Plato's allegory of the ring - Alex Gendler

Μετάφραση: Thanasis Zantrimas Επιμέλεια: Δέσποινα Τσιάρα

A ring with supernatural abilities tempts its beholder with power.

Ένα δαχτυλίδι με υπερφυσικές ικανότητες δελεάζει τον κάτοχό του με δύναμη.

But there are no hobbits, dwarves, or Valkyries in this tale.

Σ′ αυτό όμως το παραμύθι δεν υπάρχουν χόμπιτ, νάνοι ή Βαλκυρίες.

In fact, the legend of the Ring of Gyges appeared long before those characters

Στην πραγματικότητα, ο θρύλος του Δαχτυλιδιού του Γύγη

εμφανίστηκε πολύ πριν αυτοί οι χαρακτήρες αποτυπωθούν στο χαρτί:

were ever committed to paper:

more than 2,000 years ago,

πάνω από 2.000 χρόνια πριν,

in the Greek philosopher Plato’s “Republic.”

στην «Πολιτεία» του Έλληνα φιλοσόφου Πλάτωνα.

The story surfaces as the philosopher, Socrates,

Η ιστορία αναδύεται καθώς ο φιλόσοφος, ο Σωκράτης,

and his student, Glaucon, discuss why people act justly.

κι ο μαθητής του, ο Γλαύκων, συζητούν γιατί οι άνθρωποι δρουν δίκαια.

Is it because it’s what’s right?

Ειναι επειδή αυτό είναι το σωστό;

Or because it’s a convention that’s enforced through punishment and reward?

Ή γιατί είναι ένας κανόνας που επιβάλλεται μέσω της τιμωρίας και της ανταμοιβής;

Playing devil’s advocate, Glaucon argues against Socrates

Παίζοντας τον δικηγόρο του διαβόλου, ο Γλαύκωνας διαφωνεί με τον Σωκράτη

and recounts the following story...

και διηγείται την ακόλουθη ιστορία.

Long ago, a shepherd named Gyges was tending his flock

Πολύ καιρό πριν, ένας βοσκός ονόματι Γύγης φρόντιζε το κοπάδι του

when an earthquake struck,

όταν χτύπησε ένας σεισμός, ανοίγοντας μια τρύπα στη γη.

ripping an opening to the ground.

The chasm drew Gyges in.

Το χάσμα ρούφηξε τον Γύγη.

There, his eyes alighted upon a bronze horse,

Εκεί, φανέρωθηκε ένα χάλκινο άλογο μπροστά του,

the doors to its central chamber ajar.

με μισάνοιχτες τις πόρτες στην κεντρική αίθουσα.

Peering inside, Gyges discovered the corpse of a giant.

Κοιτάζοντας μέσα, ο Γύγης ανακάλυψε το πτώμα ένας γίγαντα.

On its finger, a golden ring,

Στο δάχτυλό του φορούσε ένα χρυσό δαχτυλίδι,

which Gyges pocketed before retracing his steps.

το οποίο τσέπωσε ο Γύγης πριν γυρίσει από κει που ήρθε.

Later, he sat among the other shepherds,

Έπειτα, κάθισε ανάμεσα στους άλλους βοσκούς,

fiddling with the mysterious ring when, suddenly,

παίζοντας με το μυστηριώδες δαχτυλίδι όταν, ξαφνικά,

after absentmindedly twirling its stone, he became invisible.

αφού στριφογύριζε αφηρημένα την πέτρα του, έγινε αόρατος.

When he turned the stone back in the opposite direction, he reappeared.

Όταν επανέφερε την πέτρα στη θέση της, επανεμφανίστηκε.

Emboldened by the ring’s powers, new possibilities bloomed before him,

Ενθαρρυμένος από τη δύναμη του δαχτυλιδιού,

νέες δυνατότητες ξεφύτρωσαν μπροστά του κι ένα ποταπό σχέδιο του ήρθε στο μυαλό.

and a sordid plan hatched in his mind.

