The most colorful gemstones on Earth - Jeff Dekofsky

Μετάφραση: Anna Tyropani Επιμέλεια: Vaia Katsarou

On an auspicious day in November of 1986,

Μια ευοίωνη μέρα του Νοεμβρίου του 1986,

5 Australian miners climbed Lunatic Hill—

5 Αυστραλοί ανθρακωρύχοι ανέβηκαν στον Λόφο των Τρελών,

so named for the mental state anyone would be in to dig there.

που ονομάστηκε έτσι από την ψυχική κατάσταση όσων πήγαιναν να σκάψουν εκεί.

While their competitors searched for opals at a depth of 2 to 5 meters,

Ενώ οι ανταγωνιστές τους έψαχναν για οπάλιο σε βάθος 2 έως 5 μέτρων,

the Lunatic Hill Syndicate bored 20 meters into the earth.

η Ένωση του Λόφου των Τρελών έσκαψε 20 μέτρα βάθος μέσα στη γη.

And for their audacity, the earth rewarded them

Για το θράσος τους, η γη τους αντάμειψε

with a fist-sized, record breaking opal.

με ένα οπάλιο σε μέγεθος γροθιάς, που έσπασε τα προηγούμενα ρεκόρ.

They named it the Halley’s Comet opal,

Το ονόμασαν «Το Οπάλιο του Κομήτη Χάλεϋ»,

after the much larger rocky, icy body flying by the earth at that time.

εξαιτίας του ουράνιου πετρώματος που περνούσε τότε πάνω από τη Γη .

The Halley’s Comet opal is a marvel, but its uniqueness is, paradoxically,

Το Οπάλιο του Κομήτη Χάλεϋ αποτελεί θαύμα, αλλά η μοναδικότητά του είναι παραδόξως

the most usual thing about it.

το πιο σύνηθες πράγμα στα οπάλια.

While diamonds, rubies, emeralds, and other precious stones

Ενώ τα διαμάντια, ρουμπίνια, σμαράγδια και άλλα πολύτιμα πετράδια

are often indistinguishably similar,

είναι συνήθως δυσδιάκριτα παρόμοια,

no two opals look the same,

κανένα οπάλιο δεν είναι ίδιο με άλλο,

thanks to a characteristic called "play of color."

χάρη σε ένα χαρακτηριστικό που λέγεται «το παιχνίδι του χρώματος».

This shimmering, dazzling, dancing display of light

Αυτό το αστραφτερό, εκθαμβωτικό, χορευτικό φως

comes about from a confluence of chemistry, geology, and optics

προέρχεται από μια συνάντηση της χημείας, της γεωλογίας και της οπτικής

that define opals from their earliest moments, deep underground.

που χαρακτηρίζει τα οπάλια από τις πρώτες τους στιγμές,

βαθιά στο έδαφος.

It’s there that an opal begins its life as something surprisingly abundant: water.

Εκεί το οπάλιο ξεκινά τη ζωή του ως κάτι εκπληκτικά άφθονο:

Νερό.

Trickling down through gaps in soil and rock,

Κυλώντας αργά μέσα στις σχισμές του εδάφους και των βράχων

water flows through sandstone, limestone, and basalt,

το νερό διαπερνά τον ψαμμίτη, τον ασβεστόλιθο και το βασάλτη

picking up a microscopic compound called silicon dioxide.

συλλέγοντας μία μικροσκοπική ένωση που ονομάζεται διοξείδιο του πυριτίου.

This silica-enriched water enters the voids inside pieces of volcanic rock,

Αυτό το εμπλουτισμένο με πυρίτιο νερό μπαίνει σε σχισμές ηφαιστειακών πετρωμάτων

prehistoric river beds, wood and even the bones of ancient creatures.

σε προϊστορικές κοίτες ποταμών, σε ξύλο, ή και σε οστά αρχαίων πλασμάτων.

