Ethical dilemma: What makes life worth living? - Douglas MacLean

Translator: Mohammad Badsar Reviewer: Sadegh Vahdati Nia

On your planet, life depends entirely on Nuronium.

روی سیاره شما حیات کاملاً به نورونیوم وابسته است.

Your species is almost otherwise identical to humans,

در دیگر موارد گونه شما تقریباً شبیه انسان‌هاست،

except you require Nuronium in the atmosphere for normal cognition.

فقط برای ادراک معمولی به نورونیوم در اتمسفر نیاز دارید.

Without it, people lose their capacity to imagine and think reflectively.

بدون آن، افراد توانایی تصور و تفکر عمیق را از دست می‌دهند.

Over time, they even lose their ability to make and retain long-term memories.

با گذر زمان، آنها حتی توانایی نگهداری و بازیابی حافظه بلندمدت را از دست می‌دهند.

While this is certainly a delicate situation,

درحالی که مشخصاً موقعیت شکننده‌ای است،

this essential element also provides an infinite source of clean energy,

همین عنصر ضروری همچنین منبع بی‌پایان انرژی پاک است،

which has allowed your people to thrive for millennia.

که فرصت شکوفایی مردم شما را برای هزاران سال فراهم کرده است.

But leading scientists have discovered terrible news.

اما دانشمندان برتر خبرهای بسیار بدی دارند.

Somehow the entire source of Nuronium has been irreversibly compromised.

انگار کل منبع نورونیوم بطور برگشت‌ناپذیری مصرف شده است.

It now emits a pollutant that lowers fertility in your species,

اکنون آلایند‌ه‌ای منتشر می‌کند که باروری گونه شما را کاهش می‌دهد،

and if your planet continues relying on this resource,

و اگر سیاره شما به اتکا به این منبع ادامه دهد،

your people will go extinct within 100 years.

مردم شما طی صد سال آینده منقرض خواهند شد.

However, in an incredible stroke of luck,

به هر حال، از خوش‌شانسی شما،

your scientists have identified a passing comet from which they can mine

دانشمندان شما یک ستاره دنباله‌دار عبوری را شناسایی کرده‌اند که می‌توانند

an alternate energy source called Polixate.

یک منبع انرژی جایگزین به نام پالیکسات را از آن استخراج کنند.

Polixate won’t cause infertility

پالیکسات موجب ناباروری نخواهد شد

and would provide the same renewable energy as Nuronium.

و مثل نورونیوم همان اندازه انرژی تجدیدپذیر فراهم می‌کند.

But it won’t sustain cognition in quite the same way.

اما میزان ادراک را به همان شکل حفظ نخواهد کرد.

With Polixate in the atmosphere instead of Nuronium,

با جایگزینی پالیکسات به جای نورونیوم در اتمسفر،

people would lose their creativity, their long-term memories,

مردم خلاقیت و حافظه بلندمدت خود را از دست می‌دهند،

and eventually, your entire culture would disappear.

و در نهایت کل فرهنگ شما محو خواهد شد.

The Polixate comet will only remain in orbit for a few days,

دنباله‌دار پالیکسات فقط چند روز در مدار باقی می‌ماند،

and after that it won't return for centuries.

و پس از آن تا قرن‌ها بر نخواهد گشت.

So your society's administrative council must decide immediately

بنابراین شورای اداری جامعه شما باید سریعاً تصمیم بگیرد

whether to keep using Nuronium or mount an expedition to harvest the Polixate.

که به مصرف نورونیوم ادامه دهد یا مأموریتی برای برداشت پالیکسات ترتیب دهد.

Right now, the board is split— waiting for your tiebreaking vote.

اکنون، اعضا دو دسته شده‌اند -- و منتظر رأی تعیین‌کننده شما هستند.

Dr. Taylof’s contingent argues that your people must continue using Nuronium.

وکیل دکتر تایلوف می‌گوید که مردم باید به استفاده از نورونیوم ادامه دهند.

They believe that your species’ culture— centuries of literature, music, and art,

آنها معتقدند فرهنگ گونه شما -- قرن‌ها ادبیات، موسیقی و هنر

as well as your achievements in agriculture, medicine, and technology—

همچنین دستاوردهای شما در کشاورزی، پزشکی و فناوری --

is what makes life worth living.

چیزهایی هستند که ارزش زیستن را تعیین می‌کنند.

Without the memories of your people’s history

بدون به خاطر آوردن تاریخ مردم

or the ability to dream up new inventions,

یا توانایی تخیل کردن ابتکارات جدید،

the people on your planet would essentially be reduced to mindless drones.

مردم شما روی سیاره اساساً به ربات‌های بدون ذهن تبدیل می‌شوند.

Their basic needs for survival and reproduction would be met,

نیازهای اساسی آن‌ها برای زنده ماندن و تولید مثل، تأمین می‌شود،

but Dr. Taylof believes the lives of those future generations

اما دکتر تایلوف معتقد است که زندگی نسل‌های آینده

would be meaningless without memories, imagination, and culture.

