

Depending on a dam’s length, the stream’s speed,

ဆည်အရှည်၊ ရေစီးအရှိန်၊

and the number of beavers on the job,

ဆောက်လုပ်သူ ဗီဗာ အရေအတွက်ပေါ်မူတည်ပြီး

these devoted architects can build shockingly fast.

မထင်မှတ်လောက်အောင် လျှင်မြန်စွာ တည်ဆောက်နိုင်ပါတယ်။

In some cases where humans tried to remove dams,

လူတွေဖျက်ဆီးလိုက်တဲ့ တချို့ဆည်တွေဆို

beavers have rebuilt them overnight—

ညတွင်းချင်းပြန်ဆောက်နိုင်ပါတယ်။

sometimes rebuilding larger than they were before.

တစ်ခါတလေတော့ ပြန်တည်ဆောက်တာက ပိုကြာနေတတ်ပါတယ်။

Like most dams, our beaver’s project

ဆည်အများစုလိုပဲ၊ ဒီဗီဗာလေးရဲ့ဆည်က

is just a couple meters long.

မီတာအနည်းငယ်သာ ရှည်ပါတယ်။

And working alone, this dam could take several days to complete.

တစ်ယောက်တည်းဆောက်ရတယ်ဆိုရင်တော့ ပြီးဖို့ ရက်အတော်ကြာအချိန်ယူရပြီး

But once the structure spans the channel, his watery home begins to fill up.

ရေကိုပိတ်မိသွားပြီဆိုရင်တော့ တဖြည်းဖြည်းရေပြည့်လာပါတော့တယ်။

As the pond grows,

ရေကန်ကြီးလာတာနဲ့အမျှ

he’ll extend the dam to block water flowing around the sides.

ဘေးဘက်တွေကိုပါ လိုက်ပိတ်ပြီး ဆည်ကို ထပ်ချဲ့ပါတယ်။

However, some is permitted to leak downstream,

ဒါပေမဲ့ တချို့နေရာတွေကို ဖွင့်ပေးထားခြင်းဖြင့်

releasing pressure on the dam and regulating the pond’s water levels.

ဆည်အပေါ်ဖိအားနည်းစေပြီး ရေအမြင့်ကို ထိန်းထားစေပါတယ်။

The larger the pond, the larger the beaver’s territory.

ကန်ကြီးလာတာနဲ့အမျှ ဗီဗာဖျံရဲ့ နယ်မြေကလည်း ကျယ်လာပါတယ်။

And since they can hold their breath for up to 15 minutes,

သူတို့ဟာ (၁၅)မိနစ်လောက်အထိ အသက်အောင့်နိုင်တာကြောင့်

beavers can easily access food along the shorelines.

ကမ်းပါးတလျှောက် အစာလွယ်လွယ် ရှာနိုင်ကြပါတယ်။

Throughout the fall, our beaver builds up an impressive supply for winter—

ဆောင်းတွင်းတလျှောက်လုံးအတွက် အစာလုံလုံလောက်လောက် စုထားသလို

while also looking for someone to share it with.

အတူစားဖို့ အဖော်ကိုလည်း ရှာကြပါတယ်။

Beavers are fiercely territorial, but they also bond for life.

ဗီဗာဖျံတွေဟာ နယ်မြေကိုစွဲလမ်းသလို ဘဝအတွက်လည်း မလှစ်ဟင်းပါဘူး။

When the pond freezes over,

သူတို့ကန်လေး အေးခဲသွားပြီဆိုတာနဲ့

our new beaver couple splits their time

ဗီဗာမောင်နှံဟာ

between making trips to the food cache with their lodge’s private entrance

အစာသိုလှောင်ရာအခန်းကို သွားလိုက် မျိုးပွားဖို့ ကြိုးစားလိုက်နဲ့

and starting a family.

အလုပ်ရှုပ်နေပါတော့တယ်။

Come summertime, the juveniles will help reinforce and expand their dam,

နွေရာသီမှာတော့ ဖျံပေါက်ကလေးတွေက ဆည်ကိုချဲ့ဖို့၊ အစာစုဆောင်းဖို့၊

gather food, and watch their younger siblings.

အငယ်တွေကို စောင့်ရှောက်ဖို့ ကူညီဆောင်ရွက်ပါတယ်။

After 2 to 3 years,

နောင် နှစ်နှစ်၊ သုံးနှစ်မှာတော့

these young beavers will disperse to find territory and mates of their own.

ဒီဖျံပေါက်တွေဟာ တစ်အိုးတစ်အိမ်ထူထောင်ဖို့ ကိုယ်ပိုင်နယ်မြေတွေ အရှာထွက်ပါတယ်။

But their ancestral dam can last for decades.

သူတို့မွေးရပ် ဆည်ကြီးကတော့ ဆယ်စုနှစ်များစွာ ကျန်ရစ်နေပါတယ်။

Maintenance work is continued by descendants of the original colony,

ဒီဆည်ကြီးကိုတော့ မူလပိုင်ရှင်ဖျံများရဲ့ သားသမီးတွေ သို့မဟုတ်

or new beavers that move in when the reigning family leaves.

အသစ်ပြောင်းရွှေ့လာတဲ့ဖျံများက ဆက်လက်ထိန်းသိမ်းပါတယ်။

There’s certainly no shortage of neighbors—

ဖျံဦးရေကျဆင်းသွားတာမျိုး မရှိတာကြောင့်

some regions have as many as 40 beaver dams per kilometer of stream.

တစ်ကီလိုမီတာအရှည် စမ်းချောင်းလေးမှာတောင် ဗီဗာဖျံဆည်(၄၀)လောက် ရှိတတ်ပါတယ်။

This is great news for surrounding wildlife

ဒါဟာ ဒီအင်ဂျင်နီယာဖျံလေးတွေကို မှီခိုနေတဲ့

that rely heavily on these semi-aquatic engineers.

အနီးအနားက သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်အတွက် သတင်းကောင်းပါပဲ။

Lodges can serve as nesting sites and refuges for various species of waterfowl.

ဆည်ရဲ့သစ်ပုံတွေက ရေပျော်ငှက်တွေအတွက် နားခိုရာ အသိုက်တွေဖြစ်လာနိုင်ပါတယ်။

Beaver channels also connect bodies of water,

ဗီဗာတူးမြောင်းတွေက ရေအိုင်တွေကို ဆက်မိစေတာကြောင့်

increasing the biodiverse areas between water and land.

ဇီဝပေါင်းစုံ ပျော်မြူးရာ ရေမြေ သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်ဧရိယာတွေ တိုးလာစေပါတယ်။

Humans benefit from beaver construction projects too.

ဗီဗာတွေက လူသားတွေကိုလည်း အကျိုးပြုပါတယ်။

Their ponds help replenish groundwater stores,

သူတို့ကန်တွေကြောင့် မြေပေါ်ရေပမာဏများပြားလာပြီး

in part by creating large expanses of surface water.

မြေအောက်ရေပမာဏကိုပါ တိုးပွားစေပါတယ်။

And just like their manmade counterparts,

လူလုပ်ဆည်တွေလိုပဲ

beaver dams slow floodwaters.

ဗီဗာဆည်တွေက ရေကြီးခြင်းကို ကာကွယ်ပေးပါတယ်။

So just by following their natural instincts,

သူတို့ဘာသာ သဘာဝအတိုင်း လုပ်ဆောင်တာဖြစ်ပေမယ့်

these ecosystem engineers create huge impacts downstream.

သူတို့ဖန်တီးမှုတွေက မြေနိမ့်ပိုင်း သဘာဝကို အများကြီးသက်ရောက်စေပါတယ်။