Gradually, the water starts to evaporate,

Σταδιακά, το νερό αρχίζει να εξατμίζεται

and the silica-solution begins forming a gel,

και το διάλυμα πυριτίου ξεκινά να διαμορφώνει ένα τζελ,

within which millions of silica spheres form layer by layer

μέσα στο οποίο εκατομμύρια σφαίρες πυριτίου σχηματίζουν κατά στρώσεις

as a series of concentric shells.

σειρές από ομοκεντρικά κελύφη.

The gel ultimately hardens into a glass-like material,

Το τζελ, τελικά, σκληραίνει σε ένα υλικό που μοιάζει με γυαλί,

and the spheres settle into a lattice structure.

και οι σφαίρες κατασταλάζουν σε μία δομή σαν πλέγμα.

The vast majority of the time, this structure is haphazard,

Στο μεγαλύτερο ποσοστό, αυτή η δομή είναι συμπτωματική,

resulting in common, or potch, opals with unremarkable exteriors.

καταλήγοντας σε συνηθισμένα ή κακής ποιότητας οπάλια

με μη αξιοσημείωτο εξωτερική όψη.

The tiny, mesmerizing percentage we call precious opals

Το μικρό, μαγευτικό ποσοστό, που ονομάζουμε πολύτιμα οπάλια,

have regions where silica beads of uniform size form orderly arrays.

έχει περιοχές όπου σφαιρίδια πυριτίου ομοιόμορφου μεγέθους

σχηματίζουν τακτικές συστοιχίες.

So why do those structures produce such vibrant displays?

Γιατί, λοιπόν, αυτές οι δομές φαίνονται τόσο ζωντανές;

The answer lies in a principle of wave physics called interference.

Η απάντηση βρίσκεται σε μία αρχή της κυματικής Φυσικής που λέγεται συμβολή.

For the sake of simplicity,

Απλουστεύοντας,

let’s look at what happens when a single color of light—

ας δούμε τι συμβαίνει όταν ένα μόνο χρώμα του φωτός,

green, with a wavelength of 500 nanometers— hits a precious opal.

-πράσινο, με μήκος κύματος 500 νανόμετρα- χτυπά ένα πολύτιμο οπάλιο.

The green light will scatter throughout the gemstone

Το πράσινο φως θα διασκορπιστεί σε όλη την έκταση του πολύτιμου λίθου

and reflect back with varying intensities—

και θα ανακλαστεί πίσω με διαφορετική ένταση.

Από τις περισσότερες οπτικές γωνίες θα φαίνεται διάχυτο,

from most angles suffused, from some entirely dimmed,

από κάποιες άλλες τελείως αμυδρό

and others dazzlingly bright.

και από άλλες εκθαμβωτικά φωτεινό.

What’s happening is, some of the green light reflects off of the top layer.

Αυτό που συμβαίνει είναι ότι μέρος του πράσινου φωτός

αντανακλάται από το ανώτερο στρώμα.

Some reflects off of the layer below that.

ένα άλλο μέρος αντανακλάται από το στρώμα κάτω από αυτό.

And so on.

Και ούτω καθεξής.

When the additional distance it travels from one layer to the next, and back,

Όταν η πρόσθετη απόσταση που διανύεται από το ένα στρώμα στο άλλο και αντιστρόφως

is a multiple of the wavelength— such as 500 or 1000 extra nanometers—

είναι πολλαπλάσια του μήκους του κύματος -όπως 500 ή 1000 επιπλέον νανόμετρα-

the crests and valleys of the waves match each other.

τότε οι κορυφές και τα ελάχιστα των κυμάτων ταιριάζουν μεταξύ τους.

This phenomenon is called constructive interference,

Αυτό το φαινόμενο λέγεται ενισχυτική συμβολή,

and it amplifies the wave, producing a brighter color.

και ενισχύει το κύμα, παράγοντας ένα πιο φωτεινό χρώμα.

So if you position your eye at the correct angle,

Έτσι αν τοποθετήσετε το μάτι σας στη σωστή γωνία,

the green light reflecting from many layers adds together.