بدون خاطرات، تخیل و فرهنگ بی‌معنا خواهد بود.

And since Dr. Taylof’s group doesn’t believe that future generations

و از آنجا که گروه دکتر تایلوف اعتقاد ندارند که نسل‌های آینده

have any inherent right to be brought into existence,

هیچ حق ذاتی برای به وجود آمدن داشته باشند،

if it’s not possible for them to add to the civilization they’ve inherited,

اگر برای آنها ممکن نباشد که چیزی به تمدنی که به ارث برده‌اند اضافه کنند،

there's no point in trying to preserve them.

هیچ دلیلی برای تلاش برای حفظ آنها وجود ندارد.

Besides, no living beings are harmed by continuing to rely on Nuronium—

در کنار آن، هیچ موجود زنده‌ای با ادامه اتکا به نورونیوم آسیب نمی‌بیند --

your species should simply accept their fate and go extinct with dignity.

گونه شما باید سرنوشت خود را بپذیرد و با سربلندی منقرض شود.

Dr. Kahan and their colleagues strongly disagree.

دکتر کاهان و همکارانش شدیداً مخالف هستند.

They admit that switching to Polixate would decrease

آنها می‌پذیرند که با جایگزین کردن پالیکسات کیفیت زندگی

your people’s quality of life.

مردم شما کاهش می‌یابد.

But with their basic needs met,

اما با تأمین نیازهای ضروری،

they could still experience a kind of happiness observed

آنها همچنان می‌توانند نوعی خوشحالی را تجربه کنند،

in other, arguably less complex lifeforms.

چنان که در گونه‌های حیاتی کمتر پیچیده دیگر قابل مشاهده است.

And even if there's no chance of your people redeveloping creativity,

و حتی اگر هیچ شانسی برای بازتوسعه خلاقیت برای مردم شما وجود نداشته باشد

what's most important for Dr. Kahan is that we would be preserving life.

مهمترین چیز برای دکتر کاهان حفظ حیات خواهد بود.

Dr. Kahan’s faction believes the continuation of life alone

حزب دکتر کاهان معتقدند که ادامه حیات به تنهایی

is incomparably valuable.

باارزش‌ترین چیز است.

They also believe that, on average, every member of your species contributes,

آنها همچنین معتقدند که بطور متوسط هر عضو از گونه شما

in small but constant ways, to the betterment of your people.

به شکل اندک اما مداوم در بهبود جامعه موثر است.

So by choosing to ensure your people’s existence,

پس با انتخاب تأمین موجودیت مردم،

you would ultimately be improving the total happiness of your species.

شما در نهایت خوشحالی جمعی گونه خود را بهبود می‌بخشید.

But Dr. Taylof rejects the idea that maximizing happiness

اما دکتر تایلوف ایده حداکثر کردن شادی

is the ultimate goal of living.

بعنوان هدف غایی زندگی را رد می‌کند.

They believe that a valuable life consists not only of happiness

آنها معتقدند که زندگی باارزش فقط شامل شادی نیست

but also meaningfulness.

بلکه معنا هم مهم است.

And that acting as links in the chain of tradition

و این مثل رابطی است در زنجیره سنت

and preserving cultural artifacts

و حفظ دستاوردهای فرهنگی

are some of the most fundamental sources of meaning a species can have.

که در میان ضروری‌ترین منابع معنایی یک گونه هستند.

Merely continuing to exist, in lives like those of contented pets,

فقط ادامه دادن موجودیت، مثل زندگی حیوانات خانگی قانع،

would not be valuable.

ارزشی نخواهد داشت.

Meanwhile, the advocates for Polixate believe there’s something

در عین حال، طرفداران پالیکسات معتقدند که چیزی اساساً

fundamentally unethical about choosing extinction.

غیراخلاقی در انتخاب انقراض وجود دارد.

Dr. Kahan argues there’s no moral difference between what we do

دکتر کاهان می‌گوید هیچ تفاوت اخلاقی بین کاری که می‌کنیم

and what we allow to happen when we could have acted differently.

و آنچه اجازه می‌دهیم رخ دهد وجود ندارد، هنگامی که می‌توانستیم متفاوت عمل کنیم.

So while it would be tragic if your people ceased to exist due to chance,

خوب با اینکه منقرض شدن مردم شما، بخاطر یک اتفاق غم‌انگیز است،

to knowingly make a decision that results in extinction

اما اینکه دانسته تصمیم منجر به انقراض بگیریم

is tantamount to mass murder.

مشابه کشتار جمعی است.

Both sides have much more to say, but the council needs your vote now.

هر دو طرف حرف‌های بسیار بیشتری برای گفتن دارند اما شورا الآن به رأی شما نیاز دارد.

So what shall it be: Nuronium for a while, or Polixate forever?

خوب چه باید کرد: نورونیوم برای مدتی یا پالیکسات برای همیشه.