Gyges became a messenger to the king of Lydia,

Ο Γύγης έγινε αγγελιοφόρος του βασιλιά της Λυδίας,

and, inside the palace, used the ring to prowl undetected.

και μέσα στο παλάτι χρησιμοποιούσε το δαχτυλίδι να περιφέρεται απαρατήρητος.

He seduced the queen and convinced her to betray her husband.

Αποπλάνησε τη βασίλισσα και την έπεισε να προδώσει τον άνδρα της.

And soon Gyges, once a humble shepherd,

Και σύντομα ο Γύγης, ο άλλοτε ταπεινόφρων βοσκός,

had murdered the monarch and claimed the kingdom.

δολοφόνησε τον μονάρχη και διεκδίκησε το βασίλειο.

Glaucon tells this story to illustrate how people can apparently benefit

Ο Γλαύκωνας με την ιστορία επεξηγεί πώς οι άνθρωποι μπορούν να επωφεληθούν

by acting unjustly.

ενεργώντας άδικα.

After all, wouldn’t any rational person act like Gyges

Στην τελική, ο κάθε λογικός άνθρωπος δεν θα δρούσε σαν τον Γύγη

if presented the opportunity to get what they desired without consequence?

αν του παρουσιαζόταν η ευκαιρία να πάρει ό,τι επιθυμεί χωρίς συνέπειες;

Exploring this argument, Glaucon breaks all good things into three classes.

Εξετάζοντας αυτό το επιχείρημα,

ο Γλαύκων αναλύει όλα τα αγαθά σε τρεις κατηγορίες.

The first kinds, we desire for their own sake,

Στις πρώτες κατηγορίες, οι επιθυμίες μάς φέρνουν οφέλη,

like the experience of harmless pleasure.

όπως η εμπειρία της ακίνδυνης ευχαρίστησης.

The second, we want only for the value they bring,

Στη δεύτερη, θέλουμε μόνο την αξία που αποφέρουν,

though they may be onerous, like exercise or medicine.

παρότι μπορεί να ’ναι ζόρικη, όπως η άσκηση ή η θεραπεία.

The third class comprises things we desire for their own sake

Η τρίτη κατηγορία αποτελείται από πράγματα που επιθυμούμε για όφελός τους

and the value they offer, like knowledge and health.

και την αξία που παρέχουν, όπως η γνώση κι η υγεία.

Glaucon argues that justice belongs to the second class of good:

Ο Γλαύκωνας υποστηρίζει ότι η δικαιοσύνη ανήκει στη δεύτερη κατηγορία του καλού:

it’s a burden that nevertheless brings rewards.

είναι ένα βάρος το οποίο παρ′ όλα αυτά αποφέρει ανταμοιβές.

The only reason anyone conducts themselves virtuously, he reasons,

Ο μόνος λόγος που συμπεριφέρεται ενάρετα ο καθένας, επιχειρηματολογεί,

is due to external influences.

οφείλεται σε εξωτερικές επιρροές.

So it’s appearing— not actually being— virtuous that matters.

Έτσι, αυτό που έχει σημασία είναι να φαίνεσαι ενάρετος, όχι να είσαι.

Socrates, as written by Plato, disagrees,

Ο Σωκράτης, όπως γράφει ο Πλάτωνας, διαφωνεί,

countering that justice belongs to the third class of good,

αντιπαραθέτοντας ότι η δικαιοσύνη ανήκει στην τρίτη κατηγορία του αγαθού,

offering both extrinsic and intrinsic benefits.

προσφέροντας τόσο εξωγενή όσο και ενδογενή οφέλη.

Socrates argues that the human soul has three parts:

Ο Σωκράτης υποστηρίζει ότι η ανθρώπινη ψυχή έχει τρία μέρη:

reason, spirit, and appetite.

την ορθή κρίση, το πνεύμα και τον πόθο.