το πράσινο φως που αντανακλάται από τα πολλά στρώματα, προστίθεται.

Shift the angle just a bit,

Αν αλλάξτε λίγο τη γωνία

θα αλλάξετε και την απόσταση που το φως διανύει ανάμεσα στα στρώματα.

and you change the distance the light travels between layers.

Change it enough, and you’ll reach a point where the crests match the valleys,

Αν την αλλάξτε αρκετά ώστε να φτάσετε στο σημείο

όπου οι κορυφές συναντούν τα ελάχιστα, τότε τα κύματα να αλληλοακυρώνονται,

making the waves cancel each other out— that’s destructive interference.

και έχουμε την αποσβεστική συμβολή.

Different colors have different wavelengths,

Διαφορετικά χρώματα έχουν διαφορετικά μήκη κύματος,

which translates to varying distances they have to travel

που σημαίνει ότι διαφορετικές αποστάσεις πρέπει να διανυθούν

to constructively interfere.

ώστε να έχουμε ενισχυτική συμβολή.

That’s why colors roughly correspond to silica bead sizes.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα χρώματα αντιστοιχούν κατά προσέγγιση

στα μεγέθη των σφαιριδίων πυριτίου.

The spaces between 210 nanometer beads are just right to amplify blue light.

Το διάστημα μεταξύ σφαιριδίων 210 νανομέτρων είναι ακριβώς το σωστό

για να ενισχύσει το μπλε φως.

For red light, with its long wavelengths,

Για το κόκκινο φως, όμως, με τα μεγάλα του μήκη κύματος,

the silica beads must be close to 300 nanometers.

τα σφαιρίδια πυριτίου πρέπει να είναι κοντά σε 300 νανόμετρα.

Those take a very long time to form, and because of that,

Αυτά χρειάζονται πολύ χρόνο για να σχηματιστούν

και για αυτό το λόγο το κόκκινο είναι το πιο σπάνιο χρώμα οπαλίου.

red is the rarest opal color.

The differences in the arrangements of the gel lattices

Οι διαφορές στη διάταξη του πλέγματος μέσα σε ένα συγκεκριμένο πέτρωμα

within a particular stone result in a wide range of color patterns—

έχουν ως αποτέλεσμα μια μεγάλη γκάμα χρωματικών μοτίβων

everything from broad flash to pin-fire to the ultra-rare harlequin.

από ευρείας λάμψης μέχρι τα οπάλια της φωτιάς

και εξαιρετικά σπάνια ρομβοειδή.

The circumstances that lead to the formation of precious opal

Οι συνθήκες που οδηγούν στο σχηματισμό του πολύτιμου οπαλίου

are so uncommon that they only occur in a handful of places.

είναι τόσο ασυνήθιστες που βρίσκονται μόνο σε λίγα μέρη.

About 95% come from Australia,

Περίπου 95% προέρχονται από την Αυστραλία,

where an ancient inland sea created the perfect conditions.

όπου μία αρχαία εσωτερική θάλασσα δημιούργησε τις τέλειες συνθήκες.

It was there that the Halley’s Comet opal formed some 100 million years ago.

Εκεί πήρε μορφή το Οπάλιο του Κομήτη Χάλεϋ πριν από περίπου 100 εκατομμύρια χρόνια.

Which raises the question: in the next 100 million years,

Πράγμα που εγείρει το ερώτημα: στα επόμενα 100 εκατομμύρια χρόνια,

silica-rich water will percolate through the nooks and crannies

το εμπλουτισμένο με πυρίτιο νερό που θα διεισδύσει από τις σχισμές

of some of the discarded artifacts of human civilization.

κάποιων παρατημένων αντικειμένων του ανθρώπινου πολιτισμού,

What opalescent plays of light will one day radiate

τι «οπαλικά» παιχνιδίσματα του φωτός θα δημιουργηθούν κάποτε

from the things we forget in the darkness?

από πράγματα ξεχασμένα στο σκοτάδι;