Reason guides an individual to truth and knowledge,

Η ορθή κρίση καθοδηγεί ένα άτομο στην αλήθεια και τη γνώση,

and is influenced by either spirit or appetite.

και επηρεάζεται είτε από το πνεύμα είτε από τον πόθο.

Spirit is righteous, ambitious, and the source of bold action,

Το πνεύμα είναι ενάρετο, φιλόδοξο, και πηγή τολμηρής δράσης,

while appetite consists of baser, bodily desires.

ενώ ο πόθος αποτελείται από κατώτερες, σωματικές επιθυμίες.

To Socrates, the philosopher is led by reason,

Για τον Σωκράτη, ο φιλόσοφος καθοδηγείται από την ορθή κρίση,

and their spirit keeps their appetite in check,

και το πνεύμα κρατά τoν πόθο υπό έλεγχο,

making them the most just and the happiest.

καθιστώντας τον ως τον πιο δίκαιο και πιο ευτυχισμένο.

Even without consequences for self-serving wrongdoings,

Ακόμα και χωρίς επιπτώσεις για ιδιοτελείς παρατυπίες,

they wouldn't commit them.

δεν θα τις διέπρατταν.

Meanwhile, the tyrant succumbs to appetite and acts unjustly.

Στο μεταξύ, ο τύραννος υποκύπτει στον πόθο και ενεργεί άδικα.

So, while Gyges may have attained power and wealth,

Ενώ ο Γύγης μπορεί να απέκτησε δύναμη και πλούτο,

Socrates implies that his soul would be in disharmony.

ο Σωκράτης υπαινίσσεται ότι η ψυχή του θα βρισκόταν σε δυσαρμονία.

He’d be enslaved to his own base desires rather than guided by reason

Θα ήταν δέσμιος των επιθυμιών του αντί να τον καθοδηγεί η ορθή κρίση

and wouldn't be truly happy.

και δεν θα ήταν πραγματικά ευτυχισμένος.

Before Plato penned this discussion,

Προτού ο Πλάτωνας αποτυπώσει αυτήν τη συζήτηση,

Chinese philosopher Confucius similarly reasoned that by simply acting justly,

ο Κινέζος φιλόσοφος Κομφούκιος ομοίως υποστήριξε ότι με το να ενεργείς δίκαια,

one also benefits oneself.

επωφελείς επίσης τον εαυτό σου.

After, modern Western philosophers voiced varying beliefs.

Αργότερα, οι σύγχρονοι δυτικοί φιλόσοφοι εξέφρασαν ποικίλες πεποιθήσεις.

Thomas Hobbes, for instance,

Ο Τόμας Χομπς, για παράδειγμα,

argued that the state of nature is violent and selfish.

υποστήριζε ότι η κατάσταση της φύσης είναι βίαιη και εγωιστική.

Justice, therefore, is imposed by authority.

Η δικαιοσύνη, επομένως, επιβάλλεται από τις αρχές.

John Locke, in contrast, asserted that people are naturally obligated

Ο Τζον Λοκ, εν αντιθέσει, ισχυριζόταν ότι οι άνθρωποι είναι υποχρεωμένοι εκ φύσεως

to act justly

να ενεργούν δίκαια

and they agree to participate in civil society

και συμφωνούν να συμμετέχουν στην κοινωνία των πολιτών,

to secure their natural rights.

για να διασφαλίσουν τα φυσικά τους δικαιώματα.

The allegory of the ill-gotten magical ring

Η αλληγορία του παράνομου μαγικού δαχτυλιδιού

that lures its wearer towards their darkest desires continues to inspire.

που δελεάζει αυτόν που το φορά προς τις σκοτεινές του επιθυμίες

συνεχίζει να εμπνέει.

So if the ring of Gyges fell into your hands,

Αν το δαχτυλίδι του Γύγη έπεφτε στο δικό σας χέρι,

what would you do?

τι θα κάνατε;